لُوقا 16
| وَقَالَ أَيْضًا لِتَلَامِيذِهِ: «كَانَ إِنْسَانٌ غَنِيٌّ لَهُ وَكِيلٌ، فَوُشِيَ بِهِ إِلَيْهِ بِأَنَّهُ يُبَذِّرُ أَمْوَالَهُ. | ١ 1 |
फिरी यीशुए अपने चेलन अक होरि मिसाल दित्ती कि, “केन्ची अमीरेरो अक मुन्शी थियो, लोकेईं तैसेरी शकैइत तैसेरे मालिके सेइं लाई कि, ए तेरो माल बरबाद केरने लोरोए।
| فَدَعَاهُ وَقَالَ لَهُ: مَا هَذَا ٱلَّذِي أَسْمَعُ عَنْكَ؟ أَعْطِ حِسَابَ وَكَالَتِكَ لِأَنَّكَ لَا تَقْدِرُ أَنْ تَكُونَ وَكِيلًا بَعْدُ. | ٢ 2 |
मालिके तै कुजाव ते ज़ोवं, ‘एन कुने ज़ैन अवं तेरे बारे मां शुन्ने लोरोईं? सारो हिसाब-किताबे मां अज़ेरां बाद तू मेरो मुन्शी नईं रालो।’
| فَقَالَ ٱلْوَكِيلُ فِي نَفْسِهِ: مَاذَا أَفْعَلُ؟ لِأَنَّ سَيِّدِي يَأْخُذُ مِنِّي ٱلْوَكَالَةَ. لَسْتُ أَسْتَطِيعُ أَنْ أَنْقُبَ، وَأَسْتَحِي أَنْ أَسْتَعْطِيَ. | ٣ 3 |
मुन्शे अपने दिले मां सोचू मेरो मालिक मेरे कम्मे करां मीं कढने लोरोए, मीं मज़दूरी भी न केरोए ते शर्मारेमारे भीख भी न मैग्गोए।
| قَدْ عَلِمْتُ مَاذَا أَفْعَلُ، حَتَّى إِذَا عُزِلْتُ عَنِ ٱلْوَكَالَةِ يَقْبَلُونِي فِي بُيُوتِهِمْ. | ٤ 4 |
‘अवं ज़ानताईं कि, मीं कुन केरनूए इट्ठां कढनेरे बाद मीं लोक खुशी सेइं अपने घरे मां कबूल केरतन।’
| فَدَعَا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْ مَدْيُونِي سَيِّدِهِ، وَقَالَ لِلْأَوَّلِ: كَمْ عَلَيْكَ لِسَيِّدِي؟ | ٥ 5 |
बस्सा तैनी अपने मालिकेरो अक कर्ज़दार तोपते, पेइले एक्की पुच़्छ़ू तीं कां मेरे मालिकेरे केत्रे रुपेइयेन?
| فَقَالَ: مِئَةُ بَثِّ زَيْتٍ. فَقَالَ لَهُ: خُذْ صَكَّكَ وَٱجْلِسْ عَاجِلًا وَٱكْتُبْ خَمْسِينَ. | ٦ 6 |
तैनी जुवाब दित्तो, ज़ैतूनेरे तेलेरे 100 पींपां केरि कीमते, तैनी ज़ोवं इना रां तेरां काकलां, ते बिश्तां 50 पींपे बना।
| ثُمَّ قَالَ لِآخَرَ: وَأَنْتَ كَمْ عَلَيْكَ؟ فَقَالَ: مِئَةُ كُرِّ قَمْحٍ. فَقَالَ لَهُ: خُذْ صَكَّكَ وَٱكْتُبْ ثَمَانِينَ. | ٧ 7 |
फिरी तैनी मुन्शे होरि सेइं ज़ोवं, ‘तीं कां केत्रो कर्ज़ोए?’ तैनी ज़ोवं, ‘गेहुं केरि 100 बोरी,’ तैनी ज़ोवं, ‘यां काकलां ते बिश्तां 80 लिखी।’
| فَمَدَحَ ٱلسَّيِّدُ وَكِيلَ ٱلظُّلْمِ إِذْ بِحِكْمَةٍ فَعَلَ، لِأَنَّ أَبْنَاءَ هَذَا ٱلدَّهْرِ أَحْكَمُ مِنْ أَبْنَاءِ ٱلنُّورِ فِي جِيلِهِمْ. (aiōn g165) | ٨ 8 |
मालिके तैस बेईमान मुन्शेरी तारीफ़ की, एल्हेरेलेइ कि तैनी बेड़ि च़लैकी सेइं कम कियेरू थियूं। किजोकि इस दुनियारे लोक अपने लोकन सेइं सौदो केरनो परमेशरेरे लोकन करां बड़े हुशारी सेइं केरतन। (aiōn g165)
