< مَرْقُس 7 >
| وَاجْتَمَعَ إِلَيْهِ الْفَرِّيسِيُّونَ وَبَعْضُ الْكَتَبَةِ، قَادِمِينَ مِنْ أُورُشَلِيمَ. | ١ 1 |
तालू इक रोज फरीसी कने केई यहूदी व्यवस्था जो सिखाणे बाले जड़े यरूशलेम शेहरे च आयो थे, उसयो सुणने तांई गिठे होऐ,
| وَرَأَوْا بَعْضَ تَلامِيذِهِ يَتَنَاوَلُونَ الطَّعَامَ بِأَيْدٍ نَجِسَةٍ، أَيْ غَيْرِ مَغْسُولَةٍ. | ٢ 2 |
कने उना दिखया की उदे चेले बिना हथ धोते रोटी खा दे थे, जड़ा की यहूदी रिबाजे अनुसार अपबित्र था।
| فَقَدْ كَانَ الْفَرِّيسِيُّونَ، وَالْيَهُودُ عَامَّةً، لَا يَأْكُلُونَ مَا لَمْ يَغْسِلُوا أَيْدِيَهُمْ مِرَاراً، مُتَمَسِّكِينَ بِتَقْلِيدِ الشُّيُوخِ. | ٣ 3 |
फरीसी कने सारे यहूदी खाणा खाणे ला पेहले अपणे बजुर्गां दे रीती रिबाजे पर चलदे थे कने जालू दीकर सै ढंगे ने हथ नी धोई लेन खाणां नी खांदे थे,
| وَإذَا عَادُوا مِنَ السُّوقِ، لَا يَأْكُلُونَ مَا لَمْ يَغْتَسِلُوا. وَهُنَاكَ طُقُوسٌ أُخْرَى كَثِيرَةٌ تَسَلَّمُوهَا لِيَتَمَسَّكُوا بِها، كَغَسْلِ الْكُؤُوسِ وَالأَبَارِيقِ وَأَوْعِيَةِ النُّحَاسِ. | ٤ 4 |
कने बजारे ला ओणे दे बाद, जालू दीकर से अपणे रिती रिबाजा दे अनुसार नोई नी लेन, साफ नी होंदे तालू दीकर खाणां नी खांदे, कने उना दे वजुर्गां दे होर भी बतेरे रिबाज थे, जिना जो सै मंदे थे, जियां की कटोरे, लोटे, कने तांबे दे भांडयां जो धोंणा कने मांजणा।
| عِنْدَئِذٍ سَأَلَهُ الْفَرِّيسِيُّونَ وَالْكَتَبَةُ: «لِمَاذَا لَا يَسْلُكُ تَلامِيذُكَ وَفْقاً لِتَقْلِيدِ الشُّيُوخِ، بَلْ يَتَنَاوَلُونَ الطَّعَامَ بِأَيْدٍ نَجِسَةٍ؟» | ٥ 5 |
तांई तां उना फरीसियां कने व्यवस्था जो सिखाणे बालयां उसयो पुछया, “की तेरे चेले साड़े सियाणे दियां रिबाजां जो नी मंदे?” सै तां बिना हथ धोयो रोटी खांदे न?
