أفَسُس 2

١ 1 وَأَنْتُمْ كُنْتُمْ فِي السَّابِقِ أَمْوَاتاً بِذُنُوبِكُمْ وَخَطَايَاكُمْ،

പുരാ യൂയമ് അപരാധൈഃ പാപൈശ്ച മൃതാഃ സന്തസ്താന്യാചരന്ത ഇഹലോകസ്യ സംസാരാനുസാരേണാകാശരാജ്യസ്യാധിപതിമ് (aiōn g165)

٢ 2 الَّتِي كُنْتُمْ تَسْلُكُونَ فِيهَا حَسَبَ طُرُقِ هَذَا الْعَالَمِ، تَابِعِينَ رَئِيسَ قُوَّاتِ الْهَوَاءِ، ذَلِكَ الرُّوحَ الْعَامِلَ الآنَ فِي أَبْنَاءِ الْعِصْيَانِ، (aiōn g165)

അർഥതഃ സാമ്പ്രതമ് ആജ്ഞാലങ്ഘിവംശേഷു കർമ്മകാരിണമ് ആത്മാനമ് അന്വവ്രജത|

٣ 3 الَّذِينَ بَيْنَهُمْ نَحْنُ أَيْضاً كُنَّا نَسْلُكُ سَابِقاً فِي شَهْوَاتِ جَسَدِنَا، عَامِلِينَ مَا يُرِيدُهُ الْجَسَدُ وَالأَفْكَارُ، وَكُنَّا بِالطَّبِيعَةِ أَوْلادَ الْغَضَبِ كَالآخَرِينَ أَيْضاً.

തേഷാം മധ്യേ സർവ്വേ വയമപി പൂർവ്വം ശരീരസ്യ മനസ്കാമനായാഞ്ചേഹാം സാധയന്തഃ സ്വശരീരസ്യാഭിലാഷാൻ ആചരാമ സർവ്വേഽന്യ ഇവ ച സ്വഭാവതഃ ക്രോധഭജനാന്യഭവാമ|

٤ 4 أَمَّا اللهُ، وَهُوَ غَنِيٌّ فِي الرَّحْمَةِ، فَبِسَبَبِ مَحَبَّتِهِ الْعَظِيمَةِ الَّتِي أَحَبَّنَا بِها،

കിന്തു കരുണാനിധിരീശ്വരോ യേന മഹാപ്രേമ്നാസ്മാൻ ദയിതവാൻ

٥ 5 وَإِذْ كُنَّا نَحْنُ أَيْضاً أَمْوَاتاً بِالذُّنُوبِ، أَحْيَانَا مَعَ الْمَسِيحِ، إِنَّمَا بِالنِّعْمَةِ أَنْتُمْ مُخَلَّصُونَ،

തസ്യ സ്വപ്രേമ്നോ ബാഹുല്യാദ് അപരാധൈ ർമൃതാനപ്യസ്മാൻ ഖ്രീഷ്ടേന സഹ ജീവിതവാൻ യതോഽനുഗ്രഹാദ് യൂയം പരിത്രാണം പ്രാപ്താഃ|

٦ 6 وَأَقَامَنَا مَعَهُ وَأَجْلَسَنَا مَعَهُ فِي السَّمَاوَاتِ فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ.

സ ച ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ തേന സാർദ്ധമ് ഉത്ഥാപിതവാൻ സ്വർഗ ഉപവേശിതവാംശ്ച|

٧ 7 وَذَلِكَ كَيْ يَعْرِضَ فِي الدُّهُورِ الْقَادِمَةِ غِنَى نِعْمَتِهِ الْفَائِقَ فِي لُطْفِهِ عَلَيْنَا فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ. (aiōn g165)

ഇത്ഥം സ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ പ്രതി സ്വഹിതൈഷിതയാ ഭാവിയുഗേഷു സ്വകീയാനുഗ്രഹസ്യാനുപമം നിധിം പ്രകാശയിതുമ് ഇച്ഛതി| (aiōn g165)

٨ 8 فَإِنَّكُمْ بِالنِّعْمَةِ مُخَلَّصُونَ، بِالإِيمَانِ، وَهَذَا لَيْسَ مِنْكُمْ. إِنَّهُ هِبَةٌ مِنَ اللهِ،

യൂയമ് അനുഗ്രഹാദ് വിശ്വാസേന പരിത്രാണം പ്രാപ്താഃ, തച്ച യുഷ്മന്മൂലകം നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യൈവ ദാനം,

٩ 9 لَا عَلَى أَسَاسِ الأَعْمَالِ، حَتَّى لَا يَفْتَخِرَ أَحَدٌ.

