مَرْقُس 12
| وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ لَهُمْ بِأَمْثَالٍ: «إِنْسَانٌ غَرَسَ كَرْمًا وَأَحَاطَهُ بِسِيَاجٍ، وَحَفَرَ حَوْضَ مَعْصَرَةٍ، وَبَنَى بُرْجًا، وَسَلَّمَهُ إِلَى كَرَّامِينَ وَسَافَرَ. | ١ 1 |
අනන්තරං යීශු ර්දෘෂ්ටාන්තේන තේභ්යඃ කථයිතුමාරේභේ, කශ්චිදේකෝ ද්රාක්ෂාක්ෂේත්රං විධාය තච්චතුර්දික්ෂු වාරණීං කෘත්වා තන්මධ්යේ ද්රාක්ෂාපේෂණකුණ්ඩම් අඛනත්, තථා තස්ය ගඩමපි නිර්ම්මිතවාන් තතස්තත්ක්ෂේත්රං කෘෂීවලේෂු සමර්ප්ය දූරදේශං ජගාම|
| ثُمَّ أَرْسَلَ إِلَى ٱلْكَرَّامِينَ فِي ٱلْوَقْتِ عَبْدًا لِيَأْخُذَ مِنَ ٱلْكَرَّامِينَ مِنْ ثَمَرِ ٱلْكَرْمِ، | ٢ 2 |
තදනන්තරං ඵලකාලේ කෘෂීවලේභ්යෝ ද්රාක්ෂාක්ෂේත්රඵලානි ප්රාප්තුං තේෂාං සවිධේ භෘත්යම් ඒකං ප්රාහිණෝත්|
| فَأَخَذُوهُ وَجَلَدُوهُ وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. | ٣ 3 |
කින්තු කෘෂීවලාස්තං ධෘත්වා ප්රහෘත්ය රික්තහස්තං විසසෘජුඃ|
| ثُمَّ أَرْسَلَ إِلَيْهِمْ أَيْضًا عَبْدًا آخَرَ، فَرَجَمُوهُ وَشَجُّوهُ وَأَرْسَلُوهُ مُهَانًا. | ٤ 4 |
තතඃ ස පුනරන්යමේකං භෘත්යං ප්රෂයාමාස, කින්තු තේ කෘෂීවලාඃ පාෂාණාඝාතෛස්තස්ය ශිරෝ භඞ්ක්ත්වා සාපමානං තං ව්යසර්ජන්|
| ثُمَّ أَرْسَلَ أَيْضًا آخَرَ، فَقَتَلُوهُ. ثُمَّ آخَرِينَ كَثِيرِينَ، فَجَلَدُوا مِنْهُمْ بَعْضًا وَقَتَلُوا بَعْضًا. | ٥ 5 |
තතඃ පරං සෝපරං දාසං ප්රාහිණෝත් තදා තේ තං ජඝ්නුඃ, ඒවම් අනේකේෂාං කස්යචිත් ප්රහාරඃ කස්යචිද් වධශ්ච තෛඃ කෘතඃ|
| فَإِذْ كَانَ لَهُ أَيْضًا ٱبْنٌ وَاحِدٌ حَبِيبٌ إِلَيْهِ،أَرْسَلَهُ أَيْضًا إِلَيْهِمْ أَخِيرًا، قَائِلًا: إِنَّهُمْ يَهَابُونَ ٱبْنِي! | ٦ 6 |
තතඃ පරං මයා ස්වපුත්රේ ප්රහිතේ තේ තමවශ්යං සම්මංස්යන්තේ, ඉත්යුක්ත්වාවශේෂේ තේෂාං සන්නිධෞ නිජප්රියම් අද්විතීයං පුත්රං ප්රේෂයාමාස|
| وَلَكِنَّ أُولَئِكَ ٱلْكَرَّامِينَ قَالُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ: هَذَا هُوَ ٱلْوَارِثُ! هَلُمُّوا نَقْتُلْهُ فَيَكُونَ لَنَا ٱلْمِيرَاثُ! | ٧ 7 |
කින්තු කෘෂීවලාඃ පරස්පරං ජගදුඃ, ඒෂ උත්තරාධිකාරී, ආගච්ඡත වයමේනං හන්මස්තථා කෘතේ (අ)ධිකාරෝයම් අස්මාකං භවිෂ්යති|
