مَرْقُس 6
| وَخَرَجَ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى وَطَنِهِ وَتَبِعَهُ تَلَامِيذُهُ. | ١ 1 |
୧ୟୀଶୁ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଆଡଃ ଚେଲାକଲଃ ଆୟାଃ ସାହାର୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
| وَلَمَّا كَانَ ٱلسَّبْتُ، ٱبْتَدَأَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْمَجْمَعِ. وَكَثِيرُونَ إِذْ سَمِعُوا بُهِتُوا قَائِلِينَ: «مِنْ أَيْنَ لِهَذَا هَذِهِ؟ وَمَا هَذِهِ ٱلْحِكْمَةُ ٱلَّتِي أُعْطِيَتْ لَهُ حَتَّى تَجْرِيَ عَلَى يَدَيْهِ قُوَّاتٌ مِثْلُ هَذِهِ؟ | ٢ 2 |
୨ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇନିଃ ଇତୁ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ । ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ, ଆଡଃକ ମେନ୍କେଦାଃ, “ଇନିଃ ନେ ସବେନ୍କାଜି ଅକ୍ତାଃଏତେ ନାମାକାଦା? ଇନିଃ ଅକ୍ତାଃଏତେ ନେ ସେଣାଁଁ ଆଡଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ନାମାକାଦାଏ? ନିଃ ଚିଲ୍କା ନେ ଲେକା ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିତାନାଏ?
| أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلنَّجَّارَ ٱبْنَ مَرْيَمَ، وَأَخُو يَعْقُوبَ وَيُوسِي وَيَهُوذَا وَسِمْعَانَ؟ أَوَلَيْسَتْ أَخَوَاتُهُ هَهُنَا عِنْدَنَا؟». فَكَانُوا يَعْثُرُونَ بِهِ. | ٣ 3 |
୩ଚିୟାଃ ନିଃ ଏନ୍ ବାଢ଼ାଇ ନାହାଁଲିଃ? ଚିୟାଃ ନିଃ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ହନ୍ତେକଡ଼ା ନାହାଁଲିଃ? ଆଡଃ ଯାକୁବ୍, ଯୋସି, ଶିମୋନ୍ ଆଡଃ ଯିହୁଦା ନେ ସବେନ୍କ ଆୟାଃ ହାଗାକ କା'ଚି ତାନ୍କ? ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଶିକ ଆବୁଲଃଚି ବାଙ୍ଗ୍କଆ?” ଆଡଃ, ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍କିୟା ।
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَيْسَ نَبِيٌّ بِلَا كَرَامَةٍ إِلَّا فِي وَطَنِهِ وَبَيْنَ أَقْرِبَائِهِ وَفِي بَيْتِهِ». | ٤ 4 |
୪ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନାବୀ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ କୁଟୁମ୍, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ସବେନ୍ତାଃରେ ମାଇନଃଆଏ ।”
| وَلَمْ يَقْدِرْ أَنْ يَصْنَعَ هُنَاكَ وَلَا قُوَّةً وَاحِدَةً، غَيْرَ أَنَّهُ وَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى مَرْضَى قَلِيلِينَ فَشَفَاهُمْ. | ٥ 5 |
୫ୟୀଶୁ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁତାନ୍କକେ ତିଃଇତେ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ତେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ, ଏନା ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ଜେତାନ୍ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ କାଏ ରିକା ଦାଡ଼ିକେଦାଃ ।
| وَتَعَجَّبَ مِنْ عَدَمِ إِيمَانِهِمْ. وَصَارَ يَطُوفُ ٱلْقُرَى ٱلْمُحِيطَةَ يُعَلِّمُ. | ٦ 6 |
୬ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା । ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ହପର୍ଜାପାଃ ହାତୁ ହାତୁ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇତୁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
