مَتَّى 27
| وَلَمَّا كَانَ ٱلصَّبَاحُ تَشَاوَرَ جَمِيعُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ ٱلشَّعْبِ عَلَى يَسُوعَ حَتَّى يَقْتُلُوهُ، | ١ 1 |
ப்ரபா⁴தே ஜாதே ப்ரதா⁴நயாஜகலோகப்ராசீநா யீஸு²ம்’ ஹந்தும்’ தத்ப்ரதிகூலம்’ மந்த்ரயித்வா
| فَأَوْثَقُوهُ وَمَضَوْا بِهِ وَدَفَعُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ ٱلْبُنْطِيِّ ٱلْوَالِي. | ٢ 2 |
தம்’ ப³த்³வ்வா நீத்வா பந்தீயபீலாதாக்²யாதி⁴பே ஸமர்பயாமாஸு: |
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى يَهُوذَا ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ أَنَّهُ قَدْ دِينَ، نَدِمَ وَرَدَّ ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ | ٣ 3 |
ததோ யீஸோ²: பரகரேவ்வர்பயிதா யிஹூதா³ஸ்தத்ப்ராணாத³ண்டா³ஜ்ஞாம்’ விதி³த்வா ஸந்தப்தமநா: ப்ரதா⁴நயாஜகலோகப்ராசீநாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ தாஸ்த்ரீம்’ஸ²ந்முத்³ரா: ப்ரதிதா³யாவாதீ³த்,
| قَائِلًا: «قَدْ أَخْطَأْتُ إِذْ سَلَّمْتُ دَمًا بَرِيئًا». فَقَالُوا: «مَاذَا عَلَيْنَا؟ أَنْتَ أَبْصِرْ!». | ٤ 4 |
ஏதந்நிராகோ³நரப்ராணபரகரார்பணாத் கலுஷம்’ க்ரு’தவாநஹம்’| ததா³ த உதி³தவந்த: , தேநாஸ்மாகம்’ கிம்’? த்வயா தத்³ பு³த்⁴யதாம்|
| فَطَرَحَ ٱلْفِضَّةَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَٱنْصَرَفَ، ثُمَّ مَضَى وَخَنَقَ نَفْسَهُ. | ٥ 5 |
ததோ யிஹூதா³ மந்தி³ரமத்⁴யே தா முத்³ரா நிக்ஷிப்ய ப்ரஸ்தி²தவாந் இத்வா ச ஸ்வயமாத்மாநமுத்³ப³ப³ந்த⁴|
| فَأَخَذَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْفِضَّةَ وَقَالُوا: «لَا يَحِلُّ أَنْ نُلْقِيَهَا فِي ٱلْخِزَانَةِ لِأَنَّهَا ثَمَنُ دَمٍ». | ٦ 6 |
பஸ்²சாத் ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்தா முத்³ரா ஆதா³ய கதி²தவந்த: , ஏதா முத்³ரா: ஸோ²ணிதமூல்யம்’ தஸ்மாத்³ பா⁴ண்டா³கா³ரே ந நிதா⁴தவ்யா: |
| فَتَشَاوَرُوا وَٱشْتَرَوْا بِهَا حَقْلَ ٱلْفَخَّارِيِّ مَقْبَرَةً لِلْغُرَبَاءِ. | ٧ 7 |
அநந்தரம்’ தே மந்த்ரயித்வா விதே³ஸி²நாம்’ ஸ்²மஸா²நஸ்தா²நாய தாபி⁴: குலாலஸ்ய க்ஷேத்ரமக்ரீணந்|
| لِهَذَا سُمِّيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ «حَقْلَ ٱلدَّمِ» إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ٨ 8 |
அதோ(அ)த்³யாபி தத்ஸ்தா²நம்’ ரக்தக்ஷேத்ரம்’ வத³ந்தி|
