رُؤيا 4
| بَعْدَ هَذَا نَظَرْتُ وَإِذَا بَابٌ مَفْتُوحٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَٱلصَّوْتُ ٱلْأَوَّلُ ٱلَّذِي سَمِعْتُهُ كَبُوقٍ يَتَكَلَّمُ مَعِي قَائِلًا: «ٱصْعَدْ إِلَى هُنَا فَأُرِيَكَ مَا لَا بُدَّ أَنْ يَصِيرَ بَعْدَ هَذَا». | ١ 1 |
தத: பரம்’ மயா த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ க்ரு’த்வா ஸ்வர்கே³ முக்தம்’ த்³வாரம் ஏகம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ மயா ஸஹபா⁴ஷமாணஸ்ய ச யஸ்ய தூரீவாத்³யதுல்யோ ரவ: பூர்வ்வம்’ ஸ்²ருத: ஸ மாம் அவோசத் ஸ்தா²நமேதத்³ ஆரோஹய, இத: பரம்’ யேந யேந ப⁴விதவ்யம்’ தத³ஹம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யே|
| وَلِلْوَقْتِ صِرْتُ فِي ٱلرُّوحِ، وَإِذَا عَرْشٌ مَوْضُوعٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَعَلَى ٱلْعَرْشِ جَالِسٌ. | ٢ 2 |
தேநாஹம்’ தத்க்ஷணாத்³ ஆத்மாவிஷ்டோ பூ⁴த்வா (அ)பஸ்²யம்’ ஸ்வர்கே³ ஸிம்’ஹாஸநமேகம்’ ஸ்தா²பிதம்’ தத்ர ஸிம்’ஹாஸநே ஏகோ ஜந உபவிஷ்டோ (அ)ஸ்தி|
| وَكَانَ ٱلْجَالِسُ فِي ٱلْمَنْظَرِ شِبْهَ حَجَرِ ٱلْيَشْبِ وَٱلْعَقِيقِ، وَقَوْسُ قُزَحَ حَوْلَ ٱلْعَرْشِ فِي ٱلْمَنْظَرِ شِبْهُ ٱلزُّمُرُّدِ. | ٣ 3 |
ஸிம்’ஹாஸநே உபவிஷ்டஸ்ய தஸ்ய ஜநஸ்ய ரூபம்’ ஸூர்ய்யகாந்தமணே: ப்ரவாலஸ்ய ச துல்யம்’ தத் ஸிம்’ஹாஸநஞ்ச மரகதமணிவத்³ரூபவிஸி²ஷ்டேந மேக⁴த⁴நுஷா வேஷ்டிதம்’|
| وَحَوْلَ ٱلْعَرْشِ أَرْبَعَةٌ وَعِشْرُونَ عَرْشًا. وَرَأَيْتُ عَلَى ٱلْعُرُوشِ أَرْبَعَةً وَعِشْرِينَ شَيْخًا جَالِسِينَ مُتَسَرْبِلِينَ بِثِيَابٍ بِيضٍ، وَعَلَى رُؤُوسِهِمْ أَكَالِيلُ مِنْ ذَهَبٍ. | ٤ 4 |
தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநே சதுர்தி³க்ஷு சதுர்விம்’ஸ²திஸிம்’ஹாஸநாநி திஷ்ட²ந்தி தேஷு ஸிம்’ஹாஸநேஷு சதுர்விம்’ஸ²தி ப்ராசீநலோகா உபவிஷ்டாஸ்தே ஸு²ப்⁴ரவாஸ: பரிஹிதாஸ்தேஷாம்’ ஸி²ராம்’ஸி ச ஸுவர்ணகிரீடை ர்பூ⁴ஷிதாநி|
| وَمِنَ ٱلْعَرْشِ يَخْرُجُ بُرُوقٌ وَرُعُودٌ وَأَصْوَاتٌ. وَأَمَامَ ٱلْعَرْشِ سَبْعَةُ مَصَابِيحِ نَارٍ مُتَّقِدَةٌ، هِيَ سَبْعَةُ أَرْوَاحِ ٱللهِ. | ٥ 5 |
தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய மத்⁴யாத் தடி³தோ ரவா: ஸ்தநிதாநி ச நிர்க³ச்ச²ந்தி ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ச ஸப்த தீ³பா ஜ்வலந்தி த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸப்தாத்மாந: |
| وَقُدَّامَ ٱلْعَرْشِ بَحْرُ زُجَاجٍ شِبْهُ ٱلْبَلُّورِ. وَفِي وَسَطِ ٱلْعَرْشِ وَحَوْلَ ٱلْعَرْشِ أَرْبَعَةُ حَيَوَانَاتٍ مَمْلُوَّةٌ عُيُونًا مِنْ قُدَّامٍ وَمِنْ وَرَاءٍ: | ٦ 6 |
அபரம்’ ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ஸ்ப²டிகதுல்ய: காசமயோ ஜலாஸ²யோ வித்³யதே, அபரம் அக்³ரத: பஸ்²சாச்ச ப³ஹுசக்ஷுஷ்மந்தஸ்²சத்வார: ப்ராணிந: ஸிம்’ஹஸநஸ்ய மத்⁴யே சதுர்தி³க்ஷு ச வித்³யந்தே|
