لُوقا 20
| وَفِي أَحَدِ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ إِذْ كَانَ يُعَلِّمُ ٱلشَّعْبَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَيُبَشِّرُ، وَقَفَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ مَعَ ٱلشُّيُوخِ، | ١ 1 |
ମୁଇଂଦିନା ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଲେଃଗେ । ଆରି ପର୍ମେସର୍ନେ ରାଇଜ୍ ବିସୟ୍ରେ ମାପ୍ରୁନେ ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ । ମ୍ନାଯାଜକ ଦରମ୍ କରମ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଆରି ଜିଉଦି ନେତାଇଂ ଜିସୁକେ ପ୍ରସ୍ନ ସାଲ୍ୟାକୁ ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
| وَكَلَّمُوُه قَائِلِينَ: «قُلْ لَنَا: بِأَيِّ سُلْطَانٍ تَفْعَلُ هَذَا؟ أَوْ مَنْ هُوَ ٱلَّذِي أَعْطَاكَ هَذَا ٱلسُّلْطَانَ؟». | ٢ 2 |
ମେଇଙ୍ଗ୍ ସାଲ୍ୟାକୁ ଆର୍କେ “ଆନେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆଣ୍ଡିନେ ଅଦିକାର୍ରେ ନାନେ ଆକେନ୍ ସାପା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନାଡିଙ୍ଗ୍? ଆନାକେ ଆକେନ୍ ସାପା ଅଦିକାର୍ ଜାଣ୍ଡେ ବିକେ?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنَا أَيْضًا أَسْأَلُكُمْ كَلِمَةً وَاحِدَةً، فَقُولُوا لِي: | ٣ 3 |
ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ଆପେକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପ୍ରସ୍ନ ନ୍ସେଲ୍ୟାକୁଏ । ଆନେଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍,
| مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَانَتْ أَمْ مِنَ ٱلنَّاسِ؟». | ٤ 4 |
ଉଡ଼ିବେଲା ଜହନ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଦିକ୍ୟା ବିକେ ଆତେନ୍ ପର୍ମେସର୍ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେଲେ ରେମୁଆଁବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେ?”
| فَتَآمَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يَقُولُ: فَلِمَاذَا لَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ؟ | ٥ 5 |
ମ୍ନାଯାଜକ ଦରମ୍ କରମ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ଆରି ଜିଉଦି ନେତାଇଂ ନିଜେ ନିଜେ ବିତ୍ରେ ୱିଙ୍ଗ୍ଆ ରିଙ୍ଗ୍ଆ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । “ନେନେ ଜଦି ନେବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଜେ ଜହନ୍ନେ ଡୁବନ୍ ପର୍ମେସର୍ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ତେଲା ମେଁ ସାଲିଆକୁଏ ପେଇଂ ଜହନ୍କେ ମେଁନ୍ସା ବିସ୍ବାସ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ?
| وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلنَّاسِ، فَجَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَرْجُمُونَنَا، لِأَنَّهُمْ وَاثِقُونَ بِأَنَّ يُوحَنَّا نَبِيٌّ». | ٦ 6 |
ମାତର୍ ନେନେ ଜଦି ନେବାଲିର୍ଏ ଜହନ୍ନେ ଡୁବନ୍ ରେମୁଆଁବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ତେଲା ସାପା ରେମୁଆଁ ନେନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବ୍ରି ଟୁଚେ ଆନେକେ ସର୍ତେ ବାଗୁଏଃ ବିଃ ଆର୍ଏ । ଡାଗ୍ଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜହନ୍କେ ବାବବାଦି ଡାଗ୍ଚେ ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଡିଂଗେ ।”
| فَأَجَابُوا أَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ مِنْ أَيْنَ. | ٧ 7 |
ଆତେନ୍ସା ମେଇଂ ବାଲିର୍କେ, “ନେ ନେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «وَلَا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا». | ٨ 8 |
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ଆପେକେ ନାନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ଜେ ନେଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ଆଣ୍ଡିନେ ଅଦିକାର୍ରେ ଏନ୍ ସାପା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
| وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ لِلشَّعْبِ هَذَا ٱلْمَثَلَ: «إِنْسَانٌ غَرَسَ كَرْمًا وَسَلَّمَهُ إِلَى كَرَّامِينَ وَسَافَرَ زَمَانًا طَوِيلًا. | ٩ 9 |