| فَأَخَذُوهُ وَقَتَلُوهُ وَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْكَرْمِ. | ٨ 8 |
තතස්තං ධෘත්වා හත්වා ද්රාක්ෂාක්ෂේත්රාද් බහිඃ ප්රාක්ෂිපන්|
| فَمَاذَا يَفْعَلُ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ؟ يَأْتِي وَيُهْلِكُ ٱلْكَرَّامِينَ، وَيُعْطِي ٱلْكَرْمَ إِلَى آخَرِينَ. | ٩ 9 |
අනේනාසෞ ද්රාක්ෂාක්ෂේත්රපතිඃ කිං කරිෂ්යති? ස ඒත්ය තාන් කෘෂීවලාන් සංහත්ය තත්ක්ෂේත්රම් අන්යේෂු කෘෂීවලේෂු සමර්පයිෂ්යති|
| أَمَا قَرَأْتُمْ هَذَا ٱلْمَكْتُوبَ: ٱلْحَجَرُ ٱلَّذِي رَفَضَهُ ٱلْبَنَّاؤُونَ، هُوَ قَدْ صَارَ رَأْسَ ٱلزَّاوِيَةِ؟ | ١٠ 10 |
අපරඤ්ච, "ස්ථපතයඃ කරිෂ්යන්ති ග්රාවාණං යන්තු තුච්ඡකං| ප්රාධානප්රස්තරඃ කෝණේ ස ඒව සංභවිෂ්යති|
| مِنْ قِبَلِ ٱلرَّبِّ كَانَ هَذَا، وَهُوَ عَجِيبٌ فِي أَعْيُنِنَا!». | ١١ 11 |
ඒතත් කර්ම්ම පරේශස්යාංද්භුතං නෝ දෘෂ්ටිතෝ භවේත්|| " ඉමාං ශාස්ත්රීයාං ලිපිං යූයං කිං නාපාඨිෂ්ට?
| فَطَلَبُوا أَنْ يُمْسِكُوهُ، وَلَكِنَّهُمْ خَافُوا مِنَ ٱلْجَمْعِ، لِأَنَّهُمْ عَرَفُوا أَنَّهُ قَالَ ٱلْمَثَلَ عَلَيْهِمْ. فَتَرَكُوهُ وَمَضَوْا. | ١٢ 12 |
තදානීං ස තානුද්දිශ්ය තාං දෘෂ්ටාන්තකථාං කථිතවාන්, ත ඉත්ථං බුද්ව්වා තං ධර්ත්තාමුද්යතාඃ, කින්තු ලෝකේභ්යෝ බිභ්යුඃ, තදනන්තරං තේ තං විහාය වව්රජුඃ|
| ثُمَّ أَرْسَلُوا إِلَيْهِ قَوْمًا مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلْهِيرُودُسِيِّينَ لِكَيْ يَصْطَادُوهُ بِكِلْمَةٍ. | ١٣ 13 |
අපරඤ්ච තේ තස්ය වාක්යදෝෂං ධර්ත්තාං කතිපයාන් ඵිරූශිනෝ හේරෝදීයාංශ්ච ලෝකාන් තදන්තිකං ප්රේෂයාමාසුඃ|
| فَلَمَّا جَاءُوا قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ صَادِقٌ وَلَا تُبَالِي بِأَحَدٍ، لِأَنَّكَ لَا تَنْظُرُ إِلَى وُجُوهِ ٱلنَّاسِ، بَلْ بِٱلْحَقِّ تُعَلِّمُ طَرِيقَ ٱللهِ. أَيَجُوزُ أَنْ تُعْطَى جِزْيَةٌ لِقَيْصَرَ أَمْ لَا؟ نُعْطِي أَمْ لَا نُعْطِي؟». | ١٤ 14 |
ත ආගත්ය තමවදන්, හේ ගුරෝ භවාන් තථ්යභාෂී කස්යාප්යනුරෝධං න මන්යතේ, පක්ෂපාතඤ්ච න කරෝති, යථාර්ථත ඊශ්වරීයං මාර්ගං දර්ශයති වයමේතත් ප්රජානීමඃ, කෛසරාය කරෝ දේයෝ න වාං? වයං දාස්යාමෝ න වා?