| وَدَعَا ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ وَٱبْتَدَأَ يُرْسِلُهُمُ ٱثْنَيْنِ ٱثْنَيْنِ، وَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانًا عَلَى ٱلْأَرْوَاحِ ٱلنَّجِسَةِ، | ٧ 7 |
୭ଏନ୍ତେ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକକେ କେଡ଼ାକେଦ୍ତେ, ବାବାର୍ହଡ଼୍ଲେକା କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ । ଆଡଃ ସତ୍ରା ଆତ୍ମା ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାଦ୍କଆଏ ।
| وَأَوْصَاهُمْ أَنْ لَا يَحْمِلُوا شَيْئًا لِلطَّرِيقِ غَيْرَ عَصًا فَقَطْ، لَا مِزْوَدًا وَلَا خُبْزًا وَلَا نُحَاسًا فِي ٱلْمِنْطَقَةِ. | ٨ 8 |
୮ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଚିର୍ଗାଲ୍କେଦ୍କଆଏ, “ହରାସେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସଟା ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଜେତ୍ନାଃ ଆଲ୍ପେ ଇଦିୟା, ହଲଙ୍ଗ୍ ଚି ଥାଇଲା, ମାୟାଙ୍ଗ୍ରେ ଟାକା ପାଏସା ହଁ କାହାଗି ।
| بَلْ يَكُونُوا مَشْدُودِينَ بِنِعَالٍ، وَلَا يَلْبَسُوا ثَوْبَيْنِ. | ٩ 9 |
୯କାଟାରେ ଖାର୍ପା ତୁସିଙ୍ଗ୍ୟେଁନ୍ପେ ମେନ୍ଦ ବାରିଆ ତୁସିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ଆଲ୍ପେ ସାବେୟା ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «حَيْثُمَا دَخَلْتُمْ بَيْتًا فَأَقِيمُوا فِيهِ حَتَّى تَخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ. | ١٠ 10 |
୧୦ଆଡଃ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ଜେତା ଅଡ଼ାଃରେ ଦାରମ୍ପେରେ, ଏନ୍ ସାହାର୍ଏତେ ଆଉରିପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃରେଗି ତାଇନ୍କାନ୍ପେ ।
| وَكُلُّ مَنْ لَا يَقْبَلُكُمْ وَلَا يَسْمَعُ لَكُمْ، فَٱخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ وَٱنْفُضُوا ٱلتُّرَابَ ٱلَّذِي تَحْتَ أَرْجُلِكُمْ شَهَادَةً عَلَيْهِمْ. اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: سَتَكُونُ لِأَرْضِ سَدُومَ وَعَمُورَةَ يَوْمَ ٱلدِّينِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لِتِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ». | ١١ 11 |
୧୧ଜାହାନ୍ ଠାୟାଦ୍ରେନ୍କ କାକ ସୁକୁଆପେରେ, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ କାଜି କାକ ଆୟୁମ୍ରେଦ, ଏନ୍ତାଃଏତେ ସେନଃତାନ୍ଲଃ, ଆପେୟାଃ କାଟା ତାଲ୍କାରେୟାଃ ଧୁଡ଼ି ଇନ୍କୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେଆଃ ଗାୱା ନାଗେନ୍ତେ କଟା ବାଗିତାପେ ।”
| فَخَرَجُوا وَصَارُوا يَكْرِزُونَ أَنْ يَتُوبُوا. | ١٢ 12 |
୧୨ଇନ୍କୁ ସେନଃୟାନାକ ଆଡଃ ହଡ଼କକେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିୟାଃଁ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍କେଦାକ ।
| وَأَخْرَجُوا شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَدَهَنُوا بِزَيْتٍ مَرْضَى كَثِيرِينَ فَشَفَوْهُمْ. | ١٣ 13 |
୧୩ଇନ୍କୁ ପୁରାଃ ବଙ୍ଗାକକେ ହଡ଼କତାଃଏତେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ କେଦ୍କଆକ ଆଡଃ ପୁରାଃ ଦୁକୁହାସୁତାନ୍ ହଡ଼କକେ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକେଦ୍ତେ ବୁଗିକେଦ୍କଆକ ।
