لُوقا 2
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ صَدَرَ أَمْرٌ مِنْ أُوغُسْطُسَ قَيْصَرَ بِأَنْ يُكْتَتَبَ كُلُّ ٱلْمَسْكُونَةِ. | ١ 1 |
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ନାମାନି ଲେଖଯିତୁମ୍ ଅଗସ୍ତକୈସର ଆଜ୍ଞାପଯାମାସ|
| وَهَذَا ٱلِٱكْتِتَابُ ٱلْأَوَّلُ جَرَى إِذْ كَانَ كِيرِينِيُوسُ وَالِيَ سُورِيَّةَ. | ٢ 2 |
ତଦନୁସାରେଣ କୁରୀଣିଯନାମନି ସୁରିଯାଦେଶସ୍ୟ ଶାସକେ ସତି ନାମଲେଖନଂ ପ୍ରାରେଭେ|
| فَذَهَبَ ٱلْجَمِيعُ لِيُكْتَتَبُوا، كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى مَدِينَتِهِ. | ٣ 3 |
ଅତୋ ହେତୋ ର୍ନାମ ଲେଖିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜନାଃ ସ୍ୱୀଯଂ ସ୍ୱୀଯଂ ନଗରଂ ଜଗ୍ମୁଃ|
| فَصَعِدَ يُوسُفُ أَيْضًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ مِنْ مَدِينَةِ ٱلنَّاصِرَةِ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ، إِلَى مَدِينَةِ دَاوُدَ ٱلَّتِي تُدْعَى بَيْتَ لَحْمٍ، لِكَوْنِهِ مِنْ بَيْتِ دَاوُدَ وَعَشِيرَتِهِ، | ٤ 4 |
ତଦାନୀଂ ଯୂଷଫ୍ ନାମ ଲେଖିତୁଂ ୱାଗ୍ଦତ୍ତଯା ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟଯା ଗର୍ବ୍ଭୱତ୍ୟା ମରିଯମା ସହ ସ୍ୱଯଂ ଦାଯୂଦଃ ସଜାତିୱଂଶ ଇତି କାରଣାଦ୍ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ନାସରତ୍ନଗରାଦ୍
| لِيُكْتَتَبَ مَعَ مَرْيَمَ ٱمْرَأَتِهِ ٱلْمَخْطُوبَةِ وَهِيَ حُبْلَى. | ٥ 5 |
ଯିହୂଦାପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ବୈତ୍ଲେହମାଖ୍ୟଂ ଦାଯୂଦ୍ନଗରଂ ଜଗାମ|
| وَبَيْنَمَا هُمَا هُنَاكَ تَمَّتْ أَيَّامُهَا لِتَلِدَ. | ٦ 6 |
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ତଯୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋଃ ସତୋ ର୍ମରିଯମଃ ପ୍ରସୂତିକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ
| فَوَلَدَتِ ٱبْنَهَا ٱلْبِكْرَ وَقَمَّطَتْهُ وَأَضْجَعَتْهُ فِي ٱلْمِذْوَدِ، إِذْ لَمْ يَكُنْ لَهُمَا مَوْضِعٌ فِي ٱلْمَنْزِلِ. | ٧ 7 |
ସା ତଂ ପ୍ରଥମସୁତଂ ପ୍ରାସୋଷ୍ଟ କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ୱାସଗୃହେ ସ୍ଥାନାଭାୱାଦ୍ ବାଲକଂ ୱସ୍ତ୍ରେଣ ୱେଷ୍ଟଯିତ୍ୱା ଗୋଶାଲାଯାଂ ସ୍ଥାପଯାମାସ|
| وَكَانَ فِي تِلْكَ ٱلْكُورَةِ رُعَاةٌ مُتَبَدِّينَ يَحْرُسُونَ حِرَاسَاتِ ٱللَّيْلِ عَلَى رَعِيَّتِهِمْ، | ٨ 8 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯେ କିଯନ୍ତୋ ମେଷପାଲକାଃ ସ୍ୱମେଷୱ୍ରଜରକ୍ଷାଯୈ ତତ୍ପ୍ରଦେଶେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ରଜନ୍ୟାଂ ପ୍ରାନ୍ତରେ ପ୍ରହରିଣଃ କର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି,
