< Luke 16 >

1 Nau hanaāāedauwunaude jea hethauguhādaunau, hena jasaa haenethauyādā henane, haenethena hadāhevahew; nau haenanene haeauthauwuvaa henee daunethauyādauchudede hevatheyaunau.
Y dijo también a sus discípulos: Había un hombre rico, el cual tenía un mayordomo, y éste fue acusado delante de él como disipador de sus bienes.
2 Nau haeadetha, nau hanaāenaudedaunaude, Duthanee henee daunedaunathane nananene? nayāde hāadāhevadenau hanau nananene hadnehauwuguthadāheva.
Y le llamó, y le dijo: ¿Qué es esto que oigo de ti? Da cuenta de tu mayordomía, porque ya no podrás más ser mayordomo.
3 Hadāhevāhe, Hewauau hauaudnesedaunaune? hasethaujauhuk, hanau navahadāhewaunāde haedanauwunānau nadadāhewau: hajeneenauchauhānau; thaununedauwauhunenau.
Entonces el mayordomo dijo dentro de sí: ¿Qué haré? Que mi señor me quita la mayordomía. Cavar, no puedo; mendigar, tengo vergüenza.
4 Haenauwau hadnesedaunau, henee hāenudanānaune hadāhewaude hadjedanethee hedauauwunenau.
Yo sé lo que haré para que cuando fuere quitado de la mayordomía, me reciban en sus casas.
5 Hanaāadethaude haunauude hadāhewaunādaune hethāesayānedanauwunādaunene, nau hanaāāedauwunaude nanedauwauaunith, Dauhudauchanau hasayānedanauwunaudenau nananene nadāhewaunāde?
Y llamando a cada uno de los deudores de su señor, dijo al primero: ¿Cuánto debes a mi señor?
6 Nau hāheyaugaune vadadausauau dejenauhuu javeda. Nau hanaāāedauwunaude Hedanau hauwauthaunauha, nau janaugu nauhauhaunee, nau hadwauthaunau yauthauyauau.
Y él dijo: Cien batos de aceite. Y le dijo: Toma tu obligación, y siéntate presto, y escribe cincuenta.
7 Hanaāāedauwunaude jachau, nau dauhudauchanau hasayānedayaunau nananene? Nau hanaāāedauwunāde, Vadadausauau dejenauhunee thauauhanewauchuunau. Nau hanaāāedauwunaude, Hedanau hauwauthaunauha, nau hadwauthaunau nasaudausauau.
Después dijo a otro: ¿Y tú, cuánto debes? Y él dijo: Cien coros de trigo. Y él le dijo: Toma tu obligación, y escribe ochenta.
8 Nau vahadāde haevaveenethedauna janechuvāhenith hadāhevahew, hanau dauhaenauau hasedaude: hanau dāeyaunauauau nuu hathāauauvaa hedenaededaunenau hāenuu javaānee hesenedāeyaunauauau. (aiōn g165)
Y alabó el señor al mayordomo malo por haber hecho discretamente; porque los hijos de este siglo son en su generación más prudentes que los hijos de luz. (aiōn g165)
9 Nau nananenau hāedauwunathana nesedee nehayau henedaehāvadede heee nethauyādahede hehauwuthade; henee hāejenenaedenā hadeesedanāna nedaujethauujenenaededaunenee. (aiōnios g166)
Y yo os digo: Haceos amigos con las riquezas de maldad, para que cuando éstas falten, seáis recibidos en las moradas eternas. (aiōnios g166)
10 Henane henee chaunuvāde heee haugajuhuyāgu haneechuvāde jea vasee: nau henane henee janechuvāde vanehaa hehauwuuchuvā jea vanasaunee.
El que es fiel en lo muy poco, también en lo más es fiel; y el que en lo muy poco es injusto, también en lo más es injusto.
11 Hith naaheene nananena jechuvahena hāhauwuuthaheva nethauyādahede hanaa hadvenāde nananene hadanethaude hethauwuu veaunauaude?
Pues si en las malas riquezas no fuisteis fieles. ¿Quién os confiará lo verdadero?
12 Nau hith nananena hejechuvahenagu heee henehanahede jasaa henane hanaa hadvenāde nananena henee hanehanahede.
Y si en lo ajeno no fuisteis fieles, ¿quién os dará lo que es vuestro?
13 Hegau nesethāhe hehauwuneenesedauna hanesenethe hechauhauthethāhehau: jachau hanāasānauwaude hanesāhenith, nau hanāvechauthaude jachau; wauāthe hanādudevede hanesānith, nau hanāthauchaunauhauwaude jachau. Nananena hāhauwuneenesedaunauva Hejavaneauthau nau nethauyādahehehauau.
Ningún siervo puede servir a dos señores; porque o aborrecerá al uno y amará al otro, o se allegará al uno y menospreciará al otro. No podéis servir a Dios y a las riquezas.
14 Nau Nesethajauhuhauau jea, haeveenauwu vāejethā, haenedauwaudauwu vahee nuu hayauhuhau: nau haeauchaudanavanauau.
Y oían también todas estas cosas los fariseos, los cuales eran avaros, y se burlaban de él.
15 Nau hanaāāedauwunaude nananena nethadee hasehadenā hathaāhethee henanenauau; hau Hejavaneauthau naenauau hadahenau: hanau henee nechauguanavadethee henanedaa newauchanavathee hathaāhenethe Hejavaneauthu.
