اَلْمَزَامِيرُ 107

١ 1 اِحْمَدُوا ٱلرَّبَّ لِأَنَّهُ صَالِحٌ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.

٢ 2 لِيَقُلْ مَفْدِيُّو ٱلرَّبِّ، ٱلَّذِينَ فَدَاهُمْ مِنْ يَدِ ٱلْعَدُوِّ،

Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.

٣ 3 وَمِنَ ٱلْبُلْدَانِ جَمَعَهُمْ، مِنَ ٱلْمَشْرِقِ وَمِنَ ٱلْمَغْرِبِ، مِنَ ٱلشِّمَالِ وَمِنَ ٱلْبَحْرِ.

Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.

٤ 4 تَاهُوا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ فِي قَفْرٍ بِلَا طَرِيقٍ. لَمْ يَجِدُوا مَدِينَةَ سَكَنٍ.

Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,

٥ 5 جِيَاعٌ عِطَاشٌ أَيْضًا أَعْيَتْ أَنْفُسُهُمْ فِيهِمْ.

hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.

٦ 6 فَصَرَخُوا إِلَى ٱلرَّبِّ فِي ضِيقِهِمْ، فَأَنْقَذَهُمْ مِنْ شَدَائِدِهِمْ،

„Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!

٧ 7 وَهَدَاهُمْ طَرِيقًا مُسْتَقِيمًا لِيَذْهَبُوا إِلَى مَدِينَةِ سَكَنٍ.

Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.

٨ 8 فَلْيَحْمَدُوا ٱلرَّبَّ عَلَى رَحْمَتِهِ وَعَجَائِبِهِ لِبَنِي آدَمَ.

Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,

٩ 9 لِأَنَّهُ أَشْبَعَ نَفْسًا مُشْتَهِيَةً وَمَلَأَ نَفْسًا جَائِعَةً خَيْرًا،

því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.

١٠ 10 ٱلْجُلُوسَ فِي ٱلظُّلْمَةِ وَظِلَالِ ٱلْمَوْتِ، مُوثَقِينَ بِٱلذُّلِّ وَٱلْحَدِيدِ.

Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?

١١ 11 لِأَنَّهُمْ عَصَوْا كَلَامَ ٱللهِ، وَأَهَانُوا مَشُورَةَ ٱلْعَلِيِّ.

Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.

١٢ 12 فَأَذَلَّ قُلُوبَهُمْ بِتَعَبٍ. عَثَرُوا وَلَا مَعِينَ.

Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.

١٣ 13 ثُمَّ صَرَخُوا إِلَى ٱلرَّبِّ فِي ضِيقِهِمْ، فَخَلَّصَهُمْ مِنْ شَدَائِدِهِمْ.

Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!

١٤ 14 أَخْرَجَهُمْ مِنَ ٱلظُّلْمَةِ وَظِلَالِ ٱلْمَوْتِ، وَقَطَّعَ قُيُودَهُمْ.

Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.

١٥ 15 فَلْيَحْمَدُوا ٱلرَّبَّ عَلَى رَحْمَتِهِ وَعَجَائِبِهِ لِبَنِي آدَمَ.

Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!

١٦ 16 لِأَنَّهُ كَسَّرَ مَصَارِيعَ نُحَاسٍ، وَقَطَّعَ عَوَارِضَ حَدِيدٍ.

Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.

١٧ 17 وَٱلْجُهَّالُ مِنْ طَرِيقِ مَعْصِيَتِهِمْ، وَمِنْ آثَامِهِمْ يُذَلُّونَ.

Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.

١٨ 18 كَرِهَتْ أَنْفُسُهُمْ كُلَّ طَعَامٍ، وَٱقْتَرَبُوا إِلَى أَبْوَابِ ٱلْمَوْتِ.

Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.

١٩ 19 فَصَرَخُوا إِلَى ٱلرَّبِّ فِي ضِيقِهِمْ، فَخَلَّصَهُمْ مِنْ شَدَائِدِهِمْ.

Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.

٢٠ 20 أَرْسَلَ كَلِمَتَهُ فَشَفَاهُمْ، وَنَجَّاهُمْ مِنْ تَهْلُكَاتِهِمْ.

Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.

٢١ 21 فَلْيَحْمَدُوا ٱلرَّبَّ عَلَى رَحْمَتِهِ وَعَجَائِبِهِ لِبَنِي آدَمَ.

Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!

٢٢ 22 وَلْيَذْبَحُوا لَهُ ذَبَائِحَ ٱلْحَمْدِ، وَلْيَعُدُّوا أَعْمَالَهُ بِتَرَنُّمٍ.

Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.

