< مَرْقُس 6 >
وَخَرَجَ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى وَطَنِهِ وَتَبِعَهُ تَلَامِيذُهُ. | ١ 1 |
අනන්තරං ස තත්ස්ථානාත් ප්රස්ථාය ස්වප්රදේශමාගතඃ ශිෂ්යාශ්ච තත්පශ්චාද් ගතාඃ|
وَلَمَّا كَانَ ٱلسَّبْتُ، ٱبْتَدَأَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْمَجْمَعِ. وَكَثِيرُونَ إِذْ سَمِعُوا بُهِتُوا قَائِلِينَ: «مِنْ أَيْنَ لِهَذَا هَذِهِ؟ وَمَا هَذِهِ ٱلْحِكْمَةُ ٱلَّتِي أُعْطِيَتْ لَهُ حَتَّى تَجْرِيَ عَلَى يَدَيْهِ قُوَّاتٌ مِثْلُ هَذِهِ؟ | ٢ 2 |
අථ විශ්රාමවාරේ සති ස භජනගෘහේ උපදේෂ්ටුමාරබ්ධවාන් තතෝ(අ)නේකේ ලෝකාස්තත්කථාං ශ්රුත්වා විස්මිත්ය ජගදුඃ, අස්ය මනුජස්ය ඊදෘශී ආශ්චර්ය්යක්රියා කස්මාජ් ජාතා? තථා ස්වකරාභ්යාම් ඉත්ථමද්භුතං කර්ම්ම කර්ත්තාම් ඒතස්මෛ කථං ඥානං දත්තම්?
أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلنَّجَّارَ ٱبْنَ مَرْيَمَ، وَأَخُو يَعْقُوبَ وَيُوسِي وَيَهُوذَا وَسِمْعَانَ؟ أَوَلَيْسَتْ أَخَوَاتُهُ هَهُنَا عِنْدَنَا؟». فَكَانُوا يَعْثُرُونَ بِهِ. | ٣ 3 |
කිමයං මරියමඃ පුත්රස්තඥා නෝ? කිමයං යාකූබ්-යෝසි-යිහුදා-ශිමෝනාං භ්රාතා නෝ? අස්ය භගින්යඃ කිමිහාස්මාභිඃ සහ නෝ? ඉත්ථං තේ තදර්ථේ ප්රත්යූහං ගතාඃ|
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَيْسَ نَبِيٌّ بِلَا كَرَامَةٍ إِلَّا فِي وَطَنِهِ وَبَيْنَ أَقْرِبَائِهِ وَفِي بَيْتِهِ». | ٤ 4 |
තදා යීශුස්තේභ්යෝ(අ)කථයත් ස්වදේශං ස්වකුටුම්බාන් ස්වපරිජනාංශ්ච විනා කුත්රාපි භවිෂ්යද්වාදී අසත්කෘතෝ න භවති|
وَلَمْ يَقْدِرْ أَنْ يَصْنَعَ هُنَاكَ وَلَا قُوَّةً وَاحِدَةً، غَيْرَ أَنَّهُ وَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى مَرْضَى قَلِيلِينَ فَشَفَاهُمْ. | ٥ 5 |
අපරඤ්ච තේෂාමප්රත්යයාත් ස විස්මිතඃ කියතාං රෝගිණාං වපුඃෂු හස්තම් අර්පයිත්වා කේවලං තේෂාමාරෝග්යකරණාද් අන්යත් කිමපි චිත්රකාර්ය්යං කර්ත්තාං න ශක්තඃ|
وَتَعَجَّبَ مِنْ عَدَمِ إِيمَانِهِمْ. وَصَارَ يَطُوفُ ٱلْقُرَى ٱلْمُحِيطَةَ يُعَلِّمُ. | ٦ 6 |
අථ ස චතුර්දික්ස්ථ ග්රාමාන් භ්රමිත්වා උපදිෂ්ටවාන්
