لُوقا 11
| وَإِذْ كَانَ يُصَلِّي فِي مَوْضِعٍ، لَمَّا فَرَغَ، قَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَارَبُّ، عَلِّمْنَا أَنْ نُصَلِّيَ كَمَا عَلَّمَ يُوحَنَّا أَيْضًا تَلَامِيذَهُ». | ١ 1 |
அநந்தரம்’ ஸ கஸ்மிம்’ஸ்²சித் ஸ்தா²நே ப்ரார்த²யத தத்ஸமாப்தௌ ஸத்யாம்’ தஸ்யைக: ஸி²ஷ்யஸ்தம்’ ஜகா³த³ ஹே ப்ரபோ⁴ யோஹந் யதா² ஸ்வஸி²ஷ்யாந் ப்ரார்த²யிதும் உபதி³ஷ்டவாந் ததா² ப⁴வாநப்யஸ்மாந் உபதி³ஸ²து|
| فَقَالَ لَهُمْ: «مَتَى صَلَّيْتُمْ فَقُولُوا: أَبَانَا ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، لِيَتَقَدَّسِ ٱسْمُكَ، لِيَأْتِ مَلَكُوتُكَ، لِتَكُنْ مَشِيئَتُكَ كَمَا فِي ٱلسَّمَاءِ كَذَلِكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٢ 2 |
தஸ்மாத் ஸ கத²யாமாஸ, ப்ரார்த²நகாலே யூயம் இத்த²ம்’ கத²யத்⁴வம்’, ஹே அஸ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிதஸ்தவ நாம பூஜ்யம்’ ப⁴வது; தவ ராஜத்வம்’ ப⁴வது; ஸ்வர்கே³ யதா² ததா² ப்ரு’தி²வ்யாமபி தவேச்ச²யா ஸர்வ்வம்’ ப⁴வது|
| خُبْزَنَا كَفَافَنَا أَعْطِنَا كُلَّ يَوْمٍ، | ٣ 3 |
ப்ரத்யஹம் அஸ்மாகம்’ ப்ரயோஜநீயம்’ போ⁴ஜ்யம்’ தே³ஹி|
| وَٱغْفِرْ لَنَا خَطَايَانَا لِأَنَّنَا نَحْنُ أَيْضًا نَغْفِرُ لِكُلِّ مَنْ يُذْنِبُ إِلَيْنَا، وَلَا تُدْخِلْنَا فِي تَجْرِبَةٍ لَكِنْ نَجِّنَا مِنَ ٱلشِّرِّيرِ». | ٤ 4 |
யதா² வயம்’ ஸர்வ்வாந் அபராதி⁴ந: க்ஷமாமஹே ததா² த்வமபி பாபாந்யஸ்மாகம்’ க்ஷமஸ்வ| அஸ்மாந் பரீக்ஷாம்’ மாநய கிந்து பாபாத்மநோ ரக்ஷ|
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْكُمْ يَكُونُ لَهُ صَدِيقٌ، وَيَمْضِي إِلَيْهِ نِصْفَ ٱللَّيْلِ، وَيَقُولُ لَهُ يَا صَدِيقُ، أَقْرِضْنِي ثَلَاثَةَ أَرْغِفَةٍ، | ٥ 5 |
பஸ்²சாத் ஸோபரமபி கதி²தவாந் யதி³ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யசித்³ ப³ந்து⁴ஸ்திஷ்ட²தி நிஸீ²தே² ச தஸ்ய ஸமீபம்’ ஸ க³த்வா வத³தி,
| لِأَنَّ صَدِيقًا لِي جَاءَنِي مِنْ سَفَرٍ، وَلَيْسَ لِي مَا أُقَدِّمُ لَهُ. | ٦ 6 |
ஹே ப³ந்தோ⁴ பதி²க ஏகோ ப³ந்து⁴ ர்மம நிவேஸ²நம் ஆயாத: கிந்து தஸ்யாதித்²யம்’ கர்த்தும்’ மமாந்திகே கிமபி நாஸ்தி, அதஏவ பூபத்ரயம்’ மஹ்யம் ரு’ணம்’ தே³ஹி;
| فَيُجِيبَ ذَلِكَ مِنْ دَاخِلٍ وَيَقُولَ: لَا تُزْعِجْنِي! اَلْبَابُ مُغْلَقٌ ٱلْآنَ، وَأَوْلَادِي مَعِي فِي ٱلْفِرَاشِ. لَا أَقْدِرُ أَنْ أَقُومَ وَأُعْطِيَكَ. | ٧ 7 |
