مَتَّى 28
| وَبَعْدَ ٱلسَّبْتِ، عِنْدَ فَجْرِ أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ، جَاءَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى لِتَنْظُرَا ٱلْقَبْرَ. | ١ 1 |
తతః పరం విశ్రామవారస్య శేషే సప్తాహప్రథమదినస్య ప్రభోతే జాతే మగ్దలీనీ మరియమ్ అన్యమరియమ్ చ శ్మశానం ద్రష్టుమాగతా|
| وَإِذَا زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَدَثَتْ، لِأَنَّ مَلَاكَ ٱلرَّبِّ نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ وَجَاءَ وَدَحْرَجَ ٱلْحَجَرَ عَنِ ٱلْبَابِ، وَجَلَسَ عَلَيْهِ. | ٢ 2 |
తదా మహాన్ భూకమ్పోఽభవత్; పరమేశ్వరీయదూతః స్వర్గాదవరుహ్య శ్మశానద్వారాత్ పాషాణమపసార్య్య తదుపర్య్యుపవివేశ|
| وَكَانَ مَنْظَرُهُ كَٱلْبَرْقِ، وَلِبَاسُهُ أَبْيَضَ كَٱلثَّلْجِ. | ٣ 3 |
తద్వదనం విద్యుద్వత్ తేజోమయం వసనం హిమశుభ్రఞ్చ|
| فَمِنْ خَوْفِهِ ٱرْتَعَدَ ٱلْحُرَّاسُ وَصَارُوا كَأَمْوَاتٍ. | ٤ 4 |
తదానీం రక్షిణస్తద్భయాత్ కమ్పితా మృతవద్ బభూవః|
| فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لِلْمَرْأَتَيْنِ: «لَا تَخَافَا أَنْتُمَا، فَإِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكُمَا تَطْلُبَانِ يَسُوعَ ٱلْمَصْلُوبَ. | ٥ 5 |
స దూతో యోషితో జగాద, యూయం మా భైష్ట, క్రుశహతయీశుం మృగయధ్వే తదహం వేద్మి|
| لَيْسَ هُوَ هَهُنَا، لِأَنَّهُ قَامَ كَمَا قَالَ! هَلُمَّا ٱنْظُرَا ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي كَانَ ٱلرَّبُّ مُضْطَجِعًا فِيهِ. | ٦ 6 |
సోఽత్ర నాస్తి, యథావదత్ తథోత్థితవాన్; ఏతత్ ప్రభోః శయనస్థానం పశ్యత|
| وَٱذْهَبَا سَرِيعًا قُولَا لِتَلَامِيذِهِ: إِنَّهُ قَدْ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. هَا هُوَ يَسْبِقُكُمْ إِلَى ٱلْجَلِيلِ. هُنَاكَ تَرَوْنَهُ. هَا أَنَا قَدْ قُلْتُ لَكُمَا». | ٧ 7 |
తూర్ణం గత్వా తచ్ఛిష్యాన్ ఇతి వదత, స శ్మశానాద్ ఉదతిష్ఠత్, యుష్మాకమగ్రే గాలీలం యాస్యతి యూయం తత్ర తం వీక్షిష్యధ్వే, పశ్యతాహం వార్త్తామిమాం యుష్మానవాదిషం|
| فَخَرَجَتَا سَرِيعًا مِنَ ٱلْقَبْرِ بِخَوْفٍ وَفَرَحٍ عَظِيمٍ، رَاكِضَتَيْنِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ. | ٨ 8 |
తతస్తా భయాత్ మహానన్దాఞ్చ శ్మశానాత్ తూర్ణం బహిర్భూయ తచ్ఛిష్యాన్ వార్త్తాం వక్తుం ధావితవత్యః| కిన్తు శిష్యాన్ వార్త్తాం వక్తుం యాన్తి, తదా యీశు ర్దర్శనం దత్త్వా తా జగాద,
| وَفِيمَا هُمَا مُنْطَلِقَتَانِ لِتُخْبِرَا تَلَامِيذَهُ إِذَا يَسُوعُ لَاقَاهُمَا وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكُمَا». فَتَقَدَّمَتَا وَأَمْسَكَتَا بِقَدَمَيْهِ وَسَجَدَتَا لَهُ. | ٩ 9 |
యుష్మాకం కల్యాణం భూయాత్, తతస్తా ఆగత్య తత్పాదయోః పతిత్వా ప్రణేముః|