وَدَعَا ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ وَٱبْتَدَأَ يُرْسِلُهُمُ ٱثْنَيْنِ ٱثْنَيْنِ، وَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانًا عَلَى ٱلْأَرْوَاحِ ٱلنَّجِسَةِ، | ٧ 7 |
ද්වාදශශිෂ්යාන් ආහූය අමේධ්යභූතාන් වශීකර්ත්තාං ශක්තිං දත්ත්වා තේෂාං ද්වෞ ද්වෞ ජනෝ ප්රේෂිතවාන්|
وَأَوْصَاهُمْ أَنْ لَا يَحْمِلُوا شَيْئًا لِلطَّرِيقِ غَيْرَ عَصًا فَقَطْ، لَا مِزْوَدًا وَلَا خُبْزًا وَلَا نُحَاسًا فِي ٱلْمِنْطَقَةِ. | ٨ 8 |
පුනරිත්යාදිශද් යූයම් ඒකෛකාං යෂ්ටිං විනා වස්ත්රසංපුටඃ පූපඃ කටිබන්ධේ තාම්රඛණ්ඩඤ්ච ඒෂාං කිමපි මා ග්රහ්ලීත,
بَلْ يَكُونُوا مَشْدُودِينَ بِنِعَالٍ، وَلَا يَلْبَسُوا ثَوْبَيْنِ. | ٩ 9 |
මාර්ගයාත්රායෛ පාදේෂූපානහෞ දත්ත්වා ද්වේ උත්තරීයේ මා පරිධද්ව්වං|
وَقَالَ لَهُمْ: «حَيْثُمَا دَخَلْتُمْ بَيْتًا فَأَقِيمُوا فِيهِ حَتَّى تَخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ. | ١٠ 10 |
අපරමප්යුක්තං තේන යූයං යස්යාං පුර්ය්යාං යස්ය නිවේශනං ප්රවේක්ෂ්යථ තාං පුරීං යාවන්න ත්යක්ෂ්යථ තාවත් තන්නිවේශනේ ස්ථාස්යථ|
وَكُلُّ مَنْ لَا يَقْبَلُكُمْ وَلَا يَسْمَعُ لَكُمْ، فَٱخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ وَٱنْفُضُوا ٱلتُّرَابَ ٱلَّذِي تَحْتَ أَرْجُلِكُمْ شَهَادَةً عَلَيْهِمْ. اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: سَتَكُونُ لِأَرْضِ سَدُومَ وَعَمُورَةَ يَوْمَ ٱلدِّينِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لِتِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ». | ١١ 11 |
තත්ර යදි කේපි යුෂ්මාකමාතිථ්යං න විදධති යුෂ්මාකං කථාශ්ච න ශෘණ්වන්ති තර්හි තත්ස්ථානාත් ප්රස්ථානසමයේ තේෂාං විරුද්ධං සාක්ෂ්යං දාතුං ස්වපාදානාස්ඵාල්ය රජඃ සම්පාතයත; අහං යුෂ්මාන් යථාර්ථං වච්මි විචාරදිනේ තන්නගරස්යාවස්ථාතඃ සිදෝමාමෝරයෝ ර්නගරයෝරවස්ථා සහ්යතරා භවිෂ්යති|
فَخَرَجُوا وَصَارُوا يَكْرِزُونَ أَنْ يَتُوبُوا. | ١٢ 12 |
අථ තේ ගත්වා ලෝකානාං මනඃපරාවර්ත්තනීඃ කථා ප්රචාරිතවන්තඃ|
