< مَتَّى 23 >
حِينَئِذٍ خَاطَبَ يَسُوعُ ٱلْجُمُوعَ وَتَلَامِيذَهُ | ١ 1 |
तेबे यीशुए पीड़ा खे और आपणे चेलेया खे बोलेया,
قَائِلًا: «عَلَى كُرْسِيِّ مُوسَى جَلَسَ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ، | ٢ 2 |
“शास्त्री और फरीसी, मूसे रे बिधानो खे अक्को साथे बताओ थे।
فَكُلُّ مَا قَالُوا لَكُمْ أَنْ تَحْفَظُوهُ فَٱحْفَظُوهُ وَٱفْعَلُوهُ، وَلَكِنْ حَسَبَ أَعْمَالِهِمْ لَا تَعْمَلُوا، لِأَنَّهُمْ يَقُولُونَ وَلَا يَفْعَلُونَ. | ٣ 3 |
तो, सेयो तुसा खे जो कुछ बोलो, से करना और मानणा, पर तिना जेड़े काम नि करना, कऊँकि सेयो ओरी खे सिखाओ तो आए, पर आपू तिना कामा खे करदे नि।
فَإِنَّهُمْ يَحْزِمُونَ أَحْمَالًا ثَقِيلَةً عَسِرَةَ ٱلْحَمْلِ وَيَضَعُونَهَا عَلَى أَكْتَافِ ٱلنَّاسِ، وَهُمْ لَا يُرِيدُونَ أَنْ يُحَرِّكُوهَا بِإِصْبِعِهِمْ، | ٤ 4 |
सेयो लोका खे एड़े-एड़े कड़े नियम मानणे खे मजबूर करो थे जिना खे मानणा तिना खे बऊत कठण ए। पर आपू तिना नियमा खे मानणे री बी कोशिश तक नि करदे।
وَكُلَّ أَعْمَالِهِمْ يَعْمَلُونَهَا لِكَيْ تَنْظُرَهُمُ ٱلنَّاسُ: فَيُعَرِّضُونَ عَصَائِبَهُمْ وَيُعَظِّمُونَ أَهْدَابَ ثِيَابِهِمْ، | ٥ 5 |
सेयो आपणे सारे काम लोका खे दखाणे री तंईं करोए, सेयो आपणे जन्त्र चौड़े करोए और आपणे टालेया रे पल्ले बड़ाओ ए।
وَيُحِبُّونَ ٱلْمُتَّكَأَ ٱلْأَوَّلَ فِي ٱلْوَلَائِمِ، وَٱلْمَجَالِسَ ٱلْأُولَى فِي ٱلْمَجَامِعِ، | ٦ 6 |
पाट्टिया रे खास-खास जगा और प्रार्थना रे कअरो रे खास-खास जगा
وَٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَأَنْ يَدْعُوَهُمُ ٱلنَّاسُ: سَيِّدِي سَيِّدِي! | ٧ 7 |
और बजारो रे नमस्ते और मांणूआ ते गुरू बुलाणा तिना खे अच्छा लगोआ।
وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَا تُدْعَوْا سَيِّدِي، لِأَنَّ مُعَلِّمَكُمْ وَاحِدٌ ٱلْمَسِيحُ، وَأَنْتُمْ جَمِيعًا إِخْوَةٌ. | ٨ 8 |
पर तुसे आपणे आपू खे गुरू नि बुलवाणा; कऊँकि तुसा रा एक ई गुरूए और तुसे सब आपू बीचे पाई ए।
وَلَا تَدْعُوا لَكُمْ أَبًا عَلَى ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّ أَبَاكُمْ وَاحِدٌ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ. | ٩ 9 |
तरतिया रे केसी खे आपणा पिता नि बोलणा, कऊँकि तुसा रा एक ई पिता ए, परमेशर जो स्वर्गो रे ए।
وَلَا تُدْعَوْا مُعَلِّمِينَ، لِأَنَّ مُعَلِّمَكُمْ وَاحِدٌ ٱلْمَسِيحُ. | ١٠ 10 |