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଏନ୍ ଉସ୍ରା ବାଲିର୍କେ: ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଉଡ଼ି ଲିଜ ଅରିଆ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଚାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁ ଆକେନ୍ ଲିଜକେ ସ୍ଲେଣ୍ଡ୍ରେକେ ବାଟା ବିକେ । ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ମେଁ ଉଡ଼ି ଆର୍କେ ସୁଗୁଆ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ବିଦେସ୍ ଲାଗ୍ଡକେ ।
| وَفِي ٱلْوَقْتِ أَرْسَلَ إِلَى ٱلْكَرَّامِينَ عَبْدًا لِكَيْ يُعْطُوهُ مِنْ ثَمَرِ ٱلْكَرْمِ، فَجَلَدَهُ ٱلْكَرَّامُونَ، وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. | ١٠ 10 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରୁଏନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍କେ । ତେଲା ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗତିରେକେ ଆତେନ୍ ସ୍ଲେରେ ଡାଗ୍ରା ବେକେ ଡିରକମ୍ ଡିଗ୍ ସ୍ଲେରେଇଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ବାଟା ଅଙ୍ଗୁର୍ ଗତିରେନେ ନ୍ତି ଅରିଆ ଆସା ବିଆର୍ଏ । ମାତର୍ ସ୍ଲେରେଇଙ୍ଗ୍ ଗତିରେକେ ବଗ୍ଚେ ସରାଃନ୍ତି ବେଆର୍କେ ।
| فَعَادَ وَأَرْسَلَ عَبْدًا آخَرَ، فَجَلَدُوا ذَلِكَ أَيْضًا وَأَهَانُوهُ، وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. | ١١ 11 |
ତେଲା ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ଜା ଗତିରେକେ ବେକେ । ସ୍ଲେରେଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ବଗ୍ଆର୍କେ ଆରି ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଅସନ୍ମାନ୍ ବେବଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ମେଃଡିଗ୍ ମାବିଚେ ବେବିଃଆର୍କେ ।
| ثُمَّ عَادَ فَأَرْسَلَ ثَالِثًا، فَجَرَّحُوا هَذَا أَيْضًا وَأَخْرَجُوهُ. | ١٢ 12 |
ତେଲା ଲିଜ ସାକାର୍ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗତିରେକେ ବେକେ । ସ୍ଲେରେଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ଡିଗ୍ ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ଆଚିନା ଆବାନାଚେ ଲିଜ ପାଦାପାକା ଜଗ୍ତିଲିଗ୍ ବିଆର୍ଗେ ।
| فَقَالَ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ: مَاذَا أَفْعَلُ؟ أُرْسِلُ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبَ، لَعَلَّهُمْ إِذَا رَأَوْهُ يَهَابُونَ! | ١٣ 13 |
ଲିଜନେ ସାକାର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏବେ ନେଙ୍ଗ୍ ମେଁ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଏ? ନେଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ନିଜର୍ ଗଡ଼େଅକେ ମ୍ବେଏ । ଡିଲାଡିଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଗଡ଼େଅକେ ସ୍ଲେରେଇଙ୍ଗ୍ ମାନେଃ ଆର୍ଏ ।
| فَلَمَّا رَآهُ ٱلْكَرَّامُونَ تَآمَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: هَذَا هُوَ ٱلْوَارِثُ! هَلُمُّوا نَقْتُلْهُ لِكَيْ يَصِيرَ لَنَا ٱلْمِيرَاثُ! | ١٤ 14 |
ସ୍ଲେରେଇଂ ସାଉକାର୍ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ସାମୁଆଁଚେ ବାଲିର୍ବାତା ଆର୍କେ, ‘କିମେ ତ ଲିଜ ସାକାର୍ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ । ନେନେ ଆମେକେ ବାଗୁଏଃ ବିଃଲା ଲିଜ ବ୍ରି ସାପା ନେନେ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଏ’ ।
| فَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْكَرْمِ وَقَتَلُوهُ. فَمَاذَا يَفْعَلُ بِهِمْ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ؟ | ١٥ 15 |
ତେଲା ସ୍ଲେରେଇଂ ସାକାର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ତାଡ଼୍ତେ ବାଗୁଏଃ ବିଃ ଆର୍କେ ଆରି ଡୁଗ୍ଡି ପାଦାପାକା ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ବିଆର୍ଗେ । ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ ଏବେ ଲିଜ ସାଉକାର୍ ମେଁନେ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ?