وَأَخْرَجُوا شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَدَهَنُوا بِزَيْتٍ مَرْضَى كَثِيرِينَ فَشَفَوْهُمْ. | ١٣ 13 |
ඒවමනේකාන් භූතාංශ්ච ත්යාජිතවන්තස්තථා තෛලේන මර්ද්දයිත්වා බහූන් ජනානරෝගානකාර්ෂුඃ|
فَسَمِعَ هِيرُودُسُ ٱلْمَلِكُ، لِأَنَّ ٱسْمَهُ صَارَ مَشْهُورًا. وَقَالَ: «إِنَّ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانَ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَلِذَلِكَ تُعْمَلُ بِهِ ٱلْقُوَّاتُ». | ١٤ 14 |
ඉත්ථං තස්ය සුඛ්යාතිශ්චතුර්දිශෝ ව්යාප්තා තදා හේරෝද් රාජා තන්නිශම්ය කථිතවාන්, යෝහන් මජ්ජකඃ ශ්මශානාද් උත්ථිත අතෝහේතෝස්තේන සර්ව්වා ඒතා අද්භුතක්රියාඃ ප්රකාශන්තේ|
قَالَ آخَرُونَ: «إِنَّهُ إِيلِيَّا». وَقَالَ آخَرُونَ: «إِنَّهُ نَبِيٌّ أَوْ كَأَحَدِ ٱلْأَنْبِيَاءِ». | ١٥ 15 |
අන්යේ(අ)කථයන් අයම් ඒලියඃ, කේපි කථිතවන්ත ඒෂ භවිෂ්යද්වාදී යද්වා භවිෂ්යද්වාදිනාං සදෘශ ඒකෝයම්|
وَلَكِنْ لَمَّا سَمِعَ هِيرُودُسُ قَالَ: «هَذَا هُوَ يُوحَنَّا ٱلَّذِي قَطَعْتُ أَنَا رَأْسَهُ. إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ!». | ١٦ 16 |
කින්තු හේරෝද් ඉත්යාකර්ණ්ය භාෂිතවාන් යස්යාහං ශිරශ්ඡින්නවාන් ස ඒව යෝහනයං ස ශ්මශානාදුදතිෂ්ඨත්|
لِأَنَّ هِيرُودُسَ نَفْسَهُ كَانَ قَدْ أَرْسَلَ وَأَمْسَكَ يُوحَنَّا وَأَوْثَقَهُ فِي ٱلسِّجْنِ مِنْ أَجْلِ هِيرُودِيَّا ٱمْرَأَةِ فِيلُبُّسَ أَخِيهِ، إِذْ كَانَ قَدْ تَزَوَّجَ بِهَا. | ١٧ 17 |
පූර්ව්වං ස්වභ්රාතුඃ ඵිලිපස්ය පත්න්යා උද්වාහං කෘතවන්තං හේරෝදං යෝහනවාදීත් ස්වභාතෘවධූ ර්න විවාහ්යා|
لِأَنَّ يُوحَنَّا كَانَ يَقُولُ لِهِيرُودُسَ: «لَا يَحِلُّ أَنْ تَكُونَ لَكَ ٱمْرَأَةُ أَخِيكَ». | ١٨ 18 |
අතඃ කාරණාත් හේරෝද් ලෝකං ප්රහිත්ය යෝහනං ධෘත්වා බන්ධනාලයේ බද්ධවාන්|
فَحَنِقَتْ هِيرُودِيَّا عَلَيْهِ، وَأَرَادَتْ أَنْ تَقْتُلَهُ وَلَمْ تَقْدِرْ، | ١٩ 19 |
හේරෝදියා තස්මෛ යෝහනේ ප්රකුප්ය තං හන්තුම් ඓච්ඡත් කින්තු න ශක්තා,
