رُوما 10

١ 1 أَيُّهَا الإِخْوَةُ، إِنَّ رَغْبَةَ قَلْبِي وَتَضَرُّعِي إِلَى اللهِ لأَجْلِهِمْ، هُمَا أَنْ يَخْلُصُوا.

ହେ ଭ୍ରାତର ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକା ଯତ୍ ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି ତଦହଂ ମନସାଭିଲଷନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମୀପେ ପ୍ରାର୍ଥଯେ|

٢ 2 فَإِنِّي أَشْهَدُ لَهُمْ أَنَّ عِنْدَهُمْ غَيْرَةً لِلهِ، وَلكِنَّهَا لَيْسَتْ عَلَى أَسَاسِ الْمَعْرِفَةِ.

ଯତ ଈଶ୍ୱରେ ତେଷାଂ ଚେଷ୍ଟା ୱିଦ୍ୟତ ଇତ୍ୟତ୍ରାହଂ ସାକ୍ଷ୍ୟସ୍ମି; କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ ସା ଚେଷ୍ଟା ସଜ୍ଞାନା ନହି,

٣ 3 فَبِمَا أَنَّهُمْ جَهِلُوا بِرَّ اللهِ وَسَعَوْا إِلَى إِثْبَاتِ بِرِّهِمِ الذَّاتِيِّ، لَمْ يَخْضَعُوا لِلْبِرِّ الإِلهِيِّ.

ଯତସ୍ତ ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତଂ ପୁଣ୍ୟମ୍ ଅୱିଜ୍ଞାଯ ସ୍ୱକୃତପୁଣ୍ୟଂ ସ୍ଥାପଯିତୁମ୍ ଚେଷ୍ଟମାନା ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତସ୍ୟ ପୁଣ୍ୟସ୍ୟ ନିଘ୍ନତ୍ୱଂ ନ ସ୍ୱୀକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି|

٤ 4 فَإِنَّ غَايَةَ الشَّرِيعَةِ هِيَ الْمَسِيحُ لِتَبْرِيرِ كُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ.

ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏକୈକୱିଶ୍ୱାସିଜନାଯ ପୁଣ୍ୟଂ ଦାତୁଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଃ ଫଲସ୍ୱରୂପୋ ଭୱତି|

٥ 5 فَقَدْ كَتَبَ مُوسَى عَنِ الْبِرِّ الآتِي مِنَ الشَّرِيعَةِ: «إِنَّ الإِنْسَانَ الَّذِي يَعْمَلُ بِهذِهِ الأُمُورِ، يَحْيَا بِها».

ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲନେନ ଯତ୍ ପୁଣ୍ୟଂ ତତ୍ ମୂସା ୱର୍ଣଯାମାସ, ଯଥା, ଯୋ ଜନସ୍ତାଂ ପାଲଯିଷ୍ୟତି ସ ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ଜୀୱିଷ୍ୟତି|

٦ 6 غَيْرَ أَنَّ الْبِرَّ الآتِيَ مِنَ الإِيمَانِ يَقُولُ هَذَا: «لا تَقُلْ فِي قَلْبِكَ: مَنْ يَصْعَدُ إِلَى السَّمَاوَاتِ؟» (أَيْ لِيُنْزِلَ الْمَسِيحَ)،

କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟଯେନ ଯତ୍ ପୁଣ୍ୟଂ ତଦ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତି, କଃ ସ୍ୱର୍ଗମ୍ ଆରୁହ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମ୍ ଅୱରୋହଯିଷ୍ୟତି?

٧ 7 وَلا: «مَنْ يَنْزِلُ إِلَى الأَعْمَاقِ؟» أَيْ لِيُصْعِدَ الْمَسِيحَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ! (Abyssos g12)

କୋ ୱା ପ୍ରେତଲୋକମ୍ ଅୱରୁହ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ମୃତଗଣମଧ୍ୟାଦ୍ ଆନେଷ୍ୟତୀତି ୱାକ୍ ମନସି ତ୍ୱଯା ନ ଗଦିତୱ୍ୟା| (Abyssos g12)

٨ 8 فَمَاذَا يَقُولُ إِذاً؟ إِنَّهُ يَقُولُ: «إِنَّ الْكَلِمَةَ قَرِيبَةٌ مِنْكَ. إِنَّهَا فِي فَمِكَ وَفِي قَلْبِكَ!» وَمَا هذِهِ الْكَلِمَةُ إِلّا كَلِمَةُ الإِيمَانِ الَّتِي نُبَشِّرُ بِها:

ତର୍ହି କିଂ ବ୍ରୱୀତି? ତଦ୍ ୱାକ୍ୟଂ ତୱ ସମୀପସ୍ଥମ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ତୱ ୱଦନେ ମନସି ଚାସ୍ତେ, ତଚ୍ଚ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟମାଣଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ୱାକ୍ୟମେୱ|

٩ 9 أَنَّكَ إِنِ اعْتَرَفْتَ بِفَمِكَ بِيَسُوعَ رَبّاً، وَآمَنْتَ فِي قَلْبِكَ بِأَنَّ اللهَ أَقَامَهُ مِنَ الأَمْوَاتِ، نِلْتَ الْخَلاصَ.