ததா³ ஸ யதி³ க்³ரு’ஹமத்⁴யாத் ப்ரதிவத³தி மாம்’ மா க்லிஸா²ந, இதா³நீம்’ த்³வாரம்’ ருத்³த⁴ம்’ ஸ²யநே மயா ஸஹ பா³லகாஸ்²ச திஷ்ட²ந்தி துப்⁴யம்’ தா³தும் உத்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோமி,
| أَقُولُ لَكُمْ: وَإِنْ كَانَ لَا يَقُومُ وَيُعْطِيهِ لِكَوْنِهِ صَدِيقَهُ، فَإِنَّهُ مِنْ أَجْلِ لَجَاجَتِهِ يَقُومُ وَيُعْطِيهِ قَدْرَ مَا يَحْتَاجُ. | ٨ 8 |
தர்ஹி யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, ஸ யதி³ மித்ரதயா தஸ்மை கிமபி தா³தும்’ நோத்திஷ்ட²தி ததா²பி வாரம்’ வாரம்’ ப்ரார்த²நாத உத்தா²பித: ஸந் யஸ்மிந் தஸ்ய ப்ரயோஜநம்’ ததே³வ தா³ஸ்யதி|
| وَأَنَا أَقُولُ لَكُمُ: ٱسْأَلُوا تُعْطَوْا، اُطْلُبُوا تَجِدُوا، اِقْرَعُوا يُفْتَحْ لَكُمْ. | ٩ 9 |
அத: காரணாத் கத²யாமி, யாசத்⁴வம்’ ததோ யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதே, ம்ரு’க³யத்⁴வம்’ தத உத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ஸ்யத², த்³வாரம் ஆஹத ததோ யுஷ்மப்⁴யம்’ த்³வாரம்’ மோக்ஷ்யதே|
| لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَسْأَلُ يَأْخُذُ، وَمَنْ يَطْلُبُ يَجِدُ، وَمَنْ يَقْرَعُ يُفْتَحُ لَهُ. | ١٠ 10 |
யோ யாசதே ஸ ப்ராப்நோதி, யோ ம்ரு’க³யதே ஸ ஏவோத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்நோதி, யோ த்³வாரம் ஆஹந்தி தத³ர்த²ம்’ த்³வாரம்’ மோச்யதே|
| فَمَنْ مِنْكُمْ، وَهُوَ أَبٌ، يَسْأَلُهُ ٱبْنُهُ خُبْزًا، أَفَيُعْطِيهِ حَجَرًا؟ أَوْ سَمَكَةً، أَفَيُعْطِيهِ حَيَّةً بَدَلَ ٱلسَّمَكَةِ؟ | ١١ 11 |
புத்ரேண பூபே யாசிதே தஸ்மை பாஷாணம்’ த³தா³தி வா மத்ஸ்யே யாசிதே தஸ்மை ஸர்பம்’ த³தா³தி
| أَوْ إِذَا سَأَلَهُ بَيْضَةً، أَفَيُعْطِيهِ عَقْرَبًا؟ | ١٢ 12 |
வா அண்டே³ யாசிதே தஸ்மை வ்ரு’ஸ்²சிகம்’ த³தா³தி யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஏதாத்³ரு’ஸ²: பிதாஸ்தே?
| فَإِنْ كُنْتُمْ وَأَنْتُمْ أَشْرَارٌ تَعْرِفُونَ أَنْ تُعْطُوا أَوْلَادَكُمْ عَطَايَا جَيِّدَةً، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ ٱلْآبُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يُعْطِي ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ لِلَّذِينَ يَسْأَلُونَهُ؟». | ١٣ 13 |
தஸ்மாதே³வ யூயமப⁴த்³ரா அபி யதி³ ஸ்வஸ்வபா³லகேப்⁴ய உத்தமாநி த்³ரவ்யாணி தா³தும்’ ஜாநீத² தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா நிஜயாசகேப்⁴ய: கிம்’ பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ந தா³ஸ்யதி?