| يَأْتِي وَيُهْلِكُ هَؤُلَاءِ ٱلْكَرَّامِينَ وَيُعْطِي ٱلْكَرْمَ لِآخَرِينَ». فَلَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «حَاشَا!». | ١٦ 16 |
ମେଁ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆତେନ୍ ସ୍ଲେଲେଇଂକେ ତାଡ଼୍ତେ ବାଗୁଏଃ ବିଃଆରେ । ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଆତେନ୍ ଲିଜକେ ଆରି ଉଡ଼ି ସ୍ଲେରେକେ ବାଟା ବିଏ ।” ରେମୁଆଁଇଂ ଆକେନ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଜେ “ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ଅଃନା ଡିଗ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।”
| فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «إِذًا مَا هُوَ هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ: ٱلْحَجَرُ ٱلَّذِي رَفَضَهُ ٱلْبَنَّاؤُونَ هُوَ قَدْ صَارَ رَأْسَ ٱلزَّاوِيَةِ؟ | ١٧ 17 |
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ କେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ଦରମ୍ ପୁରାନ୍ନିଆ ଏନ୍ ପଦ୍ନେ ଅର୍ତ ମେଁନେ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ: ସାମୁଆଁ ମିସ୍ତିରିଇଂ ଆଣ୍ଡିନେ ବ୍ରିକେ ମନ୍ ଆଡିଂଆର୍କେ ଏକେ କନ୍ନେ ମୁଲ୍ ବ୍ରି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେକେ ।
| كُلُّ مَنْ يَسْقُطُ عَلَى ذَلِكَ ٱلْحَجَرِ يَتَرَضَّضُ، وَمَنْ سَقَطَ هُوَ عَلَيْهِ يَسْحَقُهُ!». | ١٨ 18 |
ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ଆତେନ୍ ବ୍ରି ଆଡ଼ାତ୍ରା କସ୍ରେଚେ ଲଃଏ ମେଁନେ ନ୍ତି ଞ୍ଚ ପାକ୍ଚି ୱେଏ । ମାତର୍ ଆତେନ୍ ବ୍ରି ଜା ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲଃଏ ଆତେନ୍ ଆମେକେ ବାଲି ସୁଗୁଆ ଗୁଣ୍ଡ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିଏ ।”
| فَطَلَبَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ أَنْ يُلْقُوا ٱلْأَيَادِيَ عَلَيْهِ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ، وَلَكِنَّهُمْ خَافُوا ٱلشَّعْبَ، لِأَنَّهُمْ عَرَفُوا أَنَّهُ قَالَ هَذَا ٱلْمَثَلَ عَلَيْهِمْ. | ١٩ 19 |
“ଦର୍ମ ସାସ୍ତ୍ରି ଆରି ମ୍ନା ପୁଜାରିଇଂ ଜିସୁବାନ୍ ଏନ୍ ଉସ୍ରା ଅଁଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟା ଆର୍କେ ଜେ ଆକେନ୍ ଉସ୍ରା ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବିସଏରେ ବାଲିର୍ବକେ । ତେସା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ସମାନ୍ ବେଲା ବନ୍ଦି ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଚାଏଁଆର୍କେ । ମାତର୍ ରେମୁଆଁଇଂ ମାରିୟାଃ ମେଃନେ ଡିଙ୍ଗ୍ବିଆର୍ଏ ଆତେନ୍ସା ମେଇଂ ବୁଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।”
| فَرَاقَبُوهُ وَأَرْسَلُوا جَوَاسِيسَ يَتَرَاءَوْنَ أَنَّهُمْ أَبْرَارٌ لِكَيْ يُمْسِكُوهُ بِكَلِمَةٍ، حَتَّى يُسَلِّمُوهُ إِلَى حُكْمِ ٱلْوَالِي وَسُلْطَانِهِ. | ٢٠ 20 |
ତେସା ମେଇଂ ସୁଜଗ୍ ତୁର୍ଆର୍କେ । ଜିସୁକେ ରୋମୀୟ ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ଡାଗ୍ରା ଆସା ବିନ୍ସା ନିଜେକେ ଦରମ୍ ଆଃସୁଏମ୍ୟାକ୍ନେ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ଗୁପ୍ତଡଙ୍ଗାରେକେ ମେଇଂ ବେଆର୍କେ ।
| فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ بِٱلِٱسْتِقَامَةِ تَتَكَلَّمُ وَتُعَلِّمُ، وَلَا تَقْبَلُ ٱلْوُجُوهَ، بَلْ بِٱلْحَقِّ تُعَلِّمُ طَرِيقَ ٱللهِ. | ٢١ 21 |
ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ଗୁରୁ ନେନେ ମ୍ୟା ନେଲେକେ ଜେ ପେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ପେଡିଂ ଆରି ବ୍ନାଲିର୍ ବିଃ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆତେନ୍ ସାପା ଟିକ୍ । ନାନେ ଜା ଆଡ଼ାତ୍ରା ଡିଗ୍ ନାବୁଟ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଇସ୍ପର୍ନେ ଇକ୍ଚା ବିସୟ୍ରେ ସତ୍ ବୁଦି ବିଃ ନାମ୍ୟାଃକେ ।
| أَيَجُوزُ لَنَا أَنْ نُعْطِيَ جِزْيَةً لِقَيْصَرَ أَمْ لَا؟». | ٢٢ 22 |
ଆନେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ । କାଇସର୍କେ ସିସ୍ତୁ ବିନେ ନିଅମ୍ ଲେଃ ଣ୍ଡୁ?”
| فَشَعَرَ بِمَكْرِهِمْ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تُجَرِّبُونَنِي؟ | ٢٣ 23 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଚାଲାକି ମ୍ୟାଚେ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
| أَرُونِي دِينَارًا. لِمَنِ ٱلصُّورَةُ وَٱلْكِتَابَةُ؟». فَأَجَابُوا وَقَالوُا: «لِقَيْصَرَ». | ٢٤ 24 |
“ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରୁପା ଡାବୁ ଆଃକେଲା । ଆକେନ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଜାନେ ଚିତ୍ର ଆରି ମ୍ନି ଲେଃକେ?” ମେଇଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ବିଃଆର୍କେ “କାଇସରନେ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوا إِذًا مَا لِقَيْصَرَ لِقَيْصَرَ وَمَا لِلهِ للهِ». | ٢٥ 25 |
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ଆଣ୍ଡିନେ କାଇସର୍ନେ ଆତେନ୍ କାଇସର୍କେ ବିଃପା ଆଣ୍ଡିନେ ପର୍ମେସର୍ନେ ଆତେନ୍ ପର୍ମେସର୍କେ ବିଃପା ।”
| فَلَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُمْسِكُوهُ بِكَلِمَةٍ قُدَّامَ ٱلشَّعْبِ، وَتَعَجَّبُوا مِنْ جَوَابِهِ وَسَكَتُوا. | ٢٦ 26 |
ଆତ୍ବା ମେଇଂ ଜିସୁନେ ବୁଲ୍ ସାମୁଆଁ ସା ମାୟାଚେ । ଆରି ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁନେ ଏନ୍ ବୁଦି ସୁଗୁଆ ଉତର୍ ଅଁଚେ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେ ଆର୍ଗେ । ମେଇଂ ମେଃଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
| وَحَضَرَ قَوْمٌ مِنَ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ، ٱلَّذِينَ يُقَاوِمُونَ أَمْرَ ٱلْقِيَامَةِ، وَسَأَلُوهُ | ٢٧ 27 |
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ରେମୁଆଁଇଂନେ ଗୁଏଚେ ମ୍ବ୍ରନେଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଃମ୍ୟାଃକ୍ନେ ଉଡ଼ି ସାଦୁକୀଇଂ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଲିଆକୁ ସାମୁଆଁକେ
| قَائِلِيِنَ: «يَا مُعَلِّمُ، كَتَبَ لَنَا مُوسَى: إِنْ مَاتَ لِأَحَدٍ أَخٌ وَلَهُ ٱمْرَأَةٌ، وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، يَأْخُذُ أَخُوهُ ٱلْمَرْأَةَ وَيُقِيمُ نَسْلًا لِأَخِيهِ. | ٢٨ 28 |
