لُوقا 11
| وَإِذْ كَانَ يُصَلِّي فِي مَوْضِعٍ، لَمَّا فَرَغَ، قَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَارَبُّ، عَلِّمْنَا أَنْ نُصَلِّيَ كَمَا عَلَّمَ يُوحَنَّا أَيْضًا تَلَامِيذَهُ». | ١ 1 |
यीशु कुसकी जगा पर प्राथना करा दा था। कने जालू सै प्राथना करी बैठा, तां उदे चेलयां चे इकी चेले उसयो बोलया, “प्रभु जी, जियां यूहन्ने अपणे चेलयां जो प्राथना करणा सिखया है तियां ही सांझो सिखाई दे।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «مَتَى صَلَّيْتُمْ فَقُولُوا: أَبَانَا ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، لِيَتَقَدَّسِ ٱسْمُكَ، لِيَأْتِ مَلَكُوتُكَ، لِتَكُنْ مَشِيئَتُكَ كَمَا فِي ٱلسَّمَاءِ كَذَلِكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٢ 2 |
यीशुऐ उना ने बोलया, तुसां इस तरीके ने प्राथना करणा चाइदी की: है साड़े पिता परमेश्वर, जड़ा तू स्वर्गे च है; तेरा ना सारे लोकां च पबित्र मनया जा, कने तेरा राज्य सांझो च ओऐ।
| خُبْزَنَا كَفَافَنَا أَعْطِنَا كُلَّ يَوْمٍ، | ٣ 3 |
सांझो हर रोज सै खाणा दे जड़ा सांझो उस दिने तांई चाईदा है।
| وَٱغْفِرْ لَنَا خَطَايَانَا لِأَنَّنَا نَحْنُ أَيْضًا نَغْفِرُ لِكُلِّ مَنْ يُذْنِبُ إِلَيْنَا، وَلَا تُدْخِلْنَا فِي تَجْرِبَةٍ لَكِنْ نَجِّنَا مِنَ ٱلشِّرِّيرِ». | ٤ 4 |
कने जियां असां सांझो सोगी गलत करणे बालयां जो माफ कितया है, तियां ही तू भी साड़ियां गलतियां जो माफ कर कने सांझो परख च फसणे ला बचा।
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْكُمْ يَكُونُ لَهُ صَدِيقٌ، وَيَمْضِي إِلَيْهِ نِصْفَ ٱللَّيْلِ، وَيَقُولُ لَهُ يَا صَدِيقُ، أَقْرِضْنِي ثَلَاثَةَ أَرْغِفَةٍ، | ٥ 5 |
कने यीशुऐ उना ने बोलया, तुसां चे कुण है, जिसदा इक मित्र हो, कने सै अधिया राती जो उदे घरे जाई करी उसयो बोले, मिंजो तिन्न रोटियां दे।
| لِأَنَّ صَدِيقًا لِي جَاءَنِي مِنْ سَفَرٍ، وَلَيْسَ لِي مَا أُقَدِّمُ لَهُ. | ٦ 6 |
क्योंकि मेरा इक मित्र हुणी मिंजो मिलणे तांई आया है कने मिंजो बाल उसयो खुआणे तांई कुछ नी है।
| فَيُجِيبَ ذَلِكَ مِنْ دَاخِلٍ وَيَقُولَ: لَا تُزْعِجْنِي! اَلْبَابُ مُغْلَقٌ ٱلْآنَ، وَأَوْلَادِي مَعِي فِي ٱلْفِرَاشِ. لَا أَقْدِرُ أَنْ أَقُومَ وَأُعْطِيَكَ. | ٧ 7 |
कने सै अंदरे ला जबाब दिन्दा है, मिंजो तंग मत कर; हुण तां दरबाजा बंद है, कने मेरे बच्चे मेरे सोगी बिस्तरे च सुतयो न, इस तांई मैं उठीकरी तिजो कुछ नी देई सकदा।
| أَقُولُ لَكُمْ: وَإِنْ كَانَ لَا يَقُومُ وَيُعْطِيهِ لِكَوْنِهِ صَدِيقَهُ، فَإِنَّهُ مِنْ أَجْلِ لَجَاجَتِهِ يَقُومُ وَيُعْطِيهِ قَدْرَ مَا يَحْتَاجُ. | ٨ 8 |
मैं तुहांजो ने जड़ा बोलदा है उसयो समझा, अगर सै उदा मित्र होणे पर भी उसयो उठी करी री नी देणा चा, फिरी भी उस दोस्ते दे बार-बार बिनती करणे पर उदिया जरुरतां दे अनुसार उतणा उठी करी जरुर दिंगा।
| وَأَنَا أَقُولُ لَكُمُ: ٱسْأَلُوا تُعْطَوْا، اُطْلُبُوا تَجِدُوا، اِقْرَعُوا يُفْتَحْ لَكُمْ. | ٩ 9 |
“तुसां जो जड़ा चाईदा सै परमेश्वरे ला मंगा कने उनी तुसां जो देणा; अगर तुसां तोपगे, तां तुसां जो मिलणा; अगर खटखटांगे, तां तुहाड़े तांई खुलणा।”
| لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَسْأَلُ يَأْخُذُ، وَمَنْ يَطْلُبُ يَجِدُ، وَمَنْ يَقْرَعُ يُفْتَحُ لَهُ. | ١٠ 10 |
क्योंकि जड़ा कोई मंगदा है, उसयो मिलदा है; जड़ा तोपदा है, उसयो मिलदा है; कने जड़ा खटखटादां है, उदे तांई खुलदा है।
| فَمَنْ مِنْكُمْ، وَهُوَ أَبٌ، يَسْأَلُهُ ٱبْنُهُ خُبْزًا، أَفَيُعْطِيهِ حَجَرًا؟ أَوْ سَمَكَةً، أَفَيُعْطِيهِ حَيَّةً بَدَلَ ٱلسَّمَكَةِ؟ | ١١ 11 |
तुहाड़े चे कुण ऐदिया पिता होंगा, की जालू उदा पुत्र रोटी मंगे, तां उसयो पथर दे: या मच्छी मंगे तां मछिया दे बदले सप दे?
