مَتَّى 27
| وَلَمَّا كَانَ ٱلصَّبَاحُ تَشَاوَرَ جَمِيعُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ ٱلشَّعْبِ عَلَى يَسُوعَ حَتَّى يَقْتُلُوهُ، | ١ 1 |
୧ସେତାଃ ଇଦାନ୍ରେ ସବେନ୍ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେକ ରଜୋଟକେଦା ।
| فَأَوْثَقُوهُ وَمَضَوْا بِهِ وَدَفَعُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ ٱلْبُنْطِيِّ ٱلْوَالِي. | ٢ 2 |
୨ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ସିକ୍ଡ଼ିତେ ତଲ୍କେଦ୍ତେ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ପିଲାତୁସ୍ତାଃରେକ ଜିମାକିୟା ।
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى يَهُوذَا ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ أَنَّهُ قَدْ دِينَ، نَدِمَ وَرَدَّ ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ | ٣ 3 |
୩ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାକାଇ ଯିହୁଦା, ୟୀଶୁଆଃ ଗନଏଃ ସାଜାଇରେୟାଃ ବିଚାର୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍କେଦା ଆଡଃ ଏନ୍ ତିରିଶ୍ଠୁ ରୁପା ସିକା ରୁହାଡ଼୍ ନାଗେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କତାଃ ଆଉକେଦାଏ ।
| قَائِلًا: «قَدْ أَخْطَأْتُ إِذْ سَلَّمْتُ دَمًا بَرِيئًا». فَقَالُوا: «مَاذَا عَلَيْنَا؟ أَنْتَ أَبْصِرْ!». | ٤ 4 |
୪ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିହୁଡ଼୍ କା ଚିଟାଃଅ ହଡ଼କେ ଗଏଃ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାକେଦ୍ତେ ପାପ୍କାଦାଇଙ୍ଗ୍,” ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଏନାରେ ଆଲେ ଚିନାଃ ଚିକାୟାଲେ? ଏନା ଆମ୍ଗି ସାରିମେ!”
| فَطَرَحَ ٱلْفِضَّةَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَٱنْصَرَفَ، ثُمَّ مَضَى وَخَنَقَ نَفْسَهُ. | ٥ 5 |
୫ଯିହୁଦା ଏନ୍ ସିକାକେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ହୁଦ୍ମାକେଦ୍ତେ ସେନଃୟାନା ଆଡଃ ଆଇଃକ୍ଗି ହାକା ଗଏଃୟାନାଏ ।
| فَأَخَذَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْفِضَّةَ وَقَالُوا: «لَا يَحِلُّ أَنْ نُلْقِيَهَا فِي ٱلْخِزَانَةِ لِأَنَّهَا ثَمَنُ دَمٍ». | ٦ 6 |
୬ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଏନ୍ ସିକା ଆଉକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାକ, “ନେଆଁଦ ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ଟାକା ତାନାଃ, ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ନେଆଁଁକେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେୟାଃ ଖୁର୍ଜିଅଡ଼ାଃରେ ଦହ ନାଙ୍ଗ୍ କା ବୁଗିନାଃ ।”
| فَتَشَاوَرُوا وَٱشْتَرَوْا بِهَا حَقْلَ ٱلْفَخَّارِيِّ مَقْبَرَةً لِلْغُرَبَاءِ. | ٧ 7 |
୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ନେ ବିଷାଏରେ ସାଲ୍ହାକେଦ୍ତେ, ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍କକେ ତପାକ ନାଗେନ୍ତେ ଏନ୍ ଟାକାତେ କୁମ୍ଭାର୍ଆଃ ଅତେକେ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦାକ ।
| لِهَذَا سُمِّيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ «حَقْلَ ٱلدَّمِ» إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ٨ 8 |
୮ଏନାମେନ୍ତେ ଏନ୍ ଅତେକେ ତିସିଙ୍ଗ୍ ଜାକେଦ୍ “ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ଅତେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିତାନା ।
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «وَأَخَذُوا ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ، ثَمَنَ ٱلْمُثَمَّنِ ٱلَّذِي ثَمَّنُوهُ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ، | ٩ 9 |
