Luke 5
1 Nau hethauwuu, henanedanede haeneenavadaunedauwaudauwu hedanadedaunene Hejavaneauthu, haetheaugu sasethauwu neajee Gennesaret,
I stało się, gdy nań lud nalegał, aby słuchał słowa Bożego, że on stał podle jeziora Gienezaretskiego.
2 Nau haenauhaude hanesanenee thewaunau haetheaugunenau sasethauwu neajee: hau naunauyāhehauau haeeyauhaudesanauau, nau haeanahesadenauau henauyaudenenau.
I ujrzał dwie łodzi stojące przy jeziorze; ale rybitwi wyszedłszy z nich, płukali sieci.
3 Nau haejedā jasaa hethewaunene, Simon, nau haenehetha hadwauauwuhudede vanehaa hehethee vachuwauauwuu vedauauwuu. Nau haejanaugu, nau haeechauhautheha henanedanau hehethee thewaunaa.
A wstąpiwszy w jedną z tych łodzi, która była Szymonowa, prosił go, aby maluczko odjechał od brzegu; a usiadłszy, uczył on lud z onej łodzi.
4 Wauhā hāevadauthedade, hanaāenehethaude Simon, wauauwuhude hadaudavee, nau henauwunau haunauyaude hadjathāne.
A gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Zajedź na głębię, a zapuśćcie sieci wasze ku łowieniu.
5 Nau Simon hanaāauchuhananadethaude, Hechauhauthethāhe, naunaugaunenesethānauau, nau nāhauwuthauujathāva: hau hegaugaunauau hadnaaenauwuaudenau nauyaude haugau hasenehene.
A odpowiadając Szymon, rzekł mu: Mistrzu! przez całą noc robiąc, niceśmy nie pojmali, wszakże na słowo twoje zapuszczę sieć.
6 Nau hāesedauthee nuu haewauthanenau hejathaunenau, nau haethauwunauaune henauyaudenenau.
A gdy to uczynili, zagarnęli ryb mnóstwo wielkie, tak że się rwała sieć ich.
7 Nau haeadethanauau henedaehahenau danachaugunethe jasaa thewaunaa, haudjaunethe, nau haudnedāhevāthee. Nau haenauusanenau, nau haeechauchaunaudenauau hanesanenee thewaunau hanaāenauwuuu.
I skinęli na towarzysze, którzy byli w drugiej łodzi, aby przybywszy ratowali ich; i przybyli i napełnili obie łodzi, aż się zanurzały.
8 Hāenauhaudauau Simon Peda, haechauāgujanaugu hejaedayānene Hejavaneauthusaun, nauchu, hathāhuk; haugauhauhauganenau, Hau Vahadāhene.
Co widząc Szymon Piotr, przypadł do kolan Jezusowych, mówiąc: Wynijdź ode mnie; bom jest człowiek grzeszny, Panie!
9 Haejenaunethajau, nau vahee hethāenethaunādaunau daunauanauthee nauwu hejathaunenau.
Albowiem go był strach ogarnął, i wszystkie, co z nim byli, z onego obłowu ryb, które byli zagarnęli.
10 Nau nauguu James, nau Jaun, heauhau Zebedee, henedaehauhau Simon. Nau Hejavaneauthusau hanaāāedauwunaude Simon, Jevanāthajau, hewaunehaa heee nananene haudnesedanaude henanenauau.
Także i Jakóba i Jana, syny Zebedeuszowe, którzy byli towarzysze Szymonowi. I rzekł Jezus do Szymona: Nie bój się; od tego czasu ludzi łowić będziesz.
11 Nau hāenauuchaudethee hethewaunenau vedauauwuu, hanaāenauduu vahee, nau hanaāenethauguhauthee.
A oni wyciągnąwszy łódź na brzeg, wszystko opuściwszy, poszli za nim.
12 Nau hethauwuu, hāanedaude jasaa hedan, naune henane haeechauchaunaude naunaujaunee haugauwude; hāenauhauwaude Hejavaneauthusaun haeuāneseve, nau haeautheava, Vahadāhene, vathehānenagu hadeneeyaudanene hathauhuk.
I stało się, gdy był w niektórem mieście, że oto był tam mąż pełen trądu, który ujrzawszy Jezusa, padł na twarz, i prosił go, mówiąc: Panie! jeźli chcesz, możesz mię oczyścić.
13 Nau haeyethauha, nau haevasana, vanathehānau: heyaudāhe, hathaukuk. Nau nauhauhaunee naunaujaunee haugauwude haenauthaa.