और मालक पनि बुलाणा, कऊँकि तुसा रा एक ई मालक ए, मतलब-मसीह।
وَأَكْبَرُكُمْ يَكُونُ خَادِمًا لَكُمْ. | ١١ 11 |
जो तुसा बीचा ते बड़ा ओ, से तुसा रा दास बणो।
فَمَنْ يَرْفَعْ نَفْسَهُ يَتَّضِعْ، وَمَنْ يَضَعْ نَفْسَهُ يَرْتَفِعْ. | ١٢ 12 |
जो कोई आपू खे बड़ा बणाओगा, से छोटा ऊणा; और जो कोई आपू खे छोटा बणाओगा से बड़ा ऊणा।
«لَكِنْ وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُغْلِقُونَ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَاوَاتِ قُدَّامَ ٱلنَّاسِ، فَلَا تَدْخُلُونَ أَنْتُمْ وَلَا تَدَعُونَ ٱلدَّاخِلِينَ يَدْخُلُونَ. | ١٣ 13 |
“ओ कपटी शास्त्री और फरीसियो तुसा पाँदे हाय! तुसे मांणूआ खे स्वर्गो रे राज्य रा द्वार बंद करोए। तुसे ना तो आपू ई तेती जांदे और ना ई तिदे जाणे वाल़ेया खे जाणे देंदे।
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تَأْكُلُونَ بُيُوتَ ٱلْأَرَامِلِ، ولِعِلَّةٍ تُطِيلُونَ صَلَوَاتِكُمْ. لِذَلِكَ تَأْخُذُونَ دَيْنُونَةً أَعْظَمَ. | ١٤ 14 |
ओ कपटी शास्त्री और फरीसियो तुसा खे हाय! तुसे बिदुआ रे कअर खाई जाओए और दखाणे री तंईं बऊत देर तक प्रार्थना करदे रओए, तेबेई तो तुसा खे जादा सजा मिलणी।
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تَطُوفُونَ ٱلْبَحْرَ وَٱلْبَرَّ لِتَكْسَبُوا دَخِيلًا وَاحِدًا، وَمَتَى حَصَلَ تَصْنَعُونَهُ ٱبْنًا لِجَهَنَّمَ أَكْثَرَ مِنْكُمْ مُضَاعَفًا. (Geenna ) | ١٥ 15 |
“ओ कपटी शास्त्री और फरीसियो तुसा खे हाय! तुसे एकी जणे खे आपणे मतो रे ल्याऊणे री तंईं सारे जल और थलो रे फिरोए और जेबे से तुसा रे मतो रे आयी जाओआ, तो तेसखे आपू ते दुगणा नरको री सजा जोगा बणाई देओए। (Geenna )
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْقَادَةُ ٱلْعُمْيَانُ! ٱلْقَائِلُونَ: مَنْ حَلَفَ بِٱلْهَيْكَلِ فَلَيْسَ بِشَيْءٍ، وَلَكِنْ مَنْ حَلَفَ بِذَهَبِ ٱلْهَيْكَلِ يَلْتَزِمُ. | ١٦ 16 |
“ओ अन्दे अगुओ तुसा खे हाय! जो बोलोए कि जे कोई मन्दरो री कसम खाओ तो कुछ नि, पर जो मन्दरो रे सूईने री कसम खाओगा तो तिना खे तेसा कसमा खे पूरा करना जरूरी ए।
أَيُّهَا ٱلْجُهَّالُ وَٱلْعُمْيَانُ! أَيُّمَا أَعْظَمُ: أَلذَّهَبُ أَمِ ٱلْهَيْكَلُ ٱلَّذِي يُقَدِّسُ ٱلذَّهَبَ؟ | ١٧ 17 |
ओ मूर्खो और अन्दो कुण बड़ा ए, सुईना या से मन्दर, जेते साथे सुईना पवित्र ओआ?
