رُؤيا 22
| وَأَرَانِي نَهْرًا صَافِيًا مِنْ مَاءِ حَيَاةٍ لَامِعًا كَبَلُّورٍ، خَارِجًا مِنْ عَرْشِ ٱللهِ وَٱلْخَرُوفِ. | ١ 1 |
୧ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ଦୁଁତ୍, ନାୱା ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ଜୀଦାନ୍ ଦାଆଃରାଃ ଗାଡ଼ାଏ ଉଦୁବାଦିୟାଁ, ଏନା ଫାର୍ଚି ଆଡଃ ନିରାଲ୍ଗି ତାଇକେନା । ନେ ଗାଡ଼ା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆଡଃ ମିଣ୍ଡି ହନ୍ଆଃ ରାଜ୍ଗାଦିହେତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ,
| فِي وَسَطِ سُوقِهَا وَعَلَى ٱلنَّهْرِ مِنْ هُنَا وَمِنْ هُنَاكَ، شَجَرَةُ حَيَاةٍ تَصْنَعُ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ ثَمَرَةً، وَتُعْطِي كُلَّ شَهْرٍ ثَمَرَهَا، وَوَرَقُ ٱلشَّجَرَةِ لِشِفَاءِ ٱلْأُمَمِ. | ٢ 2 |
୨ନାଗାର୍ରେୟାଃ ଥାଲା ମାଲା ହରାରେ ଲିଙ୍ଗିୟଃତାନା । ଗାଡ଼ାରେୟାଃ ବାରାନ୍ ସାଃରେ ଜୀଦାନ୍ରେୟାଃ ଦାରୁକ ତାଇକେନା, ଏନା ବାରାଷ୍ରେୟାଃ ମିପିଆଦ୍ ମାହିଁନାରେ ଚାଏ ମିଦ୍ ବାରାଷ୍ରେ ଗେଲ୍ବାର୍ସାଃ ଜ'ଜଅଃଆ, ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ସାକାମ୍ତେ ହାସୁ ଦୁକୁଃତାନ୍ ହଡ଼କ ବୁଗିୟଃଆ ।
| وَلَا تَكُونُ لَعْنَةٌ مَا فِي مَا بَعْدُ. وَعَرْشُ ٱللهِ وَٱلْخَرُوفِ يَكُونُ فِيهَا، وَعَبِيدُهُ يَخْدِمُونَهُ. | ٣ 3 |
୩ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହରାତେ ସାର୍ପାଅକାନ୍ ଜେତାନ୍ ବିଷାଏ ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେ କା ନେଲଃଆ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଡଃ ମିଣ୍ଡି ହନ୍ଆଃ ରାଜ୍ଗାଦି, ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେ ତାଇନାଃ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଆୟାଃ ଦାସିକ ଇନିୟାଃ ସୁନୁସାର୍କ ରିକାୟା ।
| وَهُمْ سَيَنْظُرُونَ وَجْهَهُ، وَٱسْمُهُ عَلَى جِبَاهِهِمْ. | ٤ 4 |
୪ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍କ ନେଲେୟା ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ମଲଙ୍ଗ୍ରେ ଇନିୟାଃ ନୁତୁମ୍ ଅଲଃଆ ।
| وَلَا يَكُونُ لَيْلٌ هُنَاكَ، وَلَا يَحْتَاجُونَ إِلَى سِرَاجٍ أَوْ نُورِ شَمْسٍ، لِأَنَّ ٱلرَّبَّ ٱلْإِلَهَ يُنِيرُ عَلَيْهِمْ، وَهُمْ سَيَمْلِكُونَ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. (aiōn g165) | ٥ 5 |
୫ଏନ୍ତାଃରେ କା ନୁବାଗଃଆ ଆଡଃ ଦିମି ଚାଏ ସିଙ୍ଗିରାଃ ମାର୍ସାଲ୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ କା ହବାଅଃଆ, ଚିୟାଃଚି ପ୍ରାଭୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁଆଃ ମାର୍ସାଲ୍ ହବାଅଃଆଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଜାନାଅ ଜାନାଅ ରାଜା ଲେକାକ ରାଇଜେୟା । (aiōn g165)
| ثُمَّ قَالَ لِي: «هَذِهِ ٱلْأَقْوَالُ أَمِينَةٌ وَصَادِقَةٌ. وَٱلرَّبُّ إِلَهُ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْقِدِّيسِينَ أَرْسَلَ مَلَاكَهُ لِيُرِيَ عَبِيدَهُ مَا يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَ سَرِيعًا». | ٦ 6 |
