لُوقا 11
| وَإِذْ كَانَ يُصَلِّي فِي مَوْضِعٍ، لَمَّا فَرَغَ، قَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَارَبُّ، عَلِّمْنَا أَنْ نُصَلِّيَ كَمَا عَلَّمَ يُوحَنَّا أَيْضًا تَلَامِيذَهُ». | ١ 1 |
අනන්තරං ස කස්මිංශ්චිත් ස්ථානේ ප්රාර්ථයත තත්සමාප්තෞ සත්යාං තස්යෛකඃ ශිෂ්යස්තං ජගාද හේ ප්රභෝ යෝහන් යථා ස්වශිෂ්යාන් ප්රාර්ථයිතුම් උපදිෂ්ටවාන් තථා භවානප්යස්මාන් උපදිශතු|
| فَقَالَ لَهُمْ: «مَتَى صَلَّيْتُمْ فَقُولُوا: أَبَانَا ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، لِيَتَقَدَّسِ ٱسْمُكَ، لِيَأْتِ مَلَكُوتُكَ، لِتَكُنْ مَشِيئَتُكَ كَمَا فِي ٱلسَّمَاءِ كَذَلِكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٢ 2 |
තස්මාත් ස කථයාමාස, ප්රාර්ථනකාලේ යූයම් ඉත්ථං කථයධ්වං, හේ අස්මාකං ස්වර්ගස්ථපිතස්තව නාම පූජ්යං භවතු; තව රාජත්වං භවතු; ස්වර්ගේ යථා තථා පෘථිව්යාමපි තවේච්ඡයා සර්ව්වං භවතු|
| خُبْزَنَا كَفَافَنَا أَعْطِنَا كُلَّ يَوْمٍ، | ٣ 3 |
ප්රත්යහම් අස්මාකං ප්රයෝජනීයං භෝජ්යං දේහි|
| وَٱغْفِرْ لَنَا خَطَايَانَا لِأَنَّنَا نَحْنُ أَيْضًا نَغْفِرُ لِكُلِّ مَنْ يُذْنِبُ إِلَيْنَا، وَلَا تُدْخِلْنَا فِي تَجْرِبَةٍ لَكِنْ نَجِّنَا مِنَ ٱلشِّرِّيرِ». | ٤ 4 |
යථා වයං සර්ව්වාන් අපරාධිනඃ ක්ෂමාමහේ තථා ත්වමපි පාපාන්යස්මාකං ක්ෂමස්ව| අස්මාන් පරීක්ෂාං මානය කින්තු පාපාත්මනෝ රක්ෂ|
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْكُمْ يَكُونُ لَهُ صَدِيقٌ، وَيَمْضِي إِلَيْهِ نِصْفَ ٱللَّيْلِ، وَيَقُولُ لَهُ يَا صَدِيقُ، أَقْرِضْنِي ثَلَاثَةَ أَرْغِفَةٍ، | ٥ 5 |
පශ්චාත් සෝපරමපි කථිතවාන් යදි යුෂ්මාකං කස්යචිද් බන්ධුස්තිෂ්ඨති නිශීථේ ච තස්ය සමීපං ස ගත්වා වදති,
| لِأَنَّ صَدِيقًا لِي جَاءَنِي مِنْ سَفَرٍ، وَلَيْسَ لِي مَا أُقَدِّمُ لَهُ. | ٦ 6 |
හේ බන්ධෝ පථික ඒකෝ බන්ධු ර්මම නිවේශනම් ආයාතඃ කින්තු තස්යාතිථ්යං කර්ත්තුං මමාන්තිකේ කිමපි නාස්ති, අතඒව පූපත්රයං මහ්යම් ඍණං දේහි;
| فَيُجِيبَ ذَلِكَ مِنْ دَاخِلٍ وَيَقُولَ: لَا تُزْعِجْنِي! اَلْبَابُ مُغْلَقٌ ٱلْآنَ، وَأَوْلَادِي مَعِي فِي ٱلْفِرَاشِ. لَا أَقْدِرُ أَنْ أَقُومَ وَأُعْطِيَكَ. | ٧ 7 |
