1 كورنثوس 4

١ 1 فَلْيَنْظُرْ إِلَيْنَا النَّاسُ بِاعْتِبَارِنَا خُدَّاماً لِلْمَسِيحِ وَوُكَلاءَ عَلَى أَسْرَارِ اللهِ.

லோகா அஸ்மாந் க்²ரீஷ்டஸ்ய பரிசாரகாந் ஈஸ்²வரஸ்ய நிகூ³ட²வாக்யத⁴நஸ்யாத்⁴யக்ஷாம்’ஸ்²ச மந்யந்தாம்’|

٢ 2 وَالْمَطْلُوبُ مِنَ الْوُكَلاءِ، قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ، أَنْ يُوجَدَ كُلٌّ مِنْهُمْ أَمِيناً.

கிஞ்ச த⁴நாத்⁴யக்ஷேண விஸ்²வஸநீயேந ப⁴விதவ்யமேததே³வ லோகை ர்யாச்யதே|

٣ 3 أَمَّا أَنَا، فَأَقَلُّ مَا أَهْتَمُّ بِهِ هُوَ أَنْ يَتِمَّ الْحُكْمُ فِيَّ مِنْ قِبَلِكُمْ أَوْ مِنْ قِبَلِ مَحْكَمَةٍ بَشَرِيَّةٍ. بَلْ أَنَا بِذَاتِي لَسْتُ أَحْكُمُ عَلَى نَفْسِي.

அதோ விசாரயத்³பி⁴ ர்யுஷ்மாபி⁴ரந்யை​: கைஸ்²சிந் மநுஜை ர்வா மம பரீக்ஷணம்’ மயாதீவ லகு⁴ மந்யதே (அ)ஹமப்யாத்மாநம்’ ந விசாரயாமி|

٤ 4 فَإِنَّ ضَمِيرِي لَا يُؤَنِّبُنِي بِشَيْءٍ، وَلَكِنِّي لَسْتُ أَعْتَمِدُ عَلَى ذَلِكَ لِتَبْرِيرِ نَفْسِي. فَإِنَّ الَّذِي يَحْكُمُ فِيَّ هُوَ الرَّبُّ.

மயா கிமப்யபராத்³த⁴மித்யஹம்’ ந வேத்³மி கிந்த்வேதேந மம நிரபராத⁴த்வம்’ ந நிஸ்²சீயதே ப்ரபு⁴ரேவ மம விசாரயிதாஸ்தி|

٥ 5 إِذَنْ، لَا تَحْكُمُوا فِي شَيْءٍ قَبْلَ الأَوَانِ، رَيْثَمَا يَرْجِعُ الرَّبُّ الَّذِي سَيُسَلِّطُ النُّورَ عَلَى الأَشْيَاءِ الَّتِي يَحْجُبُهَا الظَّلامُ الآنَ، وَيَكْشِفُ نِيَّاتِ الْقُلُوبِ، عِنْدَئِذٍ يَنَالُ كُلُّ وَاحِدٍ حَقَّهُ مِنَ الْمَدْحِ مِنْ عِنْدِ اللهِ!

அத உபயுக்தஸமயாத் பூர்வ்வம் அர்த²த​: ப்ரபோ⁴ராக³மநாத் பூர்வ்வம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்விசாரோ ந க்ரியதாம்’| ப்ரபு⁴ராக³த்ய திமிரேண ப்ரச்ச²ந்நாநி ஸர்வ்வாணி தீ³பயிஷ்யதி மநஸாம்’ மந்த்ரணாஸ்²ச ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி தஸ்மிந் ஸமய ஈஸ்²வராத்³ ஏகைகஸ்ய ப்ரஸ²ம்’ஸா ப⁴விஷ்யதி|

٦ 6 فِيمَا سَبَقَ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، قَدَّمْتُ نَفْسِي وَأَبُلُّوسَ إِيضَاحاً لَكُمْ، لِتَتَعَلَّمُوا مِنَّا أَنْ لَا تُحَلِّقُوا بِأَفْكَارِكُمْ فَوْقَ مَا قَدْ كُتِبَ، فَلا يُفَاخِرَ أَحَدُكُمُ الآخَرَ تَحَزُّباً لأَحَدٍ.