୯ଏନ୍ତେ ନେ ବିଷାଏରେ ଯିରିମିୟ ନାବୀ କାଜିକାଦ୍ କାଜି ପୁରାୟାନା, “ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଠାହାରାଅକାଦ୍ ଗନଙ୍ଗ୍କେ ଚାଏ ଏନ୍ ତିରିଶ୍ଠୁ ରୁପା ସିକା ଇଦିକେଦ୍ତେ,
| وَأَعْطَوْهَا عَنْ حَقْلِ ٱلْفَخَّارِيِّ، كَمَا أَمَرَنِي ٱلرَّبُّ». | ١٠ 10 |
୧୦ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ଆଚୁ ଲେକା ଇନ୍କୁ କୁମ୍ଭାର୍ଆଃ ଅତେକ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦା ।”
| فَوَقَفَ يَسُوعُ أَمَامَ ٱلْوَالِي. فَسَأَلَهُ ٱلْوَالِي قَائِلًا: «أَأَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ١١ 11 |
୧୧ୟୀଶୁକେ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ପିଲାତୁସ୍ଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ତିଙ୍ଗୁକିୟାକ, ଆଡଃ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ତାନ୍ମେଚି?” ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେଗି, ଆମ୍ଗି କାଜିତାନାମ୍ ।”
| وَبَيْنَمَا كَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ لَمْ يُجِبْ بِشَيْءٍ. | ١٢ 12 |
୧୨ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଇନିଃକେ ଚିଟାଇତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା ।
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تَسْمَعُ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ؟». | ١٣ 13 |
୧୩ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନ୍କୁ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଚିଟାନାଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃ ଗାୱାକ ଏମ୍ତାନା ଏନା ଚିନାଃ କାମ୍ ଆୟୁମେତାନା?”
| فَلَمْ يُجِبْهُ وَلَا عَنْ كَلِمَةٍ وَاحِدَةٍ، حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْوَالِي جِدًّا. | ١٤ 14 |
୧୪ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ କାଜିୟ କାଏ କାଜିକେଦା, ଏନାମେନ୍ତେ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ପୁରାଃଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ।
| وَكَانَ ٱلْوَالِي مُعْتَادًا فِي ٱلْعِيدِ أَنْ يُطْلِقَ لِلْجَمْعِ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ أَرَادُوهُ. | ١٥ 15 |
୧୫ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ଆଃ ରିତିଲେକାତେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ଦିପିଲିରେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ମନେଲେକା ମିଆଁଦ୍ ଜେହେଲାକାନ୍ନିଃକେ ଇନ୍କୁଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡ଼ାଗାକତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
| وَكَانَ لَهُمْ حِينَئِذٍ أَسِيرٌ مَشْهُورٌ يُسَمَّى بَارَابَاسَ. | ١٦ 16 |
୧୬ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ବାରବ୍ବା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ନାମିକୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଜେହେଲ୍ରେ ତାଇକେନାଏ ।
| فَفِيمَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «مَنْ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟ بَارَابَاسَ أَمْ يَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». | ١٧ 17 |
୧୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ହୁଣ୍ଡିକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏକେଇଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ାଃଇୟା ମେନ୍ତେପେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା? ବାରବ୍ବାକେ ଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନୁତୁମଃତାନ୍ ୟୀଶୁକେ?”
