رُؤيا 17

١ 1 ثُمَّ جَاءَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلَّذِينَ مَعَهُمُ ٱلسَّبْعَةُ ٱلْجَامَاتُ، وَتَكَلَّمَ مَعِي قَائِلًا لِي: «هَلُمَّ فَأُرِيَكَ دَيْنُونَةَ ٱلزَّانِيَةِ ٱلْعَظِيمَةِ ٱلْجَالِسَةِ عَلَى ٱلْمِيَاهِ ٱلْكَثِيرَةِ،

ତଦନନ୍ତରଂ ତେଷାଂ ସପ୍ତକଂସଧାରିଣାଂ ସପ୍ତଦୂତାନାମ୍ ଏକ ଆଗତ୍ୟ ମାଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍, ଅତ୍ରାଗଚ୍ଛ, ମେଦିନ୍ୟା ନରପତଯୋ ଯଯା ୱେଶ୍ୟଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟଭିଚାରକର୍ମ୍ମ କୃତୱନ୍ତଃ,

٢ 2 ٱلَّتِي زَنَى مَعَهَا مُلُوكُ ٱلْأَرْضِ، وَسَكِرَ سُكَّانُ ٱلْأَرْضِ مِنْ خَمْرِ زِنَاهَا».

ଯସ୍ୟା ୱ୍ୟଭିଚାରମଦେନ ଚ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନୋ ମତ୍ତା ଅଭୱନ୍ ତସ୍ୟା ବହୁତୋଯେଷୂପୱିଷ୍ଟାଯା ମହାୱେଶ୍ୟାଯା ଦଣ୍ଡମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାଂ ଦର୍ଶଯାମି|

٣ 3 فَمَضَى بِي بِٱلرُّوحِ إِلَى بَرِّيَّةٍ، فَرَأَيْتُ ٱمْرَأَةً جَالِسَةً عَلَى وَحْشٍ قِرْمِزِيٍّ مَمْلُوءٍ أَسْمَاءَ تَجْدِيفٍ، لَهُ سَبْعَةُ رُؤُوسٍ وَعَشَرَةُ قُرُونٍ.

ତତୋ ଽହମ୍ ଆତ୍ମନାୱିଷ୍ଟସ୍ତେନ ଦୂତେନ ପ୍ରାନ୍ତରଂ ନୀତସ୍ତତ୍ର ନିନ୍ଦାନାମଭିଃ ପରିପୂର୍ଣଂ ସପ୍ତଶିରୋଭି ର୍ଦଶଶୃଙ୍ଗୈଶ୍ଚ ୱିଶିଷ୍ଟଂ ସିନ୍ଦୂରୱର୍ଣଂ ପଶୁମୁପୱିଷ୍ଟା ଯୋଷିଦେକା ମଯା ଦୃଷ୍ଟା|

٤ 4 وَٱلْمَرْأَةُ كَانَتْ مُتَسَرْبِلَةً بِأُرْجُوانٍ وَقِرْمِزٍ، وَمُتَحَلِّيَةً بِذَهَبٍ وَحِجَارَةٍ كَرِيمَةٍ وَلُؤْلُؤٍ، وَمَعَهَا كَأْسٌ مِنْ ذَهَبٍ فِي يَدِهَا مَمْلُوَّةٌ رَجَاسَاتٍ وَنَجَاسَاتِ زِنَاهَا،

ସା ନାରୀ କୃଷ୍ଣଲୋହିତୱର୍ଣଂ ସିନ୍ଦୂରୱର୍ଣଞ୍ଚ ପରିଚ୍ଛଦଂ ଧାରଯତି ସ୍ୱର୍ଣମଣିମୁକ୍ତାଭିଶ୍ଚ ୱିଭୂଷିତାସ୍ତି ତସ୍ୟାଃ କରେ ଘୃଣାର୍ହଦ୍ରୱ୍ୟୈଃ ସ୍ୱୱ୍ୟଭିଚାରଜାତମଲୈଶ୍ଚ ପରିପୂର୍ଣ ଏକଃ ସୁୱର୍ଣମଯଃ କଂସୋ ୱିଦ୍ୟତେ|

٥ 5 وَعَلَى جَبْهَتِهَا ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ: «سِرٌّ. بَابِلُ ٱلْعَظِيمَةُ أُمُّ ٱلزَّوَانِي وَرَجَاسَاتِ ٱلْأَرْضِ».

