مَتَّى 16

١ 1 وَجَاءَ إِلَيْهِ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ وَٱلصَّدُّوقِيُّونَ لِيُجَرِّبُوهُ، فَسَأَلُوهُ أَنْ يُرِيَهُمْ آيَةً مِنَ ٱلسَّمَاءِ.

ತದಾನೀಂ ಫಿರೂಶಿನಃ ಸಿದೂಕಿನಶ್ಚಾಗತ್ಯ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ನಭಮೀಯಂ ಕಿಞ್ಚನ ಲಕ್ಷ್ಮ ದರ್ಶಯಿತುಂ ತಸ್ಮೈ ನಿವೇದಯಾಮಾಸುಃ|

٢ 2 فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «إِذَا كَانَ ٱلْمَسَاءُ قُلْتُمْ: صَحْوٌ لِأَنَّ ٱلسَّمَاءَ مُحْمَرَّةٌ.

ತತಃ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ನಭಸೋ ರಕ್ತತ್ವಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಶ್ವೋ ನಿರ್ಮ್ಮಲಂ ದಿನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ;

٣ 3 وَفِي ٱلصَّبَاحِ: ٱلْيَوْمَ شِتَاءٌ لِأَنَّ ٱلسَّمَاءَ مُحْمَرَّةٌ بِعُبُوسَةٍ.يَا مُرَاؤُونَ! تَعْرِفُونَ أَنْ تُمَيِّزُوا وَجْهَ ٱلسَّمَاءِ، وَأَمَّا عَلَامَاتُ ٱلْأَزْمِنَةِ فَلَا تَسْتَطِيعُونَ!

ಪ್ರಾತಃಕಾಲೇ ಚ ನಭಸೋ ರಕ್ತತ್ವಾತ್ ಮಲಿನತ್ವಾಞ್ಚ ವದಥ, ಝಞ್ಭ್ಶದ್ಯ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ಹೇ ಕಪಟಿನೋ ಯದಿ ಯೂಯಮ್ ಅನ್ತರೀಕ್ಷಸ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಮ ಬೋದ್ಧುಂ ಶಕ್ನುಥ, ತರ್ಹಿ ಕಾಲಸ್ಯೈತಸ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಮ ಕಥಂ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ?

٤ 4 جِيلٌ شِرِّيرٌ فَاسِقٌ يَلْتَمِسُ آيَةً، وَلَا تُعْطَى لَهُ آيَةٌ إِلَّا آيَةَ يُونَانَ ٱلنَّبِيِّ». ثُمَّ تَرَكَهُمْ وَمَضَى.

ಏತತ್ಕಾಲಸ್ಯ ದುಷ್ಟೋ ವ್ಯಭಿಚಾರೀ ಚ ವಂಶೋ ಲಕ್ಷ್ಮ ಗವೇಷಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯೂನಸೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋ ಲಕ್ಷ್ಮ ವಿನಾನ್ಯತ್ ಕಿಮಪಿ ಲಕ್ಷ್ಮ ತಾನ್ ನ ದರ್ಶಯಿಯ್ಯತೇ| ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನ್ ವಿಹಾಯ ಪ್ರತಸ್ಥೇ|

٥ 5 وَلَمَّا جَاءَ تَلَامِيذُهُ إِلَى ٱلْعَبْرِ نَسُوا أَنْ يَأْخُذُوا خُبْزًا.

ಅನನ್ತರಮನ್ಯಪಾರಗಮನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪೂಪಮಾನೇತುಂ ವಿಸ್ಮೃತವನ್ತಃ|

٦ 6 وَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱنْظُرُوا، وَتَحَرَّزُوا مِنْ خَمِيرِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلصَّدُّوقِيِّينَ».

ಯೀಶುಸ್ತಾನವಾದೀತ್, ಯೂಯಂ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಸಿದೂಕಿನಾಞ್ಚ ಕಿಣ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಸಾವಧಾನಾಃ ಸತರ್ಕಾಶ್ಚ ಭವತ|

٧ 7 فَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ قَائِلِينَ: «إِنَّنَا لَمْ نَأْخُذْ خُبْزًا».

ತೇನ ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವಿಚ್ಯ ಕಥಯಿತುಮಾರೇಭಿರೇ, ವಯಂ ಪೂಪಾನಾನೇತುಂ ವಿಸ್ಮೃತವನ್ತ ಏತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಇತಿ ಕಥಯತಿ|

٨ 8 فَعَلِمَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تُفَكِّرُونَ فِي أَنْفُسِكُمْ يا قَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ أَنَّكُمْ لَمْ تَأْخُذُوا خُبْزًا؟

ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತದ್ವಿಜ್ಞಾಯ ತಾನವೋಚತ್, ಹೇ ಸ್ತೋಕವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಯೂಯಂ ಪೂಪಾನಾನಯನಮಧಿ ಕುತಃ ಪರಸ್ಪರಮೇತದ್ ವಿವಿಂಕ್ಯ?

