< لُوقا 12 >
وَفِي تِلْكَ الأَثْنَاءِ، إِذِ احْتَشَدَ عَشَرَاتُ الأُلُوفِ مِنَ الشَّعْبِ حَتَّى دَاسَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً، أَخَذَ يَقُولُ لِتَلاَمِيذِهِ أَوَّلاً: «احْذَرُوا لأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَمِيرِ الْفَرِّيسِيِّينَ الَّذِي هُوَ النِّفَاقُ! | ١ 1 |
ଇ ବିତ୍ରେ ଗାଦା ଲକ୍ମଃନ୍ ରୁଣ୍ଡି ତାକାର୍ ତାକାର୍ ଉହ୍ରେ ମାଡା ଚଃଗା ଅଃଉତି ରିଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ପାରୁସିମଃନାର୍ କମିର୍ ହର୍ ହେଟ୍କପଟ୍ ବିସୟେ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ ।
فَمَا مِنْ مَسْتُورٍ لَنْ يُكْشَفَ، وَلاَ مِنْ سِرٍّ لَنْ يُعْرَفَ. | ٢ 2 |
ମଃତର୍ ଜାୟ୍ରି ନଃଡିସେ ଇରଃକମ୍ ଡାହି ଅୟ୍ଲାର୍ କାୟ୍ରି ନାୟ୍, ଆର୍ ଜାୟ୍ରି ଜାଣା ନଃହେଳେ ଇରଃକମ୍ ଲୁକ୍ଲାର୍ କାୟ୍ରି ନାୟ୍ଁ,
لِذَلِكَ كُلُّ مَا قُلْتُمُوهُ فِي الظَّلاَمِ سَوْفَ يُسْمَعُ فِي النُّورِ، وَمَا تَحَدَّثْتُمْ بِهِ هَمْساً فِي الْغُرَفِ الدَّاخِلِيَّةِ سَوْفَ يُذَاعُ عَلَى سُطُوحِ الْبُيُوتِ. | ٣ 3 |
ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ଅଃନ୍ଦାରେ କୟ୍ ଆଚାସ୍ ସେରି ସଃବୁ ସୁଣା ଅୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଜାୟ୍ରି କାହାଟ୍ ଡାହ୍ଲା ବିତୁର୍ ବଃକ୍ରାୟ୍ ଲୁକ୍ଣେ କୟ୍ ଆଚାସ୍ ସେରି ଚାନି ଉହ୍ରେ ପର୍ଚାର୍ କଃରା ଅୟ୍ଦ୍ ।”
عَلَى أَنِّي أَقُولُ لَكُمْ يَاأَحِبَّائِي: لاَ تَخَافُوا مِنَ الَّذِينَ يَقْتُلُونَ الْجَسَدَ ثُمَّ لاَ يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يَفْعَلُوا أَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ. | ٤ 4 |
“ମଃତର୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳି ଜେ ତୁମିମଃନ୍, ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତୁମାର୍ ଗଃଗାଳ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାରେଦ୍, ମଃତର୍ ତାର୍ହଃଚେ ଆର୍ କାୟ୍ରି କଃରୁ ନାହାରେ, ସେମଃନ୍କେ ଡିରା ନାୟ୍ ।
وَلكِنِّي أُرِيكُمْ مِمَّنْ تَخَافُونَ: خَافُوا مِنَ الْقَادِرِ أَنْ يُلْقِيَ فِي جَهَنَّمَ بَعْدَ الْقَتْلِ. نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، مِنْ هَذَا خَافُوا! (Geenna ) | ٥ 5 |
ମଃତର୍ କାକେ ଡିରାସ୍, ସେରି ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ଜାଣାୟ୍ଦ୍, ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲା ହଃଚେ ନଃର୍କେ ହଃକାଉଁକେ ଜୁୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଆଚେ ତାକ୍ ଡିରିକଃରି ରିଆ । ହେଁ ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ ତାକ୍ ଡିରା ।” (Geenna )
أَمَا تُبَاعُ خَمْسَةُ عَصَافِيرَ بِفَلْسَيْنِ؟ وَمَعَ ذلِكَ لاَ يَنْسَى اللهُ وَاحِداً مِنْهَا. | ٦ 6 |
“ହାଁଚ୍ଗଟ୍ ଜଃଟ୍ୟା ଚେଳେ କାୟ୍ ଜଳେକ୍ କାସୁ ଡାବୁୟ୍ ବିକା ନଃଉତି? ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ହେଁ ଇସ୍ୱର୍ ନଃହାସ୍ରେ ।
بَلْ إِنَّ شَعْرَ رُؤُوسِكُمْ كُلَّهُ مَعْدُودٌ. فَلاَ تَخَافُوا إِذَنْ، أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنْ عَصَافِيرَ كَثِيرَةٍ! | ٧ 7 |