ୱସ୍ତୁତଃ ପ୍ରଭୁଂ ଯୀଶୁଂ ଯଦି ୱଦନେନ ସ୍ୱୀକରୋଷି, ତଥେଶ୍ୱରସ୍ତଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉଦସ୍ଥାପଯଦ୍ ଇତି ଯଦ୍ୟନ୍ତଃକରଣେନ ୱିଶ୍ୱସିଷି ତର୍ହି ପରିତ୍ରାଣଂ ଲପ୍ସ୍ୟସେ|

١٠ 10 فَإِنَّ الإِيمَانَ فِي القَلْبِ يُؤَدِّي إِلَى الْبِرِّ، وَالاعْتِرَافَ بِالْفَمِ يُؤَيِّدُ الْخَلاصَ،

ଯସ୍ମାତ୍ ପୁଣ୍ୟପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣେନ ୱିଶ୍ୱସିତୱ୍ୟଂ ପରିତ୍ରାଣାର୍ଥଞ୍ଚ ୱଦନେନ ସ୍ୱୀକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|

١١ 11 لأَنَّ الْكِتَابَ يَقُولُ: «كُلُّ مَنْ هُوَ مُؤْمِنٌ بِهِ، لَا يَخِيبُ».

ଶାସ୍ତ୍ରେ ଯାଦୃଶଂ ଲିଖତି ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟତି ଯସ୍ତତ୍ର ସ ଜନୋ ନ ତ୍ରପିଷ୍ୟତେ|

١٢ 12 فَلا فَرْقَ بَيْنَ اليَهُودِيِّ وَالْيُونَانِيِّ، لأَنَّ لِلْجَمِيعِ رَبّاً وَاحِداً، غَنِيًّا تُجَاهَ كُلِّ مَنْ يَدْعُوهُ.

ଇତ୍ୟତ୍ର ଯିହୂଦିନି ତଦନ୍ୟଲୋକେ ଚ କୋପି ୱିଶେଷୋ ନାସ୍ତି ଯସ୍ମାଦ୍ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମ୍ ଅଦ୍ୱିତୀଯଃ ପ୍ରଭୁଃ ସ ନିଜଯାଚକାନ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତି ୱଦାନ୍ୟୋ ଭୱତି|

١٣ 13 «فَإِنَّ كُلَّ مَنْ يَدْعُو بِاسْمِ الرَّبِّ يَخْلُصُ».

ଯତଃ, ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପରମେଶସ୍ୟ ନାମ୍ନା ହି ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟତେ| ସ ଏୱ ମନୁଜୋ ନୂନଂ ପରିତ୍ରାତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|

١٤ 14 وَلكِنْ، كَيْفَ يَدْعُونَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يُؤْمِنُونَ بِمَنْ لَمْ يَسْمَعُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يَسْمَعُونَ بِلا مُبَشِّرٍ؟

ଯଂ ଯେ ଜନା ନ ପ୍ରତ୍ୟାଯନ୍ ତେ ତମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ କଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟନ୍ତେ? ଯେ ୱା ଯସ୍ୟାଖ୍ୟାନଂ କଦାପି ନ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତସ୍ତେ ତଂ କଥଂ ପ୍ରତ୍ୟେଷ୍ୟନ୍ତି? ଅପରଂ ଯଦି ପ୍ରଚାରଯିତାରୋ ନ ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତଦା କଥଂ ତେ ଶ୍ରୋଷ୍ୟନ୍ତି?

١٥ 15 وَكَيْفَ يُبَشِّرُ أَحَدٌ إِلّا إِذَا كَانَ قَدْ أُرْسِلَ؟ كَمَا قَدْ كُتِبَ: «مَا أَجْمَلَ أَقْدَامَ الْمُبَشِّرِينَ بِالْخَيْرَاتِ!»

