< مَرْقُس 3 >
| ثُمَّ دَخَلَ أَيْضًا إِلَى ٱلْمَجْمَعِ، وَكَانَ هُنَاكَ رَجُلٌ يَدُهُ يَابِسَةٌ. | ١ 1 |
ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତର୍ ଜିସୁ ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍ନେ ପାର୍ତନା ଡୁଆ ୱେଲେଃକେ । ଆତ୍ଅରିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକ୍କୁଆଃତି ରେମଆଁ ଲେଃଗେ ।
| فَصَارُوا يُرَاقِبُونَهُ: هَلْ يَشْفِيهِ فِي ٱلسَّبْتِ؟ لِكَيْ يَشْتَكُوا عَلَيْهِ. | ٢ 2 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ଉଡ଼ି ରେମଆଁ ଉର୍ ଲେଃଆର୍କେ ଜେ ମାତର୍ ଜିସୁ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ପୁଣ୍ତେନେ ଦିନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଃଡିଙ୍ଗ୍ ବିଏ ତେଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଦସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ନିମାନ୍ ବାଆର୍ଏ ।
| فَقَالَ لِلرَّجُلِ ٱلَّذِي لَهُ ٱلْيَدُ ٱلْيَابِسَةُ: «قُمْ فِي ٱلْوَسْطِ!». | ٣ 3 |
ଜିସୁ ଆତ୍ ଲେଃକ୍ନେ ଚାକ୍କୁଆଃତି ରେମୁଆଁକେ ବେବିଃକେ “ଆକ୍ଅରିଆ ତୁଆଁ ଲାଃଲା ଡିରକମ୍ ଆନାକେ ସାପାରେ କେଆର୍ଏ ।”
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «هَلْ يَحِلُّ فِي ٱلسَّبْتِ فِعْلُ ٱلْخَيْرِ أَوْ فِعْلُ ٱلشَّرِّ؟ تَخْلِيصُ نَفْسٍ أَوْ قَتْلٌ؟». فَسَكَتُوا. | ٤ 4 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପୁଣ୍ତେନେ ଦିନା ଆଣ୍ତିନେ ସାସ୍ତର୍ନେ ନିଅମ୍? ନିମାଣ୍ଡା ଣ୍ଡ୍ରାଃଡିଂଏ ଲେଃ ଦଦିଆ ଣ୍ଡ୍ରାଃଡିଂଏ? ମୁଇଙ୍ଗ୍ଜାନେ ପାରାନ୍ ଆମ୍ବ୍ରନେ ଟିକ୍ ଲେଃ ପାରାନ୍ ଦଦ୍ୟା ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଟିକ୍?” ମାତର୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ ବୁଙ୍ଗ୍ ଲେଃଆର୍ଗେ ।
| فَنَظَرَ حَوْلَهُ إِلَيْهِمْ بِغَضَبٍ، حَزِينًا عَلَى غِلَاظَةِ قُلُوبِهِمْ، وَقَالَ لِلرَّجُلِ: «مُدَّ يَدَكَ». فَمَدَّهَا، فَعَادَتْ يَدُهُ صَحِيحَةً كَٱلْأُخْرَى. | ٥ 5 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂ ପାକା ରିସା ଡିଂଚେ କେକେ; ମାତର୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଡାଟ୍ ଲେଃକେ ରକମ୍ କେଚେ ଜାବର୍ ଲିବିସ ଆର୍କେ । ଜିସୁ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେନେ ନ୍ତି ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଆଃସୁଏ ।” ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ପାକା ନ୍ତି ଆଃଚ୍ଲେବିଃକେ ଆରି ମେଁନେ ନ୍ତି ନିମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଗେ ।
| فَخَرَجَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ لِلْوَقْتِ مَعَ ٱلْهِيرُودُسِيِّينَ وَتَشَاوَرُوا عَلَيْهِ لِكَيْ يُهْلِكُوهُ. | ٦ 6 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପାରୁସିଇଙ୍ଗ୍ ଆତ୍ବାନ୍ ୱିଗ୍ ଆର୍ଗେ ଆରି ହେରୋଦିୟଇଂ ଏତେ କୁଡ଼େଚେ ଜିସୁକେ ବାଗୁଏ ନ୍ସା କୁଟ୍ ଡିଂଆର୍କେ ।
| فَٱنْصَرَفَ يَسُوعُ مَعَ تَلَامِيذِهِ إِلَى ٱلْبَحْرِ، وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلْجَلِيلِ وَمِنَ ٱلْيَهُودِيَّةِ | ٧ 7 |
ଜିସୁ ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଏଃତେ ଗାଲିଲୀ କେଣ୍ତିଆ ଆଃଡ଼ା ୱେଆର୍ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ଗାଲିଲୀନେ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁଇଂ ଡିଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ ଆରି ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍,
| وَمِنْ أُورُشَلِيمَ وَمِنْ أَدُومِيَّةَ وَمِنْ عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ. وَٱلَّذِينَ حَوْلَ صُورَ وَصَيْدَاءَ، جَمْعٌ كَثِيرٌ، إِذْ سَمِعُوا كَمْ صَنَعَ أَتَوْا إِلَيْهِ. | ٨ 8 |