තදා ස යදි ගෘහමධ්යාත් ප්රතිවදති මාං මා ක්ලිශාන, ඉදානීං ද්වාරං රුද්ධං ශයනේ මයා සහ බාලකාශ්ච තිෂ්ඨන්ති තුභ්යං දාතුම් උත්ථාතුං න ශක්නෝමි,
| أَقُولُ لَكُمْ: وَإِنْ كَانَ لَا يَقُومُ وَيُعْطِيهِ لِكَوْنِهِ صَدِيقَهُ، فَإِنَّهُ مِنْ أَجْلِ لَجَاجَتِهِ يَقُومُ وَيُعْطِيهِ قَدْرَ مَا يَحْتَاجُ. | ٨ 8 |
තර්හි යුෂ්මානහං වදාමි, ස යදි මිත්රතයා තස්මෛ කිමපි දාතුං නෝත්තිෂ්ඨති තථාපි වාරං වාරං ප්රාර්ථනාත උත්ථාපිතඃ සන් යස්මින් තස්ය ප්රයෝජනං තදේව දාස්යති|
| وَأَنَا أَقُولُ لَكُمُ: ٱسْأَلُوا تُعْطَوْا، اُطْلُبُوا تَجِدُوا، اِقْرَعُوا يُفْتَحْ لَكُمْ. | ٩ 9 |
අතඃ කාරණාත් කථයාමි, යාචධ්වං තතෝ යුෂ්මභ්යං දාස්යතේ, මෘගයධ්වං තත උද්දේශං ප්රාප්ස්යථ, ද්වාරම් ආහත තතෝ යුෂ්මභ්යං ද්වාරං මෝක්ෂ්යතේ|
| لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَسْأَلُ يَأْخُذُ، وَمَنْ يَطْلُبُ يَجِدُ، وَمَنْ يَقْرَعُ يُفْتَحُ لَهُ. | ١٠ 10 |
යෝ යාචතේ ස ප්රාප්නෝති, යෝ මෘගයතේ ස ඒවෝද්දේශං ප්රාප්නෝති, යෝ ද්වාරම් ආහන්ති තදර්ථං ද්වාරං මෝච්යතේ|
| فَمَنْ مِنْكُمْ، وَهُوَ أَبٌ، يَسْأَلُهُ ٱبْنُهُ خُبْزًا، أَفَيُعْطِيهِ حَجَرًا؟ أَوْ سَمَكَةً، أَفَيُعْطِيهِ حَيَّةً بَدَلَ ٱلسَّمَكَةِ؟ | ١١ 11 |
පුත්රේණ පූපේ යාචිතේ තස්මෛ පාෂාණං දදාති වා මත්ස්යේ යාචිතේ තස්මෛ සර්පං දදාති
| أَوْ إِذَا سَأَلَهُ بَيْضَةً، أَفَيُعْطِيهِ عَقْرَبًا؟ | ١٢ 12 |
වා අණ්ඩේ යාචිතේ තස්මෛ වෘශ්චිකං දදාති යුෂ්මාකං මධ්යේ ක ඒතාදෘශඃ පිතාස්තේ?
| فَإِنْ كُنْتُمْ وَأَنْتُمْ أَشْرَارٌ تَعْرِفُونَ أَنْ تُعْطُوا أَوْلَادَكُمْ عَطَايَا جَيِّدَةً، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ ٱلْآبُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يُعْطِي ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ لِلَّذِينَ يَسْأَلُونَهُ؟». | ١٣ 13 |
තස්මාදේව යූයමභද්රා අපි යදි ස්වස්වබාලකේභ්ය උත්තමානි ද්රව්යාණි දාතුං ජානීථ තර්හ්යස්මාකං ස්වර්ගස්ථඃ පිතා නිජයාචකේභ්යඃ කිං පවිත්රම් ආත්මානං න දාස්යති?