| فَسَمِعَ هِيرُودُسُ ٱلْمَلِكُ، لِأَنَّ ٱسْمَهُ صَارَ مَشْهُورًا. وَقَالَ: «إِنَّ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانَ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَلِذَلِكَ تُعْمَلُ بِهِ ٱلْقُوَّاتُ». | ١٤ 14 |
୧୪ୟୀଶୁଆଃ ନୁତୁମ୍ ସବେନ୍ସାଃରେ ନିତିର୍ୟାନ୍ତେ, ହେରୋଦ୍ ରାଜା ଇନିୟାଃ ବିଷାଏ ଆୟୁମ୍କେଦା । ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିତାଇକେନାକ, “ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ, ଏନା ମେନ୍ତେଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ ଇନିୟାଃ ହରାତେ ହବାଅଃତାନା ।”
| قَالَ آخَرُونَ: «إِنَّهُ إِيلِيَّا». وَقَالَ آخَرُونَ: «إِنَّهُ نَبِيٌّ أَوْ كَأَحَدِ ٱلْأَنْبِيَاءِ». | ١٥ 15 |
୧୫ମେନ୍ଦ ଏଟାଃକ କାଜିକେଦାଃକ, “ଇନିଃ ଏଲିୟ ତାନିଃ, ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିକେଦାଃକ, ଇନିଃ ସିଦାରେନ୍ ନାବୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀ ତାନିଃ ।”
| وَلَكِنْ لَمَّا سَمِعَ هِيرُودُسُ قَالَ: «هَذَا هُوَ يُوحَنَّا ٱلَّذِي قَطَعْتُ أَنَا رَأْسَهُ. إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ!». | ١٦ 16 |
୧୬ମେନ୍ଦ ହେରୋଦ୍ ନେଆଁଁକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ମେନ୍କେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ବହଃ ଖାଣ୍ଡାଅକାନ୍ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍ୟାନାଏ ।”
| لِأَنَّ هِيرُودُسَ نَفْسَهُ كَانَ قَدْ أَرْسَلَ وَأَمْسَكَ يُوحَنَّا وَأَوْثَقَهُ فِي ٱلسِّجْنِ مِنْ أَجْلِ هِيرُودِيَّا ٱمْرَأَةِ فِيلُبُّسَ أَخِيهِ، إِذْ كَانَ قَدْ تَزَوَّجَ بِهَا. | ١٧ 17 |
୧୭ନେ ହେରୋଦ୍ଗି ଯୋହାନ୍କେ ସାସାବ୍ରାଃ ହୁକୁମ୍ ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃକେ ତଲ୍କିଃତେ ଜେହେଲ୍କିୟାଏ, ହେରୋଦ୍ ନେଆଁଁ ରିକାକେଦାଏ, ଚିୟାଃଚି ହେରୋଦ୍ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଫିଲିପ୍ରାଃ କୁଡ଼ିତେ ହେରୋଦିୟାଃକେ ମାଣ୍ଡାଅକାଇ ତାଇକେନା ।
| لِأَنَّ يُوحَنَّا كَانَ يَقُولُ لِهِيرُودُسَ: «لَا يَحِلُّ أَنْ تَكُونَ لَكَ ٱمْرَأَةُ أَخِيكَ». | ١٨ 18 |
୧୮ଚିୟାଃଚି “ହାଗାମାଃ କୁଡ଼ିକେ ଦହତେୟାଃ ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଆମାଃ ନାଙ୍ଗ୍ କା ଠାଉକାଃ” ମେନ୍ତେ ଯୋହାନ୍ ହେରୋଦ୍କେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା ।
| فَحَنِقَتْ هِيرُودِيَّا عَلَيْهِ، وَأَرَادَتْ أَنْ تَقْتُلَهُ وَلَمْ تَقْدِرْ، | ١٩ 19 |
୧୯ଏନାତେ, ହେରୋଦିୟାଃ ଇନିଃକେ ଖିସ୍ତେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ହେରୋଦିଆ କାଏ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
| لِأَنَّ هِيرُودُسَ كَانَ يَهَابُ يُوحَنَّا عَالِمًا أَنَّهُ رَجُلٌ بَارٌّ وَقِدِّيسٌ، وَكَانَ يَحْفَظُهُ. وَإِذْ سَمِعَهُ، فَعَلَ كَثِيرًا، وَسَمِعَهُ بِسُرُورٍ. | ٢٠ 20 |
୨୦ଚିୟାଃଚି, ହେରୋଦ୍ ଯୋହାନ୍କେ ମିଆଁଦ୍ ଧାର୍ମାନ୍ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍ତେ ବରଆଇତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଜେହେଲ୍ରେ ଜୀହିଦ୍ଗି ମାଣ୍ଡାଅକାଇ ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗି ଦାନ୍ଦରାଅଃ ତାଇକେନ୍ରେୟ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ରାସ୍କାତେ ଆୟୁମ୍ ତାଇକେନା ।
