< اَلْمَزَامِيرُ 121 >
تَرْنِيمَةُ ٱلْمَصَاعِدِ أَرْفَعُ عَيْنَيَّ إِلَى ٱلْجِبَالِ، مِنْ حَيْثُ يَأْتِي عَوْنِي! | ١ 1 |
Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?
مَعُونَتِي مِنْ عِنْدِ ٱلرَّبِّ، صَانِعِ ٱلسَّمَاوَاتِ وَٱلْأَرْضِ. | ٢ 2 |
Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.
لَا يَدَعُ رِجْلَكَ تَزِلُّ. لَا يَنْعَسُ حَافِظُكَ. | ٣ 3 |
Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.
إِنَّهُ لَا يَنْعَسُ وَلَا يَنَامُ حَافِظُ إِسْرَائِيلَ. | ٤ 4 |
Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.
ٱلرَّبُّ حَافِظُكَ. ٱلرَّبُّ ظِلٌّ لَكَ عَنْ يَدِكَ ٱلْيُمْنَى. | ٥ 5 |
Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.
لَا تَضْرِبُكَ ٱلشَّمْسُ فِي ٱلنَّهَارِ، وَلَا ٱلْقَمَرُ فِي ٱللَّيْلِ. | ٦ 6 |
Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.
ٱلرَّبُّ يَحْفَظُكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ. يَحْفَظُ نَفْسَكَ. | ٧ 7 |
Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
ٱلرَّبُّ يَحْفَظُ خُرُوجَكَ وَدُخُولَكَ مِنَ ٱلْآنَ وَإِلَى ٱلدَّهْرِ. | ٨ 8 |
Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.