٩ 9 أَحَتَّى ٱلْآنَ لَا تَفْهَمُونَ؟ وَلَا تَذْكُرُونَ خَمْسَ خُبْزَاتِ ٱلْخَمْسَةِ ٱلْآلَافِ وَكَمْ قُفَّةً أَخَذْتُمْ؟

ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಮದ್ಯಾಪಿ ನ ಜ್ಞಾಯತೇ? ಪಞ್ಚಭಿಃ ಪೂಪೈಃ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಪುರುಷೇಷು ಭೋಜಿತೇಷು ಭಕ್ಷ್ಯೋಚ್ಛಿಷ್ಟಪೂರ್ಣಾನ್ ಕತಿ ಡಲಕಾನ್ ಸಮಗೃಹ್ಲೀತಂ;

١٠ 10 وَلَا سَبْعَ خُبْزَاتِ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْآلَافِ وَكَمْ سَلًّا أَخَذْتُمْ؟

ತಥಾ ಸಪ್ತಭಿಃ ಪೂಪೈಶ್ಚತುಃಸಹಸ್ರಪುರುಷೇಷು ಭೇಜಿತೇಷು ಕತಿ ಡಲಕಾನ್ ಸಮಗೃಹ್ಲೀತ, ತತ್ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ನ ಸ್ಮರ್ಯ್ಯತೇ?

١١ 11 كَيْفَ لَا تَفْهَمُونَ أَنِّي لَيْسَ عَنِ ٱلْخُبْزِ قُلْتُ لَكُمْ أَنْ تَتَحَرَّزُوا مِنْ خَمِيرِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلصَّدُّوقِيِّينَ؟».

ತಸ್ಮಾತ್ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಸಿದೂಕಿನಾಞ್ಚ ಕಿಣ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ, ಕಥಾಮಿಮಾಮ್ ಅಹಂ ಪೂಪಾನಧಿ ನಾಕಥಯಂ, ಏತದ್ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ?

١٢ 12 حِينَئِذٍ فَهِمُوا أَنَّهُ لَمْ يَقُلْ أَنْ يَتَحَرَّزُوا مِنْ خَمِيرِ ٱلْخُبْزِ، بَلْ مِنْ تَعْلِيمِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلصَّدُّوقِيِّينَ.

ತದಾನೀಂ ಪೂಪಕಿಣ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತೇತಿ ನೋಕ್ತ್ವಾ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಸಿದೂಕಿನಾಞ್ಚ ಉಪದೇಶಂ ಪ್ರತಿ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತೇತಿ ಕಥಿತವಾನ್, ಇತಿ ತೈರಬೋಧಿ|

١٣ 13 وَلَمَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى نَوَاحِي قَيْصَرِيَّةِ فِيلُبُّسَ سَأَلَ تَلَامِيذَهُ قَائِلًا: «مَنْ يَقُولُ ٱلنَّاسُ إِنِّي أَنَا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟».

ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶುಃ ಕೈಸರಿಯಾ-ಫಿಲಿಪಿಪ್ರದೇಶಮಾಗತ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಯೋಽಹಂ ಮನುಜಸುತಃ ಸೋಽಹಂ ಕಃ? ಲೋಕೈರಹಂ ಕಿಮುಚ್ಯೇ?

١٤ 14 فَقَالُوا: «قَوْمٌ: يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانُ، وَآخَرُونَ: إِيلِيَّا، وَآخَرُونَ: إِرْمِيَا أَوْ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْأَنْبِيَاءِ».

ತದಾನೀಂ ತೇ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಕೇಚಿದ್ ವದನ್ತಿ ತ್ವಂ ಮಜ್ಜಯಿತಾ ಯೋಹನ್, ಕೇಚಿದ್ವದನ್ತಿ, ತ್ವಮ್ ಏಲಿಯಃ, ಕೇಚಿಚ್ಚ ವದನ್ತಿ, ತ್ವಂ ಯಿರಿಮಿಯೋ ವಾ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ|

١٥ 15 قَالَ لَهُمْ: «وَأَنْتُمْ، مَنْ تَقُولُونَ إِنِّي أَنَا؟».