ଯଦି ୱା ପ୍ରେରିତା ନ ଭୱନ୍ତି ତଦା କଥଂ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟନ୍ତି? ଯାଦୃଶଂ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ଯଥା, ମାଙ୍ଗଲିକଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଦଦତ୍ୟାନୀଯ ଯେ ନରାଃ| ପ୍ରଚାରଯନ୍ତି ଶାନ୍ତେଶ୍ଚ ସୁସଂୱାଦଂ ଜନାସ୍ତୁ ଯେ| ତେଷାଂ ଚରଣପଦ୍ମାନି କୀଦୃକ୍ ଶୋଭାନ୍ୱିତାନି ହି|

١٦ 16 وَلكِنْ، لَيْسَ كُلُّهُمْ أَطَاعُوا الإِنْجِيلَ. فَإِنَّ إِشَعْيَاءَ يَقُولُ: «يَا رَبُّ! مَنْ صَدَّقَ مَا أَسْمَعْنَاهُ إِيَّاهُ؟»

କିନ୍ତୁ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ତଂ ସୁସଂୱାଦଂ ନ ଗୃହୀତୱନ୍ତଃ| ଯିଶାଯିଯୋ ଯଥା ଲିଖିତୱାନ୍| ଅସ୍ମତ୍ପ୍ରଚାରିତେ ୱାକ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱାସମକରୋଦ୍ଧି କଃ|

١٧ 17 إِذاً، الإِيمَانُ نَتِيجَةُ السَّمَاعِ، وَالسَّمَاعُ هُوَ مِنَ التَّبْشِيرِ بِكَلِمَةِ الْمَسِيحِ!

ଅତଏୱ ଶ୍ରୱଣାଦ୍ ୱିଶ୍ୱାସ ଐଶ୍ୱରୱାକ୍ୟପ୍ରଚାରାତ୍ ଶ୍ରୱଣଞ୍ଚ ଭୱତି|

١٨ 18 وَلكِنِّي أَقُولُ: أَمَا سَمِعُوا؟ بَلَى، فَإِنَّ الْمُبَشِّرِينَ «انْطَلَقَ صَوْتُهُمْ إِلَى الأَرْضِ كُلِّهَا، وَكَلامُهُمْ إِلَى أَقَاصِي الْعَالَمِ».

ତର୍ହ୍ୟହଂ ବ୍ରୱୀମି ତୈଃ କିଂ ନାଶ୍ରାୱି? ଅୱଶ୍ୟମ୍ ଅଶ୍ରାୱି, ଯସ୍ମାତ୍ ତେଷାଂ ଶବ୍ଦୋ ମହୀଂ ୱ୍ୟାପ୍ନୋଦ୍ ୱାକ୍ୟଞ୍ଚ ନିଖିଲଂ ଜଗତ୍|

١٩ 19 وَأَعُودُ فَأَقُولُ: أَمَا فَهِمَ إِسْرَائِيلُ؟ إِنَّ مُوسَى، أَوَّلاً، يَقُولُ: «سَأُثِيرُ غَيْرَتَكُمْ بِمَنْ لَيْسُوا أُمَّةً، وَبِأُمَّةٍ بِلا فَهْمٍ سَوْفَ أُغْضِبُكُمْ!»

ଅପରମପି ୱଦାମି, ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକାଃ କିମ୍ ଏତାଂ କଥାଂ ନ ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ? ପ୍ରଥମତୋ ମୂସା ଇଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରୋୱାଚ, ଅହମୁତ୍ତାପଯିଷ୍ୟେ ତାନ୍ ଅଗଣ୍ୟମାନୱୈରପି| କ୍ଲେକ୍ଷ୍ୟାମି ଜାତିମ୍ ଏତାଞ୍ଚ ପ୍ରୋନ୍ମତ୍ତଭିନ୍ନଜାତିଭିଃ|

٢٠ 20 وَأَمَّا إِشَعْيَاءُ فَيَجْرُؤُ عَلَى الْقَوْلِ: «وَجَدَنِي الَّذِينَ لَمْ يَطْلُبُونِي وَصِرْتُ مُعْلَناً لِلَّذِينَ لَمْ يَبْحَثُوا عَنِّي».

ଅପରଞ୍ଚ ଯିଶାଯିଯୋଽତିଶଯାକ୍ଷୋଭେଣ କଥଯାମାସ, ଯଥା, ଅଧି ମାଂ ଯୈସ୍ତୁ ନାଚେଷ୍ଟି ସମ୍ପ୍ରାପ୍ତସ୍ତୈ ର୍ଜନୈରହଂ| ଅଧି ମାଂ ଯୈ ର୍ନ ସମ୍ପୃଷ୍ଟଂ ୱିଜ୍ଞାତସ୍ତୈ ର୍ଜନୈରହଂ||

٢١ 21 وَلَكِنَّهُ عَنْ إِسْرَائِيلَ يَقُولُ: «طُولَ النَّهَارِ مَدَدْتُ يَدَيَّ إِلَى شَعْبٍ عَاصٍ مُعَارِضٍ!»

କିନ୍ତ୍ୱିସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକାନ୍ ଅଧି କଥଯାଞ୍ଚକାର, ଯୈରାଜ୍ଞାଲଙ୍ଘିଭି ର୍ଲୋକୈ ର୍ୱିରୁଦ୍ଧଂ ୱାକ୍ୟମୁଚ୍ୟତେ| ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟେୱ ଦିନଂ କୃତ୍ସ୍ନଂ ହସ୍ତୌ ୱିସ୍ତାରଯାମ୍ୟହଂ||