| وَكَانَ يُخْرِجُ شَيْطَانًا، وَكَانَ ذَلِكَ أَخْرَسَ. فَلَمَّا أُخْرِجَ ٱلشَّيْطَانُ تَكَلَّمَ ٱلْأَخْرَسُ، فَتَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ. | ١٤ 14 |
அநந்தரம்’ யீஸு²நா கஸ்மாச்சித்³ ஏகஸ்மிந் மூகபூ⁴தே த்யாஜிதே ஸதி ஸ பூ⁴தத்யக்தோ மாநுஷோ வாக்யம்’ வக்தும் ஆரேபே⁴; ததோ லோகா: ஸகலா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
| وَأَمَّا قَوْمٌ مِنْهُمْ فَقَالُوا: «بِبَعْلَزَبُولَ رَئِيسِ ٱلشَّيَاطِينِ يُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ». | ١٥ 15 |
கிந்து தேஷாம்’ கேசிதூ³சு ர்ஜநோயம்’ பா³லஸிபூ³பா³ அர்தா²த்³ பூ⁴தராஜேந பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
| وَآخَرُونَ طَلَبُوا مِنْهُ آيَةً مِنَ ٱلسَّمَاءِ يُجَرِّبُونَهُ. | ١٦ 16 |
தம்’ பரீக்ஷிதும்’ கேசித்³ ஆகாஸீ²யம் ஏகம்’ சிஹ்நம்’ த³ர்ஸ²யிதும்’ தம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே|
| فَعَلِمَ أَفْكَارَهُمْ، وَقَالَ لَهُمْ: «كُلُّ مَمْلَكَةٍ مُنْقَسِمَةٍ عَلَى ذَاتِهَا تَخْرَبُ، وَبَيْتٍ مُنْقَسِمٍ عَلَى بَيْتٍ يَسْقُطُ. | ١٧ 17 |
ததா³ ஸ தேஷாம்’ மந: கல்பநாம்’ ஜ்ஞாத்வா கத²யாமாஸ, கஸ்யசித்³ ராஜ்யஸ்ய லோகா யதி³ பரஸ்பரம்’ விருந்த⁴ந்தி தர்ஹி தத்³ ராஜ்யம் நஸ்²யதி; கேசித்³ க்³ரு’ஹஸ்தா² யதி³ பரஸ்பரம்’ விருந்த⁴ந்தி தர்ஹி தேபி நஸ்²யந்தி|
| فَإِنْ كَانَ ٱلشَّيْطَانُ أَيْضًا يَنْقَسِمُ عَلَى ذَاتِهِ، فَكَيْفَ تَثْبُتُ مَمْلَكَتُهُ؟ لِأَنَّكُمْ تَقُولُونَ: إِنِّي بِبَعْلَزَبُولَ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ١٨ 18 |
ததை²வ ஸை²தாநபி ஸ்வலோகாந் யதி³ விருணத்³தி⁴ ததா³ தஸ்ய ராஜ்யம்’ கத²ம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி? பா³லஸிபூ³பா³ஹம்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி யூயமிதி வத³த²|
| فَإِنْ كُنْتُ أَنَا بِبَعْلَزَبُولَ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ، فَأَبْنَاؤُكُمْ بِمَنْ يُخْرِجُونَ؟ لِذَلِكَ هُمْ يَكُونُونَ قُضَاتَكُمْ! | ١٩ 19 |
யத்³யஹம்’ பா³லஸிபூ³பா³ பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸந்தாநா: கேந த்யாஜயந்தி? தஸ்மாத் தஏவ கதா²யா ஏதஸ்யா விசாரயிதாரோ ப⁴விஷ்யந்தி|
| وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُ بِأَصْبِعِ ٱللهِ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ، فَقَدْ أَقْبَلَ عَلَيْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ. | ٢٠ 20 |