| وَإِذَا مَلَاكُ ٱلرَّبِّ وَقَفَ بِهِمْ، وَمَجْدُ ٱلرَّبِّ أَضَاءَ حَوْلَهُمْ، فَخَافُوا خَوْفًا عَظِيمًا. | ٩ 9 |
ତେଷାଂ ସମୀପଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତ ଆଗତ୍ୟୋପତସ୍ଥୌ; ତଦା ଚତୁଷ୍ପାର୍ଶ୍ୱେ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ତେଜସଃ ପ୍ରକାଶିତତ୍ୱାତ୍ ତେଽତିଶଶଙ୍କିରେ|
| فَقَالَ لَهُمُ ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَافُوا! فَهَا أَنَا أُبَشِّرُكُمْ بِفَرَحٍ عَظِيمٍ يَكُونُ لِجَمِيعِ ٱلشَّعْبِ: | ١٠ 10 |
ତଦା ସ ଦୂତ ଉୱାଚ ମା ଭୈଷ୍ଟ ପଶ୍ୟତାଦ୍ୟ ଦାଯୂଦଃ ପୁରେ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ତ୍ରାତା ପ୍ରଭୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽଜନିଷ୍ଟ,
| أَنَّهُ وُلِدَ لَكُمُ ٱلْيَوْمَ فِي مَدِينَةِ دَاوُدَ مُخَلِّصٌ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱلرَّبُّ. | ١١ 11 |
ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ମହାନନ୍ଦଜନକମ୍ ଇମଂ ମଙ୍ଗଲୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯାମି|
| وَهَذِهِ لَكُمُ ٱلْعَلَامَةُ: تَجِدُونَ طِفْلًا مُقَمَّطًا مُضْجَعًا فِي مِذْوَدٍ». | ١٢ 12 |
ଯୂଯଂ (ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା) ୱସ୍ତ୍ରୱେଷ୍ଟିତଂ ତଂ ବାଲକଂ ଗୋଶାଲାଯାଂ ଶଯନଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀଦଂ ଚିହ୍ନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| وَظَهَرَ بَغْتَةً مَعَ ٱلْمَلَاكِ جُمْهُورٌ مِنَ ٱلْجُنْدِ ٱلسَّمَاوِيِّ مُسَبِّحِينَ ٱللهَ وَقَائِلِينَ: | ١٣ 13 |
ଦୂତ ଇମାଂ କଥାଂ କଥିତୱତି ତତ୍ରାକସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଃ ପୃତନା ଆଗତ୍ୟ କଥାମ୍ ଇମାଂ କଥଯିତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନନ୍ୱୱାଦିଷୁଃ, ଯଥା,
| «ٱلْمَجْدُ لِلهِ فِي ٱلْأَعَالِي، وَعَلَى ٱلْأَرْضِ ٱلسَّلَامُ، وَبِالنَّاسِ ٱلْمَسَرَّةُ». | ١٤ 14 |
ସର୍ୱ୍ୱୋର୍ଦ୍ୱ୍ୱସ୍ଥୈରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମା ସମ୍ପ୍ରକାଶ୍ୟତାଂ| ଶାନ୍ତିର୍ଭୂଯାତ୍ ପୃଥିୱ୍ୟାସ୍ତୁ ସନ୍ତୋଷଶ୍ଚ ନରାନ୍ ପ୍ରତି||
| وَلَمَّا مَضَتْ عَنْهُمُ ٱلْمَلَائِكَةُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ، قَالَ ٱلرِّجَالُ ٱلرُّعَاةُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لِنَذْهَبِ ٱلْآنَ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ وَنَنْظُرْ هَذَا ٱلْأَمْرَ ٱلْوَاقِعَ ٱلَّذِي أَعْلَمَنَا بِهِ ٱلرَّبُّ». | ١٥ 15 |