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ମୁଣ୍ଡାର୍ ସଃର୍ନେ ବାଳ୍ ହେଁ ଗଃଣା ଅୟ୍ଆଚେ । ଡିରା ନାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଗାଦେକ୍ ଗଃର୍ ଜଃଟ୍ୟା ଚେଳେ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍ ।”
«وَلكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: كُلُّ مَنْ يَعْتَرِفُ بِي أَمَامَ النَّاسِ، يَعْتَرِفُ بِهِ ابْنُ الإِنْسَانِ أَيْضاً أَمَامَ مَلاَئِكَةِ اللهِ. | ٨ 8 |
“ଆର୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ମାନାୟ୍ ଲକାର୍ ମୁଏଁ ମକ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ବଃଲି କୟ୍ଦ୍, ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହେଁ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ ମଃନାର୍ ମୁଏଁ ତାକେ ଜାଣି ଆଚି ବଃଲି କୟ୍ଦ୍ ।
وَمَنْ أَنْكَرَنِي أَمَامَ النَّاسِ، يُنْكَرُ أَمَامَ مَلاَئِكَةِ اللهِ. | ٩ 9 |
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ମାନାୟ୍ ଲକାର୍ ମୁଏଁ ମକ୍ ନଃଜାଣି ବଃଲେଦ୍, ମୁଁୟ୍ ହେଁ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ମୁଏଁ ତାକ୍ ନଃଜାଣି ବଃଲିନ୍ଦ୍ ।”
وَمَنْ قَالَ كَلِمَةً بِحَقِّ ابْنِ الإِنْسَانِ، يُغْفَرُ لَهُ. وَأَمَّا مَنْ ازْدَرَى بالرُّوحِ الْقُدُسِ، فَلَنْ يُغْفَرَ لَهُ! | ١٠ 10 |
“ଆର୍ ଜୁୟ୍ମାନାୟ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ବିରଦେ କଃତା କୟ୍ଦ୍ ତାକ୍ କେମା ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବିରଦେ ଲିନ୍ଦା କଃତା କୟ୍ଦ୍ ତାକେ କେମା ଦିଆ ନୟ୍ ।”
وَعِنْدَمَا يُؤْتَى بِكُمْ لِلْمُثُولِ أَمَامَ الْمَجَامِعِ وَالْحُكَّامِ وَالسُّلْطَاتِ، فَلاَ تَهْتَمُّوا كَيْفَ أَوْ بِمَاذَا تَرُدُّونَ، وَلاَ بِمَا تَقُولُونَ! | ١١ 11 |
“ଆର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ବଃଡ୍ ଲକ୍ ଆର୍ ଅଃଦିକାରି ଲକ୍ମଃନାର୍ ଚଃମେ ଆଣ୍ତି, ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ କଃନ୍କଃରି ଆର୍ କାୟ୍ ଉତୁର୍ ଦିଆସ୍ ଆର୍ କାୟ୍ରି କଃଉଆସ୍ ସେତାକ୍ ଚିତା କଃରା ନାୟ୍ ।
فَإِنَّ الرُّوحَ الْقُدُسَ سَيُلَقِّنُكُمْ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ عَيْنِهَا مَا يَجِبُ أَنْ تَقُولُوا». | ١٢ 12 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କାୟ୍ରି କଃଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ସେରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିକେ ସିକାୟ୍ଦ୍ ।”
وَقَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنْ بَيْنِ الْجَمْعِ: «يَامُعَلِّمُ، قُلْ لأَخِي أَنْ يُقَاسِمَنِي الإِرْثَ!» | ١٣ 13 |
ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟ୍ଲକ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ମର୍ ବାୟ୍କ୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦାଦି ଅଃର୍ଜ୍ଲା ଦଃନ୍ ବାଟା କଃରୁକେ କଃଉ ।”
وَلكِنَّهُ قَالَ لَهُ: «يَاإِنْسَانُ، مَنْ أَقَامَنِي عَلَيْكُمَا قَاضِياً أَوْ مُقَسِّماً؟» | ١٤ 14 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ବାୟ୍, କେ ମକେ ତୁମିମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ଆର୍ ବାଟା କଃରୁକେ ଅଃଦିକାର୍ ଦିଲାଆଚେ?”