٢٣ 23 اَلنَّازِلُونَ إِلَى ٱلْبَحْرِ فِي ٱلسُّفُنِ، ٱلْعَامِلُونَ عَمَلًا فِي ٱلْمِيَاهِ ٱلْكَثِيرَةِ،

Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.

٢٤ 24 هُمْ رَأَوْا أَعْمَالَ ٱلرَّبِّ وَعَجَائِبَهُ فِي ٱلْعُمْقِ.

Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.

٢٥ 25 أَمَرَ فَأَهَاجَ رِيحًا عَاصِفَةً فَرَفَعَتْ أَمْوَاجَهُ.

Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.

٢٦ 26 يَصْعَدُونَ إِلَى ٱلسَّمَاوَاتِ، يَهْبِطُونَ إِلَى ٱلْأَعْمَاقِ. ذَابَتْ أَنْفُسُهُمْ بِٱلشَّقَاءِ.

Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.

٢٧ 27 يَتَمَايَلُونَ وَيَتَرَنَّحُونَ مِثْلَ ٱلسَّكْرَانِ، وَكُلُّ حِكْمَتِهِمِ ٱبْتُلِعَتْ.

Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.

٢٨ 28 فَيَصْرُخُونَ إِلَى ٱلرَّبِّ فِي ضِيقِهِمْ، وَمِنْ شَدَائِدِهِمْ يُخَلِّصُهُمْ.

Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.

٢٩ 29 يُهْدِئُ ٱلْعَاصِفَةَ فَتَسْكُنُ، وَتَسْكُتُ أَمْوَاجُهَا.

Hann kyrrir bæði sjó og vind.

٣٠ 30 فَيَفْرَحُونَ لِأَنَّهُمْ هَدَأُوا، فَيَهْدِيهِمْ إِلَى ٱلْمَرْفَإِ ٱلَّذِي يُرِيدُونَهُ.

Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!

٣١ 31 فَلْيَحْمَدُوا ٱلرَّبَّ عَلَى رَحْمَتِهِ وَعَجَائِبِهِ لِبَنِي آدَمَ.

Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.

٣٢ 32 وَلْيَرْفَعُوهُ فِي مَجْمَعِ ٱلشَّعْبِ، وَلْيُسَبِّحُوهُ فِي مَجْلِسِ ٱلْمَشَايِخِ.

Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.

٣٣ 33 يَجْعَلُ ٱلْأَنْهَارَ قِفَارًا، وَمَجَارِيَ ٱلْمِيَاهِ مَعْطَشَةً،

Hann þurrkar upp fljótin

٣٤ 34 وَٱلْأَرْضَ ٱلْمُثْمِرَةَ سَبِخَةً مِنْ شَرِّ ٱلسَّاكِنِينَ فِيهَا.

og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.

٣٥ 35 يَجْعَلُ ٱلْقَفْرَ غَدِيرَ مِيَاهٍ، وَأَرْضًا يَبَسًا يَنَابِيعَ مِيَاهٍ.

En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.

٣٦ 36 وَيُسْكِنُ هُنَاكَ ٱلْجِيَاعَ فَيُهَيِّئُونَ مَدِينَةَ سَكَنٍ.

Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,

٣٧ 37 وَيَزْرَعُونَ حُقُولًا وَيَغْرِسُونَ كُرُومًا، فَتَصْنَعُ ثَمَرَ غَلَّةٍ.

sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.

٣٨ 38 وَيُبَارِكُهُمْ فَيَكْثُرُونَ جِدًّا، وَلَا يُقَلِّلُ بَهَائِمَهُمْ.

Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.

٣٩ 39 ثُمَّ يَقِلُّونَ وَيَنْحَنُونَ مِنْ ضَغْطِ ٱلشَّرِّ وَٱلْحُزْنِ.

Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,

٤٠ 40 يَسْكُبُ هَوَانًا عَلَى رُؤَسَاءَ، وَيُضِلُّهُمْ فِي تِيهٍ بِلَا طَرِيقٍ،

því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,

٤١ 41 وَيُعَلِّي ٱلْمِسْكِينَ مِنَ ٱلذُّلِّ، وَيَجْعَلُ ٱلْقَبَائِلَ مِثْلَ قُطْعَانِ ٱلْغَنَمِ.

en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.

٤٢ 42 يَرَى ذَلِكَ ٱلْمُسْتَقِيمُونَ فَيَفْرَحُونَ، وَكُلُّ إِثْمٍ يَسُدُّ فَاهُ.

Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.

٤٣ 43 مَنْ كَانَ حَكِيمًا يَحْفَظُ هَذَا، وَيَتَعَقَّلُ مَرَاحِمَ ٱلرَّبِّ.

Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.