رُؤيا 20

١ 1 ثُمَّ رَأَيْتُ مَلاكاً نَازِلاً مِنَ السَّمَاءِ، وَبِيَدِهِ مِفْتَاحُ الْهَاوِيَةِ وَسِلْسِلَةٌ عَظِيمَةٌ (Abyssos g12)

തതഃ പരം സ്വർഗാദ് അവരോഹൻ ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടസ്തസ്യ കരേ രമാതലസ്യ കുഞ്ജികാ മഹാശൃങ്ഖലഞ്ചൈകം തിഷ്ഠതഃ| (Abyssos g12)

٢ 2 قَيَّدَ بِها التِّنِّينَ، أَيِ الْحَيَّةَ الْقَدِيمَةَ، وَهُوَ إِبْلِيسُ أَوِ الشَّيْطَانُ، وَسَجَنَهُ مُدَّةَ أَلْفِ سَنَةٍ،

അപരം നാഗോ ഽർഥതഃ യോ വൃദ്ധഃ സർപോ ഽപവാദകഃ ശയതാനശ്ചാസ്തി തമേവ ധൃത്വാ വർഷസഹസ്രം യാവദ് ബദ്ധവാൻ|

٣ 3 وَطَرَحَهُ فِي الْهَاوِيَةِ وَأَغْلَقَهَا عَلَيْهِ، وَخَتَمَهَا، حَتَّى يَكُفَّ عَنْ تَضْلِيلِ الأُمَمِ، إِلَى أَنْ تَنْقَضِيَ الأَلْفُ سَنَةٍ. وَلَكِنْ لابُدَّ مِنْ إِطْلاقِهِ بَعْدَ ذَلِكَ لِمُدَّةٍ قَصِيرَةٍ. (Abyssos g12)

അപരം രസാതലേ തം നിക്ഷിപ്യ തദുപരി ദ്വാരം രുദ്ധ്വാ മുദ്രാങ്കിതവാൻ യസ്മാത് തദ് വർഷസഹസ്രം യാവത് സമ്പൂർണം ന ഭവേത് താവദ് ഭിന്നജാതീയാസ്തേന പുന ർന ഭ്രമിതവ്യാഃ| തതഃ പരമ് അൽപകാലാർഥം തസ്യ മോചനേന ഭവിതവ്യം| (Abyssos g12)

٤ 4 ثُمَّ رَأَيْتُ عُرُوشاً مُنِحَ الْجَالِسُونَ عَلَيْهَا حَقَّ الْقَضَاءِ. وَرَأَيْتُ نُفُوسَ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ الشَّهَادَةِ لِيَسُوعَ وَفِي سَبِيلِ كَلِمَةِ اللهِ، وَالَّذِينَ رَفَضُوا أَنْ يَسْجُدُوا لِلْوَحْشِ وَلِتِمْثَالِهِ، وَالَّذِينَ رَفَضُوا عَلامَتَهُ عَلَى أَيْدِيهِمْ وَجِبَاهِهِمْ، وَقَدْ عَادُوا إِلَى الْحَيَاةِ، وَمَلَكُوا مَعَ الْمَسِيحِ أَلْفَ سَنَةٍ.

അനന്തരം മയാ സിംഹാസനാനി ദൃഷ്ടാനി തത്ര യേ ജനാ ഉപാവിശൻ തേഭ്യോ വിചാരഭാരോ ഽദീയത; അനന്തരം യീശോഃ സാക്ഷ്യസ്യ കാരണാദ് ഈശ്വരവാക്യസ്യ കാരണാച്ച യേഷാം ശിരശ്ഛേദനം കൃതം പശോസ്തദീയപ്രതിമായാ വാ പൂജാ യൈ ർന കൃതാ ഭാലേ കരേ വാ കലങ്കോ ഽപി ന ധൃതസ്തേഷാമ് ആത്മാനോ ഽപി മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ പ്രാപ്തജീവനാസ്തദ്വർഷസഹസ്രം യാവത് ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധം രാജത്വമകുർവ്വൻ|

٥ 5 هَذِهِ هِيَ الْقِيَامَةُ الأُولَى. أَمَّا بَقِيَّةُ الأَمْوَاتِ فَلا يَعُودُونَ إِلَى الْحَيَاةِ حَتَّى تَنْقَضِيَ الأَلْفُ سَنَةٍ.