கிந்து யத்³யஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய பராக்ரமேண பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ நிகடம் ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யமவஸ்²யம் உபதிஷ்ட²தி|
| حِينَمَا يَحْفَظُ ٱلْقَوِيُّ دَارَهُ مُتَسَلِّحًا،تَكُونُ أَمْوَالُهُ فِي أَمَانٍ. | ٢١ 21 |
ப³லவாந் புமாந் ஸுஸஜ்ஜமாநோ யதிகாலம்’ நிஜாட்டாலிகாம்’ ரக்ஷதி ததிகாலம்’ தஸ்ய த்³ரவ்யம்’ நிருபத்³ரவம்’ திஷ்ட²தி|
| وَلَكِنْ مَتَى جَاءَ مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنْهُ فَإِنَّهُ يَغْلِبُهُ، وَيَنْزِعُ سِلَاحَهُ ٱلْكَامِلَ ٱلَّذِي ٱتَّكَلَ عَلَيْهِ، وَيُوَزِّعُ غَنَائِمَهُ. | ٢٢ 22 |
கிந்து தஸ்மாத்³ அதி⁴கப³ல: கஸ்²சிதா³க³த்ய யதி³ தம்’ ஜயதி தர்ஹி யேஷு ஸ²ஸ்த்ராஸ்த்ரேஷு தஸ்ய விஸ்²வாஸ ஆஸீத் தாநி ஸர்வ்வாணி ஹ்ரு’த்வா தஸ்ய த்³ரவ்யாணி க்³ரு’ஹ்லாதி|
| مَنْ لَيْسَ مَعِي فَهُوَ عَلَيَّ، وَمَنْ لَا يَجْمَعُ مَعِي فَهُوَ يُفَرِّقُ. | ٢٣ 23 |
அத: காரணாத்³ யோ மம ஸபக்ஷோ ந ஸ விபக்ஷ: , யோ மயா ஸஹ ந ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ விகிரதி|
| مَتَى خَرَجَ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ مِنَ ٱلْإِنْسَانِ، يَجْتَازُ فِي أَمَاكِنَ لَيْسَ فِيهَا مَاءٌ يَطْلُبُ رَاحَةً، وَإِذْ لَا يَجِدُ يَقُولُ: أَرْجِعُ إِلَى بَيْتِي ٱلَّذِي خَرَجْتُ مِنْهُ. | ٢٤ 24 |
அபரஞ்ச அமேத்⁴யபூ⁴தோ மாநுஷஸ்யாந்தர்நிர்க³த்ய ஸு²ஷ்கஸ்தா²நே ப்⁴ராந்த்வா விஸ்²ராமம்’ ம்ரு’க³யதே கிந்து ந ப்ராப்ய வத³தி மம யஸ்மாத்³ க்³ரு’ஹாத்³ ஆக³தோஹம்’ புநஸ்தத்³ க்³ரு’ஹம்’ பராவ்ரு’த்ய யாமி|
| فَيَأْتِي وَيَجِدُهُ مَكْنُوسًا مُزَيَّنًا. | ٢٥ 25 |
ததோ க³த்வா தத்³ க்³ரு’ஹம்’ மார்ஜிதம்’ ஸோ²பி⁴தஞ்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா
| ثُمَّ يَذْهَبُ وَيَأْخُذُ سَبْعَةَ أَرْوَاحٍ أُخَرَ أَشَرَّ مِنْهُ، فَتَدْخُلُ وَتَسْكُنُ هُنَاكَ، فَتَصِيرُ أَوَاخِرُ ذَلِكَ ٱلْإِنْسَانِ أَشَرَّ مِنْ أَوَائِلِهِ!». | ٢٦ 26 |
தத்க்ஷணம் அபக³த்ய ஸ்வஸ்மாத³பி து³ர்ம்மதீந் அபராந் ஸப்தபூ⁴தாந் ஸஹாநயதி தே ச தத்³க்³ரு’ஹம்’ பவிஸ்²ய நிவஸந்தி| தஸ்மாத் தஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய ப்ரத²மத³ஸா²த: ஸே²ஷத³ஸா² து³: க²தரா ப⁴வதி|
| وَفِيمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا، رَفَعَتِ ٱمْرَأَةٌ صَوْتَهَا مِنَ ٱلْجَمْعِ وَقَالَتْ لَهُ: «طُوبَى لِلْبَطْنِ ٱلَّذِي حَمَلَكَ وَٱلثَّدْيَيْنِ ٱللَّذَيْنِ رَضِعْتَهُمَا». | ٢٧ 27 |