ତତଃ ପରଂ ତେଷାଂ ସନ୍ନିଧେ ର୍ଦୂତଗଣେ ସ୍ୱର୍ଗଂ ଗତେ ମେଷପାଲକାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅୱେଚନ୍ ଆଗଚ୍ଛତ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯାଂ ଘଟନାଂ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍ ତସ୍ୟା ଯାଥର୍ୟଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ୱଯମଧୁନା ବୈତ୍ଲେହମ୍ପୁରଂ ଯାମଃ|
| فَجَاءُوا مُسْرِعِينَ، وَوَجَدُوا مَرْيَمَ وَيُوسُفَ وَٱلطِّفْلَ مُضْجَعًا فِي ٱلْمِذْوَدِ. | ١٦ 16 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ତୂର୍ଣଂ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ମରିଯମଂ ଯୂଷଫଂ ଗୋଶାଲାଯାଂ ଶଯନଂ ବାଲକଞ୍ଚ ଦଦୃଶୁଃ|
| فَلَمَّا رَأَوْهُ أَخْبَرُوا بِٱلْكَلَامِ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمْ عَنْ هَذَا ٱلصَّبِيِّ. | ١٧ 17 |
ଇତ୍ଥଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବାଲକସ୍ୟାର୍ଥେ ପ୍ରୋକ୍ତାଂ ସର୍ୱ୍ୱକଥାଂ ତେ ପ୍ରାଚାରଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
| وَكُلُّ ٱلَّذِينَ سَمِعُوا تَعَجَّبُوا مِمَّا قِيلَ لَهُمْ مِنَ ٱلرُّعَاةِ. | ١٨ 18 |
ତତୋ ଯେ ଲୋକା ମେଷରକ୍ଷକାଣାଂ ୱଦନେଭ୍ୟସ୍ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶୁଶ୍ରୁୱୁସ୍ତେ ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ|
| وَأَمَّا مَرْيَمُ فَكَانَتْ تَحْفَظُ جَمِيعَ هَذَا ٱلْكَلَامِ مُتَفَكِّرَةً بِهِ فِي قَلْبِهَا. | ١٩ 19 |
କିନ୍ତୁ ମରିଯମ୍ ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଘଟନାନାଂ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ୱିୱିଚ୍ୟ ମନସି ସ୍ଥାପଯାମାସ|
| ثُمَّ رَجَعَ ٱلرُّعَاةُ وَهُمْ يُمَجِّدُونَ ٱللهَ وَيُسَبِّحُونَهُ عَلَى كُلِّ مَا سَمِعُوهُ وَرَأَوْهُ كَمَا قِيلَ لَهُمْ. | ٢٠ 20 |
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଦୂତୱିଜ୍ଞପ୍ତାନୁରୂପଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଚ ମେଷପାଲକା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନୁୱାଦଂ ଧନ୍ୟୱାଦଞ୍ଚ କୁର୍ୱ୍ୱାଣାଃ ପରାୱୃତ୍ୟ ଯଯୁଃ|
| وَلَمَّا تَمَّتْ ثَمَانِيَةُ أَيَّامٍ لِيَخْتِنُوا ٱلصَّبِيَّ سُمِّيَ يَسُوعَ، كَمَا تَسَمَّى مِنَ ٱلْمَلَاكِ قَبْلَ أَنْ حُبِلَ بِهِ فِي ٱلْبَطْنِ. | ٢١ 21 |
ଅଥ ବାଲକସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦନକାଲେଽଷ୍ଟମଦିୱସେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ତସ୍ୟ ଗର୍ବ୍ଭସ୍ଥିତେଃ ପୁର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋ ଯଥାଜ୍ଞାପଯତ୍ ତଦନୁରୂପଂ ତେ ତନ୍ନାମଧେଯଂ ଯୀଶୁରିତି ଚକ୍ରିରେ|
