مَتَّى 1
| هَذَا سِجِلُّ نَسَبِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ ابْنِ دَاوُدَ ابْنِ إِبْرَاهِيمَ: | ١ 1 |
ഇബ്രാഹീമഃ സന്താനോ ദായൂദ് തസ്യ സന്താനോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ പൂർവ്വപുരുഷവംശശ്രേണീ|
| إِبْرَاهِيمُ أَنْجَبَ إِسْحَاقَ. وَإِسْحاقُ أَنْجَبَ يَعْقُوبَ. وَيَعْقُوبُ أَنْجَبَ يَهُوذَا وَإِخْوَتَهُ. | ٢ 2 |
ഇബ്രാഹീമഃ പുത്ര ഇസ്ഹാക് തസ്യ പുത്രോ യാകൂബ് തസ്യ പുത്രോ യിഹൂദാസ്തസ്യ ഭ്രാതരശ്ച|
| وَيَهُوذَا أَنْجَبَ فَارِصَ وَزَارَحَ مِنْ ثَامَارَ. وَفَارِصُ أَنْجَبَ حَصْرُونَ. وَحَصْرُونُ أَنْجَبَ أَرَامَ. | ٣ 3 |
തസ്മാദ് യിഹൂദാതസ്താമരോ ഗർഭേ പേരസ്സേരഹൗ ജജ്ഞാതേ, തസ്യ പേരസഃ പുത്രോ ഹിഷ്രോൺ തസ്യ പുത്രോ ഽരാമ്|
| وَأَرَامُ أَنْجَبَ عَمِّينَادَابَ. وَعَمِّينَادَابُ أَنْجَبَ نَحْشُونَ. وَنَحْشُونُ أَنْجَبَ سَلْمُونَ. | ٤ 4 |
തസ്യ പുത്രോ ഽമ്മീനാദബ് തസ്യ പുത്രോ നഹശോൻ തസ്യ പുത്രഃ സൽമോൻ|
| وَسَلْمُونُ أَنْجَبَ بُوعَزَ مِنْ رَاحَابَ. وَبُوعَزُ أَنْجَبَ عُوبِيدَ مِنْ رَاعُوثَ. وَعُوبِيدُ أَنْجَبَ يَسَّى. | ٥ 5 |
തസ്മാദ് രാഹബോ ഗർഭേ ബോയമ് ജജ്ഞേ, തസ്മാദ് രൂതോ ഗർഭേ ഓബേദ് ജജ്ഞേ, തസ്യ പുത്രോ യിശയഃ|
| وَيَسَّى أَنْجَبَ دَاوُدَ الْمَلِكَ. وَدَاوُدُ أَنْجَبَ سُلَيْمَانَ مِنَ الَّتِي كَانَتْ زَوْجَةً لأُورِيَّا. | ٦ 6 |
തസ്യ പുത്രോ ദായൂദ് രാജഃ തസ്മാദ് മൃതോരിയസ്യ ജായായാം സുലേമാൻ ജജ്ഞേ|
| وَسُلَيْمَانُ أَنْجَبَ رَحَبْعَامَ. وَرَحَبْعَامُ أَنْجَبَ أَبِيَّا. وَأَبِيَّا أَنْجَبَ آسَا. | ٧ 7 |
തസ്യ പുത്രോ രിഹബിയാമ്, തസ്യ പുത്രോഽബിയഃ, തസ്യ പുത്ര ആസാ: |
| وَآسَا أَنْجَبَ يَهُوشَافَاطَ. وَيَهُوشَافَاطُ أَنْجَبَ يُورَامَ. وَيُورَامُ أَنْجَبَ عُزِّيَّا. | ٨ 8 |
തസ്യ സുതോ യിഹോശാഫട് തസ്യ സുതോ യിഹോരാമ തസ്യ സുത ഉഷിയഃ|
| وَعُزِّيَّا أَنْجَبَ يُوثَامَ. وَيُوثَامُ أَنْجَبَ آحَازَ. وَآحَازُ أَنْجَبَ حِزْقِيَّا. | ٩ 9 |
തസ്യ സുതോ യോഥമ് തസ്യ സുത ആഹമ് തസ്യ സുതോ ഹിഷ്കിയഃ|
| وَحِزْقِيَّا أَنْجَبَ مَنَسَّى. وَمَنَسَّى أَنْجَبَ آمُونَ. وَآمُونُ أَنْجَبَ يُوشِيَّا. | ١٠ 10 |
