رُوما 10
| أَيُّهَا الإِخْوَةُ، إِنَّ رَغْبَةَ قَلْبِي وَتَضَرُّعِي إِلَى اللهِ لأَجْلِهِمْ، هُمَا أَنْ يَخْلُصُوا. | ١ 1 |
හේ භ්‍රාතර ඉස්‍රායේලීයලෝකා යත් පරිත්‍රාණං ප්‍රාප්නුවන්ති තදහං මනසාභිලෂන් ඊශ්වරස්‍ය සමීපේ ප්‍රාර්ථයේ|
| فَإِنِّي أَشْهَدُ لَهُمْ أَنَّ عِنْدَهُمْ غَيْرَةً لِلهِ، وَلكِنَّهَا لَيْسَتْ عَلَى أَسَاسِ الْمَعْرِفَةِ. | ٢ 2 |
යත ඊශ්වරේ තේෂාං චේෂ්ටා විද්‍යත ඉත්‍යත්‍රාහං සාක්‍ෂ්‍යස්මි; කින්තු තේෂාං සා චේෂ්ටා සඥානා නහි,
| فَبِمَا أَنَّهُمْ جَهِلُوا بِرَّ اللهِ وَسَعَوْا إِلَى إِثْبَاتِ بِرِّهِمِ الذَّاتِيِّ، لَمْ يَخْضَعُوا لِلْبِرِّ الإِلهِيِّ. | ٣ 3 |
යතස්ත ඊශ්වරදත්තං පුණ්‍යම් අවිඥාය ස්වකෘතපුණ්‍යං ස්ථාපයිතුම් චේෂ්ටමානා ඊශ්වරදත්තස්‍ය පුණ්‍යස්‍ය නිඝ්නත්වං න ස්වීකුර්ව්වන්ති|
| فَإِنَّ غَايَةَ الشَّرِيعَةِ هِيَ الْمَسِيحُ لِتَبْرِيرِ كُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ. | ٤ 4 |
ඛ්‍රීෂ්ට ඒකෛකවිශ්වාසිජනාය පුණ්‍යං දාතුං ව්‍යවස්ථායාඃ ඵලස්වරූපෝ භවති|
| فَقَدْ كَتَبَ مُوسَى عَنِ الْبِرِّ الآتِي مِنَ الشَّرِيعَةِ: «إِنَّ الإِنْسَانَ الَّذِي يَعْمَلُ بِهذِهِ الأُمُورِ، يَحْيَا بِها». | ٥ 5 |
ව්‍යවස්ථාපාලනේන යත් පුණ්‍යං තත් මූසා වර්ණයාමාස, යථා, යෝ ජනස්තාං පාලයිෂ්‍යති ස තද්ද්වාරා ජීවිෂ්‍යති|
| غَيْرَ أَنَّ الْبِرَّ الآتِيَ مِنَ الإِيمَانِ يَقُولُ هَذَا: «لا تَقُلْ فِي قَلْبِكَ: مَنْ يَصْعَدُ إِلَى السَّمَاوَاتِ؟» (أَيْ لِيُنْزِلَ الْمَسِيحَ)، | ٦ 6 |
කින්තු ප්‍රත්‍යයේන යත් පුණ්‍යං තද් ඒතාදෘශං වාක්‍යං වදති, කඃ ස්වර්ගම් ආරුහ්‍ය ඛ්‍රීෂ්ටම් අවරෝහයිෂ්‍යති?