കിന്ത്വവശിഷ്ടാ മൃതജനാസ്തസ്യ വർഷസഹസ്രസ്യ സമാപ്തേഃ പൂർവ്വം ജീവനം ന പ്രാപൻ|

٦ 6 مَا أَسْعَدَ وَأَقْدَسَ مَنْ كَانَ لَهُمْ نَصِيبٌ فِي الْقِيَامَةِ الأُولَى! لَنْ يَكُونَ لِلْمَوْتِ الثَّانِي سُلْطَةٌ عَلَيْهِمْ، بَلْ يَكُونُونَ كَهَنَةً لِلهِ وَالْمَسِيحِ، وَيَمْلِكُونَ مَعَهُ أَلْفَ سَنَةٍ.

ഏഷാ പ്രഥമോത്ഥിതിഃ| യഃ കശ്ചിത് പ്രഥമായാ ഉത്ഥിതേരംശീ സ ധന്യഃ പവിത്രശ്ച| തേഷു ദ്വിതീയമൃത്യോഃ കോ ഽപ്യധികാരോ നാസ്തി ത ഈശ്വരസ്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ച യാജകാ ഭവിഷ്യന്തി വർഷസഹസ്രം യാവത് തേന സഹ രാജത്വം കരിഷ്യന്തി ച|

٧ 7 فَحِينَ تَنْقَضِي الأَلْفُ سَنَةٍ، يُطْلَقُ الشَّيْطَانُ مِنْ سِجْنِهِ،

വർഷസഹസ്രേ സമാപ്തേ ശയതാനഃ സ്വകാരാതോ മോക്ഷ്യതേ|

٨ 8 فَيَخْرُجُ لِيُضَلِّلَ الأُمَمَ فِي زَوَايَا الأَرْضِ الأَرْبَعِ، جُوجَ وَمَاجُوجَ، وَيَجْمَعُهُمْ لِلْقِتَالِ، وَعَدَدُهُمْ كَثِيرٌ جِدّاً كَرَمْلِ الْبَحْرِ!

തതഃ സ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർദിക്ഷു സ്ഥിതാൻ സർവ്വജാതീയാൻ വിശേഷതോ ജൂജാഖ്യാൻ മാജൂജാഖ്യാംശ്ച സാമുദ്രസികതാവദ് ബഹുസംഖ്യകാൻ ജനാൻ ഭ്രമയിത്വാ യുദ്ധാർഥം സംഗ്രഹീതും നിർഗമിഷ്യതി|

٩ 9 فَيَصْعَدُونَ عَلَى سُهُولِ الأَرْضِ الْعَرِيضَةِ، وَيُحَاصِرُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ مُعَسْكَرَ الْقِدِّيسِينَ وَالْمَدِينَةَ الْمَحْبُوبَةَ، وَلَكِنَّ نَاراً مِنَ السَّمَاءِ تَنْزِلُ عَلَيْهِمْ وَتَلْتَهِمُهُمْ.

തതസ്തേ മേദിന്യാഃ പ്രസ്ഥേനാഗത്യ പവിത്രലോകാനാം ദുർഗം പ്രിയതമാം നഗരീഞ്ച വേഷ്ടിതവന്തഃ കിന്ത്വീശ്വരേണ നിക്ഷിപ്തോ ഽഗ്നിരാകാശാത് പതിത്വാ താൻ ഖാദിതവാൻ|

١٠ 10 ثُمَّ يُطْرَحُ إِبْلِيسُ الَّذِي كَانَ يُضَلِّلُهُمْ، فِي بُحَيْرَةِ النَّارِ وَالْكِبْرِيتِ، حَيْثُ الْوَحْشُ وَالنَّبِيُّ الدَّجَّالُ. هُنَاكَ سَوْفَ يُعَذَّبُونَ نَهَاراً وَلَيْلاً، إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. (aiōn g165, Limnē Pyr g3041 g4442)