| وَأَنَا أَقُولُ لَكُمُ: ٱصْنَعُوا لَكُمْ أَصْدِقَاءَ بِمَالِ ٱلظُّلْمِ، حَتَّى إِذَا فَنِيتُمْ يَقْبَلُونَكُمْ فِي ٱلْمَظَالِّ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166) | ٩ 9 |
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि दौलत खर्च़ केरतां इस दुनियारे लोकन दोस्त बनाथ, तुसन मरनेरां बाद हमेशारू घर मैलनूए। (aiōnios g166)
| اَلْأَمِينُ فِي ٱلْقَلِيلِ أَمِينٌ أَيْضًا فِي ٱلْكَثِيرِ، وَٱلظَّالِمُ فِي ٱلْقَلِيلِ ظَالِمٌ أَيْضًا فِي ٱلْكَثِيرِ. | ١٠ 10 |
ज़ै थोड़े ज़ेरे मां इमानदेरी सेइं रहते ते हछे मां भी ईमानदार रहते। ज़ै थोड़े करां थोड़े मां भी बेइमाने तै हछ्छे मां भी बेइमाने।
| فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا أُمَنَاءَ فِي مَالِ ٱلظُّلْمِ، فَمَنْ يَأْتَمِنُكُمْ عَلَى ٱلْحَقِّ؟ | ١١ 11 |
बस्सा अगर तुस बेइमानेरे धन दौलती मां ईमानदार न भोए, त अपनि सच़्च़ी दौलत ज़ै स्वर्गे मां आए, कौन तुश्शे हवाले केरेलो?
| وَإِنْ لَمْ تَكُونُوا أُمَنَاءَ فِي مَا هُوَ لِلْغَيْرِ، فَمَنْ يُعْطِيكُمْ مَا هُوَ لَكُمْ؟ | ١٢ 12 |
अगर तुसेईं होरि केरे माले मां ईमानदार न भोए, त ज़ै तुश्शो अपनो माले कौन तुसन देलो?
| لَا يَقْدِرُ خَادِمٌ أَنْ يَخْدِمَ سَيِّدَيْنِ، لِأَنَّهُ إِمَّا أَنْ يُبْغِضَ ٱلْوَاحِدَ وَيُحِبَّ ٱلْآخَرَ، أَوْ يُلَازِمَ ٱلْوَاحِدَ وَيَحْتَقِرَ ٱلْآخَرَ. لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَخْدِمُوا ٱللهَ وَٱلْمَالَ». | ١٣ 13 |
कोई नौकर दूई मालिकां केरि सेवा एक्की वक्ते मां न केरि सके। न त एक्की सेइं दुश्मनी केरेलो ते होरि सेइं प्यार केरेलो, या एक्केरो बेनतां रालो त होरि न सुखालो। तुस परमेशरेरी ते दौलतरी, दुइयां केरि सेवा न केरि सकतथ।”
| وَكَانَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ أَيْضًا يَسْمَعُونَ هَذَا كُلَّهُ، وَهُمْ مُحِبُّونَ لِلْمَالِ، فَٱسْتَهْزَأُوا بِهِ. | ١٤ 14 |
तैखन फरीसी लोक ज़ैना दौलतरे लालच़ी थिये, एन गल्लां शुन्तां यीशुएरी हासी बनाने लगे।
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ تُبَرِّرُونَ أَنْفُسَكُمْ قُدَّامَ ٱلنَّاسِ! وَلَكِنَّ ٱللهَ يَعْرِفُ قُلُوبَكُمْ. إِنَّ ٱلْمُسْتَعْلِيَ عِنْدَ ٱلنَّاسِ هُوَ رِجْسٌ قُدَّامَ ٱللهِ. | ١٥ 15 |
यीशु तैन जो ज़ोवं, “तुस तैना आथ ज़ैना लोकन मां अपनो आप बड़ो धर्मी हिरातन। पन परमेशर तुश्शे दिलेरी हालत ज़ानते किजोकि ज़ै चीज़ लोकां केरे लेइ बड़ी बड्डीए ते तै परमेशरेरी नज़री मां भिट्टी आए।”
| «كَانَ ٱلنَّامُوسُ وَٱلْأَنْبِيَاءُ إِلَى يُوحَنَّا. وَمِنْ ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ يُبَشَّرُ بِمَلَكُوتِ ٱللهِ، وَكُلُّ وَاحِدٍ يَغْتَصِبُ نَفْسَهُ إِلَيْهِ. | ١٦ 16 |