“ଗୁରୁ ମୋଶା ନେନେ ସା ଗୁଆର୍ ବଗେ ଜେ ଜଦି ମୁଇଂ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ଙ୍ଗିରେ ମେଁ ଡିଗ୍ ଗୋ ଗିସିଆ ମାକେଚେ ଗୁଏ ୱେଏ ତେଲା ମେଁ ବୟାଁ ଡିଲାଡିଗ୍ ଆତେନ୍ ଗୁଏକ୍ନେ ବୟାଁନେ କୁନେଡ଼େକେ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ତେଲା ସିନା ମେଁ ଆତେନ୍ ଗୁଏ ୱେକ୍ନେ ବୟାଁ ନ୍ସା ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ବାନ୍ ଗୋ ଗିସିଆ ବଁସ୍କୁଲ୍ ଆମ୍ନା ୟାଏ ।
| فَكَانَ سَبْعَةُ إِخْوَةٍ. وَأَخَذَ ٱلْأَوَّلُ ٱمْرَأَةً وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، | ٢٩ 29 |
ମୁଇଂ ଜାଗାନ୍ନିଆ ଗୁ ବୟାଁ ଲେଃଆର୍କେ । ମ୍ନା ବୟାଁ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃଗେ । ମୁଇଂ ଡିଗ୍ ଗଗିସିଆ ମାକେଚେ ଗୁଏୱେକେ ।
| فَأَخَذَ ٱلثَّانِي ٱلْمَرْأَةَ وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، | ٣٠ 30 |
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏଃକେ ଆରି ମୁଇଂଜା ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମାତର୍ ମେଁ ଡିଗ୍ ଗୁଏ ୱେକେ ।
| ثُمَّ أَخَذَهَا ٱلثَّالِثُ، وَهَكَذَا ٱلسَّبْعَةُ. وَلَمْ يَتْرُكُوا وَلَدًا وَمَاتُوا. | ٣١ 31 |
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ବାରି ମୁଇଂଜା ବୟାଁ ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏଃକେ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆରି ଗୁଏ ୱେକେ । ବିନ୍ ବୟାଁଇଂନ୍ନିଆ ଡିଗ୍ ଡେତ୍ରକମ୍ ଗଟେକେ । ମେଇଂ ସାପାରେ ଗୁଏ ୱେକେ ଆରି ଜାନେ ଡିଗ୍ ଗଗିସିଆ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଲେଃଗେ ଣ୍ଡୁ ।
| وَآخِرَ ٱلْكُلِّ مَاتَتِ ٱلْمَرْأَةُ أَيْضًا. | ٣٢ 32 |
ସାରାସାରି ବେଲା ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଡିଗ୍ ଗୁଏ ୱେକେ ।
| فَفِي ٱلْقِيَامَةِ، لِمَنْ مِنْهُمْ تَكُونُ زَوْجَةً؟ لِأَنَّهَا كَانَتْ زَوْجَةً لِلسَّبْعَةِ!». | ٣٣ 33 |
ଗୁକ୍ଲିଗ୍ ବୟାଁ ଜାକ ଆମେକେ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍ ଲେଃଗେ । ତେଲା ଉଡ଼ିବେଲା ରେମୁଆଁ ଗୁଏଚେ ଜିବନ୍ ଆବାଚେ ତଡ଼ିଆଏ ଆତେନ୍ ବେଲା ଏନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଜାନେ କୁନୁଏଡ଼େ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَبْنَاءُ هَذَا ٱلدَّهْرِ يُزَوِّجُونَ وَيُزَوَّجُونَ، (aiōn g165) | ٣٤ 34 |
ଜିସୁ ସାଦୁକୀଇଂକେ ବାଲିର୍କେ, “ସଂସାର୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ନିଜେ ନିଜେ ବିତ୍ରେ ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍ମ୍ୟାଆର୍କେ, ବିହେ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ବିଃମ୍ୟାକେ । (aiōn g165)
| وَلَكِنَّ ٱلَّذِينَ حُسِبُوا أَهْلًا لِلْحُصُولِ عَلَى ذَلِكَ ٱلدَّهْرِ وَٱلْقِيَامَةِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، لَا يُزَوِّجُونَ وَلَا يُزَوَّجُونَ، (aiōn g165) | ٣٥ 35 |