| فَعَلِمَ رِيَاءَهُمْ، وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تُجَرِّبُونَنِي؟ اِيتُونِي بِدِينَارٍ لِأَنْظُرَهُ». | ١٥ 15 |
කින්තු ස තේෂාං කපටං ඥාත්වා ජගාද, කුතෝ මාං පරීක්ෂධ්වේ? ඒකං මුද්රාපාදං සමානීය මාං දර්ශයත|
| فَأَتَوْا بِهِ. فَقَالَ لَهُمْ: «لِمَنْ هَذِهِ ٱلصُّورَةُ وَٱلْكِتَابَةُ؟». فَقَالُوا لَهُ: «لِقَيْصَرَ». | ١٦ 16 |
තදා තෛරේකස්මින් මුද්රාපාදේ සමානීතේ ස තාන් පප්රච්ඡ, අත්ර ලිඛිතං නාම මූර්ත්ති ර්වා කස්ය? තේ ප්රත්යූචුඃ, කෛසරස්ය|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوا مَا لِقَيْصَرَ لِقَيْصَرَ وَمَا لِلهِ لِلهِ». فَتَعَجَّبُوا مِنْهُ. | ١٧ 17 |
තදා යීශුරවදත් තර්හි කෛසරස්ය ද්රව්යාණි කෛසරාය දත්ත, ඊශ්වරස්ය ද්රව්යාණි තු ඊශ්වරාය දත්ත; තතස්තේ විස්මයං මේනිරේ|
| وَجَاءَ إِلَيْهِ قَوْمٌ مِنَ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ، ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ لَيْسَ قِيَامَةٌ، وَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: | ١٨ 18 |
අථ මෘතානාමුත්ථානං යේ න මන්යන්තේ තේ සිදූකිනෝ යීශෝඃ සමීපමාගත්ය තං පප්රච්ඡුඃ;
| «يَا مُعَلِّمُ، كَتَبَ لَنَا مُوسَى: إِنْ مَاتَ لِأَحَدٍ أَخٌ، وَتَرَكَ ٱمْرَأَةً وَلَمْ يُخَلِّفْ أَوْلَادًا، أَنْ يَأْخُذَ أَخُوهُ ٱمْرَأَتَهُ، وَيُقِيمَ نَسْلًا لِأَخِيهِ. | ١٩ 19 |
හේ ගුරෝ කශ්චිජ්ජනෝ යදි නිඃසන්තතිඃ සන් භාර්ය්යායාං සත්යාං ම්රියතේ තර්හි තස්ය භ්රාතා තස්ය භාර්ය්යාං ගෘහීත්වා භ්රාතු ර්වංශෝත්පත්තිං කරිෂ්යති, ව්යවස්ථාමිමාං මූසා අස්මාන් ප්රති ව්යලිඛත්|
| فَكَانَ سَبْعَةُ إِخْوَةٍ. أَخَذَ ٱلْأَوَّلُ ٱمْرَأَةً وَمَاتَ، وَلَمْ يَتْرُكْ نَسْلًا. | ٢٠ 20 |
කින්තු කේචිත් සප්ත භ්රාතර ආසන්, තතස්තේෂාං ජ්යේෂ්ඨභ්රාතා විවහ්ය නිඃසන්තතිඃ සන් අම්රියත|
| فَأَخَذَهَا ٱلثَّانِي وَمَاتَ، وَلَمْ يَتْرُكْ هُوَ أَيْضًا نَسْلًا. وَهَكَذَا ٱلثَّالِثُ. | ٢١ 21 |
තතෝ ද්විතීයෝ භ්රාතා තාං ස්ත්රියමගෘහණත් කින්තු සෝපි නිඃසන්තතිඃ සන් අම්රියත; අථ තෘතීයෝපි භ්රාතා තාදෘශෝභවත්|
| فَأَخَذَهَا ٱلسَّبْعَةُ، وَلَمْ يَتْرُكُوا نَسْلًا. وَآخِرَ ٱلْكُلِّ مَاتَتِ ٱلْمَرْأَةُ أَيْضًا. | ٢٢ 22 |
ඉත්ථං සප්තෛව භ්රාතරස්තාං ස්ත්රියං ගෘහීත්වා නිඃසන්තානාඃ සන්තෝ(අ)ම්රියන්ත, සර්ව්වශේෂේ සාපි ස්ත්රී ම්රියතේ ස්ම|
| فَفِي ٱلْقِيَامَةِ، مَتَى قَامُوا، لِمَنْ مِنْهُمْ تَكُونُ زَوْجَةً؟ لِأَنَّهَا كَانَتْ زَوْجَةً لِلسَّبْعَةِ». | ٢٣ 23 |
අථ මෘතානාමුත්ථානකාලේ යදා ත උත්ථාස්යන්ති තදා තේෂාං කස්ය භාර්ය්යා සා භවිෂ්යති? යතස්තේ සප්තෛව තාං ව්යවහන්|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ لَهُمْ: «أَلَيْسَ لِهَذَا تَضِلُّونَ، إِذْ لَا تَعْرِفُونَ ٱلْكُتُبَ وَلَا قُوَّةَ ٱللهِ؟ | ٢٤ 24 |
තතෝ යීශුඃ ප්රත්යුවාච ශාස්ත්රම් ඊශ්වරශක්තිඤ්ච යූයමඥාත්වා කිමභ්රාම්යත න?