| وَكَانَ يُخْرِجُ شَيْطَانًا، وَكَانَ ذَلِكَ أَخْرَسَ. فَلَمَّا أُخْرِجَ ٱلشَّيْطَانُ تَكَلَّمَ ٱلْأَخْرَسُ، فَتَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ. | ١٤ 14 |
අනන්තරං යීශුනා කස්මාච්චිද් ඒකස්මින් මූකභූතේ ත්යාජිතේ සති ස භූතත්යක්තෝ මානුෂෝ වාක්යං වක්තුම් ආරේභේ; තතෝ ලෝකාඃ සකලා ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
| وَأَمَّا قَوْمٌ مِنْهُمْ فَقَالُوا: «بِبَعْلَزَبُولَ رَئِيسِ ٱلشَّيَاطِينِ يُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ». | ١٥ 15 |
කින්තු තේෂාං කේචිදූචු ර්ජනෝයං බාලසිබූබා අර්ථාද් භූතරාජේන භූතාන් ත්යාජයති|
| وَآخَرُونَ طَلَبُوا مِنْهُ آيَةً مِنَ ٱلسَّمَاءِ يُجَرِّبُونَهُ. | ١٦ 16 |
තං පරීක්ෂිතුං කේචිද් ආකාශීයම් ඒකං චිහ්නං දර්ශයිතුං තං ප්රාර්ථයාඤ්චක්රිරේ|
| فَعَلِمَ أَفْكَارَهُمْ، وَقَالَ لَهُمْ: «كُلُّ مَمْلَكَةٍ مُنْقَسِمَةٍ عَلَى ذَاتِهَا تَخْرَبُ، وَبَيْتٍ مُنْقَسِمٍ عَلَى بَيْتٍ يَسْقُطُ. | ١٧ 17 |
තදා ස තේෂාං මනඃකල්පනාං ඥාත්වා කථයාමාස, කස්යචිද් රාජ්යස්ය ලෝකා යදි පරස්පරං විරුන්ධන්ති තර්හි තද් රාජ්යම් නශ්යති; කේචිද් ගෘහස්ථා යදි පරස්පරං විරුන්ධන්ති තර්හි තේපි නශ්යන්ති|
| فَإِنْ كَانَ ٱلشَّيْطَانُ أَيْضًا يَنْقَسِمُ عَلَى ذَاتِهِ، فَكَيْفَ تَثْبُتُ مَمْلَكَتُهُ؟ لِأَنَّكُمْ تَقُولُونَ: إِنِّي بِبَعْلَزَبُولَ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ١٨ 18 |
තථෛව ශෛතානපි ස්වලෝකාන් යදි විරුණද්ධි තදා තස්ය රාජ්යං කථං ස්ථාස්යති? බාලසිබූබාහං භූතාන් ත්යාජයාමි යූයමිති වදථ|
| فَإِنْ كُنْتُ أَنَا بِبَعْلَزَبُولَ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ، فَأَبْنَاؤُكُمْ بِمَنْ يُخْرِجُونَ؟ لِذَلِكَ هُمْ يَكُونُونَ قُضَاتَكُمْ! | ١٩ 19 |
යද්යහං බාලසිබූබා භූතාන් ත්යාජයාමි තර්හි යුෂ්මාකං සන්තානාඃ කේන ත්යාජයන්ති? තස්මාත් තඒව කථායා ඒතස්යා විචාරයිතාරෝ භවිෂ්යන්ති|
| وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُ بِأَصْبِعِ ٱللهِ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ، فَقَدْ أَقْبَلَ عَلَيْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ. | ٢٠ 20 |