ଯିରୂଶାଲାମ୍, ଏଦୋମ, ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ କେଣ୍ତିଆ ଇନୁମେତା ସୋର ଆରି ସୀଦୋନନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ସହର ଡାଗ୍ରାବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଃଆର୍ଗେ । ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଡାଗ୍ରା ଡିଂଡିଂକେ ଜିସୁ ଆଣ୍ଡିନେ ସାପା ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ ଆତେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଅଁ ଆଃଡା ଆର୍ଗେ ।
| فَقَالَ لِتَلَامِيذِهِ أَنْ تُلَازِمَهُ سَفِينَةٌ صَغِيرَةٌ لِسَبَبِ ٱلْجَمْعِ، كَيْ لَا يَزْحَمُوهُ، | ٩ 9 |
ଜିସୁ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁଇଂକେ କେକେ ଗହଲି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃଲା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଡିରକମ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ପାକା ଟେଚା ଆପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଲେ ଆତେନ୍ସା ମେଁ ନିଜେ ସିସ୍ଇଂକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡାଆଁନେ ତରା ମେଁନ୍ସା ତିଆର୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
| لِأَنَّهُ كَانَ قَدْ شَفَى كَثِيرِينَ، حَتَّى وَقَعَ عَلَيْهِ لِيَلْمِسَهُ كُلُّ مَنْ فِيهِ دَاءٌ. | ١٠ 10 |
ଜିସୁ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍କେ । ତେଲା ସାପା ରଗ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ଲିଗ୍ନେ ସା ମେଁ ପାକା ଟେଚା ଟେଣ୍ତୁର୍ ରାଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
| وَٱلْأَرْوَاحُ ٱلنَّجِسَةُ حِينَمَا نَظَرَتْهُ خَرَّتْ لَهُ وَصَرَخَتْ قَائِلَةً: «إِنَّكَ أَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ!». | ١١ 11 |
ଉଡ଼ି ରେମୁଆଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଗଲିଆଇଂ ଗା ଲେଃଆର୍କେ । ଉଡ଼ିବେଲା ଆତେନ୍ ଗଲିଆଇଂ ଜିସୁକେ କେଆର୍କ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ବୁନ୍ଦେ ଲଃଚେ ୱାସାର୍ଚେ ବାଲିର୍ଆର୍କେ, “ନାଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ।”
| وَأَوْصَاهُمْ كَثِيرًا أَنْ لَا يُظْهِرُوهُ. | ١٢ 12 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଗଲିଆଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ବାବ୍ରେ ଆଦେସ୍ ବିକେ ଜେ ମେଁ ଜାଣ୍ଡେ ଆକେନ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଡିରକମ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଲେ ।
| ثُمَّ صَعِدَ إِلَى ٱلْجَبَلِ وَدَعَا ٱلَّذِينَ أَرَادَهُمْ فَذَهَبُوا إِلَيْهِ. | ١٣ 13 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ କଣ୍ତା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେକେ । ମେଁ ଆଣ୍ଡିନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଚାଏଁକେ ଆମେଇଂକେ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଲାପା ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେଆର୍କେ ।
| وَأَقَامَ ٱثْنَيْ عَشَرَ لِيَكُونُوا مَعَهُ، وَلِيُرْسِلَهُمْ لِيَكْرِزُوا، | ١٤ 14 |
ଜିସୁ ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ବିତ୍ରେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍କେ ବାଚେଚେ ପ୍ରେରିତ୍ ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ନି ବିଃକେ । ଜିସୁ ଚାଏଁଲେଃଗେ ଜେ “ମେଇଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ଏଃତେ ଲେଃଏ ।” ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବିନ୍ ଜାଗାଅରିଆ ବେବିଃଆର୍ଗେ ।
| وَيَكُونَ لَهُمْ سُلْطَانٌ عَلَى شِفَاءِ ٱلْأَمْرَاضِ وَإِخْرَاجِ ٱلشَّيَاطِينِ. | ١٥ 15 |
ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ବାନ୍ ଗଲିଆଇଂକେ ନୁଆଁନ୍ସା ଆମେଇଂକେ ଅଦିକାର୍ ପେବାଏ ।
| وَجَعَلَ لِسِمْعَانَ ٱسْمَ بُطْرُسَ. | ١٦ 16 |
ଜିସୁ ସ୍ରିବକ୍ନେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ନେ ମ୍ନି ଦେକ୍ରକମ୍; ଶିମୋନ୍ ଆଜାକେ ମେଁ ପିତର୍ ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ନି ବିଃକେ ।
| وَيَعْقُوبَ بْنَ زَبْدِي وَيُوحَنَّا أَخَا يَعْقُوبَ، وَجَعَلَ لَهُمَا ٱسْمَ بُوَانَرْجِسَ أَيِ ٱبْنَيِ ٱلرَّعْدِ. | ١٧ 17 |
ଜେବଦୀ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଜାକୁବ୍ ଆରି ମେଁନେ ବୟାଁଣ୍ଡେ ଜହନ୍ ଜାଣ୍ତେକେ ମେଁ ବିନେରିଗୋଷ ଡାଗ୍ଲା “ମେଘନାଦନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ” ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ନି ବିକେ;
| وَأَنْدَرَاوُسَ، وَفِيلُبُّسَ، وَبَرْثُولَمَاوُسَ، وَمَتَّى، وَتُومَا، وَيَعْقُوبَ بْنَ حَلْفَى، وَتَدَّاوُسَ، وَسِمْعَانَ ٱلْقَانَوِيَّ، | ١٨ 18 |
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଫିଲିପ୍ପ ବାର୍ଥଲମି ମାତିଉ ଥୋମା ଆଲଫିନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଜାକୁବ୍ ଥଦ୍ଦୀୟ କିଣାନୀୟ ଶିମୋନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ଇଶ୍ରାୟେଲକେ ଆନ୍ତାର୍ ନ୍ସା ଚାଏଁଡିଂକ୍ନେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଲେଃଗେ ।
| وَيَهُوذَا ٱلْإِسْخَرْيُوطِيَّ ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ. ثُمَّ أَتَوْا إِلَى بَيْتٍ. | ١٩ 19 |
ଆରି ଇଷ୍କରିୟଥ୍ ଜିଉଦା । ଆକେନ୍ ଜିଉଦା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ସତ୍ରୁନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଅପେଃ ବିଃକେ ।
| فَٱجْتَمَعَ أَيْضًا جَمْعٌ حَتَّى لَمْ يَقْدِرُوا وَلَا عَلَى أَكْلِ خُبْزٍ. | ٢٠ 20 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଡୁଆ ୱିଗ୍କେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ଡିଗ୍ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ଅଃକେନ୍ ରେମୁଆଁ ଲେଃଆର୍କେ ଜେ ଜିସୁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଚଙ୍ଗ୍ଉଗ୍ ଆୟା ଆର୍କେ ଣ୍ତୁ ।
| وَلَمَّا سَمِعَ أَقْرِبَاؤُهُ خَرَجُوا لِيُمْسِكُوهُ، لِأَنَّهُمْ قَالُوا: «إِنَّهُ مُخْتَلٌّ!». | ٢١ 21 |
ଜିସୁନେ ଡୁଆଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ଅଁଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ୱାଉଙ୍ଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ । ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଜେ “ଜିସୁକେ ବାଆଲ୍ଜିବୁଲ୍ ସାଃଲେଃକେ ।”
| وَأَمَّا ٱلْكَتَبَةُ ٱلَّذِينَ نَزَلُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ فَقَالُوا: «إِنَّ مَعَهُ بَعْلَزَبُولَ! وَإِنَّهُ بِرَئِيسِ ٱلشَّيَاطِينِ يُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ». | ٢٢ 22 |
ଯିରୂଶାଲମବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ଦରମ୍ କରମ୍ ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜିସୁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ବାଆଲ୍ଜିବୂଲ ଗାଲେଃକେ । ଆତେନ୍ସା ଜିସୁ ଗଲିଆଇଂକେ ବାଆଲ୍ଜିବୁଲ୍ ସାଇଜରେ ଗଲିଆକେ ଆଃଆନ୍ତାର୍ଡିଂକେ ।”
| فَدَعَاهُمْ وَقَالَ لَهُمْ بِأَمْثَالٍ: «كَيْفَ يَقْدِرُ شَيْطَانٌ أَنْ يُخْرِجَ شَيْطَانًا؟ | ٢٣ 23 |
ତେସା ଜିସୁ ମେଇଂ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଆରି ଆଦେସ୍ ରକମ୍ ଆମେଇଂକେ ଆଃବୁଜେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଗଲିଆ ଡିରକମ୍ ଗଲିଆକେ ନୁଆଁ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ଏ?