ମାତର୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ଗୁଏଚେ ଆରି ତଡ଼ିଆନ୍ସା ଚେସ୍ଟା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଆରି ମେଇଂ ଏନ୍ ଜିବନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ଆରି ମୁଇଂତର୍ ଜିବନ୍ ଲେଃ ଆର୍ଏ । ଆତେନ୍ ଜିବନ୍ରେ ମେଇଂ ବିହେ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ ଣ୍ଡୁ ଲେଃ ବିହେ ଆବିଆର୍ ଣ୍ଡୁ? (aiōn g165)
| إِذْ لَا يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يَمُوتُوا أَيْضًا، لِأَنَّهُمْ مِثْلُ ٱلْمَلَائِكَةِ، وَهُمْ أَبْنَاءُ ٱللهِ، إِذْ هُمْ أَبْنَاءُ ٱلْقِيَامَةِ. | ٣٦ 36 |
କିତଂନ୍ନିଆ ରେମୁଆଁଇଂ କିତଂନେ ଦୁତ୍ଇଂ ସୁଗୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ଆରି ମେଇଙ୍ଗ୍ ଅଃନାଡିଗ୍ ଆଗୁଏଆର୍ ଣ୍ଡୁ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ପର୍ମେସର୍ନେ ଗଗିସିଆ ଡାଗ୍ଲା ଗୁଏକ୍ନେବାନ୍ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ତର୍ ମ୍ବ୍ରଚେ ମେଇଂ ତଡ଼ିଆ ଆର୍ଏ ।
| وَأَمَّا أَنَّ ٱلْمَوْتَى يَقُومُونَ، فَقَدْ دَلَّ عَلَيْهِ مُوسَى أَيْضًا فِي أَمْرِ ٱلْعُلَّيْقَةِ كَمَا يَقُولُ: اَلرَّبُّ إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ. | ٣٧ 37 |
ମୋଶା ନିମାଣ୍ଡା ବାବ୍ରେ ଆକେ ବଗେ ଜେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଗୁଏଚେ ଆର୍ମୁଇଂତର୍ ମ୍ବ୍ରଆର୍ଏ । ଡୁଆନେ ଲାଟା ବିସୟ୍ରେ ଗୁଆର୍ବକ୍ନେ ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ମୋଶା ମାପ୍ରୁକେ ବାସଂବକେ, ନେ ଅବ୍ରାହାମ୍ନେ ପର୍ମେସର୍ ଇସାକ୍ନେ ପର୍ମେସର୍ ଜାକୁବ୍ନେ ପର୍ମେସର୍ ଡାଗ୍ଚେ ଗୁଆର୍ ବକେ ।
| وَلَيْسَ هُوَ إِلَهَ أَمْوَاتٍ بَلْ إِلَهُ أَحْيَاءٍ، لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ عِنْدَهُ أَحْيَاءٌ». | ٣٨ 38 |
ଜଦି ପର୍ମେସର୍ ବାସଙ୍ଗ୍ବକେ ଜେ ମେଁ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ପର୍ମେସର୍ ତେଲା ଏନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ସତ୍ରେ ଆଗୁଏ ଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ । ମେଁ ମାତର୍ ଜିବନ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ପର୍ମେସର୍ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ପର୍ମେସର୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ମେଇଂ ସାପାରେ ଜିବନ୍ ଲେଃ ଆର୍କେ ।”
| فَأجَابَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْكَتَبَةِ وَقَالوا: «يَا مُعَلِّمُ، حَسَنًا قُلْتَ!». | ٣٩ 39 |
ଦର୍ମସାସ୍ତ୍ରିଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ଗୁରୁ ନାନେ ଉତର୍ ନିମାଣ୍ଡା ଲେଃଗେ ।”
| وَلَمْ يَتَجَاسَرُوا أَيْضًا أَنْ يَسْأَلُوهُ عَنْ شَيْءٍ. | ٤٠ 40 |
ଜିସୁକେ ଆରି ମାଲେ ପ୍ରସ୍ନ ସାଲ୍ୟାକୁନେ ଜା ଡିଗ୍ ସାହାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «كَيْفَ يَقُولُونَ إِنَّ ٱلْمَسِيحَ ٱبْنُ دَاوُدَ؟ | ٤١ 41 |
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ରେମୁଆଁ ମେସା ବାଲିର୍ଆର୍ଡିଂକେ ଜେ କିସ୍ଟ ଦାଉଦ୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ?