തസ്യ സുതോ മിനശിഃ, തസ്യ സുത ആമോൻ തസ്യ സുതോ യോശിയഃ|
| وَيُوشِيَّا أَنْجَبَ يَكُنْيَا وَإِخْوَتَهُ فِي أَثْنَاءِ السَّبْيِ إِلَى بَابِلَ. | ١١ 11 |
ബാബിൽനഗരേ പ്രവസനാത് പൂർവ്വം സ യോശിയോ യിഖനിയം തസ്യ ഭ്രാതൃംശ്ച ജനയാമാസ|
| وَبَعْدَ السَّبْيِ إِلَى بَابِلَ، يَكُنْيَا أَنْجَبَ شَأَلْتِئِيلَ. وَشَأَلْتِئِيلُ أَنْجَبَ زَرُبَّابِلَ. | ١٢ 12 |
തതോ ബാബിലി പ്രവസനകാലേ യിഖനിയഃ ശൽതീയേലം ജനയാമാസ, തസ്യ സുതഃ സിരുബ്ബാവിൽ|
| وَزَرُبَّابِلُ أَنْجَبَ أَبِيهُودَ. وَأَبِيهُودُ أَنْجَبَ أَلِيَاقِيمَ. وَأَلِيَاقِيمُ أَنْجَبَ عَازُورَ. | ١٣ 13 |
തസ്യ സുതോ ഽബോഹുദ് തസ്യ സുത ഇലീയാകീമ് തസ്യ സുതോഽസോർ|
| وَعَازُورُ أَنْجَبَ صَادُوقَ. وَصَادُوقُ أَنْجَبَ أَخِيمَ. وَأَخِيمُ أَنْجَبَ أَلِيُودَ. | ١٤ 14 |
അസോരഃ സുതഃ സാദോക് തസ്യ സുത ആഖീമ് തസ്യ സുത ഇലീഹൂദ്|
| وَأَلِيُودُ أَنْجَبَ أَلِيعَازَرَ. وَأَلِيعَازَرُ أَنْجَبَ مَتَّانَ. وَمَتَّانُ أَنْجَبَ يَعْقُوبَ. | ١٥ 15 |
തസ്യ സുത ഇലിയാസർ തസ്യ സുതോ മത്തൻ|
| وَيَعْقُوبُ أَنْجَبَ يُوسُفَ رَجُلَ مَرْيَمَ الَّتِي وُلِدَ مِنْهَا يَسُوعُ الَّذِي يُدْعَى الْمَسِيحَ. | ١٦ 16 |
തസ്യ സുതോ യാകൂബ് തസ്യ സുതോ യൂഷഫ് തസ്യ ജായാ മരിയമ്; തസ്യ ഗർഭേ യീശുരജനി, തമേവ ഖ്രീഷ്ടമ് (അർഥാദ് അഭിഷിക്തം) വദന്തി|
| فَجُمْلَةُ الأَجْيَالِ مِنْ إِبْرَاهِيمَ إِلَى دَاوُدَ أَرْبَعَةَ عَشَرَ جِيلاً؛ وَمِنْ دَاوُدَ إِلَى السَّبْيِ الْبَابِلِيِّ أَرْبَعَةَ عَشَرَ جِيلاً؛ وَمِنَ السَّبْيِ الْبَابِلِيِّ إِلَى الْمَسِيحِ أَرْبَعَةَ عَشَرَ جِيلاً. | ١٧ 17 |
ഇത്ഥമ് ഇബ്രാഹീമോ ദായൂദം യാവത് സാകല്യേന ചതുർദശപുരുഷാഃ; ആ ദായൂദഃ കാലാദ് ബാബിലി പ്രവസനകാലം യാവത് ചതുർദശപുരുഷാ ഭവന്തി| ബാബിലി പ്രവാസനകാലാത് ഖ്രീഷ്ടസ്യ കാലം യാവത് ചതുർദശപുരുഷാ ഭവന്തി|
| أَمَّا يَسُوعُ الْمَسِيحُ فَقَدْ تَمَّتْ وِلادَتُهُ هكَذَا: كَانَتْ أُمُّهُ مَرْيَمُ مَخْطُوبَةً لِيُوسُفَ؛ وَقَبْلَ أَنْ يَجْتَمِعَا مَعاً، وُجِدَتْ حُبْلَى مِنَ الرُّوحِ الْقُدُسِ. | ١٨ 18 |
യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ജന്മ കഥ്ഥതേ| മരിയമ് നാമികാ കന്യാ യൂഷഫേ വാഗ്ദത്താസീത്, തദാ തയോഃ സങ്ഗമാത് പ്രാക് സാ കന്യാ പവിത്രേണാത്മനാ ഗർഭവതീ ബഭൂവ|
