عِبرانِيّين 11
| أَمَّا الإِيمَانُ، فَهُوَ الثِّقَةُ بِمَا نَرْجُوهُ، وَالاقْتِنَاعُ بِأَنَّ مَا لَا نَرَاهُ مَوْجُودٌ حَقّاً. | ١ 1 |
ವಿಶ್ವಾಸ ಆಶಂಸಿತಾನಾಂ ನಿಶ್ಚಯಃ, ಅದೃಶ್ಯಾನಾಂ ವಿಷಯಾಣಾಂ ದರ್ಶನಂ ಭವತಿ|
| بِهَذَا الإِيمَانِ، كَسَبَ رِجَالُ اللهِ قَدِيماً شَهَادَةً حَسَنَةً أَمَامَ اللهِ وَالنَّاسِ. | ٢ 2 |
ತೇನ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಪ್ರಾಞ್ಚೋ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತಃ|
| وَعَنْ طَرِيقِ الإِيمَانِ، نُدْرِكُ أَنَّ الْكَوْنَ كُلَّهُ قَدْ خَرَجَ إِلَى الْوُجُودِ بِكَلِمَةِ أَمْرٍ مِنَ اللهِ. حَتَّى إِنَّ عَالَمَنَا الْمَنْظُورَ، قَدْ تَكَوَّنَ مِنْ أُمُورٍ غَيْرِ مَنْظُورَةٍ! (aiōn g165) | ٣ 3 |
ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯೇನ ಜಗನ್ತ್ಯಸೃಜ್ಯನ್ತ, ದೃಷ್ಟವಸ್ತೂನಿ ಚ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಸ್ತುಭ್ಯೋ ನೋದಪದ್ಯನ್ತೈತದ್ ವಯಂ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಬುಧ್ಯಾಮಹೇ| (aiōn g165)
| بِالإِيمَانِ، قَدَّمَ هَابِيلُ لِلهِ ذَبِيحَةً أَفْضَلَ مِنْ تِلْكَ الَّتِي قَدَّمَهَا قَايِينُ. وَعَلَى ذَلِكَ الأَسَاسِ، شَهِدَ اللهُ بِأَنَّ هَابِيلَ بَارٌّ، إِذْ قَبِلَ التَّقْدِمَةَ الَّتِي قَدَّمَهَا لَهُ. وَمَعَ أَنَّ هَابِيلَ مَاتَ قَتْلاً، فَإِنَّهُ مَازَالَ الآنَ يُلَقِّنُنَا الْعِبَرَ بِإِيمَانِهِ. | ٤ 4 |
ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಹಾಬಿಲ್ ಈಶ್ವರಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಕಾಬಿಲಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಬಲಿದಾನಂ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಮಾಚ್ಚೇಶ್ವರೇಣ ತಸ್ಯ ದಾನಾನ್ಯಧಿ ಪ್ರಮಾಣೇ ದತ್ತೇ ಸ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಂ ಲಬ್ಧವಾನ್ ತೇನ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಚ ಸ ಮೃತಃ ಸನ್ ಅದ್ಯಾಪಿ ಭಾಷತೇ|
| وَبِالإِيمَانِ، انْتَقَلَ أَخْنُوخُ إِلَى حَضْرَةِ اللهِ دُونَ أَنْ يَمُوتَ. وَقَدِ اخْتَفَى مِنْ عَلَى هَذِهِ الأَرْضِ لأَنَّ اللهَ أَخَذَهُ إِلَيْهِ. وَقَبْلَ حُدُوثِ ذلِكَ، شُهِدَ لَهُ بِأَنَّهُ قَدْ أَرْضَى اللهَ. | ٥ 5 |
ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಹನೋಕ್ ಯಥಾ ಮೃತ್ಯುಂ ನ ಪಶ್ಯೇತ್ ತಥಾ ಲೋಕಾನ್ತರಂ ನೀತಃ, ತಸ್ಯೋದ್ದೇಶಶ್ಚ ಕೇನಾಪಿ ನ ಪ್ರಾಪಿ ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ತಂ ಲೋಕಾನ್ತರಂ ನೀತವಾನ್, ತತ್ಪ್ರಮಾಣಮಿದಂ ತಸ್ಯ ಲೋಕಾನ್ತರೀಕರಣಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸ ಈಶ್ವರಾಯ ರೋಚಿತವಾನ್ ಇತಿ ಪ್ರಮಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್|
| فَمِنَ الْمُسْتَحِيلِ إِرْضَاءَ اللهِ بِدُونِ إِيمَانٍ. إِذْ إِنَّ مَنْ يَتَقَرَّبُ إِلَى اللهِ، لابُدَّ لَهُ أَنْ يُؤْمِنَ بِأَنَّهُ مَوْجُودٌ، وَبِأَنَّهُ يُكَافِئُ الَّذِينَ يَسْعَوْنَ إِلَيْهِ. | ٦ 6 |
ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿನಾ ಕೋಽಪೀಶ್ವರಾಯ ರೋಚಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಯತ ಈಶ್ವರೋಽಸ್ತಿ ಸ್ವಾನ್ವೇಷಿಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪುರಸ್ಕಾರಂ ದದಾತಿ ಚೇತಿಕಥಾಯಾಮ್ ಈಶ್ವರಶರಣಾಗತೈ ರ್ವಿಶ್ವಸಿತವ್ಯಂ|
| وَبِالإِيمَانِ نُوحٌ، لَمَّا أَنْذَرَهُ اللهُ عَنْ طَرِيقِ الْوَحْيِ بِالطُّوفَانِ الآتِي، دَفَعَهُ خَوْفُ اللهِ إِلَى بِنَاءِ سَفِينَةٍ ضَخْمَةٍ كَانَتْ وَسِيلَةَ النَّجَاةِ لَهُ وَلِعَائِلَتِهِ، مَعَ أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ قَدْ رَأَى طُوفَاناً مِنْ قَبْلُ. وَبِعَمَلِهِ هَذَا، حَكَمَ عَلَى الْعَالَمِ وَأَصْبَحَ وَارِثاً لِلْبِرِّ الْقَائِمِ عَلَى أَسَاسِ الإِيمَانِ. | ٧ 7 |
ಅಪರಂ ತದಾನೀಂ ಯಾನ್ಯದೃಶ್ಯಾನ್ಯಾಸನ್ ತಾನೀಶ್ವರೇಣಾದಿಷ್ಟಃ ಸನ್ ನೋಹೋ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಭೀತ್ವಾ ಸ್ವಪರಿಜನಾನಾಂ ರಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಪೋತಂ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್ ತೇನ ಚ ಜಗಜ್ಜನಾನಾಂ ದೋಷಾನ್ ದರ್ಶಿತವಾನ್ ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ಲಭ್ಯಸ್ಯ ಪುಣ್ಯಸ್ಯಾಧಿಕಾರೀ ಬಭೂವ ಚ|
| وَبِالإِيمَانِ، لَبَّى إِبْرَاهِيمُ دَعْوَةَ اللهِ، فَتَرَكَ وَطَنَهُ وَانْطَلَقَ إِلَى أَرْضٍ أُخْرَى وَعَدَهُ اللهُ بِأَنْ يُوَرِّثَهُ إِيَّاهَا. وَلَمَّا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ، لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ أَيْنَ يَتَوَجَّهُ. | ٨ 8 |
