لُوقا 22
| وَقَرُبَ عِيدُ ٱلْفَطِيرِ، ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْفِصْحُ. | ١ 1 |
୧ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁ ଦ଼ରୁଗାଟି ପୁଲାଏ଼ୟୁ ଆଣ୍ତାଆତି ରୂଟି ତିନି ପାର୍ବୁ ଡାଗେ ଆ଼ହିମାଚେ ।
| وَكَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ يَطْلُبُونَ كَيْفَ يَقْتُلُونَهُ، لِأَنَّهُمْ خَافُوا ٱلشَّعْبَ. | ٢ 2 |
୨ଇଞ୍ଜାଁ କାଜା ପୂଜେରା ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି, ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ନିକିଁ ପା଼ୟାଲି ଆ଼ଡିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ପାରୁ ପାରିମାଚେରି, ସାମା ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁଣି ଆଜିମାଚେରି ।
| فَدَخَلَ ٱلشَّيْطَانُ فِي يَهُوذَا ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْإِسْخَرْيُوطِيَّ، وَهُوَ مِنْ جُمْلَةِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٣ 3 |
୩ଏଚିବେ଼ଲା ବା଼ରଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ବିତ୍ରାମାନି ଇସ୍କାରିୟତ ଦ଼ରୁଗାଟି ଜୀହୁଦା ହିୟାଁତା ସୟତାନ ହଟେ;
| فَمَضَى وَتَكَلَّمَ مَعَ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَقُوَّادِ ٱلْجُنْدِ كَيْفَ يُسَلِّمُهُ إِلَيْهِمْ. | ٤ 4 |
୪ଅ଼ଡ଼େ ଜୀହୁଦା ହାଜାନା ଏ଼ନିକିଁ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁ କା଼ପୁଗାଟି କାଜାରି କେୟୁତା ଆସ୍ପି କିନେସି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରିତଲେ କାତାବାର୍ତା ଆ଼ତେସି ।
| فَفَرِحُوا وَعَاهَدُوهُ أَنْ يُعْطُوهُ فِضَّةً. | ٥ 5 |
୫ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ରା଼ହାଁ ଆ଼ହାନା ଏ଼ୱାଣାକି ଟାକାୟାଁ ହୀହାଲି ଆ଼ଞ୍ଜିତେରି ।
| فَوَاعَدَهُمْ. وَكَانَ يَطْلُبُ فُرْصَةً لِيُسَلِّمَهُ إِلَيْهِمْ خِلْوًا مِنْ جَمْعٍ. | ٦ 6 |
୬ଅ଼ଡ଼େ ଜୀହୁଦା ରା଼ଜି ଆ଼ହାନା ଲ଼କୁ ହିଲାଆବେ଼ଲାତା ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ୱାରି କେୟୁତା ହେର୍ପାଲି ପାରୁ ପାରୀତେସି ।
| وَجَاءَ يَوْمُ ٱلْفَطِيرِ ٱلَّذِي كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يُذْبَحَ فِيهِ ٱلْفِصْحُ. | ٧ 7 |
୭ଡା଼ୟୁ ଆମିନି ଦିନା ପୁଲାଏ଼ୟୁ ଆଣ୍ତାଆତି ରୂଟି ତିନି ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁତାକି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲ୍କାଣି ପୂଜା କିନି ଦିନା ଏତେ;
| فَأَرْسَلَ بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا قَائِلًا: «ٱذْهَبَا وَأَعِدَّا لَنَا ٱلْفِصْحَ لِنَأْكُلَ». | ٨ 8 |
୮ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ପିତର ଅ଼ଡ଼େ ଜହନଇଁ ଈ କାତା ୱେସା ପାଣ୍ତିତେସି, “ମୀରୁ ହାଜାନା ମାଙ୍ଗେତାକି ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁତାକି ରା଼ନ୍ଦା ୱାଜାଦୁ ମା଼ର ତିନୱା ।”
| فَقَالَا لَهُ: «أَيْنَ تُرِيدُ أَنْ نُعِدَّ؟». | ٩ 9 |
୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ଆମ୍ବିୟା ହାଜାନା ରା଼ନ୍ଦା ୱାଜିହାଲାପାରି ଇଞ୍ଜିଁ ନୀନୁ ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜି?”