ତସ୍ୟା ଭାଲେ ନିଗୂଢୱାକ୍ୟମିଦଂ ପୃଥିୱୀସ୍ଥୱେଶ୍ୟାନାଂ ଘୃଣ୍ୟକ୍ରିଯାଣାଞ୍ଚ ମାତା ମହାବାବିଲିତି ନାମ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ|

٦ 6 وَرَأَيْتُ ٱلْمَرْأَةَ سَكْرَى مِنْ دَمِ ٱلْقِدِّيسِينَ وَمِنْ دَمِ شُهَدَاءِ يَسُوعَ. فَتَعَجَّبْتُ لَمَّا رَأَيْتُهَا تَعَجُّبًا عَظِيمًا!

ମମ ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚରସ୍ଥା ସା ନାରୀ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ରୁଧିରେଣ ଯୀଶୋଃ ସାକ୍ଷିଣାଂ ରୁଧିରେଣ ଚ ମତ୍ତାସୀତ୍ ତସ୍ୟା ଦର୍ଶନାତ୍ ମମାତିଶଯମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଜ୍ଞାନଂ ଜାତଂ|

٧ 7 ثُمَّ قَالَ لِي ٱلْمَلَاكُ: «لِمَاذَا تَعَجَّبْتَ؟ أَنَا أَقُولُ لَكَ سِرَّ ٱلْمَرْأَةِ وَٱلْوَحْشِ ٱلْحَامِلِ لَهَا، ٱلَّذِي لَهُ ٱلسَّبْعَةُ ٱلرُّؤُوسِ وَٱلْعَشَرَةُ ٱلْقُرُونِ:

ତତଃ ସ ଦୂତୋ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ କୁତସ୍ତୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଜ୍ଞାନଂ ଜାଯତେ? ଅସ୍ୟା ଯୋଷିତସ୍ତଦ୍ୱାହନସ୍ୟ ସପ୍ତଶିରୋଭି ର୍ଦଶଶୃଙ୍ଗୈଶ୍ଚ ଯୁକ୍ତସ୍ୟ ପଶୋଶ୍ଚ ନିଗୂଢଭାୱମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାଂ ଜ୍ଞାପଯାମି|

٨ 8 ٱلْوَحْشُ ٱلَّذِي رَأَيْتَ، كَانَ وَلَيْسَ ٱلْآنَ، وَهُوَ عَتِيدٌ أَنْ يَصْعَدَ مِنَ ٱلْهَاوِيَةِ وَيَمْضِيَ إِلَى ٱلْهَلَاكِ. وَسَيَتَعَجَّبُ ٱلسَّاكِنُونَ عَلَى ٱلْأَرْضِ، ٱلَّذِينَ لَيْسَتْ أَسْمَاؤُهُمْ مَكْتُوبَةً فِي سِفْرِ ٱلْحَيَاةِ مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ، حِينَمَا يَرَوْنَ ٱلْوَحْشَ أَنَّهُ كَانَ وَلَيْسَ ٱلْآنَ، مَعَ أَنَّهُ كَائِنٌ. (Abyssos g12)

ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟୋ ଽସୌ ପଶୁରାସୀତ୍ ନେଦାନୀଂ ୱର୍ତ୍ତତେ କିନ୍ତୁ ରସାତଲାତ୍ ତେନୋଦେତୱ୍ୟଂ ୱିନାଶଶ୍ଚ ଗନ୍ତୱ୍ୟଃ| ତତୋ ଯେଷାଂ ନାମାନି ଜଗତଃ ସୃଷ୍ଟିକାଲମ୍ ଆରଭ୍ୟ ଜୀୱନପୁସ୍ତକେ ଲିଖିତାନି ନ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ତେ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନୋ ଭୂତମ୍ ଅୱର୍ତ୍ତମାନମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତଞ୍ଚ ତଂ ପଶୁଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମଂସ୍ୟନ୍ତେ| (Abyssos g12)

