عِبرانِيّين 8

١ 1 وَخُلاصَةُ الْقَوْلِ، أَنَّ الْمَسِيحَ هُوَ رَئِيسُ كَهَنَتِنَا الَّذِي وَصَفْنَا كَهَنُوتَهُ هُنَا. إِنَّهُ الآنَ جَالِسٌ فِي السَّمَاءِ عَنْ يَمِينِ عَرْشِ اللهِ الْعَظِيمِ.

കഥ്യമാനാനാം വാക്യാനാം സാരോഽയമ് അസ്മാകമ് ഏതാദൃശ ഏകോ മഹായാജകോഽസ്തി യഃ സ്വർഗേ മഹാമഹിമ്നഃ സിംഹാസനസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വോ സമുപവിഷ്ടവാൻ

٢ 2 وَهُوَ يَقُومُ بِمُهِمَّتِهِ هُنَاكَ، فِي قُدْسِ الأَقْدَاسِ: فِي خَيْمَةِ الْعِبَادَةِ الْحَقِيقِيَّةِ الَّتِي نَصَبَهَا الرَّبُّ، لَا الإِنْسَانُ.

യച്ച ദൂഷ്യം ന മനുജൈഃ കിന്ത്വീശ്വരേണ സ്ഥാപിതം തസ്യ സത്യദൂഷ്യസ്യ പവിത്രവസ്തൂനാഞ്ച സേവകഃ സ ഭവതി|

٣ 3 فَمُهِمَّةُ كُلِّ رَئِيسِ كَهَنَةٍ هِيَ أَنْ يُقَرِّبَ لِلهِ التَّقْدِمَاتِ وَالذَّبَائِحَ. وَعَلَيْهِ، فَمِنَ الضَّرُورِيِّ أَنْ يَكُونَ لِرَئِيسِ كَهَنَتِنَا مَا يُقَدِّمُهُ.

യത ഏകൈകോ മഹായാജകോ നൈവേദ്യാനാം ബലീനാഞ്ച ദാനേ നിയുജ്യതേ, അതോ ഹേതോരേതസ്യാപി കിഞ്ചിദ് ഉത്സർജനീയം വിദ്യത ഇത്യാവശ്യകം|

٤ 4 فَلَوْ أَنَّ الْمَسِيحَ كَانَ عَلَى هَذِهِ الأَرْضِ، لَمَا كَانَ كَاهِناً. إِذْ هُنَاكَ مَنْ يُقَدِّمُونَ الْقَرَابِينَ حَسَبَ الشَّرِيعَةِ، وَهُمْ مِنْ نَسْلِ لاوِي حَصْرِيًّا.

കിഞ്ച സ യദി പൃഥിവ്യാമ് അസ്ഥാസ്യത് തർഹി യാജകോ നാഭവിഷ്യത്, യതോ യേ വ്യവസ്ഥാനുസാരാത് നൈവേദ്യാനി ദദത്യേതാദൃശാ യാജകാ വിദ്യന്തേ|

٥ 5 وَهَؤُلاءِ يَقُومُونَ بِخِدْمَةِ مَا يُشَكِّلُ رَمْزاً وَظِلًّا لِلأُمُورِ الَّتِي فِي السَّمَاءِ. وَهَذَا وَاضِحٌ مِنْ قَوْلِ اللهِ لِمُوسَى قَبْلَ أَنْ يَصْنَعَ خَيْمَةَ الْعِبَادَةِ. إِذْ أَوْحَى إِلَيْهِ قَائِلاً: «انْتَبِهْ! عَلَيْكَ أَنْ تَصْنَعَ الْخَيْمَةَ وَمَا فِيهَا وَفْقاً لِلْمِثَالِ الَّذِي أَظْهَرْتُهُ لَكَ عَلَى الْجَبَلِ!»

തേ തു സ്വർഗീയവസ്തൂനാം ദൃഷ്ടാന്തേന ഛായയാ ച സേവാമനുതിഷ്ഠന്തി യതോ മൂസസി ദൂഷ്യം സാധയിതുമ് ഉദ്യതേ സതീശ്വരസ്തദേവ തമാദിഷ്ടവാൻ ഫലതഃ സ തമുക്തവാൻ, യഥാ, "അവധേഹി ഗിരൗ ത്വാം യദ്യന്നിദർശനം ദർശിതം തദ്വത് സർവ്വാണി ത്വയാ ക്രിയന്താം| "

٦ 6 فَرَئِيسُ كَهَنَتِنَا، إِذَنْ، قَدْ حَصَلَ عَلَى خِدْمَةٍ أَفْضَلَ مِنْ خِدْمَةِ الْكَهَنُوتِ الأَرْضِيِّ، لِكَوْنِهِ الْوَسِيطَ الَّذِي أَعْلَنَ لَنَا قِيَامَ عَهْدٍ جَدِيدٍ أَفْضَلَ مِنَ الْعَهْدِ السَّابِقِ، وَلِكَوْنِ هَذَا الْعَهْدِ الْجَدِيدِ يَنْطَوِي عَلَى وُعُودٍ أَفْضَلَ.

കിന്ത്വിദാനീമ് അസൗ തസ്മാത് ശ്രേഷ്ഠം സേവകപദം പ്രാപ്തവാൻ യതഃ സ ശ്രേഷ്ഠപ്രതിജ്ഞാഭിഃ സ്ഥാപിതസ്യ ശ്രേഷ്ഠനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോഽഭവത്|

٧ 7 فَلَوْ كَانَ الْعَهْدُ السَّابِقُ بِلا عَيْبٍ، لَمَا ظَهَرَتْ الْحَاجَةُ إِلَى عَهْدٍ آخَرَ يَحُلُّ مَحَلَّهُ.

