رُؤيا 1

١ 1 إِعْلَانُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي أَعْطَاهُ إِيَّاهُ ٱللهُ، لِيُرِيَ عَبِيدَهُ مَا لَابُدَّ أَنْ يَكُونَ عَنْ قَرِيبٍ، وَبَيَّنَهُ مُرْسِلًا بِيَدِ مَلَاكِهِ لِعَبْدِهِ يُوحَنَّا،

ଯତ୍ ପ୍ରକାଶିତଂ ୱାକ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ସ୍ୱଦାସାନାଂ ନିକଟଂ ଶୀଘ୍ରମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତୀନାଂ ଘଟନାନାଂ ଦର୍ଶନାର୍ଥଂ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ସମର୍ପିତୱାନ୍ ତତ୍ ସ ସ୍ୱୀଯଦୂତଂ ପ୍ରେଷ୍ୟ ନିଜସେୱକଂ ଯୋହନଂ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|

٢ 2 ٱلَّذِي شَهِدَ بِكَلِمَةِ ٱللهِ وَبِشَهَادَةِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ بِكُلِّ مَا رَآهُ.

ସ ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟେ ଚ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ତସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|

٣ 3 طُوبَى لِلَّذِي يَقْرَأُ وَلِلَّذِينَ يَسْمَعُونَ أَقْوَالَ ٱلنُّبُوَّةِ، وَيَحْفَظُونَ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِيهَا، لِأَنَّ ٱلْوَقْتَ قَرِيبٌ.

ଏତସ୍ୟ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତୃଗ୍ରନ୍ଥସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନାଂ ପାଠକଃ ଶ୍ରୋତାରଶ୍ଚ ତନ୍ମଧ୍ୟେ ଲିଖିତାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣଶ୍ଚ ଧନ୍ୟା ଯତଃ ସ କାଲଃ ସନ୍ନିକଟଃ|

٤ 4 يُوحَنَّا، إِلَى ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ ٱلَّتِي فِي أَسِيَّا: نِعْمَةٌ لَكُمْ وَسَلَامٌ مِنَ ٱلْكَائِنِ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، وَمِنَ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْأَرْوَاحِ ٱلَّتِي أَمَامَ عَرْشِهِ،

ଯୋହନ୍ ଆଶିଯାଦେଶସ୍ଥାଃ ସପ୍ତ ସମିତୀଃ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଲିଖତି| ଯୋ ୱର୍ତ୍ତମାନୋ ଭୂତୋ ଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ଯେ ଚ ସପ୍ତାତ୍ମାନସ୍ତସ୍ୟ ସିଂହାସନସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି

٥ 5 وَمِنْ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱلشَّاهِدِ ٱلْأَمِينِ، ٱلْبِكْرِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، وَرَئِيسِ مُلُوكِ ٱلْأَرْضِ: ٱلَّذِي أَحَبَّنَا، وَقَدْ غَسَّلَنَا مِنْ خَطَايَانَا بِدَمِهِ،

ଯଶ୍ଚ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ୱିଶ୍ୱସ୍ତଃ ସାକ୍ଷୀ ମୃତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପ୍ରଥମଜାତୋ ଭୂମଣ୍ଡଲସ୍ଥରାଜାନାମ୍ ଅଧିପତିଶ୍ଚ ଭୱତି, ଏତେଭ୍ୟୋ ଽନୁଗ୍ରହଃ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାସୁ ୱର୍ତ୍ତତାଂ|

٦ 6 وَجَعَلَنَا مُلُوكًا وَكَهَنَةً لِلهِ أَبِيهِ، لَهُ ٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. آمِينَ. (aiōn g165)

ଯୋ ଽସ୍ମାସୁ ପ୍ରୀତୱାନ୍ ସ୍ୱରୁଧିରେଣାସ୍ମାନ୍ ସ୍ୱପାପେଭ୍ୟଃ ପ୍ରକ୍ଷାଲିତୱାନ୍ ତସ୍ୟ ପିତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯାଜକାନ୍ କୃତ୍ୱାସ୍ମାନ୍ ରାଜୱର୍ଗେ ନିଯୁକ୍ତୱାଂଶ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ମହିମା ପରାକ୍ରମଶ୍ଚାନନ୍ତକାଲଂ ଯାୱଦ୍ ୱର୍ତ୍ତତାଂ| ଆମେନ୍| (aiōn g165)

٧ 7 هُوَذَا يَأْتِي مَعَ ٱلسَّحَابِ، وَسَتَنْظُرُهُ كُلُّ عَيْنٍ، وَٱلَّذِينَ طَعَنُوهُ، وَيَنُوحُ عَلَيْهِ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ. نَعَمْ آمِينَ.