وَمَنْ حَلَفَ بِٱلْمَذْبَحِ فَلَيْسَ بِشَيْءٍ، وَلَكِنْ مَنْ حَلَفَ بِٱلْقُرْبَانِ ٱلَّذِي عَلَيْهِ يَلْتَزِمُ. | ١٨ 18 |
फेर बोलोए कि जे कोई बेदिया री कसम खाओ तो कुछ निए, पर से पेंट जो तिजी पाँदे ए, तेतेरी कसम खाओगा, तो तिना खे तेसा कसमा खे पूरा करना जरूरी ए।
أَيُّهَا ٱلْجُهَّالُ وَٱلْعُمْيَانُ! أَيُّمَا أَعْظَمُ: ٱلْقُرْبَانُ أَمِ ٱلْمَذْبَحُ ٱلَّذِي يُقَدِّسُ ٱلْقُرْبَانَ؟ | ١٩ 19 |
ओ अन्दो! कुण बड़ा ए, पेंट या बेदी; जेते साथे पेंट पवित्र ओई?
فَإِنَّ مَنْ حَلَفَ بِٱلْمَذْبَحِ فَقَدْ حَلَفَ بِهِ وَبِكُلِّ مَا عَلَيْهِ! | ٢٠ 20 |
तेबेई तो, जो बेदिया री कसम खाओआ, से तेतेरी और जो बी तेते पाँदे ए, तेतेरी बी कसम खाओआ।
وَمَنْ حَلَفَ بِٱلْهَيْكَلِ فَقَدْ حَلَفَ بِهِ وَبِالسَّاكِنِ فِيهِ، | ٢١ 21 |
जो मन्दरो री कसम खाओआ, से तेतेरी और तिदे रणे वाल़ेया री बी कसम खाओआ।
وَمَنْ حَلَفَ بِٱلسَّمَاءِ فَقَدْ حَلَفَ بِعَرْشِ ٱللهِ وَبِالْجَالِسِ عَلَيْهِ. | ٢٢ 22 |
जो स्वर्गो री कसम खाओआ, से परमेशरो रे सिंहासनो री और तिदे बैठणे वाल़ेया री बी कसम खाओआ।
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُعَشِّرُونَ ٱلنَّعْنَعَ وَٱلشِّبِثَّ وَٱلْكَمُّونَ، وَتَرَكْتُمْ أَثْقَلَ ٱلنَّامُوسِ: ٱلْحَقَّ وَٱلرَّحْمَةَ وَٱلْإِيمَانَ. كَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَعْمَلُوا هَذِهِ وَلَا تَتْرُكُوا تِلْكَ. | ٢٣ 23 |
“ओ कपटी शास्त्री और फरीसियो तुसा खे हाय! तुसे पदीने, संफ और जीरे रा दसुआ पाअग देओए, पर तुसे बिधानो रिया गूढ़ गल्ला मतलब न्याय, कृपा और विश्वास छाडी ते रे, तुसा खे चाईयो था कि इना खे बी करदे रंदे और तिना खे पनि छाडदे।
أَيُّهَا ٱلْقَادَةُ ٱلْعُمْيَانُ! ٱلَّذِينَ يُصَفُّونَ عَنِ ٱلْبَعُوضَةِ وَيَبْلَعُونَ ٱلْجَمَلَ. | ٢٤ 24 |
ओ अन्दे अगुओ! तुसे छोटिया-छोटिया गल्ला रे नियम तो ईंयां मानी लओए जिंयाँ माच्छरो खे पाणिए ते कनारे ताल़ी देओए! पर परमेशरो री खास आज्ञा खे टाल़ना, तुसा खे ऊँटो खे निगल़ी जाणे रे बराबर ए।
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُنَقُّونَ خَارِجَ ٱلْكَأْسِ وَٱلصَّحْفَةِ، وَهُمَا مِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوآنِ ٱخْتِطَافًا وَدَعَارَةً. | ٢٥ 25 |
“ओ कपटी शास्त्रियो और फरीसियो तुसा खे हाय! तुसे तिना कटोरे और थाल़िया जेड़े ए, जिना खे पाँदा-पाँदा ते तो मांजी लओए, पर पितरे तिना रे गन्दगी परी री रओई।
أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّ ٱلْأَعْمَى! نَقِّ أَوَّلًا دَاخِلَ ٱلْكَأْسِ وَٱلصَّحْفَةِ لِكَيْ يَكُونَ خَارِجُهُمَا أَيْضًا نَقِيًّا. | ٢٦ 26 |
हे अन्दे फरीसी, पईले कटोरे और थाल़िया खे पीतरा ते मांजी लओ ताकि से बारा ते बी साफ ओ।
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُشْبِهُونَ قُبُورًا مُبَيَّضَةً تَظْهَرُ مِنْ خَارِجٍ جَمِيلَةً، وَهِيَ مِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوءَةٌ عِظَامَ أَمْوَاتٍ وَكُلَّ نَجَاسَةٍ. | ٢٧ 27 |
“ओ कपटी शास्त्रियो और फरीसियो तुसा खे हाय! तुसे चूना फिरी री कब्रा जेड़े ए, जो पाँदा ते तो सुन्दर दिशोई पर, पर पीतरा ते मरेया रिया आड्डिया और सारिया गन्दे कामो साथे फरी रिये।
هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا: مِنْ خَارِجٍ تَظْهَرُونَ لِلنَّاسِ أَبْرَارًا، وَلَكِنَّكُمْ مِنْ دَاخِلٍ مَشْحُونُونَ رِيَاءً وَإِثْمًا. | ٢٨ 28 |
तिंयाँ ई तुसे बी, सामणे तो आपणे-आपू खे लोका खे तर्मी दखाओ ए, पर पीतरो ते कपट और पापो साथे फरे रे ए।
وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تَبْنُونَ قُبُورَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَتُزَيِّنُونَ مَدَافِنَ ٱلصِّدِّيقِينَ، | ٢٩ 29 |
“ओ कपटी शास्त्रियो और फरीसियो तुसा खे हाय! तुसे भविष्यबक्तेया रिया कब्रा सजाओए और तर्मिया रे समारक बणाओए।
وَتَقُولُونَ: لَوْ كُنَّا فِي أَيَّامِ آبَائِنَا لَمَا شَارَكْنَاهُمْ فِي دَمِ ٱلْأَنْبِيَاءِ. | ٣٠ 30 |
और बोलोए, ‘जे आसे आपणे बाप-दादेया रे बखतो रे ऊँदे, तो भविष्यबक्तेया रिया अत्या रे तिना रा साथ नि देंदे।’
فَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ عَلَى أَنْفُسِكُمْ أَنَّكُمْ أَبْنَاءُ قَتَلَةِ ٱلْأَنْبِيَاءِ. | ٣١ 31 |
इजी ते तो तुसे आपू ई आपणे खलाफ गवाई देओए कि तुसे भविष्यबक्तेया खे काणे वाल़ेया रे ल्वाद ए।
فَٱمْلَأُوا أَنْتُمْ مِكْيَالَ آبَائِكُمْ. | ٣٢ 32 |
तो तुसे आपणे बाप-दादेया रे जो बुरे काम तिने करी राखे तिजी खे पूरा करने वाल़े ओ।
أَيُّهَا ٱلْحَيَّاتُ أَوْلَادَ ٱلْأَفَاعِي! كَيْفَ تَهْرُبُونَ مِنْ دَيْنُونَةِ جَهَنَّمَ؟ (Geenna ) | ٣٣ 33 |
ओ जईरीले सापो जेड़े लोको, और जईरीले सापो री ल्वाद! तुसे ये किंयाँ सोचा ला तुसे नरको रे दण्डो ते बची जाणे? (Geenna )