ஹே ப்⁴ராதர​: ஸர்வ்வாண்யேதாநி மயாத்மாநம் ஆபல்லவஞ்சோத்³தி³ஸ்²ய கதி²தாநி தஸ்யைதத் காரணம்’ யுயம்’ யதா² ஸா²ஸ்த்ரீயவிதி⁴மதிக்ரம்ய மாநவம் அதீவ நாத³ரிஷ்யத்⁴ப³ ஈத்த²ஞ்சைகேந வைபரீத்யாத்³ அபரேண ந ஸ்²லாகி⁴ஷ்யத்⁴ப³ ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ ஸி²க்ஷாமாவயோர்த்³ரு’ஷ்டாந்தாத் லப்ஸ்யத்⁴வே|

٧ 7 فَمَنْ جَعَلَكَ مُتَمَيِّزاً عَنْ غَيْرِكَ؟ وَأَيُّ شَيْءٍ مِمَّا لَكَ لَمْ تَكُنْ قَدْ أَخَذْتَهُ هِبَةً؟ وَمَادُمْتَ قَدْ أَخَذْتَ، فَلِمَاذَا تَتَبَاهَى كَأَنَّكَ لَمْ تَأْخُذْ؟

அபராத் கஸ்த்வாம்’ விஸே²ஷயதி? துப்⁴யம்’ யந்ந த³த்த தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிம்’ தா⁴ரயஸி? அத³த்தேநேவ த³த்தேந வஸ்துநா குத​: ஸ்²லாக⁴ஸே?

٨ 8 إِنَّكُمْ قَدْ شَبِعْتُمْ وَقَدِ اغْتَنَيْتُمْ! قَدْ صِرْتُمْ مُلُوكاً وَتَخَلَّيْتُمْ عَنَّا! وَيَا لَيْتَكُمْ مُلُوكٌ حَقّاً فَنَشْتَرِكَ مَعَكُمْ فِي الْمُلْكِ!

இதா³நீமேவ யூயம்’ கிம்’ த்ரு’ப்தா லப்³த⁴த⁴நா வா? அஸ்மாஸ்வவித்³யமாநேஷு யூயம்’ கிம்’ ராஜத்வபத³ம்’ ப்ராப்தா​: ? யுஷ்மாகம்’ ராஜத்வம்’ மயாபி⁴லஷிதம்’ யதஸ்தேந யுஷ்மாபி⁴​: ஸஹ வயமபி ராஜ்யாம்’ஸி²நோ ப⁴விஷ்யாம​: |

٩ 9 فَإِنِّي أَرَى أَنَّ اللهَ عَرَضَنَا، نَحْنُ الرُّسُلَ، فِي آخِرِ الْمَوْكِبِ كَأَنَّهُ مَحْكُومٌ عَلَيْنَا بِالْمَوْتِ، لأَنَّنَا صِرْنَا مَعْرِضاً لِلْعَالَمِ، لِلْمَلائِكَةِ وَالْبَشَرِ مَعاً.

ப்ரேரிதா வயம்’ ஸே²ஷா ஹந்தவ்யாஸ்²சேவேஸ்²வரேண நித³ர்ஸி²தா​: | யதோ வயம்’ ஸர்வ்வலோகாநாம் அர்த²த​: ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ மாநவாநாஞ்ச கௌதுகாஸ்பதா³நி ஜாதா​: |

١٠ 10 نَحْنُ جُهَلاءُ مِنْ أَجْلِ الْمَسِيحِ، وَأَنْتُمْ حُكَمَاءُ فِي الْمَسِيحِ. نَحْنُ ضُعَفَاءُ وَأَنْتُمْ أَقْوِيَاءُ. أَنْتُمْ مُكَرَّمُونَ وَنَحْنُ مُهَانُونَ.

க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ரு’தே வயம்’ மூடா⁴​: கிந்து யூயம்’ க்²ரீஷ்டேந ஜ்ஞாநிந​: , வயம்’ து³ர்ப்³ப³லா யூயஞ்ச ஸப³லா​: , யூயம்’ ஸம்மாநிதா வயஞ்சாபமாநிதா​: |

١١ 11 فَمَازِلْنَا حَتَّى هَذِهِ السَّاعَةِ نَجُوعُ وَنَعْطَشُ، وَنَعْرَى وَنُلْطَمُ وَلَيْسَ لَنَا مَأْوَى

வயமத்³யாபி க்ஷுதா⁴ர்த்தாஸ்த்ரு’ஷ்ணார்த்தா வஸ்த்ரஹீநாஸ்தாடி³தா ஆஸ்²ரமரஹிதாஸ்²ச ஸந்த​:

١٢ 12 وَنُجْهِدُ أَنْفُسَنَا فِي الشُّغْلِ بِأَيْدِينَا. نَتَعَرَّضُ لِلإِهَانَةِ فَنُبَارِكُ، وَلِلاضْطِهَادِ فَنَحْتَمِلُ

கர்ம்மணி ஸ்வகராந் வ்யாபாரயந்தஸ்²ச து³​: கை²​: காலம்’ யாபயாம​: | க³ர்ஹிதைரஸ்மாபி⁴ராஸீ²​: கத்²யதே தூ³ரீக்ரு’தை​: ஸஹ்யதே நிந்தி³தை​: ப்ரஸாத்³யதே|

١٣ 13 وَلِلتَّجْرِيحِ فَنُسَالِمُ. صِرْنَا كَأَقْذَارِ الْعَالَمِ وَنُفَايَةِ الْجَمِيعِ، وَمَازِلْنَا!