| فَرَدَّ عَلَيْهِمْ قَائِلاً: «أَحْسَنَ إِشَعْيَاءُ إِذْ تَنَبَّأَ عَنْكُمْ أَيُّهَا الْمُنَافِقُونَ، كَمَا جَاءَ فِي الْكِتَابِ: هَذَا الشَّعْبُ يُكْرِمُنِي بِشَفَتَيْهِ، وَأَمَّا قَلْبُهُ فَبَعِيدٌ عَنِّي جِدّاً. | ٦ 6 |
यीशुऐ उना जो जबाब दिता, “यशायाहे ठीक था, जिनी पबित्र शास्त्र च तुहाड़े सांई कपटियां दे बारे च लिखया है, की ऐसे लोक गल्लां ने तां मेरा आदर करदे न, पर इना दे मन मिंजो ला बड़े दूर न।
| إِنَّمَا بَاطِلاً يَعْبُدُونَنِي وَهُمْ يُعَلِّمُونَ تَعَالِيمَ لَيْسَتْ إِلّا وَصَايَا النَّاسِ! | ٧ 7 |
इना दी कितियो भक्ति मेरे तांई बेकार है, क्योंकि ऐ लोकां जो माणुऐ दियां दसियां गल्लां जो परमेश्वर दियां गल्लां दस्सी करी मनणे तांई बोलदे न।
| فَقَدْ أَهْمَلْتُمْ وَصِيَّةَ اللهِ وَتَمَسَّكْتُمْ بِتَقْلِيدِ النَّاسِ!» | ٨ 8 |
क्योंकि तुसां परमेश्वरे दे हुकमा जो मनणा बंद करी दितया है, कने माणुऐ दे रिबाजां जो मंना दे न।”
| وَقَالَ لَهُمْ: «حَقّاً أَنَّكُمْ رَفَضْتُمْ وَصِيَّةَ اللهِ لِتُحَافِظُوا عَلَى تَقْلِيدِكُمْ أَنْتُمْ! | ٩ 9 |
कने यीशुऐ उना ने बोलया, “तुसां अपणे बणायो नियमा जो मनणे तांई चलाकिया ने परमेश्वरे दे हुकम जो टाली दिन्दे न।
| فَإِنَّ مُوسَى قَالَ: أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ! وَأَيْضاً: مَنْ أَهَانَ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ، فَلْيَكُنِ الْمَوْتُ عِقَاباً لَهُ! | ١٠ 10 |
उदाहरण तांई, मूसा ने बोलया है, की अपणे माता पिता दा आदर करा, कने जड़ा कोई अपणे माता पिता जो श्राप दिंगा, सै पक्का मारी देणा।
| وَلكِنَّكُمْ أَنْتُمْ تَقُولُونَ: إِذَا قَالَ أَحَدٌ لأَبِيهِ أَوْ أُمِّهِ: إِنَّ مَا كُنْتُ أَعُولُكَ بِهِ قَدْ جَعَلْتُهُ قُرْبَاناً، أَيْ تَقْدِمَةً لِلْهَيْكَلِ، | ١١ 11 |
पर तुसां लोकां जो ऐ दसदे न की, अपणे माता पिता दी मदद नी करणा कने उना दे हिस्से दियां चिंजा उना जो छडी करी परमेश्वर जो देणा ठीक है। कने तुसां लोकां जो इजाजत दिन्दे अपणे माता पिता जो ऐ बोलणे दी की जड़ा कुछ मैं तुहांजो देणा था, सै मैं परमेश्वर जो देणे दी कसम खादियो है, कने मैं हुण तुसां दी मदद नी करी सकदा, इसला तुसां लोकां जो ऐ बोलदे की हुणे ला तुसां जो माता पिता दी सेबा करणे दी कोई जरूरत नही है।
| فَهُوَ فِي حِلٍّ مِنْ إِعَانَةِ أَبِيهِ أَوْ أُمِّهِ! | ١٢ 12 |
