رُوما 8

١ 1 إِذًا لَا شَيْءَ مِنَ ٱلدَّيْنُونَةِ ٱلْآنَ عَلَى ٱلَّذِينَ هُمْ فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ، ٱلسَّالِكِينَ لَيْسَ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ بَلْ حَسَبَ ٱلرُّوحِ.

ਯੇ ਜਨਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਿਤ੍ਯ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੰ ਨਾਚਰਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਿਕਮਾਚਰਨ੍ਤਿ ਤੇ(ਅ)ਧੁਨਾ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ|

٢ 2 لِأَنَّ نَامُوسَ رُوحِ ٱلْحَيَاةِ فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ قَدْ أَعْتَقَنِي مِنْ نَامُوسِ ٱلْخَطِيَّةِ وَٱلْمَوْتِ.

ਜੀਵਨਦਾਯਕਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪਾਪਮਰਣਯੋ ਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤੋ ਮਾਮਮੋਚਯਤ੍|

٣ 3 لِأَنَّهُ مَا كَانَ ٱلنَّامُوسُ عَاجِزًا عَنْهُ، فِي مَا كَانَ ضَعِيفًا بِٱلْجَسَدِ، فَٱللهُ إِذْ أَرْسَلَ ٱبْنَهُ فِي شِبْهِ جَسَدِ ٱلْخَطِيَّةِ، وَلِأَجْلِ ٱلْخَطِيَّةِ، دَانَ ٱلْخَطِيَّةَ فِي ٱلْجَسَدِ،

ਯਸ੍ਮਾੱਛਾਰੀਰਸ੍ਯ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤ੍ਵਾਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਿਜਪੁਤ੍ਰੰ ਪਾਪਿਸ਼ਰੀਰਰੂਪੰ ਪਾਪਨਾਸ਼ਕਬਲਿਰੂਪਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰੇ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਣ੍ਡੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਸਾਧਿਤਵਾਨ੍|

٤ 4 لِكَيْ يَتِمَّ حُكْمُ ٱلنَّامُوسِ فِينَا، نَحْنُ ٱلسَّالِكِينَ لَيْسَ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ بَلْ حَسَبَ ٱلرُّوحِ.

ਤਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੰ ਨਾਚਰਿਤ੍ਵਾਸ੍ਮਾਭਿਰਾਤ੍ਮਿਕਮ੍ ਆਚਰਦ੍ਭਿਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਨਿਰ੍ੱਦਿਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਪੁਣ੍ਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਾਧ੍ਯਨ੍ਤੇ|

٥ 5 فَإِنَّ ٱلَّذِينَ هُمْ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ فَبِمَا لِلْجَسَدِ يَهْتَمُّونَ، وَلَكِنَّ ٱلَّذِينَ حَسَبَ ٱلرُّوحِ فَبِمَا لِلرُّوحِ.

ਯੇ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣਸ੍ਤੇ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਨ੍ ਵਿਸ਼਼ਯਾਨ੍ ਭਾਵਯਨ੍ਤਿ ਯੇ ਚਾਤ੍ਮਿਕਾਚਾਰਿਣਸ੍ਤੇ ਆਤ੍ਮਨੋ ਵਿਸ਼਼ਯਾਨ੍ ਭਾਵਯਨ੍ਤਿ|

٦ 6 لِأَنَّ ٱهْتِمَامَ ٱلْجَسَدِ هُوَ مَوْتٌ، وَلَكِنَّ ٱهْتِمَامَ ٱلرُّوحِ هُوَ حَيَاةٌ وَسَلَامٌ.

ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਭਾਵਸ੍ਯ ਫਲੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ ਕਿਞ੍ਚਾਤ੍ਮਿਕਭਾਵਸ੍ਯ ਫਲੇ ਜੀਵਨੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ|

٧ 7 لِأَنَّ ٱهْتِمَامَ ٱلْجَسَدِ هُوَ عَدَاوَةٌ لِلهِ، إِذْ لَيْسَ هُوَ خَاضِعًا لِنَامُوسِ ٱللهِ، لِأَنَّهُ أَيْضًا لَا يَسْتَطِيعُ.

ਯਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਭਾਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਃ ਸ਼ਤ੍ਰੁਤਾਭਾਵ ਏਵ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਧੀਨੋ ਨ ਭਵਤਿ ਭਵਿਤੁਞ੍ਚ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

٨ 8 فَٱلَّذِينَ هُمْ فِي ٱلْجَسَدِ لَا يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يُرْضُوا ٱللهَ.

ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਸ਼਼ੁ ਤੋਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|

٩ 9 وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَسْتُمْ فِي ٱلْجَسَدِ بَلْ فِي ٱلرُّوحِ، إِنْ كَانَ رُوحُ ٱللهِ سَاكِنًا فِيكُمْ. وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ لَيْسَ لَهُ رُوحُ ٱلْمَسِيحِ، فَذَلِكَ لَيْسَ لَهُ.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਵਸਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਨ ਸਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਭਵਥਃ| ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਤੁ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਸ ਤਤ੍ਸਮ੍ਭਵੋ ਨਹਿ|

١٠ 10 وَإِنْ كَانَ ٱلْمَسِيحُ فِيكُمْ، فَٱلْجَسَدُ مَيِّتٌ بِسَبَبِ ٱلْخَطِيَّةِ، وَأَمَّا ٱلرُّوحُ فَحَيَاةٌ بِسَبَبِ ٱلْبِرِّ.

ਯਦਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧਿਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸ਼ਰੀਰੰ ਮ੍ਰੁʼਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਣ੍ਯਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਜੀਵਤਿ|

١١ 11 وَإِنْ كَانَ رُوحُ ٱلَّذِي أَقَامَ يَسُوعَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ سَاكِنًا فِيكُمْ، فَٱلَّذِي أَقَامَ ٱلْمَسِيحَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ سَيُحْيِي أَجْسَادَكُمُ ٱلْمَائِتَةَ أَيْضًا بِرُوحِهِ ٱلسَّاكِنِ فِيكُمْ.

ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯੇਨੋੱਥਾਪਿਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਸਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ ਉੱਥਾਪਯਿਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯਵਾਸਿਨਾ ਸ੍ਵਕੀਯਾਤ੍ਮਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹਾਨਪਿ ਪੁਨ ਰ੍ਜੀਵਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٢ 12 فَإِذًا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ نَحْنُ مَدْيُونُونَ لَيْسَ لِلْجَسَدِ لِنَعِيشَ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ.

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਵਯਮਧਮਰ੍ਣਾ ਨ ਭਵਾਮੋ(ਅ)ਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ|

١٣ 13 لِأَنَّهُ إِنْ عِشْتُمْ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ فَسَتَمُوتُونَ، وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُمْ بِٱلرُّوحِ تُمِيتُونَ أَعْمَالَ ٱلْجَسَدِ فَسَتَحْيَوْنَ.

ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਸ਼ਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਭਵੇਤ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਰ੍ੱਤਵ੍ਯਮੇਵ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਾ ਯਦਿ ਸ਼ਰੀਰਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਘਾਤਯੇਤ ਤਰ੍ਹਿ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|

١٤ 14 لِأَنَّ كُلَّ ٱلَّذِينَ يَنْقَادُونَ بِرُوحِ ٱللهِ، فَأُولَئِكَ هُمْ أَبْنَاءُ ٱللهِ.

ਯਤੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਭਵਨ੍ਤਿ|

١٥ 15 إِذْ لَمْ تَأْخُذُوا رُوحَ ٱلْعُبُودِيَّةِ أَيْضًا لِلْخَوْفِ، بَلْ أَخَذْتُمْ رُوحَ ٱلتَّبَنِّي ٱلَّذِي بِهِ نَصْرُخُ: «يَا أَبَا ٱلْآبُ».

ਯੂਯੰ ਪੁਨਰਪਿ ਭਯਜਨਕੰ ਦਾਸ੍ਯਭਾਵੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਭਾਵੇਨੇਸ਼੍ਵਰੰ ਪਿਤਃ ਪਿਤਰਿਤਿ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਸਮ੍ਬੋਧਯਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵਭਾਵਮ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਤ|

١٦ 16 اَلرُّوحُ نَفْسُهُ أَيْضًا يَشْهَدُ لِأَرْوَاحِنَا أَنَّنَا أَوْلَادُ ٱللهِ.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ|

١٧ 17 فَإِنْ كُنَّا أَوْلَادًا فَإِنَّنَا وَرَثَةٌ أَيْضًا، وَرَثَةُ ٱللهِ وَوَارِثُونَ مَعَ ٱلْمَسِيحِ. إِنْ كُنَّا نَتَأَلَّمُ مَعَهُ لِكَيْ نَتَمَجَّدَ أَيْضًا مَعَهُ.