| وَلا: «مَنْ يَنْزِلُ إِلَى الأَعْمَاقِ؟» أَيْ لِيُصْعِدَ الْمَسِيحَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ! (Abyssos g12) | ٧ 7 |
කෝ වා ප්‍රේතලෝකම් අවරුහ්‍ය ඛ්‍රීෂ්ටං මෘතගණමධ්‍යාද් ආනේෂ්‍යතීති වාක් මනසි ත්වයා න ගදිතව්‍යා| (Abyssos g12)
| فَمَاذَا يَقُولُ إِذاً؟ إِنَّهُ يَقُولُ: «إِنَّ الْكَلِمَةَ قَرِيبَةٌ مِنْكَ. إِنَّهَا فِي فَمِكَ وَفِي قَلْبِكَ!» وَمَا هذِهِ الْكَلِمَةُ إِلّا كَلِمَةُ الإِيمَانِ الَّتِي نُبَشِّرُ بِها: | ٨ 8 |
තර්හි කිං බ්‍රවීති? තද් වාක්‍යං තව සමීපස්ථම් අර්ථාත් තව වදනේ මනසි චාස්තේ, තච්ච වාක්‍යම් අස්මාභිඃ ප්‍රචාර‍්‍ය්‍යමාණං විශ්වාසස්‍ය වාක්‍යමේව|
| أَنَّكَ إِنِ اعْتَرَفْتَ بِفَمِكَ بِيَسُوعَ رَبّاً، وَآمَنْتَ فِي قَلْبِكَ بِأَنَّ اللهَ أَقَامَهُ مِنَ الأَمْوَاتِ، نِلْتَ الْخَلاصَ. | ٩ 9 |
වස්තුතඃ ප්‍රභුං යීශුං යදි වදනේන ස්වීකරෝෂි, තථේශ්වරස්තං ශ්මශානාද් උදස්ථාපයද් ඉති යද්‍යන්තඃකරණේන විශ්වසිෂි තර්හි පරිත්‍රාණං ලප්ස්‍යසේ|
| فَإِنَّ الإِيمَانَ فِي القَلْبِ يُؤَدِّي إِلَى الْبِرِّ، وَالاعْتِرَافَ بِالْفَمِ يُؤَيِّدُ الْخَلاصَ، | ١٠ 10 |
යස්මාත් පුණ්‍යප්‍රාප්ත්‍යර්ථම් අන්තඃකරණේන විශ්වසිතව්‍යං පරිත්‍රාණාර්ථඤ්ච වදනේන ස්වීකර්ත්තව්‍යං|
| لأَنَّ الْكِتَابَ يَقُولُ: «كُلُّ مَنْ هُوَ مُؤْمِنٌ بِهِ، لَا يَخِيبُ». | ١١ 11 |
ශාස්ත්‍රේ යාදෘශං ලිඛති විශ්වසිෂ්‍යති යස්තත්‍ර ස ජනෝ න ත්‍රපිෂ්‍යතේ|
| فَلا فَرْقَ بَيْنَ اليَهُودِيِّ وَالْيُونَانِيِّ، لأَنَّ لِلْجَمِيعِ رَبّاً وَاحِداً، غَنِيًّا تُجَاهَ كُلِّ مَنْ يَدْعُوهُ. | ١٢ 12 |
ඉත්‍යත්‍ර යිහූදිනි තදන්‍යලෝකේ ච කෝපි විශේෂෝ නාස්ති යස්මාද් යඃ සර්ව්වේෂාම් අද්විතීයඃ ප්‍රභුඃ ස නිජයාචකාන සර්ව්වාන් ප්‍රති වදාන්‍යෝ භවති|
| «فَإِنَّ كُلَّ مَنْ يَدْعُو بِاسْمِ الرَّبِّ يَخْلُصُ». | ١٣ 13 |
යතඃ, යඃ කශ්චිත් පරමේශස්‍ය නාම්නා හි ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යතේ| ස ඒව මනුජෝ නූනං පරිත්‍රාතෝ භවිෂ්‍යති|
| وَلكِنْ، كَيْفَ يَدْعُونَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يُؤْمِنُونَ بِمَنْ لَمْ يَسْمَعُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يَسْمَعُونَ بِلا مُبَشِّرٍ؟ | ١٤ 14 |
යං යේ ජනා න ප්‍රත්‍යායන් තේ තමුද්දිශ්‍ය කථං ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යන්තේ? යේ වා යස්‍යාඛ්‍යානං කදාපි න ශ්‍රුතවන්තස්තේ තං කථං ප්‍රත්‍යේෂ්‍යන්ති? අපරං යදි ප්‍රචාරයිතාරෝ න තිෂ්ඨන්ති තදා කථං තේ ශ්‍රෝෂ්‍යන්ති?
