رُؤيا 5

١ 1 وَرَأَيْتُ عَلَى يَمِينِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ سِفْرًا مَكْتُوبًا مِنْ دَاخِلٍ وَمِنْ وَرَاءٍ، مَخْتُومًا بِسَبْعَةِ خُتُومٍ.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸਿਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਜਨਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਤੇ (ਅ)ਨ੍ਤ ਰ੍ਬਹਿਸ਼੍ਚ ਲਿਖਿਤੰ ਪਤ੍ਰਮੇਕੰ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਤਤ੍ ਸਪ੍ਤਮੁਦ੍ਰਾਭਿਰਙ੍ਕਿਤੰ|

٢ 2 وَرَأَيْتُ مَلَاكًا قَوِيًّا يُنَادِي بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «مَنْ هُوَ مُسْتَحِقٌّ أَنْ يَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَيَفُكَّ خُتُومَهُ؟».

ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕੋ ਬਲਵਾਨ੍ ਦੂਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਉੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਵਾਚਮਿਮਾਂ ਘੋਸ਼਼ਯਤਿ ਕਃ ਪਤ੍ਰਮੇਤਦ੍ ਵਿਵਰੀਤੁੰ ਤੰਮੁਦ੍ਰਾ ਮੋਚਯਿਤੁਞ੍ਚਾਰ੍ਹਤਿ?

٣ 3 فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ فِي ٱلسَّمَاءِ وَلَا عَلَى ٱلْأَرْضِ وَلَا تَحْتَ ٱلْأَرْضِ أَنْ يَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَلَا أَنْ يَنْظُرَ إِلَيْهِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਰ੍ੱਤ੍ਯਪਾਤਾਲੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਵਿਵਰੀਤੁੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਞ੍ਚ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਨਾਭਵਤ੍|

٤ 4 فَصِرْتُ أَنَا أَبْكِي كَثِيرًا، لِأَنَّهُ لَمْ يُوجَدْ أَحَدٌ مُسْتَحِقًّا أَنْ يَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَيَقْرَأَهُ وَلَا أَنْ يَنْظُرَ إِلَيْهِ.

ਅਤੋ ਯਸ੍ਤਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਵਿਵਰੀਤੁੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਞ੍ਚਾਰ੍ਹਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਜਨਸ੍ਯਾਭਾਵਾਦ੍ ਅਹੰ ਬਹੁ ਰੋਦਿਤਵਾਨ੍|

٥ 5 فَقَالَ لِي وَاحِدٌ مِنَ ٱلشُّيُوخِ: «لَا تَبْكِ. هُوَذَا قَدْ غَلَبَ ٱلْأَسَدُ ٱلَّذِي مِنْ سِبْطِ يَهُوذَا، أَصْلُ دَاوُدَ، لِيَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَيَفُكَّ خُتُومَهُ ٱلسَّبْعَةَ».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਾਮਵਦਤ੍ ਮਾ ਰੋਦੀਃ ਪਸ਼੍ਯ ਯੋ ਯਿਹੂਦਾਵੰਸ਼ੀਯਃ ਸਿੰਹੋ ਦਾਯੂਦੋ ਮੂਲਸ੍ਵਰੂਪਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ ਸ ਪਤ੍ਰਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਮੁਦ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਮੋਚਨਾਯ ਪ੍ਰਮੂਤਵਾਨ੍|

٦ 6 وَرَأَيْتُ فَإِذَا فِي وَسَطِ ٱلْعَرْشِ وَٱلْحَيَوَانَاتِ ٱلْأَرْبَعَةِ وَفِي وَسَطِ ٱلشُّيُوخِ خَرُوفٌ قَائِمٌ كَأَنَّهُ مَذْبُوحٌ، لَهُ سَبْعَةُ قُرُونٍ وَسَبْعُ أَعْيُنٍ، هِيَ سَبْعَةُ أَرْوَاحِ ٱللهِ ٱلْمُرْسَلَةُ إِلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ.

ਅਪਰੰ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਣਾਂ ਪ੍ਰਾਣਿਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਚ ਮਧ੍ਯ ਏਕੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਛੇਦਿਤ ਇਵ ਤਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣਿ ਸਪ੍ਤਲੋਚਨਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਾਂ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਾਤ੍ਮਾਨਃ|

٧ 7 فَأَتَى وَأَخَذَ ٱلسِّفْرَ مِنْ يَمِينِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ.

ਸ ਉਪਾਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਜਨਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਕਰਾਤ੍ ਤਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍|

٨ 8 وَلَمَّا أَخَذَ ٱلسِّفْرَ خَرَّتِ ٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتُ وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا أَمَامَ ٱلْخَروفِ، وَلَهُمْ كُلِّ وَاحِدٍ قِيثَارَاتٌ وَجَامَاتٌ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوَّةٌ بَخُورًا هِيَ صَلَوَاتُ ٱلْقِدِّيسِينَ.