| فَقَالَ لَهُمَا: «إِذَا دَخَلْتُمَا ٱلْمَدِينَةَ يَسْتَقْبِلُكُمَا إِنْسَانٌ حَامِلٌ جَرَّةَ مَاءٍ. اِتْبَعَاهُ إِلَى ٱلْبَيْتِ حَيْثُ يَدْخُلُ، | ١٠ 10 |
୧୦ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଗା଼ଡ଼ା ହଟିସାରେ ଡ଼଼କାତା ଏ଼ୟୁ ଅ଼ହିମାନାଣାଇଁ ମେହ୍ଦେରି; ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜାନା ଏ଼ୱାସି ଆମିନି ଇଜ ହ଼ଡ଼୍ନେସି ଇଲୁ ଗାଟାଣାଇଁ ୱେହ୍ଦୁ,
| وَقُولَا لِرَبِّ ٱلْبَيْتِ: يَقُولُ لَكَ ٱلْمُعَلِّمُ: أَيْنَ ٱلْمَنْزِلُ حَيْثُ آكُلُ ٱلْفِصْحَ مَعَ تَلَامِيذِي؟ | ١١ 11 |
୧୧ଗୂରୁ ନିଙ୍ଗ ଇଲେଇଞ୍ଜିଁ ୱେସା ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାନେସି, ନା଼ନୁ ନା଼ ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁତି ବ଼ଜି ଏମିନି ଇଲୁତା ତିଇଁ ଏ଼ ବାକ୍ରା ଆମିନାୟି ତ଼ସ୍ତାମୁ?
| فَذَاكَ يُرِيكُمَا عِلِّيَّةً كَبِيرَةً مَفْرُوشَةً. هُنَاكَ أَعِدَّا». | ١٢ 12 |
୧୨ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ନେହିଁ ତିୟାରା ଆ଼ହାମାନି ଲାକନି ପାରୁତି ର଼ କାଜା ବାକ୍ରା ତ଼ସ୍ତାନେସି; ଏମ୍ବାଆଁ ମାଙ୍ଗେତାକି ରା଼ନ୍ଦା ୱାଜାଦୁ ।”
| فَٱنْطَلَقَا وَوَجَدَا كَمَا قَالَ لَهُمَا، فَأَعَدَّا ٱلْفِصْحَ. | ١٣ 13 |
୧୩ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏ଼ନିକିଁ ୱେସାମାଚେସି, ଏଲେକିଁ ମେସାନା ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁତି ରା଼ନ୍ଦା ୱାଜିତେରି ।
| وَلَمَّا كَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱتَّكَأَ وَٱلِٱثْنَا عَشَرَ رَسُولًا مَعَهُ، | ١٤ 14 |
୧୪ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁତି ବେ଼ଲା ଆୟାଲିଏ, ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ପାଣ୍ତ୍ୱି ଆ଼ତି ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗିତେରି ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «شَهْوَةً ٱشْتَهَيْتُ أَنْ آكُلَ هَذَا ٱلْفِصْحَ مَعَكُمْ قَبْلَ أَنْ أَتَأَلَّمَ، | ١٥ 15 |
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଦୁକୁ କସ୍ତ ପ୍ଣାଃଆ ନ଼କେଏ ମୀ ତଲେ ଈ ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁତି ବ଼ଜି ତିଞ୍ଜାଲି ହା଼ରେକା ଅଣ୍ପାମାଚେଏଁ!
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي لَا آكُلُ مِنْهُ بَعْدُ حَتَّى يُكْمَلَ فِي مَلَكُوتِ ٱللهِ». | ١٦ 16 |
୧୬ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତା ଈ କାତା ବାରେ ପୂରା ଆ଼ଆପାତେକା ନା଼ନୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେଲାୱା ଏ଼ଦାଆଁ ତିନଅଁ ।”
| ثُمَّ تَنَاوَلَ كَأْسًا وَشَكَرَ وَقَالَ: «خُذُوا هَذِهِ وَٱقْتَسِمُوهَا بَيْنَكُمْ، | ١٧ 17 |
୧୭ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ର଼ ସ଼ଲା ଆସାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଈଦାଆଁ ଅ଼ହାନା ମୀ ବିତ୍ରା ବା଼ଟିକିଦୁ ।
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي لَا أَشْرَبُ مِنْ نِتَاجِ ٱلْكَرْمَةِ حَتَّى يَأْتِيَ مَلَكُوتُ ٱللهِ». | ١٨ 18 |
୧୮ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜି ୱା଼ଆ ପାତେକା ନା଼ନୁ ନୀଞ୍ଜୁଟିଏ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଏଚେଲାୱା ଗହ୍ଅଁ ।”
| وَأَخَذَ خُبْزًا وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَاهُمْ قَائِلًا: «هَذَا هُوَ جَسَدِي ٱلَّذِي يُبْذَلُ عَنْكُمْ. اِصْنَعُوا هَذَا لِذِكْرِي». | ١٩ 19 |