وَقَالَ لِلْجَمْعِ: «احْذَرُوا وَتَحَفَّظُوا مِنَ الطَّمَعِ. فَمَتَى كَانَ الإِنْسَانُ فِي سَعَةٍ، لاَ تَكُونُ حَيَاتُهُ فِي أَمْوَالِهِ». | ١٥ 15 |
ଆରେକ୍ ସେ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜଃଗ୍ରାତ୍ ସଃବୁ ରଃକମ୍ ଲଃବ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ରିଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଗଟ୍ ଲକାର୍ ଜିବନ୍ ତାର୍ ଦଃନ୍ ବିତ୍ ଉହ୍ରେ ବଃର୍ସା ନଃକେରେ ।”
وَضَرَبَ لَهُمْ مَثَلاً، قَالَ «إِنْسَانٌ غَنِيٌّ أَنْتَجَتْ لَهُ أَرْضُهُ مَحَاصِيلَ وَافِرَةً. | ١٦ 16 |
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା, “ଗଟେକ୍ ମାଜନ୍ ଲକାର୍ ହଃଦାୟ୍ ବୁତେକ୍ ତାସ୍ ଅୟ୍ଲି,
فَفَكَّرَ فِي نَفْسِهِ قَائِلاً: مَاذَا أَعْمَلُ وَلَيْسَ عِنْدِي مَكَانٌ أَخْزِنُ فِيهِ مَحَاصِيلِي؟ | ١٧ 17 |
ସେତାକ୍ ସେ ମଃନେ ମଃନେ ଚିତା କଃରି କୟ୍ଲା, ‘କାୟ୍ କଃରିନ୍ଦ୍? କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାସ୍ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କଃରି ସଃଙ୍ଗାଉଁକେ ଟାଣ୍ ନାୟ୍ ।’
وَقَالَ: أَعْمَلُ هَذَا: أَهْدِمُ مَخَازِنِي وَأَبْنِي أَعْظَمَ مِنْهَا، وَهُنَاكَ أَخْزِنُ جَمِيعَ غِلاَلِي وَخَيْرَاتِي. | ١٨ 18 |
ଆରେକ୍ ସେ କୟ୍ଲା, ‘ଇରି କଃରିନ୍ଦ୍, ମର୍ ଗଃଦ୍ୟା ସଃବୁ ବଃସ୍ଳାୟ୍ନ୍ଦ୍ ଆର୍ ବଃଡ୍ ବଃଡ୍ କଃରି ବାନ୍ଦିନ୍ଦ୍ ଆର୍ ସେତି ମର୍ ଗଅଁ ସଃବୁ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
وَأَقُولُ لِنَفْسِي: يَانَفْسُ، عِنْدَكِ خَيْرَاتٌ كَثِيرَةٌ مَخْزُونَةٌ لِسِنِينَ عَدِيدَةٍ، فَاسْتَرِيحِي وَكُلِي وَاشْرَبِي وَافْرَحِي! | ١٩ 19 |
ଆର୍ ମୁୟ୍ଁ ମର୍ ହଃରାଣ୍କେ କୟ୍ଦ୍, ରେ ହଃରାଣ୍, ବୁତେକ୍ ବଃର୍ସାର୍ ହାଁୟ୍ ତର୍ ଜଃବର୍ କାଦିକଣ୍ଡା ଆଚେ, ବିସାଉ, କାଆ, ଆର୍ ସଃର୍ଦାକଃର୍ ।’
وَلكِنَّ اللهَ قَالَ لَهُ: يَاغَبِيُّ، هذِهِ اللَّيْلَةَ تُطْلَبُ نَفْسُكَ مِنْكَ، فَلِمَنْ يَبْقَى مَا أَعْدَدْتَهُ؟ | ٢٠ 20 |
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, ‘ରେ ନିର୍ବୁଦିଆ ଆଜି ରାତି ତର୍ ହଃରାଣ୍ ତର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ସେତାକ୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ରୁଣ୍ଡାୟ୍ ଆଚ୍ସି, ସେରି ସଃବୁ କାର୍ ଅୟ୍ଦ୍?’”
هَذِهِ هِيَ حَالَةُ مَنْ يَخْزِنُ الْكُنُوزَ لِنَفْسِهِ وَلاَ يَكُونُ غَنِيّاً عِنْدَ اللهِ!» | ٢١ 21 |
“ଜେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ ଦଃନ୍ ଅଃର୍ଜେଦ୍, ମଃତର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆକାୟ୍ ସେ ମାଜନ୍ ନାୟ୍, ତାକେ ଅଃନ୍କାର୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
ثُمَّ قَالَ لِتَلاَمِيذِهِ: «لِهَذَا السَّبَبِ أَقُولُ لَكُمْ: لاَ تَهْتَمُّوا لِحَيَاتِكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ، وَلاَ لأَجْسَادِكُمْ بِمَا تَكْتَسُونَ. | ٢٢ 22 |
ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, କାୟ୍ରି କାଉଁନ୍ଦ୍ ଇରି କୟ୍ କଃରି, ତୁମିମଃନାର୍ ଜିବନ୍ ଗିନେ ଆରେକ୍ କାୟ୍ରି ହିନ୍ଦୁନ୍ଦ୍, ଇରି କୟ୍ କଃରି ତୁମିମଃନାର୍ ଗଃଗାଳ୍ ଗିନେ ହେଁ ଚିତା କଃରା ନାୟ୍ ।
إِنَّ الْحَيَاةَ أَكْثَرُ مِنْ مُجَرَّدِ طَعَامٍ، وَالْجَسَدَ أَكْثَرُ مِنْ مُجَرَّدِ كِسَاءٍ. | ٢٣ 23 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କାଦି ତଃୟ୍ହୁଣି ଜିବନ୍ ଆର୍ ବଃସ୍ତର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଗଃଗାଳ୍ ବଃଡ୍ ।
تَأَمَّلُوا الْغِرْبَانَ! فَهِيَ لاَ تَزْرَعُ وَلاَ تَحْصُدُ، وَلَيْسَ عِنْدَهَا مَخْزَنٌ وَلاَ مُسْتَوْدَعٌ، بَلْ يَعُولُهَا اللهُ. فَكَمْ أَنْتُمْ أَفْضَلُ كَثِيراً مِنَ الطُّيُورِ. | ٢٤ 24 |
ଚେଳେମଃନାର୍ କଃତା ବାବି ଦଃକା, ସେମଃନ୍ ନଃବୁଣ୍ତି କି ନଃକାଟ୍ତି, ଆରେକ୍ ସେମଃନାର୍ ତାସ୍ ଗଃଦ୍ୟା ଗଃର୍ ନାୟ୍, ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ସେମଃନ୍କେ କାଦି ଦେଉଁଲା, ତୁମିମଃନ୍ ଚେଳେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍,
وَلكِنْ، أَيٌّ مِنْكُمْ، إِذَا اهْتَمَّ يَقْدِرُ أَنْ يُطِيلَ عُمْرَهُ وَلَوْ سَاعَةً وَاحِدَةً؟ | ٢٥ 25 |
ଆରେକ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କେ ଚିତା କଃରି କଃରି ଅଃହ୍ଣାର୍ ଆୟ୍ଁସ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ବାଡାଉଁ ହାରେ?