لِأَنَّ هِيرُودُسَ كَانَ يَهَابُ يُوحَنَّا عَالِمًا أَنَّهُ رَجُلٌ بَارٌّ وَقِدِّيسٌ، وَكَانَ يَحْفَظُهُ. وَإِذْ سَمِعَهُ، فَعَلَ كَثِيرًا، وَسَمِعَهُ بِسُرُورٍ. | ٢٠ 20 |
යස්මාද් හේරෝද් තං ධාර්ම්මිකං සත්පුරුෂඤ්ච ඥාත්වා සම්මන්ය රක්ෂිතවාන්; තත්කථාං ශ්රුත්වා තදනුසාරේණ බහූනි කර්ම්මාණි කෘතවාන් හෘෂ්ටමනාස්තදුපදේශං ශ්රුතවාංශ්ච|
وَإِذْ كَانَ يَوْمٌ مُوافِقٌ، لَمَّا صَنَعَ هِيرُودُسُ فِي مَوْلِدِهِ عَشَاءً لِعُظَمَائِهِ وَقُوَّادِ ٱلْأُلُوفِ وَوُجُوهِ ٱلْجَلِيلِ، | ٢١ 21 |
කින්තු හේරෝද් යදා ස්වජන්මදිනේ ප්රධානලෝකේභ්යඃ සේනානීභ්යශ්ච ගාලීල්ප්රදේශීයශ්රේෂ්ඨලෝකේභ්යශ්ච රාත්රෞ භෝජ්යමේකං කෘතවාන්
دَخَلَتِ ٱبْنَةُ هِيرُودِيَّا وَرَقَصَتْ، فَسَرَّتْ هِيرُودُسَ وَٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ. فَقَالَ ٱلْمَلِكُ لِلصَّبِيَّةِ: «مَهْمَا أَرَدْتِ ٱطْلُبِي مِنِّي فَأُعْطِيَكِ». | ٢٢ 22 |
තස්මින් ශුභදිනේ හේරෝදියායාඃ කන්යා සමේත්ය තේෂාං සමක්ෂං සංනෘත්ය හේරෝදස්තේන සහෝපවිෂ්ටානාඤ්ච තෝෂමජීජනත් තතා නෘපඃ කන්යාමාහ ස්ම මත්තෝ යද් යාචසේ තදේව තුභ්යං දාස්යේ|
وَأَقْسَمَ لَهَا أَنْ: «مَهْمَا طَلَبْتِ مِنِّي لَأُعْطِيَنَّكِ حَتَّى نِصْفَ مَمْلَكَتِي». | ٢٣ 23 |
ශපථං කෘත්වාකථයත් චේද් රාජ්යාර්ද්ධමපි යාචසේ තදපි තුභ්යං දාස්යේ|
فَخَرَجَتْ وَقَالَتْ لِأُمِّهَا: «مَاذَا أَطْلُبُ؟». فَقَالَتْ: «رَأْسَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ». | ٢٤ 24 |
තතඃ සා බහි ර්ගත්වා ස්වමාතරං පප්රච්ඡ කිමහං යාචිෂ්යේ? තදා සාකථයත් යෝහනෝ මජ්ජකස්ය ශිරඃ|
فَدَخَلَتْ لِلْوَقْتِ بِسُرْعَةٍ إِلَى ٱلْمَلِكِ وَطَلَبَتْ قَائِلَةً: «أُرِيدُ أَنْ تُعْطِيَنِي حَالًا رَأْسَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ عَلَى طَبَقٍ». | ٢٥ 25 |
අථ තූර්ණං භූපසමීපම් ඒත්ය යාචමානාවදත් ක්ෂණේස්මින් යෝහනෝ මජ්ජකස්ය ශිරඃ පාත්රේ නිධාය දේහි, ඒතද් යාචේ(අ)හං|
فَحَزِنَ ٱلْمَلِكُ جِدًّا. وَلِأَجْلِ ٱلْأَقْسَامِ وَٱلْمُتَّكِئِينَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَرُدَّهَا. | ٢٦ 26 |