୧୯ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ରୂଟି ଅ଼ହାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିହାଁ ଡ଼ିକ୍ହାନା ହୀହାଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମିଙ୍ଗେତାକି ହୀପ୍କି ଆ଼ହାମାନି ନା଼ ଆଙ୍ଗା ଈଦି; ନାଙ୍ଗେ ଅଣ୍ପାଲି ଈଦାଆଁ କିଦୁ ।”
| وَكَذَلِكَ ٱلْكَأْسَ أَيْضًا بَعْدَ ٱلْعَشَاءِ قَائِلًا: «هَذِهِ ٱلْكَأْسُ هِيَ ٱلْعَهْدُ ٱلْجَدِيدُ بِدَمِي ٱلَّذِي يُسْفَكُ عَنْكُمْ. | ٢٠ 20 |
୨୦ଏଲେକିହିଁଏ ତିଚି ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାସି ଗହ୍ନି ସ଼ଲା ଆସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ସ଼ଲାତା ମିଙ୍ଗେତାକି ୱା଼କ୍ହିମାନି ନା଼ ନେତେରିତି ପୁଃନି ରା଼ଜିମା଼ନା ।”
| وَلَكِنْ هُوَذَا يَدُ ٱلَّذِي يُسَلِّمُنِي هِيَ مَعِي عَلَى ٱلْمَائِدَةِ. | ٢١ 21 |
୨୧“ସାମା ମେହ୍ଦୁ ଆମ୍ବାଆସି ନାଙ୍ଗେ ସାତ୍ରୁ କେୟୁତା ହେର୍ପିମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନା଼ ତଲେ ବ଼ଜିତା କୁଗାମାନେସି ।
| وَٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ مَاضٍ كَمَا هُوَ مَحْتُومٌ، وَلَكِنْ وَيْلٌ لِذَلِكَ ٱلْإِنْسَانِ ٱلَّذِي يُسَلِّمُهُ!». | ٢٢ 22 |
୨୨ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ମାହାପୂରୁ ତୀରି କିହାମାଚି ଲେହେଁ ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ହା଼ନେସି, ସାମା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ସାତ୍ରୁ ତା଼ଣା ହେର୍ପିନେସି ଆୟ଼ତା ଏ଼ୱାସି ଊଣେଏ ଡଣ୍ତ ବେଟା ଆ଼ନେସି ।”
| فَٱبْتَدَأُوا يَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «مَنْ تَرَى مِنْهُمْ هُوَ ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَفْعَلَ هَذَا؟». | ٢٣ 23 |
୨୩ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ମା଼ ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ଇଲେତି କାମା କିନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ତେରି ।
| وَكَانَتْ بَيْنَهُمْ أَيْضًا مُشَاجَرَةٌ مَنْ مِنْهُمْ يُظَنُّ أَنَّهُ يَكُونُ أَكْبَرَ. | ٢٤ 24 |
୨୪ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି କାଜାସି ଆ଼ନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ସୀସୁୟାଁ ବିତ୍ରା ଆସ୍ପି ଆ଼ତେରି ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «مُلُوكُ ٱلْأُمَمِ يَسُودُونَهُمْ، وَٱلْمُتَسَلِّطُونَ عَلَيْهِمْ يُدْعَوْنَ مُحْسِنِينَ. | ٢٥ 25 |
୨୫ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏଟ୍କା କୂଡ଼ାତି ରାଜାୟାଁ ଏ଼ୱାରି ମୁହେଁ ସା଼ଲୱି କିନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଆମିନି ଗାଟାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ ସା଼ଲୱି କିନେରି, ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁତା଼ଣା ନେହାଁରି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗାଲି ଅଣ୍ପିନେରି ।
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَيْسَ هَكَذَا، بَلِ ٱلْكَبِيرُ فِيكُمْ لِيَكُنْ كَٱلْأَصْغَرِ، وَٱلْمُتَقَدِّمُ كَٱلْخَادِمِ. | ٢٦ 26 |
୨୬ସାମା ମୀ ବିତ୍ରା ଏଲେଆ଼ଆଦୁ ଇଚିହିଁ ମୀ ବିତ୍ରା ଆମ୍ବାଆସି କାଜାସି ଏ଼ୱାସି ଊଣା ଆ଼ପେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମ୍ବାଆସି ସା଼ଲୱି କିନାସି ଏ଼ୱାସି ସେ଼ବା କିନାସି ଆ଼ପେସି ।