அஸ்யா: கதா²யா: கத²நகாலே ஜநதாமத்⁴யஸ்தா² காசிந்நாரீ தமுச்சை: ஸ்வரம்’ ப்ரோவாச, யா யோஷித் த்வாம்’ க³ர்ப்³பே⁴(அ)தா⁴ரயத் ஸ்தந்யமபாயயச்ச ஸைவ த⁴ந்யா|
| أَمَّا هُوَ فَقَالَ: «بَلْ طُوبَى لِلَّذِينَ يَسْمَعُونَ كَلَامَ ٱللهِ وَيَحْفَظُونَهُ». | ٢٨ 28 |
கிந்து ஸோகத²யத் யே பரமேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தத³நுரூபம் ஆசரந்தி தஏவ த⁴ந்யா: |
| وَفِيمَا كَانَ ٱلْجُمُوعُ مُزْدَحِمِينَ، ٱبْتَدَأَ يَقُولُ: «هَذَا ٱلْجِيلُ شِرِّيرٌ. يَطْلُبُ آيَةً، وَلَا تُعْطَى لَهُ آيَةٌ إِلَّا آيَةُ يُونَانَ ٱلنَّبِيِّ. | ٢٩ 29 |
தத: பரம்’ தஸ்யாந்திகே ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மே ஜாதே ஸ வக்துமாரேபே⁴, ஆது⁴நிகா து³ஷ்டலோகாஸ்²சிஹ்நம்’ த்³ரஷ்டுமிச்ச²ந்தி கிந்து யூநஸ்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²சிஹ்நம்’ விநாந்யத் கிஞ்சிச்சிஹ்நம்’ தாந் ந த³ர்ஸ²யிஷ்யதே|
| لِأَنَّهُ كَمَا كَانَ يُونَانُ آيَةً لِأَهْلِ نِينَوَى، كَذَلِكَ يَكُونُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ أَيْضًا لِهَذَا ٱلْجِيلِ. | ٣٠ 30 |
யூநஸ் து யதா² நீநிவீயலோகாநாம்’ ஸமீபே சிஹ்நரூபோப⁴வத் ததா² வித்³யமாநலோகாநாம் ஏஷாம்’ ஸமீபே மநுஷ்யபுத்ரோபி சிஹ்நரூபோ ப⁴விஷ்யதி|
| مَلِكَةُ ٱلتَّيْمَنِ سَتَقُومُ فِي ٱلدِّينِ مَعَ رِجَالِ هَذَا ٱلْجِيلِ وَتَدِينُهُمْ، لِأَنَّهَا أَتَتْ مِنْ أَقَاصِي ٱلْأَرْضِ لِتَسْمَعَ حِكْمَةَ سُلَيْمَانَ، وَهُوَذَا أَعْظَمُ مِنْ سُلَيْمَانَ هَهُنَا! | ٣١ 31 |
விசாரஸமயே இதா³நீந்தநலோகாநாம்’ ப்ராதிகூல்யேந த³க்ஷிணதே³ஸீ²யா ராஜ்ஞீ ப்ரோத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யதி, யத: ஸா ராஜ்ஞீ ஸுலேமாந உபதே³ஸ²கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ ப்ரு’தி²வ்யா: ஸீமாத ஆக³ச்ச²த் கிந்து பஸ்²யத ஸுலேமாநோபி கு³ருதர ஏகோ ஜநோ(அ)ஸ்மிந் ஸ்தா²நே வித்³யதே|
| رِجَالُ نِينَوَى سَيَقُومُونَ فِي ٱلدِّينِ مَعَ هَذَا ٱلْجِيلِ وَيَدِينُونَهُ، لِأَنَّهُمْ تَابُوا بِمُنَادَاةِ يُونَانَ، وَهُوَذَا أَعْظَمُ مِنْ يُونَانَ هَهُنَا! | ٣٢ 32 |
அபரஞ்ச விசாரஸமயே நீநிவீயலோகா அபி வர்த்தமாநகாலிகாநாம்’ லோகாநாம்’ வைபரீத்யேந ப்ரோத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யந்தி, யதோ ஹேதோஸ்தே யூநஸோ வாக்யாத் சித்தாநி பரிவர்த்தயாமாஸு: கிந்து பஸ்²யத யூநஸோதிகு³ருதர ஏகோ ஜநோ(அ)ஸ்மிந் ஸ்தா²நே வித்³யதே|
| «لَيْسَ أَحَدٌ يُوقِدُ سِرَاجًا وَيَضَعُهُ فِي خِفْيَةٍ، وَلَا تَحْتَ ٱلْمِكْيَالِ، بَلْ عَلَى ٱلْمَنَارَةِ، لِكَيْ يَنْظُرَ ٱلدَّاخِلُونَ ٱلنُّورَ. | ٣٣ 33 |