තස්මාත් භූපෝ(අ)තිදුඃඛිතඃ, තථාපි ස්වශපථස්ය සහභෝජිනාඤ්චානුරෝධාත් තදනඞ්ගීකර්ත්තුං න ශක්තඃ|
فَلِلْوَقْتِ أَرْسَلَ ٱلْمَلِكُ سَيَّافًا وَأَمَرَ أَنْ يُؤْتَى بِرَأْسِهِ. | ٢٧ 27 |
තත්ක්ෂණං රාජා ඝාතකං ප්රේෂ්ය තස්ය ශිර ආනේතුමාදිෂ්ටවාන්|
فَمَضَى وَقَطَعَ رَأْسَهُ فِي ٱلسِّجْنِ. وَأَتَى بِرَأْسِهِ عَلَى طَبَقٍ وَأَعْطَاهُ لِلصَّبِيَّةِ، وَٱلصَّبِيَّةُ أَعْطَتْهُ لِأُمِّهَا. | ٢٨ 28 |
තතඃ ස කාරාගාරං ගත්වා තච්ඡිරශ්ඡිත්වා පාත්රේ නිධායානීය තස්යෛ කන්යායෛ දත්තවාන් කන්යා ච ස්වමාත්රේ දදෞ|
وَلَمَّا سَمِعَ تَلَامِيذُهُ، جَاءُوا وَرَفَعُوا جُثَّتَهُ وَوَضَعُوهَا فِي قَبْرٍ. | ٢٩ 29 |
අනනතරං යෝහනඃ ශිෂ්යාස්තද්වාර්ත්තාං ප්රාප්යාගත්ය තස්ය කුණපං ශ්මශානේ(අ)ස්ථාපයන්|
وَٱجْتَمَعَ ٱلرُّسُلُ إِلَى يَسُوعَ وَأَخْبَرُوهُ بِكُلِّ شَيْءٍ، كُلِّ مَا فَعَلُوا وَكُلِّ مَا عَلَّمُوا. | ٣٠ 30 |
අථ ප්රේෂිතා යීශෝඃ සන්නිධෞ මිලිතා යද් යච් චක්රුඃ ශික්ෂයාමාසුශ්ච තත්සර්ව්වවාර්ත්තාස්තස්මෛ කථිතවන්තඃ|
فَقَالَ لَهُمْ: «تَعَالَوْا أَنْتُمْ مُنْفَرِدِينَ إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ وَٱسْتَرِيحُوا قَلِيلًا». لِأَنَّ ٱلْقَادِمِينَ وَٱلذَّاهِبِينَ كَانُوا كَثِيرِينَ، وَلَمْ تَتَيَسَّرْ لَهُمْ فُرْصَةٌ لِلْأَكْلِ. | ٣١ 31 |
ස තානුවාච යූයං විජනස්ථානං ගත්වා විශ්රාම්යත යතස්තත්සන්නිධෞ බහුලෝකානාං සමාගමාත් තේ භෝක්තුං නාවකාශං ප්රාප්තාඃ|
فَمَضَوْا فِي ٱلسَّفِينَةِ إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ مُنْفَرِدِينَ. | ٣٢ 32 |
තතස්තේ නාවා විජනස්ථානං ගුප්තං ගග්මුඃ|
فَرَآهُمُ ٱلْجُمُوعُ مُنْطَلِقِينَ، وَعَرَفَهُ كَثِيرُونَ. فَتَرَاكَضُوا إِلَى هُنَاكَ مِنْ جَمِيعِ ٱلْمُدُنِ مُشَاةً، وَسَبَقُوهُمْ وَٱجْتَمَعُوا إِلَيْهِ. | ٣٣ 33 |
තතෝ ලෝකනිවහස්තේෂාං ස්ථානාන්තරයානං දදර්ශ, අනේකේ තං පරිචිත්ය නානාපුරේභ්යඃ පදෛර්ව්රජිත්වා ජවේන තෛෂාමග්රේ යීශෝඃ සමීප උපතස්ථුඃ|
فَلَمَّا خَرَجَ يَسُوعُ رَأَى جَمْعًا كَثِيرًا، فَتَحَنَّنَ عَلَيْهِمْ إِذْ كَانُوا كَخِرَافٍ لَا رَاعِيَ لَهَا، فَٱبْتَدَأَ يُعَلِّمُهُمْ كَثِيرًا. | ٣٤ 34 |