فَمَا دُمْتُمْ غَيْرَ قَادِرِينَ وَلَوْ عَلَى أَصْغَرِ الأُمُورِ، فَلِمَاذَا تَهْتَمُّونَ بِالأُمُورِ الأُخْرَى؟ | ٢٦ 26 |
ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ସଃବ୍କେ ଗଟେକ୍ ସାନ୍ କାମ୍ ହେଁ କଃରୁ ନଃହାରାସ୍, ତଃବେ ବିନ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଚିତା କାୟ୍ତାକ୍ କଃରୁଲାସ୍?
تَأَمَّلُوا الزَّنَابِقَ كَيْفَ تَنْمُو! فَهِيَ لاَ تَتْعَبُ وَلاَ تَغْزِلُ، وَلكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ: حَتَّى سُلَيْمَانُ فِي قِمَّةِ مَجْدِهِ لَمْ يَكْتَسِ مَا يُعَادِلُ وَاحِدَةً مِنْهَا بَهَاءً؟ | ٢٧ 27 |
ବଃନ୍ ହୁଲ୍ମଃନାର୍ କଃତା ବାବି ଦଃକା, ସେରିମଃନ୍ କଃନ୍କଃରି ସୁତା ନଃକାଟ୍ତି କି ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ବଃସ୍ତର୍ ନଃବୁଣ୍ତି, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ସଲ୍ମନ୍ ରଃଜା ହେଁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସଃର୍ନେ ଦଃନ୍ ରଃୟ୍କଃରି, ଗଟେକ୍ ହୁଲ୍ ହର୍ ହେଁ ସୁନ୍ଦୁର୍ ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦି ନଃରିଲା ।
فَإِنْ كَانَ اللهُ يَكْسُو الْعُشْبَ ثَوْباً كَهَذَا، مَعَ أَنَّهُ يَكُونُ الْيَوْمَ فِي الْحَقْلِ وَغَداً يُطْرَحُ فِي التَّنُّورِ، فَكَمْ أَنْتُمْ أَوْلَى مِنَ الْعُشْبِ (بِأَنْ يَكْسُوَكُمُ اللهُ) يَاقَلِيلِي الإِيمَانِ؟ | ٢٨ 28 |
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ରଃନ୍ ଆଜି ହଃଦାୟ୍ ଆଚେ ଆର୍ କାଲି ଚୁଲି ବିତ୍ରେ ହଃକା ଅୟ୍ଦ୍, ତାକ୍ ଜଦି ଇସ୍ୱର୍ ଅଃନ୍କାର୍ ବେସ୍ ଦେଉଁଲା, ତଃବେ ଏ ଅଃଳକ୍ ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍ ସେ ତୁମିକେ କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ନଃଦେୟ୍ ।”
فَعَلَيْكُمْ أَنْتُمْ أَلاَّ تَسْعَوْا إِلَى مَا تَأْكُلُونَ وَتَشْرَبُونَ، وَلاَ تَكُونُوا قَلِقِينَ. | ٢٩ 29 |
“ଆରେକ୍ କାୟ୍ରି କାହାସ୍ ଆର୍ କାୟ୍ରି ହିଉଆସ୍, ସେରିମଃନ୍ ଲଳି ବୁଲା ନାୟ୍ ଆର୍ ଚିତା ହେଁ କଃରା ନାୟ୍ ।
فَهذِهِ الْحَاجَاتُ كُلُّهَا تَسْعَى إِلَيْهَا أُمَمُ الْعَالَمِ، وَأَبُوكُمْ يَعْلَمُ أَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَيْهَا. | ٣٠ 30 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜଃଗତାର୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନ୍ ଇରିମଃନ୍ ଲଳି ବୁଲ୍ତି, ମଃତର୍ ଇ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଜେ ତୁମିମଃନାର୍ ଲଳା ଆଚେ ସେରି ତୁମିମଃନାର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବାଦି ଜାଣେଦ୍ ।
إِنَّمَا اسْعَوْا إِلَى مَلَكُوتِهِ، فَتُزَادُ لَكُمْ هذِهِ كُلُّهَا. | ٣١ 31 |
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ଲଳା, ଆର୍ ଇ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
لاَ تَخَفْ، أَيُّهَا الْقَطِيعُ الصَّغِيرُ، لأَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ سُرَّ أَنْ يُعْطِيَكُمُ الْمَلَكُوتَ. | ٣٢ 32 |