“मूसेरे कानून ते नेबी केरि गल्लां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले तगर रेइ, ते फिरी परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनाने लगे ते हर कोई तैस मां दाखल भोनेरी बड़ी कोशिश केरने लगोरेन।
| وَلَكِنَّ زَوَالَ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ أَيْسَرُ مِنْ أَنْ تَسْقُطَ نُقْطَةٌ وَاحِدَةٌ مِنَ ٱلنَّامُوسِ. | ١٧ 17 |
पन धरती अम्बर टेली गालू पन परमेशरेरे कानूने मरां अक बिंदी भी न मिटेली।
| كُلُّ مَنْ يُطَلِّقُ ٱمْرَأَتَهُ وَيَتَزَوَّجُ بِأُخْرَى يَزْنِي، وَكُلُّ مَنْ يَتَزَوَّجُ بِمُطَلَّقَةٍ مِنْ رَجُلٍ يَزْنِي. | ١٨ 18 |
ज़ै कोई अपनि कुआन्श शैरतां होरि सेइं ड्ला बनाते तै तैस सेइं बदमाशी केरते ते ज़ै शैरोरी कुआन्शी सेइं ड्ला बनाते तै भी बदमाशी केरते।”
| «كَانَ إِنْسَانٌ غَنِيٌّ وَكَانَ يَلْبَسُ ٱلأُرْجُوانُ وَٱلْبَزَّ وَهُوَ يَتَنَعَّمُ كُلَّ يَوْمٍ مُتَرَفِّهًا. | ١٩ 19 |
“अक मैन्हु बड़ो अमीर थियो, ते तै बैंगनी लिगड़ां लातो थियो, ते बड़ां माघो लिगड़ां लातो थियो। ते रोज़ एश अशरती मां मसत रातो थियो।
| وَكَانَ مِسْكِينٌ ٱسْمُهُ لِعَازَرُ، ٱلَّذِي طُرِحَ عِنْدَ بَابِهِ مَضْرُوبًا بِٱلْقُرُوحِ، | ٢٠ 20 |
अक बड़ो गरीब मैन्हु ज़ेसेरू नवं लाज़र थियूं, तैसेरे दारे कां एन्तां रखोरो थियो, तैसेरी सारी जान खेराड़ेइं सेइं भेरतां थी।
| وَيَشْتَهِي أَنْ يَشْبَعَ مِنَ ٱلْفُتَاتِ ٱلسَّاقِطِ مِنْ مَائِدَةِ ٱلْغَنِيِّ، بَلْ كَانَتِ ٱلْكِلَابُ تَأْتِي وَتَلْحَسُ قُرُوحَهُ. | ٢١ 21 |
तै चातो थियो, कि अमीर मैनेरे टुकेइं सेइं अपनू पेट भेरि, पन तैड़ी कुतरां एइतां थियां ते तैना तैसरां खेरड़ां भी च़टतां थियां।
| فَمَاتَ ٱلْمِسْكِينُ وَحَمَلَتْهُ ٱلْمَلَائِكَةُ إِلَى حِضْنِ إِبْرَاهِيمَ. وَمَاتَ ٱلْغَنِيُّ أَيْضًا وَدُفِنَ، | ٢٢ 22 |
फिरी एरू भोवं कि तै गरीब लाज़र मेरि जेव स्वर्गदूतेईं तै छ़ुइतां अब्राहमे कां पुज़व, ते अमीर मैन्हु भी मेरि जेव ते तै दैब्बी छ़ड्डो।
| فَرَفَعَ عَيْنَيْهِ فِي ٱلجَحِيمِ وَهُوَ فِي ٱلْعَذَابِ، وَرَأَى إِبْرَاهِيمَ مِنْ بَعِيدٍ وَلِعَازَرَ فِي حِضْنِهِ، (Hadēs g86) | ٢٣ 23 |
ज़ैखन तैनी पातालेरे दुखे मां अपनि एछ़्छ़ी घैड़ी? त दूरेरां तैनी अब्राहम ते तैस कां नेड़े लाज़र लाव। (Hadēs g86)
| فَنَادَى وَقَالَ: يَا أَبِي إِبْرَاهِيمَ، ٱرْحَمْنِي، وَأَرْسِلْ لِعَازَرَ لِيَبُلَّ طَرَفَ إِصْبِعِهِ بِمَاءٍ وَيُبَرِّدَ لِسَانِي، لِأَنِّي مُعَذَّبٌ فِي هَذَا ٱللَّهِيبِ. | ٢٤ 24 |