୬ଦୁଁତ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଜିକେଦିୟାଁ, “ନେ ସବେନ୍ କାଜିକ ସାର୍ତି ଆଡଃ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନାଃ ତାନାଃ । ଅକ୍ନାଃକ ଜାଲ୍ଦିଗି ହବାଅଃଆ, ଏନା ଆୟାଃ ଦାସିକକେ ଉଦୁବ୍କ ନାଗେନ୍ତେ ନାବୀକକେ ଆତ୍ମିକ୍ ସେଣାଁ ଏମାକତାନ୍ ପ୍ରାଭୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ଦୁଁତ୍କେ କୁଲାକାଇଜା ।”
| «هَا أَنَا آتِي سَرِيعًا. طُوبَى لِمَنْ يَحْفَظُ أَقْوَالَ نُبُوَّةِ هَذَا ٱلْكِتَابِ». | ٧ 7 |
୭ୟୀଶୁ କାଜିତାନାଏ ଆୟୁମେପେ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜାଲ୍ଦିଗିଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃତାନା, ଅକନ୍କ ନେ ପୁଥିରେ ଉନୁଦୁବ୍କାନ୍ ଆୟାର୍କାଜିକେ ମାନାତିୟାଁଃକ, ଇନ୍କୁ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାକ ।”
| وَأَنَا يُوحَنَّا ٱلَّذِي كَانَ يَنْظُرُ وَيَسْمَعُ هَذَا. وَحِينَ سَمِعْتُ وَنَظَرْتُ، خَرَرْتُ لِأَسْجُدَ أَمَامَ رِجْلَيِ ٱلْمَلَاكِ ٱلَّذِي كَانَ يُرِينِي هَذَا. | ٨ 8 |
୮ଆଇଙ୍ଗ୍ ଯୋହାନ୍, ନେ ସବେନାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ଆୟୁମାକାଦାଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ନେଲାକାଦାଇଙ୍ଗ୍ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ନେଲ୍କେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ, ଅକ ଦୁଁତ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃରେ ଏନାଏ ଉଦୁବ୍କେଦା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ଅମ୍ବାଃକେଦ୍ତେ ସୁନୁସାର୍ ନାଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍ ।
| فَقَالَ لِيَ: «ٱنْظُرْ لَا تَفْعَلْ! لِأَنِّي عَبْدٌ مَعَكَ وَمَعَ إِخْوَتِكَ ٱلْأَنْبِيَاءِ، وَٱلَّذِينَ يَحْفَظُونَ أَقْوَالَ هَذَا ٱلْكِتَابِ. ٱسْجُدْ لِلهِ!». | ٩ 9 |
୯ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାଜିକିୟାଁଏ, “ଏନ୍ଲେକା ଆଲମ୍ ରିକାଏୟା ଚିଆଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଆମାଃ ଲେକା ମିହୁଡ଼୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ । ଆମାଃ ଅକ ହାଗାକ, ନାବୀତାନ୍କ ଆଡଃ ଅକ ସବେନ୍କ, ନେ ପୁଥିରେୟାଃ କାଜି ଲେକା ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍କଆଃ ଗାତିଦାସି ତାନିଙ୍ଗ୍ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସୁନୁସାର୍ ରିକାଇପେ ।”
| وَقَالَ لِي: «لَا تَخْتِمْ عَلَى أَقْوَالِ نُبُوَّةِ هَذَا ٱلْكِتَابِ، لِأَنَّ ٱلْوَقْتَ قَرِيبٌ. | ١٠ 10 |
୧୦ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଆଡଃଗି କାଜିକେଦିୟାଁ, “ନେ ପୁଥିରେୟାଃ ଆୟାର୍କାଜିକକେ ଆଲମ୍ ଉକୁଇୟା, ଚିୟାଃଚି ନେ ସବେନାଃ ହବାଅଃରେୟାଃ ନେଡା ନାଡ଼େଃ'ୟାନ୍ଗିୟା ।
| مَنْ يَظْلِمْ فَلْيَظْلِمْ بَعْدُ. وَمَنْ هُوَ نَجِسٌ فَلْيَتَنَجَّسْ بَعْدُ. وَمَنْ هُوَ بَارٌّ فَلْيَتَبَرَّرْ بَعْدُ. وَمَنْ هُوَ مُقَدَّسٌ فَلْيَتَقَدَّسْ بَعْدُ». | ١١ 11 |
