مَتَّى 19
| وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ هَذَا ٱلْكَلَامَ ٱنْتَقَلَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ ٱلْيَهُودِيَّةِ مِنْ عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ. | ١ 1 |
जेबे यीशु इना गल्ला बोली चुके, तेबे सेयो गलील प्रदेशो ते चली गे और यरदन नदिया ते पार यहूदिया प्रदेशो रे आए।
| وَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ فَشَفَاهُمْ هُنَاكَ. | ٢ 2 |
तेबे एक बड़ी पीड़ तिना पीछे आईगी और तिने सेयो तेती ठीक कित्ते।
| وَجَاءَ إِلَيْهِ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ لِيُجَرِّبُوهُ قَائِلِينَ لَهُ: «هَلْ يَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يُطَلِّقَ ٱمْرَأَتَهُ لِكُلِّ سَبَبٍ؟». | ٣ 3 |
तेबे फरीसी तिना खे परखणे खे तिना गे आए और बोलणे लगे, “क्या हर एक बजअ ते आपणी लाड़ी छाडणी खरी गल्ल ए?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «أَمَا قَرَأْتُمْ أَنَّ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلْبَدْءِ خَلَقَهُمَا ذَكَرًا وَأُنْثَى؟ | ٤ 4 |
यीशुए जवाब दित्तेया, “क्या तुसे नि पड़ी राखेया, जिने सेयो बणाई राखे तिने शुरूओ तेई मर्द और जवाणस बणाई की बोलेया,
| وَقَالَ: مِنْ أَجْلِ هَذَا يَتْرُكُ ٱلرَّجُلُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ وَيَلْتَصِقُ بِٱمْرَأَتِهِ، وَيَكُونُ ٱلِٱثْنَانِ جَسَدًا وَاحِدًا. | ٥ 5 |
‘इजी बजअ ते मांणू आपणे माया-बावा ते लग ऊई की आपणिया लाड़िया साथे रणा और सेयो दोनो एक तन ऊणे’
| إِذًا لَيْسَا بَعْدُ ٱثْنَيْنِ بَلْ جَسَدٌ وَاحِدٌ. فَٱلَّذِي جَمَعَهُ ٱللهُ لَا يُفَرِّقُهُ إِنْسَانٌ». | ٦ 6 |
तो एबे सेयो, दो नि पर एक तन ए। इजी री खातर, जो परमेशरे जोड़ी राखेया, तिना खे मांणू लग नि करो।”
| قَالُوا لَهُ: «فَلِمَاذَا أَوْصَى مُوسَى أَنْ يُعْطَى كِتَابُ طَلَاقٍ فَتُطَلَّقُ؟». | ٧ 7 |
तिने यीशुए खे बोलया, “तेबे मूसे कऊँ ठराई राखेया कि त्यागपत्र देई की तेसा खे छाडी देओ?”
| قَالَ لَهُمْ: «إِنَّ مُوسَى مِنْ أَجْلِ قَسَاوَةِ قُلُوبِكُمْ أَذِنَ لَكُمْ أَنْ تُطَلِّقُوا نِسَاءَكُمْ. وَلَكِنْ مِنَ ٱلْبَدْءِ لَمْ يَكُنْ هَكَذَا. | ٨ 8 |
तिने तिना खे बोलेया, “मूसे तुसा रे मनो रे जिद्दी स्वभाव री बजअ ते तुसा खे आपणी लाड़ी छाडणे री आज्ञा दित्ती; पर शुरूओ रे एड़ा नि था।
| وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ طَلَّقَ ٱمْرَأَتَهُ إِلَّا بِسَبَبِ ٱلزِّنَا وَتَزَوَّجَ بِأُخْرَى يَزْنِي، وَٱلَّذِي يَتَزَوَّجُ بِمُطَلَّقَةٍ يَزْنِي». | ٩ 9 |
पर आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ कि जो कोई व्याभिचार छाडी की ओर केसी बजअ ते आपणी लाड़िया खे त्यागपत्र देई की, केसी दुजिया साथे ब्या करोआ, से व्याभिचार करोआ। जो कोई तेसा छाडी रिया जवाणसा साथे ब्या करोआ, से बी व्याभिचार करोआ।”
| قَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «إِنْ كَانَ هَكَذَا أَمْرُ ٱلرَّجُلِ مَعَ ٱلْمَرْأَةِ، فَلَا يُوافِقُ أَنْ يَتَزَوَّجَ!». | ١٠ 10 |
चेलेया तिना खे बोलेया, “जे मर्दो रा जवाणसा साथे एड़ा सम्बन्ध ए, तो क्या ब्या करना खरा निए?”