| وَإِذْ كَانَ يُوسُفُ خَطِيبُهَا رَجُلاً صَالِحاً، وَلَمْ يُرِدْ أَنْ يُشَهِّرَ بِها، قَرَّرَ أَنْ يَتْرُكَهَا سِرّاً. | ١٩ 19 |
തത്ര തസ്യാഃ പതി ര്യൂഷഫ് സൗജന്യാത് തസ്യാഃ കലങ്ഗം പ്രകാശയിതുമ് അനിച്ഛൻ ഗോപനേനേ താം പാരിത്യക്തും മനശ്ചക്രേ|
| وَبَيْنَمَا كَانَ يُفَكِّرُ فِي الأَمْرِ، إِذَا مَلاكٌ مِنَ الرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ لَهُ فِي حُلْمٍ يَقُولُ: «يَا يُوسُفُ ابْنَ دَاوُدَ! لَا تَخَفْ أَنْ تَأْتِيَ بِمَرْيَمَ عَرُوسِكَ إِلَى بَيْتِكَ، لأَنَّ الَّذِي هِيَ حُبْلَى بِهِ إِنَّمَا هُوَ مِنَ الرُّوحِ الْقُدُسِ. | ٢٠ 20 |
സ തഥൈവ ഭാവയതി, തദാനീം പരമേശ്വരസ്യ ദൂതഃ സ്വപ്നേ തം ദർശനം ദത്ത്വാ വ്യാജഹാര, ഹേ ദായൂദഃ സന്താന യൂഷഫ് ത്വം നിജാം ജായാം മരിയമമ് ആദാതും മാ ഭൈഷീഃ|
| فَسَتَلِدُ ابْناً، وَأَنْتَ تُسَمِّيهِ يَسُوعَ، لأَنَّهُ هُوَ الَّذِي يُخَلِّصُ شَعْبَهُ مِنْ خَطَايَاهُمْ». | ٢١ 21 |
യതസ്തസ്യാ ഗർഭഃ പവിത്രാദാത്മനോഽഭവത്, സാ ച പുത്രം പ്രസവിഷ്യതേ, തദാ ത്വം തസ്യ നാമ യീശുമ് (അർഥാത് ത്രാതാരം) കരീഷ്യസേ, യസ്മാത് സ നിജമനുജാൻ തേഷാം കലുഷേഭ്യ ഉദ്ധരിഷ്യതി|
| حَدَثَ هَذَا كُلُّهُ لِيَتِمَّ مَا قَالَهُ الرَّبُّ بِلِسَانِ النَّبِيِّ الْقَائِلِ: | ٢٢ 22 |
ഇത്ഥം സതി, പശ്യ ഗർഭവതീ കന്യാ തനയം പ്രസവിഷ്യതേ| ഇമ്മാനൂയേൽ തദീയഞ്ച നാമധേയം ഭവിഷ്യതി|| ഇമ്മാനൂയേൽ അസ്മാകം സങ്ഗീശ്വരഇത്യർഥഃ|
| «هَا إِنَّ الْعَذْرَاءَ تَحْبَلُ، وَتَلِدُ ابْناً، وَيُدْعَى عِمَّانُوئِيلَ!» أَيِ «اللهُ مَعَنَا». | ٢٣ 23 |
ഇതി യദ് വചനം പുർവ്വം ഭവിഷ്യദ്വക്ത്രാ ഈശ്വരഃ കഥായാമാസ, തത് തദാനീം സിദ്ധമഭവത്|
| وَلَمَّا نَهَضَ يُوسُفُ مِنْ نَوْمِهِ، فَعَلَ مَا أَمَرَهُ بِهِ مَلاكُ الرَّبِّ؛ فَأَتَى بِعَرُوسِهِ إِلَى بَيْتِهِ. | ٢٤ 24 |
അനന്തരം യൂഷഫ് നിദ്രാതോ ജാഗരിത ഉത്ഥായ പരമേശ്വരീയദൂതസ്യ നിദേശാനുസാരേണ നിജാം ജായാം ജഗ്രാഹ,
| وَلكِنَّهُ لَمْ يَدْخُلْ بِها حَتَّى وَلَدَتِ ابْناً، فَسَمَّاهُ يَسُوعَ. | ٢٥ 25 |
കിന്തു യാവത് സാ നിജം പ്രഥമസുതം അ സുഷുവേ, താവത് താം നോപാഗച്ഛത്, തതഃ സുതസ്യ നാമ യീശും ചക്രേ|
