< لاويّين 1 >

وَاسْتَدْعَى الرَّبُّ مُوسَى، وَخَاطَبَهُ مِنْ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ قَائِلاً: ١ 1
Wǝ Pǝrwǝrdigar Musani qaⱪirip jamaǝt qediridin uningƣa sɵz ⱪilip mundaⱪ dedi: —
«أَوْصِ بَنِي إِسْرَائِيلَ: إِذَا قَدَّمَ أَحَدُكُمْ ذَبِيحَةً مِنَ الْبَهَائِمِ لِلرَّبِّ، فَلْيَكُنْ ذَلِكَ الْقُرْبَانُ مِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ. ٢ 2
Sǝn Israillarƣa sɵz ⱪilip ularƣa mundaⱪ degin: — Əgǝr silǝrdin biringlar Pǝrwǝrdigarning aldiƣa bir ⱪurbanliⱪni sunmaⱪqi bolsanglar, ⱪurbanliⱪinglarni qarpaylardin, yǝni kala yaki uxxaⱪ mallardin sunuxunglar kerǝk.
إِنْ كَانَتْ تَقْدِمَتُهُ مُحْرَقَةً مِنَ الْبَقَرِ، فَلْيُقَرِّبْ ثَوْراً سَلِيماً، يُحْضِرُهُ عِنْدَ مَدْخَلِ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ، وَيُقَدِّمُهُ أَمَامَ الرَّبِّ طَلَباً لِرِضَاهُ عَنْهُ. ٣ 3
Əgǝr uning sunidiƣini kalilardin kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ bolsa, undaⱪta u bejirim ǝrkǝk ⱨaywanni kǝltürsun; uning Pǝrwǝrdigarning aldida ⱪobul boluxi üqün uni jamaǝt qedirining kirix aƣzining aldida sunsun.
فَيَضَعُ يَدَهُ عَلَى رَأْسِ الْمُحْرَقَةِ، فَيَرْضَى الرَّبُّ بِمَوْتِ الثَّوْرِ بَدِيلاً عَنْ صَاحِبِهِ، لِلتَّكْفِيرِ عَنْ خَطَايَاهُ. ٤ 4
U ⱪolini kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪning bexiƣa ⱪoysun; xuning bilǝn ⱪurbanliⱪ uning orniƣa kafarǝt boluxⱪa ⱪobul ⱪilinidu.
ثُمَّ يَذْبَحُ الْمُقَرِّبُ الْعِجْلَ أَمَامَ الرَّبِّ. وَيُقَدِّمُ بَنُو هَرُونَ، الْكَهَنَةُ، الدَّمَ وَيَرُشُّونَهُ عَلَى جَوَانِبِ الْمَذْبَحِ الْقَائِمِ عِنْدَ مَدْخَلِ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ. ٥ 5
Andin u Pǝrwǝrdigarning ⱨuzurida buⱪini boƣuzlisun; kaⱨinlar bolƣan Ⱨarunning oƣulliri ⱪenini kǝltürüp, jamaǝt qedirining kirix aƣzidiki ⱪurbangaⱨning üsti ⱪismining ǝtrapiƣa sǝpsun.
وَعَلَى الْمُقَرِّبِ أَيْضاً أَنْ يَسْلُخَ الْمُحْرَقَةَ وَيُقَطِّعَهَا إِلَى أَجْزَاءٍ. ٦ 6
Andin [ⱪurbanliⱪ ⱪilƣuqi] kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ ⱪilinƣan ⱨaywanning terisini soyup, tenini parqilisun
وَيُوْقِدُ أَبْنَاءُ هَرُونَ نَاراً عَلَى الْمَذْبَحِ وَيُرَتِّبُونَ عَلَيْهَا حَطَباً ٧ 7
wǝ Ⱨarun kaⱨinning oƣulliri ⱪurbangaⱨta ot ⱪalap otning üstigǝ otunlarni tizsun.
ثُمَّ يُرَتِّبُونَ فَوْقَ حَطَبِ نَارِ الْمَذْبَحِ أَجْزَاءَ الثَّوْرِ وَرَأْسَهُ وَشَحْمَهُ. ٨ 8
Andin kaⱨinlar bolƣan Ⱨarunning oƣulliri gɵx parqilirini, bexi wǝ meyi bilǝn ⱪoxup, ⱪurbangaⱨdiki otning üstidiki otunning üstigǝ tǝrtip bilǝn tizip ⱪoysun.
أَمَّا أَعْضَاؤُهُ الدَّاخِلِيَّةُ وَأَكَارِعُهُ فَيَغْسِلُهَا الْمُقَرِّبُ بِمَاءٍ، ثُمَّ يُحْرِقُهَا الْكَاهِنُ جَمِيعاً عَلَى الْمَذْبَحِ، فَتَكُونُ مُحْرَقَةً، وَقُودَ رِضًى تَسُرُّ الرَّبَّ. ٩ 9
Lekin uning iq-ⱪarni bilǝn paqaⱪlirini [ⱪurbanliⱪ sunƣuqi] suda yusun; andin kaⱨin ⱨǝmmisini elip kelip ⱪurbangaⱨning üstidǝ kɵydürsun. Bu ot arⱪiliⱪ sunulidiƣan ⱪurbanliⱪ ⱨesabida, Pǝrwǝrdigarƣa huxbuy qiⱪirilidiƣan kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ bolidu.