| لِأَنْ مَنْ هُوَ أَكْبَرُ: أَلَّذِي يَتَّكِئُ أَمِ ٱلَّذِي يَخْدُمُ؟ أَلَيْسَ ٱلَّذِي يَتَّكِئُ؟ وَلَكِنِّي أَنَا بَيْنَكُمْ كَٱلَّذِي يَخْدُمُ. | ٢٧ 27 |
୨୭ଆମ୍ବାଆସି କାଜାସି? ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗିନାସି କାଜାସି କି ସେ଼ବା କିନାସି କାଜାସି? ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗିନାସି କାଜାସି ଆ଼ଏକି? ସାମା ନା଼ନୁ ମୀ ବିତ୍ରା ସେ଼ବା କିନାତେଏଁଲେହେଁ ଆ଼ହାମାଇଁ ।”
| أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ ثَبَتُوا مَعِي فِي تَجَارِبِي، | ٢٨ 28 |
୨୮“ସାମା ମୀରୁ ନା଼ ବାରେ କସ୍ତତା ନା଼ ତଲେ ମାଞ୍ଜାମାଞ୍ଜେରି;
| وَأَنَا أَجْعَلُ لَكُمْ كَمَا جَعَلَ لِي أَبِي مَلَكُوتًا، | ٢٩ 29 |
୨୯ଇଞ୍ଜାଁ ନା଼ ଆ଼ବା ଏ଼ନିକିଁ ନାଙ୍ଗେ ସା଼ଲୱି କିହାଲି ପା଼ଣା ହୀହାମାଞ୍ଜାନେସି, ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏଲେକିହିଁଏ ମିଙ୍ଗେ ହିୟାଇଁ,
| لِتَأْكُلُوا وَتَشْرَبُوا عَلَى مَائِدَتِي فِي مَلَكُوتِي، وَتَجْلِسُوا عَلَى كَرَاسِيَّ تَدِينُونَ أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ». | ٣٠ 30 |
୩୦ଏ଼ନିକିଁ ମୀରୁ ନା଼ ରା଼ଜିତା ନା଼ ତଲେ କୁଗାନା ତିଞ୍ଜେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ସିଂଗାସାଣିତା କୁଗାନା ଇସ୍ରାୟେଲତି ବା଼ର କୂଡ଼ାତି ସା଼ଲୱି କିଦେରି ।”
| وَقَالَ ٱلرَّبُّ: «سِمْعَانُ، سِمْعَانُ، هُوَذَا ٱلشَّيْطَانُ طَلَبَكُمْ لِكَيْ يُغَرْبِلَكُمْ كَٱلْحِنْطَةِ! | ٣١ 31 |
୩୧“ସିମନ, ସିମନ ମେହ୍ମୁ ସୟତାନ ଗ଼ହଁ ହା଼ଣିକିନିଲେହେଁ ସୟତାନ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ହେଲ ବେଟାଆ଼ହାମାନେ;
| وَلَكِنِّي طَلَبْتُ مِنْ أَجْلِكَ لِكَيْ لَا يَفْنَى إِيمَانُكَ. وَأَنْتَ مَتَى رَجَعْتَ ثَبِّتْ إِخْوَتَكَ». | ٣٢ 32 |
୩୨ସାମା ନୀ ନାମୁ ଏ଼ନିକିଁ ମେଣ୍ଙ୍ଗେଏ, ଈଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ନୀ ତାକି ପ୍ରା଼ତାନା କିତେଏଁ; ଇଞ୍ଜାଁ ନୀନୁ ନେହିଁ ଆ଼ହାନା ୱେଣ୍ତାସାରେ ନୀ ତାୟିୟାଣି ତୀର୍ପୁକିମୁ ।”
| فَقَالَ لَهُ: «يَارَبُّ، إِنِّي مُسْتَعِدٌّ أَنْ أَمْضِيَ مَعَكَ حَتَّى إِلَى ٱلسِّجْنِ وَإِلَى ٱلْمَوْتِ!». | ٣٣ 33 |
୩୩ସାମା ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନା଼ନୁ ନୀ ତଲେ କା଼ୟିଦିତା ହାଜାଲି ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ହାଲି ଜିକେଏ ଆଣ୍ତାଇଁ ।”
| فَقَالَ: «أَقُولُ لَكَ يَابُطْرُسُ: لَا يَصِيحُ ٱلدِّيكُ ٱلْيَوْمَ قَبْلَ أَنْ تُنْكِرَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَنَّكَ تَعْرِفُنِي». | ٣٤ 34 |
୩୪ସାମା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପିତର ନା଼ନୁ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନୀଞ୍ଜୁ କୟୁ କେ଼ଣ୍ଆ ନ଼କେଏ ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ତୀନିପା଼ଲି ପୁଞ୍ଜାହିଲଅଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେହ୍ଦି ।”
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «حِينَ أَرْسَلْتُكُمْ بِلَا كِيسٍ وَلَا مِزْوَدٍ وَلَا أَحْذِيَةٍ، هَلْ أَعْوَزَكُمْ شَيْءٌ؟». فَقَالُوا: «لَا». | ٣٥ 35 |
୩୫ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏଚିବେ଼ଲା ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଡାବୁୟାଁ ମ଼ଣା ଇଞ୍ଜାଁ ସେପୁୟାଁ ଅ଼ଆନା ହାଜୁ ଇଞ୍ଜିଁ ପାଣ୍ତା ମାଞ୍ଜାତେଏଁ ଏ଼ ବେ଼ଲା ମିଙ୍ଗେ ଏ଼ନାୟି ଊଣା ଆୟାତେକି?” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ନାୟି ଆ଼ଏ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَكِنِ ٱلْآنَ، مَنْ لَهُ كِيسٌ فَلْيَأْخُذْهُ وَمِزْوَدٌ كَذَلِكَ. وَمَنْ لَيْسَ لَهُ فَلْيَبِعْ ثَوْبَهُ وَيَشْتَرِ سَيْفًا. | ٣٦ 36 |