Tedy wyciągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony; i zaraz odszedł trąd od niego.
14 Nau haenesedauwaunā haudjāedauwunaunith henanedane: hau najesa hadnauhauthehau hadanayau vevethahevāhe, nau hadvā dauhenayauhane, Mosase neesedauvade, haudneāenuu.
I przykazał mu, aby tego nikomu nie powiadał: ale rzekł: Idź, a ukaż się kapłanowi, i ofiaruj za oczyszczenie twoje, tak jako rozkazał Mojżesz, na świadectwo przeciwko nim.
15 Hau haeneenanauthedaunene neānee: nau havathee haewautha henanedanede haeauānauuchaudene daujewaunejaathededaunee, nau haudnenayauhāthee hedasauwauvahedaunenau.
I rozchodziła się tem więcej powieść o nim; i schodziły się mnóstwa wielkie, aby go słuchały i uzdrowieni byli od niego od niemocy swoich.
16 Nau haejathāau hesee nauaunee, nau haevevetha.
Ale on odchodził na pustynią, i modlił się.
17 Nau hethauwuu jasaa hesee, hajesechauhauthethāde, Nesethajauhuhauau nau hechauhaudauwauhuhauau nanavaavede haetheaugunauau hejava, haejeehedesanauau hadauchāe hauwauhauauwudan Gananee, nau Judea, nau Dādaunedan: nau naunaudāde Vahadāde haetheaugu hadnenayauhaude.
I stało się dnia niektórego, że on nauczał, a siedzieli też tam i Faryzeuszowie i nauczyciele Zakonu, którzy się byli zeszli ze wszystkich miasteczek Galilejskich i Judzkich, i z Jeruzalemu; a moc Pańska przytomna była uzdrawianiu ich.
18 Nau, naune, henanenauau haenauuchauhanauau henanene heee hedauwune haeesevāhene nau haenayāthejedananauau, nau hadjenanauwunauthee hathaājenith,
A oto mężowie nieśli na łożu człowieka powietrzem ruszonego, i szukali, jakoby go wnieść i postawić przed nim.
19 Nau hāejeveedethee haudnethejedanauthee hanau dauwauthaa henanedanede, hanaāenauauhusathee dasee hauauwuu, nau haejanauhaujānanauau, hehethee dasee hejavaa hauauwuu nauguu hedauwune nahethāe hathaājenith Hejavaneauthusaun.
A gdy nie znaleźli, którędy by go wnieśli, dla ciżby, wstąpiwszy na dach, przez posowę spuścili go łożem w pośrodek przed Jezusa.
20 Nau hāenauhaudauwunith hedethauwuthajaudenenau, hanaāāedauwunaude, Henane, hauwauchudaude gaunudanauwunane.
Który ujrzawszy wiarę ich, rzekł mu: Człowiecze! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
21 Nau wauthaunauhāhehauau Nau Nesethajauhuhauau hanaāejasesegaugauuthajauthee, Hanaa naa hananadede nehedaduhude Hejavaneauthu? hathāhuk. Hanaa haudgudanauau wauchudaude, vavade Hejavaneauthau, naanesāde?
Tedy poczęli myślić nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc: Któż to jest, co mówi bluźnierstwa? Któż może odpuszczać grzechy, tylko sam Bóg.
22 Hau hāaenauwunith Hejavaneauthusaun hegaugauuthajaudenenau, Haudusethajauva hadahenauau? hathāhaugaunee,
Ale Jezus poznawszy myśli ich, odpowiadając rzekł do nich: Cóż myślicie w sercach waszych?
23 Hayew gauchauaa, nehehāgu, Hauwauchudaude gaunudanauwunana; nau wauāthe gauhā nau javesa heheagu?
Cóż jest łatwiejszego, rzec: Odpuszczone są tobie grzechy twoje, czyli rzec: Wstań a chodź?
24 Hau hadaenauwu henee Heau henane naunaudāde dasee hathāauauvadee negudanauau wauchudaude, (naasenehethauhaugu neasauwauvahedauwunith hesevahede) Hāedauwunathane, Gauhā, nau hedanau hauddau nau najesa nananene haudauauwuu.
Ale iżbyście wiedzieli, że Syn człowieczy ma moc na ziemi odpuszczać grzechy, (rzekł powietrzem ruszonemu: ) Tobie mówię: Wstań, a wziąwszy na się łoże swoje, idź do domu twego.
25 Nau nauhauhaunee haethauwauthe hathaājenethe nau haeedane heaugusenadenau nau hanaāejathāaude hedauauwuu haevaveenethedauna Hejavaneauthu.
