لُوقا 13
| وَفِي ذلِكَ الْوَقْتِ عَيْنِهِ، حَضَرَ بَعْضُهُمْ وَأَخْبَرُوهُ عَنْ أَهْلِ الْجَليلِ الَّذِينَ قَتَلَهُمْ بِيلاطُسُ فَخَلَطَ دِمَاءَهُمْ بِدِمَاءِ ذَبَائِحِهِمْ. | ١ 1 |
उस बेले कुछ लोक आई रे, कने उना यीशुऐ ने बोलया, की रोमी राज्यपाल पिलातुसे गलील प्रदेशे दे थोड़े लोकां दी हत्या करी दितियो थी, जालू से मंदिर च बलि चढ़ा दे थे।
| فَرَدَّ عَلَيْهِمْ قَائِلاً: «أَتَظُنُّونَ أَنَّ هَؤُلاءِ الْجَلِيلِيِّينَ كَانُوا خَاطِئِينَ أَكْثَرَ مِنْ أَهْلِ الْجَلِيلِ الْبَاقِينَ حَتَّى لاقَوْا هَذَا الْمَصِيرَ؟ | ٢ 2 |
ऐ सुणीकरी यीशुऐ उना जो जबाब च ऐ बोलया, “क्या तुसां ऐ समझदे न, की ऐ गलील प्रदेश दे लोक, बाकी सारयां गलीली लोकां ला जादा पापी थे की उना पर ऐ मुशकिल पेई?”
| أَقُولُ لَكُمْ: لا، وَلكِنْ إِنْ لَمْ تَتُوبُوا أَنْتُمْ فَجَمِيعُكُمْ كَذَلِكَ تَهْلِكُونَ! | ٣ 3 |
मैं तुसां ने बोलदा, की नी थे; पर अगर तुसां भी अपणे पापां जो नी मनगे कने मन नी बदलगे तां तुसां भी इयां ही खत्म होणा है।
| أَمْ تَظُنُّونَ أَنَّ الثَّمَانِيَةَ عَشَرَ الَّذِينَ سَقَطَ عَلَيْهِمِ الْبُرْجُ فِي سِلْوَامَ فَقَتَلَهُمْ، كَانُوا مُذْنِبِينَ أَكْثَرَ مِنْ جَمِيعِ السَّاكِنِينَ فِي أُورُشَلِيمَ؟ | ٤ 4 |
या क्या तुसां समजदे न, की उना ठारा जणयां दे बारे च तुहाड़ा क्या बोलणा है जालू उना पर शीलोह दा गुम्मट पिया, कने सै दबुई करी मरी गे: क्या सै यरूशलेम शेहरे दे होर सारे रेणे बालयां ला जादा पापी थे?
| أَقُولُ لَكُمْ: لا، وَلكِنْ إِنْ لَمْ تَتُوبُوا أَنْتُمْ فَجَمِيعُكُمْ كَذلِكَ تَهْلِكُونَ!» | ٥ 5 |
“मैं तुसां ने बोलदा है, की नी थे; पर अगर तुसां मन नी बदलया तां तुसां भी इना सांई ही खत्म होणा।”
| ثُمَّ ضَرَبَ هَذَا الْمَثَلَ: «كَانَ عِنْدَ أَحَدِهِمْ شَجَرَةُ تِينٍ مَغْرُوسَةٌ فِي كَرْمِهِ. فَجَاءَهَا طَلَباً لِلثَّمَرِ، فَمَا وَجَدَ شَيْئاً. | ٦ 6 |
फिरी उनी ऐ कहाणी भी सुणाई, की कुसकी अंगूरा दे बागे च इक अंजीरे दा रुख लगया था: सै उदे च फल तोपणा हर साल आया, पर नी मिल्ले।
| فَقَالَ لِلْمُزَارِعِ: هذِهِ ثَلاثُ سِنِينَ وَأَنَا أَقْصِدُ هذِهِ التِّيِنَةَ طَلَباً لِلثَّمَرِ فَلا أَجِدُ شَيْئاً: اقْطَعْهَا، لِمَاذَا نَتْرُكُهَا تُعَطِّلُ الأَرْضَ؟ | ٧ 7 |
तालू उनी बागे दे रखबाले जो बोलया, दिख मैं तिन्ना सालां ला इस अंजीरे दे रुखे च फल तोपणा ओंदा है, पर मिलदे नी न, इसयो बडी दे क्योंकि ये खरिया जमिना जो खराब करा दा है।