୩୬ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ସାମା ନୀଏଁ ଆମ୍ବାଆରାକି ଡାବୁୟାଁ ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଆଁ ଅ଼ପେସି, ଏଲେକିହିଁଏ ମ଼ଣା ଜିକେଏ ଅ଼ପେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରାକି କାଣ୍ତା ହିଲେଏ ଏ଼ୱାସି ତାନି ହିମ୍ବରି ପାର୍ଚାନା କଡାପେସି ।
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَتِمَّ فِيَّ أَيْضًا هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ: وَأُحْصِيَ مَعَ أَثَمَةٍ. لِأَنَّ مَا هُوَ مِنْ جِهَتِي لَهُ ٱنْقِضَاءٌ». | ٣٧ 37 |
୩୭ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ମାହାପୂରୁ ପତିତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନାୟି ସାତେଏ ନାଙ୍ଗେତାକି ଆ଼ନାୟି ମାନେ, ଏ଼ୱାସି ପା଼ପୁ ଗାଟାରି ତଲେ ଲେକା ଆ଼ନେସି, ଏଲେଆ଼ହିଁଏ ଏ଼ ବାରେ ନାଙ୍ଗେ ଏଜାତାଚିମାନେ ।”
| فَقَالُوا: «يَارَبُّ، هُوَذَا هُنَا سَيْفَانِ». فَقَالَ لَهُمْ: «يَكْفِي!». | ٣٨ 38 |
୩୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ଇମ୍ବାଆଁ ରୀ କାଣ୍ତା ମାନୁ ।” ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ହାଅ, ଏ଼ୱିଏ ସା଼ରି ଆ଼ନୁ ଇଚେସି ।”
| وَخَرَجَ وَمَضَى كَٱلْعَادَةِ إِلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، وَتَبِعَهُ أَيْضًا تَلَامِيذُهُ. | ٣٩ 39 |
୩୯ଏ଼ୱାସି ଗା଼ଡ଼ାଟି ହ଼ଚା ହାଜାନା ତା଼ନୁ ହାଲ୍ୱିତିଲେହେଁ ଜୀତ ହ଼ରୁତା ହାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ସୀସୁୟାଁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
| وَلَمَّا صَارَ إِلَى ٱلْمَكَانِ قَالَ لَهُمْ: «صَلُّوا لِكَيْ لَا تَدْخُلُوا فِي تَجْرِبَةٍ». | ٤٠ 40 |
୪୦ଏମ୍ବାଆଁ ଏଜାନା ଏ଼ୱାସି ତାନି ସୀସୁୟାଁଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ପା଼ନ୍ଦାତା ହେର୍ୱି ଆ଼ଅତେରି, ଈଦାଆଁତାକି ପ୍ରା଼ତାନା କିଦୁ ।”
| وَٱنْفَصَلَ عَنْهُمْ نَحْوَ رَمْيَةِ حَجَرٍ وَجَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَلَّى | ٤١ 41 |
୪୧ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ହିରେ ହେକ ହାଜାନା ମେଣ୍ତାକୁତାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିହିଁ ୱେସ୍ତେସି,
| قَائِلًا: «يَا أَبَتَاهُ، إِنْ شِئْتَ أَنْ تُجِيزَ عَنِّي هَذِهِ ٱلْكَأْسَ. وَلَكِنْ لِتَكُنْ لَا إِرَادَتِي بَلْ إِرَادَتُكَ». | ٤٢ 42 |
୪୨“ଏ଼ ଆ଼ବା ନୀନୁ ମ଼ନ କିତିହିଁ ଈ ଦୁକୁ କସ୍ତ ନା଼ ତା଼ଣାଟି ଗୁଚି କିମୁ; ସାମା ନା଼ ମ଼ନ କଡ଼େ ଆ଼ଏ ନୀ କାତେଏ ଆ଼ପେ ।”
| وَظَهَرَ لَهُ مَلَاكٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ يُقَوِّيهِ. | ٤٣ 43 |
୪୩ଅ଼ଡ଼େ ଲାକପୂରୁତି ର଼ ଦୂତୁ ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ହାନା ଏ଼ୱାଣାକି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହୀତେ ।
| وَإِذْ كَانَ فِي جِهَادٍ كَانَ يُصَلِّي بِأَشَدِّ لَجَاجَةٍ، وَصَارَ عَرَقُهُ كَقَطَرَاتِ دَمٍ نَازِلَةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٤٤ 44 |
୪୪ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ହା଼ରେକା ଦୁକୁ ତଲେ ଅ଼ଡ଼େ ଗାଡିକିହିଁ ପ୍ରା଼ତାନା କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ଗା଼ମା ନେତେରିଲେହେଁ ବୂମିତା ତର୍ଗିମାଚେ ।