لِذَلِكَ هَا أَنَا أُرْسِلُ إِلَيْكُمْ أَنْبِيَاءَ وَحُكَمَاءَ وَكَتَبَةً، فَمِنْهُمْ تَقْتُلُونَ وَتَصْلِبُونَ، وَمِنْهُمْ تَجْلِدُونَ فِي مَجَامِعِكُمْ، وَتَطْرُدُونَ مِنْ مَدِينَةٍ إِلَى مَدِينَةٍ، | ٣٤ 34 |
तेबेई तो देखो, आऊँ तुसा गे भविष्यबक्ता खे, अक्लमंदा खे और शास्त्रिया खे पेजुँआ और तुसा तिना बीचा ते कुछ लोक काणे और कुछ लोक क्रूसो पाँदे चढ़ाई देणे और कईया खे आपणे प्रार्थना रे कअरो रे कोड़े बाणे और सेयो एकी नगरो ते दूजे नगरो खे नठाणे।
لِكَيْ يَأْتِيَ عَلَيْكُمْ كُلُّ دَمٍ زَكِيٍّ سُفِكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ، مِنْ دَمِ هَابِيلَ ٱلصِّدِّيقِ إِلَى دَمِ زَكَرِيَّا بْنِ بَرَخِيَّا ٱلَّذِي قَتَلْتُمُوهُ بَيْنَ ٱلْهَيْكَلِ وَٱلْمَذْبَحِ. | ٣٥ 35 |
जिदे तर्मी हाबिलो ते लई की बिरिक्याहो रा पाऊ जकरयाहो तक, जो तुसे मन्दरो रे और बेदिया बीचे काए थे, जितणे तर्मिया रा खून तरतिया रे बयी रा, तेतेरी सजा तुसा सबी खे मिलणी।
اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ هَذَا كُلَّهُ يَأْتِي عَلَى هَذَا ٱلْجِيلِ! | ٣٦ 36 |
आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ कि इना सबी अत्या री सजा एस बखतो रे सबी लोका खे मिलणी।
«يَا أُورُشَلِيمُ، يا أُورُشَلِيمُ! يا قَاتِلَةَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَرَاجِمَةَ ٱلْمُرْسَلِينَ إِلَيْهَا، كَمْ مَرَّةٍ أَرَدْتُ أَنْ أَجْمَعَ أَوْلَادَكِ كَمَا تَجْمَعُ ٱلدَّجَاجَةُ فِرَاخَهَا تَحْتَ جَنَاحَيْهَا، وَلَمْ تُرِيدُوا! | ٣٧ 37 |
“ओ यरूशलेमो रे लोको, ओ यरूशलेमो रे लोको! तूँ जो भविष्यबक्तेया खे काओआ और जो तांगे पेजी राखे, तिना खे पात्थर बाएआ, कितणी बार मैं चाया कि जिंयाँ मुर्गी आपणे बच्चेया खे आपणे पंखो निठे कट्ठा करी की समाल़ोई, तिंयाँ ई आऊँ बी चाऊँआ कि तेरे बाल़का खे कट्ठा करी की समाल़ुँ। पर तुसे नि चाया।
هُوَذَا بَيْتُكُمْ يُتْرَكُ لَكُمْ خَرَابًا. | ٣٨ 38 |
देखो, तुसा रा कअर तुसा खे उजाड़ी की छाडीता।
لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ لَا تَرَوْنَنِي مِنَ ٱلْآنَ حَتَّى تَقُولُوا: مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ!». | ٣٩ 39 |
कऊँकि आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि एबुए ते जदुओ तक तुसे नि बोलोगे, ‘धन्य ए सेयो, जो प्रभुए रे नाओं ते आओए’ तदुओ तक तुसा आऊँ फेर कदी नि देखणा।”