| وَإِذْ كَانَ يَوْمٌ مُوافِقٌ، لَمَّا صَنَعَ هِيرُودُسُ فِي مَوْلِدِهِ عَشَاءً لِعُظَمَائِهِ وَقُوَّادِ ٱلْأُلُوفِ وَوُجُوهِ ٱلْجَلِيلِ، | ٢١ 21 |
୨୧ଟୁଣ୍ଡୁରେ ହେରୋଦିଆ ନାଗେନ୍ତେ ନେଡା ସେଟେର୍ୟାନା, ହେରୋଦ୍ ଆୟାଃ ଜାନାମ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କେ ମାନାଅ ନାଗେନ୍ତେ, ଆୟାଃ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ଦାର୍ବାର୍ ହଡ଼କ, ପାଲ୍ଟାନ୍କଆଃ ସାର୍ଦାର୍କ, ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ନୁବାଃରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜଜମାଃ ବାଇକେଦାଏ ।
| دَخَلَتِ ٱبْنَةُ هِيرُودِيَّا وَرَقَصَتْ، فَسَرَّتْ هِيرُودُسَ وَٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ. فَقَالَ ٱلْمَلِكُ لِلصَّبِيَّةِ: «مَهْمَا أَرَدْتِ ٱطْلُبِي مِنِّي فَأُعْطِيَكِ». | ٢٢ 22 |
୨୨ହେରୋଦିୟାଃରାଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ି ଜମେଅଡ଼ାଃରେ ବଲକେଦ୍ତେ ସୁସୁନ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହେରୋଦ୍ତାଃ ହିଜୁଆକାନ୍ ସବେନ୍ ନେଅଁତା ହଡ଼କକେ ରାସ୍କା କେଦ୍କଆଏ । ଏନ୍ତେ ରାଜା ହେରୋଦ୍ ହନ୍ତେକୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମ୍ ସୁକୁଃତେଆଃ ଜେତ୍ନାଃମ୍ ଆସିଙ୍ଗ୍ରେହଁ, ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଏମାମେୟାଁ ।”
| وَأَقْسَمَ لَهَا أَنْ: «مَهْمَا طَلَبْتِ مِنِّي لَأُعْطِيَنَّكِ حَتَّى نِصْفَ مَمْلَكَتِي». | ٢٣ 23 |
୨୩“ଜାହାନାଃଗି ଆସିଙ୍ଗ୍ମେ, ରାଇଜ୍ରାଃ ତାରାହାଟିଙ୍ଗ୍ ମେନେରେୟଗି ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏମାମେୟାଁ” ମେନ୍ତେ ରାଜା ଇନିଃତାଃରେ କିରିୟାକେଦାଏ ।
| فَخَرَجَتْ وَقَالَتْ لِأُمِّهَا: «مَاذَا أَطْلُبُ؟». فَقَالَتْ: «رَأْسَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ». | ٢٤ 24 |
୨୪ଆଡଃ ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ, ଚିକାନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଆସିୟା ମେନ୍ତେ ଏଙ୍ଗାତେକେ କୁଲିକିୟାଏ? ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା “ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ।”
| فَدَخَلَتْ لِلْوَقْتِ بِسُرْعَةٍ إِلَى ٱلْمَلِكِ وَطَلَبَتْ قَائِلَةً: «أُرِيدُ أَنْ تُعْطِيَنِي حَالًا رَأْسَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ عَلَى طَبَقٍ». | ٢٥ 25 |
୨୫ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଜାଲ୍ଦିଗି ହିଜୁଃ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ରାଜାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନାହାଁଃଗି ନେତାଃରେ, ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ରାଃ ବହଃ ମିଆଁଦ୍ ଥାଡ଼ିରେ ଏମାଇଙ୍ଗ୍ମେ ।”
| فَحَزِنَ ٱلْمَلِكُ جِدًّا. وَلِأَجْلِ ٱلْأَقْسَامِ وَٱلْمُتَّكِئِينَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَرُدَّهَا. | ٢٦ 26 |