“ଏ ସାନ୍ ଦଃଳ୍, ଡିରା ନାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ତାର୍ ରାଇଜ୍ ଦେଉଁକେ ତୁମିମଃନାର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବାଦିର୍ ବଃଡେ ସଃର୍ଦା ।
بِيعُوا مَا تَمْلِكُونَ وَأَعْطُوا صَدَقَةً، وَاجْعَلُوا لَكُمْ أَكْيَاساً لاَ تَبْلَى، كَنْزاً فِي السَّمَاوَاتِ لاَ يَنْفَدُ، حَيْثُ لاَ يَقْتَرِبُ لِصٌّ وَلاَ يُفْسِدُ سُوسٌ. | ٣٣ 33 |
ତୁମିମଃନାର୍ ଜାୟ୍ରି ଆଚେ ସେରି ବିକିକଃରି କଃରି ଗଃରିବ୍ମଃନ୍କେ ଦାନ୍ କଃରା, ଜାୟ୍ରି ନଃସ୍ଟ୍ ନଃହୟ୍ ଅଃନ୍କାର୍ ମଣା ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ ତିଆର୍ କଃରା, କୁୟ୍ତି ଚର୍ ଚଃମେ ନାସେ ଆର୍ ଅଳ୍ମା ନଃସ୍ଟ୍ ନଃକେରେ ଅଃନ୍କାର୍ ସଃର୍ଗେ ନଃସ୍ଟ୍ ନଃଉତା ଦଃନ୍ ଅଃର୍ଜା;
لأَنَّهُ حَيْثُ يَكُونُ كَنْزُكُمْ، يَكُونُ قَلْبُكُمْ أَيْضاً. | ٣٤ 34 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ତି ତୁମାର୍ ଦଃନ୍, ସେତି ତୁମାର୍ ମଃନ୍ ।”
لِتَكُنْ أَوْسَاطُكُمْ مَشْدُودَةً بِالأَحْزِمَةِ وَمَصَابِيحُكُمْ مُضَاءَةً، | ٣٥ 35 |
“ତୁମିମଃନ୍ ଅଃଟାବିଳା ବାନ୍ଦି ଅୟ୍ରିଆ, ଆର୍ କୁପି କଃଚ୍ତି ରେଅ,
وَكُونُوا مِثْلَ أُنَاسٍ يَنْتَظِرُونَ رُجُوعَ سَيِّدِهِمْ مِنْ وَلِيمَةِ الْعُرْسِ، حَتَّى إِذَا وَصَلَ وَقَرَعَ الْبَابَ يَفْتَحُونَ لَهُ حَالاً. | ٣٦ 36 |
ଆର୍ ମାପ୍ରୁ ବିବା ବଜି ତଃୟ୍ହୁଣି ବାଉଳି ଆସି କଃହାଟେ ମାର୍ଲା ଦାହ୍ରେ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ଗିନେ ତଃତ୍କାଣ୍ କଃହାଟ୍ ଉଗାଳୁକ୍ ଜାଗି ରେତି, ତୁମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ହର୍ ଅୟ୍ରିଆ ।
طُوبَى لأُولئِكَ الْعَبِيدِ الَّذِينَ يَجِدُهُمْ سَيِّدُهُمْ لَدَى عَوْدَتِهِ سَاهِرِينَ. الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَشُدُّ وَسَطَهُ بِالْحِزَامِ وَيَجْعَلُهُمْ يَتَّكِئُونَ وَيَقُومُ يَخْدِمُهُمْ. | ٣٧ 37 |
ମାପ୍ରୁ ଆସି ଜୁୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ରିଲାର୍ ଦଃକେଦ୍, ସେମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍, ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଅଃଟା ବାନ୍ଦି କଃରି ସେମଃନ୍କେ କାଉଁକେ ବଃସାୟ୍, ଚଃମେ ଜାୟ୍ ସେବା କଃରେଦ୍ ।
فَطُوبَى لَهُمْ إِذَا رَجَعَ فِي الرُّبْعِ الثَّانِي أَوِ الثَّالِثِ مِنَ اللَّيْلِ وَوَجَدَهُمْ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ. | ٣٨ 38 |
ଆର୍ ସେ ଜଦି ମଃଜାରାତି କି କୁକ୍ଳାବାସେ ହେଁ ଆସି ସେମଃନ୍କେ ସେନ୍କାର୍ ଦଃକେଦ୍, ତଃବେ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍ ।
وَلَكِنِ اعْلَمُوا هَذَا: أَنَّهُ لَوْ كَانَ رَبُّ الْبَيْتِ يَعْرِفُ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَدْهَمُهُ اللِّصُّ، لَكَانَ سَهِرَ وَمَا تَرَكَ بَيْتَهُ يُنْقَبُ. | ٣٩ 39 |