| لِأَنَّهُمْ مَتَى قَامُوا مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ لَا يُزَوِّجُونَ وَلَا يُزَوَّجُونَ، بَلْ يَكُونُونَ كَمَلَائِكَةٍ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ. | ٢٥ 25 |
මෘතලෝකානාමුත්ථානං සති තේ න විවහන්ති වාග්දත්තා අපි න භවන්ති, කින්තු ස්වර්ගීයදූතානාං සදෘශා භවන්ති|
| وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ ٱلْأَمْوَاتِ إِنَّهُمْ يَقُومُونَ: أَفَمَا قَرَأْتُمْ فِي كِتَابِ مُوسَى، فِي أَمْرِ ٱلْعُلَّيْقَةِ، كَيْفَ كَلَّمَهُ ٱللهُ قَائِلًا: أَنَا إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ؟ | ٢٦ 26 |
පුනශ්ච "අහම් ඉබ්රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබශ්චේශ්වරඃ" යාමිමාං කථාං ස්තම්බමධ්යේ තිෂ්ඨන් ඊශ්වරෝ මූසාමවාදීත් මෘතානාමුත්ථානාර්ථේ සා කථා මූසාලිඛිතේ පුස්තකේ කිං යුෂ්මාභි ර්නාපාඨි?
| لَيْسَ هُوَ إِلَهَ أَمْوَاتٍ بَلْ إِلَهُ أَحْيَاءٍ. فَأَنْتُمْ إِذًا تَضِلُّونَ كَثِيرًا!». | ٢٧ 27 |
ඊශ්වරෝ ජීවතාං ප්රභුඃ කින්තු මෘතානාං ප්රභු ර්න භවති, තස්මාද්ධේතෝ ර්යූයං මහාභ්රමේණ තිෂ්ඨථ|
| فَجَاءَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْكَتَبَةِ وَسَمِعَهُمْ يَتَحَاوَرُونَ، فَلَمَّا رَأَى أَنَّهُ أَجَابَهُمْ حَسَنًا، سَأَلَهُ: «أَيَّةُ وَصِيَّةٍ هِيَ أَوَّلُ ٱلْكُلِّ؟». | ٢٨ 28 |
ඒතර්හි ඒකෝධ්යාපක ඒත්ය තේෂාමිත්ථං විචාරං ශුශ්රාව; යීශුස්තේෂාං වාක්යස්ය සදුත්තරං දත්තවාන් ඉති බුද්ව්වා තං පෘෂ්ටවාන් සර්ව්වාසාම් ආඥානාං කා ශ්රේෂ්ඨා? තතෝ යීශුඃ ප්රත්යුවාච,
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «إِنَّ أَوَّلَ كُلِّ ٱلْوَصَايَا هِيَ: ٱسْمَعْ يَا إِسْرَائِيلُ. ٱلرَّبُّ إِلَهُنَا رَبٌّ وَاحِدٌ. | ٢٩ 29 |
"හේ ඉස්රායේල්ලෝකා අවධත්ත, අස්මාකං ප්රභුඃ පරමේශ්වර ඒක ඒව,
| وَتُحِبُّ ٱلرَّبَّ إِلَهَكَ مِنْ كُلِّ قَلْبِكَ، وَمِنْ كُلِّ نَفْسِكَ، وَمِنْ كُلِّ فِكْرِكَ، وَمِنْ كُلِّ قُدْرَتِكَ. هَذِهِ هِيَ ٱلْوَصِيَّةُ ٱلْأُولَى. | ٣٠ 30 |