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «وَأَخَذُوا ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ، ثَمَنَ ٱلْمُثَمَّنِ ٱلَّذِي ثَمَّنُوهُ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ، | ٩ 9 |
இத்த²ம்’ ஸதி இஸ்ராயேலீயஸந்தாநை ர்யஸ்ய மூல்யம்’ நிருபிதம்’, தஸ்ய த்ரிம்’ஸ²ந்முத்³ராமாநம்’ மூல்யம்’
| وَأَعْطَوْهَا عَنْ حَقْلِ ٱلْفَخَّارِيِّ، كَمَا أَمَرَنِي ٱلرَّبُّ». | ١٠ 10 |
மாம்’ ப்ரதி பரமேஸ்²வரஸ்யாதே³ஸா²த் தேப்⁴ய ஆதீ³யத, தேந ச குலாலஸ்ய க்ஷேத்ரம்’ க்ரீதமிதி யத்³வசநம்’ யிரிமியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தம்’ தத் ததா³ஸித்⁴யத்|
| فَوَقَفَ يَسُوعُ أَمَامَ ٱلْوَالِي. فَسَأَلَهُ ٱلْوَالِي قَائِلًا: «أَأَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ١١ 11 |
அநந்தரம்’ யீஸௌ² தத³தி⁴பதே: ஸம்முக² உபதிஷ்ட²தி ஸ தம்’ பப்ரச்ச², த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா? ததா³ யீஸு²ஸ்தமவத³த், த்வம்’ ஸத்யமுக்தவாந்|
| وَبَيْنَمَا كَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ لَمْ يُجِبْ بِشَيْءٍ. | ١٢ 12 |
கிந்து ப்ரதா⁴நயாஜகப்ராசீநைரபி⁴யுக்தேந தேந கிமபி ந ப்ரத்யவாதி³|
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تَسْمَعُ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ؟». | ١٣ 13 |
தத: பீலாதேந ஸ உதி³த: , இமே த்வத்ப்ரதிகூலத: கதி கதி ஸாக்ஷ்யம்’ த³த³தி, தத் த்வம்’ ந ஸ்²ரு’ணோஷி?
| فَلَمْ يُجِبْهُ وَلَا عَنْ كَلِمَةٍ وَاحِدَةٍ، حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْوَالِي جِدًّا. | ١٤ 14 |
ததா²பி ஸ தேஷாமேகஸ்யாபி வசஸ உத்தரம்’ நோதி³தவாந்; தேந ஸோ(அ)தி⁴பதி ர்மஹாசித்ரம்’ விதா³மாஸ|
| وَكَانَ ٱلْوَالِي مُعْتَادًا فِي ٱلْعِيدِ أَنْ يُطْلِقَ لِلْجَمْعِ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ أَرَادُوهُ. | ١٥ 15 |
அந்யச்ச தந்மஹகாலே(அ)தி⁴பதேரேதாத்³ரு’ஸீ² ராதிராஸீத், ப்ரஜா யம்’ கஞ்சந ப³ந்தி⁴நம்’ யாசந்தே, தமேவ ஸ மோசயதீதி|
| وَكَانَ لَهُمْ حِينَئِذٍ أَسِيرٌ مَشْهُورٌ يُسَمَّى بَارَابَاسَ. | ١٦ 16 |
ததா³நீம்’ ப³ரப்³பா³நாமா கஸ்²சித் க்²யாதப³ந்த்⁴யாஸீத்|
| فَفِيمَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «مَنْ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟ بَارَابَاسَ أَمْ يَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». | ١٧ 17 |
தத: பீலாதஸ்தத்ர மிலிதாந் லோகாந் அப்ரு’ச்ச²த், ஏஷ ப³ரப்³பா³ ப³ந்தீ⁴ க்²ரீஷ்டவிக்²யாதோ யீஸு²ஸ்²சைதயோ: கம்’ மோசயிஷ்யாமி? யுஷ்மாகம்’ கிமீப்ஸிதம்’?