කින්තු යද්යහම් ඊශ්වරස්ය පරාක්රමේණ භූතාන් ත්යාජයාමි තර්හි යුෂ්මාකං නිකටම් ඊශ්වරස්ය රාජ්යමවශ්යම් උපතිෂ්ඨති|
| حِينَمَا يَحْفَظُ ٱلْقَوِيُّ دَارَهُ مُتَسَلِّحًا،تَكُونُ أَمْوَالُهُ فِي أَمَانٍ. | ٢١ 21 |
බලවාන් පුමාන් සුසජ්ජමානෝ යතිකාලං නිජාට්ටාලිකාං රක්ෂති තතිකාලං තස්ය ද්රව්යං නිරුපද්රවං තිෂ්ඨති|
| وَلَكِنْ مَتَى جَاءَ مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنْهُ فَإِنَّهُ يَغْلِبُهُ، وَيَنْزِعُ سِلَاحَهُ ٱلْكَامِلَ ٱلَّذِي ٱتَّكَلَ عَلَيْهِ، وَيُوَزِّعُ غَنَائِمَهُ. | ٢٢ 22 |
කින්තු තස්මාද් අධිකබලඃ කශ්චිදාගත්ය යදි තං ජයති තර්හි යේෂු ශස්ත්රාස්ත්රේෂු තස්ය විශ්වාස ආසීත් තානි සර්ව්වාණි හෘත්වා තස්ය ද්රව්යාණි ගෘහ්ලාති|
| مَنْ لَيْسَ مَعِي فَهُوَ عَلَيَّ، وَمَنْ لَا يَجْمَعُ مَعِي فَهُوَ يُفَرِّقُ. | ٢٣ 23 |
අතඃ කාරණාද් යෝ මම සපක්ෂෝ න ස විපක්ෂඃ, යෝ මයා සහ න සංගෘහ්ලාති ස විකිරති|
| مَتَى خَرَجَ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ مِنَ ٱلْإِنْسَانِ، يَجْتَازُ فِي أَمَاكِنَ لَيْسَ فِيهَا مَاءٌ يَطْلُبُ رَاحَةً، وَإِذْ لَا يَجِدُ يَقُولُ: أَرْجِعُ إِلَى بَيْتِي ٱلَّذِي خَرَجْتُ مِنْهُ. | ٢٤ 24 |
අපරඤ්ච අමේධ්යභූතෝ මානුෂස්යාන්තර්නිර්ගත්ය ශුෂ්කස්ථානේ භ්රාන්ත්වා විශ්රාමං මෘගයතේ කින්තු න ප්රාප්ය වදති මම යස්මාද් ගෘහාද් ආගතෝහං පුනස්තද් ගෘහං පරාවෘත්ය යාමි|
| فَيَأْتِي وَيَجِدُهُ مَكْنُوسًا مُزَيَّنًا. | ٢٥ 25 |
තතෝ ගත්වා තද් ගෘහං මාර්ජිතං ශෝභිතඤ්ච දෘෂ්ට්වා
| ثُمَّ يَذْهَبُ وَيَأْخُذُ سَبْعَةَ أَرْوَاحٍ أُخَرَ أَشَرَّ مِنْهُ، فَتَدْخُلُ وَتَسْكُنُ هُنَاكَ، فَتَصِيرُ أَوَاخِرُ ذَلِكَ ٱلْإِنْسَانِ أَشَرَّ مِنْ أَوَائِلِهِ!». | ٢٦ 26 |
තත්ක්ෂණම් අපගත්ය ස්වස්මාදපි දුර්ම්මතීන් අපරාන් සප්තභූතාන් සහානයති තේ ච තද්ගෘහං පවිශ්ය නිවසන්ති| තස්මාත් තස්ය මනුෂ්යස්ය ප්රථමදශාතඃ ශේෂදශා දුඃඛතරා භවති|
| وَفِيمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا، رَفَعَتِ ٱمْرَأَةٌ صَوْتَهَا مِنَ ٱلْجَمْعِ وَقَالَتْ لَهُ: «طُوبَى لِلْبَطْنِ ٱلَّذِي حَمَلَكَ وَٱلثَّدْيَيْنِ ٱللَّذَيْنِ رَضِعْتَهُمَا». | ٢٧ 27 |
අස්යාඃ කථායාඃ කථනකාලේ ජනතාමධ්යස්ථා කාචින්නාරී තමුච්චෛඃස්වරං ප්රෝවාච, යා යෝෂිත් ත්වාං ගර්බ්භේ(අ)ධාරයත් ස්තන්යමපායයච්ච සෛව ධන්යා|