வயமத்³யாபி ஜக³த​: ஸம்மார்ஜநீயோக்³யா அவகரா இவ ஸர்வ்வை ர்மந்யாமஹே|

١٤ 14 لَا أَكْتُبُ هَذَا تَخْجِيلاً لَكُمْ، بَلْ أُنَبِّهُكُمْ بِاعْتِبَارِكُمْ أَوْلادِيَ الأَحِبَّاءَ.

யுஷ்மாந் த்ரபயிதுமஹமேதாநி லிகா²மீதி நஹி கிந்து ப்ரியாத்மஜாநிவ யுஷ்மாந் ப்ரபோ³த⁴யாமி|

١٥ 15 فَقَدْ يَكُونُ لَكُمْ عَشَرَةُ آلافٍ مِنَ الْمُرْشِدِينَ فِي الْمَسِيحِ، وَلكِنْ لَيْسَ لَكُمْ آبَاءُ كَثِيرُونَ! لأَنِّي أَنَا وَلَدْتُكُمْ فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ بِالإِنْجِيلِ.

யத​: க்²ரீஷ்டத⁴ர்ம்மே யத்³யபி யுஷ்மாகம்’ த³ஸ²ஸஹஸ்ராணி விநேதாரோ ப⁴வந்தி ததா²பி ப³ஹவோ ஜநகா ந ப⁴வந்தி யதோ(அ)ஹமேவ ஸுஸம்’வாதே³ந யீஸு²க்²ரீஷ்டே யுஷ்மாந் அஜநயம்’|

١٦ 16 فَأَدْعُوكُمْ إِذَنْ إِلَى الاقْتِدَاءِ بِي.

அதோ யுஷ்மாந் விநயே(அ)ஹம்’ யூயம்’ மத³நுகா³மிநோ ப⁴வத|

١٧ 17 لِهَذَا السَّبَبِ عَيْنِهِ أَرْسَلْتُ إِلَيْكُمْ تِيمُوثَاوُسَ، ابْنِي الْحَبِيبَ الأَمِينَ فِي الرَّبِّ، فَهُوَ يُذَكِّرُكُمْ بِطُرُقِي فِي السُّلُوكِ فِي الْمَسِيحِ كَمَا أُعَلِّمُ بِها فِي كُلِّ مَكَانٍ فِي جَمِيعِ الْكَنَائِسِ.

இத்யர்த²ம்’ ஸர்வ்வேஷு த⁴ர்ம்மஸமாஜேஷு ஸர்வ்வத்ர க்²ரீஷ்டத⁴ர்ம்மயோக்³யா யே வித⁴யோ மயோபதி³ஸ்²யந்தே தாந் யோ யுஷ்மாந் ஸ்மாரயிஷ்யத்யேவம்பூ⁴தம்’ ப்ரபோ⁴​: க்ரு’தே ப்ரியம்’ விஸ்²வாஸிநஞ்ச மதீ³யதநயம்’ தீமதி²யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ ப்ரேஷிதவாநஹம்’|

١٨ 18 فَإِنَّ بَعْضاً مِنْكُمْ ظَنُّوا أَنِّي لَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ فَانْتَفَخُوا تَكَبُّراً!

அபரமஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ ந க³மிஷ்யாமீதி பு³த்³த்⁴வா யுஷ்மாகம்’ கியந்தோ லோகா க³ர்வ்வந்தி|

١٩ 19 وَلَكِنِّي سَآتِي إِلَيْكُمْ عَاجِلاً، إِنْ شَاءَ الرَّبُّ، فَأَخْتَبِرُ لَا كَلامَ هؤُلاءِ الْمُنْتَفِخِينَ بَلْ قُوَّتَهُمْ.

கிந்து யதி³ ப்ரபே⁴ரிச்சா² ப⁴வதி தர்ஹ்யஹமவிலம்ப³ம்’ யுஷ்மத்ஸமீபமுபஸ்தா²ய தேஷாம்’ த³ர்பத்⁴மாதாநாம்’ லோகாநாம்’ வாசம்’ ஜ்ஞாஸ்யாமீதி நஹி ஸாமர்த்²யமேவ ஜ்ஞாஸ்யாமி|

٢٠ 20 فَإِنَّ مَلَكُوتَ اللهِ لَيْسَ بِالْكَلامِ، بَلْ بِالْقُدْرَةِ.

யஸ்மாதீ³ஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம்’ வாக்³யுக்தம்’ நஹி கிந்து ஸாமர்த்²யயுக்தம்’|

٢١ 21 كَيْفَ تُفَضِّلُونَ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ: أَبِالْعَصَا أَوْ بِالْمَحَبَّةِ وَرُوحِ الْوَدَاعَةِ؟

யுஷ்மாகம்’ கா வாஞ்சா²? யுஷ்மத்ஸமீபே மயா கிம்’ த³ண்ட³பாணிநா க³ந்தவ்யமுத ப்ரேமநம்ரதாத்மயுக்தேந வா?