| وَكَيْفَ يُبَشِّرُ أَحَدٌ إِلّا إِذَا كَانَ قَدْ أُرْسِلَ؟ كَمَا قَدْ كُتِبَ: «مَا أَجْمَلَ أَقْدَامَ الْمُبَشِّرِينَ بِالْخَيْرَاتِ!» | ١٥ 15 |
යදි වා ප්‍රේරිතා න භවන්ති තදා කථං ප්‍රචාරයිෂ්‍යන්ති? යාදෘශං ලිඛිතම් ආස්තේ, යථා, මාඞ්ගලිකං සුසංවාදං දදත්‍යානීය යේ නරාඃ| ප්‍රචාරයන්ති ශාන්තේශ්ච සුසංවාදං ජනාස්තු යේ| තේෂාං චරණපද්මානි කීදෘක් ශෝභාන්විතානි හි|
| وَلكِنْ، لَيْسَ كُلُّهُمْ أَطَاعُوا الإِنْجِيلَ. فَإِنَّ إِشَعْيَاءَ يَقُولُ: «يَا رَبُّ! مَنْ صَدَّقَ مَا أَسْمَعْنَاهُ إِيَّاهُ؟» | ١٦ 16 |
කින්තු තේ සර්ව්වේ තං සුසංවාදං න ගෘහීතවන්තඃ| යිශායියෝ යථා ලිඛිතවාන්| අස්මත්ප්‍රචාරිතේ වාක්‍යේ විශ්වාසමකරෝද්ධි කඃ|
| إِذاً، الإِيمَانُ نَتِيجَةُ السَّمَاعِ، وَالسَّمَاعُ هُوَ مِنَ التَّبْشِيرِ بِكَلِمَةِ الْمَسِيحِ! | ١٧ 17 |
අතඒව ශ්‍රවණාද් විශ්වාස ඓශ්වරවාක්‍යප්‍රචාරාත් ශ්‍රවණඤ්ච භවති|
| وَلكِنِّي أَقُولُ: أَمَا سَمِعُوا؟ بَلَى، فَإِنَّ الْمُبَشِّرِينَ «انْطَلَقَ صَوْتُهُمْ إِلَى الأَرْضِ كُلِّهَا، وَكَلامُهُمْ إِلَى أَقَاصِي الْعَالَمِ». | ١٨ 18 |
තර්හ්‍යහං බ්‍රවීමි තෛඃ කිං නාශ්‍රාවි? අවශ්‍යම් අශ්‍රාවි, යස්මාත් තේෂාං ශබ්දෝ මහීං ව්‍යාප්නෝද් වාක්‍යඤ්ච නිඛිලං ජගත්|
| وَأَعُودُ فَأَقُولُ: أَمَا فَهِمَ إِسْرَائِيلُ؟ إِنَّ مُوسَى، أَوَّلاً، يَقُولُ: «سَأُثِيرُ غَيْرَتَكُمْ بِمَنْ لَيْسُوا أُمَّةً، وَبِأُمَّةٍ بِلا فَهْمٍ سَوْفَ أُغْضِبُكُمْ!» | ١٩ 19 |
අපරමපි වදාමි, ඉස්‍රායේලීයලෝකාඃ කිම් ඒතාං කථාං න බුධ්‍යන්තේ? ප්‍රථමතෝ මූසා ඉදං වාක්‍යං ප්‍රෝවාච, අහමුත්තාපයිෂ්‍යේ තාන් අගණ්‍යමානවෛරපි| ක්ලේක්‍ෂ්‍යාමි ජාතිම් ඒතාඤ්ච ප්‍රෝන්මත්තභින්නජාතිභිඃ|
| وَأَمَّا إِشَعْيَاءُ فَيَجْرُؤُ عَلَى الْقَوْلِ: «وَجَدَنِي الَّذِينَ لَمْ يَطْلُبُونِي وَصِرْتُ مُعْلَناً لِلَّذِينَ لَمْ يَبْحَثُوا عَنِّي». | ٢٠ 20 |
අපරඤ්ච යිශායියෝ(අ)තිශයාක්‍ෂෝභේණ කථයාමාස, යථා, අධි මාං යෛස්තු නාචේෂ්ටි සම්ප්‍රාප්තස්තෛ ර්ජනෛරහං| අධි මාං යෛ ර්න සම්පෘෂ්ටං විඥාතස්තෛ ර්ජනෛරහං||
| وَلَكِنَّهُ عَنْ إِسْرَائِيلَ يَقُولُ: «طُولَ النَّهَارِ مَدَدْتُ يَدَيَّ إِلَى شَعْبٍ عَاصٍ مُعَارِضٍ!» | ٢١ 21 |
කින්ත්විස්‍රායේලීයලෝකාන් අධි කථයාඤ්චකාර, යෛරාඥාලඞ්ඝිභි ර්ලෝකෛ ර්විරුද්ධං වාක්‍යමුච්‍යතේ| තාන් ප්‍රත්‍යේව දිනං කෘත්ස්නං හස්තෞ විස්තාරයාම්‍යහං||