| لِأَنَّهُ عَلِمَ أَنَّهُمْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٨ 18 |
தைரீர்ஷ்யயா ஸ ஸமர்பித இதி ஸ ஜ்ஞாதவாந்|
| وَإِذْ كَانَ جَالِسًا عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِ ٱمْرَأَتُهُ قَائِلَةً: «إِيَّاكَ وَذَلِكَ ٱلْبَارَّ، لِأَنِّي تَأَلَّمْتُ ٱلْيَوْمَ كَثِيرًا فِي حُلْمٍ مِنْ أَجْلِهِ». | ١٩ 19 |
அபரம்’ விசாராஸநோபவேஸ²நகாலே பீலாதஸ்ய பத்நீ ப்⁴ரு’த்யம்’ ப்ரஹித்ய தஸ்மை கத²யாமாஸ, தம்’ தா⁴ர்ம்மிகமநுஜம்’ ப்ரதி த்வயா கிமபி ந கர்த்தவ்யம்’; யஸ்மாத் தத்க்ரு’தே(அ)த்³யாஹம்’ ஸ்வப்நே ப்ரபூ⁴தகஷ்டமலபே⁴|
| وَلَكِنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخَ حَرَّضُوا ٱلْجُمُوعَ عَلَى أَنْ يَطْلُبُوا بَارَابَاسَ وَيُهْلِكُوا يَسُوعَ. | ٢٠ 20 |
அநந்தரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகப்ராசீநா ப³ரப்³பா³ம்’ யாசித்வாதா³தும்’ யீஸு²ஞ்ச ஹந்தும்’ ஸகலலோகாந் ப்ராவர்த்தயந்|
| فَأجَابَ ٱلْوَالِي وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْ ٱلِٱثْنَيْنِ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟». فَقَالُوا: «بَارَابَاسَ!». | ٢١ 21 |
ததோ(அ)தி⁴பதிஸ்தாந் ப்ரு’ஷ்டவாந், ஏதயோ: கமஹம்’ மோசயிஷ்யாமி? யுஷ்மாகம்’ கேச்சா²? தே ப்ரோசு ர்ப³ரப்³பா³ம்’|
| قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «فَمَاذَا أَفْعَلُ بِيَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». قَالَ لَهُ ٱلْجَمِيعُ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٢ 22 |
ததா³ பீலாத: பப்ரச்ச², தர்ஹி யம்’ க்²ரீஷ்டம்’ வத³ந்தி, தம்’ யீஸு²ம்’ கிம்’ கரிஷ்யாமி? ஸர்வ்வே கத²யாமாஸு: , ஸ க்ருஸே²ந வித்⁴யதாம்’|
| فَقَالَ ٱلْوَالِي: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟». فَكَانُوا يَزْدَادُونَ صُرَاخًا قَائِلِينَ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٣ 23 |
ததோ(அ)தி⁴பதிரவாதீ³த், குத: ? கிம்’ தேநாபராத்³த⁴ம்’? கிந்து தே புநருசை ர்ஜக³து³: , ஸ க்ருஸே²ந வித்⁴யதாம்’|
| فَلَمَّا رَأَى بِيلَاطُسُ أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ شَيْئًا، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَحْدُثُ شَغَبٌ، أَخَذَ مَاءً وَغَسَلَ يَدَيْهِ قُدَّامَ ٱلْجَمْعِ قَائِلًا: «إِنِّي بَرِيءٌ مِنْ دَمِ هَذَا ٱلْبَارِّ! أَبْصِرُوا أَنْتُمْ!». | ٢٤ 24 |
ததா³ நிஜவாக்யமக்³ராஹ்யமபூ⁴த், கலஹஸ்²சாப்யபூ⁴த், பீலாத இதி விலோக்ய லோகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ தோயமாதா³ய கரௌ ப்ரக்ஷால்யாவோசத், ஏதஸ்ய தா⁴ர்ம்மிகமநுஷ்யஸ்ய ஸோ²ணிதபாதே நிர்தோ³ஷோ(அ)ஹம்’, யுஷ்மாபி⁴ரேவ தத்³ பு³த்⁴யதாம்’|
| فَأَجَابَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ وَقَالُوا: «دَمُهُ عَلَيْنَا وَعَلَى أَوْلَادِنَا». | ٢٥ 25 |
ததா³ ஸர்வ்வா: ப்ரஜா: ப்ரத்யவோசந், தஸ்ய ஸோ²ணிதபாதாபராதோ⁴(அ)ஸ்மாகம் அஸ்மத்ஸந்தாநாநாஞ்சோபரி ப⁴வது|
| حِينَئِذٍ أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَمَّا يَسُوعُ فَجَلَدَهُ وَأَسْلَمَهُ لِيُصْلَبَ. | ٢٦ 26 |