| أَمَّا هُوَ فَقَالَ: «بَلْ طُوبَى لِلَّذِينَ يَسْمَعُونَ كَلَامَ ٱللهِ وَيَحْفَظُونَهُ». | ٢٨ 28 |
කින්තු සෝකථයත් යේ පරමේශ්වරස්ය කථාං ශ්රුත්වා තදනුරූපම් ආචරන්ති තඒව ධන්යාඃ|
| وَفِيمَا كَانَ ٱلْجُمُوعُ مُزْدَحِمِينَ، ٱبْتَدَأَ يَقُولُ: «هَذَا ٱلْجِيلُ شِرِّيرٌ. يَطْلُبُ آيَةً، وَلَا تُعْطَى لَهُ آيَةٌ إِلَّا آيَةُ يُونَانَ ٱلنَّبِيِّ. | ٢٩ 29 |
තතඃ පරං තස්යාන්තිකේ බහුලෝකානාං සමාගමේ ජාතේ ස වක්තුමාරේභේ, ආධුනිකා දුෂ්ටලෝකාශ්චිහ්නං ද්රෂ්ටුමිච්ඡන්ති කින්තු යූනස්භවිෂ්යද්වාදිනශ්චිහ්නං විනාන්යත් කිඤ්චිච්චිහ්නං තාන් න දර්ශයිෂ්යතේ|
| لِأَنَّهُ كَمَا كَانَ يُونَانُ آيَةً لِأَهْلِ نِينَوَى، كَذَلِكَ يَكُونُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ أَيْضًا لِهَذَا ٱلْجِيلِ. | ٣٠ 30 |
යූනස් තු යථා නීනිවීයලෝකානාං සමීපේ චිහ්නරූපෝභවත් තථා විද්යමානලෝකානාම් ඒෂාං සමීපේ මනුෂ්යපුත්රෝපි චිහ්නරූපෝ භවිෂ්යති|
| مَلِكَةُ ٱلتَّيْمَنِ سَتَقُومُ فِي ٱلدِّينِ مَعَ رِجَالِ هَذَا ٱلْجِيلِ وَتَدِينُهُمْ، لِأَنَّهَا أَتَتْ مِنْ أَقَاصِي ٱلْأَرْضِ لِتَسْمَعَ حِكْمَةَ سُلَيْمَانَ، وَهُوَذَا أَعْظَمُ مِنْ سُلَيْمَانَ هَهُنَا! | ٣١ 31 |
විචාරසමයේ ඉදානීන්තනලෝකානාං ප්රාතිකූල්යේන දක්ෂිණදේශීයා රාඥී ප්රෝත්ථාය තාන් දෝෂිණඃ කරිෂ්යති, යතඃ සා රාඥී සුලේමාන උපදේශකථාං ශ්රෝතුං පෘථිව්යාඃ සීමාත ආගච්ඡත් කින්තු පශ්යත සුලේමානෝපි ගුරුතර ඒකෝ ජනෝ(අ)ස්මින් ස්ථානේ විද්යතේ|
| رِجَالُ نِينَوَى سَيَقُومُونَ فِي ٱلدِّينِ مَعَ هَذَا ٱلْجِيلِ وَيَدِينُونَهُ، لِأَنَّهُمْ تَابُوا بِمُنَادَاةِ يُونَانَ، وَهُوَذَا أَعْظَمُ مِنْ يُونَانَ هَهُنَا! | ٣٢ 32 |
අපරඤ්ච විචාරසමයේ නීනිවීයලෝකා අපි වර්ත්තමානකාලිකානාං ලෝකානාං වෛපරීත්යේන ප්රෝත්ථාය තාන් දෝෂිණඃ කරිෂ්යන්ති, යතෝ හේතෝස්තේ යූනසෝ වාක්යාත් චිත්තානි පරිවර්ත්තයාමාසුඃ කින්තු පශ්යත යූනසෝතිගුරුතර ඒකෝ ජනෝ(අ)ස්මින් ස්ථානේ විද්යතේ|
| «لَيْسَ أَحَدٌ يُوقِدُ سِرَاجًا وَيَضَعُهُ فِي خِفْيَةٍ، وَلَا تَحْتَ ٱلْمِكْيَالِ، بَلْ عَلَى ٱلْمَنَارَةِ، لِكَيْ يَنْظُرَ ٱلدَّاخِلُونَ ٱلنُّورَ. | ٣٣ 33 |
ප්රදීපං ප්රජ්වාල්ය ද්රෝණස්යාධඃ කුත්රාපි ගුප්තස්ථානේ වා කෝපි න ස්ථාපයති කින්තු ගෘහප්රවේශිභ්යෝ දීප්තිං දාතං දීපාධාරෝපර්ය්යේව ස්ථාපයති|