| ثُمَّ قَامَ مِنَ ٱلصَّلَاةِ وَجَاءَ إِلَى تَلَامِيذِهِ، فَوَجَدَهُمْ نِيَامًا مِنَ ٱلْحُزْنِ. | ٤٥ 45 |
୪୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ପ୍ରା଼ତାନାଟି ନିଙ୍ଗା ୱା଼ହାନା ତାନି ସୀସୁୟାଁଣି ଦୁକୁ ତଲେ ଇଦା କିତାଣି ମେସ୍ତେସି;
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا أَنْتُمْ نِيَامٌ؟ قُومُوا وَصَلُّوا لِئَلَّا تَدْخُلُوا فِي تَجْرِبَةٍ». | ٤٦ 46 |
୪୬ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ନାଆଁତାକି ଡୂରାମାଞ୍ଜେରି? ପା଼ନ୍ଦାତା ଏ଼ନିକିଁ ହେର୍ୱଅତେରି ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନିଙ୍ଗାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିଦୁ ।”
| وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ إِذَا جَمْعٌ، وَٱلَّذِي يُدْعَى يَهُوذَا، أَحَدُ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، يَتَقَدَّمُهُمْ، فَدَنَا مِنْ يَسُوعَ لِيُقَبِّلَهُ. | ٤٧ 47 |
୪୭ଏ଼ୱାସି ଜ଼ଲିମାଚାଟି ର଼ ମାନ୍ଦା ଲ଼କୁ ଏମ୍ବାଆଁ ଏଗା ୱା଼ତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ବା଼ରଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ଜୀହୁଦା ଦ଼ରୁଗାଟାସି ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ୱା଼ହାନା ଜୀସୁଇଁ ନଣ୍ତାଲି ତାନି ତା଼ଣା ହାଚେସି ।
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «يَا يَهُوذَا، أَبِقُبْلَةٍ تُسَلِّمُ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ؟». | ٤٨ 48 |
୪୮ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଜୀହୁଦା ନଣ୍ତାନା ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏଣାଇଁ ସାତ୍ରୁୟାଁ କେୟୁତା ହେର୍ପିମାଞ୍ଜି?”
| فَلَمَّا رَأَى ٱلَّذِينَ حَوْلَهُ مَا يَكُونُ، قَالُوا: «يَارَبُّ، أَنَضْرِبُ بِٱلسَّيْفِ؟». | ٤٩ 49 |
୪୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁତଲେ ମାଚାରି ଈଦି ଏ଼ନାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ମା଼ମ୍ବୁ ଈୱାରାଇଁ କାଣ୍ତାତଲେ ପା଼ୟିନମି କି?”
| وَضَرَبَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ عَبْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ فَقَطَعَ أُذْنَهُ ٱلْيُمْنَى. | ٥٠ 50 |
୫୦ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ରଅସି କାଜା ପୂଜେରା ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ଇର୍ହାନା ତାନି ଟିଃନି କିର୍ୟୁଁ ଦା଼ଚାତୁସ୍ତେସି ।
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «دَعُوا إِلَى هَذَا!». وَلَمَسَ أُذْنَهُ وَأَبْرَأَهَا. | ٥١ 51 |
୫୧ସାମା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଇଚେକେଏ ଆ଼ତେ” ଇଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାଣି କିର୍ୟୁଁ ଡୀଗାନା ନେହିଁ କିତେସି ।
| ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِرُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَقُوَّادِ جُنْدِ ٱلْهَيْكَلِ وَٱلشُّيُوخِ ٱلْمُقْبِلِينَ عَلَيْهِ: «كَأَنَّهُ عَلَى لِصٍّ خَرَجْتُمْ بِسُيُوفٍ وَعِصِيٍّ! | ٥٢ 52 |
୫୨ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ତାଙ୍ଗେ ଆସାଲି ୱା଼ହାମାଚି କାଜା ପୂଜେରା, ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତି କା଼ପୁଗାଟାରି ଅ଼ଡ଼େ ଲ଼କୁତି କାଜାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ସ଼ରୁଇଁ ଆହ୍ନିଲେହେଁ ଈଟା କାଣ୍ତା ଅ଼ଡ଼େ ଟେଙ୍ଗାୟାଁ ଆସାନା ୱା଼ହାମାଞ୍ଜେରି?