തത് കർമ്മണാം ഫലമ് അപി നഹി, അതഃ കേനാപി ന ശ്ലാഘിതവ്യം|

١٠ 10 فَإِنَّنَا نَحْنُ عَمَلُ اللهِ، وَقَدْ خَلَقَنَا فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ لأَعْمَالٍ صَالِحَةٍ أَعَدَّهَا سَلَفاً لِنَسْلُكَ فِيهَا.

യതോ വയം തസ്യ കാര്യ്യം പ്രാഗ് ഈശ്വരേണ നിരൂപിതാഭിഃ സത്ക്രിയാഭിഃ കാലയാപനായ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ തേന മൃഷ്ടാശ്ച|

١١ 11 لِذَلِكَ اذْكُرُوا، أَنْتُمُ الأُمَمَ فِي الْجَسَدِ سَابِقاً، يَا مَنْ تُسَمَّوْنَ أَهْلَ عَدَمِ الْخِتَانِ مِنْ قِبَلِ مَنْ يُسَمَّوْنَ أَهْلَ الْخِتَانِ الَّذِي يَجْرِي فِي الْجَسَدِ بِالْيَدِ،

പുരാ ജന്മനാ ഭിന്നജാതീയാ ഹസ്തകൃതം ത്വക്ഛേദം പ്രാപ്തൈ ർലോകൈശ്ചാച്ഛിന്നത്വച ഇതിനാമ്നാ ഖ്യാതാ യേ യൂയം തൈ ര്യുഷ്മാഭിരിദം സ്മർത്തവ്യം

١٢ 12 أَنَّكُمْ كُنْتُمْ فِي ذَلِكَ الْحِينِ بِلا مَسِيحٍ، أَجَانِبَ عَنْ جَمَاعَةِ إِسْرَائِيلَ، وَغُرَبَاءَ عَنِ الْعُهُودِ الْمَوْعُودَةِ، لَا رَجَاءَ لَكُمْ، وَمُنْكِرِينَ لِلهِ فِي الْعَالَمِ.

യത് തസ്മിൻ സമയേ യൂയം ഖ്രീഷ്ടാദ് ഭിന്നാ ഇസ്രായേലലോകാനാം സഹവാസാദ് ദൂരസ്ഥാഃ പ്രതിജ്ഞാസമ്ബലിതനിയമാനാം ബഹിഃ സ്ഥിതാഃ സന്തോ നിരാശാ നിരീശ്വരാശ്ച ജഗത്യാധ്വമ് ഇതി|

١٣ 13 أَمَّا الآنَ، فَفِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ، أَنْتُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ بَعِيدِينَ قَدْ صِرْتُمْ قَرِيبِينَ بِدَمِ الْمَسِيحِ.

കിന്ത്വധുനാ ഖ്രീഷ്ടേ യീശാവാശ്രയം പ്രാപ്യ പുരാ ദൂരവർത്തിനോ യൂയം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശോണിതേന നികടവർത്തിനോഽഭവത|

١٤ 14 فَإِنَّهُ هُوَ سَلامُنَا، ذَاكَ الَّذِي جَعَلَ الْفَرِيقَيْنِ وَاحِداً وَهَدَمَ حَائِطَ الْحَاجِزِ الْفَاصِلَ بَيْنَهُمَا،

യതഃ സ ഏവാസ്മാകം സന്ധിഃ സ ദ്വയമ് ഏകീകൃതവാൻ ശത്രുതാരൂപിണീം മധ്യവർത്തിനീം പ്രഭേദകഭിത്തിം ഭഗ്നവാൻ ദണ്ഡാജ്ഞായുക്തം വിധിശാസ്ത്രം സ്വശരീരേണ ലുപ്തവാംശ്ച|