तै चिन्डां मैरतां ज़ोने लगो, ‘ए बाजी अब्राहम मीं पुड़ दया केर, एस लाज़रे भेज़ ते ए अपनि अंग्लोई पैनी सेइं सेलतां मेरे ज़िभी पुड़ लाए, किजोकि अवं अग्गी मां तड़फने लोरोईं।’
| فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ: يَا ٱبْنِي، ٱذْكُرْ أَنَّكَ ٱسْتَوْفَيْتَ خَيْرَاتِكَ فِي حَيَاتِكَ، وَكَذَلِكَ لِعَازَرُ ٱلْبَلَايَا. وَٱلْآنَ هُوَ يَتَعَزَّى وَأَنْتَ تَتَعَذَّبُ. | ٢٥ 25 |
पन अब्राहमे ज़ोवं, ‘मट्ठां याद केर तीं त अपनि जवेंनी मां सब रोड़ी चीज़ां मैल्ली ते इस लाज़रे सिर्फ बुरी चीज़ां मैल्ली, पन ए हुन्ना इड़ी आरामे मांए ते तू तकलीफी मां आस।
| وَفَوْقَ هَذَا كُلِّهِ، بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ هُوَّةٌ عَظِيمَةٌ قَدْ أُثْبِتَتْ، حَتَّى إِنَّ ٱلَّذِينَ يُرِيدُونَ ٱلْعُبُورَ مِنْ هَهُنَا إِلَيْكُمْ لَا يَقْدِرُونَ، وَلَا ٱلَّذِينَ مِنْ هُنَاكَ يَجْتَازُونَ إِلَيْنَا. | ٢٦ 26 |
ते एन गल्लां केरे अलावा इश्शे ते तुश्शे मझ़ाटे अक बड्डी खाईए, ताके ज़ै कोई पार गानू चाए न गेइ सखे ते ज़ै वार एजनू चाए न एज्जी सखे।’
| فَقَالَ: أَسْأَلُكَ إِذًا، يَا أَبَتِ، أَنْ تُرْسِلَهُ إِلَى بَيْتِ أَبِي، | ٢٧ 27 |
तैनी मैने ज़ोवं, ए बाजी अब्राहम, अवं ज़ोवले हथ केरतां ज़ोताईं कि, तू लाज़रे दुनियाई मां मेरे बाजी केरे घरे भेज़।
| لِأَنَّ لِي خَمْسَةَ إِخْوَةٍ، حَتَّى يَشْهَدَ لَهُمْ لِكَيْلَا يَأْتُوا هُمْ أَيْضًا إِلَى مَوْضِعِ ٱلْعَذَابِ هَذَا. | ٢٨ 28 |
तैड़ी मेरे पंच़ ढ्ला आन ते तै तैन हदायत दे कि, एरू न भोए ते तैना भी इस अग्गी मां एजन।
| قَالَ لَهُ إِبْرَاهِيمُ: عِنْدَهُمْ مُوسَى وَٱلْأَنْبِيَاءُ، لِيَسْمَعُوا مِنْهُمْ. | ٢٩ 29 |
पन अब्राहमे तैस ज़ोवं, ‘तैन केरि हदायतरे लेइ तैन कां मूसेरो कानूने ते नेबी केरि किताबां त आन तैना तैन शुनन् ते मनन्।’
| فَقَالَ: لَا، يَا أَبِي إِبْرَاهِيمَ، بَلْ إِذَا مَضَى إِلَيْهِمْ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ يَتُوبُونَ. | ٣٠ 30 |
तैनी मैने ज़ोवं, ‘नईं ए बाजी अब्राहम अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो भोइतां गाए त तैना ज़रूर पापन करां मन फिराले।’
| فَقَالَ لَهُ: إِنْ كَانُوا لَا يَسْمَعُونَ مِنْ مُوسَى وَٱلْأَنْبِيَاءِ، وَلَا إِنْ قَامَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ يُصَدِّقُونَ». | ٣١ 31 |
पन अब्राहम तैस सेइं ज़ोवं, ‘अगर तैना मूसेरी ते नेबी केरि न शुनी ते अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो भोइतां गाए त तैना तैसेरू भी याकीन न केरेले।’”