സ പ്രഥമോ നിയമോ യദി നിർദ്ദോഷോഽഭവിഷ്യത തർഹി ദ്വിതീയസ്യ നിയമസ്യ കിമപി പ്രയോജനം നാഭവിഷ്യത്|

٨ 8 وَالْوَاقِعُ أَنَّ اللهَ يَلُومُ شَعْبَهُ قَائِلاً: «لابُدَّ أَنْ تَأْتِيَ أَيَّامٌ، يَقُولُ الرَّبُّ، أُبْرِمُ فِيهَا عَهْداً جَدِيداً مَعَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَنِي يَهُوذَا.

കിന്തു സ ദോഷമാരോപയൻ തേഭ്യഃ കഥയതി, യഥാ, "പരമേശ്വര ഇദം ഭാഷതേ പശ്യ യസ്മിൻ സമയേഽഹമ് ഇസ്രായേലവംശേന യിഹൂദാവംശേന ച സാർദ്ധമ് ഏകം നവീനം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമ്യേതാദൃശഃ സമയ ആയാതി|

٩ 9 هَذَا الْعَهْدُ الْجَدِيدُ لَيْسَ كَالْعَهْدِ الَّذِي أَبْرَمْتُهُ مَعَ آبَائِهِمْ، حِينَ أَمْسَكْتُ بِأَيْدِيهِمْ وَأَخْرَجْتُهُمْ مِنْ أَرْضِ مِصْرَ. فَبِمَا أَنَّهُمْ خَرَقُوا ذَلِكَ الْعَهْدَ، أَهْمَلْتُهُمْ، يَقُولُ الرَّبُّ!

പരമേശ്വരോഽപരമപി കഥയതി തേഷാം പൂർവ്വപുരുഷാണാം മിസരദേശാദ് ആനയനാർഥം യസ്മിൻ ദിനേഽഹം തേഷാം കരം ധൃത്വാ തൈഃ സഹ നിയമം സ്ഥിരീകൃതവാൻ തദ്ദിനസ്യ നിയമാനുസാരേണ നഹി യതസ്തൈ ർമമ നിയമേ ലങ്ഘിതേഽഹം താൻ പ്രതി ചിന്താം നാകരവം|

١٠ 10 فَهَذَا هُوَ الْعَهْدُ الَّذِي أُبْرِمُهُ مَعَ بَنِي إِسْرَائِيلَ، بَعْدَ تِلْكَ الأَيَّامِ، يَقُولُ الرَّبُّ: أَضَعُ شَرَائِعِي دَاخِلَ ضَمَائِرِهِمْ، وَأَكْتُبُهَا عَلَى قُلُوبِهِمْ، وَأَكُونُ لَهُمْ إِلَهاً، وَهُمْ يَكُونُونَ لِي شَعْباً.

കിന്തു പരമേശ്വരഃ കഥയതി തദ്ദിനാത് പരമഹം ഇസ്രായേലവംശീയൈഃ സാർദ്ധമ് ഇമം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമി, തേഷാം ചിത്തേ മമ വിധീൻ സ്ഥാപയിഷ്യാമി തേഷാം ഹൃത്പത്രേ ച താൻ ലേഖിഷ്യാമി, അപരമഹം തേഷാമ് ഈശ്വരോ ഭവിഷ്യാമി തേ ച മമ ലോകാ ഭവിഷ്യന്തി|

١١ 11 بَعْدَ ذَلِكَ، لَا يُعَلِّمُ أَحَدٌ مِنْهُمُ ابْنَ وَطَنِهِ وَلا أَخَاهُ قَائِلاً: تَعَرَّفْ بِالرَّبِّ! ذَلِكَ لأَنَّ الْجَمِيعَ سَوْفَ يَعْرِفُونَنِي، مِنَ الصَّغِيرِ فِيهِمْ إِلَى الْعَظِيمِ.

അപരം ത്വം പരമേശ്വരം ജാനീഹീതിവാക്യേന തേഷാമേകൈകോ ജനഃ സ്വം സ്വം സമീപവാസിനം ഭ്രാതരഞ്ച പുന ർന ശിക്ഷയിഷ്യതി യത ആക്ഷുദ്രാത് മഹാന്തം യാവത് സർവ്വേ മാം ജ്ഞാസ്യന്തി|

١٢ 12 لأَنِّي سَأَصْفَحُ عَنْ آثَامِهِمْ، وَلا أَعُودُ أَبَداً إِلَى تَذَكُّرِ خَطَايَاهُمْ وَمُخَالَفَاتِهِمْ!»

യതോ ഹേതോരഹം തേഷാമ് അധർമ്മാൻ ക്ഷമിഷ്യേ തേഷാം പാപാന്യപരാധാംശ്ച പുനഃ കദാപി ന സ്മരിഷ്യാമി| "

١٣ 13 وَاللهُ بِكَلامِهِ عَنْ عَهْدٍ جَدِيدٍ، جَعَلَ الْعَهْدَ السَّابِقَ عَتِيقاً. وَطَبِيعِيٌّ أَنَّ كُلَّ مَا عَتَقَ وَشَاخَ، يَكُونُ فِي طَرِيقِهِ إِلَى الزَّوَالِ!

അനേന തം നിയമം നൂതനം ഗദിത്വാ സ പ്രഥമം നിയമം പുരാതനീകൃതവാൻ; യച്ച പുരാതനം ജീർണാഞ്ച ജാതം തസ്യ ലോപോ നികടോ ഽഭവത്|