A on zarazem wstawszy przed nimi, wziąwszy na się to, na czem leżał, szedł do domu swego, wielbiąc Boga.
26 Nau vahee haegaugauuthajaudene nau haevaveenethedaunanauau Hejavaneauthu, nau haeechauchaunaudenauau nāthajaude, Naunaudauhauthānauau nuu desene, hāheagu.
I zdumieli się wszyscy, i chwalili Boga, i napełnieni byli bojaźnią, mówiąc: Widzieliśmy dziś dziwne rzeczy.
27 Nau hāevathedaude haejathāau nau haenauhauva hauāyāhe Levi hanaaseenith, haetheaugune nedauudanauau hauāyaunau, nau jethauguhu hathauhuk.
A potem wyszedł i ujrzał celnika, imieniem Lewiego, siedzącego na cle, i rzekł mu: Pójdź za mną.
28 Nau haevanauthā, haegauhā, nau haethauguha.
I opuścił wszystko, a wstawszy, szedł za nim.
29 Nau Levi haevasevetheheha nehayau hedauauwuu, nau haewauthanauau hauāyāhehauau nau hauthauau haenedauguvā.
I sprawił mu lewi ucztę wielką w domu swoim; a było wielkie zgromadzenie celników i innych, którzy z nim za stołem siedzieli.
30 Hau wauthaunauhāhehau nau Nesethajauhuhauau haeaunevā hethauguhādaunau, naudu haenethevethehewauna nau haenedaveyāwauna hauāyāhehauau nau wauchudauhuhauau, hathāhaugaunee?
Tedy szemrali nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc do uczniów jego: Przecz z celnikami i z grzesznikami jecie i pijecie?
31 Nau Hejavaneauthusaun hanaāauchuhananadethāthee, hathāedāenaedethee hehauwuvathehā naudaunehāhew; hau hathāasauwauvahethee.
A Jezus odpowiadając, rzekł do nich: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają;
32 Nāhauwujenauusa haudnadethu hethahethee hau wauchudauhuhauau hadnaugaudanenee hegaugauuthajaudenenau.
Nie przyszedłem, wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
33 Nau hathāhuk naudu hethauguhādaunau Jaun denauaunenaugauyānethe, nau devevethahethee, nau naasedauthee hethauguhādaunenau Nesethajauhuhauau; hau hanethenaunauau havethehethee nau havaveyāthee?
A oni mu rzekli: Przecz uczniowie Janowi często poszczą i modlą się, także i Faryzejscy, a twoi jedzą i piją?
34 Nau hathāhaugaunee, Gauhājeneenesehauva dāeyaunauauau nedauenenedaunee hauauwuu naugauyaude hajesanedaudaunāthee waunenenehew?
A on im rzekł: Izali możecie uczynić, żeby synowie łożnicy małżeńskiej pościli, póki z nimi jest oblubieniec?
35 Hau hese haudnauauchuu, haudneedanauwunana waunenenehe, nau heee hadnaāenaugauyāthee hena hese.
Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec odjęty będzie od nich; tedy w one dni pościć będą.
36 Nau hanaāanadethaude jea jegausauhānee; Henane hehauwu jenane waunauyaunee neauthayew hadaugauthāyaunee, hith hesedauhuk, nau hadauwauyaunee needaudenauuu, nau jasaa needanee hadau wauyaunee hehauwuneauchauna gauthāyaunee.
Powiedział im też podobieństwo: Iż żaden łaty z szaty nowej nie przyprawia do szaty wiotchej; bo inaczej to, co jest nowego, drze wiotche, a do wiotchego nie zgadza się łata z nowego.
37 Nau hegau henane hehauwujenane waunauyaunee vasevenenaje gauthānenevajaunaa; nau wauāthe wauyaugu vasevenenaje haddaudeauau nevajaunau, nau hadgusenauauau, nau nevajaunau haddenanaunauuu.
I nikt nie leje wina nowego w stare statki; bo inaczej wino młode rozsadzi statki, i samo wyciecze, i statki się popsują.
38 Hau waunauyauau vasevenenaje hadedaunee hadauwauyauau nevajau, nau nanesauuthadee.
Ale młode wino ma być wlewane w statki nowe; a tak oboje bywają zachowane.
39 Nau hegau henane hesevanaagu gauthānevasevenenaje nauhauhaunee haevathehaa waunauyaunee; hanau gauthāyauau hethadee, hathauhuk.
A nikt, kto się napił starego, nie zaraz chce młodego; ale mówi: Lepsze jest stare.