ವಿಶ್ವಾಸೇನೇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಆಹೂತಃ ಸನ್ ಆಜ್ಞಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯಸ್ಯ ಸ್ಥಾನಸ್ಯಾಧಿಕಾರಸ್ತೇನ ಪ್ರಾಪ್ತವ್ಯಸ್ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಸ್ಥಾನಸಮಯೇ ಕ್ಕ ಯಾಮೀತಿ ನಾಜಾನಾತ್|
| وَبِالإِيمَانِ، كَانَ يَرْحَلُ كَالْغَرِيبِ مِنْ مَكَانٍ إِلَى آخَرَ فِي الأَرْضِ الَّتِي وَعَدَهُ اللهُ بِها، وَكَأَنَّهَا أَرْضٌ غَرِيبَةٌ. وَكَانَ يَسْكُنُ فِي الْخِيَامِ مَعَ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ، شَرِيكَيْهِ فِي إِرْثِ الْوَعْدِ عَيْنِهِ. | ٩ 9 |
ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಸ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತೇ ದೇಶೇ ಪರದೇಶವತ್ ಪ್ರವಸನ್ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಸಮಾನಾಂಶಿಭ್ಯಾಮ್ ಇಸ್ಹಾಕಾ ಯಾಕೂಬಾ ಚ ಸಹ ದೂಷ್ಯವಾಸ್ಯಭವತ್|
| فَإِنَّهُ كَانَ يَنْتَظِرُ الانْتِقَالَ إِلَى الْمَدِينَةِ السَّمَاوِيَّةِ ذَاتِ الأُسُسِ الثَّابِتَةِ، الَّتِي صَانِعُهَا وَبَانِيهَا هُوَ اللهُ. | ١٠ 10 |
ಯಸ್ಮಾತ್ ಸ ಈಶ್ವರೇಣ ನಿರ್ಮ್ಮಿತಂ ಸ್ಥಾಪಿತಞ್ಚ ಭಿತ್ತಿಮೂಲಯುಕ್ತಂ ನಗರಂ ಪ್ರತ್ಯೈಕ್ಷತ|
| وَبِالإِيمَانِ أَيْضاً، نَالَتْ سَارَةُ زَوْجَةُ إِبْرَاهِيمَ قُدْرَةً عَلَى الإِنْجَابِ، فَوَلَدَتِ ابْناً مَعَ أَنَّهَا كَانَتْ قَدْ جَاوَزَتْ سِنَّ الْحَمْلِ. وَذَلِكَ لأَنَّهَا آمَنَتْ بِأَنَّ اللهَ، الَّذِي وَعَدَهَا بِذَلِكَ، لابُدَّ أَنْ يُحَقِّقَ وَعْدَهُ. | ١١ 11 |
ಅಪರಞ್ಚ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಸಾರಾ ವಯೋತಿಕ್ರಾನ್ತಾ ಸನ್ತ್ಯಪಿ ಗರ್ಭಧಾರಣಾಯ ಶಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪುತ್ರವತ್ಯಭವತ್, ಯತಃ ಸಾ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಕಾರಿಣಂ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯಮ್ ಅಮನ್ಯತ|
| وَهكَذَا وُلِدَ مِنْ إِبْرَاهِيمَ، وَقَدْ كَانَ مَيِّتاً مِنْ حَيْثُ الْقُدْرَةِ عَلَى الإِنْجَابِ، شَعْبٌ كَبِيرٌ «كَنُجُومِ الْفَضَاءِ عَدَداً، وَكَالرَّمْلِ الَّذِي عَلَى شَطِّ الْبَحْرِ، لَا يُحْصَى». | ١٢ 12 |
ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಮೃತಕಲ್ಪಾದ್ ಏಕಸ್ಮಾತ್ ಜನಾದ್ ಆಕಾಶೀಯನಕ್ಷತ್ರಾಣೀವ ಗಣನಾತೀತಾಃ ಸಮುದ್ರತೀರಸ್ಥಸಿಕತಾ ಇವ ಚಾಸಂಖ್ಯಾ ಲೋಕಾ ಉತ್ಪೇದಿರೇ|