ਪਤ੍ਰੇ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤੇ ਚਤ੍ਵਾਰਃ ਪ੍ਰਾਣਿਨਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਂਸ਼ਤਿਪ੍ਰਾਚੀਨਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਪ੍ਰਣਿਪਤਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰਯੋ ਰ੍ਵੀਣਾਂ ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯੈਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਸ੍ਵਰ੍ਣਮਯਪਾਤ੍ਰਞ੍ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਨਿ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸ੍ਵਰੂਪਾਣਿ|

٩ 9 وَهُمْ يَتَرَنَّمُونَ تَرْنِيمَةً جَدِيدَةً قَائِلِينَ: «مُسْتَحِقٌّ أَنْتَ أَنْ تَأْخُذَ ٱلسِّفْرَ وَتَفْتَحَ خُتُومَهُ، لِأَنَّكَ ذُبِحْتَ وَٱشْتَرَيْتَنَا لِلهِ بِدَمِكَ مِنْ كُلِّ قَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَشَعْبٍ وَأُمَّةٍ،

ਅਪਰੰ ਤੇ ਨੂਤਨਮੇਕੰ ਗੀਤਮਗਾਯਨ੍, ਯਥਾ, ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਪਤ੍ਰਿਕਾਂ ਤਸ੍ਯ ਮੁਦ੍ਰਾ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਤਥਾ| ਤ੍ਵਮੇਵਾਰ੍ਹਸਿ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਬਲਿਵਤ੍ ਛੇਦਨੰ ਗਤਃ| ਸਰ੍ੱਵਾਭ੍ਯੋ ਜਾਤਿਭਾਸ਼਼ਾਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਵੰਸ਼ਦੇਸ਼ਤਃ| ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੀਯਰਕ੍ਤੇਨ ਕ੍ਰੀਤਵਾਨ੍|

١٠ 10 وَجَعَلْتَنَا لِإِلَهِنَا مُلُوكًا وَكَهَنَةً، فَسَنَمْلِكُ عَلَى ٱلْأَرْضِ».

ਅਸ੍ਮਦੀਸ਼੍ਵਰਪਕ੍ਸ਼਼ੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਨ੍ਰੁʼਪਤੀਨ੍ ਯਾਜਕਾਨਪਿ| ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਂਸ੍ਤੇਨ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮੋ ਮਹੀਤਲੇ||

١١ 11 وَنَظَرْتُ وَسَمِعْتُ صَوْتَ مَلَائِكَةٍ كَثِيرِينَ حَوْلَ ٱلْعَرْشِ وَٱلْحَيَوَانَاتِ وَٱلشُّيُوخِ، وَكَانَ عَدَدُهُمْ رَبَوَاتِ رَبَوَاتٍ وَأُلُوفَ أُلُوفٍ،

ਅਪਰੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇਨ ਮਯਾ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਚਤੁਸ਼਼੍ਟਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਚੀਨਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਚ ਪਰਿਤੋ ਬਹੂਨਾਂ ਦੂਤਾਨਾਂ ਰਵਃ ਸ਼੍ਰੁਤਃ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਖ੍ਯਾ ਅਯੁਤਾਯੁਤਾਨਿ ਸਹਸ੍ਰਸਹਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਚ|

١٢ 12 قَائِلِينَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «مُسْتَحِقٌّ هُوَ ٱلْخَروُفُ ٱلْمَذْبُوحُ أَنْ يَأْخُذَ ٱلْقُدْرَةَ وَٱلْغِنَى وَٱلْحِكْمَةَ وَٱلْقُوَّةَ وَٱلْكَرَامَةَ وَٱلْمَجْدَ وَٱلْبَرَكَةَ!».

ਤੈਰੁੱਚੈਰਿਦਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਪਰਾਕ੍ਰਮੰ ਧਨੰ ਜ੍ਞਾਨੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਗੌਰਵਮਾਦਰੰ| ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਞ੍ਚਾਰ੍ਹਤਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਛੇਦਿਤੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਃ||

١٣ 13 وَكُلُّ خَلِيقَةٍ مِمَّا فِي ٱلسَّمَاءِ وَعَلَى ٱلْأَرْضِ وَتَحْتَ ٱلْأَرْضِ، وَمَا عَلَى ٱلْبَحْرِ، كُلُّ مَا فِيهَا، سَمِعْتُهَا قَائِلَةً: «لِلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ وَلِلْخَرُوفِ ٱلْبَرَكَةُ وَٱلْكَرَامَةُ وَٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ». (aiōn g165)

ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਰ੍ੱਤ੍ਯਪਾਤਾਲਸਾਗਰੇਸ਼਼ੁ ਯਾਨਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੂਨਾਂ ਵਾਗਿਯੰ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ, ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਂ ਗੌਰਵੰ ਸ਼ੌਰ੍ੱਯਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯੰ ਸਨਾਤਨੰ| ਸਿੰਹਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਮੇਸ਼਼ਵਤ੍ਸਸ਼੍ਚ ਗੱਛਤਾਂ| (aiōn g165)

١٤ 14 وَكَانَتِ ٱلْحَيَوَانَاتُ ٱلْأَرْبَعَةُ تَقُولُ: «آمِينَ». وَٱلشُّيُوخُ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ خَرُّوا وَسَجَدُوا لِلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ.

ਅਪਰੰ ਤੇ ਚਤ੍ਵਾਰਃ ਪ੍ਰਾਣਿਨਃ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਥਾਸ੍ਤੁ, ਤਤਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਸ਼ਤਿਪ੍ਰਾਚੀਨਾ ਅਪਿ ਪ੍ਰਣਿਪਤ੍ਯ ਤਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਕਾਲਜੀਵਿਨੰ ਪ੍ਰਾਣਮਨ੍|