ମଃତର୍ ଇରି ଜାଣିରିଆ କୁୟ୍ ବେଳାୟ୍ ଚର୍ ଆସେଦ୍ ଇରି ଗଃରାର୍ ସାଉକାର୍ ଜାଣି ରିଲେକ୍, ତାର୍ ଗଃରେ ସିନ୍ଦ୍ ମାରୁକ୍ ନଃଦିଲା ହୁଣି ।
فَكُونُوا أَنْتُمْ مُسْتَعِدِّينَ، لأَنَّ ابْنَ الإِنْسَانِ سَيَعُودُ فِي سَاعَةٍ لاَ تَتَوَقَّعُونَهَا». | ٤٠ 40 |
ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ ବେଳାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ କଃରି ନଃରିଆସ୍ ସେ ବେଳାୟ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଆସେଦ୍ ।”
وَسَأَلَهُ بُطْرُسُ: «يَارَبُّ، أَلَنَا تَضْرِبُ هَذَا الْمَثَلَ أَمْ لِلْجَمِيعِ عَلَى السَّوَاءِ؟» | ٤١ 41 |
ସେତାକ୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ ତୁୟ୍ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ହଃକା ଇ କଃତା କଃଉଁଲିସ୍, କି ସଃବୁ ଲକ୍କେ କଃଉଁଲିସ୍?”
فَقَالَ الرَّبُّ: «مَنْ هُوَ إِذَنِ الْوَكِيلُ الأَمِينُ الْعَاقِلُ الَّذِي يُقِيمُهُ سَيِّدُهُ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ لِيُقَدِّمَ لَهُمْ حِصَّتَهُمْ مِنَ الطَّعَامِ فِي حِينِهَا؟ | ٤٢ 42 |
ଜିସୁ ମାପ୍ରୁ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ଇତାକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃରାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କେ ସଃମାନ୍ ବେଳାୟ୍ ଟିକ୍ ଅୟ୍ରିଲା ହଃଳିବାତ୍ୟା ଦେଉଁକେ ସାଉକାର୍ ଜାକେ ସେମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ବାଚେଦ୍, ଇବାନ୍ୟା ସଃତ୍ ବୁଦିକାରି ଗୁମୁସ୍ତା କେ ଆଚେ?
طُوبَى لِذَلِكَ الْعَبْدِ الَّذِي يَجِدُهُ سَيِّدُهُ، لَدَى رُجُوعِهِ، يَقُومُ بِهَذَا الْعَمَلِ. | ٤٣ 43 |
ସାଉକାର୍ ଆସି ତାର୍ ଜୁୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ସେରଃକମ୍ କାମ୍ କଃର୍ତି ରିଲାର୍ ଦଃକେଦ୍, ତଃବେ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାର୍ ବାୟ୍ଗ୍ ।
الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُقِيمُهُ عَلَى جَمِيعِ مُمْتَلَكَاتِهِ. | ٤٤ 44 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ସାଉକାର୍ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକେ ତାର୍ ସଃବୁ ସଃମ୍ପତି ଉହ୍ରେ ଅଃଦିକାର୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
وَلكِنْ إِذَا قَالَ ذَلِكَ الْعَبْدُ فِي نَفْسِهِ: سَيِّدِي سَيَتَأخَّرُ فِي رُجُوعِهِ؛ وَأَخَذَ يَضْرِبُ الْخَادِمِينَ وَالْخَادِمَاتِ وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ وَيَسْكَرُ، | ٤٥ 45 |
ମଃତର୍ ଜଦି ସେ ଗୁମୁସ୍ତା ମର୍ ସାଉକାର୍ ଆସ୍ତାର୍ ବିଲମ୍ ଆଚେ ବଃଲି ମଃନେ ମଃନେ କୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଦଃଙ୍ଗ୍ଳିମଃନ୍କେ ମାରୁକ୍ ଆର୍ କାଉଆ ହିଉଆ କଃରି ମାତୁକ୍ ମୁଳ୍ୟାୟ୍ଦ୍,
فَإِنَّ سَيِّدَ ذَلِكَ الْعَبْدِ يَرْجِعُ فِي يَوْمٍ لاَ يَتَوَقَّعُهُ وَسَاعَةٍ لاَ يَعْرِفُهَا، فَيُمَزِّقُهُ وَيَجْعَلُ مَصِيرَهُ مَعَ الْخَائِنِينَ. | ٤٦ 46 |
ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍ଲେକ୍ ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଜୁୟ୍ ଦିନ୍ ଜାଗି ନଃରେୟ୍ ଆର୍ ଜୁୟ୍ ବେଳା ସେ ଜାଣି ନଃରେୟ୍, ସେଦିନ୍ ଆର୍ ସେ ବେଳାୟ୍ ତାର୍ ସାଉକାର୍ ଆସେଦ୍, ସାଉକାର୍ ତାକ୍ ଜଃବର୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦଃୟ୍, ହଟ୍କାର୍ ଲକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ତାର୍ ବାଗ୍ ସଃମାନ୍ କଃରେଦ୍ ।”
وَأَمَّا ذَلِكَ الْعَبْدُ الَّذِي يَعْمَلُ بِإِرَادَةِ سَيِّدِهِ، فَإِنَّهُ سَيُضْرَبُ كَثِيراً. | ٤٧ 47 |
“ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଅଃହ୍ଣାର୍ ସାଉକାରାର୍ ମଃନ୍ ଜାଣି ତିଆର୍ ଅୟ୍ ନଃରେୟ୍, କି ତାର୍ ମଃନ୍କେ ଗଃଲା ହର୍ କାମ୍ କଃରି ନଃରେୟ୍, ସେ ଜଃବର୍ ମାଡ୍କାୟ୍ଦ୍ ।
وَلكِنَّ الَّذِي لاَ يَعْلَمُهَا وَيَعْمَلُ مَا يَسْتَوْجِبُ الضَّرْبَ، فَإِنَّهُ سَيُضْرَبُ قَلِيلاً. فَكَلُّ مَنْ أُعْطِيَ كَثِيراً، يُطْلَبُ مِنْهُ كَثِيرٌ؛ وَمَنْ أُوْدِعَ كَثِيراً، يُطَالَبُ بِأَكْثَرَ. | ٤٨ 48 |
ମଃତର୍ ଜେ ନଃଜାଣି ମାଡ୍ କାତା ହାୟ୍ଟି କଃରି ରଃୟ୍ଦ୍ ସେ ଅଃଳକ୍ ମାଡ୍ କାୟ୍ଦ୍, ଜାକେ ବୁତେକ୍ ଦିଆ ଅୟ୍ଆଚେ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବୁତେକ୍ ମାଗା ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜାକେ ବୁତେକ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚ୍ତି ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବୁତେକ୍ ମାଗ୍ତି ।”
جِئْتُ لأُلْقِيَ عَلَى الأَرْضِ نَاراً، فَلَكَمْ أَوَدُّ أَنْ تَكُونَ قَدِ اشْتَعَلَتْ؟ | ٤٩ 49 |
“ମୁଁୟ୍ ହୁର୍ତିବିଏ ଜୟ୍ ଲାଗାଉଁକେ ଆସି ଆଚି, ସେରି ଜଦି ଲାଗ୍ଲିନି, ତଃବେ ମର୍ ଆର୍ କାୟ୍ ମଃନ୍ ଆଚେ?
وَلكِنَّ لِي مَعْمُودِيَّةَ أَلَمٍ عَلَيَّ أَنْ أَتَعَمَّدَ بِهَا، وَكَمْ أَنَا مُتَضَايِقٌ حَتَّى تَتِمَّ! | ٥٠ 50 |
ମଃତର୍ ମକ୍ ଗଟେକ୍ ବାପ୍ତିସମେ ବାପ୍ତିସମ୍ ନେଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ସେରି ନଃଉତା ହଃତେକ୍ ମୁଁୟ୍ କଃନ୍କଃରି କଃସ୍ଟ୍ ହାଉଁଲେ ।
أَتَظُنَّونَ أَنِّي جِئْتُ لأُرسِيَ السَّلاَمَ عَلَى الأرْضِ؟ أَقُولُ لَكُمْ: لاَ، بَلْ بِالأَحْرَى الانْقِسَامَ: | ٥١ 51 |
ମୁଁୟ୍ ହୁର୍ତିବିଏ ସୁସ୍ତା ଦେଉଁକେ ଆସି ଆଚି ବଃଲି କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ କଃରୁଲାସ୍? ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ନାୟ୍, ମଃତର୍ ବେଗଳ୍ କଃରୁକେ ଆସିଆଚି ।
فَإِنَّهُ مُنْذُ الآنَ يَكُونُ فِي الْبَيْتِ الْوَاحِدِ خَمْسَةٌ فَيَنْقَسِمُونَ: ثَلاَثَةٌ عَلَى اثْنَيْنِ، وَاثْنَانِ عَلَى ثَلاَثَةٍ | ٥٢ 52 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଆଜି ହଃତେକ୍ ଗଟେ ଗଃରେ ହାଁଚ୍ ଲକ୍ ରିଲେକ୍ ଦୁୟ୍ଲକ୍ ବିରଦେ ତିନିଲକ୍, ଆର୍ ତିନିଲକ୍ ବିରଦେ ଦୁୟ୍ଲକ୍ ବିନ୍ ବିନ୍ ଅଃଉତି ।