٩ 9 هُنَا ٱلذِّهْنُ ٱلَّذِي لَهُ حِكْمَةٌ! اَلسَّبْعَةُ ٱلرُّؤُوسِ هِيَ سَبْعَةُ جِبَالٍ عَلَيْهَا ٱلْمَرْأَةُ جَالِسَةً.

ଅତ୍ର ଜ୍ଞାନଯୁକ୍ତଯା ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ପ୍ରକାଶିତୱ୍ୟଂ| ତାନି ସପ୍ତଶିରାଂସି ତସ୍ୟା ଯୋଷିତ ଉପୱେଶନସ୍ଥାନସ୍ୱରୂପାଃ ସପ୍ତଗିରଯଃ ସପ୍ତ ରାଜାନଶ୍ଚ ସନ୍ତି|

١٠ 10 وَسَبْعَةُ مُلُوكٍ: خَمْسَةٌ سَقَطُوا، وَوَاحِدٌ مَوْجُودٌ، وَٱلْآخَرُ لَمْ يَأْتِ بَعْدُ. وَمَتَى أَتَى يَنْبَغِي أَنْ يَبْقَى قَلِيلًا.

ତେଷାଂ ପଞ୍ଚ ପତିତା ଏକଶ୍ଚ ୱର୍ତ୍ତମାନଃ ଶେଷଶ୍ଚାଦ୍ୟାପ୍ୟନୁପସ୍ଥିତଃ ସ ଯଦୋପସ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦାପି ତେନାଲ୍ପକାଲଂ ସ୍ଥାତୱ୍ୟଂ|

١١ 11 وَٱلْوَحْشُ ٱلَّذِي كَانَ وَلَيْسَ ٱلْآنَ فَهُوَ ثَامِنٌ، وَهُوَ مِنَ ٱلسَّبْعَةِ، وَيَمْضِي إِلَى ٱلْهَلَاكِ.

ଯଃ ପଶୁରାସୀତ୍ କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ନ ୱର୍ତ୍ତତେ ସ ଏୱାଷ୍ଟମଃ, ସ ସପ୍ତାନାମ୍ ଏକୋ ଽସ୍ତି ୱିନାଶଂ ଗମିଷ୍ୟତି ଚ|

١٢ 12 وَٱلْعَشَرَةُ ٱلْقُرُونِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ هِيَ عَشَرَةُ مُلُوكٍ لَمْ يَأْخُذُوا مُلْكًا بَعْدُ، لَكِنَّهُمْ يَأْخُذُونَ سُلْطَانَهُمْ كَمُلُوكٍ سَاعَةً وَاحِدَةً مَعَ ٱلْوَحْشِ.

ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟାନି ଦଶଶୃଙ୍ଗାଣ୍ୟପି ଦଶ ରାଜାନଃ ସନ୍ତିଃ, ଅଦ୍ୟାପି ତୈ ରାଜ୍ୟଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତଂ କିନ୍ତୁ ମୁହୂର୍ତ୍ତମେକଂ ଯାୱତ୍ ପଶୁନା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତେ ରାଜାନ ଇୱ ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟନ୍ତି|

١٣ 13 هَؤُلَاءِ لَهُمْ رَأْيٌ وَاحِدٌ، وَيُعْطُونَ ٱلْوَحْشَ قُدْرَتَهُمْ وَسُلْطَانَهُمْ.