| لِأَنَّهُ عَلِمَ أَنَّهُمْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٨ 18 |
୧୮ଚିୟାଃଚି ଯିହୁଦୀକଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ହିସ୍ଙ୍ଗାତେ ଇନିଃକେକ ଜିମାକିୟା, ଏନା ପିଲାତୁସ୍ ସାରିତାଇକେନାଏ ।
| وَإِذْ كَانَ جَالِسًا عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِ ٱمْرَأَتُهُ قَائِلَةً: «إِيَّاكَ وَذَلِكَ ٱلْبَارَّ، لِأَنِّي تَأَلَّمْتُ ٱلْيَوْمَ كَثِيرًا فِي حُلْمٍ مِنْ أَجْلِهِ». | ١٩ 19 |
୧୯ପିଲାତୁସ୍ ବିଚାର୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଆୟାଃ କୁଡ଼ି, “ଏନ୍ ଧାର୍ମାନ୍ ହଡ଼କେ ଜେତ୍ନାଃ ଆଲମ୍ ରିକାଇୟା, ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କୁମୁରେ ତିସିଙ୍ଗ୍ ନିଦାରେ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁଇଙ୍ଗ୍ ନାମାକାଦା” ମେନ୍ତେ କାଜି କୁଲ୍କେଦାଏ ।
| وَلَكِنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخَ حَرَّضُوا ٱلْجُمُوعَ عَلَى أَنْ يَطْلُبُوا بَارَابَاسَ وَيُهْلِكُوا يَسُوعَ. | ٢٠ 20 |
୨୦ମେନ୍ଦ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ବାରବ୍ବାକେ ଆସି ନାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ଉସ୍କୁର୍କେଦ୍କଆକ ।
| فَأجَابَ ٱلْوَالِي وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْ ٱلِٱثْنَيْنِ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟». فَقَالُوا: «بَارَابَاسَ!». | ٢١ 21 |
୨୧ମେନ୍ଦ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ନେ ବାରାନ୍କିନ୍ଏତେ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏକେଇଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ାଃଇୟା ମେନ୍ତେପେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା?” ଇନ୍କୁ “ବାରବ୍ବାକେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା ।
| قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «فَمَاذَا أَفْعَلُ بِيَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». قَالَ لَهُ ٱلْجَمِيعُ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٢ 22 |
୨୨ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନୁତୁମ୍ ୟୀଶୁକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଚିନାଃ ଚିକାଇୟାଇଙ୍ଗ୍?” ଇନ୍କୁ ସବେନ୍କ କାଉରିକେଦ୍ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା, “ଇନିଃକେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଇମେ ।”
| فَقَالَ ٱلْوَالِي: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟». فَكَانُوا يَزْدَادُونَ صُرَاخًا قَائِلِينَ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٣ 23 |
୨୩ମେନ୍ଦ ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଇନିଃ କିଲାୱାଏଃ ଚିକାନ୍ ଗୁହ୍ନାଁ ରିକାକାଦାଏ?” ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃତେକ କାଉରିକେଦା, “କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଅଃକାଏ ।”
| فَلَمَّا رَأَى بِيلَاطُسُ أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ شَيْئًا، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَحْدُثُ شَغَبٌ، أَخَذَ مَاءً وَغَسَلَ يَدَيْهِ قُدَّامَ ٱلْجَمْعِ قَائِلًا: «إِنِّي بَرِيءٌ مِنْ دَمِ هَذَا ٱلْبَارِّ! أَبْصِرُوا أَنْتُمْ!». | ٢٤ 24 |
୨୪ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଜେତ୍ନାଃ ରିକା କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା, ମେନ୍ଦ ଆଦ୍କା ପୁରାଃ ହାଲାଗୁଲାଅଃତାନା, ନେଆଁଁ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଦାଆଃ ଆଉକେଦାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଆୟାଃ ତିଃଇ ଆବୁଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ହଡ଼ଆଃ ଗନଏଃ ମାୟୋମ୍ରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ଚିଟାନାଃ, ଏନା ଆପେୟାଃ କାମିତାନାଃ ।”
| فَأَجَابَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ وَقَالُوا: «دَمُهُ عَلَيْنَا وَعَلَى أَوْلَادِنَا». | ٢٥ 25 |
୨୫ସବେନ୍ ହଡ଼କ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ୟୀଶୁଆଃ ଗନଏଃରାଃ ଗୁହ୍ନାଁ ଆଲେୟାଃରେ ଆଡଃ ଆଲେୟାଃ ହନ୍କଆଃରେ ଠଗଃକା ।”
| حِينَئِذٍ أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَمَّا يَسُوعُ فَجَلَدَهُ وَأَسْلَمَهُ لِيُصْلَبَ. | ٢٦ 26 |
୨୬ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ବାରବ୍ବାକେ ଇନ୍କୁ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡ଼ାଃକିୟା, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁକେ ହାଁଣ୍ସା ରିକାକେଦ୍ତେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଅଃକାଏ ମେନ୍ତେ ସିପାଇକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାକିୟାଏ ।
| فَأَخَذَ عَسْكَرُ ٱلْوَالِي يَسُوعَ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَجَمَعُوا عَلَيْهِ كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ، | ٢٧ 27 |
୨୭ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ଆଃ ସିପାଇକ ୟୀଶୁକେ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃ ଭିତାର୍ତେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଗଟା ପାଲ୍ଟାନ୍କରେନ୍କକେ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍କଆକ ।
| فَعَرَّوْهُ وَأَلْبَسُوهُ رِدَاءً قِرْمِزِيًّا، | ٢٨ 28 |
୨୮ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃ ହଲେଃକ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ମିଆଁଦ୍ ବାଇଗିନିଆ ଲିଜାଃକ ତୁସିଙ୍ଗ୍କିୟା ।
| وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَقَصَبَةً فِي يَمِينِهِ. وَكَانُوا يَجْثُونَ قُدَّامَهُ وَيَسْتَهْزِئُونَ بِهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ٢٩ 29 |
୨୯ଏନ୍ତେ ଜାନୁମ୍ କତ ଗାଲାଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ମୁକୁଟ୍କ ବାଇକେଦା ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃରେକ ଟୁପୁରିକିଆ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଜମ୍ ତିଃଇରେ ମିଆଁଦ୍ ସଟାକ ଏମ୍କିୟା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଆୟାର୍ରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ, “ଏ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ଜାନାଅ ଜାକେଦ୍ ତାଇନ୍ମେ” ମେନ୍ତେ କାଜିକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେକ ଲାନ୍ଦାକିୟା ।
| وَبَصَقُوا عَلَيْهِ، وَأَخَذُوا ٱلْقَصَبَةَ وَضَرَبُوهُ عَلَى رَأْسِهِ. | ٣٠ 30 |
୩୦ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ବେଏକ୍କିୟାକ ଆଡଃ ଏନ୍ ପାଇପ୍ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃରେକ ଦାଲ୍କିୟା ।
| وَبَعْدَ مَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلرِّدَاءَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، وَمَضَوْا بِهِ لِلصَّلْبِ. | ٣١ 31 |
୩୧ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦା ଚାବାକିତେ, ଏନ୍ ଲିଜାଃକ ହଲେଃକ୍କେଦା ଆଡଃ ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍କିତେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଇ ନାଗେନ୍ତେକ ଇଦିକିୟା ।
| وَفِيمَا هُمْ خَارِجُونَ وَجَدُوا إِنْسَانًا قَيْرَوَانِيًّا ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، فَسَخَّرُوهُ لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٣٢ 32 |