| إِذْ كُنْتُ مَعَكُمْ كُلَّ يَوْمٍ فِي ٱلْهَيْكَلِ لَمْ تَمُدُّوا عَلَيَّ ٱلْأَيَادِيَ. وَلَكِنَّ هَذِهِ سَاعَتُكُمْ وَسُلْطَانُ ٱلظُّلْمَةِ». | ٥٣ 53 |
୫୩ନା଼ନୁ କା଼ଲେଏ ମୀ ତଲେ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ମାଚେଏଁ, ଏଚିବେ଼ଲା ମୀରୁ ନାଙ୍ଗେ ଆସ୍ତାଆତେରି; ସାମା ଈ ଦିନା ମୀଦିଏ ଅ଼ଡ଼େ ଆନ୍ଦେରିତି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ରା଼ଜିକିନି ଦିନା ।”
| فَأَخَذُوهُ وَسَاقُوهُ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى بَيْتِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. وَأَمَّا بُطْرُسُ فَتَبِعَهُ مِنْ بَعِيدٍ. | ٥٤ 54 |
୫୪ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅ଼ହାନା କାଜା ପୂଜେରା ଇଜ ତାତେରି; ସାମା ପିତର ହେକ ମାଞ୍ଜାନା ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଚେସି ।
| وَلَمَّا أَضْرَمُوا نَارًا فِي وَسْطِ ٱلدَّارِ وَجَلَسُوا مَعًا، جَلَسَ بُطْرُسُ بَيْنَهُمْ. | ٥٥ 55 |
୫୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଆଂଗେଣିତା ହିଚୁ ଡାସାନା ହିଚୁ ସା଼ରିସୁଟୁ କୁଗିତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ପିତର ଜିକେଏ ଏ଼ୱାରିତଲେ କୁଗିତେସି ।
| فَرَأَتْهُ جَارِيَةٌ جَالِسًا عِنْدَ ٱلنَّارِ فَتَفَرَّسَتْ فِيهِ وَقَالَتْ: «وَهَذَا كَانَ مَعَهُ!». | ٥٦ 56 |
୫୬ଏମ୍ବାଟିଏ ର଼ ହ଼ଲେଣି ପିତର ହିଚୁ ମାଣ୍ତାତା କୁଗାମାନାଣି ମେସାନା, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେ, “ଈୱାସି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣିତଲେ ମାଚାସି ।”
| فَأَنْكَرَهُ قَائِلًا: «لَسْتُ أَعْرِفُهُ يَا ٱمْرَأَةُ!». | ٥٧ 57 |
୫୭ସାମା ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ଆ଼ଏକା ନା଼ନୁ କଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଣ୍ମ୍ବୁଏ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅଁ ।”
| وَبَعْدَ قَلِيلٍ رَآهُ آخَرُ وَقَالَ: «وَأَنْتَ مِنْهُمْ!». فَقَالَ بُطْرُسُ: «يَا إِنْسَانُ، لَسْتُ أَنَا!». | ٥٨ 58 |
୫୮ଅ଼ଡ଼େ ଗା଼ଡ଼େକା ହାଜାଲିଏ ଅ଼ଡ଼େ ରଅସି ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅତି ।” ସାମା ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ଆ଼ଏ ତାୟି ନା଼ନୁ କଡ଼େ ଆ଼ଏ ।”
| وَلَمَّا مَضَى نَحْوُ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ أَكَّدَ آخَرُ قَائِلًا: «بِٱلْحَقِّ إِنَّ هَذَا أَيْضًا كَانَ مَعَهُ، لِأَنَّهُ جَلِيلِيٌّ أَيْضًا!». | ٥٩ 59 |
୫୯ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଗଂଟା ହାଜାଲିଏ ଅ଼ର ରଅସି ଏଲେଇଚେସି, “ସାତେଏ ଈୱାସି ଏ଼ୱାରିତଲେ ମାଚାସି, ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ଈୱାସି ଗାଲିଲି ଦେ଼ସାତାସି ।”
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «يَا إِنْسَانُ، لَسْتُ أَعْرِفُ مَا تَقُولُ!». وَفِي ٱلْحَالِ بَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ صَاحَ ٱلدِّيكُ. | ٦٠ 60 |
୬୦ସାମା ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜି ତାୟି ନା଼ନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜିହିଲଅଁ ।” ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ କୟୁ କେ଼ଣ୍ତେ;
| فَٱلْتَفَتَ ٱلرَّبُّ وَنَظَرَ إِلَى بُطْرُسَ، فَتَذَكَّرَ بُطْرُسُ كَلَامَ ٱلرَّبِّ، كَيْفَ قَالَ لَهُ: «إِنَّكَ قَبْلَ أَنْ يَصِيحَ ٱلدِّيكُ تُنْكِرُنِي ثَلَاثَ مَرَّاتٍ». | ٦١ 61 |