| هَؤُلاءِ جَمِيعاً، حَافَظُوا عَلَى إِيمَانِهِمْ إِلَى النِّهَايَةِ. وَمَاتُوا قَبْلَ أَنْ تَتَحَقَّقَ وُعُودُ اللهِ لَهُمْ فِي أَثْنَاءِ حَيَاتِهِمْ. وَلَكِنَّهُمْ رَأَوْهَا مِنْ بَعِيدٍ، وَتَوَقَّعُوا تَحْقِيقَهَا كَامِلَةً فِي الْمُسْتَقْبَلِ. وَإِذْ آمَنُوا بِتِلْكَ الْوُعُودِ الإِلَهِيَّةِ اعْتَرَفُوا بِأَنَّهُمْ لَيْسُوا إِلّا غُرَبَاءَ عَلَى الأَرْضِ يَزُورُونَهَا زِيَارَةً عَابِرَةً. | ١٣ 13 |
ಏತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಫಲಾನ್ಯಪ್ರಾಪ್ಯ ಕೇವಲಂ ದೂರಾತ್ ತಾನಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಚ, ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ವಯಂ ವಿದೇಶಿನಃ ಪ್ರವಾಸಿನಶ್ಚಾಸ್ಮಹ ಇತಿ ಸ್ವೀಕೃತ್ಯ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತತ್ಯಜುಃ|
| وَالَّذِينَ يَقُولُونَ ذَلِك، يُوْضِحُونَ أَنَّ عُيُونَهُمْ عَلَى وَطَنِهِمِ الْحَقِيقِيِّ. | ١٤ 14 |
ಯೇ ತು ಜನಾ ಇತ್ಥಂ ಕಥಯನ್ತಿ ತೈಃ ಪೈತೃಕದೇಶೋ ಽಸ್ಮಾಭಿರನ್ವಿಷ್ಯತ ಇತಿ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ|
| وَلَوْ تَذَكَّرُوا الْوَطَنَ الأَرْضِيَّ الَّذِي هَجَرُوهُ، لاغْتَنَمُوا الْفُرْصَةَ وَعَادُوا إِلَيْهِ. | ١٥ 15 |
ತೇ ಯಸ್ಮಾದ್ ದೇಶಾತ್ ನಿರ್ಗತಾಸ್ತಂ ಯದ್ಯಸ್ಮರಿಷ್ಯನ್ ತರ್ಹಿ ಪರಾವರ್ತ್ತನಾಯ ಸಮಯಮ್ ಅಲಪ್ಸ್ಯನ್ತ|
| وَلَكِنْ، لا، فَهُمُ الآنَ يَتَطَلَّعُونَ إِلَى وَطَنٍ أَفْضَلَ، أَيِ الْوَطَنِ السَّمَاوِيِّ. بِسَبَبِ إِيمَانِهِمْ هَذَا لَا يَسْتَحِي اللهُ أَنْ يُدْعَى إِلَهَهُمْ، فَهُوَ قَدْ أَعَدَّ لَهُمْ مَدِينَةً! | ١٦ 16 |
ಕಿನ್ತು ತೇ ಸರ್ವ್ವೋತ್ಕೃಷ್ಟಮ್ ಅರ್ಥತಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯಂ ದೇಶಮ್ ಆಕಾಙ್ಕ್ಷನ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ತಾನಧಿ ನ ಲಜ್ಜಮಾನಸ್ತೇಷಾಮ್ ಈಶ್ವರ ಇತಿ ನಾಮ ಗೃಹೀತವಾನ್ ಯತಃ ಸ ತೇಷಾಂ ಕೃತೇ ನಗರಮೇಕಂ ಸಂಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|
| وَبِالإِيمَانِ، إِبْرَاهِيمُ أَيْضاً، لَمَّا امْتَحَنَهُ اللهُ، قَدَّمَ إِسْحَاقَ ابْنَهُ. فَإِنَّهُ، إِذْ قَبِلَ وُعُودَ اللهِ، قَدَّمَ ابْنَهُ الْوَحِيدَ ذَبِيحَةً، | ١٧ 17 |
ಅಪರಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಪರೀಕ್ಷಾಯಾಂ ಜಾತಾಯಾಂ ಸ ವಿಶ್ವಾಸೇನೇಸ್ಹಾಕಮ್ ಉತ್ಸಸರ್ಜ,