| وَلكِنَّ الْمُزَارِعَ أَجَابَهُ قَائِلاً: يَا سَيِّدُ اتْرُكْهَا هذِهِ السَّنَةَ أَيْضاً، حَتَّى أَنْقُبَ التُّرْبَةَ مِنْ حَوْلِهَا وَأَضَعَ سَمَاداً. | ٨ 8 |
“उनी उसयो जबाब दिता, की हे मालिक इसयो इस साल तां रेंणी दे; की मैं इदे चारो पासे खूणी करी खाद पां।
| فَلَعَلَّهَا تُنْتِجُ ثَمَراً! وَإلَّا، فَبَعْدَ ذَلِكَ تَقْطَعُهَا!» | ٩ 9 |
अगली बरी अगर ऐ फलगा तां ठीक नितां इसयो बडी दियां।”
| وَكَانَ يُعَلِّمُ فِي أَحَدِ الْمَجَامِعِ ذَاتَ سَبْتٍ. | ١٠ 10 |
सब्ते दे रोजे यीशु इकी यहूदी जंज घर च उपदेश दे दा था।
| وَإذَا هُنَاكَ امْرَأَةٌ كَانَ قَدْ سَكَنَهَا رُوحٌ فَأَمْرَضَهَا طِيلَةَ ثَمَانِي عَشْرَةَ سَنَةً. وَكَانَتْ حَدْبَاءَ لَا تَقْدِرُ أَنْ تَنْتَصِبَ أَبَداً. | ١١ 11 |
कने ओथु इक जनानी थी, जिसा जो ठारां सालां ला इक बुरी आत्मा बिकलांग करी रखया था, कने सै बड़ी जादा कुबड़ी होई गियो थी, कने कुसी भी तरीके ने सिदी नी होई सकदी थी।
| فَلَمَّا رَآهَا يَسُوعُ، دَعَاهَا، وَقَالَ لَهَا: «يَا امْرَأَةُ، أَنْتِ فِي حِلٍّ مِنْ دَائِكِ!» | ١٢ 12 |
यीशुऐ उसा जो दिखीकरी सदया, कने बोलया, “हे नारी, तू इसा अपणिया बिमारिया ला छुटी गेई।”
| وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهَا، فَعَادَتْ مُسْتَقِيمَةً فِي الْحَالِ، وَمَجَّدَتِ اللهَ! | ١٣ 13 |
तालू उनी उसा पर हथ रखे, कने सै झट सीधी होई गेई, कने परमेश्वरे दी बड़ाई करणा लग्गी।
| إِلّا أَنَّ رَئِيسَ الْمَجْمَعِ، وَقَدْ ثَارَ غَضَبُهُ لأَنَّ يَسُوعَ شَفَى فِي السَّبْتِ، قَالَ لِلْجَمْعِ: «فِي الأُسْبُوعِ سِتَّةُ أَيَّامٍ يُسْمَحُ فِيهَا بِالْعَمَلِ. فَفِي هذِهِ الأَيَّامِ تَعَالَوْا وَاسْتَشْفُوا، لَا فِي يَوْمِ السَّبْتِ!» | ١٤ 14 |
इस तांई की यीशुऐ उसा जो सब्ते दे रोजे ठीक किता था, यहूदी जंज घरे दा सरदार लोकां ने बोलणा लग्गा, “इक हफ्ते च छे रोज न, जिना च असां कम्म करी सकदे न, इना रोजा च आई करी ठीक होआ; पर सब्ते दे रोजे नी।”
| فَرَدَّ عَلَيْهِ الرَّبُّ قَائِلاً: «يَا مُنَافِقُونَ! أَلّا يَحُلُّ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ يَوْمَ السَّبْتِ رِبَاطَ ثَوْرِهِ أَوْ حِمَارِهِ مِنَ الْمِذْوَدِ وَيَذْهَبُ بِهِ فَيَسْقِيهِ! | ١٥ 15 |
ऐ सुणिकरी प्रभु यीशु जबाब दिता, “हे कपटियों, क्या सब्ते दे रोजे तुसां सारे जणे अपणे दांदा या गधे जो बेकां ला खोलिकरी पाणी पिणा नी लेई जांदे?”