| وَلَمَّا تَمَّتْ أَيَّامُ تَطْهِيرِهَا، حَسَبَ شَرِيعَةِ مُوسَى، صَعِدُوا بِهِ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِيُقَدِّمُوهُ لِلرَّبِّ، | ٢٢ 22 |
ତତଃ ପରଂ ମୂସାଲିଖିତୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଅନୁସାରେଣ ମରିଯମଃ ଶୁଚିତ୍ୱକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ,
| كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي نَامُوسِ ٱلرَّبِّ: أَنَّ كُلَّ ذَكَرٍ فَاتِحَ رَحِمٍ يُدْعَى قُدُّوسًا لِلرَّبِّ. | ٢٣ 23 |
"ପ୍ରଥମଜଃ ସର୍ୱ୍ୱଃ ପୁରୁଷସନ୍ତାନଃ ପରମେଶ୍ୱରେ ସମର୍ପ୍ୟତାଂ," ଇତି ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା
| وَلِكَيْ يُقَدِّمُوا ذَبِيحَةً كَمَا قِيلَ فِي نَامُوسِ ٱلرَّبِّ: زَوْجَ يَمَامٍ أَوْ فَرْخَيْ حَمَامٍ. | ٢٤ 24 |
ଯୀଶୁଂ ପରମେଶ୍ୱରେ ସମର୍ପଯିତୁମ୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀଯୱିଧ୍ୟୁକ୍ତଂ କପୋତଦ୍ୱଯଂ ପାରାୱତଶାୱକଦ୍ୱଯଂ ୱା ବଲିଂ ଦାତୁଂ ତେ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆଯଯୁଃ|
| وَكَانَ رَجُلٌ فِي أُورُشَلِيمَ ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، وَهَذَا ٱلرَّجُلُ كَانَ بَارًّا تَقِيًّا يَنْتَظِرُ تَعْزِيَةَ إِسْرَائِيلَ، وَٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ كَانَ عَلَيْهِ. | ٢٥ 25 |
ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରନିୱାସୀ ଶିମିଯୋନ୍ନାମା ଧାର୍ମ୍ମିକ ଏକ ଆସୀତ୍ ସ ଇସ୍ରାଯେଲଃ ସାନ୍ତ୍ୱନାମପେକ୍ଷ୍ୟ ତସ୍ଥୌ କିଞ୍ଚ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ମିନ୍ନାୱିର୍ଭୂତଃ|
| وَكَانَ قَدْ أُوحِيَ إِلَيْهِ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ أَنَّهُ لَا يَرَى ٱلْمَوْتَ قَبْلَ أَنْ يَرَى مَسِيحَ ٱلرَّبِّ. | ٢٦ 26 |
ଅପରଂ ପ୍ରଭୁଣା ପରମେଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତେ ତ୍ରାତରି ତ୍ୱଯା ନ ଦୃଷ୍ଟେ ତ୍ୱଂ ନ ମରିଷ୍ୟସୀତି ୱାକ୍ୟଂ ପୱିତ୍ରେଣ ଆତ୍ମନା ତସ୍ମ ପ୍ରାକଥ୍ୟତ|
| فَأَتَى بِٱلرُّوحِ إِلَى ٱلْهَيْكَلِ. وَعِنْدَمَا دَخَلَ بِٱلصَّبِيِّ يَسُوعَ أَبَوَاهُ، لِيَصْنَعَا لَهُ حَسَبَ عَادَةِ ٱلنَّامُوسِ، | ٢٧ 27 |
ଅପରଞ୍ଚ ଯଦା ଯୀଶୋଃ ପିତା ମାତା ଚ ତଦର୍ଥଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁରୂପଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ତଂ ମନ୍ଦିରମ୍ ଆନିନ୍ୟତୁସ୍ତଦା
| أَخَذَهُ عَلَى ذِرَاعَيْهِ وَبَارَكَ ٱللهَ وَقَالَ: | ٢٨ 28 |
ଶିମିଯୋନ୍ ଆତ୍ମନ ଆକର୍ଷଣେନ ମନ୍ଦିରମାଗତ୍ୟ ତଂ କ୍ରୋଡେ ନିଧାଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସ, ଯଥା,