୨୬ଏନ୍ କାଜି ହରାତେ ରାଜା ପୁରାଃଗି ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନା, ମେନ୍ଦ ନେଅଁତାକାନ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ କିରିୟାକାଦ୍ ହରାତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଆନାସିକେ ବାନଃ ମେନ୍ତେ ମାନା କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା ।
| فَلِلْوَقْتِ أَرْسَلَ ٱلْمَلِكُ سَيَّافًا وَأَمَرَ أَنْ يُؤْتَى بِرَأْسِهِ. | ٢٧ 27 |
୨୭ଏନା ମେନ୍ତେ ରାଜା ଇମ୍ତାଗି ମିଆଁଦ୍ ସିପାଇକେ, ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ଥାଡ଼ିରେ ଆଉ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଇନିଃଦ ସେନଃୟାନ୍ତେ, ଜେହେଲ୍ରେ ଯୋହାନ୍ରାଃ ବହଃକେ ମାଆଃକେଦାଏ,
| فَمَضَى وَقَطَعَ رَأْسَهُ فِي ٱلسِّجْنِ. وَأَتَى بِرَأْسِهِ عَلَى طَبَقٍ وَأَعْطَاهُ لِلصَّبِيَّةِ، وَٱلصَّبِيَّةُ أَعْطَتْهُ لِأُمِّهَا. | ٢٨ 28 |
୨୮ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃ ମିଆଁଦ୍ ଥାଡ଼ିରେକ ଆଉକେଦା ଆଡଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ିକେକ ଏମ୍କିୟା, ଏନ୍ତେ କୁଡ଼ିହନ୍ ଏଙ୍ଗାତେକେ ଏନା ଏମ୍କିୟାଏ ।
| وَلَمَّا سَمِعَ تَلَامِيذُهُ، جَاءُوا وَرَفَعُوا جُثَّتَهُ وَوَضَعُوهَا فِي قَبْرٍ. | ٢٩ 29 |
୨୯ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ଏନା ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ ଆୟାଃ ହଡ଼୍ମକେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାରେକ ତପାକେଦା ।
| وَٱجْتَمَعَ ٱلرُّسُلُ إِلَى يَسُوعَ وَأَخْبَرُوهُ بِكُلِّ شَيْءٍ، كُلِّ مَا فَعَلُوا وَكُلِّ مَا عَلَّمُوا. | ٣٠ 30 |
୩୦ପ୍ରେରିତ୍କ ୟୀଶୁତାଃରେକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା, ଆଡଃ ଆକ କାମିକାଦ୍ ସବେନାଃ, ହଡ଼କକେ ଇତୁତେଆଃକ ଇନିଃକେ ଉଦୁବ୍କିୟାକ ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «تَعَالَوْا أَنْتُمْ مُنْفَرِدِينَ إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ وَٱسْتَرِيحُوا قَلِيلًا». لِأَنَّ ٱلْقَادِمِينَ وَٱلذَّاهِبِينَ كَانُوا كَثِيرِينَ، وَلَمْ تَتَيَسَّرْ لَهُمْ فُرْصَةٌ لِلْأَكْلِ. | ٣١ 31 |
୩୧ଏନ୍ତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ହିଜୁଃ ସେନଃତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଆଡଃ କୁଲାକାନ୍ ଚେଲାକ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସାମାଏ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ, ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଦଲା ଜାହାନ୍ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେବୁଆଃ, ଅକ୍ତାଃରେ ଆବୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ରୁଡ଼ୁନ୍ବୁ ଦାଡ଼ିୟାଃ ।”
| فَمَضَوْا فِي ٱلسَّفِينَةِ إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ مُنْفَرِدِينَ. | ٣٢ 32 |
୩୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାକ ।
| فَرَآهُمُ ٱلْجُمُوعُ مُنْطَلِقِينَ، وَعَرَفَهُ كَثِيرُونَ. فَتَرَاكَضُوا إِلَى هُنَاكَ مِنْ جَمِيعِ ٱلْمُدُنِ مُشَاةً، وَسَبَقُوهُمْ وَٱجْتَمَعُوا إِلَيْهِ. | ٣٣ 33 |