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَيْسَ ٱلْجَمِيعُ يَقْبَلُونَ هَذَا ٱلْكَلَامَ بَلِ ٱلَّذِينَ أُعْطِيَ لَهُم، | ١١ 11 |
तिने तिना खे बोलेया, “सारे ये वचन मानी नि सकदे, बस सेयो ई जिना खे परमेशरे एतेरा दान देई राखेया।
| لِأَنَّهُ يُوجَدُ خِصْيَانٌ وُلِدُوا هَكَذَا مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِهِمْ، وَيُوجَدُ خِصْيَانٌ خَصَاهُمُ ٱلنَّاسُ، وَيُوجَدُ خِصْيَانٌ خَصَوْا أَنْفُسَهُمْ لِأَجْلِ مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ. مَنِ ٱسْتَطَاعَ أَنْ يَقْبَلَ فَلْيَقْبَلْ». | ١٢ 12 |
कऊँकि कुछ नपुंसक एड़े ए, जो माया रे पेटो तेई एड़े जम्मी रे; और कुछ नपुंसक एड़े ए, जो मांणूए नपुंसक बणाए और कुछ नपुंसक एड़े ए, जिने स्वर्गो रे राज्य खे आपू खेई नपुंसक बणाई राखेया। जो कोई इजी खे समजी सकोआ, ओ समजी लओ।”
| حِينَئِذٍ قُدِّمَ إِلَيْهِ أَوْلَادٌ لِكَيْ يَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ وَيُصَلِّيَ، فَٱنْتَهَرَهُمُ ٱلتَّلَامِيذُ. | ١٣ 13 |
तेबे लोक बच्चेया खे तिना गे ल्याए, ताकि सेयो तिना पाँदे आपणा आथ राखो और प्रार्थना करो; पर चेले तिना खे बकणे लगे।
| أَمَّا يَسُوعُ فَقَالَ: «دَعُوا ٱلْأَوْلَادَ يَأْتُونَ إِلَيَّ وَلَا تَمْنَعُوهُمْ لِأَنَّ لِمِثْلِ هَؤُلَاءِ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَاوَاتِ». | ١٤ 14 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “बच्चेया खे मांगे आऊणे देयो और तिना खे ना नि करो, कऊँकि स्वर्गो रा राज्य एड़ेया रा ईए।”
| فَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ، وَمَضَى مِنْ هُنَاكَ. | ١٥ 15 |
तेबे सेयो तिना पाँदे आथ राखी की तेथा ते चली गे।
| وَإِذَا وَاحِدٌ تَقَدَّمَ وَقَالَ لَهُ: «أَيُّهَا ٱلْمُعَلِّمُ ٱلصَّالِحُ، أَيَّ صَلَاحٍ أَعْمَلُ لِتَكُونَ لِيَ ٱلْحَيَاةُ ٱلْأَبَدِيَّةُ؟». (aiōnios g166) | ١٦ 16 |
तेबे एक मांणूए तिना गे आयी की बोलेया, “ओ गुरू! आऊँ एड़ा कुण जा खरा काम करुँ कि अनन्त जीवन पाऊँ?” (aiōnios g166)
| فَقَالَ لَهُ: «لِمَاذَا تَدْعُونِي صَالِحًا؟ لَيْسَ أَحَدٌ صَالِحًا إِلَّا وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ. وَلَكِنْ إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَدْخُلَ ٱلْحَيَاةَ فَٱحْفَظِ ٱلْوَصَايَا». | ١٧ 17 |
यीशुए तेसखे बोलेया, “तूँ मांते पलाईया रे बारे रे कऊँ लगी रा पूछणे? खरा तो एक ईए, पर जे तूँ जिन्दगिया रे जाणा चाओ तो, आज्ञा खे मानेया कर।”
| قَالَ لَهُ: «أَيَّةَ ٱلْوَصَايَا؟». فَقَالَ يَسُوعُ: «لَا تَقْتُلْ. لَا تَزْنِ. لَا تَسْرِقْ. لَا تَشْهَدْ بِٱلزُّورِ. | ١٨ 18 |
तिने यीशुए ते पूछेया, “कुण जी आज्ञा ए?” तिने बोलेया, “अत्या, व्याभिचार, चोरी नि करना और ना चूठी गवाई देणा,
| أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَأَحِبَّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ». | ١٩ 19 |
आपणे माया-बावा रा आदर करना और आपणे पड़ोसिये साथे आपू जेड़ा प्यार करना।”
| قَالَ لَهُ ٱلشَّابُّ: «هَذِهِ كُلُّهَا حَفِظْتُهَا مُنْذُ حَدَاثَتِي. فَمَاذَا يُعْوِزُنِي بَعْدُ؟». | ٢٠ 20 |
तिने जवाने तिना खे बोलेया, “इना सबी गल्ला खे तो आऊँ मानूँआ, एबे मांदे किजी गल्ला री कमी ए?”
| قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَكُونَ كَامِلًا فَٱذْهَبْ وَبِعْ أَمْلَاكَكَ وَأَعْطِ ٱلْفُقَرَاءَ، فَيَكُونَ لَكَ كَنْزٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَتَعَالَ ٱتْبَعْنِي». | ٢١ 21 |
यीशुए तेसखे बोलेया, “जे तूँ सिद्ध बणना चाया, तो जा, आपणा सारा माल बेची की कंगाल़ा खे देई दे; तेबे ताखे स्वर्गो रे खजाना मिलणा और आयी की, मां पीछे आईजा।”
| فَلَمَّا سَمِعَ ٱلشَّابُّ ٱلْكَلِمَةَ مَضَى حَزِينًا، لِأَنَّهُ كَانَ ذَا أَمْوَالٍ كَثِيرَةٍ. | ٢٢ 22 |
पर इना गल्ला सुणी की से उदास ऊईगा और तेथा ते चली गा, कऊँकि से बऊत साऊकार था।
| فَقَالَ يَسُوعُ لِتَلَامِيذِهِ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَعْسُرُ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ! | ٢٣ 23 |
तेबे यीशुए आपणे चेलेया खे बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि अमीरा रा स्वर्गो रे राज्य रे जाणा मुश्किल ए।
| وَأَقُولُ لَكُمْ أَيْضًا: إِنَّ مُرُورَ جَمَلٍ مِنْ ثَقْبِ إِبْرَةٍ أَيْسَرُ مِنْ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ!». | ٢٤ 24 |
आऊँ तुसा खे फेर बोलूँआ कि परमेशरो रे राज्य रे अमीरा रा जाणा, ऊँटो रा सूईया रे नाके ते निकल़ना सान ए।”
| فَلَمَّا سَمِعَ تَلَامِيذُهُ بُهِتُوا جِدًّا قَائِلِينَ: «إِذًا مَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَخْلُصَ؟». | ٢٥ 25 |
ये सुणी की चेलेया हैरान ऊई की बोलेया, “तेबे केसरा उद्धार ऊई सकोआ?”
| فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «هَذَا عِنْدَ ٱلنَّاسِ غَيْرُ مُسْتَطَاعٍ، وَلَكِنْ عِنْدَ ٱللهِ كُلُّ شَيْءٍ مُسْتَطَاعٌ». | ٢٦ 26 |
यीशुए तिना री तरफा खे देखेया और बोलेया, “मांणूआ ते तो ये ऊई नि सकदा, पर परमेशरो ते सब कुछ ऊई सकोआ।”
| فَأَجَابَ بُطْرُسُ حِينَئِذٍ وَقَالَ لَهُ: «هَا نَحْنُ قَدْ تَرَكْنَا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعْنَاكَ. فَمَاذَا يَكُونُ لَنَا؟». | ٢٧ 27 |
तेबे पतरसे बोलेया, “देखो, आसे तो सब कुछ छाडी की तुसा पीछे आईगे रे, तो आसा खे क्या मिलणा?”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ تَبِعْتُمُونِي، فِي ٱلتَّجْدِيدِ، مَتَى جَلَسَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ عَلَى كُرْسِيِّ مَجْدِهِ، تَجْلِسُونَ أَنْتُمْ أَيْضًا عَلَى ٱثْنَيْ عَشَرَ كُرْسِيًّا تَدِينُونَ أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٢٨ 28 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि जेबे नई सृष्टि ऊणी और आँऊ माणूं रा पुत्र महिमा रे सिंहासनो रे बैठणा, तो तुसे बी, जो मां पीछे आयी रे, बारा सिंहासनो पाँदे बैठणे और इस्राएलो रे बारा गोत्रा रा न्याय करना
| وَكُلُّ مَنْ تَرَكَ بُيُوتًا أَوْ إِخْوَةً أَوْ أَخَوَاتٍ أَوْ أَبًا أَوْ أُمًّا أَوِ ٱمْرَأَةً أَوْ أَوْلَادًا أَوْ حُقُولًا مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي، يَأْخُذُ مِئَةَ ضِعْفٍ وَيَرِثُ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ. (aiōnios g166) | ٢٩ 29 |
और जिने बी आपणे कअर, पाई, बईण, बाओ, माए, लाड़ी, बाल-बच्चे और डोरू मां पीछे छाडी राखे, तेसखे सौ गुणा मिलणा और से अनन्त जीवनो रा अक्कदार ऊणा। (aiōnios g166)
| وَلَكِنْ كَثِيرُونَ أَوَّلُونَ يَكُونُونَ آخِرِينَ، وَآخِرُونَ أَوَّلِينَ. | ٣٠ 30 |
पर एबे बऊत सारे लोक जो आपणे आपू खे एते दुनिया रे बड़े समजोए, सेयो परमेशरो री नजरा रे छोटे ऊई जाणे, और जिना खे संसार एबु छोटा समजोआ, सेयो परमेशरो री नजरा रे बड़े समजे जाणे।”