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «لَا تَخَافَا. اِذْهَبَا قُولَا لِإِخْوَتِي أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ، وَهُنَاكَ يَرَوْنَنِي». | ١٠ 10 |
యీశుస్తా అవాదీత్, మా బిభీత, యూయం గత్వా మమ భ్రాతృన్ గాలీలం యాతుం వదత, తత్ర తే మాం ద్రక్ష్యన్తి|
| وَفِيمَا هُمَا ذَاهِبَتَانِ إِذَا قَوْمٌ مِنَ ٱلْحُرَّاسِ جَاءُوا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ وَأَخْبَرُوا رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ بِكُلِّ مَا كَانَ. | ١١ 11 |
స్త్రియో గచ్ఛన్తి, తదా రక్షిణాం కేచిత్ పురం గత్వా యద్యద్ ఘటితం తత్సర్వ్వం ప్రధానయాజకాన్ జ్ఞాపితవన్తః|
| فَٱجْتَمَعُوا مَعَ ٱلشُّيُوخِ، وَتَشَاوَرُوا، وَأَعْطَوْا ٱلْعَسْكَرَ فِضَّةً كَثِيرَةً | ١٢ 12 |
తే ప్రాచీనైః సమం సంసదం కృత్వా మన్త్రయన్తో బహుముద్రాః సేనాభ్యో దత్త్వావదన్,
| قَائِلِينَ: «قُولُوا إِنَّ تَلَامِيذَهُ أَتَوْا لَيْلًا وَسَرَقُوهُ وَنَحْنُ نِيَامٌ. | ١٣ 13 |
అస్మాసు నిద్రితేషు తచ్ఛిష్యా యామిన్యామాగత్య తం హృత్వానయన్, ఇతి యూయం ప్రచారయత|
| وَإِذَا سُمِعَ ذَلِكَ عِنْدَ ٱلْوَالِي فَنَحْنُ نَسْتَعْطِفُهُ، وَنَجْعَلُكُمْ مُطْمَئِنِّينَ». | ١٤ 14 |
యద్యేతదధిపతేః శ్రోత్రగోచరీభవేత్, తర్హి తం బోధయిత్వా యుష్మానవిష్యామః|
| فَأَخَذُوا ٱلْفِضَّةَ وَفَعَلُوا كَمَا عَلَّمُوهُمْ، فَشَاعَ هَذَا ٱلْقَوْلُ عِنْدَ ٱلْيَهُودِ إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ١٥ 15 |
తతస్తే ముద్రా గృహీత్వా శిక్షానురూపం కర్మ్మ చక్రుః, యిహూదీయానాం మధ్యే తస్యాద్యాపి కింవదన్తీ విద్యతే|
| وَأَمَّا ٱلْأَحَدَ عَشَرَ تِلْمِيذًا فَٱنْطَلَقُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ إِلَى ٱلْجَبَلِ، حَيْثُ أَمَرَهُمْ يَسُوعُ. | ١٦ 16 |
ఏకాదశ శిష్యా యీశునిరూపితాగాలీలస్యాద్రిం గత్వా
| وَلَمَّا رَأَوْهُ سَجَدُوا لَهُ، وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ شَكُّوا. | ١٧ 17 |
తత్ర తం సంవీక్ష్య ప్రణేముః, కిన్తు కేచిత్ సన్దిగ్ధవన్తః|
| فَتَقَدَّمَ يَسُوعُ وَكَلَّمَهُمْ قَائِلًا: «دُفِعَ إِلَيَّ كُلُّ سُلْطَانٍ فِي ٱلسَّمَاءِ وَعَلَى ٱلْأَرْضِ، | ١٨ 18 |
యీశుస్తేషాం సమీపమాగత్య వ్యాహృతవాన్, స్వర్గమేదిన్యోః సర్వ్వాధిపతిత్వభారో మయ్యర్పిత ఆస్తే|
| فَٱذْهَبُوا وَتَلْمِذُوا جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ وَعَمِّدُوهُمْ بِٱسْمِ ٱلْآبِ وَٱلِٱبْنِ وَٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ١٩ 19 |
అతో యూయం ప్రయాయ సర్వ్వదేశీయాన్ శిష్యాన్ కృత్వా పితుః పుత్రస్య పవిత్రస్యాత్మనశ్చ నామ్నా తానవగాహయత; అహం యుష్మాన్ యద్యదాదిశం తదపి పాలయితుం తానుపాదిశత|