තදා යීශු ර්නාවෝ බහිර්ගත්ය ලෝකාරණ්යානීං දෘෂ්ට්වා තේෂු කරුණාං කෘතවාන් යතස්තේ(අ)රක්ෂකමේෂා ඉවාසන් තදා ස තාන නානාප්රසඞ්ගාන් උපදිෂ්ටවාන්|
وَبَعْدَ سَاعَاتٍ كَثِيرَةٍ تَقَدَّمَ إِلَيْهِ تَلَامِيذُهُ قَائِلِينَ: «ٱلْمَوْضِعُ خَلَاءٌ وَٱلْوَقْتُ مَضَى. | ٣٥ 35 |
අථ දිවාන්තේ සති ශිෂ්යා ඒත්ය යීශුමූචිරේ, ඉදං විජනස්ථානං දිනඤ්චාවසන්නං|
اِصْرِفْهُمْ لِكَيْ يَمْضُوا إِلَى ٱلضِّيَاعِ وَٱلْقُرَى حَوَالَيْنَا وَيَبْتَاعُوا لَهُمْ خُبْزًا، لِأَنْ لَيْسَ عِنْدَهُمْ مَا يَأْكُلُونَ». | ٣٦ 36 |
ලෝකානාං කිමපි ඛාද්යං නාස්ති, අතශ්චතුර්දික්ෂු ග්රාමාන් ගන්තුං භෝජ්යද්රව්යාණි ක්රේතුඤ්ච භවාන් තාන් විසෘජතු|
فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوهُمْ أَنْتُمْ لِيَأْكُلُوا». فَقَالُوا لَهُ: «أَنَمْضِي وَنَبْتَاعُ خُبْزًا بِمِئَتَيْ دِينَارٍ وَنُعْطِيَهُمْ لِيَأْكُلُوا؟». | ٣٧ 37 |
තදා ස තානුවාච යූයමේව තාන් භෝජයත; තතස්තේ ජගදු ර්වයං ගත්වා ද්විශතසංඛ්යකෛ ර්මුද්රාපාදෛඃ පූපාන් ක්රීත්වා කිං තාන් භෝජයිෂ්යාමඃ?
فَقَالَ لَهُمْ: «كَمْ رَغِيفًا عِنْدَكُمُ؟ ٱذْهَبُوا وَٱنْظُرُوا». وَلَمَّا عَلِمُوا قَالُوا: «خَمْسَةٌ وَسَمَكَتَانِ». | ٣٨ 38 |
තදා ස තාන් පෘෂ්ඨවාන් යුෂ්මාකං සන්නිධෞ කති පූපා ආසතේ? ගත්වා පශ්යත; තතස්තේ දෘෂ්ට්වා තමවදන් පඤ්ච පූපා ද්වෞ මත්ස්යෞ ච සන්ති|
فَأَمَرَهُمْ أَنْ يَجْعَلُوا ٱلْجَمِيعَ يَتَّكِئُونَ رِفَاقًا رِفَاقًا عَلَى ٱلْعُشْبِ ٱلْأَخْضَرِ. | ٣٩ 39 |
තදා ස ලෝකාන් ශස්පෝපරි පංක්තිභිරුපවේශයිතුම් ආදිෂ්ටවාන්,
فَاتَّكَأُوا صُفُوفًا صُفُوفًا: مِئَةً مِئَةً وَخَمْسِينَ خَمْسِينَ. | ٤٠ 40 |
තතස්තේ ශතං ශතං ජනාඃ පඤ්චාශත් පඤ්චාශජ්ජනාශ්ච පංක්තිභි ර්භුවි සමුපවිවිශුඃ|
فَأَخَذَ ٱلْأَرْغِفَةَ ٱلْخَمْسَةَ وَٱلسَّمَكَتَيْنِ، وَرَفَعَ نَظَرَهُ نَحْوَ ٱلسَّمَاءِ، وَبَارَكَ ثُمَّ كَسَّرَ ٱلْأَرْغِفَةَ، وَأَعْطَى تَلَامِيذَهُ لِيُقَدِّمُوا إِلَيْهِمْ، وَقَسَّمَ ٱلسَّمَكَتَيْنِ لِلْجَمِيعِ، | ٤١ 41 |