| وَٱلْحَيَوَانُ ٱلْأَوَّلُ شِبْهُ أَسَدٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلثَّانِي شِبْهُ عِجْلٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلثَّالِثُ لَهُ وَجْهٌ مِثْلُ وَجْهِ إِنْسَانٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلرَّابِعُ شِبْهُ نَسْرٍ طَائِرٍ. | ٧ 7 |
தேஷாம்’ ப்ரத²ம: ப்ராணீ ஸிம்’ஹாகாரோ த்³விதீய: ப்ராணீ கோ³வாத்ஸாகாரஸ்த்ரு’தீய: ப்ராணீ மநுஷ்யவத்³வத³நவிஸி²ஷ்டஸ்²சதுர்த²ஸ்²ச ப்ராணீ உட்³டீ³யமாநகுரரோபம: |
| وَٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهَا سِتَّةُ أَجْنِحَةٍ حَوْلَهَا، وَمِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوَّةٌ عُيُونًا، وَلَا تَزَالُ نَهَارًا وَلَيْلًا قَائِلَةً: «قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، ٱلَّذِي كَانَ وَٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي يَأْتِي». | ٨ 8 |
தேஷாம்’ சதுர்ணாம் ஏகைகஸ்ய ப்ராணிந: ஷட் பக்ஷா: ஸந்தி தே ச ஸர்வ்வாங்கே³ஷ்வப்⁴யந்தரே ச ப³ஹுசக்ஷுர்விஸி²ஷ்டா: , தே தி³வாநிஸ²ம்’ ந விஸ்²ராம்ய க³த³ந்தி பவித்ர: பவித்ர: பவித்ர: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: |
| وَحِينَمَا تُعْطِي ٱلْحَيَوَانَاتُ مَجْدًا وَكَرَامَةً وَشُكْرًا لِلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ، ٱلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ، (aiōn g165) | ٩ 9 |
இத்த²ம்’ தை: ப்ராணிபி⁴ஸ்தஸ்யாநந்தஜீவிந: ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்ய ஜநஸ்ய ப்ரபா⁴வே கௌ³ரவே த⁴ந்யவாதே³ ச ப்ரகீர்த்திதே (aiōn g165)
| يَخِرُّ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا قُدَّامَ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ، وَيَسْجُدُونَ لِلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ، وَيَطْرَحُونَ أَكَالِيلَهُمْ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ قَائِلِينَ: (aiōn g165) | ١٠ 10 |
தே சதுர்விம்’ஸ²திப்ராசீநா அபி தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்யாந்திகே ப்ரணிநத்ய தம் அநந்தஜீவிநம்’ ப்ரணமந்தி ஸ்வீயகிரீடாம்’ஸ்²ச ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே நிக்ஷிப்ய வத³ந்தி, (aiōn g165)
| «أَنْتَ مُسْتَحِقٌّ أَيُّهَا ٱلرَّبُّ أَنْ تَأْخُذَ ٱلْمَجْدَ وَٱلْكَرَامَةَ وَٱلْقُدْرَةَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ خَلَقْتَ كُلَّ ٱلْأَشْيَاءِ، وَهِيَ بِإِرَادَتِكَ كَائِنَةٌ وَخُلِقَتْ». | ١١ 11 |
ஹே ப்ரபோ⁴ ஈஸ்²வராஸ்மாகம்’ ப்ரபா⁴வம்’ கௌ³ரவம்’ ப³லம்’| த்வமேவார்ஹஸி ஸம்ப்ராப்தும்’ யத் ஸர்வ்வம்’ ஸஸ்ரு’ஜே த்வயா| தவாபி⁴லாஷதஸ்²சைவ ஸர்வ்வம்’ ஸம்பூ⁴ய நிர்ம்மமே||