ਅਤਏਵ ਵਯੰ ਯਦਿ ਸਨ੍ਤਾਨਾਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯਧਿਕਾਰਿਣਃ, ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ੍ਵੱਤ੍ਵਾਧਿਕਾਰਿਣਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਹਾਧਿਕਾਰਿਣਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮਃ; ਅਪਰੰ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਦਿ ਦੁਃਖਭਾਗਿਨੋ ਭਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਵਿਭਵਸ੍ਯਾਪਿ ਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|

١٨ 18 فَإِنِّي أَحْسِبُ أَنَّ آلَامَ ٱلزَّمَانِ ٱلْحَاضِرِ لَا تُقَاسُ بِٱلْمَجْدِ ٱلْعَتِيدِ أَنْ يُسْتَعْلَنَ فِينَا.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਸੁ ਯੋ ਭਾਵੀਵਿਭਵਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲੀਨੰ ਦੁਃਖਮਹੰ ਤ੍ਰੁʼਣਾਯ ਮਨ੍ਯੇ|

١٩ 19 لِأَنَّ ٱنْتِظَارَ ٱلْخَلِيقَةِ يَتَوَقَّعُ ٱسْتِعْلَانَ أَبْنَاءِ ٱللهِ.

ਯਤਃ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਵਿਭਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮ੍ ਆਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਤੇ|

٢٠ 20 إِذْ أُخْضِعَتِ ٱلْخَلِيقَةُ لِلْبُطْلِ - لَيْسَ طَوْعًا، بَلْ مِنْ أَجْلِ ٱلَّذِي أَخْضَعَهَا - عَلَى ٱلرَّجَاءِ،

ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣਃ ਸ੍ਵੈਰਮ੍ ਅਲੀਕਤਾਯਾ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤੋ ਨਾਭਵਤ੍

٢١ 21 لِأَنَّ ٱلْخَلِيقَةَ نَفْسَهَا أَيْضًا سَتُعْتَقُ مِنْ عُبُودِيَّةِ ٱلْفَسَادِ إِلَى حُرِّيَّةِ مَجْدِ أَوْلَادِ ٱللهِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣੋ(ਅ)ਪਿ ਨਸ਼੍ਵਰਤਾਧੀਨਤ੍ਵਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਪਰਮਮੁਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੀਤ੍ਯਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਵਸ਼ੀਕਰ੍ਤ੍ਰਾ ਵਸ਼ੀਚਕ੍ਰੇ|

٢٢ 22 فَإِنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ كُلَّ ٱلْخَلِيقَةِ تَئِنُّ وَتَتَمَخَّضُ مَعًا إِلَى ٱلْآنَ.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਸੂਯਮਾਨਾਵਦ੍ ਵ੍ਯਥਿਤਃ ਸਨ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਯਾਵਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਃ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣ ਆਰ੍ੱਤਸ੍ਵਰੰ ਕਰੋਤੀਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

٢٣ 23 وَلَيْسَ هَكَذَا فَقَطْ، بَلْ نَحْنُ ٱلَّذِينَ لَنَا بَاكُورَةُ ٱلرُّوحِ، نَحْنُ أَنْفُسُنَا أَيْضًا نَئِنُّ فِي أَنْفُسِنَا، مُتَوَقِّعِينَ ٱلتَّبَنِّيَ فِدَاءَ أَجْسَادِنَا.

ਕੇਵਲਃ ਸ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਥਮਜਾਤਫਲਸ੍ਵਰੂਪਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਵਯਮਪਿ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵਪਦਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਮੁਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣਾਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਨ੍ਤਰਾਰ੍ੱਤਰਾਵੰ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|

٢٤ 24 لِأَنَّنَا بِٱلرَّجَاءِ خَلَصْنَا. وَلَكِنَّ ٱلرَّجَاءَ ٱلْمَنْظُورَ لَيْسَ رَجَاءً، لِأَنَّ مَا يَنْظُرُهُ أَحَدٌ كَيْفَ يَرْجُوهُ أَيْضًا؟

ਵਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਤ੍ਰਾਣਮ੍ ਅਲਭਾਮਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਵਸ੍ਤੁਨੋ ਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਸਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਨਹਿ, ਯਤੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਯਤ੍ ਸਮੀਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕੁਤਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?