١٥ 15 أَيِ الْعِدَاءَ: إِذْ أَبْطَلَ بِجَسَدِهِ شَرِيعَةَ الْوَصَايَا ذَاتَ الْفَرَائِضِ، لِكَيْ يُكَوِّنَ مِنَ الْفَرِيقَيْنِ إِنْسَاناً وَاحِداً جَدِيداً، إِذْ أَحَلَّ السَّلامَ بَيْنَهُمَا،

യതഃ സ സന്ധിം വിധായ തൗ ദ്വൗ സ്വസ്മിൻ ഏകം നുതനം മാനവം കർത്തും

١٦ 16 وَلِكَيْ يُصَالِحَهُمَا مَعاً فِي جَسَدٍ وَاحِدٍ مَعَ اللهِ بِالصَّلِيبِ الَّذِي بِهِ قَتَلَ الْعِدَاءَ.

സ്വകീയക്രുശേ ശത്രുതാം നിഹത്യ തേനൈവൈകസ്മിൻ ശരീരേ തയോ ർദ്വയോരീശ്വരേണ സന്ധിം കാരയിതും നിശ്ചതവാൻ|

١٧ 17 ثُمَّ جَاءَ وَبَشَّرَكُمْ بِالسَّلامِ أَنْتُمُ الْبَعِيدِينَ، (كَمَا بَشَّرَ بِالسَّلامِ) أُولئِكَ الْقَرِيبِينَ.

സ ചാഗത്യ ദൂരവർത്തിനോ യുഷ്മാൻ നികടവർത്തിനോ ഽസ്മാംശ്ച സന്ധേ ർമങ്ഗലവാർത്താം ജ്ഞാപിതവാൻ|

١٨ 18 فَبِهِ لَنَا كِلَيْنَا اقْتِرَابٌ إِلَى الآبِ بِرُوحٍ وَاحِدٍ.

യതസ്തസ്മാദ് ഉഭയപക്ഷീയാ വയമ് ഏകേനാത്മനാ പിതുഃ സമീപം ഗമനായ സാമർഥ്യം പ്രാപ്തവന്തഃ|

١٩ 19 إِذَنْ، لَسْتُمْ غُرَبَاءَ وَأَجَانِبَ بَعْدَ الآنَ، بَلْ أَنْتُمْ رَعِيَّةٌ مَعْ الْقِدِّيسِينَ وَأَعْضَاءٌ فِي عَائِلَةِ اللهِ،

അത ഇദാനീം യൂയമ് അസമ്പർകീയാ വിദേശിനശ്ച ന തിഷ്ഠനതഃ പവിത്രലോകൈഃ സഹവാസിന ഈശ്വരസ്യ വേശ്മവാസിനശ്ചാധ്വേ|

٢٠ 20 وَقَدْ بُنِيتُمْ عَلَى أَسَاسِ الرُّسُلِ وَالأَنْبِيَاءِ، وَالْمَسِيحُ يَسُوعُ نَفْسُهُ هُوَ حَجَرُ الزَّاوِيَةِ الأَسَاسُ،

അപരം പ്രേരിതാ ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച യത്ര ഭിത്തിമൂലസ്വരൂപാസ്തത്ര യൂയം തസ്മിൻ മൂലേ നിചീയധ്വേ തത്ര ച സ്വയം യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ പ്രധാനഃ കോണസ്ഥപ്രസ്തരഃ|

٢١ 21 الَّذِي فِيهِ يَتَنَاسَقُ الْبِنَاءُ كُلُّهُ فَيَرْتَفِعُ لِيَصِيرَ هَيْكَلاً مُقَدَّساً فِي الرَّبِّ.

തേന കൃത്സ്നാ നിർമ്മിതിഃ സംഗ്രഥ്യമാനാ പ്രഭോഃ പവിത്രം മന്ദിരം ഭവിതും വർദ്ധതേ|

٢٢ 22 وَفِيهِ أَنْتُمْ أَيْضاً قَدْ بُنِيتُمْ مَعاً فَصِرْتُمْ مَسْكَناً لِلهِ بِوُجُودِ الرُّوحِ.

യൂയമപി തത്ര സംഗ്രഥ്യമാനാ ആത്മനേശ്വരസ്യ വാസസ്ഥാനം ഭവഥ|