وَإِنْ كَانَتْ مُحْرَقَتُهُ مِنَ الْمَاشِيَةِ: الضَّأْنِ أَوِ الْمَعَزِ، فَلْتَكُنْ ذَكَراً سَلِيماً. ١٠ 10
Əgǝr u kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ ⱪilix üqün uxxaⱪ mallardin ⱪoy ya ɵqkǝ ⱪurbanliⱪ ⱪilay desǝ, undaⱪda u bejirim bolƣan bir ǝrkikini kǝltürsun.
وَعَلَى الْمُقَرِّبِ أَنْ يَذْبَحَهُ فِي حَضْرَةِ الرَّبِّ، عِنْدَ الْجَانِبِ الشَّمَالِيِّ لِلْمَذْبَحِ، ثُمَّ يَقُومُ أَبْنَاءُ هَرُونَ الْكَهَنَةُ بِرَشِّ دَمِهِ عَلَى جَوَانِبِ الْمَذْبَحِ. ١١ 11
U uni ⱪurbangaⱨning ximal tǝripidǝ Pǝrwǝrdigarning ⱨuzurida boƣuzlisun. Andin kaⱨinlar bolƣan Ⱨarunning oƣulliri ⱪenini elip, ⱪurbangaⱨning üsti ⱪismining ǝtrapiƣa sǝpsun.
وَيُقَطِّعُهُ الْمُقَرِّبُ إِلَى أَجْزَاءٍ مَعَ رَأْسِهِ وَشَحْمِهِ، فَيُرَتِّبُهَا الْكَاهِنُ فَوْقَ حَطَبِ نَارِ الْمَذْبَحِ، ١٢ 12
[ⱪurbanliⱪ ⱪilƣuqi] bolsa gɵxni parqilap, bexi bilǝn meyini kesip ayrisun. Andin kaⱨin bularni elip ⱪurbangaⱨtiki otning üstidiki otunning üstidǝ tǝrtip boyiqǝ tizip ⱪoysun.
وَأَمَّا الأَعْضَاءُ الدَّاخِلِيَّةُ وَالأَكَارِعُ فَيَغْسِلُهَا بِمَاءٍ، ثُمَّ يُحْرِقُهَا الْكَاهِنُ جَمِيعَهَا فَتَكُونُ مُحْرَقَةً وَوَقُودَ رِضًى تَسُرُّ الرَّبَّ. ١٣ 13
Lekin uning iq-ⱪarni bilǝn paqaⱪlarni [ⱪurbanliⱪ sunƣuqi] suda yusun; andin kaⱨin ⱨǝmmisini elip kelip ⱪurbangaⱨning üstidǝ kɵydürsun. Bu ot arⱪiliⱪ sunulidiƣan ⱪurbanliⱪ ⱨesabida, Pǝrwǝrdigarƣa huxbuy qiⱪirilidiƣan kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ bolidu.
وَإِنْ كَانَتْ تَقْدِمَتُهُ لِلرَّبِّ مُحْرَقَةً مِنَ الطَّيْرِ، فَلْتَكُنْ مِنَ الْيَمَامِ أَوْ مِنْ أَفْرَاخِ الْحَمَامِ. ١٤ 14
Əgǝr [ⱪurbanliⱪ ⱪilƣuqi] Pǝrwǝrdigarƣa atap uqar-ⱪanatlardin kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ ⱪilay desǝ, undaⱪta u pahtǝklǝrdin yaki kǝptǝr baqkiliridin ⱪurbanliⱪ kǝltürsun.
فَيُقَدِّمُ الْكَاهِنُ الْقُرْبَانَ إِلَى الْمَذْبَحِ وَيَحُزُّ رَأْسَهُ وَيُصَفِّي دَمَهُ عَلَى حَائِطِ الْمَذْبَحِ بَعْدَ إِيْقَادِ النَّارِ عَلَى الْمَذْبَحِ، ١٥ 15
Kaⱨin uni ⱪurbangaⱨning yeniƣa elip kelip, bexini tolƣap üzüp uni ⱪurbangaⱨning üstidǝ kɵydürsun; uning ⱪeni siⱪilip ⱪurbangaⱨning temiƣa sürtülsun.
وَيَنْزِعُ حَوْصَلَتَهُ بِكُلِّ مَا بِهَا وَيَطْرَحُهُمَا إِلَى جَانِبِ الْمَذْبَحِ الشَّرْقِيِّ، حَيْثُ يُجْمَعُ الرَّمَادُ. ١٦ 16
Lekin taxliⱪini pǝyliri bilǝn ⱪoxup ⱪurbangaⱨning xǝrⱪ tǝripidiki küllükkǝ taxliwǝtsun;
وَيَشُقُّ الْكَاهِنُ الطَّائِرَ مِنْ بَيْنِ جَنَاحَيْهِ، مِنْ غَيْرِ أَنْ يَفْصِلَهُ إِلَى قِطْعَتَيْنِ، وَيُحْرِقُهُ عَلَى الْمَذْبَحِ فَوْقَ حَطَبِ النَّارِ، فَيَكُونُ مُحْرَقَةً وَوَقُودَ رِضًى تَسُرُّ الرَّبَّ. ١٧ 17
u ⱪurbanliⱪni ikki ⱪanitining otturisidin yarsun, biraⱪ uni ikki parqǝ ⱪiliwǝtmisun. Andin kaⱨin buni elip ⱪurbangaⱨdiki otning üstidiki otunning üstigǝ ⱪoyup kɵydürsun; bu ot arⱪiliⱪ sunulidiƣan ⱪurbanliⱪ ⱨesabida, Pǝrwǝrdigarƣa huxbuy qiⱪirilidiƣan kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ bolidu.

< لاويّين 1 >