ப்ரதீ³பம்’ ப்ரஜ்வால்ய த்³ரோணஸ்யாத⁴: குத்ராபி கு³ப்தஸ்தா²நே வா கோபி ந ஸ்தா²பயதி கிந்து க்³ரு’ஹப்ரவேஸி²ப்⁴யோ தீ³ப்திம்’ தா³தம்’ தீ³பாதா⁴ரோபர்ய்யேவ ஸ்தா²பயதி|
| سِرَاجُ ٱلْجَسَدِ هُوَ ٱلْعَيْنُ، فَمَتَى كَانَتْ عَيْنُكَ بَسِيطَةً فَجَسَدُكَ كُلُّهُ يَكُونُ نَيِّرًا، وَمَتَى كَانَتْ شِرِّيرَةً فَجَسَدُكَ يَكُونُ مُظْلِمًا. | ٣٤ 34 |
தே³ஹஸ்ய ப்ரதீ³பஸ்²சக்ஷுஸ்தஸ்மாதே³வ சக்ஷு ர்யதி³ ப்ரஸந்நம்’ ப⁴வதி தர்ஹி தவ ஸர்வ்வஸ²ரீரம்’ தீ³ப்திமத்³ ப⁴விஷ்யதி கிந்து சக்ஷு ர்யதி³ மலீமஸம்’ திஷ்ட²தி தர்ஹி ஸர்வ்வஸ²ரீரம்’ ஸாந்த⁴காரம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி|
| اُنْظُرْ إِذًا لِئَلَّا يَكُونَ ٱلنُّورُ ٱلَّذِي فِيكَ ظُلْمَةً. | ٣٥ 35 |
அஸ்மாத் காரணாத் தவாந்த: ஸ்த²ம்’ ஜ்யோதி ர்யதா²ந்த⁴காரமயம்’ ந ப⁴வதி தத³ர்தே² ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ|
| فَإِنْ كَانَ جَسَدُكَ كُلُّهُ نَيِّرًا لَيْسَ فِيهِ جُزْءٌ مُظْلِمٌ، يَكُونُ نَيِّرًا كُلُّهُ، كَمَا حِينَمَا يُضِيءُ لَكَ ٱلسِّرَاجُ بِلَمَعَانِهِ». | ٣٦ 36 |
யத: ஸ²ரீரஸ்ய குத்ராப்யம்’ஸே² ஸாந்த⁴காரே ந ஜாதே ஸர்வ்வம்’ யதி³ தீ³ப்திமத் திஷ்ட²தி தர்ஹி துப்⁴யம்’ தீ³ப்திதா³யிப்ரோஜ்ஜ்வலந் ப்ரதீ³ப இவ தவ ஸவர்வஸ²ரீரம்’ தீ³ப்திமத்³ ப⁴விஷ்யதி|
| وَفِيمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ سَأَلَهُ فَرِّيسِيٌّ أَنْ يَتَغَدَّى عِنْدَهُ، فَدَخَلَ وَاتَّكَأَ. | ٣٧ 37 |
ஏதத்கதா²யா: கத²நகாலே பி²ருஸ்²யேகோ பே⁴ஜநாய தம்’ நிமந்த்ரயாமாஸ, தத: ஸ க³த்வா போ⁴க்தும் உபவிவேஸ²|
| وَأَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّ فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ تَعَجَّبَ أَنَّهُ لَمْ يَغْتَسِلْ أَوَّلًا قَبْلَ ٱلْغَدَاءِ. | ٣٨ 38 |
கிந்து போ⁴ஜநாத் பூர்வ்வம்’ நாமாங்க்ஷீத் ஏதத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ பி²ருஸ்²யாஸ்²சர்ய்யம்’ மேநே|
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «أَنْتُمُ ٱلْآنَ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ تُنَقُّونَ خَارِجَ ٱلْكَأْسِ وَٱلْقَصْعَةِ، وَأَمَّا بَاطِنُكُمْ فَمَمْلُوءٌ ٱخْتِطَافًا وَخُبْثًا. | ٣٩ 39 |
ததா³ ப்ரபு⁴ஸ்தம்’ ப்ரோவாச யூயம்’ பி²ரூஸி²லோகா: பாநபாத்ராணாம்’ போ⁴ஜநபாத்ராணாஞ்ச ப³ஹி: பரிஷ்குருத² கிந்து யுஷ்மாகமந்த ர்தௌ³ராத்ம்யை ர்து³ஷ்க்ரியாபி⁴ஸ்²ச பரிபூர்ணம்’ திஷ்ட²தி|
| يَا أَغْبِيَاءُ، أَلَيْسَ ٱلَّذِي صَنَعَ ٱلْخَارِجَ صَنَعَ ٱلدَّاخِلَ أَيْضًا؟ | ٤٠ 40 |
ஹே ஸர்வ்வே நிர்போ³தா⁴ யோ ப³ஹி: ஸஸர்ஜ ஸ ஏவ கிமந்த ர்ந ஸஸர்ஜ?
