مَتَّى 28
| وَبَعْدَ ٱلسَّبْتِ، عِنْدَ فَجْرِ أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ، جَاءَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى لِتَنْظُرَا ٱلْقَبْرَ. | ١ 1 |
ตต: ปรํ วิศฺรามวารสฺย เศเษ สปฺตาหปฺรถมทินสฺย ปฺรโภเต ชาเต มคฺทลีนี มริยมฺ อนฺยมริยมฺ จ ศฺมศานํ ทฺรษฺฏุมาคตาฯ
| وَإِذَا زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَدَثَتْ، لِأَنَّ مَلَاكَ ٱلرَّبِّ نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ وَجَاءَ وَدَحْرَجَ ٱلْحَجَرَ عَنِ ٱلْبَابِ، وَجَلَسَ عَلَيْهِ. | ٢ 2 |
ตทา มหานฺ ภูกมฺโป'ภวตฺ; ปรเมศฺวรียทูต: สฺวรฺคาทวรุหฺย ศฺมศานทฺวาราตฺ ปาษาณมปสารฺยฺย ตทุปรฺยฺยุปวิเวศฯ
| وَكَانَ مَنْظَرُهُ كَٱلْبَرْقِ، وَلِبَاسُهُ أَبْيَضَ كَٱلثَّلْجِ. | ٣ 3 |
ตทฺวทนํ วิทฺยุทฺวตฺ เตโชมยํ วสนํ หิมศุภฺรญฺจฯ
| فَمِنْ خَوْفِهِ ٱرْتَعَدَ ٱلْحُرَّاسُ وَصَارُوا كَأَمْوَاتٍ. | ٤ 4 |
ตทานีํ รกฺษิณสฺตทฺภยาตฺ กมฺปิตา มฺฤตวทฺ พภูว: ฯ
| فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لِلْمَرْأَتَيْنِ: «لَا تَخَافَا أَنْتُمَا، فَإِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكُمَا تَطْلُبَانِ يَسُوعَ ٱلْمَصْلُوبَ. | ٥ 5 |
ส ทูโต โยษิโต ชคาท, ยูยํ มา ไภษฺฏ, กฺรุศหตยีศุํ มฺฤคยเธฺว ตทหํ เวทฺมิฯ
| لَيْسَ هُوَ هَهُنَا، لِأَنَّهُ قَامَ كَمَا قَالَ! هَلُمَّا ٱنْظُرَا ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي كَانَ ٱلرَّبُّ مُضْطَجِعًا فِيهِ. | ٦ 6 |
โส'ตฺร นาสฺติ, ยถาวทตฺ ตโถตฺถิตวานฺ; เอตตฺ ปฺรโภ: ศยนสฺถานํ ปศฺยตฯ
| وَٱذْهَبَا سَرِيعًا قُولَا لِتَلَامِيذِهِ: إِنَّهُ قَدْ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. هَا هُوَ يَسْبِقُكُمْ إِلَى ٱلْجَلِيلِ. هُنَاكَ تَرَوْنَهُ. هَا أَنَا قَدْ قُلْتُ لَكُمَا». | ٧ 7 |
ตูรฺณํ คตฺวา ตจฺฉิษฺยานฺ อิติ วทต, ส ศฺมศานาทฺ อุทติษฺฐตฺ, ยุษฺมากมเคฺร คาลีลํ ยาสฺยติ ยูยํ ตตฺร ตํ วีกฺษิษฺยเธฺว, ปศฺยตาหํ วารฺตฺตามิมำ ยุษฺมานวาทิษํฯ
| فَخَرَجَتَا سَرِيعًا مِنَ ٱلْقَبْرِ بِخَوْفٍ وَفَرَحٍ عَظِيمٍ، رَاكِضَتَيْنِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ. | ٨ 8 |
ตตสฺตา ภยาตฺ มหานนฺทาญฺจ ศฺมศานาตฺ ตูรฺณํ พหิรฺภูย ตจฺฉิษฺยานฺ วารฺตฺตำ วกฺตุํ ธาวิตวตฺย: ฯ กินฺตุ ศิษฺยานฺ วารฺตฺตำ วกฺตุํ ยานฺติ, ตทา ยีศุ รฺทรฺศนํ ทตฺตฺวา ตา ชคาท,
| وَفِيمَا هُمَا مُنْطَلِقَتَانِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ إِذَا يَسُوعُ لَاقَاهُمَا وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكُمَا». فَتَقَدَّمَتَا وَأَمْسَكَتَا بِقَدَمَيْهِ وَسَجَدَتَا لَهُ. | ٩ 9 |
ยุษฺมากํ กลฺยาณํ ภูยาตฺ, ตตสฺตา อาคตฺย ตตฺปาทโย: ปติตฺวา ปฺรเณมุ: ฯ