୩୨ଇନ୍କୁ ସାହାର୍ଏତେ ସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ଶିମୋନ୍ ନୁତୁମ୍ କୁରିନି ସାହାର୍ରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ କ୍ରୁଶ୍ ଗଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଜାବାର୍ଜାସ୍ତିକିୟାକ ।
| وَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ جُلْجُثَةُ، وَهُوَ ٱلْمُسَمَّى «مَوْضِعَ ٱلْجُمْجُمَةِ» | ٣٣ 33 |
୩୩ଇନ୍କୁ ଗାଲ୍ଗାଥା, ନେଆଁଁରାଃ ମୁଣ୍ଡିଦ “ବହଃଜାଙ୍ଗ୍” ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା ।
| أَعْطَوْهُ خَلًّا مَمْزُوجًا بِمَرَارَةٍ لِيَشْرَبَ. وَلَمَّا ذَاقَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَشْرَبَ. | ٣٤ 34 |
୩୪ଏନ୍ତାଃରେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ମେହେର୍ତେଆଃ ମେସାକାନ୍ ଦାଖ୍ରାସି ନୁଁଇ ନାଗେନ୍ତେକ ଏମ୍କିୟା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଏନାକେ ଚାଖାଅକେଦ୍ତେ ନୁଁ କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା ।
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلنَّبِيِّ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». | ٣٥ 35 |
୩୫ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାକିୟାକ, ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃକକେ ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ଚିଠା ଉୟୁଃକେଦାକ ଆଡଃ ଲିଜାଃତାୟାଃ ହାଟିଙ୍ଗ୍କେଦାକ ।
| ثُمَّ جَلَسُوا يَحْرُسُونَهُ هُنَاكَ. | ٣٦ 36 |
୩୬ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଏନ୍ତାଃରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେକ ହରକିୟା ।
| وَجَعَلُوا فَوْقَ رَأْسِهِ عِلَّتَهُ مَكْتُوبَةً: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٣٧ 37 |
୩୭ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ବହଃ ଚେତାନ୍ରେ ଇନ୍କୁ “ନିଃ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ୟୀଶୁ ତାନିଃ,” ମେନ୍ତେ ଆୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ମିଆଁଦ୍ ଚିଠାଅନଲ୍ରେ ଅଲ୍କେଦ୍ତେ ହାକାକେଦାକ ।
| حِينَئِذٍ صُلِبَ مَعَهُ لِصَّانِ، وَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَمِينِ وَوَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَسَارِ. | ٣٨ 38 |
୩୮ଏନ୍ତେ ଇନିଃଲଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ରେରେଃକ୍କିନ୍କେ କ୍ରୁଶ୍ରେକ କିଲାକେଦ୍କିନା ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଜମ୍ସାଃରାଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ ଆଡଃମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଲେଙ୍ଗାତିସାଃରାଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ ।
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ | ٣٩ 39 |
୩୯ଆଡଃ ଏନ୍ ହରାରେ ସେନ୍ପାରମଃତାନ୍ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ବହଃ ହିଲାଅକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ନିନ୍ଦାତାନ୍ଲଃ ଲାନ୍ଦାକିୟାକ,
| قَائِلِينَ: «يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، خَلِّصْ نَفْسَكَ! إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٤٠ 40 |
୪୦ଆଡଃ କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦାକ, “ବାଃରେ, ମାନ୍ଦିର୍ ହାଦୁଡ଼୍ନିଃ ଆଡଃ ଆପିମାରେ ବାଇରୁହାଡ଼୍ନିଃ, ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନ୍ମେରେଦ ମାର୍ କ୍ରୁଶ୍ଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍ମେ ଆଡଃ ବାଞ୍ଚାଅଏନ୍ମେ ।”
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَيْضًا وَهُمْ يَسْتَهْزِئُونَ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ وَٱلشُّيُوخِ قَالُوا: | ٤١ 41 |
୪୧ଏନ୍ ଲେକାଗି ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ସବେନ୍ ଲାନ୍ଦାକିୟାକ,