| وَأَمَّا هذِهِ الْمَرْأَةُ، وَهِيَ ابْنَةٌ لإِبْرَاهِيمَ قَدْ رَبَطَهَا الشَّيْطَانُ طِيلَةَ ثَمَانِي عَشْرَةَ سَنَةً، أَفَمَا كَانَ يَجِبُ أَنْ تُحَلَّ مِنْ هَذَا الرِّبَاطِ فِي يَوْمِ السَّبْتِ؟» | ١٦ 16 |
ऐ जनानी जड़ी अब्राहमे दे बंशज है, जिसयो शैताने ठारां सालां ला बन्नी रखया था, क्या ठीक नी था की सब्ते दे रोजे अपणे बंधने ला छुडाई जांदी?
| وَإِذْ قَالَ هَذَا، خَجِلَ جَمِيعُ مُعَارِضِيهِ، وَفَرِحَ الْجَمْعُ كُلُّهُ بِجَمِيعِ الأَعْمَالِ الْمَجِيدَةِ الَّتِي كَانَ يُجْرِيهَا. | ١٧ 17 |
जालू उनी ऐ गल्लां बोलियाँ, तां उदे सारे बिरोधी शरमिंदा होई गे, कने सारी भीड़ उना महान कम्मा ने जड़े सै करदा था, खुश होई।
| وَقَالَ الرَّبُّ: «مَاذَا يُشْبِهُ مَلَكُوتُ اللهِ؟ وَبِمَاذَا أُشَبِّهُهُ؟ | ١٨ 18 |
फिरी यीशुऐ बोलया, “परमेश्वरे दा राज्य कुसदे सांई है? कने मैं उदी तुलना केसने करे?”
| إِنَّهُ يُشْبِهُ بِزْرَةَ خَرْدَلٍ أَخَذَهَا إِنْسَانٌ وَأَلْقَاهَا فِي بُسْتَانِهِ، فَنَبَتَتْ وَصَارَتْ شَجَرَةً عَظِيمَةً، وَتَآوَتْ طُيُورُ السَّمَاءِ فِي أَغْصَانِهَا». | ١٩ 19 |
“सै राईया दे इकी दाणे सांई है, जिसयो इकी माणुऐ लेईकरी अपणिया जमिना च राया है: कने सै बड़ोईकरी रुख बणी गिया; कने अम्बरे दे पंछियां उदियां डालियाँ पर अपणे घोंसले बणाऐ।”
| وَقَالَ أَيْضاً: «بِمَاذَا أُشَبِّهُ مَلَكُوتَ اللهِ؟ | ٢٠ 20 |
उनी फिरी बोलया, मैं परमेश्वरे दे राज्य दी तुलना केसने करें?