| سِرَاجُ ٱلْجَسَدِ هُوَ ٱلْعَيْنُ، فَمَتَى كَانَتْ عَيْنُكَ بَسِيطَةً فَجَسَدُكَ كُلُّهُ يَكُونُ نَيِّرًا، وَمَتَى كَانَتْ شِرِّيرَةً فَجَسَدُكَ يَكُونُ مُظْلِمًا. | ٣٤ 34 |
දේහස්ය ප්රදීපශ්චක්ෂුස්තස්මාදේව චක්ෂු ර්යදි ප්රසන්නං භවති තර්හි තව සර්ව්වශරීරං දීප්තිමද් භවිෂ්යති කින්තු චක්ෂු ර්යදි මලීමසං තිෂ්ඨති තර්හි සර්ව්වශරීරං සාන්ධකාරං ස්ථාස්යති|
| اُنْظُرْ إِذًا لِئَلَّا يَكُونَ ٱلنُّورُ ٱلَّذِي فِيكَ ظُلْمَةً. | ٣٥ 35 |
අස්මාත් කාරණාත් තවාන්තඃස්ථං ජ්යෝති ර්යථාන්ධකාරමයං න භවති තදර්ථේ සාවධානෝ භව|
| فَإِنْ كَانَ جَسَدُكَ كُلُّهُ نَيِّرًا لَيْسَ فِيهِ جُزْءٌ مُظْلِمٌ، يَكُونُ نَيِّرًا كُلُّهُ، كَمَا حِينَمَا يُضِيءُ لَكَ ٱلسِّرَاجُ بِلَمَعَانِهِ». | ٣٦ 36 |
යතඃ ශරීරස්ය කුත්රාප්යංශේ සාන්ධකාරේ න ජාතේ සර්ව්වං යදි දීප්තිමත් තිෂ්ඨති තර්හි තුභ්යං දීප්තිදායිප්රෝජ්ජ්වලන් ප්රදීප ඉව තව සවර්වශරීරං දීප්තිමද් භවිෂ්යති|
| وَفِيمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ سَأَلَهُ فَرِّيسِيٌّ أَنْ يَتَغَدَّى عِنْدَهُ، فَدَخَلَ وَاتَّكَأَ. | ٣٧ 37 |
ඒතත්කථායාඃ කථනකාලේ ඵිරුශ්යේකෝ භේජනාය තං නිමන්ත්රයාමාස, තතඃ ස ගත්වා භෝක්තුම් උපවිවේශ|
| وَأَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّ فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ تَعَجَّبَ أَنَّهُ لَمْ يَغْتَسِلْ أَوَّلًا قَبْلَ ٱلْغَدَاءِ. | ٣٨ 38 |
කින්තු භෝජනාත් පූර්ව්වං නාමාඞ්ක්ෂීත් ඒතද් දෘෂ්ට්වා ස ඵිරුශ්යාශ්චර්ය්යං මේනේ|
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «أَنْتُمُ ٱلْآنَ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ تُنَقُّونَ خَارِجَ ٱلْكَأْسِ وَٱلْقَصْعَةِ، وَأَمَّا بَاطِنُكُمْ فَمَمْلُوءٌ ٱخْتِطَافًا وَخُبْثًا. | ٣٩ 39 |
තදා ප්රභුස්තං ප්රෝවාච යූයං ඵිරූශිලෝකාඃ පානපාත්රාණාං භෝජනපාත්රාණාඤ්ච බහිඃ පරිෂ්කුරුථ කින්තු යුෂ්මාකමන්ත ර්දෞරාත්ම්යෛ ර්දුෂ්ක්රියාභිශ්ච පරිපූර්ණං තිෂ්ඨති|
| يَا أَغْبِيَاءُ، أَلَيْسَ ٱلَّذِي صَنَعَ ٱلْخَارِجَ صَنَعَ ٱلدَّاخِلَ أَيْضًا؟ | ٤٠ 40 |
හේ සර්ව්වේ නිර්බෝධා යෝ බහිඃ සසර්ජ ස ඒව කිමන්ත ර්න සසර්ජ?