ପଶ୍ୟତ ସ ମେଘୈରାଗଚ୍ଛତି ତେନୈକୈକସ୍ୟ ଚକ୍ଷୁସ୍ତଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟତି ଯେ ଚ ତଂ ୱିଦ୍ଧୱନ୍ତସ୍ତେ ଽପି ତଂ ୱିଲୋକିଷ୍ୟନ୍ତେ ତସ୍ୟ କୃତେ ପୃଥିୱୀସ୍ଥାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱଂଶା ୱିଲପିଷ୍ୟନ୍ତି| ସତ୍ୟମ୍ ଆମେନ୍|

٨ 8 «أَنَا هُوَ ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ، ٱلْبِدَايَةُ وَٱلنِّهَايَةُ» يَقُولُ ٱلرَّبُّ ٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

ୱର୍ତ୍ତମାନୋ ଭୂତୋ ଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରଃ ସ ଗଦତି, ଅହମେୱ କଃ କ୍ଷଶ୍ଚାର୍ଥତ ଆଦିରନ୍ତଶ୍ଚ|

٩ 9 أَنَا يُوحَنَّا أَخُوكُمْ وَشَرِيكُكُمْ فِي ٱلضِّيقَةِ وَفِي مَلَكُوتِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ وَصَبْرِهِ. كُنْتُ فِي ٱلْجَزِيرَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى بَطْمُسَ مِنْ أَجْلِ كَلِمَةِ ٱللهِ، وَمِنْ أَجْلِ شَهَادَةِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭ୍ରାତା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ କ୍ଲେଶରାଜ୍ୟତିତିକ୍ଷାଣାଂ ସହଭାଗୀ ଚାହଂ ଯୋହନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟହେତୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟହେତୋଶ୍ଚ ପାତ୍ମନାମକ ଉପଦ୍ୱୀପ ଆସଂ|

١٠ 10 كُنْتُ فِي ٱلرُّوحِ فِي يَوْمِ ٱلرَّبِّ، وَسَمِعْتُ وَرَائِي صَوْتًا عَظِيمًا كَصَوْتِ بُوقٍ

ତତ୍ର ପ୍ରଭୋ ର୍ଦିନେ ଆତ୍ମନାୱିଷ୍ଟୋ ଽହଂ ସ୍ୱପଶ୍ଚାତ୍ ତୂରୀଧ୍ୱନିୱତ୍ ମହାରୱମ୍ ଅଶ୍ରୌଷଂ,

١١ 11 قَائِلًا: «أَنَا هُوَ ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ. ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ. وَٱلَّذِي تَرَاهُ، ٱكْتُبْ فِي كِتَابٍ وَأَرْسِلْ إِلَى ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ ٱلَّتِي فِي أَسِيَّا: إِلَى أَفَسُسَ، وَإِلَى سِمِيرْنَا، وَإِلَى بَرْغَامُسَ، وَإِلَى ثِيَاتِيرَا، وَإِلَى سَارْدِسَ، وَإِلَى فِيلَادَلْفِيَا، وَإِلَى لَاوُدِكِيَّةَ».

ତେନୋକ୍ତମ୍, ଅହଂ କଃ କ୍ଷଶ୍ଚାର୍ଥତ ଆଦିରନ୍ତଶ୍ଚ| ତ୍ୱଂ ଯଦ୍ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟସି ତଦ୍ ଗ୍ରନ୍ଥେ ଲିଖିତ୍ୱାଶିଯାଦେଶସ୍ଥାନାଂ ସପ୍ତ ସମିତୀନାଂ ସମୀପମ୍ ଇଫିଷଂ ସ୍ମୁର୍ଣାଂ ଥୁଯାତୀରାଂ ସାର୍ଦ୍ଦିଂ ଫିଲାଦିଲ୍ଫିଯାଂ ଲାଯଦୀକେଯାଞ୍ଚ ପ୍ରେଷଯ|

١٢ 12 فَٱلْتَفَتُّ لِأَنْظُرَ ٱلصَّوْتَ ٱلَّذِي تَكَلَّمَ مَعِي. وَلَمَّا ٱلْتَفَتُّ رَأَيْتُ سَبْعَ مَنَايِرَ مِنْ ذَهَبٍ،

ତତୋ ମଯା ସମ୍ଭାଷମାଣସ୍ୟ କସ୍ୟ ରୱଃ ଶ୍ରୂଯତେ ତଦ୍ଦର୍ଶନାର୍ଥଂ ମୁଖଂ ପରାୱର୍ତ୍ତିତଂ ତତ୍ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଣମଯାଃ ସପ୍ତ ଦୀପୱୃକ୍ଷା ଦୃଷ୍ଟାଃ|

١٣ 13 وَفِي وَسْطِ ٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، مُتَسَرْبِلًا بِثَوْبٍ إِلَى ٱلرِّجْلَيْنِ، وَمُتَمَنْطِقًا عِنْدَ ثَدْيَيْهِ بِمِنْطَقَةٍ مِنْ ذَهَبٍ.

ତେଷାଂ ସପ୍ତ ଦୀପୱୃକ୍ଷାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ଦୀର୍ଘପରିଚ୍ଛଦପରିହିତଃ ସୁୱର୍ଣଶୃଙ୍ଖଲେନ ୱେଷ୍ଟିତୱକ୍ଷଶ୍ଚ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରାକୃତିରେକୋ ଜନସ୍ତିଷ୍ଠତି,

١٤ 14 وَأَمَّا رَأْسُهُ وَشَعْرُهُ فَأَبْيَضَانِ كَٱلصُّوفِ ٱلْأَبْيَضِ كَٱلثَّلْجِ، وَعَيْنَاهُ كَلَهِيبِ نَارٍ.