යූයං සර්ව්වන්තඃකරණෛඃ සර්ව්වප්රාණෛඃ සර්ව්වචිත්තෛඃ සර්ව්වශක්තිභිශ්ච තස්මින් ප්රභෞ පරමේශ්වරේ ප්රීයධ්වං," ඉත්යාඥා ශ්රේෂ්ඨා|
| وَثَانِيَةٌ مِثْلُهَا هِيَ: تُحِبُّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ. لَيْسَ وَصِيَّةٌ أُخْرَى أَعْظَمَ مِنْ هَاتَيْنِ». | ٣١ 31 |
තථා "ස්වප්රතිවාසිනි ස්වවත් ප්රේම කුරුධ්වං," ඒෂා යා ද්විතීයාඥා සා තාදෘශී; ඒතාභ්යාං ද්වාභ්යාම් ආඥාභ්යාම් අන්යා කාප්යාඥා ශ්රේෂ්ඨා නාස්ති|
| فَقَالَ لَهُ ٱلْكَاتِبُ: «جَيِّدًا يَامُعَلِّمُ. بِٱلْحَقِّ قُلْتَ، لِأَنَّهُ ٱللهُ وَاحِدٌ وَلَيْسَ آخَرُ سِوَاهُ. | ٣٢ 32 |
තදා සෝධ්යාපකස්තමවදත්, හේ ගුරෝ සත්යං භවාන් යථාර්ථං ප්රෝක්තවාන් යත ඒකස්මාද් ඊශ්වරාද් අන්යෝ ද්විතීය ඊශ්වරෝ නාස්ති;
| وَمَحَبَّتُهُ مِنْ كُلِّ ٱلْقَلْبِ، وَمِنْ كُلِّ ٱلْفَهْمِ، وَمِنْ كُلِّ ٱلنَّفْسِ، وَمِنْ كُلِّ ٱلْقُدْرَةِ، وَمَحَبَّةُ ٱلْقَرِيبِ كَٱلنَّفْسِ، هِيَ أَفْضَلُ مِنْ جَمِيعِ ٱلْمُحْرَقَاتِ وَٱلذَّبَائِحِ». | ٣٣ 33 |
අපරං සර්ව්වාන්තඃකරණෛඃ සර්ව්වප්රාණෛඃ සර්ව්වචිත්තෛඃ සර්ව්වශක්තිභිශ්ච ඊශ්වරේ ප්රේමකරණං තථා ස්වමීපවාසිනි ස්වවත් ප්රේමකරණඤ්ච සර්ව්වේභ්යෝ හෝමබලිදානාදිභ්යඃ ශ්රෂ්ඨං භවති|
| فَلَمَّا رَآهُ يَسُوعُ أَنَّهُ أَجَابَ بِعَقْلٍ، قَالَ لَهُ: «لَسْتَ بَعِيدًا عَنْ مَلَكُوتِ ٱللهِ». وَلَمْ يَجْسُرْ أَحَدٌ بَعْدَ ذَلِكَ أَنْ يَسْأَلَهُ! | ٣٤ 34 |
තතෝ යීශුඃ සුබුද්ධේරිව තස්යේදම් උත්තරං ශ්රුත්වා තං භාෂිතවාන් ත්වමීශ්වරස්ය රාජ්යාන්න දූරෝසි| ඉතඃ පරං තේන සහ කස්යාපි වාක්යස්ය විචාරං කර්ත්තාං කස්යාපි ප්රගල්භතා න ජාතා|
| ثُمَّ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ: «كَيْفَ يَقُولُ ٱلْكَتَبَةُ إِنَّ ٱلْمَسِيحَ ٱبْنُ دَاوُدَ؟ | ٣٥ 35 |
අනන්තරං මධ්යේමන්දිරම් උපදිශන් යීශුරිමං ප්රශ්නං චකාර, අධ්යාපකා අභිෂික්තං (තාරකං) කුතෝ දායූදඃ සන්තානං වදන්ති?