୩୩ମେନ୍ଦ, ହଡ଼କ ଇନ୍କୁକେ ସେନଃତାନ୍କ ନେଲ୍କେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍ କେଦ୍କଆକ, ଆଡଃ ସବେନ୍ ସାହାର୍କଏତେ ହଡ଼କ ସେସେନ୍ତେଗି ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ତେ ସିଦାରେଗି ତେବାଃୟାନାକ ।
| فَلَمَّا خَرَجَ يَسُوعُ رَأَى جَمْعًا كَثِيرًا، فَتَحَنَّنَ عَلَيْهِمْ إِذْ كَانُوا كَخِرَافٍ لَا رَاعِيَ لَهَا، فَٱبْتَدَأَ يُعَلِّمُهُمْ كَثِيرًا. | ٣٤ 34 |
୩୪ୟୀଶୁ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ଚି ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଜୀଉରେ ବିଲ୍କାଅୟାନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ଗୁପିନିଃ ବାଙ୍ଗାଇ ମିଣ୍ଡିକ ଲେକାକ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଇତୁ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ ।
| وَبَعْدَ سَاعَاتٍ كَثِيرَةٍ تَقَدَّمَ إِلَيْهِ تَلَامِيذُهُ قَائِلِينَ: «ٱلْمَوْضِعُ خَلَاءٌ وَٱلْوَقْتُ مَضَى. | ٣٥ 35 |
୩୫ଆଡଃ ସିଙ୍ଗି ହାସୁରଃତାନ୍ରେ, ଚେଲାକ ୟୀଶୁତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେକ କାଜିକିୟା, “ନେ ଠାୟାଦ୍ ସିଃସଏଃଗିୟା, ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିଅଃ ସେନଃୟାନା ।
| اِصْرِفْهُمْ لِكَيْ يَمْضُوا إِلَى ٱلضِّيَاعِ وَٱلْقُرَى حَوَالَيْنَا وَيَبْتَاعُوا لَهُمْ خُبْزًا، لِأَنْ لَيْسَ عِنْدَهُمْ مَا يَأْكُلُونَ». | ٣٦ 36 |
୩୬ଏନାମେନ୍ତେ ଜାପାଃ ହାତୁ ଆଡଃ ଟଲାକତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଜଜ୍ମାଃକ କିରିଙ୍ଗ୍ ଜମେକା ମେନ୍ତେ ଏନ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାତାକମେଁ ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوهُمْ أَنْتُمْ لِيَأْكُلُوا». فَقَالُوا لَهُ: «أَنَمْضِي وَنَبْتَاعُ خُبْزًا بِمِئَتَيْ دِينَارٍ وَنُعْطِيَهُمْ لِيَأْكُلُوا؟». | ٣٧ 37 |
୩୭ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆପେଗି ଇନ୍କୁକେ ଜାହାନାଃ ଜମେୟାଃଁ ଏମାକପେ,” ଇନ୍କୁଦ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାକ, “ଆଲେଗି ଚି ୨୦୦ ରୁପାରାଃ ସିକାତେ ହଲଙ୍ଗ୍ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜମେୟାଃଁଲେ ଏମାକଆ?”
| فَقَالَ لَهُمْ: «كَمْ رَغِيفًا عِنْدَكُمُ؟ ٱذْهَبُوا وَٱنْظُرُوا». وَلَمَّا عَلِمُوا قَالُوا: «خَمْسَةٌ وَسَمَكَتَانِ». | ٣٨ 38 |
୩୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆପେତାଃରେ ଚିମିନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ମେନାଃ? ଜୁ, ନେଲାଉଲେପେ,” ଇନ୍କୁଦ ନାମ୍କେଦ୍ଚି ଇନିଃକେକ ଉଦୁବ୍କିୟା, “ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ।”
| فَأَمَرَهُمْ أَنْ يَجْعَلُوا ٱلْجَمِيعَ يَتَّكِئُونَ رِفَاقًا رِفَاقًا عَلَى ٱلْعُشْبِ ٱلْأَخْضَرِ. | ٣٩ 39 |
୩୯ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ “ହାରିୟାର୍ ତାସାଦ୍ରେ ସବେନ୍ ହଡ଼କକେ ପାନ୍ତିପାନ୍ତି ଦୁବ୍କୁପେ” ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
| فَاتَّكَأُوا صُفُوفًا صُفُوفًا: مِئَةً مِئَةً وَخَمْسِينَ خَمْسِينَ. | ٤٠ 40 |
୪୦ଆଡଃ ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ପାନ୍ତିରେ ଶାଅ ଶାଅ ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ ପାନ୍ତିରେ ପାଚାଶ୍ ପାଚାଶ୍ ଲେକାକ ଦୁବ୍ୟାନା ।