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «لَا تَخَافَا. اِذْهَبَا قُولَا لِإِخْوَتِي أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ، وَهُنَاكَ يَرَوْنَنِي». | ١٠ 10 |
ยีศุสฺตา อวาทีตฺ, มา พิภีต, ยูยํ คตฺวา มม ภฺราตฺฤนฺ คาลีลํ ยาตุํ วทต, ตตฺร เต มำ ทฺรกฺษฺยนฺติฯ
| وَفِيمَا هُمَا ذَاهِبَتَانِ إِذَا قَوْمٌ مِنَ ٱلْحُرَّاسِ جَاءُوا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ وَأَخْبَرُوا رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ بِكُلِّ مَا كَانَ. | ١١ 11 |
สฺตฺริโย คจฺฉนฺติ, ตทา รกฺษิณำ เกจิตฺ ปุรํ คตฺวา ยทฺยทฺ ฆฏิตํ ตตฺสรฺวฺวํ ปฺรธานยาชกานฺ ชฺญาปิตวนฺต: ฯ
| فَٱجْتَمَعُوا مَعَ ٱلشُّيُوخِ، وَتَشَاوَرُوا، وَأَعْطَوْا ٱلْعَسْكَرَ فِضَّةً كَثِيرَةً | ١٢ 12 |
เต ปฺราจีไน: สมํ สํสทํ กฺฤตฺวา มนฺตฺรยนฺโต พหุมุทฺรา: เสนาโภฺย ทตฺตฺวาวทนฺ,
| قَائِلِينَ: «قُولُوا إِنَّ تَلَامِيذَهُ أَتَوْا لَيْلًا وَسَرَقُوهُ وَنَحْنُ نِيَامٌ. | ١٣ 13 |
อสฺมาสุ นิทฺริเตษุ ตจฺฉิษฺยา ยามินฺยามาคตฺย ตํ หฺฤตฺวานยนฺ, อิติ ยูยํ ปฺรจารยตฯ
| وَإِذَا سُمِعَ ذَلِكَ عِنْدَ ٱلْوَالِي فَنَحْنُ نَسْتَعْطِفُهُ، وَنَجْعَلُكُمْ مُطْمَئِنِّينَ». | ١٤ 14 |
ยเทฺยตทธิปเต: โศฺรตฺรโคจรีภเวตฺ, ตรฺหิ ตํ โพธยิตฺวา ยุษฺมานวิษฺยาม: ฯ
| فَأَخَذُوا ٱلْفِضَّةَ وَفَعَلُوا كَمَا عَلَّمُوهُمْ، فَشَاعَ هَذَا ٱلْقَوْلُ عِنْدَ ٱلْيَهُودِ إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ١٥ 15 |
ตตเสฺต มุทฺรา คฺฤหีตฺวา ศิกฺษานุรูปํ กรฺมฺม จกฺรุ: , ยิหูทียานำ มเธฺย ตสฺยาทฺยาปิ กึวทนฺตี วิทฺยเตฯ
| وَأَمَّا ٱلْأَحَدَ عَشَرَ تِلْمِيذًا فَٱنْطَلَقُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ إِلَى ٱلْجَبَلِ، حَيْثُ أَمَرَهُمْ يَسُوعُ. | ١٦ 16 |
เอกาทศ ศิษฺยา ยีศุนิรูปิตาคาลีลสฺยาทฺรึ คตฺวา
| وَلَمَّا رَأَوْهُ سَجَدُوا لَهُ، وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ شَكُّوا. | ١٧ 17 |
ตตฺร ตํ สํวีกฺษฺย ปฺรเณมุ: , กินฺตุ เกจิตฺ สนฺทิคฺธวนฺต: ฯ
| فَتَقَدَّمَ يَسُوعُ وَكَلَّمَهُمْ قَائِلًا: «دُفِعَ إِلَيَّ كُلُّ سُلْطَانٍ فِي ٱلسَّمَاءِ وَعَلَى ٱلْأَرْضِ، | ١٨ 18 |
ยีศุเสฺตษำ สมีปมาคตฺย วฺยาหฺฤตวานฺ, สฺวรฺคเมทิโนฺย: สรฺวฺวาธิปติตฺวภาโร มยฺยรฺปิต อาเสฺตฯ
| فَٱذْهَبُوا وَتَلْمِذُوا جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ وَعَمِّدُوهُمْ بِٱسْمِ ٱلْآبِ وَٱلِٱبْنِ وَٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ١٩ 19 |
อโต ยูยํ ปฺรยาย สรฺวฺวเทศียานฺ ศิษฺยานฺ กฺฤตฺวา ปิตุ: ปุตฺรสฺย ปวิตฺรสฺยาตฺมนศฺจ นามฺนา ตานวคาหยต; อหํ ยุษฺมานฺ ยทฺยทาทิศํ ตทปิ ปาลยิตุํ ตานุปาทิศตฯ
