رُؤيا 15
| ثُمَّ رَأَيْتُ آيَةً أُخْرَى فِي ٱلسَّمَاءِ،عَظِيمَةً وَعَجِيبَةً: سَبْعَةَ مَلَائِكَةٍ مَعَهُمُ ٱلسَّبْعُ ٱلضَّرَبَاتُ ٱلْأَخِيرَةُ، لِأَنْ بِهَا أُكْمِلَ غَضَبُ ٱللهِ. | ١ 1 |
फिरी मीं स्वर्गे मां अक बड्डो ते आजीब निशान लाव, मतलब सत स्वर्गदूत ज़ैन कां आखरी सत आफतां थी, किजोकि तैन केरे भोने पुड़ परमेशरेरो क्रोध मुकेलो।
| وَرَأَيْتُ كَبَحْرٍ مِنْ زُجَاجٍ مُخْتَلِطٍ بِنَارٍ، وَٱلْغَالِبِينَ عَلَى ٱلْوَحْشِ وَصُورَتِهِ وَعَلَى سِمَتِهِ وَعَدَدِ ٱسْمِهِ، وَاقِفِينَ عَلَى ٱلْبَحْرِ ٱلزُّجَاجِيِّ، مَعَهُمْ قِيثَارَاتُ ٱللهِ، | ٢ 2 |
तैखन मीं समुन्द्रेरू ज़ेरू किछ लाव ज़ैन शीशेरू ज़ेरू चमकतू थियूं ते अग भी तैस मां मिलोरी थी। मीं तैना लोक भी लाए ज़ैना हैवाने न थिये हैरेई बटोरो, तैन लोकेईं हैवान ते तैसेरे मूरतरी पूज़ा न थी कियोरी। ते तैन पुड़ तैस हैवानेरे नंव्वेरे अंकेरी महोर न थी लोरोरी। तैना तैस शीशेरे समुन्दरेरे बन्ने पुड़ तै सारंगी घिन्तां खड़े भोए ज़ै परमेशरे तैन दित्तोरी थी।
| وَهُمْ يُرَتِّلُونَ تَرْنِيمَةَ مُوسَى عَبْدِ ٱللهِ، وَتَرْنِيمَةَ ٱلْخَرُوفِ قَائِلِينَ: «عَظِيمَةٌ وَعَجِيبَةٌ هِيَ أَعْمَالُكَ، أَيُّهَا ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ، ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ! عَادِلَةٌ وَحَقٌّ هِيَ طُرُقُكَ، يَا مَلِكَ ٱلْقِدِّيسِينَ! | ٣ 3 |
तैना परमेशरेरे दास मूसेरू गीत, ते गबड़ेरू गीत ज़ोते थी, “हे सर्वशक्तिमान प्रभु-परमेशर, ज़ैना कम्मां तीं कियां तैना बड़ा महान ते आजीब आन, तू सेब्भी कौमां केरो राज़ोस, तैन सब ज़ैन तीं कियूं तैन सही ते धर्मी आए।”
| مَنْ لَا يَخَافُكَ يَارَبُّ وَيُمَجِّدُ ٱسْمَكَ؟ لِأَنَّكَ وَحْدَكَ قُدُّوسٌ، لِأَنَّ جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ سَيَأْتُونَ وَيَسْجُدُونَ أَمَامَكَ، لِأَنَّ أَحْكَامَكَ قَدْ أُظْهِرَتْ». | ٤ 4 |
“हे प्रभु, सेब्भी लोकेईं तेरी आदर की, ते तैना सारे तेरे नंव्वेरी इज़्ज़त केरतन, किजोकि तूए सिर्फ पवित्रस। सैरी कौमां केरे लोक हर राज़्ज़न मरां तीं कां एज्जेले, तैना तेरी आराधना केरेले किजोकि तेरे धर्मी कम्मां बड़ां मशूर आन।”
| ثُمَّ بَعْدَ هَذَا نَظَرْتُ وَإِذَا قَدِ ٱنْفَتَحَ هَيْكَلُ خَيْمَةِ ٱلشَّهَادَةِ فِي ٱلسَّمَاءِ، | ٥ 5 |
ज़ैखन तैन लोकेईं गीत ज़ोताईं खतम कियां, त मीं स्वर्गे मां मन्दर खोलोरू लाव। तैन एरू थियूं ज़ेन्च़रे तेम्बु।
| وَخَرَجَتِ ٱلسَّبْعَةُ ٱلْمَلَائِكَةُ وَمَعَهُمُ ٱلسَّبْعُ ٱلضَّرَبَاتِ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، وَهُمْ مُتَسَرْبِلُونَ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ وَبَهِيٍّ، وَمُتَمَنْطِقُونَ عِنْدَ صُدُورِهِمْ بِمَنَاطِقَ مِنْ ذَهَبٍ. | ٦ 6 |
ते तैना सत स्वर्गदूत ज़ैन कां सत आखरी आफतां थी, तैना तैस मन्दरे मरां निस्से। तैनेईं छ़ित्तां चमकतां लिगड़ां लोरां थियां ते तैनेईं अपने छैती पुड़ सोन्नेरी पेट्टी बेन्धोरी थी।
| وَوَاحِدٌ مِنَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ أَعْطَى ٱلسَّبْعَةَ ٱلْمَلَائِكَةِ سَبْعَةَ جَامَاتٍ مِنْ ذَهَبٍ، مَمْلُوَّةٍ مِنْ غَضَبِ ٱللهِ ٱلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. (aiōn g165) | ٧ 7 |
ते तैन च़ेव्रे प्रैणन मरां एक्के सत्ते स्वर्गदूतन हमेशा ज़ींते रानेबाले परमेशरेरे प्रकोपे सेइं भरोरे सत सोन्नेरे कटोरे दित्ते। (aiōn g165)
| وَٱمْتَلَأَ ٱلْهَيْكَلُ دُخَانًا مِنْ مَجْدِ ٱللهِ وَمِنْ قُدْرَتِهِ، وَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ ٱلْهَيْكَلَ حَتَّى كَمِلَتْ سَبْعُ ضَرَبَاتِ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْمَلَائِكَةِ. | ٨ 8 |
ते परमेशरेरी महिमा, ते तैसेरे शेक्तरे वजाई सेइं मन्दर तूए सेइं भेरोई जेव, ते ज़ां तगर तैन सत्ते स्वर्गदूतेईं सते आफतां खतम की, तांतगर कोई मन्दरे मां न गेइ बटो।