| مَعَ أَنَّ اللهَ قَالَ لَهُ: «بِإِسْحَاقَ سَوْفَ يَكُونُ لَكَ نَسْلٌ يَحْمِلُ اسْمَكَ!» | ١٨ 18 |
ವಸ್ತುತ ಇಸ್ಹಾಕಿ ತವ ವಂಶೋ ವಿಖ್ಯಾಸ್ಯತ ಇತಿ ವಾಗ್ ಯಮಧಿ ಕಥಿತಾ ತಮ್ ಅದ್ವಿತೀಯಂ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಪ್ರಾಪ್ತಃ ಸ ಉತ್ಸಸರ್ಜ|
| فَقَدْ آمَنَ إِبْرَاهِيمُ بِأَنَّ اللهَ قَادِرٌ عَلَى إِقَامَةِ إِسْحَاقَ مِنَ الْمَوْتِ. وَالْوَاقِعُ أَنَّ إِبْرَاهِيمَ اسْتَعَادَ ابْنَهُ مِنَ الْمَوْتِ، عَلَى سَبِيلِ الْمِثَالِ أَوِ الرَّمْزِ. | ١٩ 19 |
ಯತ ಈಶ್ವರೋ ಮೃತಾನಪ್ಯುತ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತೀತಿ ಸ ಮೇನೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಉಪಮಾರೂಪಂ ತಂ ಲೇಭೇ|
| بِالإِيمَانِ، بَارَكَ إِسْحَاقُ يَعْقُوبَ وَعِيسُو. | ٢٠ 20 |
ಅಪರಮ್ ಇಸ್ಹಾಕ್ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಯಾಕೂಬ್ ಏಷಾವೇ ಚ ಭಾವಿವಿಷಯಾನಧ್ಯಾಶಿಷಂ ದದೌ|
| وَبِالإِيمَانِ، بَارَكَ يَعْقُوبُ، قُبَيْلَ مَوْتِهِ، كُلَّ وَاحِدٍ مِنِ ابْنَيْ يُوسُفَ، وَسَجَدَ مُتَوَكِّئاً عَلَى رَأْسِ عَصَاهُ. | ٢١ 21 |
ಅಪರಂ ಯಾಕೂಬ್ ಮರಣಕಾಲೇ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಯೂಷಫಃ ಪುತ್ರಯೋರೇಕೈಕಸ್ಮೈ ಜನಾಯಾಶಿಷಂ ದದೌ ಯಷ್ಟ್ಯಾ ಅಗ್ರಭಾಗೇ ಸಮಾಲಮ್ಬ್ಯ ಪ್ರಣನಾಮ ಚ|
| وَبِالإِيمَانِ، اسْتَنَدَ يُوسُفُ عَلَى وَعْدِ اللهِ بِإِخْرَاجِ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ بِلادِ مِصْرَ، فَتَرَكَ وَصِيَّةً بِأَنْ يَنْقُلُوا رُفَاتَهُ مَعَهُمْ. | ٢٢ 22 |
ಅಪರಂ ಯೂಷಫ್ ಚರಮಕಾಲೇ ವಿಶ್ವಾಸೇನೇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಾನಾಂ ಮಿಸರದೇಶಾದ್ ಬಹಿರ್ಗಮನಸ್ಯ ವಾಚಂ ಜಗಾದ ನಿಜಾಸ್ಥೀನಿ ಚಾಧಿ ಸಮಾದಿದೇಶ|
| بِالإِيمَانِ مُوسَى خَبَّأهُ وَالِدَاهُ حَتَّى صَارَ عُمْرُهُ ثَلاثَةَ أَشْهُرٍ، لأَنَّهُمَا رَأَيَاهُ طِفْلاً جَمِيلاً، وَلَمْ يَخَافَا الْمَرْسُومَ الَّذِي أَصْدَرَهُ الْمَلِكُ. | ٢٣ 23 |
ನವಜಾತೋ ಮೂಸಾಶ್ಚ ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ತ್ರಾನ್ ಮಾಸಾನ್ ಸ್ವಪಿತೃಭ್ಯಾಮ್ ಅಗೋಪ್ಯತ ಯತಸ್ತೌ ಸ್ವಶಿಶುಂ ಪರಮಸುನ್ದರಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತೌ ರಾಜಾಜ್ಞಾಞ್ಚ ನ ಶಙ್ಕಿತವನ್ತೌ|