| إِنَّهُ يُشْبِهُ خَمِيرَةً أَخَذَتْهَا امْرَأَةٌ وَأَخْفَتْهَا فِي ثَلاثَةِ مَقَادِيرَ مِنَ الدَّقِيقِ حَتَّى اخْتَمَرَ الْعَجِينُ كُلُّهُ!» | ٢١ 21 |
“सै खमिरे सांई है, जिसयो इकी जनानिया लेईकरी बडे सारे आटे च पाया, कने होंदे-होंदे सारा अटा खमीर बणी गिया।”
| وَاجْتَازَ فِي الْمُدُنِ وَالْقُرَى وَاحِدَةً بَعْدَ الأُخْرَى، يُعَلِّمُ فِيهَا وَهُوَ مُسَافِرٌ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٢٢ 22 |
सै शेहर-शेहर, कने अपणे चेलयां सोगी ग्रां-ग्रां होईकरी उपदेश दिन्दा होया यरूशलेम शेहर दे पासे जा दा था।
| وَسَأَلَهُ أَحَدُهُمْ: «يَا سَيِّدُ، أَقَلِيلٌ عَدَدُ الَّذِينَ سَيَخْلُصُونَ؟» وَلكِنَّهُ قَالَ لِلْجَمِيعِ: | ٢٣ 23 |
कने कुंनकी यीशुऐ पुछया, “प्रभु जी, क्या परमेश्वरे कुछ लोकां जो ही अनन्तकाल दी सजा ला बचाणा है?” उनी उना जो बोलया,
| «ابْذِلُوا الْجَهْدَ لِلدُّخُولِ مِنَ الْبَابِ الضَّيِّقِ، فَإِنِّي أَقُولُ لَكُمْ إِنَّ كَثِيرِينَ سَيَسْعَوْنَ إِلَى الدُّخُولِ، وَلا يَقْدِرُونَ. | ٢٤ 24 |
परमेश्वरे दे राज्य च जाणे दी कोशिश करा, क्योंकि परमेश्वरे दे राज्य च अंदर जाणा सुंगड़े दरबाजे ला अंदर जाणे सांई है, क्योंकि मैं तुसां ने बोलदा है, की मतयाँ अंदर जाणे दी कोशिश करणी है, पर जाई नी सकणा है।
| فَمِنْ بَعْدِ مَا يَكُونُ رَبُّ الْبَيْتِ قَدْ قَامَ وَأَغْلَقَ الْبَابَ، وَتَبْدَأُونَ بِالْوُقُوفِ خَارِجاً تَقْرَعُونَ الْبَابَ قَائِلِينَ: يَا رَبُّ افْتَحْ لَنَا! فَيُجِيبُكُمْ قَائِلاً: لَا أَعْرِفُ مِنْ أَيْنَ أَنْتُمْ! | ٢٥ 25 |
जालू परमेश्वर जड़ा घरे दा मालिक है उठी करी दरबाजा बंद करी बैठया हो, कने तुसां बाहर खड़ोई करी दरबाजा खट खटाई करी कने बिनती करी बोलन, प्रभु जी, साड़े तांई खोली दे, कने सै जबाब दे की मैं तुहांजो नी जाणदा, तुसां कुथु ला आयो न?
| عِنْدَئِذٍ تَبْدَأُونَ تَقُولُونَ: أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا بِحُضُورِكَ، وَعَلَّمْتَ فِي شَوَارِعِنَا! | ٢٦ 26 |
“तालू तुसां बोलणा लगणा, की असां तेरे सामणे खादा पीता कने तू साड़े बजारां च उपदेश दिता।”
| وَسَوْفَ يَقُولُ: أَقُولُ لَكُمْ، لَا أَعْرِفُ مِنْ أَيْنَ أَنْتُمْ؛ اغْرُبُوا مِنْ أَمَامِي يَا جَمِيعَ فَاعِلِي الإِثْمِ! | ٢٧ 27 |
पर परमेश्वरे बोलणा, मैं तुसां ने बोलदा है, मैं नी जाणदा तुसां कुथु ला न। हे बुरे कम्म करणे बालयों, तुसां सारे मिंजो ला दूर होई जा।
| هُنَاكَ سَيَكُونُ الْبُكَاءُ وَصَرِيرُ الأَسْنَانِ، عِنْدَمَا تَرَوْنَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَمِيعَ الأَنْبِيَاءِ فِي مَلَكُوتِ اللهِ وَأَنْتُمْ مَطْرُوحُونَ خَارِجاً. | ٢٨ 28 |
ओथु रोणा कने दंद पीणे: जालू तुसां पूर्वज अब्राहम कने इसहाक कने याकूब कने सारे परमेश्वरे दे संदेश देणेबालयां जो परमेश्वरे दे राज्य च बैठया कने अपणे आपे जो बाहर कडया दिखणा।