٢٥ 25 وَلَكِنْ إِنْ كُنَّا نَرْجُو مَا لَسْنَا نَنْظُرُهُ فَإِنَّنَا نَتَوَقَّعُهُ بِٱلصَّبْرِ.

ਯਦ੍ ਅਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਯਦਿ ਵਯੰ ਕੁਰ੍ੱਵੀਮਹਿ ਤਰ੍ਹਿ ਧੈਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਾਮਹੇ|

٢٦ 26 وَكَذَلِكَ ٱلرُّوحُ أَيْضًا يُعِينُ ضَعَفَاتِنَا، لِأَنَّنَا لَسْنَا نَعْلَمُ مَا نُصَلِّي لِأَجْلِهِ كَمَا يَنْبَغِي. وَلَكِنَّ ٱلرُّوحَ نَفْسَهُ يَشْفَعُ فِينَا بِأَنَّاتٍ لَا يُنْطَقُ بِهَا.

ਤਤ ਆਤ੍ਮਾਪਿ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਯਾਃ ਸਹਾਯਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤਿ; ਯਤਃ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਬੋੱਧੁੰ ਵਯੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੈਰਾਰ੍ੱਤਰਾਵੈਰਾਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਨਿਵੇਦਯਤਿ|

٢٧ 27 وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَفْحَصُ ٱلْقُلُوبَ يَعْلَمُ مَا هُوَ ٱهْتِمَامُ ٱلرُّوحِ، لِأَنَّهُ بِحَسَبِ مَشِيئَةِ ٱللهِ يَشْفَعُ فِي ٱلْقِدِّيسِينَ.

ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤਰੂਪੇਣ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਨਿਵੇਦਯਤਿ ਯ ਆਤ੍ਮਾ ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮਿਨਾ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|

٢٨ 28 وَنَحْنُ نَعْلَمُ أَنَّ كُلَّ ٱلْأَشْيَاءِ تَعْمَلُ مَعًا لِلْخَيْرِ لِلَّذِينَ يُحِبُّونَ ٱللهَ، ٱلَّذِينَ هُمْ مَدْعُوُّونَ حَسَبَ قَصْدِهِ.

ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਨਿਰੂਪਣਾਨੁਸਾਰੇਣਾਹੂਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਯੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਙ੍ਗਲੰ ਸਾਧਯਨ੍ਤਿ, ਏਤਦ੍ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

٢٩ 29 لِأَنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَ فَعَرَفَهُمْ سَبَقَ فَعَيَّنَهُمْ لِيَكُونُوا مُشَابِهِينَ صُورَةَ ٱبْنِهِ، لِيَكُونَ هُوَ بِكْرًا بَيْنَ إِخْوَةٍ كَثِيرِينَ.

ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਬਹੁਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਨ੍ ਯਾਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਮੂਰ੍ਤ੍ਯਾਃ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਨ੍ਯਯੁੰਕ੍ਤ|

٣٠ 30 وَٱلَّذِينَ سَبَقَ فَعَيَّنَهُمْ، فَهَؤُلَاءِ دَعَاهُمْ أَيْضًا. وَٱلَّذِينَ دَعَاهُمْ، فَهَؤُلَاءِ بَرَّرَهُمْ أَيْضًا. وَٱلَّذِينَ بَرَّرَهُمْ، فَهَؤُلَاءِ مَجَّدَهُمْ أَيْضًا.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਨ ਯੇ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਸ੍ਤ ਆਹੂਤਾ ਅਪਿ ਯੇ ਚ ਤੇਨਾਹੂਤਾਸ੍ਤੇ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਾਃ, ਯੇ ਚ ਤੇਨ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਾਸ੍ਤੇ ਵਿਭਵਯੁਕ੍ਤਾਃ|

٣١ 31 فَمَاذَا نَقُولُ لِهَذَا؟ إِنْ كَانَ ٱللهُ مَعَنَا، فَمَنْ عَلَيْنَا؟

ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਵਯੰ ਕਿੰ ਬ੍ਰੂਮਃ? ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕੋ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ?

٣٢ 32 اَلَّذِي لَمْ يُشْفِقْ عَلَى ٱبْنِهِ، بَلْ بَذَلَهُ لِأَجْلِنَا أَجْمَعِينَ، كَيْفَ لَا يَهَبُنَا أَيْضًا مَعَهُ كُلَّ شَيْءٍ؟

ਆਤ੍ਮਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤੰ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਕਿੰ ਤੇਨ ਸਹਾਸ੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?