| وَبِالإِيمَانِ، مُوسَى نَفْسُهُ، لَمَّا كَبُرَ، رَفَضَ أَنْ يُدْعَى ابْناً لاِبْنَةِ فِرْعَوْنَ. | ٢٤ 24 |
ಅಪರಂ ವಯಃಪ್ರಾಪ್ತೋ ಮೂಸಾ ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ಫಿರೌಣೋ ದೌಹಿತ್ರ ಇತಿ ನಾಮ ನಾಙ್ಗೀಚಕಾರ|
| بَلِ اخْتَارَ أَنْ يتَحَمَّلَ الْمَذَلَّةَ مَعَ شَعْبِ اللهِ، بَدَلاً مِنَ التَّمَتُّعِ الْوَقْتِيِّ بِلَذَّاتِ الْخَطِيئَةِ. | ٢٥ 25 |
ಯತಃ ಸ ಕ್ಷಣಿಕಾತ್ ಪಾಪಜಸುಖಭೋಗಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ದುಃಖಭೋಗಂ ವವ್ರೇ|
| فَقَدِ اعْتَبَرَ أَنَّ عَارَ الْمَسِيحِ، هُوَ ثَرْوَةٌ أَعْظَمُ مِنْ كُنُوزِ مِصْرَ، لأَنَّهُ كَانَ يَتَطَلَّعُ إِلَى الْمُكَافَأَةِ. | ٢٦ 26 |
ತಥಾ ಮಿಸರದೇಶೀಯನಿಧಿಭ್ಯಃ ಖ್ರೀಷ್ಟನಿಮಿತ್ತಾಂ ನಿನ್ದಾಂ ಮಹತೀಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಮೇನೇ ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸ ಪುರಸ್ಕಾರದಾನಮ್ ಅಪೈಕ್ಷತ|
| بِالإِيمَانِ، تَرَكَ أَرْضَ مِصْرَ وَهُوَ غَيْرُ خَائِفٍ مِنْ غَضَبِ الْمَلِكِ. فَقَدْ مَضَى فِي تَنْفِيذِ قَرَارِهِ، كَأَنَّهُ يَرَى بِجَانِبِهِ اللهَ غَيْرَ الْمَنْظُورِ. | ٢٧ 27 |
ಅಪರಂ ಸ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ರಾಜ್ಞಃ ಕ್ರೋಧಾತ್ ನ ಭೀತ್ವಾ ಮಿಸರದೇಶಂ ಪರಿತತ್ಯಾಜ, ಯತಸ್ತೇನಾದೃಶ್ಯಂ ವೀಕ್ಷಮಾಣೇನೇವ ಧೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಆಲಮ್ಬಿ|
| وَبِالإِيمَانِ، أَقَامَ الْفِصْحَ وَرَشَّ الدَّمَ، لِكَيْ لَا يَمَسَّ مُهْلِكُ الأَبْكَارِ أَحَداً مِنْ أَبْنَاءِ شَعْبِهِ. | ٢٨ 28 |
ಅಪರಂ ಪ್ರಥಮಜಾತಾನಾಂ ಹನ್ತಾ ಯತ್ ಸ್ವೀಯಲೋಕಾನ್ ನ ಸ್ಪೃಶೇತ್ ತದರ್ಥಂ ಸ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ನಿಸ್ತಾರಪರ್ವ್ವೀಯಬಲಿಚ್ಛೇದನಂ ರುಧಿರಸೇಚನಞ್ಚಾನುಷ್ಠಿತಾವಾನ್|
| بِالإِيمَانِ اجْتَازَ الشَّعْبُ فِي الْبَحْرِ الأَحْمَرِ كَأَنَّهُ أَرْضٌ يَابِسَةٌ. أَمَّا الْمِصْرِيُّونَ، فَإِذْ حَاوَلُوا ذَلِكَ غَرِقُوا! | ٢٩ 29 |
ಅಪರಂ ತೇ ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ಸ್ಥಲೇನೇವ ಸೂಫ್ಸಾಗರೇಣ ಜಗ್ಮುಃ ಕಿನ್ತು ಮಿಸ್ರೀಯಲೋಕಾಸ್ತತ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉಪಕ್ರಮ್ಯ ತೋಯೇಷು ಮಮಜ್ಜುಃ|
| بِالإِيمَانِ انْهَارَتْ أَسْوَارُ مَدِينَةِ أَرِيحَا، بَعْدَمَا دَارَ الشَّعْبُ حَوْلَهَا لِمُدَّةِ سَبْعَةِ أَيَّامٍ. | ٣٠ 30 |