| «ٱلْآنَ تُطْلِقُ عَبْدَكَ يَا سَيِّدُ حَسَبَ قَوْلِكَ بِسَلَامٍ، | ٢٩ 29 |
ହେ ପ୍ରଭୋ ତୱ ଦାସୋଯଂ ନିଜୱାକ୍ୟାନୁସାରତଃ| ଇଦାନୀନ୍ତୁ ସକଲ୍ୟାଣୋ ଭୱତା ସଂୱିସୃଜ୍ୟତାମ୍|
| لِأَنَّ عَيْنَيَّ قَدْ أَبْصَرَتَا خَلَاصَكَ، | ٣٠ 30 |
ଯତଃ ସକଲଦେଶସ୍ୟ ଦୀପ୍ତଯେ ଦୀପ୍ତିରୂପକଂ|
| ٱلَّذِي أَعْدَدْتَهُ قُدَّامَ وَجْهِ جَمِيعِ ٱلشُّعُوبِ. | ٣١ 31 |
ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକସ୍ୟ ମହାଗୌରୱରୂପକଂ|
| نُورَ إِعْلَانٍ لِلْأُمَمِ، وَمَجْدًا لِشَعْبِكَ إِسْرَائِيلَ». | ٣٢ 32 |
ଯଂ ତ୍ରାଯକଂ ଜନାନାନ୍ତୁ ସମ୍ମୁଖେ ତ୍ୱମଜୀଜନଃ| ସଏୱ ୱିଦ୍ୟତେଽସ୍ମାକଂ ଧ୍ରୱଂ ନଯନନଗୋଚରେ||
| وَكَانَ يُوسُفُ وَأُمُّهُ يَتَعَجَّبَانِ مِمَّا قِيلَ فِيهِ. | ٣٣ 33 |
ତଦାନୀଂ ତେନୋକ୍ତା ଏତାଃ ସକଲାଃ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତସ୍ୟ ମାତା ଯୂଷଫ୍ ଚ ୱିସ୍ମଯଂ ମେନାତେ|
| وَبَارَكَهُمَا سِمْعَانُ، وَقَالَ لِمَرْيَمَ أُمِّهِ: «هَا إِنَّ هَذَا قَدْ وُضِعَ لِسُقُوطِ وَقِيَامِ كَثِيرِينَ فِي إِسْرَائِيلَ، وَلِعَلَامَةٍ تُقَاوَمُ. | ٣٤ 34 |
ତତଃ ପରଂ ଶିମିଯୋନ୍ ତେଭ୍ୟ ଆଶିଷଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ତନ୍ମାତରଂ ମରିଯମମ୍ ଉୱାଚ, ପଶ୍ୟ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶମଧ୍ୟେ ବହୂନାଂ ପାତନାଯୋତ୍ଥାପନାଯ ଚ ତଥା ୱିରୋଧପାତ୍ରଂ ଭୱିତୁଂ, ବହୂନାଂ ଗୁପ୍ତମନୋଗତାନାଂ ପ୍ରକଟୀକରଣାଯ ବାଲକୋଯଂ ନିଯୁକ୍ତୋସ୍ତି|
| وَأَنْتِ أَيْضًا يَجُوزُ فِي نَفْسِكِ سَيْفٌ، لِتُعْلَنَ أَفْكَارٌ مِنْ قُلُوبٍ كَثِيرَةٍ». | ٣٥ 35 |
ତସ୍ମାତ୍ ତୱାପି ପ୍ରାଣାଃ ଶୂଲେନ ୱ୍ୟତ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
| وَكَانَتْ نَبِيَّةٌ، حَنَّةُ بِنْتُ فَنُوئِيلَ مِنْ سِبْطِ أَشِيرَ، وَهِيَ مُتَقدِّمَةٌ فِي أَيَّامٍ كَثِيرَةٍ، قَدْ عَاشَتْ مَعَ زَوْجٍ سَبْعَ سِنِينَ بَعْدَ بُكُورِيَّتِهَا. | ٣٦ 36 |
ଅପରଞ୍ଚ ଆଶେରସ୍ୟ ୱଂଶୀଯଫିନୂଯେଲୋ ଦୁହିତା ହନ୍ନାଖ୍ୟା ଅତିଜରତୀ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ୍ୟେକା ଯା ୱିୱାହାତ୍ ପରଂ ସପ୍ତ ୱତ୍ସରାନ୍ ପତ୍ୟା ସହ ନ୍ୟୱସତ୍ ତତୋ ୱିଧୱା ଭୂତ୍ୱା ଚତୁରଶୀତିୱର୍ଷୱଯଃପର୍ୟ୍ୟନତଂ
| وَهِيَ أَرْمَلَةٌ نَحْوَ أَرْبَعٍ وَثَمَانِينَ سَنَةً، لَا تُفَارِقُ ٱلْهَيْكَلَ، عَابِدَةً بِأَصْوَامٍ وَطَلِبَاتٍ لَيْلًا وَنَهَارًا. | ٣٧ 37 |
ମନ୍ଦିରେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୈର୍ଦିୱାନିଶମ୍ ଈଶ୍ୱରମ୍ ଅସେୱତ ସାପି ସ୍ତ୍ରୀ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ମନ୍ଦିରମାଗତ୍ୟ
| فَهِيَ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ وَقَفَتْ تُسَبِّحُ ٱلرَّبَّ، وَتَكَلَّمَتْ عَنْهُ مَعَ جَمِيعِ ٱلْمُنْتَظِرِينَ فِدَاءً فِي أُورُشَلِيمَ. | ٣٨ 38 |
ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ ଚକାର, ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରୱାସିନୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ମୁକ୍ତିମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥିତାସ୍ତାନ୍ ଯୀଶୋର୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାପଯାମାସ|
| وَلَمَّا أَكْمَلُوا كُلَّ شَيْءٍ حَسَبَ نَامُوسِ ٱلرَّبِّ، رَجَعُوا إِلَى ٱلْجَلِيلِ إِلَى مَدِينَتِهِمُ ٱلنَّاصِرَةِ. | ٣٩ 39 |
ଇତ୍ଥଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ କର୍ମ୍ମସୁ କୃତେଷୁ ତୌ ପୁନଶ୍ଚ ଗାଲୀଲୋ ନାସରତ୍ନାମକଂ ନିଜନଗରଂ ପ୍ରତସ୍ଥାତେ|
| وَكَانَ ٱلصَّبِيُّ يَنْمُو وَيَتَقَوَّى بِٱلرُّوحِ، مُمْتَلِئًا حِكْمَةً، وَكَانَتْ نِعْمَةُ ٱللهِ عَلَيْهِ. | ٤٠ 40 |
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ବାଲକଃ ଶରୀରେଣ ୱୃଦ୍ଧିମେତ୍ୟ ଜ୍ଞାନେନ ପରିପୂର୍ଣ ଆତ୍ମନା ଶକ୍ତିମାଂଶ୍ଚ ଭୱିତୁମାରେଭେ ତଥା ତସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହୋ ବଭୂୱ|
| وَكَانَ أَبَوَاهُ يَذْهَبَانِ كُلَّ سَنَةٍ إِلَى أُورُشَلِيمَ فِي عِيدِ ٱلْفِصْحِ. | ٤١ 41 |
ତସ୍ୟ ପିତା ମାତା ଚ ପ୍ରତିୱର୍ଷଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସମଯେ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଅଗଚ୍ଛତାମ୍|
| وَلَمَّا كَانَتْ لَهُ ٱثْنَتَا عَشْرَةَ سَنَةً صَعِدُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ كَعَادَةِ ٱلْعِيدِ. | ٤٢ 42 |
ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୌ ଦ୍ୱାଦଶୱର୍ଷୱଯସ୍କେ ସତି ତୌ ପର୍ୱ୍ୱସମଯସ୍ୟ ରୀତ୍ୟନୁସାରେଣ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା
| وَبَعْدَمَا أَكْمَلُوا ٱلْأَيَّامَ بَقِيَ عِنْدَ رُجُوعِهِمَا ٱلصَّبِيُّ يَسُوعُ فِي أُورُشَلِيمَ، وَيُوسُفُ وَأُمُّهُ لَمْ يَعْلَمَا. | ٤٣ 43 |
ପାର୍ୱ୍ୱଣଂ ସମ୍ପାଦ୍ୟ ପୁନରପି ୱ୍ୟାଘୁଯ୍ୟ ଯାତଃ କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁର୍ବାଲକୋ ଯିରୂଶାଲମି ତିଷ୍ଠତି| ଯୂଷଫ୍ ତନ୍ମାତା ଚ ତଦ୍ ଅୱିଦିତ୍ୱା
| وَإِذْ ظَنَّاهُ بَيْنَ ٱلرُّفْقَةِ، ذَهَبَا مَسِيرَةَ يَوْمٍ، وَكَانَا يَطْلُبَانِهِ بَيْنَ ٱلْأَقْرِبَاءِ وَٱلْمَعَارِفِ. | ٤٤ 44 |
ସ ସଙ୍ଗିଭିଃ ସହ ୱିଦ୍ୟତ ଏତଚ୍ଚ ବୁଦ୍ୱ୍ୱା ଦିନୈକଗମ୍ୟମାର୍ଗଂ ଜଗ୍ମତୁଃ| କିନ୍ତୁ ଶେଷେ ଜ୍ଞାତିବନ୍ଧୂନାଂ ସମୀପେ ମୃଗଯିତ୍ୱା ତଦୁଦ୍ଦେଶମପ୍ରାପ୍ୟ
| وَلَمَّا لَمْ يَجِدَاهُ رَجَعَا إِلَى أُورُشَلِيمَ يَطْلُبَانِهِ. | ٤٥ 45 |