| «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! إِنْ كَانَ هُوَ مَلِكَ إِسْرَائِيلَ فَلْيَنْزِلِ ٱلْآنَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ فَنُؤْمِنَ بِهِ! | ٤٢ 42 |
୪୨ଆଡଃ କାଜିକିୟାକ, “ଇନିଃଦ ଏଟାଃକକେ ବାଞ୍ଚାଅକେଦ୍କଆଏ, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଆଇଃକ୍ଗି ବାଞ୍ଚାୱେନ୍ କାଏ ଦାଡ଼ିତାନ୍ । ଇନିଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ରାଜା ତାନିଃରେଦ ନାହାଁଃଗି କ୍ରୁଶ୍ଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍କାଏ, ଆଡଃ ଆବୁ ସବେନ୍କ ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃରେବୁ ବିଶ୍ୱାସେତେୟାଃ ।
| قَدِ ٱتَّكَلَ عَلَى ٱللهِ، فَلْيُنْقِذْهُ ٱلْآنَ إِنْ أَرَادَهُ! لِأَنَّهُ قَالَ: أَنَا ٱبْنُ ٱللهِ!». | ٤٣ 43 |
୪୩ଇନିଃଦ ଆଇଃକ୍ଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଃଏ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ଭାର୍ସାକାଦାଏ । ଠାଉକାଗିୟା, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ବାଞ୍ଚାଅ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ ଚି କାହା ଏନା ମାର୍ବୁ ନେଲେୟା ।”
| وَبِذَلِكَ أَيْضًا كَانَ ٱللِّصَّانِ ٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ يُعَيِّرَانِهِ. | ٤٤ 44 |
୪୪ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାକାନ୍ ଏତ୍କାନ୍ କାମିକିନ୍ହଗି ନେ ଲେକାଗି ଇନିଃକେକିନ୍ ଲାନ୍ଦାକିୟା ।
| وَمِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٤٥ 45 |
୪୫ତିକିନ୍ସିଙ୍ଗିଏତେ ତାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ଘାଣ୍ଟା ଜାକେଦ୍ ଗଟା ଦିଶୁମ୍ ନୁବାଃୟାନା ।
| وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِيلِي، إِيلِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟» أَيْ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٤٦ 46 |
୪୬ତାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ବାଜେ ଇମ୍ତାକ ୟୀଶୁ ପୁରାଃତେ କାଉରିକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ଏଲୋଇ, ଏଲୋଇ, ଲାମା ସାବାକ୍ଥାନି?” ଏନାରାଃ ମୁଣ୍ଡିଦ, “ଏ ଆଇଁୟାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଏ ଆଇଁୟାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଗିକିଦିୟାଁମ୍?”
| فَقَوْمٌ مِنَ ٱلْوَاقِفِينَ هُنَاكَ لَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «إِنَّهُ يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٤٧ 47 |
୪୭ଏନ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ, “ଇନିଃ ଏଲିୟକେ ହାକାଅତାନା” ମେନ୍ତେକ କାଜିକେଦା ।
| وَلِلْوَقْتِ رَكَضَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ وَأَخَذَ إِسْفِنْجَةً وَمَلَأَهَا خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ. | ٤٨ 48 |
୪୮ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ନିର୍ଧାବ୍କେଦ୍ତେ ସ୍ପଞ୍ଜ୍କେ ସାବ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ମେହେର୍ ରାସିରେ ତୁପୁକେଦ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ସଟାରେୟାଃ ଚୁଟିରେ ଗୁତୁକେଦାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃକେ ନୁଁ ନାଗେନ୍ତେ ଏମ୍କିୟାଏ ।
| وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَقَالُوا: «ٱتْرُكْ. لِنَرَى هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا يُخَلِّصُهُ!». | ٤٩ 49 |
୪୯ମେନ୍ଦ ଏଟାଃକ କାଜିକେଦା, “ରାହା, ନାହାଁଃ ଏଲିୟ ଇନିଃକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃଆଏ ଚି କାହା ଏନାବୁ ନେଲେୟା ।”
| فَصَرَخَ يَسُوعُ أَيْضًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٥٠ 50 |