| فَأَخَذَ ٱلْأَرْغِفَةَ ٱلْخَمْسَةَ وَٱلسَّمَكَتَيْنِ، وَرَفَعَ نَظَرَهُ نَحْوَ ٱلسَّمَاءِ، وَبَارَكَ ثُمَّ كَسَّرَ ٱلْأَرْغِفَةَ، وَأَعْطَى تَلَامِيذَهُ لِيُقَدِّمُوا إِلَيْهِمْ، وَقَسَّمَ ٱلسَّمَكَتَيْنِ لِلْجَمِيعِ، | ٤١ 41 |
୪୧ଆଡଃ, ୟୀଶୁ ଏନ୍ ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ସିର୍ମାସାଃ ସାଙ୍ଗିଲ୍ରାକାବ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଶିଷ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ହଲଙ୍ଗ୍ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଚେଲାକକେ ଏମାଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ହାକୁକେହଁ ଇନ୍କୁ ହାଟିଙ୍ଗ୍କେଦାଃକ ।
| فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. | ٤٢ 42 |
୪୨ସବେନ୍କ ଜମ୍କେଦ୍ତେ ବି'ୟାନାକ ।
| ثُمَّ رَفَعُوا مِنَ ٱلْكِسَرِ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مَمْلُوَّةً، وَمِنَ ٱلسَّمَكِ. | ٤٣ 43 |
୪୩ଏନ୍ତେ ଚେଲାକ ଜମ୍ ସାରେଜାକାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ହାକୁ ବାରା ଟୁଙ୍କିକ ହାଲାଙ୍ଗ୍ ପେରେଃକେଦାଃକ ।
| وَكَانَ ٱلَّذِينَ أَكَلُوا مِنَ ٱلْأَرْغِفَةِ نَحْوَ خَمْسَةِ آلَافِ رَجُلٍ. | ٤٤ 44 |
୪୪ଜମ୍କେନ୍କଦ, ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ କଡ଼ାକ ତାଇକେନାକ ।
| وَلِلْوَقْتِ أَلْزَمَ تَلَامِيذَهُ أَنْ يَدْخُلُوا ٱلسَّفِينَةَ وَيَسْبِقُوا إِلَى ٱلْعَبْرِ، إِلَى بَيْتِ صَيْدَا، حَتَّى يَكُونَ قَدْ صَرَفَ ٱلْجَمْعَ. | ٤٥ 45 |
୪୫ଇମ୍ତାଗି ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ଲାଉକାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଦରେୟା ହାନ୍ ପାରମ୍ ବେଥ୍ସାଇଦାତେ କୁଲ୍ ଆୟାର୍କେଦ୍କଆ । ଇମ୍ତାଲଃ ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାକେଦ୍କଆ ।
| وَبَعْدَمَا وَدَّعَهُمْ مَضَى إِلَى ٱلْجَبَلِ لِيُصَلِّيَ. | ٤٦ 46 |
୪୬ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାକେଦ୍ତେ, ବିନ୍ତି ନାଗେନ୍ତେ ବୁରୁତେ ରାକାବ୍ୟାନା ।
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ كَانَتِ ٱلسَّفِينَةُ فِي وَسْطِ ٱلْبَحْرِ، وَهُوَ عَلَى ٱلْبَرِّ وَحْدَهُ. | ٤٧ 47 |
୪୭ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିହାସୁର୍ତାନ୍ରେ ଲାଉକା ଥାଲା ଦରେୟାରେ ତାଇକେନା, ଇମ୍ତାଦ ୟୀଶୁ ଏସ୍କାର୍ଗି ଅତେରେ ତାଇକେନାଏ ।
| وَرَآهُمْ مُعَذَّبِينَ فِي ٱلْجَذْفِ، لِأَنَّ ٱلرِّيحَ كَانَتْ ضِدَّهُمْ. وَنَحْوَ ٱلْهَزِيعِ ٱلرَّابِعِ مِنَ ٱللَّيْلِ أَتَاهُمْ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ، وَأَرَادَ أَنْ يَتَجَاوَزَهُمْ. | ٤٨ 48 |
୪୮ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ହୟତେ ଚେଲାକ ଦୁକୁତେ ଲାଉକାକେ ଇଦିତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ସେତାଃ ନିଦାରେୟାଃ ଉପୁନ୍ ଘାଡ଼ି ଇମ୍ତାକରେ ୟୀଶୁ ଦରେୟାରେ ସେସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ସେନ୍ପାରମ୍କତାନାଏ ତାଇକେନା ।
| فَلَمَّا رَأَوْهُ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ ظَنُّوهُ خَيَالًا، فَصَرَخُوا. | ٤٩ 49 |