୬୧ଏମ୍ବାଟିଏ ପ୍ରବୁ ମୂମ୍ବୁ ପେର୍ହାନା ପିତରଇଁ ସିନିକିତେସି; ଏମ୍ବାଟିଏ ନୀଞ୍ଜୁ କୟୁ କେ଼ଣ୍ଆ ନ଼କେଏ ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅଁ ଇଞ୍ଜାଦି, ପ୍ରବୁ ୱେସ୍ତି ଈ କାତା ତାନି ମ଼ନତା ୱା଼ତେ,
| فَخَرَجَ بُطْرُسُ إِلَى خَارِجٍ وَبَكَى بُكَاءً مُرًّا. | ٦٢ 62 |
୬୨ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ପାଙ୍ଗାତା ହାଜାନା ଗାଡି ଦୁକୁ ଆ଼ହାନା ଡ଼ୀତେସି ।
| وَٱلرِّجَالُ ٱلَّذِينَ كَانُوا ضَابِطِينَ يَسُوعَ كَانُوا يَسْتَهْزِئُونَ بِهِ وَهُمْ يَجْلِدُونَهُ، | ٦٣ 63 |
୬୩ଅ଼ଡ଼େ ଆମିନିଗାଟାରି ଜୀସୁଇଁ ଆସା ଇଟାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେ଼ଚି ୱେ଼ଚିହିଁ କାକ୍ହେରି,
| وَغَطَّوْهُ وَكَانُوا يَضْرِبُونَ وَجْهَهُ وَيَسْأَلُونَهُ قَائِلِينَ: «تَنَبَّأْ! مَنْ هُوَ ٱلَّذِي ضَرَبَكَ؟». | ٦٤ 64 |
୬୪ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ମୂମ୍ବୁତା ହିମ୍ବରି ପ୍ଡିକ୍ହାନା ୱେଚେରି, “ନୀନୁସାଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାତି! ୱେସ୍ତାମୁ ନିଙ୍ଗେ ଆମ୍ବାଆସି ୱେତାତେସି?”
| وَأَشْيَاءَ أُخَرَ كَثِيرَةً كَانُوا يَقُولُونَ عَلَيْهِ مُجَدِّفِينَ. | ٦٥ 65 |
୬୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା କାତା ଏ଼ୱାଣି କ଼ପାଟି ଜ଼ଲାନା ଏ଼ୱାଣି ନିନ୍ଦାକିତେରି ।
| وَلَمَّا كَانَ ٱلنَّهَارُ ٱجْتَمَعَتْ مَشْيَخَةُ ٱلشَّعْبِ: رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ، وَأَصْعَدُوهُ إِلَى مَجْمَعِهِمْ | ٦٦ 66 |
୬୬ଲା଼ଇ ୱେ଼ୟାଲିଏ ଲ଼କୁତି କାଜାରି, କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ରୁଣ୍ତା ଆ଼ହାନା ତାମି ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା ଜୀସୁଇଁ ଅ଼ହାନା ୱେଚେରି,
| قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ أَنْتَ ٱلْمسِيحَ، فَقُلْ لَنَا!». فَقَالَ لَهُمْ: «إِنْ قُلْتُ لَكُمْ لَا تُصَدِّقُونَ، | ٦٧ 67 |
୬୭“ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତତିକି ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ ।” ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାସାରେ ମୀରୁ ନାମଅତେରି;
| وَإِنْ سَأَلْتُ لَا تُجِيبُونَنِي وَلَا تُطْلِقُونَنِي. | ٦٨ 68 |
୬୮ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ୱେଞ୍ଜାତିହିଁ ମୀରୁ ୱେସାଲି ଆ଼ଡଅତେରି ।
| مُنْذُ ٱلْآنَ يَكُونُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ جَالِسًا عَنْ يَمِينِ قُوَّةِ ٱللهِ». | ٦٩ 69 |
୬୯ସାମା ନୀଏଁଟିଏ ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ବା଼ଡ଼୍ୟୁଗାଟି ମାହାପୂରୁ ଟିଃନି ଟଟତା କୁଗିନେସି ।”
| فَقَالَ ٱلْجَمِيعُ: «أَفَأَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ؟». فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَقُولُونَ إِنِّي أَنَا هُوَ». | ٧٠ 70 |
୭୦ଏମ୍ବାଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା ୱେଚେରି, “ଆତିହିଁ ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ ମୀର୍ଏଣାତିକି?” ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁତ ୱେସିମାଞ୍ଜାଦେରି, ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାତେଏଁ ।”
| فَقَالُوا: «مَا حَاجَتُنَا بَعْدُ إِلَى شَهَادَةٍ؟ لِأَنَّنَا نَحْنُ سَمِعْنَا مِنْ فَمِهِ». | ٧١ 71 |
୭୧ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ମାଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନି ସା଼କି ଲ଼ଡ଼ା, ମା଼ରତ ଈ କାତା ତାନି ଗୂତିଟିଏ ୱେଚାୟି ।”