ତ ଏକମନ୍ତ୍ରଣା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି ସ୍ୱକୀଯଶକ୍ତିପ୍ରଭାୱୌ ପଶୱେ ଦାସ୍ୟନ୍ତି ଚ|

١٤ 14 هَؤُلَاءِ سَيُحَارِبُونَ ٱلْخَرُوفَ، وَٱلْخَرُوفُ يَغْلِبُهُمْ، لِأَنَّهُ رَبُّ ٱلْأَرْبَابِ وَمَلِكُ ٱلْمُلُوكِ، وَٱلَّذِينَ مَعَهُ مَدْعُوُّونَ وَمُخْتَارُونَ وَمُؤْمِنُونَ».

ତେ ମେଷଶାୱକେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯୋତ୍ସ୍ୟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମେଷଶାୱକସ୍ତାନ୍ ଜେଷ୍ୟତି ଯତଃ ସ ପ୍ରଭୂନାଂ ପ୍ରଭୂ ରାଜ୍ଞାଂ ରାଜା ଚାସ୍ତି ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ଽପ୍ୟାହୂତା ଅଭିରୁଚିତା ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟାଶ୍ଚ|

١٥ 15 ثُمَّ قَالَ لِيَ: «ٱلْمِيَاهُ ٱلَّتِي رَأَيْتَ حَيْثُ ٱلزَّانِيَةُ جَالِسَةٌ، هِيَ شُعُوبٌ وَجُمُوعٌ وَأُمَمٌ وَأَلْسِنَةٌ.

ଅପରଂ ସ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ ସା ୱେଶ୍ୟା ଯତ୍ରୋପୱିଶତି ତାନି ତୋଯାନି ଲୋକା ଜନତା ଜାତଯୋ ନାନାଭାଷାୱାଦିନଶ୍ଚ ସନ୍ତି|

١٦ 16 وَأَمَّا ٱلْعَشَرَةُ ٱلْقُرُونِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ عَلَى ٱلْوَحْشِ فَهَؤُلَاءِ سَيُبْغِضُونَ ٱلزَّانِيَةَ، وَسَيَجْعَلُونَهَا خَرِبَةً وَعُرْيَانَةً، وَيَأْكُلُونَ لَحْمَهَا وَيُحْرِقُونَهَا بِٱلنَّارِ.

ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟାନି ଦଶ ଶୃଙ୍ଗାଣି ପଶୁଶ୍ଚେମେ ତାଂ ୱେଶ୍ୟାମ୍ ଋତୀଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ଦୀନାଂ ନଗ୍ନାଞ୍ଚ କରିଷ୍ୟନ୍ତି ତସ୍ୟା ମାଂସାନି ଭୋକ୍ଷ୍ୟନ୍ତେ ୱହ୍ନିନା ତାଂ ଦାହଯିଷ୍ୟନ୍ତି ଚ|

١٧ 17 لِأَنَّ ٱللهَ وَضَعَ فِي قُلُوبِهِمْ أَنْ يَصْنَعُوا رَأْيَهُ، وَأَنْ يَصْنَعُوا رَأْيًا وَاحِدًا، وَيُعْطُوا ٱلْوَحْشَ مُلْكَهُمْ حَتَّى تُكْمَلَ أَقْوَالُ ٱللهِ.

ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଯାୱତ୍ ସିଦ୍ଧିଂ ନ ଗମିଷ୍ୟନ୍ତି ତାୱଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନୋଗତଂ ସାଧଯିତୁମ୍ ଏକାଂ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ମୈ ପଶୱେ ସ୍ୱେଷାଂ ରାଜ୍ୟଂ ଦାତୁଞ୍ଚ ତେଷାଂ ମନାଂସୀଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତିତାନି|

١٨ 18 وَٱلْمَرْأَةُ ٱلَّتِي رَأَيْتَ هِيَ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ ٱلَّتِي لَهَا مُلْكٌ عَلَى مُلُوكِ ٱلْأَرْضِ».

ଅପରଂ ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟା ଯୋଷିତ୍ ସା ମହାନଗରୀ ଯା ପୃଥିୱ୍ୟା ରାଜ୍ଞାମ୍ ଉପରି ରାଜତ୍ୱଂ କୁରୁତେ|