| بَلْ أَعْطُوا مَا عِنْدَكُمْ صَدَقَةً، فَهُوَذَا كُلُّ شَيْءٍ يَكُونُ نَقِيًّا لَكُمْ. | ٤١ 41 |
தத ஏவ யுஷ்மாபி⁴ரந்த: கரணம்’ (ஈஸ்²வராய) நிவேத்³யதாம்’ தஸ்மிந் க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வாணி ஸு²சிதாம்’ யாஸ்யந்தி|
| وَلَكِنْ وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُعَشِّرُونَ ٱلنَّعْنَعَ وَٱلسَّذَابَ وَكُلَّ بَقْلٍ، وَتَتَجَاوَزُونَ عَنِ ٱلْحَقِّ وَمَحَبَّةِ ٱللهِ. كَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَعْمَلُوا هَذِهِ وَلَا تَتْرُكُوا تِلْكَ. | ٤٢ 42 |
கிந்து ஹந்த பி²ரூஸி²க³ணா யூயம்’ ந்யாயம் ஈஸ்²வரே ப்ரேம ச பரித்யஜ்ய போதி³நாயா அருதா³தீ³நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸா²காநாஞ்ச த³ஸ²மாம்’ஸா²ந் த³த்த² கிந்து ப்ரத²மம்’ பாலயித்வா ஸே²ஷஸ்யாலங்க⁴நம்’ யுஷ்மாகம் உசிதமாஸீத்|
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُحِبُّونَ ٱلْمَجْلِسَ ٱلْأَوَّلَ فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ. | ٤٣ 43 |
ஹா ஹா பி²ரூஸி²நோ யூயம்’ ப⁴ஜநகே³ஹே ப்ரோச்சாஸநே ஆபணேஷு ச நமஸ்காரேஷு ப்ரீயத்⁴வே|
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ مِثْلُ ٱلْقُبُورِ ٱلْمُخْتَفِيَةِ، وَٱلَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَيْهَا لَا يَعْلَمُونَ!». | ٤٤ 44 |
வத கபடிநோ(அ)த்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச லோகாயத் ஸ்²மஸா²நம் அநுபலப்⁴ய தது³பரி க³ச்ச²ந்தி யூயம் தாத்³ரு’க³ப்ரகாஸி²தஸ்²மஸா²நவாத்³ ப⁴வத²|
| فَأجَابَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلنَّامُوسِيِّينَ وَقالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، حِينَ تَقُولُ هَذَا تَشْتُمُنَا نَحْنُ أَيْضًا!». | ٤٥ 45 |
ததா³நீம்’ வ்யவஸ்தா²பகாநாம் ஏகா யீஸு²மவத³த், ஹே உபதே³ஸ²க வாக்யேநேத்³ரு’ஸே²நாஸ்மாஸ்வபி தோ³ஷம் ஆரோபயஸி|
| فَقَالَ: «وَوَيْلٌ لَكُمْ أَنْتُمْ أَيُّهَا ٱلنَّامُوسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُحَمِّلُونَ ٱلنَّاسَ أَحْمَالًا عَسِرَةَ ٱلْحَمْلِ وَأَنْتُمْ لَا تَمَسُّونَ ٱلْأَحْمَالَ بِإِحْدَى أَصَابِعِكُمْ. | ٤٦ 46 |
தத: ஸ உவாச, ஹா ஹா வ்யவஸ்தா²பகா யூயம் மாநுஷாணாம் உபரி து³: ஸஹ்யாந் பா⁴ராந் ந்யஸ்யத² கிந்து ஸ்வயம் ஏகாங்கு³ல்யாபி தாந் பா⁴ராந் ந ஸ்ப்ரு’ஸ²த²|
| وَيْلٌ لَكُمْ! لِأَنَّكُمْ تَبْنُونَ قُبُورَ ٱلْأَنْبِيَاءِ، وَآبَاؤُكُمْ قَتَلُوهُمْ. | ٤٧ 47 |
ஹந்த யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா யாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ(அ)வதி⁴ஷுஸ்தேஷாம்’ ஸ்²மஸா²நாநி யூயம்’ நிர்ம்மாத²|