୫୦ୟୀଶୁ ଆଡଃମିସା ପୁରାଃଗି କାଉରିକେଦାଏ ଆଡଃ ଜୀଉତାୟାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ।
| وَإِذَا حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ قَدِ ٱنْشَقَّ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. وَٱلْأَرْضُ تَزَلْزَلَتْ، وَٱلصُّخُورُ تَشَقَّقَتْ، | ٥١ 51 |
୫୧ଏନ୍ତେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ହାକାକାନ୍ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ ଦାନାଙ୍ଗ୍ଲିଜାଃ ଚେତାନ୍ଏତେ ଲାତାର୍ ଜାକେଦ୍ ଥାଲାରେ ବାର୍ ହିସା ଚାଗାଡ଼୍ୟାନା ଆଡଃ ଅତେ ଏକ୍ଲାଅକେଦ୍ତେ ଚାଟେନ୍କ ଫାଡ଼ାଃୟାନା ।
| وَٱلْقُبُورُ تَفَتَّحَتْ، وَقَامَ كَثِيرٌ مِنْ أَجْسَادِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلرَّاقِدِينَ | ٥٢ 52 |
୫୨ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ତପାଗାଡ଼ାକ ଅଟାଃୟାନା ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଚିମିନ୍ ଗଜାକାନ୍ ପାବିତାର୍ ହଡ଼କଆଃ ହଡ଼୍ମ ଜୀଉବିରିଦ୍ୟାନା ।
| وَخَرَجُوا مِنَ ٱلْقُبُورِ بَعْدَ قِيَامَتِهِ، وَدَخَلُوا ٱلْمَدِينَةَ ٱلْمُقَدَّسَةَ، وَظَهَرُوا لِكَثِيرِينَ. | ٥٣ 53 |
୫୩ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ତପାଗାଡ଼ା ବାଗିକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ପାବିତାର୍ ନାଗାର୍ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃୟାନାକ । ଏନା ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍କେଦ୍କଆକ ।
| وَأَمَّا قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ يَحْرُسُونَ يَسُوعَ فَلَمَّا رَأَوْا ٱلزَّلْزَلَةَ وَمَا كَانَ، خَافُوا جِدًّا وَقَالُوا: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱبْنَ ٱللهِ!». | ٥٤ 54 |
୫୪ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ୟୀଶୁକେ ହରଇତାନ୍କ ଅତେ ଏକ୍ଲାଅଃତେୟାଃ ଆଡଃ ସବେନ୍ ହବାୟାନ୍ତେୟାଃକ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗିକ ବରକେଦା ଆଡଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅଃତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାକ, “ସାର୍ତିଗି ନେ ହଡ଼ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ଗି ତାଇକେନାଏ ।”
| وَكَانَتْ هُنَاكَ نِسَاءٌ كَثِيرَاتٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، وَهُنَّ كُنَّ قَدْ تَبِعْنَ يَسُوعَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَخْدِمْنَهُ، | ٥٥ 55 |
୫୫ଏନ୍ତାଃରେ ୟୀଶୁକେ ଦେଙ୍ଗାକାଇ ପୁରାଃ କୁଡ଼ିକ ସାଙ୍ଗିନ୍ଏତେ ନେଲି ତାଇକେନାକ । ଇନ୍କୁ ଗାଲିଲ୍ଏତେ ଅତଙ୍ଗ୍ଆଉକାଇ ତାଇକେନାକ ।
| وَبَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَيُوسِي، وَأُمُّ ٱبْنَيْ زَبْدِي. | ٥٦ 56 |
୫୬ଇନ୍କୁଏତେ, ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍, ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ଯୋଷେଫ୍ଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଜେବଦୀୟାଃ ହନ୍କଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ, ନେ ସବେନ୍କ ତାଇକେନା ।
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، جَاءَ رَجُلٌ غَنِيٌّ مِنَ ٱلرَّامَةِ ٱسْمُهُ يُوسُفُ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا تِلْمِيذًا لِيَسُوعَ. | ٥٧ 57 |
୫୭ଆୟୁବ୍ୟାନ୍ଚି ହାରାମାଥିୟା ସାହାର୍ରେନ୍ ଯୋଷେଫ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଇନିଃହଗି ୟୀଶୁଆଃ ମିଆଁଦ୍ ଚେଲା ତାଇକେନାଏ ।
| فَهَذَا تَقَدَّمَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. فَأَمَرَ بِيلَاطُسُ حِينَئِذٍ أَنْ يُعْطَى ٱلْجَسَدُ. | ٥٨ 58 |