| وَهكَذَا تُبْطِلُونَ كَلِمَةَ اللهِ بِتَعْلِيمِكُمُ التَّقْلِيدِيِّ الَّذِي تَتَنَاقَلُونَهُ. وَهُنَاكَ أُمُورٌ كَثِيرَةٌ مِثْلُ هذِهِ تَفْعَلُونَهَا!» | ١٣ 13 |
इयां बोली करी, जिना रीती रिबाजां जो तुसां लोकां दीकर पुजाया है, सै परमेश्वरे दियां बोलियां गल्लां जो बेकार होणे दी बजा बणी जांदा है।”
| وَإِذْ دَعَا الْجَمْعَ إِلَيْهِ ثَانِيَةً، قَالَ لَهُمْ: «اسْمَعُوا لِي كُلُّكُمْ وَافْهَمُوا! | ١٤ 14 |
तालू यीशुऐ लोकां जो अपणे बाल सदीकरी उना जो बोलया, “तुसां सारे मेरी सुंणा, कने समझा।
| لَا شَيْءَ مِنْ خَارِجِ الإِنْسَانِ إِذَا دَخَلَهُ يُمْكِنُ أَنْ يُنَجِّسَهُ. أَمَّا الأَشْيَاءُ الْخَارِجَةُ مِنَ الإِنْسَانِ، فَهِيَ الَّتِي تُنَجِّسُهُ. | ١٥ 15 |
ऐसी कोई चीज नी ऐ जड़ी माणुऐ च बाहर ला आई करी उसयो अशुद्ध करदी है, पर माणुऐ जो अशुद्ध सै करदा है जड़ा उदे अंदरे ला निकलदा है।
| مَنْ لَهُ أُذُنَانِ لِلسَّمْعِ، فَلْيَسْمَعْ». | ١٦ 16 |
जिस बाल सुणने तांई कन्न न सै ध्यान लाईकरी गल्ला जो सुणे, कने इसा गल्ला जो समझी ले।”
| وَلَمَّا غَادَرَ الْجَمْعَ وَدَخَلَ الْبَيْتَ، اسْتَفْسَرَهُ التَّلامِيذُ مَغْزَى الْمَثَلِ، | ١٧ 17 |
जालू सै भीड़ा दे बखे ला घरे दे अंदर गिया, तां उदे चेलयां यीशुऐ जड़ा बोलया था, उसा कहाणिया दा मतलव पुछया।
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَهكَذَا أَنْتُمْ أَيْضاً لَا تَفْهَمُونَ؟ أَلا تُدْرِكُونَ أَنَّ كُلَّ مَا يَدْخُلُ الإِنْسَانَ مِنَ الْخَارِجِ لَا يُمْكِنُ أَنْ يُنَجِّسَهُ، | ١٨ 18 |
यीशुऐ उना ने बोलया, “क्या तुसां भी ऐसे ना समझन? क्या तुहांजो नी पता, की जड़ा भी खाणा माणु खांदा है, सै उसयो अशुद्ध नी करी सकदा।
| لأَنَّهُ لَا يَدْخُلُ إِلَى قَلْبِهِ بَلْ إِلَى الْبَطْنِ، ثُمَّ يَخْرُجُ إِلَى الْخَلاءِ؟» مِمَّا يَجْعَلُ الأَطْعِمَةَ كُلَّهَا طَاهِرَةً. | ١٩ 19 |
क्योंकि सै उदे मने च नी, पर उदे पेटे च जांदी है, कने संडास च निकली जांदी है,” यीशुऐ दा बोलणे दा मतलब ऐ था, की सारियां खांणे बालियां चीजा ठीक न।
| ثُمَّ قَالَ: «إِنَّ الَّذِي يَخْرُجُ مِنَ الإِنْسَانِ، هُوَ يُنَجِّسُ الإِنْسَانَ. | ٢٠ 20 |
लोक जड़ा बुरा सोचदे न, “सै ही बोलदे न कने करदे, सै ही उना जो परमेश्वर दे सामणे अशुद्ध करदा है।
| فَإِنَّهُ مِنَ الدَّاخِلِ، مِنْ قُلُوبِ النَّاسِ، تَنْبُعُ الأَفْكَارُ الشِّرِّيرَةُ، الْفِسْقُ، السَّرِقَةُ، الْقَتْلُ، | ٢١ 21 |