فَالآبُ يَنْقَسِمُ عَلَى ابْنِهِ، وَالابْنُ عَلَى أَبِيهِ، وَالأُمُّ عَلَى بِنْتِهَا، وَالْبِنْتُ عَلَى أُمِّهَا، وَالْحَمَاةُ عَلَى كَنَّتِهَا، وَالْكَنَّةُ عَلَى حَمَاتِهَا!» | ٥٣ 53 |
ହୟ୍ସି ବିରଦେ ଉବାସି, ଉବାସିର୍ ବିରଦେ ହୟ୍ସି, ଜିସି ବିରଦେ ଆୟ୍ସି, ଆୟ୍ସି ବିରଦେ ଜିସି, ବୁଆରି ବିରଦେ ସଃତୁର୍ସି, ସଃତୁର୍ସି ବିରଦେ ବୁଆର୍ସି ବିନ୍ ବିନ୍ ଅଃଉତି ।”
وَقَالَ أَيْضاً لِلْجُمُوعِ: «عِنْدَمَا تَرَوْنَ سَحَابَةً تَطْلُعُ مِنَ الْغَرْبِ، تَقُولُونَ حَالاً: الْمَطَرُ آتٍ! وَهكَذَا يَكُونُ. | ٥٤ 54 |
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ହେଁ କୟ୍ଲା, “ବୁଡ୍ତି ଦିଗ୍ ବାଟ୍ୟା ମେଗ୍ ଉଟ୍ତାର୍ ଦଃକ୍ଲେକ୍, ସେଦାହ୍ରେ ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଆସ୍, ବଃର୍ସା ମାରେଦ୍ ଆର୍ ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍ଦ୍ ।
وَعِنْدَمَا تَهُبُّ رِيحُ الْجَنُوبِ، تَقُولُونَ: سَيَكُونُ حَرٌّ! وَهكَذَا يَكُونُ. | ٥٥ 55 |
ଆରେକ୍ ଦଃକିଣ୍ ଦିଗ୍ ବାଟ୍ୟା ବାଉ ଅଃଉତାର୍ ଦଃକ୍ଲେକ୍, ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଆସ୍, ବଃଡେ କଃରା ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍ଦ୍ ।
يَامُنَافِقُونَ! تَعْرِفُونَ أَنْ تُمَيِّزُوا مَنْظَرَ الأَرْضِ وَالْسَّمَاءِ، قَكَيْفَ لاَ تُمَيِّزُونَ هَذَا الزَّمَانَ؟ | ٥٦ 56 |
ରେ ହେଟ୍କପଟ୍ୟା, ତୁମିମଃନ୍ ହୁର୍ତିବି ଆର୍ ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରେ ଚିନ୍ ସଃବୁ ଦଃକି ବୁଜୁ ହାରୁଲାସ୍, ମଃତର୍ ଇ କାଳାର୍ ଚିନ୍ ସଃବୁ କଃନ୍କଃରି ବୁଜୁ ନଃହାରୁଲାସ୍?”
وَلِمَاذَا لاَ تُمَيِّزُونَ مَا هُوَ حَقٌّ مِنْ تِلْقَاءِ أَنْفُسِكُمْ؟ | ٥٧ 57 |
“ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ନିଜେ ନିଜେ କାୟ୍ତାକ୍ ଟିକ୍ ବିଚାର୍ ନଃକେରୁଲାସ୍?
فَفِيمَا أَنْتَ ذَاهِبٌ مَعَ خَصْمِكَ إِلَى الْمُحَاكَمَةِ، اجْتَهِدْ فِي الطَّرِيقِ لِتَتَصَالَحَ مَعَهُ، لِئَلاَّ يَجُرَّكَ إِلَى الْقَاضِي، فَيُسَلِّمَكَ الْقَاضِي إِلَى الشُّرَطِيِّ، وَيُلْقِيَكَ الشُّرَطِيُّ فِي السِّجْنِ. | ٥٨ 58 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମାର୍ ବିରଦି ସଃଙ୍ଗ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରି ଚଃମେ ଜାତା ବଃଳ୍, ବାଟେ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁକ୍ତ୍ ଅଃଉଁକେ ରାଜିରାମା ଅଃଉଆ, ଚଃନେମଃନେ ସେ ତୁମିକେ ସେ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରି ହାକ୍ ଜିକି ନଃୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରି ତୁମିକେ ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ତୁମିକେ ଜଃଇଲେ ହୁରାଉତି ।
أَقُولُ لَكَ: إِنَّكَ لَنْ تَخْرُجَ مِنْ هُنَاكَ حَتَّى تَكُونَ قَدْ وَفَّيْتَ مَا عَلَيْكَ إِلَى آخِرِ فَلْسٍ!» | ٥٩ 59 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ତୁମି ସଃରା ସଃରି ଗଟେକ୍ କାସୁ ହେଁ ନଃସୁଜ୍ତା ହଃତେକ୍ ସେ ଜଃଗାୟ୍ ହୁଣି କଃନ୍କଃରି ହେଁ ମୁକ୍ଳି ଆସୁ ନଃହାରାସ୍ ।”