୧୧ଏନାମେନ୍ତେ ନେ କାଜି ସାରିକେଦ୍ତେ, ଅକଏକେ ଚିଲ୍କା ସାନାଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ଲେକାଗି ରିକାଏକା । ଏତ୍କାନ୍ କାମିତାନ୍ ହଡ଼ ଆଡଃଗି ଏତ୍କାନ୍ କାମିକାଏ, ସତ୍ରାକାନ୍ ହଡ଼ ସତ୍ରାକାନ୍ଗି ତାଇନ୍କା, ଧାର୍ମାନ୍ ହଡ଼ ଆଡଃଗି ଧାରାମ୍ କାମି କାମିକାଏ, ପାବିତାର୍ ହଡ଼ ଆଡଃଗି ପାବିତାର୍ରଃକା ।”
| «وَهَا أَنَا آتِي سَرِيعًا وَأُجْرَتِي مَعِي لِأُجَازِيَ كُلَّ وَاحِدٍ كَمَا يَكُونُ عَمَلُهُ. | ١٢ 12 |
୧୨ୟୀଶୁ କାଜିତାନାଏ, “ଆୟୁମେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିପିଆଦ୍ ହଡ଼କକେ ଆକୱା କାମିରେୟାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ ଏମାକ ନାଗେନ୍ତେ ନାଲା ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଜାଲ୍ଦିଗିଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃତାନା ।
| أَنَا ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ، ٱلْبِدَايَةُ وَٱلنِّهَايَةُ، ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ». | ١٣ 13 |
୧୩ଆଇଙ୍ଗ୍ ସୁରୁଇନିଃ ଆଡଃ ଚାବାଏନିଃ, ମୁନୁ ଆଡଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ତାନିଙ୍ଗ୍ ।”
| طُوبَى لِلَّذِينَ يَصْنَعُونَ وَصَايَاهُ لِكَيْ يَكُونَ سُلْطَانُهُمْ عَلَى شَجَرَةِ ٱلْحَيَاةِ، وَيَدْخُلُوا مِنَ ٱلْأَبْوَابِ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، | ١٤ 14 |
୧୪ଅକନ୍କ ଆକଆଃ ଆପ୍ନାଃ ଲିଜାଃ ସାଫାକାଦାକ, ଇନ୍କୁ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାକ । ଜୀଦାନ୍ ଦାରୁରେୟାଃ ଜ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଦୁଆର୍ ହରାତେ ବଲ ନାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ମେନାଃ ।
| لِأَنَّ خَارِجًا ٱلْكِلَابَ وَٱلسَّحَرَةَ وَٱلزُّنَاةَ وَٱلْقَتَلَةَ وَعَبَدَةَ ٱلْأَوْثَانِ، وَكُلَّ مَنْ يُحِبُّ وَيَصْنَعُ كَذِبًا. | ١٥ 15 |
୧୫ମେନ୍ଦ ଏତ୍କାନ୍ ଚାଇଲ୍ ଚାଲାନ୍କ, ଦେଅଁଣାତାନ୍କ, ହଡ଼ ଗଗଏଃକ, ମୁରୁତ୍ ସେୱାତାନ୍କ, ହସଡ଼ ହଡ଼କ, ବେଦାତାନ୍କ, ଆଡଃ ନେ ସବେନାଃ ଦୁଲାଡ଼୍ତାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ନାଗାର୍ରେୟାଃ ବାହାରିରେ ତାଇନାକ ।
| «أَنَا يَسُوعُ، أَرْسَلْتُ مَلَاكِي لِأَشْهَدَ لَكُمْ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ عَنِ ٱلْكَنَائِسِ. أَنَا أَصْلُ وَذُرِّيَّةُ دَاوُدَ. كَوْكَبُ ٱلصُّبْحِ ٱلْمُنِيرُ». | ١٦ 16 |
୧୬“ଆଇଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ, କାଲିସିୟାକରେ ଆପେୟାଃ ବୁଗିନାଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ସବେନ୍ ବିଷାଏକ ଉଦୁବେ ନାଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃ ଦୁଁତ୍କେ କୁଲାକାଇଜାଇଙ୍ଗ୍ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦାଉଦ୍ଆଃ କିଲିରେନ୍, ଆଡଃ ଏନ୍ ଜୁଲଃତାନ୍ ଜନଃଇପିଲ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ।”