தத: ஸ தேஷாம்’ ஸமீபே ப³ரப்³பா³ம்’ மோசயாமாஸ யீஸு²ந்து கஷாபி⁴ராஹத்ய க்ருஸே²ந வேதி⁴தும்’ ஸமர்பயாமாஸ|
| فَأَخَذَ عَسْكَرُ ٱلْوَالِي يَسُوعَ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَجَمَعُوا عَلَيْهِ كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ، | ٢٧ 27 |
அநந்தரம் அதி⁴பதே: ஸேநா அதி⁴பதே ர்க்³ரு’ஹம்’ யீஸு²மாநீய தஸ்ய ஸமீபே ஸேநாஸமூஹம்’ ஸம்’ஜக்³ரு’ஹு: |
| فَعَرَّوْهُ وَأَلْبَسُوهُ رِدَاءً قِرْمِزِيًّا، | ٢٨ 28 |
ததஸ்தே தஸ்ய வஸநம்’ மோசயித்வா க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவர்ணவஸநம்’ பரிதா⁴பயாமாஸு:
| وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَقَصَبَةً فِي يَمِينِهِ. وَكَانُوا يَجْثُونَ قُدَّامَهُ وَيَسْتَهْزِئُونَ بِهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ٢٩ 29 |
கண்டகாநாம்’ முகுடம்’ நிர்ம்மாய தச்சி²ரஸி த³து³: , தஸ்ய த³க்ஷிணகரே வேத்ரமேகம்’ த³த்த்வா தஸ்ய ஸம்முகே² ஜாநூநி பாதயித்வா, ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந், துப்⁴யம்’ நம இத்யுக்த்வா தம்’ திரஸ்²சக்ரு: ,
| وَبَصَقُوا عَلَيْهِ، وَأَخَذُوا ٱلْقَصَبَةَ وَضَرَبُوهُ عَلَى رَأْسِهِ. | ٣٠ 30 |
ததஸ்தஸ்ய கா³த்ரே நிஷ்டீ²வம்’ த³த்வா தேந வேத்ரேண ஸி²ர ஆஜக்⁴நு: |
| وَبَعْدَ مَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلرِّدَاءَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، وَمَضَوْا بِهِ لِلصَّلْبِ. | ٣١ 31 |
இத்த²ம்’ தம்’ திரஸ்க்ரு’த்ய தத்³ வஸநம்’ மோசயித்வா புநர்நிஜவஸநம்’ பரிதா⁴பயாஞ்சக்ரு: , தம்’ க்ருஸே²ந வேதி⁴தும்’ நீதவந்த: |
| وَفِيمَا هُمْ خَارِجُونَ وَجَدُوا إِنْسَانًا قَيْرَوَانِيًّا ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، فَسَخَّرُوهُ لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٣٢ 32 |
பஸ்²சாத்தே ப³ஹிர்பூ⁴ய குரீணீயம்’ ஸி²மோந்நாமகமேகம்’ விலோக்ய க்ருஸ²ம்’ வோடு⁴ம்’ தமாத³தி³ரே|
| وَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ جُلْجُثَةُ، وَهُوَ ٱلْمُسَمَّى «مَوْضِعَ ٱلْجُمْجُمَةِ» | ٣٣ 33 |
அநந்தரம்’ கு³ல்க³ல்தாம் அர்தா²த் ஸி²ரஸ்கபாலநாமகஸ்தா²நமு பஸ்தா²ய தே யீஸ²வே பித்தமிஸ்²ரிதாம்லரஸம்’ பாதும்’ த³து³: ,
| أَعْطَوْهُ خَلًّا مَمْزُوجًا بِمَرَارَةٍ لِيَشْرَبَ. وَلَمَّا ذَاقَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَشْرَبَ. | ٣٤ 34 |
கிந்து ஸ தமாஸ்வாத்³ய ந பபௌ|
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلنَّبِيِّ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». | ٣٥ 35 |
ததா³நீம்’ தே தம்’ க்ருஸே²ந ஸம்’வித்⁴ய தஸ்ய வஸநாநி கு³டிகாபாதேந விப⁴ஜ்ய ஜக்³ரு’ஹு: , தஸ்மாத், விப⁴ஜந்தே(அ)த⁴ரீயம்’ மே தே மநுஷ்யா: பரஸ்பரம்’| மது³த்தரீயவஸ்த்ரார்த²ம்’ கு³டிகாம்’ பாதயந்தி ச|| யதே³தத்³வசநம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ருக்தமாஸீத், ததா³ தத்³ அஸித்⁴யத்,
| ثُمَّ جَلَسُوا يَحْرُسُونَهُ هُنَاكَ. | ٣٦ 36 |