ಅಪರಞ್ಚ ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ತೈಃ ಸಪ್ತಾಹಂ ಯಾವದ್ ಯಿರೀಹೋಃ ಪ್ರಾಚೀರಸ್ಯ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೇ ಕೃತೇ ತತ್ ನಿಪಪಾತ|
| وَجَزَاءً لِلإِيمَانِ، نَجَتْ رَاحَابُ الزَّانِيَةُ مِنَ الْمَوْتِ الْمُحَتَّمِ مَعَ الْمُتَمَرِّدِينَ، بَعْدَمَا اسْتَقْبَلَتِ الْجَاسُوسَيْنِ بِسَلامٍ. | ٣١ 31 |
ವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ರಾಹಬ್ನಾಮಿಕಾ ವೇಶ್ಯಾಪಿ ಪ್ರೀತ್ಯಾ ಚಾರಾನ್ ಅನುಗೃಹ್ಯಾವಿಶ್ವಾಸಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ನ ವಿನನಾಶ|
| وَهَلْ مِنْ حَاجَةٍ بَعْدُ لِمَزِيدٍ مِنَ الأَمْثِلَةِ؟ إِنَّ الْوَقْتَ لَا يَتَّسِعُ لِي حَتَّى أَسْرُدَ أَخْبَارَ الإِيمَانِ عَنْ: جِدْعُونَ وَبَارَاقَ وَشَمْشُونَ وَيَفْتَاحَ وَدَاوُدَ وَصَمُوئِيلَ وَالأَنْبِيَاءِ. | ٣٢ 32 |
ಅಧಿಕಂ ಕಿಂ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಗಿದಿಯೋನೋ ಬಾರಕಃ ಶಿಮ್ಶೋನೋ ಯಿಪ್ತಹೋ ದಾಯೂದ್ ಶಿಮೂಯೇಲೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಶ್ಚೈತೇಷಾಂ ವೃತ್ತಾನ್ತಕಥನಾಯ ಮಮ ಸಮಯಾಭಾವೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
| فَبِالإِيمَانِ، تَغَلَّبَ هؤُلاءِ عَلَى مَمَالِكِ الأَعْدَاءِ، وَحَكَمُوا حُكْماً عَادِلاً وَنَالُوا مَا وَعَدَهُمْ بِهِ اللهُ. وَبِهِ، سَدُّوا أَفْوَاهَ الأُسُودِ، | ٣٣ 33 |
ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ತೇ ರಾಜ್ಯಾನಿ ವಶೀಕೃತವನ್ತೋ ಧರ್ಮ್ಮಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಸಾಧಿತವನ್ತಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾನಾಂ ಫಲಂ ಲಬ್ಧವನ್ತಃ ಸಿಂಹಾನಾಂ ಮುಖಾನಿ ರುದ್ಧವನ್ತೋ
| وَأَبْطَلُوا قُوَّةَ النَّارِ، وَنَجَوْا مِنَ الْمَوْتِ قَتْلاً بِالسَّيْفِ. وَبِهِ أَيْضاً نَالُوا القُوَّةَ بَعْدَ ضَعْفٍ، فَصَارُوا أَشِدَّاءَ فِي الْمَعَارِكِ، وَرَدُّوا جُيُوشاً غَرِيبَةً عَلَى أَعْقَابِهَا. | ٣٤ 34 |
ವಹ್ನೇರ್ದಾಹಂ ನಿರ್ವ್ವಾಪಿತವನ್ತಃ ಖಙ್ಗಧಾರಾದ್ ರಕ್ಷಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತೋ ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯೇ ಸಬಲೀಕೃತಾ ಯುದ್ಧೇ ಪರಾಕ್ರಮಿಣೋ ಜಾತಾಃ ಪರೇಷಾಂ ಸೈನ್ಯಾನಿ ದವಯಿತವನ್ತಶ್ಚ|