| بَلْ أَعْطُوا مَا عِنْدَكُمْ صَدَقَةً، فَهُوَذَا كُلُّ شَيْءٍ يَكُونُ نَقِيًّا لَكُمْ. | ٤١ 41 |
තත ඒව යුෂ්මාභිරන්තඃකරණං (ඊශ්වරාය) නිවේද්යතාං තස්මින් කෘතේ යුෂ්මාකං සර්ව්වාණි ශුචිතාං යාස්යන්ති|
| وَلَكِنْ وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُعَشِّرُونَ ٱلنَّعْنَعَ وَٱلسَّذَابَ وَكُلَّ بَقْلٍ، وَتَتَجَاوَزُونَ عَنِ ٱلْحَقِّ وَمَحَبَّةِ ٱللهِ. كَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَعْمَلُوا هَذِهِ وَلَا تَتْرُكُوا تِلْكَ. | ٤٢ 42 |
කින්තු හන්ත ඵිරූශිගණා යූයං න්යායම් ඊශ්වරේ ප්රේම ච පරිත්යජ්ය පෝදිනායා අරුදාදීනාං සර්ව්වේෂාං ශාකානාඤ්ච දශමාංශාන් දත්ථ කින්තු ප්රථමං පාලයිත්වා ශේෂස්යාලඞ්ඝනං යුෂ්මාකම් උචිතමාසීත්|
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُحِبُّونَ ٱلْمَجْلِسَ ٱلْأَوَّلَ فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ. | ٤٣ 43 |
හා හා ඵිරූශිනෝ යූයං භජනගේහේ ප්රෝච්චාසනේ ආපණේෂු ච නමස්කාරේෂු ප්රීයධ්වේ|
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ مِثْلُ ٱلْقُبُورِ ٱلْمُخْتَفِيَةِ، وَٱلَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَيْهَا لَا يَعْلَمُونَ!». | ٤٤ 44 |
වත කපටිනෝ(අ)ධ්යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච ලෝකායත් ශ්මශානම් අනුපලභ්ය තදුපරි ගච්ඡන්ති යූයම් තාදෘගප්රකාශිතශ්මශානවාද් භවථ|
| فَأجَابَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلنَّامُوسِيِّينَ وَقالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، حِينَ تَقُولُ هَذَا تَشْتُمُنَا نَحْنُ أَيْضًا!». | ٤٥ 45 |
තදානීං ව්යවස්ථාපකානාම් ඒකා යීශුමවදත්, හේ උපදේශක වාක්යේනේදෘශේනාස්මාස්වපි දෝෂම් ආරෝපයසි|
| فَقَالَ: «وَوَيْلٌ لَكُمْ أَنْتُمْ أَيُّهَا ٱلنَّامُوسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُحَمِّلُونَ ٱلنَّاسَ أَحْمَالًا عَسِرَةَ ٱلْحَمْلِ وَأَنْتُمْ لَا تَمَسُّونَ ٱلْأَحْمَالَ بِإِحْدَى أَصَابِعِكُمْ. | ٤٦ 46 |
තතඃ ස උවාච, හා හා ව්යවස්ථාපකා යූයම් මානුෂාණාම් උපරි දුඃසහ්යාන් භාරාන් න්යස්යථ කින්තු ස්වයම් ඒකාඞ්ගුල්යාපි තාන් භාරාන් න ස්පෘශථ|
| وَيْلٌ لَكُمْ! لِأَنَّكُمْ تَبْنُونَ قُبُورَ ٱلْأَنْبِيَاءِ، وَآبَاؤُكُمْ قَتَلُوهُمْ. | ٤٧ 47 |
හන්ත යුෂ්මාකං පූර්ව්වපුරුෂා යාන් භවිෂ්යද්වාදිනෝ(අ)වධිෂුස්තේෂාං ශ්මශානානි යූයං නිර්ම්මාථ|