Y les dijo: Vosotros sois los que os justificáis a vosotros mismos delante de los hombres; pero Dios conoce vuestros corazones; porque lo que los hombres tienen por sublime, delante de Dios es abominación.
16 Nanavaavedaunau nau haeyāhehauau haunaude nauuu Jaun: heee hena henajanede Hejavaneauthau deheauthedaunee, nau haunauude henanenauau neheeneethenadethee.
La ley y los profetas hasta Juan; desde entonces el Reino de Dios es anunciado, y quienquiera se esfuerza a entrar en él.
17 Nau hehauwunauthau hejavaa nau vedauauwuu heyauhuāgaune javaānee hanesadee haugajuhuu nanavaavede hadneeyauhuu.
Pero más fácil cosa es pasar el cielo y la tierra, que frustrarse una tilde de la ley.
18 Daun hausānaude henene, nau heneyaugu gauchuhunee, wauchudaudehaugauthenenede: nau daun hausāyaune nanewaude wauchudaude.
Cualquiera que repudia a su mujer, y se casa con otra, adultera; y el que se casa con la repudiada del marido, adultera.
19 Hena jasaa nethauyāsenane, haeneenu haevejayaunenau nau haegaugunesaunenau, nau haeneechauna hadauchusenenee:
Había un hombre rico, que se vestía de púrpura y de lino fino, y hacía cada día banquete con esplendidez.
20 Nau hena jasaa nedauwuhu Lazarus haseagu, haesaese hedajanaunaa haevahaseva,
Había también un mendigo llamado Lázaro, el cual estaba echado a la puerta de aquel, lleno de llagas,
21 Haevadauugaudaude heee jeyauwaunau nejanesanenee hehethee nethauyāsenanene hevethehedaunene: jea hathave haeedasaa nau haenenesaudauwu hedasewaunau.
y deseando saciarse de las migajas que caían de la mesa del rico; y aun los perros venían y le lamían las llagas.
22 Nau hethauwuu, henee nedauwuhu haenaja, nau haenauaunechauhaa hautheaunau yesee Abraham haenedauguva: nethauyāsenane jea haenaje, nau haejenanau;
Y aconteció que murió el mendigo, y fue llevado por los ángeles al seno de Abraham; y murió también el rico, y fue sepultado.
23 Nau hadauveeyaunee haeejenāauguau, haeaudauwuthajau, nau haenauhauva Abraham vavāaune, nau Lazarus haenedauguvane. (Hadēs g86)
Y en el infierno alzó sus ojos, estando en los tormentos, y vio a Abraham de lejos, y a Lázaro en su seno. (Hadēs g86)
24 Nau haeneduva nau hathauhuk, Nāchau Abraham, jeauwunaune, nau jeautheavene Lazarus, henee hadejegunauhade naunauchuu hejadenaa najee, nau hadedauyauvanauau nāthaune; hanau nananenau hanavachuunau nuu hesedaa.
Entonces él, dando voces, dijo: Padre Abraham, ten misericordia de mí, y envía a Lázaro que moje la punta de su dedo en agua, y refresque mi lengua; porque soy atormentado en esta llama.
25 Hau Abraham hahagu, Nā, hāenau henee nananene deenaedene neesedanauwu neethadee hayauhuhau, nau neesaunee Lazarus neewausaunee hayauhuhau, hau hewaunehaa hauwauthenaedede, hau nananene naunauchauthenaedene.
Y le dijo Abraham: Hijo, acuérdate que recibiste tus bienes en tu vida, y Lázaro también males; mas ahora éste es consolado aquí, y tú atormentado.
26 Nau jea vahee nuu, nahethāe nananee nau nananene haneduu vanasauau vanethaunauau janenanee: hadnejeneehedechaudenee hehethee hede hesee nananene hehauwuneau; daudause hehauwuneejeauchusanauau hadaunee, henee nevadaujauthee hehethee hethaa.
Y además de todo esto, una grande sima está constituida entre nosotros y vosotros, que los que quisieren pasar de aquí a vosotros, no pueden, ni de allá pasar a nosotros.
27 Hanaāenehethaude, Vanevethedaunathane hena heee, Nāchau, henee nananene hadejejenanaude nāsaunau hedauauwuu:
Y dijo: Te ruego pues, padre, que le envíes a la casa de mi padre;
28 Hanau yaunauthaunethee nauhauwauauau henee hadeāedauwunaude, jea havajaunenau nuu haduu naunauchauthauau.
porque tengo cinco hermanos; para que les testifique, para que no vengan ellos también a este lugar de tormento.
29 Abraham hanaāāedauwunaude nanethenauthee Mosaseau nau haeyāhehau; jaathehaunauha.
Y Abraham le dice: A Moisés y a los profetas tienen; oigan a ellos.
30 Nau, hegau, nāchau Abraham: hau hith hanesāde jaeyehauhuk hehethee degaujauaudāde, haunaunaunevethajauthee, hathāhuk.
El entonces dijo: No, padre Abraham; mas si alguno fuere a ellos de los muertos, se enmendarán.
31 Nau hanaāāedauwunāde, Hith jenedaunauhaugaunee Mosaseau nau haeyāhehau, daudause hāhauwuneenadauwaunauau, daudause hanesāhenethe jaegauhāyaugaune hehethee degaujauaudāhenith.
Mas él le dijo: Si no oyen a Moisés y a los profetas, tampoco se persuadirán, si alguno se levantare de los muertos.

< Luke 16 >