| إِذًا تَشْهَدُونَ وَتَرْضَوْنَ بِأَعْمَالِ آبَائِكُمْ، لِأَنَّهُمْ هُمْ قَتَلُوهُمْ وَأَنْتُمْ تَبْنُونَ قُبُورَهُمْ. | ٤٨ 48 |
தேநைவ யூயம்’ ஸ்வபூர்வ்வபுருஷாணாம்’ கர்ம்மாணி ஸம்’மந்யத்⁴வே ததே³வ ஸப்ரமாணம்’ குருத² ச, யதஸ்தே தாநவதி⁴ஷு: யூயம்’ தேஷாம்’ ஸ்²மஸா²நாநி நிர்ம்மாத²|
| لِذَلِكَ أَيْضًا قَالَتْ حِكْمَةُ ٱللهِ: إِنِّي أُرْسِلُ إِلَيْهِمْ أَنْبِيَاءَ وَرُسُلًا، فَيَقْتُلُونَ مِنْهُمْ وَيَطْرُدُونَ، | ٤٩ 49 |
அதஏவ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²ஸ்த்ரே ப்ரோக்தமஸ்தி தேஷாமந்திகே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப்ரேரிதாம்’ஸ்²ச ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததஸ்தே தேஷாம்’ காம்’ஸ்²சந ஹநிஷ்யந்தி காம்’ஸ்²சந தாட³ஸ்²ஷ்யிந்தி|
| لِكَيْ يُطْلَبَ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ دَمُ جَمِيعِ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْمُهْرَقُ مُنْذُ إِنْشَاءِ ٱلْعَالَمِ، | ٥٠ 50 |
ஏதஸ்மாத் காரணாத் ஹாபி³ல: ஸோ²ணிதபாதமாரப்⁴ய மந்தி³ரயஜ்ஞவேத்³யோ ர்மத்⁴யே ஹதஸ்ய ஸிக²ரியஸ்ய ரக்தபாதபர்ய்யந்தம்’
| مِنْ دَمِ هَابِيلَ إِلَى دَمِ زَكَرِيَّا ٱلَّذِي أُهْلِكَ بَيْنَ ٱلْمَذْبَحِ وَٱلْبَيْتِ. نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُطْلَبُ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ! | ٥١ 51 |
ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிமாரப்⁴ய ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ யதிரக்தபாதா ஜாதாஸ்ததீநாம் அபராத⁴த³ண்டா³ ஏஷாம்’ வர்த்தமாநலோகாநாம்’ ப⁴விஷ்யந்தி, யுஷ்மாநஹம்’ நிஸ்²சிதம்’ வதா³மி ஸர்வ்வே த³ண்டா³ வம்’ஸ²ஸ்யாஸ்ய ப⁴விஷ்யந்தி|
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلنَّامُوسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ أَخَذْتُمْ مِفْتَاحَ ٱلْمَعْرِفَةِ. مَا دَخَلْتُمْ أَنْتُمْ، وَٱلدَّاخِلُونَ مَنَعْتُمُوهُمْ». | ٥٢ 52 |
ஹா ஹா வ்யவஸ்த²பகா யூயம்’ ஜ்ஞாநஸ்ய குஞ்சிகாம்’ ஹ்ரு’த்வா ஸ்வயம்’ ந ப்ரவிஷ்டா யே ப்ரவேஷ்டுஞ்ச ப்ரயாஸிநஸ்தாநபி ப்ரவேஷ்டும்’ வாரிதவந்த: |
| وَفِيمَا هُوَ يُكَلِّمُهُمْ بِهَذَا، ٱبْتَدَأَ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ يَحْنَقُونَ جِدًّا، وَيُصَادِرُونَهُ عَلَى أُمُورٍ كَثِيرَةٍ، | ٥٣ 53 |
இத்த²ம்’ கதா²கத²நாத்³ அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச ஸதர்கா:
| وَهُمْ يُرَاقِبُونَهُ طَالِبِينَ أَنْ يَصْطَادُوا شَيْئًا مِنْ فَمِهِ لِكَيْ يَشْتَكُوا عَلَيْهِ. | ٥٤ 54 |
ஸந்தஸ்தமபவதி³தும்’ தஸ்ய கதா²யா தோ³ஷம்’ த⁴ர்த்தமிச்ச²ந்தோ நாநாக்²யாநகத²நாய தம்’ ப்ரவர்த்தயிதும்’ கோபயிதுஞ்ச ப்ராரேபி⁴ரே|