| إِذًا تَشْهَدُونَ وَتَرْضَوْنَ بِأَعْمَالِ آبَائِكُمْ، لِأَنَّهُمْ هُمْ قَتَلُوهُمْ وَأَنْتُمْ تَبْنُونَ قُبُورَهُمْ. | ٤٨ 48 |
තේනෛව යූයං ස්වපූර්ව්වපුරුෂාණාං කර්ම්මාණි සංමන්යධ්වේ තදේව සප්රමාණං කුරුථ ච, යතස්තේ තානවධිෂුඃ යූයං තේෂාං ශ්මශානානි නිර්ම්මාථ|
| لِذَلِكَ أَيْضًا قَالَتْ حِكْمَةُ ٱللهِ: إِنِّي أُرْسِلُ إِلَيْهِمْ أَنْبِيَاءَ وَرُسُلًا، فَيَقْتُلُونَ مِنْهُمْ وَيَطْرُدُونَ، | ٤٩ 49 |
අතඒව ඊශ්වරස්ය ශාස්ත්රේ ප්රෝක්තමස්ති තේෂාමන්තිකේ භවිෂ්යද්වාදිනඃ ප්රේරිතාංශ්ච ප්රේෂයිෂ්යාමි තතස්තේ තේෂාං කාංශ්චන හනිෂ්යන්ති කාංශ්චන තාඩශ්ෂ්යින්ති|
| لِكَيْ يُطْلَبَ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ دَمُ جَمِيعِ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْمُهْرَقُ مُنْذُ إِنْشَاءِ ٱلْعَالَمِ، | ٥٠ 50 |
ඒතස්මාත් කාරණාත් හාබිලඃ ශෝණිතපාතමාරභ්ය මන්දිරයඥවේද්යෝ ර්මධ්යේ හතස්ය සිඛරියස්ය රක්තපාතපර්ය්යන්තං
| مِنْ دَمِ هَابِيلَ إِلَى دَمِ زَكَرِيَّا ٱلَّذِي أُهْلِكَ بَيْنَ ٱلْمَذْبَحِ وَٱلْبَيْتِ. نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُطْلَبُ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ! | ٥١ 51 |
ජගතඃ සෘෂ්ටිමාරභ්ය පෘථිව්යාං භවිෂ්යද්වාදිනාං යතිරක්තපාතා ජාතාස්තතීනාම් අපරාධදණ්ඩා ඒෂාං වර්ත්තමානලෝකානාං භවිෂ්යන්ති, යුෂ්මානහං නිශ්චිතං වදාමි සර්ව්වේ දණ්ඩා වංශස්යාස්ය භවිෂ්යන්ති|
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلنَّامُوسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ أَخَذْتُمْ مِفْتَاحَ ٱلْمَعْرِفَةِ. مَا دَخَلْتُمْ أَنْتُمْ، وَٱلدَّاخِلُونَ مَنَعْتُمُوهُمْ». | ٥٢ 52 |
හා හා ව්යවස්ථපකා යූයං ඥානස්ය කුඤ්චිකාං හෘත්වා ස්වයං න ප්රවිෂ්ටා යේ ප්රවේෂ්ටුඤ්ච ප්රයාසිනස්තානපි ප්රවේෂ්ටුං වාරිතවන්තඃ|
| وَفِيمَا هُوَ يُكَلِّمُهُمْ بِهَذَا، ٱبْتَدَأَ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ يَحْنَقُونَ جِدًّا، وَيُصَادِرُونَهُ عَلَى أُمُورٍ كَثِيرَةٍ، | ٥٣ 53 |
ඉත්ථං කථාකථනාද් අධ්යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච සතර්කාඃ
| وَهُمْ يُرَاقِبُونَهُ طَالِبِينَ أَنْ يَصْطَادُوا شَيْئًا مِنْ فَمِهِ لِكَيْ يَشْتَكُوا عَلَيْهِ. | ٥٤ 54 |
සන්තස්තමපවදිතුං තස්ය කථායා දෝෂං ධර්ත්තමිච්ඡන්තෝ නානාඛ්යානකථනාය තං ප්රවර්ත්තයිතුං කෝපයිතුඤ්ච ප්රාරේභිරේ|