| وَسَيَأْتِي أُنَاسٌ مِنَ الشَّرْقِ وَالْغَرْبِ، وَمِنَ الشِّمَالِ وَالْجَنُوبِ، وَيَتَّكِئُونَ فِي مَلَكُوتِ اللهِ. | ٢٩ 29 |
तालू पुरे संसारे ला लोक आई करी परमेश्वरे दे राज्य दिया दावता च हिस्सेदार होंगे।
| فَإِذاً آخِرُونَ يَصِيرُونَ أَوَّلِينَ، وَأَوَّلُونَ يَصِيرُونَ آخِرِينَ». | ٣٠ 30 |
“कने दिखा, जड़े पिछले न, उना पेहले होई जाणा, कने जड़े पेहले न, उना पिछले होणा।”
| فِي تِلْكَ السَّاعَةِ نَفْسِهَا، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ بَعْضُ الْفَرِّيسِيِّينَ، قَائِلِينَ لَهُ: «انْجُ بِنَفْسِكَ! اهْرُبْ مِنْ هُنَا، فَإِنَّ هِيرُودُسَ عَازِمٌ عَلَى قَتْلِكَ». | ٣١ 31 |
उसा घड़िया कितणे ही फरीसियां आई करी उसयो बोलया, ऐथू ला निकली करी चली जा; क्योंकि राजा हेरोदेस तिजो मारी देणा चांदा है।
| فَقَالَ لَهُمْ: «اذْهَبُوا، قُولُوا لِهَذَا الثَّعْلَبِ: هَا أَنَا أَطْرُدُ الشَّيَاطِينَ وَأَشْفِي الْمَرْضَى الْيَوْمَ وَغَداً. وَفِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ يَتِمُّ بِي كُلُّ شَيْءٍ. | ٣٢ 32 |
उनी उना ने बोलया, जाई करी उस माणुऐ जो बोली दिया जड़ा लोमड़ियां सांई चलाक है, की दिख मैं अज कने कल सारी बुरी आत्मा जो कडदा कने बिमारां जो ठीक करदा है कने तिजे रोजे अपणा कम्म पूरा करणा है।
| وَلكِنْ لابُدَّ أَنْ أُكَمِّلَ مَسِيرَتِي الْيَوْمَ وَغَداً وَمَا بَعْدَهُمَا، لأَنَّهُ لَا يُمْكِنُ أَنْ يَهْلِكَ نَبِيٌّ إِلّا فِي أُورُشَلِيمَ! | ٣٣ 33 |
तमी मिंजो अज कने कल कने परसु सफर करणा जरूरी है, क्योंकि इक परमेश्वरे दा संदेश देणेबाला सिर्फ यरूशलेम शेहरे च ही मारया जाणा है।
| يَا أُورُشَلِيمُ، يَا أُورُشَلِيمُ، يَا قَاتِلَةَ الأَنْبِيَاءِ وَرَاجِمَةَ الْمُرْسَلِينَ إِلَيْهَا؛ كَمْ مَرَّةٍ أَرَدْتُ أَنْ أَجْمَعَ أَوْلادَكِ مَعاً كَمَا تَجْمَعُ الدَّجَاجَةُ فِرَاخَهَا تَحْتَ جَنَاحَيْهَا، وَلكِنَّكُمْ لَمْ تُرِيدُوا! | ٣٤ 34 |
“हे यरूशलेम शेहर दे लोको! तुसां इना परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां जो मारी दिता है, जड़े पेहले रेंदे थे कने उना लोकां जो पथरां ने मारदे न जिना जो तुहाड़े बाल भेजया; कितणी ही बरी मैं ऐ चाया, की जियां मुर्गी अपणयां बचयां जो अपणे फंगा थले गिठे करदी है, तियां ही मैं भी तेरे बचयां दी रखबाली करे, पर तू ऐ नी चाया।”
| هَا إِنَّ بَيْتَكُمْ يُتْرَكُ لَكُمْ خَرَاباً! وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ لَنْ تَرَوْنِي أَبَداً، حَتَّى يَأْتِيَ وَقْتٌ تَقُولُونَ فِيهِ: مُبَارَكٌ الآتِي بِاسْمِ الرَّبِّ!» | ٣٥ 35 |
“दिखा, तुहाड़ा मंदिर तुहाड़े तांई उजाड़ी छडया है, कने मैं तुसां ने बोलदा है; जालू दीकर तुसां नी बोलगे, की धन्य है सै, जड़ा प्रभु दे नाऐ ने ओंदा है, तालू दीकर तुसां मिंजो कदी नी दिखणा है।”