பஸ்²சாத் தே தத்ரோபவிஸ்²ய தத்³ரக்ஷணகர்வ்வணி நியுக்தாஸ்தஸ்து²: |
| وَجَعَلُوا فَوْقَ رَأْسِهِ عِلَّتَهُ مَكْتُوبَةً: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٣٧ 37 |
அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா யீஸு²ரித்யபவாத³லிபிபத்ரம்’ தச்சி²ரஸ ஊர்த்³வ்வே யோஜயாமாஸு: |
| حِينَئِذٍ صُلِبَ مَعَهُ لِصَّانِ، وَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَمِينِ وَوَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَسَارِ. | ٣٨ 38 |
ததஸ்தஸ்ய வாமே த³க்ஷிணே ச த்³வௌ சைரௌ தேந ஸாகம்’ க்ருஸே²ந விவிது⁴: |
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ | ٣٩ 39 |
ததா³ பாந்தா² நிஜஸி²ரோ லாட³யித்வா தம்’ நிந்த³ந்தோ ஜக³து³: ,
| قَائِلِينَ: «يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، خَلِّصْ نَفْسَكَ! إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٤٠ 40 |
ஹே ஈஸ்²வரமந்தி³ரப⁴ஞ்ஜக தி³நத்ரயே தந்நிர்ம்மாத: ஸ்வம்’ ரக்ஷ, சேத்த்வமீஸ்²வரஸுதஸ்தர்ஹி க்ருஸா²த³வரோஹ|
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَيْضًا وَهُمْ يَسْتَهْزِئُونَ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ وَٱلشُّيُوخِ قَالُوا: | ٤١ 41 |
ப்ரதா⁴நயாஜகாத்⁴யாபகப்ராசீநாஸ்²ச ததா² திரஸ்க்ரு’த்ய ஜக³து³: ,
| «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! إِنْ كَانَ هُوَ مَلِكَ إِسْرَائِيلَ فَلْيَنْزِلِ ٱلْآنَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ فَنُؤْمِنَ بِهِ! | ٤٢ 42 |
ஸோ(அ)ந்யஜநாநாவத், கிந்து ஸ்வமவிதும்’ ந ஸ²க்நோதி| யதீ³ஸ்ராயேலோ ராஜா ப⁴வேத், தர்ஹீதா³நீமேவ க்ருஸா²த³வரோஹது, தேந தம்’ வயம்’ ப்ரத்யேஷ்யாம: |
| قَدِ ٱتَّكَلَ عَلَى ٱللهِ، فَلْيُنْقِذْهُ ٱلْآنَ إِنْ أَرَادَهُ! لِأَنَّهُ قَالَ: أَنَا ٱبْنُ ٱللهِ!». | ٤٣ 43 |
ஸ ஈஸ்²வரே ப்ரத்யாஸா²மகரோத், யதீ³ஸ்²வரஸ்தஸ்மிந் ஸந்துஷ்டஸ்தர்ஹீதா³நீமேவ தமவேத், யத: ஸ உக்தவாந் அஹமீஸ்²வரஸுத: |
| وَبِذَلِكَ أَيْضًا كَانَ ٱللِّصَّانِ ٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ يُعَيِّرَانِهِ. | ٤٤ 44 |
யௌ ஸ்தேநௌ ஸாகம்’ தேந க்ருஸே²ந வித்³தௌ⁴ தௌ தத்³வதே³வ தம்’ நிநிந்த³து: |
| وَمِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٤٥ 45 |
ததா³ த்³விதீயயாமாத் த்ரு’தீயயாமம்’ யாவத் ஸர்வ்வதே³ஸே² தமிரம்’ ப³பூ⁴வ,
| وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِيلِي، إِيلِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟» أَيْ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٤٦ 46 |
த்ரு’தீயயாமே "ஏலீ ஏலீ லாமா ஸி²வக்தநீ", அர்தா²த் மதீ³ஸ்²வர மதீ³ஸ்²வர குதோ மாமத்யாக்ஷீ: ? யீஸு²ருச்சைரிதி ஜகா³த³|
| فَقَوْمٌ مِنَ ٱلْوَاقِفِينَ هُنَاكَ لَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «إِنَّهُ يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٤٧ 47 |
ததா³ தத்ர ஸ்தி²தா: கேசித் தத் ஸ்²ருத்வா ப³பா⁴ஷிரே, அயம் ஏலியமாஹூயதி|