୫୮ଇନିଃ ପିଲାତୁସ୍ତାଃତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମ ଆସିକିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଇନିୟାଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମ ଏମାଇ ନାଗେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
| فَأَخَذَ يُوسُفُ ٱلْجَسَدَ وَلَفَّهُ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ، | ٥٩ 59 |
୫୯ଆଡଃ ଯୋଷେଫ୍ ୟୀଶୁଆଃ ଗନଏଃ ହଡ଼୍ମ ଆଉକେଦ୍ତେ ଫାର୍ଚି ନିରାଲ୍ ଲିଜାଃତେ ପଟମ୍କେଦାଏ ।
| وَوَضَعَهُ فِي قَبْرِهِ ٱلْجَدِيدِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ نَحَتَهُ فِي ٱلصَّخْرَةِ، ثُمَّ دَحْرَجَ حَجَرًا كَبِيرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ وَمَضَى. | ٦٠ 60 |
୬୦ଆଡଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚାଟେନ୍ରେ ଉରାକାନ୍ ନାୱା ତପାଗାଡ଼ାରେ ଇନିଃକେ ଦହକିୟାଏ ଆଡଃ ତପାଗାଡ଼ା ଦୁଆର୍ରେ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦିରିତେ ବାଟିକେସେଦ୍କେଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
| وَكَانَتْ هُنَاكَ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى جَالِسَتَيْنِ تُجَاهَ ٱلْقَبْرِ. | ٦١ 61 |
୬୧ଆଡଃ ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଏଟାଃ ମାରିୟାମ୍ ତପାଗାଡ଼ା ହେପାଦ୍ରେ ଦୁବ୍ୟାନାକିନ୍ ।
| وَفِي ٱلْغَدِ ٱلَّذِي بَعْدَ ٱلِٱسْتِعْدَادِ ٱجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ إِلَى بِيلَاطُسَ | ٦٢ 62 |
୬୨ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍, ଅକ୍ନାଃଚି ରୁଡ଼ୁନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ପିଲାତୁସ୍ତାଃତେ ସେନଃୟାନାକ
| قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ تَذَكَّرْنَا أَنَّ ذَلِكَ ٱلْمُضِلَّ قَالَ وَهُوَ حَيٌّ: إِنِّي بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ أَقُومُ. | ٦٣ 63 |
୬୩ଆଡଃ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ଗମ୍କେ, ଆଲେ ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ ପାହାମ୍କାଦାଲେ ଏନ୍ ବେଦାନିଃ ଜୀନିଦ୍ ତାଇକେନ୍ରେ ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପିମା ତାୟମ୍ତେ ଜୀଉବିରିଦାଇଙ୍ଗ୍’ ମେନ୍ତେ କାଜିକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।
| فَمُرْ بِضَبْطِ ٱلْقَبْرِ إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، لِئَلَّا يَأْتِيَ تَلَامِيذُهُ لَيْلًا وَيَسْرِقُوهُ، وَيَقُولُوا لِلشَّعْبِ: إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَتَكُونَ ٱلضَّلَالَةُ ٱلْأَخِيرَةُ أَشَرَّ مِنَ ٱلْأُولَى!». | ٦٤ 64 |
୬୪ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାକେ ଆପିମା ଜାକେଦ୍ ହର ନାଗେନ୍ତେ ଆଚୁକମ୍, କା'ରେଦ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ନିଦାରେ ହିଜୁଃଆକ ଆଡଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଇଦିକେୟାକ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଗଜାକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାକଆକ । ନେ ଟୁଣ୍ଡୁବେଦା ପାହିଲା ବେଦାଏତେ ପୁରାଃ ଏତ୍କାନ୍ ହବାଅଆଃ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «عِنْدَكُمْ حُرَّاسٌ. اِذْهَبُوا وَٱضْبُطُوهُ كَمَا تَعْلَمُونَ». | ٦٥ 65 |
୬୫ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଜୁ ଦାରୱାନ୍କକେ ଇଦିକପେ ଆଡଃ ଏନ୍ ତପାଗାଡ଼ାକେ ବୁଗିଲେକା ହରୟେପେ ।”
| فَمَضَوْا وَضَبَطُوا ٱلْقَبْرَ بِٱلْحُرَّاسِ وَخَتَمُوا ٱلْحَجَرَ. | ٦٦ 66 |
୬୬ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଦାରୱାନ୍କଲଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ା ବଲତାଃରେ ହାଣ୍ଡେଦାକାନ୍ ଦିରିକେ ମୋହର୍ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାକେ ହର ନାଗେନ୍ତେ ଦାରୱାନ୍କକେ କାଜିକେଦ୍କଆକ ।
