أيُّوب 25

١ 1 فَقَالَ بِلْدَدُ الشُّوحِيُّ:

Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

٢ 2 «لِلهِ السُّلْطَانُ وَالْهَيْبَةُ، يَصْنَعُ السَّلامَ فِي أَعَالِيهِ.

Hos ham er der Vælde og Rædsel, han skaber Fred i sin høje Bolig.

٣ 3 هَلْ مِنْ إِحْصَاءٍ لأَجْنَادِهِ، وَعَلَى مَنْ لَا يُشْرِقُ نُورُهُ؟

Er der mon Tal paa hans Skarer? Mod hvem staar ikke hans Baghold op?

٤ 4 فَكَيْفَ يَتَبَرَّرُ الإِنْسَانُ عِنْدَ اللهِ، وَكَيْفَ يَزْكُو مَوْلُودُ الْمَرْأَةِ؟

Hvor kan en Mand have Ret imod Gud, hvor kan en kvindefødt være ren?

٥ 5 فَإِنْ كَانَ الْقَمَرُ لَا يُضِيءُ، وَالْكَوَاكِبُ غَيْرَ نَقِيَّةٍ فِي عَيْنَيْهِ،

Selv Maanen er ikke klar i hans Øjne og Stjernerne ikke rene,

٦ 6 فَكَمْ بِالْحَرِيِّ الإِنْسَانُ الرِّمَّةُ وَابْنُ آدَمَ الدُّودُ؟»

endsige en Mand, det Kryb, et Menneskebarn, den Orm!