| وَبِالإِيمَانِ، اسْتَرْجَعَتْ بَعْضُ النِّسَاءِ أَمْوَاتَهُنَّ بَعْدَمَا أُعِيدُوا إِلَى الْحَيَاةِ. وَبِهِ، تَحَمَّلَ كَثِيرُونَ الْعَذَابَ وَالضَّرْبَ، وَمَاتُوا رَافِضِينَ النَّجَاةَ، لِعِلْمِهِمْ أَنَّهُمْ سَوْفَ يَقُومُونَ إِلَى حَيَاةٍ أَفْضَلَ. | ٣٥ 35 |
ಯೋಷಿತಃ ಪುನರುತ್ಥಾನೇನ ಮೃತಾನ್ ಆತ್ಮಜಾನ್ ಲೇಭಿರೇ, ಅಪರೇ ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠೋತ್ಥಾನಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತೇರಾಶಯಾ ರಕ್ಷಾಮ್ ಅಗೃಹೀತ್ವಾ ತಾಡನೇನ ಮೃತವನ್ತಃ|
| وَكَثِيرُونَ غَيْرُهُمْ تَحَمَّلُوا الْمُحَاكَمَاتِ الظَّالِمَةَ تَحْتَ الإِهَانَةِ وَالْجَلْدِ، وَالإِلْقَاءَ فِي السُّجُونِ مُقَيَّدِينَ بِالسَّلاسِلِ. | ٣٦ 36 |
ಅಪರೇ ತಿರಸ್ಕಾರೈಃ ಕಶಾಭಿ ರ್ಬನ್ಧನೈಃ ಕಾರಯಾ ಚ ಪರೀಕ್ಷಿತಾಃ|
| وَمِنْهُمْ مَنْ حُوكِمُوا فَمَاتُوا رَجْماً بِالْحِجَارَةِ، أَوْ نَشْراً بِالْمِنْشَارِ، أَوْ ذَبْحاً بِالسَّيْفِ. وَبَعْضُهُمْ، تَشَرَّدُوا مُتَسَتِّرِينَ بِجُلُودِ الْغَنَمِ وَالْمِعْزَى، يُعَانُونَ مِنَ الْحَاجَةِ وَالضِّيقِ وَالظُّلْمِ، | ٣٧ 37 |
ಬಹವಶ್ಚ ಪ್ರಸ್ತರಾಘಾತೈ ರ್ಹತಾಃ ಕರಪತ್ರೈ ರ್ವಾ ವಿದೀರ್ಣಾ ಯನ್ತ್ರೈ ರ್ವಾ ಕ್ಲಿಷ್ಟಾಃ ಖಙ್ಗಧಾರೈ ರ್ವಾ ವ್ಯಾಪಾದಿತಾಃ| ತೇ ಮೇಷಾಣಾಂ ಛಾಗಾನಾಂ ವಾ ಚರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಪರಿಧಾಯ ದೀನಾಃ ಪೀಡಿತಾ ದುಃಖಾರ್ತ್ತಾಶ್ಚಾಭ್ರಾಮ್ಯನ್|
| وَلَمْ يَكُنِ الْعَالَمُ يَسْتَحِقُّهُمْ، تَائِهِينَ فِي الْبَرَارِي وَالْجِبَالِ وَالْمَغَاوِرِ وَالْكُهُوفِ. | ٣٨ 38 |
ಸಂಸಾರೋ ಯೇಷಾಮ್ ಅಯೋಗ್ಯಸ್ತೇ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನೇಷು ಪರ್ವ್ವತೇಷು ಗಹ್ವರೇಷು ಪೃಥಿವ್ಯಾಶ್ಛಿದ್ರೇಷು ಚ ಪರ್ಯ್ಯಟನ್|
| إِنَّ هؤُلاءِ لَمْ يَحْصُلُوا جَمِيعاً عَلَى تَحْقِيقِ كُلِّ مَا وَعَدَهُمُ اللهُ بِهِ، مَعَ أَنَّهُمْ حَاصِلُونَ عَلَى شَهَادَةٍ حَسَنَةٍ مِنْ جِهَةِ الإِيمَانِ. | ٣٩ 39 |
ಏತೈಃ ಸರ್ವ್ವೈ ರ್ವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ಪ್ರಮಾಣಂ ಪ್ರಾಪಿ ಕಿನ್ತು ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಫಲಂ ನ ಪ್ರಾಪಿ|
| وَلَكِنَّ اللهَ سَبَقَ فَأَعَدَّ لَنَا مَا هُوَ أَفْضَلُ، وَذَلِكَ حَتَّى لَا يُكَمَّلُوا بِمَعْزِلٍ عَنَّا. | ٤٠ 40 |
ಯತಸ್ತೇ ಯಥಾಸ್ಮಾನ್ ವಿನಾ ಸಿದ್ಧಾ ನ ಭವೇಯುಸ್ತಥೈವೇಶ್ವರೇಣಾಸ್ಮಾಕಂ ಕೃತೇ ಶ್ರೇಷ್ಠತರಂ ಕಿಮಪಿ ನಿರ್ದಿದಿಶೇ|
