رُوما 10

١ 1 أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، إِنَّ مَسَرَّةَ قَلْبِي وَطَلْبَتِي إِلَى ٱللهِ لِأَجْلِ إِسْرَائِيلَ هِيَ لِلْخَلَاصِ.

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਹੰ ਮਨਸਾਭਿਲਸ਼਼ਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ|

٢ 2 لِأَنِّي أَشْهَدُ لَهُمْ أَنَّ لَهُمْ غَيْرَةً لِلهِ، وَلَكِنْ لَيْسَ حَسَبَ ٱلْمَعْرِفَةِ.

ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰਾਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸ੍ਮਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾ ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਸਜ੍ਞਾਨਾ ਨਹਿ,

٣ 3 لِأَنَّهُمْ إِذْ كَانُوا يَجْهَلُونَ بِرَّ ٱللهِ، وَيَطْلُبُونَ أَنْ يُثْبِتُوا بِرَّ أَنْفُسِهِمْ لَمْ يُخْضَعُوا لِبِرِّ ٱللهِ.

ਯਤਸ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤੰ ਪੁਣ੍ਯਮ੍ ਅਵਿਜ੍ਞਾਯ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਪੁਣ੍ਯੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਚੇਸ਼਼੍ਟਮਾਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤਸ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨਤ੍ਵੰ ਨ ਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|

٤ 4 لِأَنَّ غَايَةَ ٱلنَّامُوسِ هِيَ: ٱلْمَسِيحُ لِلْبِرِّ لِكُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ.

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਏਕੈਕਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਜਨਾਯ ਪੁਣ੍ਯੰ ਦਾਤੁੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਃ ਫਲਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭਵਤਿ|

٥ 5 لِأَنَّ مُوسَى يَكْتُبُ فِي ٱلْبِرِّ ٱلَّذِي بِٱلنَّامُوسِ: «إِنَّ ٱلْإِنْسَانَ ٱلَّذِي يَفْعَلُهَا سَيَحْيَا بِهَا».

ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਯਤ੍ ਪੁਣ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਮੂਸਾ ਵਰ੍ਣਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ, ਯੋ ਜਨਸ੍ਤਾਂ ਪਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਤੱਦ੍ਵਾਰਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٦ 6 وَأَمَّا ٱلْبِرُّ ٱلَّذِي بِٱلْإِيمَانِ فَيَقُولُ هَكَذَا: «لَا تَقُلْ فِي قَلْبِكَ: مَنْ يَصْعَدُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ؟» أَيْ لِيُحْدِرَ ٱلْمَسِيحَ،

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇਨ ਯਤ੍ ਪੁਣ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ, ਕਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਵਰੋਹਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?

٧ 7 «أَوْ: مَنْ يَهْبِطُ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ؟» أَيْ لِيُصْعِدَ ٱلْمَسِيحَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. (Abyssos g12)

ਕੋ ਵਾ ਪ੍ਰੇਤਲੋਕਮ੍ ਅਵਰੁਹ੍ਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਆਨੇਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ ਮਨਸਿ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਗਦਿਤਵ੍ਯਾ| (Abyssos g12)

٨ 8 لَكِنْ مَاذَا يَقُولُ؟ «اَلْكَلِمَةُ قَرِيبَةٌ مِنْكَ، فِي فَمِكَ وَفِي قَلْبِكَ» أَيْ كَلِمَةُ ٱلْإِيمَانِ ٱلَّتِي نَكْرِزُ بِهَا:

ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਬ੍ਰਵੀਤਿ? ਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਵ ਸਮੀਪਸ੍ਥਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਤਵ ਵਦਨੇ ਮਨਸਿ ਚਾਸ੍ਤੇ, ਤੱਚ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਮਾਣੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਮੇਵ|

٩ 9 لِأَنَّكَ إِنِ ٱعْتَرَفْتَ بِفَمِكَ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ، وَآمَنْتَ بِقَلْبِكَ أَنَّ ٱللهَ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، خَلَصْتَ.

ਵਸ੍ਤੁਤਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਯਦਿ ਵਦਨੇਨ ਸ੍ਵੀਕਰੋਸ਼਼ਿ, ਤਥੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਦ੍ ਇਤਿ ਯਦ੍ਯਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਸੇ|

١٠ 10 لِأَنَّ ٱلْقَلْبَ يُؤْمَنُ بِهِ لِلْبِرِّ، وَٱلْفَمَ يُعْتَرَفُ بِهِ لِلْخَلَاصِ.

ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਵ੍ਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਵਦਨੇਨ ਸ੍ਵੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|

١١ 11 لِأَنَّ ٱلْكِتَابَ يَقُولُ: «كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ لَا يُخْزَى».

ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ ਜਨੋ ਨ ਤ੍ਰਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

١٢ 12 لِأَنَّهُ لَا فَرْقَ بَيْنَ ٱلْيَهُودِيِّ وَٱلْيُونَانِيِّ، لِأَنَّ رَبًّا وَاحِدًا لِلْجَمِيعِ، غَنِيًّا لِجَمِيعِ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِهِ.

ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦਿਨਿ ਤਦਨ੍ਯਲੋਕੇ ਚ ਕੋਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੋ ਨਾਸ੍ਤਿ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਪ੍ਰਭੁਃ ਸ ਨਿਜਯਾਚਕਾਨ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵਦਾਨ੍ਯੋ ਭਵਤਿ|

١٣ 13 لِأَنَّ «كُلَّ مَنْ يَدْعُو بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَخْلُصُ».