ତୌ ପୁନରପି ଯିରୂଶାଲମମ୍ ପରାୱୃତ୍ୟାଗତ୍ୟ ତଂ ମୃଗଯାଞ୍ଚକ୍ରତୁଃ|
| وَبَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ وَجَدَاهُ فِي ٱلْهَيْكَلِ، جَالِسًا فِي وَسْطِ ٱلْمُعَلِّمِينَ، يَسْمَعُهُمْ وَيَسْأَلُهُمْ. | ٤٦ 46 |
ଅଥ ଦିନତ୍ରଯାତ୍ ପରଂ ପଣ୍ଡିତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ତେଷାଂ କଥାଃ ଶୃଣ୍ୱନ୍ ତତ୍ତ୍ୱଂ ପୃଚ୍ଛଂଶ୍ଚ ମନ୍ଦିରେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ଦୃଷ୍ଟଃ|
| وَكُلُّ ٱلَّذِينَ سَمِعُوهُ بُهِتُوا مِنْ فَهْمِهِ وَأَجْوِبَتِهِ. | ٤٧ 47 |
ତଦା ତସ୍ୟ ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରୈଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶ୍ରୋତାରୋ ୱିସ୍ମଯମାପଦ୍ୟନ୍ତେ|
| فَلَمَّا أَبْصَرَاهُ ٱنْدَهَشَا. وَقَالَتْ لَهُ أُمُّهُ: «يَا بُنَيَّ، لِمَاذَا فَعَلْتَ بِنَا هَكَذَا؟ هُوَذَا أَبُوكَ وَأَنَا كُنَّا نَطْلُبُكَ مُعَذَّبَيْنِ!» | ٤٨ 48 |
ତାଦୃଶଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଜନକୋ ଜନନୀ ଚ ଚମଚ୍ଚକ୍ରତୁଃ କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ମାତା ତମୱଦତ୍, ହେ ପୁତ୍ର, କଥମାୱାଂ ପ୍ରତୀତ୍ଥଂ ସମାଚରସ୍ତ୍ୱମ୍? ପଶ୍ୟ ତୱ ପିତାହଞ୍ଚ ଶୋକାକୁଲୌ ସନ୍ତୌ ତ୍ୱାମନ୍ୱିଚ୍ଛାୱଃ ସ୍ମ|
| فَقَالَ لَهُمَا: «لِمَاذَا كُنْتُمَا تَطْلُبَانِنِي؟ أَلَمْ تَعْلَمَا أَنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ أَكُونَ فِي مَا لِأَبِي؟». | ٤٩ 49 |
ତତଃ ସୋୱଦତ୍ କୁତୋ ମାମ୍ ଅନ୍ୱୈଚ୍ଛତଂ? ପିତୁର୍ଗୃହେ ମଯା ସ୍ଥାତୱ୍ୟମ୍ ଏତତ୍ କିଂ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ନ ଜ୍ଞାଯତେ?
| فَلَمْ يَفْهَمَا ٱلْكَلَامَ ٱلَّذِي قَالَهُ لَهُمَا. | ٥٠ 50 |
କିନ୍ତୁ ତୌ ତସ୍ୟୈତଦ୍ୱାକ୍ୟସ୍ୟ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନାଶକ୍ନୁତାଂ|
| ثُمَّ نَزَلَ مَعَهُمَا وَجَاءَ إِلَى ٱلنَّاصِرَةِ وَكَانَ خَاضِعًا لَهُمَا. وَكَانَتْ أُمُّهُ تَحْفَظُ جَمِيعَ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ فِي قَلْبِهَا. | ٥١ 51 |
ତତଃ ପରଂ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ସହ ନାସରତଂ ଗତ୍ୱା ତଯୋର୍ୱଶୀଭୂତସ୍ତସ୍ଥୌ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱା ଏତାଃ କଥାସ୍ତସ୍ୟ ମାତା ମନସି ସ୍ଥାପଯାମାସ|
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَكَانَ يَتَقَدَّمُ فِي ٱلْحِكْمَةِ وَٱلْقَامَةِ وَٱلنِّعْمَةِ، عِنْدَ ٱللهِ وَٱلنَّاسِ. | ٥٢ 52 |
ଅଥ ଯୀଶୋ ର୍ବୁଦ୍ଧିଃ ଶରୀରଞ୍ଚ ତଥା ତସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମାନୱାନାଞ୍ଚାନୁଗ୍ରହୋ ୱର୍ଦ୍ଧିତୁମ୍ ଆରେଭେ|