୪୯ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଦରେୟା ଚେତାନ୍ରେ ଇନିଃକେ ସେସେନ୍ତାନ୍କ ନେଲ୍କିଃତେ ବରକେଦାକ ଆଡଃ “ବଙ୍ଗା ତାନିଃ” ମେନ୍ତେକ କାଉରିକେଦା ।
| لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ رَأَوْهُ وَٱضْطَرَبُوا. فَلِلْوَقْتِ كَلَّمَهُمْ وَقَالَ لَهُمْ: «ثِقُوا! أَنَا هُوَ. لَا تَخَافُوا». | ٥٠ 50 |
୫୦ସବେନ୍କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ ବରତେକ ଥାର୍ଥାରାଅୟାନା । ଇମ୍ତାଗି ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଜୀଉରେ କେଟେଜେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ଆଲ୍ପେ ବରଏୟା ।”
| فَصَعِدَ إِلَيْهِمْ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ فَسَكَنَتِ ٱلرِّيحُ، فَبُهِتُوا وَتَعَجَّبُوا فِي أَنْفُسِهِمْ جِدًّا إِلَى ٱلْغَايَةِ، | ٥١ 51 |
୫୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁଲଃ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ଚି ହୟ ସାଲ୍ସାନ୍ତ୍ୟାନା, ଚେଲାକଦ ପୁରାଃଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ,
| لِأَنَّهُمْ لَمْ يَفْهَمُوا بِٱلْأَرْغِفَةِ إِذْ كَانَتْ قُلُوبُهُمْ غَلِيظَةً. | ٥٢ 52 |
୫୨ଇନ୍କୁ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ହଡ଼କକେ ଜମେୟାଃଁ ହାଟିଙ୍ଗ୍ କାଜିରାଃ ହରାତେ କାକ ସେଣାଁଁୟାନା, ଚିୟାଃଚି ଆକଆଃ ମନ୍ କେଟେଦ୍ ତାଇକେନା ।
| فَلَمَّا عَبَرُوا جَاءُوا إِلَى أَرْضِ جَنِّيسَارَتَ وَأَرْسَوْا. | ٥٣ 53 |
୫୩ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଦରେୟା ପାରମ୍କେଦ୍ଚି ଗିନେସରେତ୍ ନୁତୁମ୍ ପାର୍ଗାନ୍ତେକ ସେଟେର୍ୟାନା, ଆଡଃ ଲାଉକାକେ ତଲ୍କେଦାକ ।
| وَلَمَّا خَرَجُوا مِنَ ٱلسَّفِينَةِ لِلْوَقْتِ عَرَفُوهُ. | ٥٤ 54 |
୫୪ଇନ୍କୁ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ ତର୍ସା, ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାକ ।
| فَطَافُوا جَمِيعَ تِلْكَ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ، وَٱبْتَدَأُوا يَحْمِلُونَ ٱلْمَرْضَى عَلَى أَسِرَّةٍ إِلَى حَيْثُ سَمِعُوا أَنَّهُ هُنَاكَ. | ٥٥ 55 |
୫୫ହଡ଼କ ନେତେହେନ୍ତେକ ନିର୍ବାଡ଼ାକେଦା ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃରିୟା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ସାରିକେଦ୍ଚି ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ପାର୍କମ୍କରେ ଇନିଃତାଃତେକ ଗଅଃ ଆଉକେଦ୍କଆ ।
| وَحَيْثُمَا دَخَلَ إِلَى قُرىً أَوْ مُدُنٍ أَوْ ضِيَاعٍ، وَضَعُوا ٱلْمَرْضَى فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَطَلَبُوا إِلَيْهِ أَنْ يَلْمِسُوا وَلَوْ هُدْبَ ثَوْبِهِ. وَكُلُّ مَنْ لَمَسَهُ شُفِيَ. | ٥٦ 56 |
୫୬ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସବେନ୍ ହାତୁ, ଟଲା, ସାହାର୍ତେ ବଲଃତାଇକେନ୍ଲଃଗି, ହଡ଼କ ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ପିଟ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ଆଉକେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଲିଜାଃରେୟାଃ ଆଚ୍ରାକେ ଜୁଟିଦ୍ତାକାକ ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେକ ବିନ୍ତି ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ ସବେନ୍କ ବୁଗିୟାନା ।