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಯೂಯಂ ಮಾಂ ಕಂ ವದಥ? ತತಃ ಶಿಮೋನ್ ಪಿತರ ಉವಾಚ,

١٦ 16 فَأَجَابَ سِمْعَانُ بُطْرُسُ وَقَالَ: «أَنْتَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ ٱلْحَيِّ!».

ತ್ವಮಮರೇಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಷಿಕ್ತಪುತ್ರಃ|

١٧ 17 فَأجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «طُوبَى لَكَ يا سِمْعَانُ بْنَ يُونَا، إِنَّ لَحْمًا وَدَمًا لَمْ يُعْلِنْ لَكَ، لَكِنَّ أَبِي ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ.

ತತೋ ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಯೂನಸಃ ಪುತ್ರ ಶಿಮೋನ್ ತ್ವಂ ಧನ್ಯಃ; ಯತಃ ಕೋಪಿ ಅನುಜಸ್ತ್ವಯ್ಯೇತಜ್ಜ್ಞಾನಂ ನೋದಪಾದಯತ್, ಕಿನ್ತು ಮಮ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಯಃ ಪಿತೋದಪಾದಯತ್|

١٨ 18 وَأَنَا أَقُولُ لَكَ أَيْضًا: أَنْتَ بُطْرُسُ، وَعَلَى هَذِهِ ٱلصَّخْرَةِ أَبْنِي كَنِيسَتِي، وَأَبْوَابُ ٱلْجَحِيمِ لَنْ تَقْوَى عَلَيْهَا. (Hadēs g86)

ಅತೋಽಹಂ ತ್ವಾಂ ವದಾಮಿ, ತ್ವಂ ಪಿತರಃ (ಪ್ರಸ್ತರಃ) ಅಹಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಪ್ರಸ್ತರಸ್ಯೋಪರಿ ಸ್ವಮಣ್ಡಲೀಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಸ್ಯಾಮಿ, ತೇನ ನಿರಯೋ ಬಲಾತ್ ತಾಂ ಪರಾಜೇತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ| (Hadēs g86)

١٩ 19 وَأُعْطِيكَ مَفَاتِيحَ مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ، فَكُلُّ مَا تَرْبِطُهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ يَكُونُ مَرْبُوطًا فِي ٱلسَّمَاوَاتِ. وَكُلُّ مَا تَحُلُّهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ يَكُونُ مَحْلُولًا فِي ٱلسَّمَاوَاتِ».

ಅಹಂ ತುಭ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕುಞ್ಜಿಕಾಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ, ತೇನ ಯತ್ ಕಿಞ್ಚನ ತ್ವಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಭಂತ್ಸ್ಯಸಿ ತತ್ಸ್ವರ್ಗೇ ಭಂತ್ಸ್ಯತೇ, ಯಚ್ಚ ಕಿಞ್ಚನ ಮಹ್ಯಾಂ ಮೋಕ್ಷ್ಯಸಿ ತತ್ ಸ್ವರ್ಗೇ ಮೋಕ್ಷ್ಯತೇ|

٢٠ 20 حِينَئِذٍ أَوْصَى تَلَامِيذَهُ أَنْ لَا يَقُولُوا لِأَحَدٍ إِنَّهُ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ.

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನಾದಿಶತ್, ಅಹಮಭಿಷಿಕ್ತೋ ಯೀಶುರಿತಿ ಕಥಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಯೂಯಂ ಮಾ ಕಥಯತ|

٢١ 21 مِنْ ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يُظْهِرُ لِتَلَامِيذِهِ أَنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَذْهَبَ إِلَى أُورُشَلِيمَ وَيَتَأَلَّمَ كَثِيرًا مِنَ ٱلشُّيُوخِ وَرُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةِ، وَيُقْتَلَ، وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ يَقُومَ.

ಅನ್ಯಞ್ಚ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೇಭ್ಯ ಉಪಾಧ್ಯಾಯೇಭ್ಯಶ್ಚ ಬಹುದುಃಖಭೋಗಸ್ತೈ ರ್ಹತತ್ವಂ ತೃತೀಯದಿನೇ ಪುನರುತ್ಥಾನಞ್ಚ ಮಮಾವಶ್ಯಕಮ್ ಏತಾಃ ಕಥಾ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಿತುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್|

٢٢ 22 فَأَخَذَهُ بُطْرُسُ إِلَيْهِ وَٱبْتَدَأَ يَنْتَهِرُهُ قَائِلًا: «حَاشَاكَ يَارَبُّ! لَا يَكُونُ لَكَ هَذَا!».