අථ ස තාන් පඤ්චපූපාන් මත්ස්යද්වයඤ්ච ධෘත්වා ස්වර්ගං පශ්යන් ඊශ්වරගුණාන් අන්වකීර්ත්තයත් තාන් පූපාන් භංක්ත්වා ලෝකේභ්යඃ පරිවේෂයිතුං ශිෂ්යේභ්යෝ දත්තවාන් ද්වා මත්ස්යෞ ච විභජ්ය සර්ව්වේභ්යෝ දත්තවාන්|
فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. | ٤٢ 42 |
තතඃ සර්ව්වේ භුක්ත්වාතෘප්යන්|
ثُمَّ رَفَعُوا مِنَ ٱلْكِسَرِ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مَمْلُوَّةً، وَمِنَ ٱلسَّمَكِ. | ٤٣ 43 |
අනන්තරං ශිෂ්යා අවශිෂ්ටෛඃ පූපෛ ර්මත්ස්යෛශ්ච පූර්ණාන් ද්වදශ ඩල්ලකාන් ජගෘහුඃ|
وَكَانَ ٱلَّذِينَ أَكَلُوا مِنَ ٱلْأَرْغِفَةِ نَحْوَ خَمْسَةِ آلَافِ رَجُلٍ. | ٤٤ 44 |
තේ භෝක්තාරඃ ප්රායඃ පඤ්ච සහස්රාණි පුරුෂා ආසන්|
وَلِلْوَقْتِ أَلْزَمَ تَلَامِيذَهُ أَنْ يَدْخُلُوا ٱلسَّفِينَةَ وَيَسْبِقُوا إِلَى ٱلْعَبْرِ، إِلَى بَيْتِ صَيْدَا، حَتَّى يَكُونَ قَدْ صَرَفَ ٱلْجَمْعَ. | ٤٥ 45 |
අථ ස ලෝකාන් විසෘජන්නේව නාවමාරෝඪුං ස්වස්මාදග්රේ පාරේ බෛත්සෛදාපුරං යාතුඤ්ච ශ්ෂ්යින් වාඪමාදිෂ්ටවාන්|
وَبَعْدَمَا وَدَّعَهُمْ مَضَى إِلَى ٱلْجَبَلِ لِيُصَلِّيَ. | ٤٦ 46 |
තදා ස සර්ව්වාන් විසෘජ්ය ප්රාර්ථයිතුං පර්ව්වතං ගතඃ|
وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ كَانَتِ ٱلسَّفِينَةُ فِي وَسْطِ ٱلْبَحْرِ، وَهُوَ عَلَى ٱلْبَرِّ وَحْدَهُ. | ٤٧ 47 |
තතඃ සන්ධ්යායාං සත්යාං නෞඃ සින්ධුමධ්ය උපස්ථිතා කින්තු ස ඒකාකී ස්ථලේ ස්ථිතඃ|
وَرَآهُمْ مُعَذَّبِينَ فِي ٱلْجَذْفِ، لِأَنَّ ٱلرِّيحَ كَانَتْ ضِدَّهُمْ. وَنَحْوَ ٱلْهَزِيعِ ٱلرَّابِعِ مِنَ ٱللَّيْلِ أَتَاهُمْ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ، وَأَرَادَ أَنْ يَتَجَاوَزَهُمْ. | ٤٨ 48 |
අථ සම්මුඛවාතවහනාත් ශිෂ්යා නාවං වාහයිත්වා පරිශ්රාන්තා ඉති ඥාත්වා ස නිශාචතුර්ථයාමේ සින්ධූපරි පද්භ්යාං ව්රජන් තේෂාං සමීපමේත්ය තේෂාමග්රේ යාතුම් උද්යතඃ|
فَلَمَّا رَأَوْهُ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ ظَنُّوهُ خَيَالًا، فَصَرَخُوا. | ٤٩ 49 |
කින්තු ශිෂ්යාඃ සින්ධූපරි තං ව්රජන්තං දෘෂ්ට්වා භූතමනුමාය රුරුවුඃ,
لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ رَأَوْهُ وَٱضْطَرَبُوا. فَلِلْوَقْتِ كَلَّمَهُمْ وَقَالَ لَهُمْ: «ثِقُوا! أَنَا هُوَ. لَا تَخَافُوا». | ٥٠ 50 |
යතඃ සර්ව්වේ තං දෘෂ්ට්වා ව්යාකුලිතාඃ| අතඒව යීශුස්තත්ක්ෂණං තෛඃ සහාලප්ය කථිතවාන්, සුස්ථිරා භූත, අයමහං මා භෛෂ්ට|
فَصَعِدَ إِلَيْهِمْ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ فَسَكَنَتِ ٱلرِّيحُ، فَبُهِتُوا وَتَعَجَّبُوا فِي أَنْفُسِهِمْ جِدًّا إِلَى ٱلْغَايَةِ، | ٥١ 51 |
අථ නෞකාමාරුහ්ය තස්මින් තේෂාං සන්නිධිං ගතේ වාතෝ නිවෘත්තඃ; තස්මාත්තේ මනඃසු විස්මිතා ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
لِأَنَّهُمْ لَمْ يَفْهَمُوا بِٱلْأَرْغِفَةِ إِذْ كَانَتْ قُلُوبُهُمْ غَلِيظَةً. | ٥٢ 52 |
යතස්තේ මනසාං කාඨින්යාත් තත් පූපීයම් ආශ්චර්ය්යං කර්ම්ම න විවික්තවන්තඃ|
فَلَمَّا عَبَرُوا جَاءُوا إِلَى أَرْضِ جَنِّيسَارَتَ وَأَرْسَوْا. | ٥٣ 53 |
අථ තේ පාරං ගත්වා ගිනේෂරත්ප්රදේශමේත්ය තට උපස්ථිතාඃ|
وَلَمَّا خَرَجُوا مِنَ ٱلسَّفِينَةِ لِلْوَقْتِ عَرَفُوهُ. | ٥٤ 54 |
තේෂු නෞකාතෝ බහිර්ගතේෂු තත්ප්රදේශීයා ලෝකාස්තං පරිචිත්ය
فَطَافُوا جَمِيعَ تِلْكَ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ، وَٱبْتَدَأُوا يَحْمِلُونَ ٱلْمَرْضَى عَلَى أَسِرَّةٍ إِلَى حَيْثُ سَمِعُوا أَنَّهُ هُنَاكَ. | ٥٥ 55 |
චතුර්දික්ෂු ධාවන්තෝ යත්ර යත්ර රෝගිණෝ නරා ආසන් තාන් සර්ව්වාන ඛට්වෝපරි නිධාය යත්ර කුත්රචිත් තද්වාර්ත්තාං ප්රාපුඃ තත් ස්ථානම් ආනේතුම් ආරේභිරේ|
وَحَيْثُمَا دَخَلَ إِلَى قُرىً أَوْ مُدُنٍ أَوْ ضِيَاعٍ، وَضَعُوا ٱلْمَرْضَى فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَطَلَبُوا إِلَيْهِ أَنْ يَلْمِسُوا وَلَوْ هُدْبَ ثَوْبِهِ. وَكُلُّ مَنْ لَمَسَهُ شُفِيَ. | ٥٦ 56 |
තථා යත්ර යත්ර ග්රාමේ යත්ර යත්ර පුරේ යත්ර යත්ර පල්ල්යාඤ්ච තේන ප්රවේශඃ කෘතස්තද්වර්ත්මමධ්යේ ලෝකාඃ පීඩිතාන් ස්ථාපයිත්වා තස්ය චේලග්රන්ථිමාත්රං ස්ප්රෂ්ටුම් තේෂාමර්ථේ තදනුඥාං ප්රාර්ථයන්තඃ යාවන්තෝ ලෝකාඃ පස්පෘශුස්තාවන්ත ඒව ගදාන්මුක්තාඃ|