| وَلِلْوَقْتِ رَكَضَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ وَأَخَذَ إِسْفِنْجَةً وَمَلَأَهَا خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ. | ٤٨ 48 |
தேஷாம்’ மத்⁴யாத்³ ஏக: ஸீ²க்⁴ரம்’ க³த்வா ஸ்பஞ்ஜம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தத்ராம்லரஸம்’ த³த்த்வா நலேந பாதும்’ தஸ்மை த³தௌ³|
| وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَقَالُوا: «ٱتْرُكْ. لِنَرَى هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا يُخَلِّصُهُ!». | ٤٩ 49 |
இதரே(அ)கத²யந் திஷ்ட²த, தம்’ ரக்ஷிதும் ஏலிய ஆயாதி நவேதி பஸ்²யாம: |
| فَصَرَخَ يَسُوعُ أَيْضًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٥٠ 50 |
யீஸு²: புநருசைராஹூய ப்ராணாந் ஜஹௌ|
| وَإِذَا حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ قَدِ ٱنْشَقَّ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. وَٱلْأَرْضُ تَزَلْزَلَتْ، وَٱلصُّخُورُ تَشَقَّقَتْ، | ٥١ 51 |
ததோ மந்தி³ரஸ்ய விச்சே²த³வஸநம் ஊர்த்³வ்வாத³தோ⁴ யாவத் சி²த்³யமாநம்’ த்³விதா⁴ப⁴வத்,
| وَٱلْقُبُورُ تَفَتَّحَتْ، وَقَامَ كَثِيرٌ مِنْ أَجْسَادِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلرَّاقِدِينَ | ٥٢ 52 |
பூ⁴மிஸ்²சகம்பே பூ⁴த⁴ரோவ்யதீ³ர்ய்யத ச| ஸ்²மஸா²நே முக்தே பூ⁴ரிபுண்யவதாம்’ ஸுப்ததே³ஹா உத³திஷ்ட²ந்,
| وَخَرَجُوا مِنَ ٱلْقُبُورِ بَعْدَ قِيَامَتِهِ، وَدَخَلُوا ٱلْمَدِينَةَ ٱلْمُقَدَّسَةَ، وَظَهَرُوا لِكَثِيرِينَ. | ٥٣ 53 |
ஸ்²மஸா²நாத்³ வஹிர்பூ⁴ய தது³த்தா²நாத் பரம்’ புண்யபுரம்’ க³த்வா ப³ஹுஜநாந் த³ர்ஸ²யாமாஸு: |
| وَأَمَّا قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ يَحْرُسُونَ يَسُوعَ فَلَمَّا رَأَوْا ٱلزَّلْزَلَةَ وَمَا كَانَ، خَافُوا جِدًّا وَقَالُوا: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱبْنَ ٱللهِ!». | ٥٤ 54 |
யீஸு²ரக்ஷணாய நியுக்த: ஸ²தஸேநாபதிஸ்தத்ஸங்கி³நஸ்²ச தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ பூ⁴கம்பாதி³க⁴டநாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பீ⁴தா அவத³ந், ஏஷ ஈஸ்²வரபுத்ரோ ப⁴வதி|
| وَكَانَتْ هُنَاكَ نِسَاءٌ كَثِيرَاتٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، وَهُنَّ كُنَّ قَدْ تَبِعْنَ يَسُوعَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَخْدِمْنَهُ، | ٥٥ 55 |
யா ப³ஹுயோஷிதோ யீஸு²ம்’ ஸேவமாநா கா³லீலஸ்தத்பஸ்²சாதா³க³தாஸ்தாஸாம்’ மத்⁴யே
| وَبَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَيُوسِي، وَأُمُّ ٱبْنَيْ زَبْدِي. | ٥٦ 56 |
மக்³த³லீநீ மரியம் யாகூப்³யோஸ்²யோ ர்மாதா யா மரியம் ஸிப³தி³யபுத்ரயோ ர்மாதா ச யோஷித ஏதா தூ³ரே திஷ்ட²ந்த்யோ த³த்³ரு’ஸு²: |
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، جَاءَ رَجُلٌ غَنِيٌّ مِنَ ٱلرَّامَةِ ٱسْمُهُ يُوسُفُ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا تِلْمِيذًا لِيَسُوعَ. | ٥٧ 57 |
ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யம் அரிமதி²யாநக³ரஸ்ய யூஷப்²நாமா த⁴நீ மநுஜோ யீஸோ²: ஸி²ஷ்யத்வாத்