ತದಾನೀಂ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಕರಂ ಘೃತ್ವಾ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಕಥಯಿತುಮಾರಬ್ಧವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ತತ್ ತ್ವತ್ತೋ ದೂರಂ ಯಾತು, ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಕದಾಪಿ ನ ಘಟಿಷ್ಯತೇ|

٢٣ 23 فَٱلْتَفَتَ وَقَالَ لِبُطْرُسَ: «ٱذْهَبْ عَنِّي يَاشَيْطَانُ! أَنْتَ مَعْثَرَةٌ لِي، لِأَنَّكَ لَا تَهْتَمُّ بِمَا لِلهِ لَكِنْ بِمَا لِلنَّاسِ».

ಕಿನ್ತು ಸ ವದನಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ಪಿತರಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ವಿಘ್ನಕಾರಿನ್, ಮತ್ಸಮ್ಮುಖಾದ್ ದೂರೀಭವ, ತ್ವಂ ಮಾಂ ಬಾಧಸೇ, ಈಶ್ವರೀಯಕಾರ್ಯ್ಯಾತ್ ಮಾನುಷೀಯಕಾರ್ಯ್ಯಂ ತುಭ್ಯಂ ರೋಚತೇ|

٢٤ 24 حِينَئِذٍ قَالَ يَسُوعُ لِتَلَامِيذِهِ: «إِنْ أَرَادَ أَحَدٌ أَنْ يَأْتِيَ وَرَائِي فَلْيُنْكِرْ نَفْسَهُ وَيَحْمِلْ صَلِيبَهُ وَيَتْبَعْنِي،

ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಸ್ವೀಯಶಿಷ್ಯಾನ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮೀ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛತಿ, ಸ ಸ್ವಂ ದಾಮ್ಯತು, ತಥಾ ಸ್ವಕ್ರುಶಂ ಗೃಹ್ಲನ್ ಮತ್ಪಶ್ಚಾದಾಯಾತು|

٢٥ 25 فَإِنَّ مَنْ أَرَادَ أَنْ يُخَلِّصَ نَفْسَهُ يُهْلِكُهَا، وَمَنْ يُهْلِكُ نَفْسَهُ مِنْ أَجْلِي يَجِدُهَا.

ಯತೋ ಯಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷಿತುಮಿಚ್ಛತಿ, ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯೋ ಮದರ್ಥಂ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯತಿ, ಸ ತಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|

٢٦ 26 لِأَنَّهُ مَاذَا يَنْتَفِعُ ٱلْإِنْسَانُ لَوْ رَبِحَ ٱلْعَالَمَ كُلَّهُ وَخَسِرَ نَفْسَهُ؟ أَوْ مَاذَا يُعْطِي ٱلْإِنْسَانُ فِدَاءً عَنْ نَفْسِهِ؟

ಮಾನುಷೋ ಯದಿ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಲಭತೇ ನಿಜಪ್ರಣಾನ್ ಹಾರಯತಿ, ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ? ಮನುಜೋ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನಾಂ ವಿನಿಮಯೇನ ವಾ ಕಿಂ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?

٢٧ 27 فَإِنَّ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ سَوْفَ يَأْتِي فِي مَجْدِ أَبِيهِ مَعَ مَلَائِكَتِهِ، وَحِينَئِذٍ يُجَازِي كُلَّ وَاحِدٍ حَسَبَ عَمَلِهِ.

ಮನುಜಸುತಃ ಸ್ವದೂತೈಃ ಸಾಕಂ ಪಿತುಃ ಪ್ರಭಾವೇಣಾಗಮಿಷ್ಯತಿ; ತದಾ ಪ್ರತಿಮನುಜಂ ಸ್ವಸ್ವಕರ್ಮ್ಮಾನುಸಾರಾತ್ ಫಲಂ ದಾಸ್ಯತಿ|

٢٨ 28 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مِنَ ٱلْقِيَامِ هَهُنَا قَوْمًا لَا يَذُوقُونَ ٱلْمَوْتَ حَتَّى يَرَوْا ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا فِي مَلَكُوتِهِ».

ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ತಥ್ಯಂ ವಚ್ಮಿ, ಸರಾಜ್ಯಂ ಮನುಜಸುತಮ್ ಆಗತಂ ನ ಪಶ್ಯನ್ತೋ ಮೃತ್ಯುಂ ನ ಸ್ವಾದಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಏತಾದೃಶಾಃ ಕತಿಪಯಜನಾ ಅತ್ರಾಪಿ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಿ|

Jonah is Spewed Forth by the Whale