| وَإِنِ ٱنْقَسَمَتْ مَمْلَكَةٌ عَلَى ذَاتِهَا لَا تَقْدِرُ تِلْكَ ٱلْمَمْلَكَةُ أَنْ تَثْبُتَ. | ٢٤ 24 |
ଡାଗ୍ଲା ଆଣ୍ତିନେ ଦେସ୍ ନିଜର୍ ବିତ୍ରେ ଜୁଜ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ, ତେଲା ଆତେନ୍ ଆରି ନିମାଣ୍ତା ଆଲେଃ ଣ୍ତୁ ।
| وَإِنِ ٱنْقَسَمَ بَيْتٌ عَلَى ذَاتِهِ لَا يَقْدِرُ ذَلِكَ ٱلْبَيْتُ أَنْ يَثْبُتَ. | ٢٥ 25 |
ବାରି, ଜଦି ମୁଡ଼ି ଡୁଆ ବାଗ୍ ବାଗ୍ ଡିଂଚେ ମେଇଂନେ ବିରୁଦ୍ରେ ତଃଡ଼୍ୟାଏ, ତେଲା ଆତେନ୍ ଡୁଆ ବୁଂ ଆଲେଃ ଣ୍ଡୁ ।
| وَإِنْ قَامَ ٱلشَّيْطَانُ عَلَى ذَاتِهِ وَٱنْقَسَمَ لَا يَقْدِرُ أَنْ يَثْبُتَ، بَلْ يَكُونُ لَهُ ٱنْقِضَاءٌ. | ٢٦ 26 |
ଦେତ୍ରକମ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସୟ୍ତାନ୍ନେ ରାଜି ବିଗ୍ଡ଼େ ୱେଚେ ନିଜର୍ ବିତ୍ରେ ରିଙ୍ଗ୍ଆଃ ପାଙ୍ଗ୍ଏ, ତେଲା ମେଁ ଡିଗ୍ ନିମାଣ୍ତା ଆଲେଃ ଣ୍ତୁ । ଆରି ମେଁନେ ଦଂସ ଡିଂୱେଏ ।”
| لَا يَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَدْخُلَ بَيْتَ قَوِيٍّ وَيَنْهَبَ أَمْتِعَتَهُ، إِنْ لَمْ يَرْبِطِ ٱلْقَوِيَّ أَوَّلًا، وَحِينَئِذٍ يَنْهَبُ بَيْتَهُ. | ٢٧ 27 |
“ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବପୁ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ଡୁଆ ଗାଚେ ମେଁନେ ଦନ୍ସମ୍ପତି ଡଙ୍ଗା ଡୁଂୱିଗ୍ନେ ଚେସ୍ଟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ, ତେଲା ସେନୁଗ୍ ମେଁ ବପୁ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ଗାଗ୍ଏ; ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ବପୁ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁନେ ଡୁଆ ଡଙ୍ଗାଚେ ସାପା ମେଁ ମେଁନେ ଡୁଂୱିଗ୍ ୟାଏ ।”
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ جَمِيعَ ٱلْخَطَايَا تُغْفَرُ لِبَنِي ٱلْبَشَرِ، وَٱلتَّجَادِيفَ ٱلَّتِي يُجَدِّفُونَهَا. | ٢٨ 28 |
“ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ । ରେମୁଆଁ ଡିଡିରକମ୍ ପାପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଡିଂକେ, ଆତେନ୍ ସାପା ଲିବିସଃ ଡିଙ୍ଗ୍ ବିଃଆର୍ଏ । ରେମୁଆଁ ପର୍ମେସର୍ନେ ବିରଦ୍ରେ ଉଡ଼ି ସାପା ଦଦ୍ୟା ସାମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ବାସଂଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ, ଆତେନ୍ ସାପା ଡିଗ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ବିଃଆର୍ଏ ।
| وَلَكِنْ مَنْ جَدَّفَ عَلَى ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ فَلَيْسَ لَهُ مَغْفِرَةٌ إِلَى ٱلْأَبَدِ، بَلْ هُوَ مُسْتَوْجِبٌ دَيْنُونَةً أَبَدِيَّةً». (aiōn , aiōnios ) | ٢٩ 29 |