| وَدَاوُدُ نَفْسُهُ يَقُولُ فِي كِتَابِ ٱلْمَزَامِيرِ: قَالَ ٱلرَّبُّ لِرَبِّي: ٱجْلِسْ عَنْ يَمِينِي | ٤٢ 42 |
ଗୀତସଂହିତାନ୍ନିଆ ଦାଉଦ୍ ମେଁ ନିଜେ ବାଲିର୍ ବକେ: ସାମୁଆଁ ମାପ୍ରୁ ପର୍ମେସର୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମାପ୍ରୁ କ୍ରିସ୍ଟକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ: ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା ନେଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ରା କଲା ।
| حَتَّى أَضَعَ أَعْدَاءَكَ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْكَ. | ٤٣ 43 |
ନେନେ ଉଡ଼ିବେଲା ଜାକ ପେନେ ସତ୍ରୁଇଂକେ ନାଁନେ ଞ୍ଚ ବୁନ୍ଦେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ ଜାକ ଆତେନ୍ ବେଲା ଜାକ ନେଁନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା କଲାଃଲା ।
| فَإِذًا دَاوُدُ يَدْعُوهُ رَبًّا. فَكَيْفَ يَكُونُ ٱبْنَهُ؟». | ٤٤ 44 |
ଦାଉଦ୍ ମସିହକେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମାପ୍ରୁ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ତେଲା ମସିହ ଡିରକମ୍ ଦାଉଦ୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଡିଙ୍ଗ୍ୟାଏ? ଏନ୍ ମ୍ୱାୟାନେ ସାମୁଆଁ ଡିରକମ୍ ସତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଇଁୟାଏ?”
| وَفِيمَا كَانَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَسْمَعُونَ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: | ٤٥ 45 |
ସାପା ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁ ଆର୍ଡିଙ୍ଗେ । ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
| «ٱحْذَرُوا مِنَ ٱلْكَتَبَةِ ٱلَّذِينَ يَرْغَبُونَ ٱلْمَشْيَ بِٱلطَّيَالِسَةِ، وَيُحِبُّونَ ٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَٱلْمَجَالِسَ ٱلْأُولَى فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلْمُتَّكَآتِ ٱلْأُولَى فِي ٱلْوَلَائِمِ. | ٤٦ 46 |
“ଦର୍ମ ସାସ୍ତ୍ରିଇଂବାନ୍ ତରକ୍ ଲାଃଲାପା! ଚ୍ଲେ ପାଟାଇ ସଃଚେ ଅଲେଙ୍ଗ୍ନ୍ସାଃ, ବାରି ସାନ୍ତାନ୍ନିଆ ସାର୍ଲ, କୁକପାର୍ ଡୁଆନ୍ନିଆ ମ୍ନାଃ କୁର୍ଚି ଆରି ବଜିନ୍ନିଆ ମ୍ନାଃ ଜାଗା ବଲ୍ ବାଆର୍ଏ ।
| اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ بُيُوتَ ٱلْأَرَامِلِ، وَلِعِلَّةٍ يُطِيلُونَ ٱلصَّلَوَاتِ. هَؤُلَاءِ يَأْخُذُونَ دَيْنُونَةً أَعْظَمَ!». | ٤٧ 47 |
ମେଇଂ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏଇଂନେ ଡୁଆ ବାଜାର୍ ନାଲେଚେ ଡୁଂଡ ମ୍ୟାକେ । ମେଇଂ ଚ୍ଲେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ନିଜ୍କେ ନିମାଣ୍ଡା ଆସୁଏ ନ୍ସା ଚେସ୍ଟା ଡିଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟା ଆର୍କେ । ପର୍ମେସର୍ ଦେଃକେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ଡଣ୍ଡ୍ ବିଏ ।”