തേഷാം ഭ്രമയിതാ ച ശയതാനോ വഹ്നിഗന്ധകയോ ർഹ്രദേ ഽർഥതഃ പശു ർമിഥ്യാഭവിഷ്യദ്വാദീ ച യത്ര തിഷ്ഠതസ്തത്രൈവ നിക്ഷിപ്തഃ, തത്രാനന്തകാലം യാവത് തേ ദിവാനിശം യാതനാം ഭോക്ഷ്യന്തേ| (aiōn g165, Limnē Pyr g3041 g4442)

١١ 11 ثُمَّ رَأَيْتُ عَرْشاً عَظِيماً أَبْيَضَ هَرَبَتِ السَّمَاءُ وَالأَرْضُ مِنْ أَمَامِ الْجَالِسِ عَلَيْهِ، فَلَمْ يَبْقَ لَهُمَا مَكَانٌ.

തതഃ ശുക്ലമ് ഏകം മഹാസിംഹാസനം മയാ ദൃഷ്ടം തദുപവിഷ്ടോ ഽപി ദൃഷ്ടസ്തസ്യ വദനാന്തികാദ് ഭൂനഭോമണ്ഡലേ പലായേതാം പുനസ്താഭ്യാം സ്ഥാനം ന ലബ്ധം|

١٢ 12 وَرَأَيْتُ الأَمْوَاتَ، كِبَاراً وَصِغَاراً، وَاقِفِينَ قُدَّامَ الْعَرْشِ. وَفُتِحَتِ الْكُتُبُ، ثُمَّ فُتِحَ كِتَابٌ آخَرُ هُوَ سِجِلُّ الْحَيَاةِ، وَدِينَ الأَمْوَاتُ بِحَسَبِ مَا هُوَ مُدَوَّنٌ فِي تِلْكَ الْكُتُبِ، كُلُّ وَاحِدٍ حَسَبَ أَعْمَالِهِ.

അപരം ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തശ്ച സർവ്വേ മൃതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ സിംഹാസനസ്യാന്തികേ ഽതിഷ്ഠൻ ഗ്രന്ഥാശ്ച വ്യസ്തീര്യ്യന്ത ജീവനപുസ്തകാഖ്യമ് അപരമ് ഏകം പുസ്തകമപി വിസ്തീർണം| തത്ര ഗ്രന്ഥേഷു യദ്യത് ലിഖിതം തസ്മാത് മൃതാനാമ് ഏകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ|

١٣ 13 وَسَلَّمَ الْبَحْرُ مَنْ فِيهِ مِنَ الأَمْوَاتِ، وَسَلَّمَ الْمَوْتُ وَهَاوِيَةُ الْمَوْتَى الأَمْوَاتَ الَّذِينَ فِيهِمَا، وَحُكِمَ عَلَى كُلِّ وَاحِدٍ بِحَسَبِ أَعْمَالِهِ. (Hadēs g86)

തദാനീം സമുദ്രേണ സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സമർപിതാഃ, മൃത്യുപരലോകാഭ്യാമപി സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സർമിപതാഃ, തേഷാഞ്ചൈകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ| (Hadēs g86)

١٤ 14 وَطُرِحَ الْمَوْتُ وَهَاوِيَةُ الْمَوْتَى فِي بُحَيْرَةِ النَّارِ، هَذَا هُوَ الْمَوْتُ الثَّانِي. (Hadēs g86, Limnē Pyr g3041 g4442)

അപരം മൃത്യുപരലോകൗ വഹ്നിഹ്രദേ നിക്ഷിപ്തൗ, ഏഷ ഏവ ദ്വിതീയോ മൃത്യുഃ| (Hadēs g86, Limnē Pyr g3041 g4442)

١٥ 15 وَكُلُّ مَنْ لَمْ يُوْجَد اسْمُهُ مَكْتُوباً فِي سِجِلِّ الْحَيَاةِ طُرِحَ فِي بُحَيْرَةِ النَّارِ! (Limnē Pyr g3041 g4442)

യസ്യ കസ്യചിത് നാമ ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതം നാവിദ്യത സ ഏവ തസ്മിൻ വഹ്നിഹ്രദേ ന്യക്ഷിപ്യത| (Limnē Pyr g3041 g4442)

The Last Judgment