ତସ୍ୟ ଶିରଃ କେଶଶ୍ଚ ଶ୍ୱେତମେଷଲୋମାନୀୱ ହିମୱତ୍ ଶ୍ରେତୌ ଲୋଚନେ ୱହ୍ନିଶିଖାସମେ

١٥ 15 وَرِجْلَاهُ شِبْهُ ٱلنُّحَاسِ ٱلنَّقِيِّ، كَأَنَّهُمَا مَحْمِيَّتَانِ فِي أَتُونٍ. وَصَوْتُهُ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ.

ଚରଣୌ ୱହ୍ନିକୁଣ୍ଡେତାପିତସୁପିତ୍ତଲସଦୃଶୌ ରୱଶ୍ଚ ବହୁତୋଯାନାଂ ରୱତୁଲ୍ୟଃ|

١٦ 16 وَمَعَهُ فِي يَدِهِ ٱلْيُمْنَى سَبْعَةُ كَوَاكِبَ، وَسَيْفٌ مَاضٍ ذُو حَدَّيْنِ يَخْرُجُ مِنْ فَمِهِ، وَوَجْهُهُ كَٱلشَّمْسِ وَهِيَ تُضِيءُ فِي قُوَّتِهَا.

ତସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣହସ୍ତେ ସପ୍ତ ତାରା ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ୱକ୍ତ୍ରାଚ୍ଚ ତୀକ୍ଷ୍ଣୋ ଦ୍ୱିଧାରଃ ଖଙ୍ଗୋ ନିର୍ଗଚ୍ଛତି ମୁଖମଣ୍ଡଲଞ୍ଚ ସ୍ୱତେଜସା ଦେଦୀପ୍ୟମାନସ୍ୟ ସୂର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ସଦୃଶଂ|

١٧ 17 فَلَمَّا رَأَيْتُهُ سَقَطْتُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ كَمَيِّتٍ، فَوَضَعَ يَدَهُ ٱلْيُمْنَى عَلَيَّ قَائِلًا لِي: «لَا تَخَفْ، أَنَا هُوَ ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ،

ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାହଂ ମୃତକଲ୍ପସ୍ତଚ୍ଚରଣେ ପତିତସ୍ତତଃ ସ୍ୱଦକ୍ଷିଣକରଂ ମଯି ନିଧାଯ ତେନୋକ୍ତମ୍ ମା ଭୈଷୀଃ; ଅହମ୍ ଆଦିରନ୍ତଶ୍ଚ|

١٨ 18 وَٱلْحَيُّ. وَكُنْتُ مَيْتًا، وَهَا أَنَا حَيٌّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ! آمِينَ. وَلِي مَفَاتِيحُ ٱلْهَاوِيَةِ وَٱلْمَوْتِ. (aiōn g165, Hadēs g86)

ଅହମ୍ ଅମରସ୍ତଥାପି ମୃତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ପଶ୍ୟାହମ୍ ଅନନ୍ତକାଲଂ ଯାୱତ୍ ଜୀୱାମି| ଆମେନ୍| ମୃତ୍ୟୋଃ ପରଲୋକସ୍ୟ ଚ କୁଞ୍ଜିକା ମମ ହସ୍ତଗତାଃ| (aiōn g165, Hadēs g86)

١٩ 19 فَٱكْتُبْ مَا رَأَيْتَ، وَمَا هُوَ كَائِنٌ، وَمَا هُوَ عَتِيدٌ أَنْ يَكُونَ بَعْدَ هَذَا.

ଅତୋ ଯଦ୍ ଭୱତି ଯଚ୍ଚେତଃ ପରଂ ଭୱିଷ୍ୟତି ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟଂ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଲିଖ୍ୟତାଂ|

٢٠ 20 سِرُّ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْكَوَاكِبِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ عَلَى يَمِينِي، وَٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ ٱلذَّهَبِيَّةِ: ٱلسَّبْعَةُ ٱلْكَوَاكِبُ هِيَ مَلَائِكَةُ ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ، وَٱلْمَنَايِرُ ٱلسَّبْعُ ٱلَّتِي رَأَيْتَهَا هِيَ ٱلسَّبْعُ ٱلْكَنَائِسِ».

ମମ ଦକ୍ଷିଣହସ୍ତେ ସ୍ଥିତା ଯାଃ ସପ୍ତ ତାରା ଯେ ଚ ସ୍ୱର୍ଣମଯାଃ ସପ୍ତ ଦୀପୱୃକ୍ଷାସ୍ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟାସ୍ତତ୍ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟମିଦଂ ତାଃ ସପ୍ତ ତାରାଃ ସପ୍ତ ସମିତୀନାଂ ଦୂତାଃ ସୁୱର୍ଣମଯାଃ ସପ୍ତ ଦୀପୱୃକ୍ଷାଶ୍ଚ ସପ୍ତ ସମିତଯଃ ସନ୍ତି|

John on Patmos