क्योंकि अंदर ला, मतलब की माणुऐ दा मन ही बुरियां चिजा दी जड़ है। बुरे-बुरे बिचार, व्यभिचार, चोरी, हत्या, परस्त्रीगमन,
| الزِّنَى، الطَّمَعُ، الْخُبْثُ، الْخِدَاعُ، الْعَهَارَةُ، الْعَيْنُ الشِّرِّيرَةُ، التَّجْدِيفُ، الْكِبْرِيَاءُ، الْحَمَاقَةُ | ٢٢ 22 |
लालच, बुराई, धोखा, लुचापन, बुरी नजर, निंदा, घमंड, कने मुर्खता निकलदी है।
| هذِهِ الأُمُورُ الشِّرِّيرَةُ كُلُّهَا تَنْبُعُ مِنْ دَاخِلِ الإِنْسَانِ وَتُنَجِّسُهُ». | ٢٣ 23 |
ऐ सारियां गल्लां मने ला निकलदियां न कने माणुऐ जो अशुद्ध करदियां न।”
| ثُمَّ تَرَكَ يَسُوعُ تِلْكَ الْمِنْطَقَةَ وَذَهَبَ إِلَى نَوَاحِي صُورَ. فَدَخَلَ بَيْتاً وَهُوَ لَا يُرِيدُ أَنْ يَعْلَمَ بِهِ أَحَدٌ. وَمَعَ ذَلِكَ، لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يَظَلَّ مُخْتَفِياً. | ٢٤ 24 |
इदे बाद यीशु कने उदे चेले ओथु ला उठी करी सूर कने सैदा दे शेहरे दे अखे बखे बालिया जगा जो चली गे। ओथु सै इकी घरे च गिया, कने सै चांदा था, की उसयो कोई नी जाणी सके की सै ओथु रुकया है। पर लोकां जो बड़ा तोला पता लग्गी गिया था कि सै ओथु रुकया है।
| فَإِنَّ امْرَأَةً كَانَ بِابْنَتِهَا رُوحٌ نَجِسٌ، مَا إِنْ سَمِعَتْ بِخَبَرِهِ حَتَّى جَاءَتْ وَارْتَمَتْ عَلَى قَدَمَيْهِ، | ٢٥ 25 |
कने इक जनानी उदी चर्चा सुणीकरी आई, जिसा दिया छोटिया कुड़िया जो बुरिया आत्मा जकड़या था, सै झट उदे पैरां च पेई गेई।
| وَكَانَتِ الْمَرْأَةُ كَنْعَانِيَّةً، مِنْ أَصْلٍ سُورِيٍّ فِينِيقِيٍّ، وَتَوَسَّلَتْ إِلَيْهِ أَنْ يَطْرُدَ الشَّيْطَانَ مِنِ ابْنَتِهَا. | ٢٦ 26 |
सै जनानी यहूदी नी थी। सै सीरिया ग्रांऐ दे सुरुफिनिकी नाये दे इलाके च जमियो थी। कने उना उसला बिनती किती, की मेरिया कुड़िया चे बुरिया आत्मा जो कडी दे।
| وَلكِنَّهُ قَالَ لَهَا: «دَعِي الْبَنِينَ أَوَّلاً يَشْبَعُونَ! فَلَيْسَ مِنَ الصَّوَابِ أَنْ يُؤْخَذَ خُبْزُ الْبَنِينَ وَيُطْرَحَ لِلْكِلابِ». | ٢٧ 27 |
यीशुऐ उसा जो बोलया, “पेहले बचयां जो रजणा दे, क्योंकि बचयां ला रोटियां लेईकरी कुतयां दे अग्गे पाणा ठीक नी है।”
| فَأَجَابَتْ قَائِلَةً لَهُ: «صَحِيحٌ يَا سَيِّدُ! وَلكِنَّ الْكِلابَ تَحْتَ الْمَائِدَةِ تَأْكُلُ مِنْ فُتَاتِ الْبَنِينَ!» | ٢٨ 28 |
उना जबाब दिता, प्रभु ऐ सच्च है, पर कुत्ते भी तां बचयां दे मेजे हेठ रोटिया दे चूरे चारे जो खाई लेंदे न।
| فَقَالَ لَهَا: «لأَجْلِ هذِهِ الْكَلِمَةِ اذْهَبِي، فَقَدْ خَرَجَ الشَّيْطَانُ مِنِ ابْنَتِكِ!» | ٢٩ 29 |