| فَهَذَا تَقَدَّمَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. فَأَمَرَ بِيلَاطُسُ حِينَئِذٍ أَنْ يُعْطَى ٱلْجَسَدُ. | ٥٨ 58 |
பீலாதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா யீஸோ²: காயம்’ யயாசே, தேந பீலாத: காயம்’ தா³தும் ஆதி³தே³ஸ²|
| فَأَخَذَ يُوسُفُ ٱلْجَسَدَ وَلَفَّهُ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ، | ٥٩ 59 |
யூஷப்² தத்காயம்’ நீத்வா ஸு²சிவஸ்த்ரேணாச்சா²த்³ய
| وَوَضَعَهُ فِي قَبْرِهِ ٱلْجَدِيدِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ نَحَتَهُ فِي ٱلصَّخْرَةِ، ثُمَّ دَحْرَجَ حَجَرًا كَبِيرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ وَمَضَى. | ٦٠ 60 |
ஸ்வார்த²ம்’ ஸை²லே யத் ஸ்²மஸா²நம்’ சகா²ந, தந்மத்⁴யே தத்காயம்’ நிதா⁴ய தஸ்ய த்³வாரி வ்ரு’ஹத்பாஷாணம்’ த³தௌ³|
| وَكَانَتْ هُنَاكَ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى جَالِسَتَيْنِ تُجَاهَ ٱلْقَبْرِ. | ٦١ 61 |
கிந்து மக்³த³லீநீ மரியம் அந்யமரியம் ஏதே ஸ்த்ரியௌ தத்ர ஸ்²மஸா²நஸம்முக² உபவிவிஸ²து: |
| وَفِي ٱلْغَدِ ٱلَّذِي بَعْدَ ٱلِٱسْتِعْدَادِ ٱجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ إِلَى بِيلَاطُسَ | ٦٢ 62 |
தத³நந்தரம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்யாயோஜநதி³நாத் பரே(அ)ஹநி ப்ரதா⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச மிலித்வா பீலாதமுபாக³த்யாகத²யந்,
| قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ تَذَكَّرْنَا أَنَّ ذَلِكَ ٱلْمُضِلَّ قَالَ وَهُوَ حَيٌّ: إِنِّي بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ أَقُومُ. | ٦٣ 63 |
ஹே மஹேச்ச² ஸ ப்ரதாரகோ ஜீவந அகத²யத், தி³நத்ரயாத் பரம்’ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²ஸ்யாமி தத்³வாக்யம்’ ஸ்மராமோ வயம்’;
| فَمُرْ بِضَبْطِ ٱلْقَبْرِ إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، لِئَلَّا يَأْتِيَ تَلَامِيذُهُ لَيْلًا وَيَسْرِقُوهُ، وَيَقُولُوا لِلشَّعْبِ: إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَتَكُونَ ٱلضَّلَالَةُ ٱلْأَخِيرَةُ أَشَرَّ مِنَ ٱلْأُولَى!». | ٦٤ 64 |
தஸ்மாத் த்ரு’தீயதி³நம்’ யாவத் தத் ஸ்²மஸா²நம்’ ரக்ஷிதுமாதி³ஸ²து, நோசேத் தச்சி²ஷ்யா யாமிந்யாமாக³த்ய தம்’ ஹ்ரு’த்வா லோகாந் வதி³ஷ்யந்தி, ஸ ஸ்²மஸா²நாது³த³திஷ்ட²த், ததா² ஸதி ப்ரத²மப்⁴ராந்தே: ஸே²ஷீயப்⁴ராந்தி ர்மஹதீ ப⁴விஷ்யதி|
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «عِنْدَكُمْ حُرَّاسٌ. اِذْهَبُوا وَٱضْبُطُوهُ كَمَا تَعْلَمُونَ». | ٦٥ 65 |
ததா³ பீலாத அவாதீ³த், யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே ரக்ஷிக³ண ஆஸ்தே, யூயம்’ க³த்வா யதா² ஸாத்⁴யம்’ ரக்ஷயத|
| فَمَضَوْا وَضَبَطُوا ٱلْقَبْرَ بِٱلْحُرَّاسِ وَخَتَمُوا ٱلْحَجَرَ. | ٦٦ 66 |
ததஸ்தே க³த்வா தத்³தூ³ரபாஷாணம்’ முத்³ராங்கிதம்’ க்ரு’த்வா ரக்ஷிக³ணம்’ நியோஜ்ய ஸ்²மஸா²நம்’ ரக்ஷயாமாஸு: |