ମାତର୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବିରଦ୍ରେ ଆଣ୍ତିନେ ରେମୁଆଁ ମେଃଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ, ଆମେକେ ଅଃନା ଡିଗ୍ କେମା ଆମିଲେ ଣ୍ତୁ । ମେଁ ମାଡାନେ କାଲ୍ କାଲ୍ ଜାକ ପାପ୍ନେ ଦସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।” (aiōn , aiōnios )
| لِأَنَّهُمْ قَالُوا: «إِنَّ مَعَهُ رُوحًا نَجِسًا». | ٣٠ 30 |
ଦରମ୍ କରମ୍ ଡିଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ଗଲିଆ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ବଲା ଜିସୁ ଆକେନ୍ ସାପା ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
| فَجَاءَتْ حِينَئِذٍ إِخْوَتُهُ وَأُمُّهُ وَوَقَفُوا خَارِجًا وَأَرْسَلُوا إِلَيْهِ يَدْعُونَهُ. | ٣١ 31 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ଆରି ବୟାଁଣ୍ତେଇଂ ଆତ୍ ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବାଜାର୍ ତୁଆଁ ଆର୍କେ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁକେ ଜିସୁକେ ବାଜାର୍ ପାଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ୱା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବେକେ ।
| وَكَانَ ٱلْجَمْعُ جَالِسًا حَوْلَهُ، فَقَالُوا لَهُ: «هُوَذَا أُمُّكَ وَإِخْوَتُكَ خَارِجًا يَطْلُبُونَكَ». | ٣٢ 32 |
ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁନେ ପିତୁର୍ ପାକା ରେମୁଆଁଇଂ ଗେରେଚେଃ କ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ, “କେଲା ପିୟାଙ୍ଗ୍ ଆରି ବୟାଁଇଂ ଆରି ତନାଇଂ ଆନାକେ ବାଜାର୍ ଉର୍ ଲେଃଆର୍କେ ।”
| فَأَجَابَهُمْ قَائِلًا: «مَنْ أُمِّي وَإِخْوَتِي؟». | ٣٣ 33 |
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜାଣ୍ଡେ ନେଙ୍ଗ୍ ଇୟାଙ୍ଗ୍? ଜାଣ୍ଡେଃଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବୟାଁ?”
| ثُمَّ نَظَرَ حَوْلَهُ إِلَى ٱلْجَالِسِينَ وَقَالَ: «هَا أُمِّي وَإِخْوَتِي، | ٣٤ 34 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମେଁନେ ପିତୁର୍ କ ଲେଃକ୍ନେ ରେମଆଁଇଂ ପାକା କେକେ । ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ ଆରି ବୟାଁ ।
| لِأَنَّ مَنْ يَصْنَعُ مَشِيئَةَ ٱللهِ هُوَ أَخِي وَأُخْتِي وَأُمِّي». | ٣٥ 35 |
ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଇକ୍ଚାକେ ପୁରନ୍ ଡିଂଆର୍ଏ, ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆଃ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବୟାଁ ତନା ଆରି ଇୟାଙ୍ଗ୍ ।”