यीशुऐ उसा जो बोलया, “इसा गल्ला दा जबाब भरोसे ने दिता, उदिया बजा ने बुरी आत्मा तेरिया कुड़िया चे निकली गियो है कने तु हुण घरे चली जा।”
| فَلَمَّا رَجَعَتْ إِلَى بَيْتِهَا، وَجَدَتِ ابْنَتَهَا عَلَى السَّرِيرِ وَقَدْ خَرَجَ مِنْهَا الشَّيْطَانُ. | ٣٠ 30 |
कने उना अपणे घरे आई करी दिखया कुड़ी मंजे पर पियो है, कने बुरी आत्मा कुड़िया ला निकली गियो है।
| ثُمَّ غَادَرَ يَسُوعُ نَوَاحِي صُورَ وَعَادَ إِلَى بُحَيْرَةِ الْجَلِيلِ، مُرُوراً بِصَيْدَا وَعَبْرَ حُدُودِ الْمُدُنِ الْعَشْرِ. | ٣١ 31 |
फिरी यीशु कने उदे चेले अखे बखे दे इलाके जो छडी करी सिदोन शेहरे जो निकली गे। फिरी सै दिकापुलिस “दस शेहर” चे होईकरी गलील झिला बालिया जगा च पुज्जा।
| فَأَحْضَرُوا إِلَيْهِ أَصَمَّ مَعْقُودَ اللِّسَانِ، وَتَوَسَّلُوا إِلَيْهِ أَنْ يَضَعَ يَدَهُ عَلَيْهِ. | ٣٢ 32 |
कने लोक इक टोणे जो जड़ा थथलान्दा भी था, उसयो उस बाल लेईकरी आये कने बिनती किती की, इसयो खरा करी दे।
| فَانْفَرَدَ بِهِ بَعِيداً عَنِ الْجَمْعِ. وَوَضَعَ إِصْبَعَيْهِ فِي أُذُنَيِ الرَّجُلِ، ثُمَّ تَفَلَ وَلَمَسَ لِسَانَهُ، | ٣٣ 33 |
तालू सै उसयो भिड़ा ला लग लेई गिया, कने अपणियां उंगलियां उदे कना च पाईयां, कने अपणा थुक अपणिया उंगलियां च लगाया कने उसी माणुऐ दी जीभा जो छूता।
| وَرَفَعَ نَظَرَهُ إِلَى السَّمَاءِ، وَتَنَهَّدَ وَقَالَ لَهُ: «افَّاتَا!» أَيِ انْفَتِحْ. | ٣٤ 34 |
कने स्वर्गे पासे दिखीकरी लम्बा साह लिया। फिरी उसी माणुऐ जो बोलया, “इप्फतह।” मतलब की “खुली जा”
| وَفِي الْحَالِ انْفَتَحَتْ أُذُنَاهُ وَانْحَلَّتْ عُقْدَةُ لِسَانِهِ، وَتَكَلَّمَ بِطَلاقَةٍ. | ٣٥ 35 |
कने इकदम ही सै साफ-साफ सुणना लगी पिया, कने बिना कुसी तंगिया ने सै साफ-साफ बोलणा लगी पिया।
| وَأَوْصَاهُمْ أَنْ لَا يُخْبِرُوا أَحَداً بِذلِكَ. وَلَكِنْ كُلَّمَا أَوْصَاهُمْ أَكْثَرَ، كَانُوا يُكْثِرُونَ مِنْ إِعْلانِ الْخَبَرِ. | ٣٦ 36 |
तालू यीशुऐ उना जो समझाया की कुसी ने मत बोलदे, पर उनी जितना उना जो समझाया उतणा ही सै बोलणा लगी पिया।
| وَذُهِلُوا جِدّاً، قَائِلِينَ: «مَا أَرْوَعَ كُلَّ مَا يَفْعَلُ. فَهُوَ يَجْعَلُ الصُّمَّ يَسْمَعُونَ وَالْخُرْسَ يَتَكَلَّمُونَ». | ٣٧ 37 |
सै बड़े ही हेरान होईकरी बोलणा लग्गे, “यीशुऐ जड़ा कुछ किता सै सब कुछ खरा ही कितया है,” यीशु टोणयां जो सुणने दी, कने गुंगयां जो बोलणे दी शक्ति दिन्दा है।