| لِأَنَّ دَاوُدَ نَفْسَهُ قَالَ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ: قَالَ ٱلرَّبُّ لِرَبِّي: ٱجْلِسْ عَنْ يَمِينِي، حَتَّى أَضَعَ أَعْدَاءَكَ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْكَ. | ٣٦ 36 |
ස්වයං දායූද් පවිත්රස්යාත්මන ආවේශේනේදං කථයාමාස| යථා| "මම ප්රභුමිදං වාක්යවදත් පරමේශ්වරඃ| තව ශත්රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්ෂපාර්ශ්ව් උපාවිශ| "
| فَدَاوُدُ نَفْسُهُ يَدْعُوهُ رَبًّا. فَمِنْ أَيْنَ هُوَ ٱبْنُهُ؟». وَكَانَ ٱلْجَمْعُ ٱلْكَثِيرُ يَسْمَعُهُ بِسُرُورٍ. | ٣٧ 37 |
යදි දායූද් තං ප්රභූං වදති තර්හි කථං ස තස්ය සන්තානෝ භවිතුමර්හති? ඉතරේ ලෝකාස්තත්කථාං ශ්රුත්වානනන්දුඃ|
| وَقَالَ لَهُمْ فِي تَعْلِيمِهِ: «تَحَرَّزُوا مِنَ ٱلْكَتَبَةِ، ٱلَّذِينَ يَرْغَبُونَ ٱلْمَشْيَ بِٱلطَّيَالِسَةِ، وَٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ، | ٣٨ 38 |
තදානීං ස තානුපදිශ්ය කථිතවාන් යේ නරා දීර්ඝපරිධේයානි හට්ටේ විපනෞ ච
| وَٱلْمَجَالِسَ ٱلْأُولَى فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلْمُتَّكَآتِ ٱلْأُولَى فِي ٱلْوَلَائِمِ. | ٣٩ 39 |
ලෝකකෘතනමස්කාරාන් භජනගෘහේ ප්රධානාසනානි භෝජනකාලේ ප්රධානස්ථානානි ච කාඞ්ක්ෂන්තේ;
| ٱلَّذِينَ يَأْكُلُونَ بُيُوتَ ٱلْأَرَامِلِ، وَلِعِلَّةٍ يُطِيلُونَ ٱلصَّلَوَاتِ. هَؤُلَاءِ يَأْخُذُونَ دَيْنُونَةً أَعْظَمَ». | ٤٠ 40 |
විධවානාං සර්ව්වස්වං ග්රසිත්වා ඡලාද් දීර්ඝකාලං ප්රාර්ථයන්තේ තේභ්ය උපාධ්යායේභ්යඃ සාවධානා භවත; තේ(අ)ධිකතරාන් දණ්ඩාන් ප්රාප්ස්යන්ති|
| وَجَلَسَ يَسُوعُ تُجَاهَ ٱلْخِزَانَةِ، وَنَظَرَ كَيْفَ يُلْقِي ٱلْجَمْعُ نُحَاسًا فِي ٱلْخِزَانَةِ. وَكَانَ أَغْنِيَاءُ كَثِيرُونَ يُلْقُونَ كَثِيرًا. | ٤١ 41 |
තදනන්තරං ලෝකා භාණ්ඩාගාරේ මුද්රා යථා නික්ෂිපන්ති භාණ්ඩාගාරස්ය සම්මුඛේ සමුපවිශ්ය යීශුස්තදවලුලෝක; තදානීං බහවෝ ධනිනස්තස්ය මධ්යේ බහූනි ධනානි නිරක්ෂිපන්|
| فَجَاءَتْ أَرْمَلَةٌ فَقِيرَةٌ وَأَلْقَتْ فَلْسَيْنِ، قِيمَتُهُمَا رُبْعٌ. | ٤٢ 42 |
පශ්චාද් ඒකා දරිද්රා විධවා සමාගත්ය ද්විපණමූල්යාං මුද්රෛකාං තත්ර නිරක්ෂිපත්|
| فَدَعَا تَلَامِيذَهُ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ هَذِهِ ٱلْأَرْمَلَةَ ٱلْفَقِيرَةَ قَدْ أَلْقَتْ أَكْثَرَ مِنْ جَمِيعِ ٱلَّذِينَ أَلْقَوْا فِي ٱلْخِزَانَةِ، | ٤٣ 43 |
තදා යීශුඃ ශිෂ්යාන් ආහූය කථිතවාන් යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි යේ යේ භාණ්ඩාගාරේ(අ)ස්මින ධනානි නිඃක්ෂිපන්ති ස්ම තේභ්යඃ සර්ව්වේභ්ය ඉයං විධවා දරිද්රාධිකම් නිඃක්ෂිපති ස්ම|
| لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ مِنْ فَضْلَتِهِمْ أَلْقَوْا، وَأَمَّا هَذِهِ فَمِنْ إِعْوَازِهَا أَلْقَتْ كُلَّ مَا عِنْدَهَا، كُلَّ مَعِيشَتِهَا». | ٤٤ 44 |
යතස්තේ ප්රභූතධනස්ය කිඤ්චිත් නිරක්ෂිපන් කින්තු දීනේයං ස්වදිනයාපනයෝග්යං කිඤ්චිදපි න ස්ථාපයිත්වා සර්ව්වස්වං නිරක්ෂිපත්|