| وَٱلرُّوحُ وَٱلْعَرُوسُ يَقُولَانِ: «تَعَالَ!». وَمَنْ يَسْمَعْ فَلْيَقُلْ: «تَعَالَ!». وَمَنْ يَعْطَشْ فَلْيَأْتِ. وَمَنْ يُرِدْ فَلْيَأْخُذْ مَاءَ حَيَاةٍ مَجَّانًا. | ١٧ 17 |
୧୭ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆଡଃ ଏନ୍ ନାୱା ଆଣ୍ଦିକାନ୍ କୁଡ଼ି କାଜିତାନାକିନ୍, “ହିଜୁଃମେ,” ନେ କାଜି ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ସବେନ୍କ କାଜିୟାକ, “ହିଜୁଃମେ,” ଜେତାଏ ତେତାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ନିଃ ହିଜୁଃକାଏ । ଜୀଦାନ୍ରେୟାଃ ଦାଆଃ ନୁଁଏ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ନିଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ବେଗାର୍ ଗନଙ୍ଗ୍ତେ ନୁଁଏକା ।
| لِأَنِّي أَشْهَدُ لِكُلِّ مَنْ يَسْمَعُ أَقْوَالَ نُبُوَّةِ هَذَا ٱلْكِتَابِ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَزِيدُ عَلَى هَذَا، يَزِيدُ ٱللهُ عَلَيْهِ ٱلضَّرَبَاتِ ٱلْمَكْتُوبَةَ فِي هَذَا ٱلْكِتَابِ. | ١٨ 18 |
୧୮ଆଇଙ୍ଗ୍ ଯୋହାନ୍, ନେ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ସବେନ୍ ଆୟାର୍କାଜି କାଜିକାନ୍ତେୟାଃକେ ଅକନ୍କ ଆୟୁମେୟାକ, ଇନ୍କୁକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଚେତାଅକ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜେତାଏ ନେ ପୁଥିରେୟାଃ ଅନଲ୍ରେ ଜେତ୍ନାଃ ମେସାଏ ରେଦ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନେ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଦୁକୁହାସୁକଏ ଏମାକଆ, ମେନ୍ତେ ସାବୁଦ୍ ଏମେତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
| وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْذِفُ مِنْ أَقْوَالِ كِتَابِ هَذِهِ ٱلنُّبُوَّةِ، يَحْذِفُ ٱللهُ نَصِيبَهُ مِنْ سِفْرِ ٱلْحَيَاةِ، وَمِنَ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْمُقَدَّسَةِ، وَمِنَ ٱلْمَكْتُوبِ فِي هَذَا ٱلْكِتَابِ. | ١٩ 19 |
୧୯ଆଡଃ ନେ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଆୟାର୍କାଜିକଏତେ ଜେତାଏ ଜେତ୍ନାଃ ଆତ୍ମେରେଦ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ନେ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଜୀଦାନ୍ ଦାରୁରେୟାଃ ଜ'ହେତେ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ନାଗାର୍ହେତେ ହିଗାଡ଼ିୟା ।
| يَقُولُ ٱلشَّاهِدُ بِهَذَا: «نَعَمْ! أَنَا آتِي سَرِيعًا». آمِينَ. تَعَالَ أَيُّهَا ٱلرَّبُّ يَسُوعُ. | ٢٠ 20 |
୨୦ନେ ସବେନ୍ ବିଷାଏରେୟାଃ ଗାୱା ଏମ୍ତାନ୍ନିଃ କାଜିତାନାଏ, “ନେଆଁ ସାର୍ତିଗି ହବାଅଃଗିୟା । ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗି ଜାଲ୍ଦିଗିଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃଆ ।” ଏନାଗି ହବାଅଃକା । ହେ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ, ହିଜୁଃମେ ।
| نِعْمَةُ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ مَعَ جَمِيعِكُمْ. آمِينَ. | ٢١ 21 |
୨୧ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁଆଃ ସାୟାଦ୍ ମିମିଆଦ୍ ସବେନ୍କ ଆଟ୍କାରେପେ । ଆମେନ୍ ।