٣٣ 33 مَنْ سَيَشْتَكِي عَلَى مُخْتَارِي ٱللهِ؟ ٱللهُ هُوَ ٱلَّذِي يُبَرِّرُ.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਰੁਚਿਤੇਸ਼਼ੁ ਕੇਨ ਦੋਸ਼਼ ਆਰੋਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਪੁਣ੍ਯਵਤ ਇਵ ਗਣਯਤਿ ਕਿੰ ਤੇਨ?

٣٤ 34 مَنْ هُوَ ٱلَّذِي يَدِينُ؟ اَلْمَسِيحُ هُوَ ٱلَّذِي مَاتَ، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ قَامَ أَيْضًا، ٱلَّذِي هُوَ أَيْضًا عَنْ يَمِينِ ٱللهِ، ٱلَّذِي أَيْضًا يَشْفَعُ فِينَا.

ਅਪਰੰ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਣ੍ਡਦਾਨਾਜ੍ਞਾ ਵਾ ਕੇਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਕੇਵਲੰ ਤੰਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਪਿ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਅਦ੍ਯਾਪ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਤ ਏਵਮ੍ਭੂਤੋ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕਿੰ ਤੇਨ?

٣٥ 35 مَنْ سَيَفْصِلُنَا عَنْ مَحَبَّةِ ٱلْمَسِيحِ؟ أَشِدَّةٌ أَمْ ضِيْقٌ أَمِ ٱضْطِهَادٌ أَمْ جُوعٌ أَمْ عُرْيٌ أَمْ خَطَرٌ أَمْ سَيْفٌ؟

ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮਵਿੱਛੇਦੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਕਃ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਵ੍ਯਸਨੰ ਵਾ ਤਾਡਨਾ ਵਾ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਵਾ ਵਸ੍ਤ੍ਰਹੀਨਤ੍ਵੰ ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਸੰਸ਼ਯੋ ਵਾ ਖਙ੍ਗੋ ਵਾ ਕਿਮੇਤਾਨਿ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ?

٣٦ 36 كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «إِنَّنَا مِنْ أَجْلِكَ نُمَاتُ كُلَّ ٱلنَّهَارِ. قَدْ حُسِبْنَا مِثْلَ غَنَمٍ لِلذَّبْحِ».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਵਯੰ ਤਵ ਨਿਮਿੱਤੰ ਸ੍ਮੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਵਕ੍ਤ੍ਰੇ(ਅ)ਖਿਲੰ ਦਿਨੰ| ਬਲਿਰ੍ਦੇਯੋ ਯਥਾ ਮੇਸ਼਼ੋ ਵਯੰ ਗਣ੍ਯਾਮਹੇ ਤਥਾ|

٣٧ 37 وَلَكِنَّنَا فِي هَذِهِ جَمِيعِهَا يَعْظُمُ ٱنْتِصَارُنَا بِٱلَّذِي أَحَبَّنَا.

ਅਪਰੰ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਤੇਨੈਤਾਸੁ ਵਿਪਤ੍ਸੁ ਵਯੰ ਸਮ੍ਯਗ੍ ਵਿਜਯਾਮਹੇ|

٣٨ 38 فَإِنِّي مُتَيَقِّنٌ أَنَّهُ لَا مَوْتَ وَلَا حَيَاةَ، وَلَا مَلَائِكَةَ وَلَا رُؤَسَاءَ وَلَا قُوَّاتِ، وَلَا أُمُورَ حَاضِرَةً وَلَا مُسْتَقْبَلَةً،

ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿੱਛੇਦੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁ ਰ੍ਜੀਵਨੰ ਵਾ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਾ ਵਾ ਬਲਵਨ੍ਤੋ ਮੁਖ੍ਯਦੂਤਾ ਵਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੋ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ ਕਾਲੋ ਵਾ ਉੱਚਪਦੰ ਵਾ ਨੀਚਪਦੰ ਵਾਪਰੰ ਕਿਮਪਿ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁ

٣٩ 39 وَلَا عُلْوَ وَلَا عُمْقَ، وَلَا خَلِيقَةَ أُخْرَى، تَقْدِرُ أَنْ تَفْصِلَنَا عَنْ مَحَبَّةِ ٱللهِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ رَبِّنَا.

ਵੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਮਿਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਮਮਾਸ੍ਤੇ|