ਯਤਃ, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਹਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਸ ਏਵ ਮਨੁਜੋ ਨੂਨੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٤ 14 فَكَيْفَ يَدْعُونَ بِمَنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يُؤْمِنُونَ بِمَنْ لَمْ يَسْمَعُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يَسْمَعُونَ بِلَا كَارِزٍ؟

ਯੰ ਯੇ ਜਨਾ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍ ਤੇ ਤਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ? ਯੇ ਵਾ ਯਸ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨੰ ਕਦਾਪਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਅਪਰੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤਾਰੋ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤਦਾ ਕਥੰ ਤੇ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ?

١٥ 15 وَكَيْفَ يَكْرِزُونَ إِنْ لَمْ يُرْسَلُوا؟ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «مَا أَجْمَلَ أَقْدَامَ ٱلْمُبَشِّرِينَ بِٱلسَّلَامِ، ٱلْمُبَشِّرِينَ بِٱلْخَيْرَاتِ».

ਯਦਿ ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਦਾ ਕਥੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਮਾਙ੍ਗਲਿਕੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਦਦਤ੍ਯਾਨੀਯ ਯੇ ਨਰਾਃ| ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤਿ ਸ਼ਾਨ੍ਤੇਸ਼੍ਚ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਜਨਾਸ੍ਤੁ ਯੇ| ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਰਣਪਦ੍ਮਾਨਿ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸ਼ੋਭਾਨ੍ਵਿਤਾਨਿ ਹਿ|

١٦ 16 لَكِنْ لَيْسَ ٱلْجَمِيعُ قَدْ أَطَاعُوا ٱلْإِنْجِيلَ، لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ يَقُولُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ| ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍| ਅਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੇ ਵਾਕ੍ਯੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮਕਰੋੱਧਿ ਕਃ|

١٧ 17 إِذًا ٱلْإِيمَانُ بِٱلْخَبَرِ، وَٱلْخَبَرُ بِكَلِمَةِ ٱللهِ.

ਅਤਏਵ ਸ਼੍ਰਵਣਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਐਸ਼੍ਵਰਵਾਕ੍ਯਪ੍ਰਚਾਰਾਤ੍ ਸ਼੍ਰਵਣਞ੍ਚ ਭਵਤਿ|

١٨ 18 لَكِنَّنِي أَقُولُ: أَلَعَلَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا؟ بَلَى! «إِلَى جَمِيعِ ٱلْأَرْضِ خَرَجَ صَوْتُهُمْ، وَإِلَى أَقَاصِي ٱلْمَسْكُونَةِ أَقْوَالُهُمْ».

ਤਰ੍ਹ੍ਯਹੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ ਤੈਃ ਕਿੰ ਨਾਸ਼੍ਰਾਵਿ? ਅਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰਾਵਿ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਬ੍ਦੋ ਮਹੀਂ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਞ੍ਚ ਨਿਖਿਲੰ ਜਗਤ੍|

١٩ 19 لَكِنِّي أَقُولُ: أَلَعَلَّ إِسْرَائِيلَ لَمْ يَعْلَمْ؟ أَوَّلًا مُوسَى يَقُولُ: «أَنَا أُغِيرُكُمْ بِمَا لَيْسَ أُمَّةً. بِأُمَّةٍ غَبِيَّةٍ أُغِيظُكُمْ».

ਅਪਰਮਪਿ ਵਦਾਮਿ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਃ ਕਿਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ? ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਮੂਸਾ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਅਹਮੁੱਤਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਾਨ੍ ਅਗਣ੍ਯਮਾਨਵੈਰਪਿ| ਕ੍ਲੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਜਾਤਿਮ੍ ਏਤਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰੋਨ੍ਮੱਤਭਿੰਨਜਾਤਿਭਿਃ|

٢٠ 20 ثُمَّ إِشَعْيَاءُ يَتَجَاسَرُ وَيَقُولُ: «وُجِدْتُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَمْ يَطْلُبُونِي، وَصِرْتُ ظَاهِرًا لِلَّذِينَ لَمْ يَسْأَلُوا عَنِّي».

ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ(ਅ)ਤਿਸ਼ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੋਭੇਣ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ, ਅਧਿ ਮਾਂ ਯੈਸ੍ਤੁ ਨਾਚੇਸ਼਼੍ਟਿ ਸਮ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਤੈ ਰ੍ਜਨੈਰਹੰ| ਅਧਿ ਮਾਂ ਯੈ ਰ੍ਨ ਸਮ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਵਿਜ੍ਞਾਤਸ੍ਤੈ ਰ੍ਜਨੈਰਹੰ||

٢١ 21 أَمَّا مِنْ جِهَةِ إِسْرَائِيلَ فَيَقُولُ: «طُولَ ٱلنَّهَارِ بَسَطْتُ يَدَيَّ إِلَى شَعْبٍ مُعَانِدٍ وَمُقَاوِمٍ».

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਅਧਿ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕਾਰ, ਯੈਰਾਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਿਭਿ ਰ੍ਲੋਕੈ ਰ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਵਾਕ੍ਯਮੁਚ੍ਯਤੇ| ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਵ ਦਿਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਹਸ੍ਤੌ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯਾਮ੍ਯਹੰ||