| أَوْ إِذَا سَأَلَهُ بَيْضَةً، أَفَيُعْطِيهِ عَقْرَبًا؟ | ١٢ 12 |
या अंडा मंगे तां उसयो बिच्छु देई दे?
| فَإِنْ كُنْتُمْ وَأَنْتُمْ أَشْرَارٌ تَعْرِفُونَ أَنْ تُعْطُوا أَوْلَادَكُمْ عَطَايَا جَيِّدَةً، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ ٱلْآبُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يُعْطِي ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ لِلَّذِينَ يَسْأَلُونَهُ؟». | ١٣ 13 |
“अगर तुसां बुरे होईकरी अपणे बचयां जो खरियाँ चिजा देणा जाणदे न, तां तुहाड़े स्वर्गीय पिता परमेश्वरे अपणे मंगणे बाले जो केई जादा बदीकरी पबित्र आत्मा देणे तांई तैयार है।”
| وَكَانَ يُخْرِجُ شَيْطَانًا، وَكَانَ ذَلِكَ أَخْرَسَ. فَلَمَّا أُخْرِجَ ٱلشَّيْطَانُ تَكَلَّمَ ٱلْأَخْرَسُ، فَتَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ. | ١٤ 14 |
फिरी उनी इक गूंगी बुरी आत्मा जो कडया; जालू सै बुरी आत्मा निकली गेई, तां सै गूंगा बोलणा लगी पिया; कने लोकां जो हेरानी होई।
| وَأَمَّا قَوْمٌ مِنْهُمْ فَقَالُوا: «بِبَعْلَزَبُولَ رَئِيسِ ٱلشَّيَاطِينِ يُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ». | ١٥ 15 |
पर उना चे कितणयां ही बोलया, “ऐ तां बुरियां आत्मा दे सरदार शैताने दी मदद लेईकरी बुरियां आत्मा जो कडदा है।”
| وَآخَرُونَ طَلَبُوا مِنْهُ آيَةً مِنَ ٱلسَّمَاءِ يُجَرِّبُونَهُ. | ١٦ 16 |
होरनी उदी परख लेणें तांई उसला स्वर्गे दा कोई निशाण दसणे तांई बोलया।
| فَعَلِمَ أَفْكَارَهُمْ، وَقَالَ لَهُمْ: «كُلُّ مَمْلَكَةٍ مُنْقَسِمَةٍ عَلَى ذَاتِهَا تَخْرَبُ، وَبَيْتٍ مُنْقَسِمٍ عَلَى بَيْتٍ يَسْقُطُ. | ١٧ 17 |
पर उनी, उना दे मने दियां गल्लां जो जाणी करी, उना ने बोलया, “अगर कुसी राज्य च लोक अपु चे ही लड़दे रेंगे तां सै राज्य उजड़ी जांदा है। कने अगर कुसी घरे दे माणु अपु चे ही लड़दे रेंगे तां सै घर भी उजड़ी जांदा है।”
| فَإِنْ كَانَ ٱلشَّيْطَانُ أَيْضًا يَنْقَسِمُ عَلَى ذَاتِهِ، فَكَيْفَ تَثْبُتُ مَمْلَكَتُهُ؟ لِأَنَّكُمْ تَقُولُونَ: إِنِّي بِبَعْلَزَبُولَ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ. | ١٨ 18 |
अगर शैतान अपणी ही बुरी आत्मा दे खिलाफ लड़गा, तां उनी अपणा ही नाश करी लेणा है, तां फिरी उदा राज्य कियां बदी सकदा है? क्योंकि तुसां मेरे बारे च तां बोलदे न, की ऐ तां शैताने दिया मददा ने बुरिया आत्मा जो कडदा है।
| فَإِنْ كُنْتُ أَنَا بِبَعْلَزَبُولَ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ، فَأَبْنَاؤُكُمْ بِمَنْ يُخْرِجُونَ؟ لِذَلِكَ هُمْ يَكُونُونَ قُضَاتَكُمْ! | ١٩ 19 |
“भला अगर मैं शैताने दिया मददा ने बुरियां आत्मा जो कडदा है, तां तुहाड़ी ओलाद कुसदिया मददा ने बुरियां आत्मा जो कडदी है? इस तांई तुहाड़िया ओलादी ही तुहाड़ा न्याय करणा है।”
| وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُ بِأَصْبِعِ ٱللهِ أُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ، فَقَدْ أَقْبَلَ عَلَيْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ. | ٢٠ 20 |
पर अगर मैं परमेश्वरे दिया शक्तिया ने बुरियां आत्मा जो कडदा है, तां परमेश्वरे दा राज्य तुहाड़े बखे आई रिया है।
| حِينَمَا يَحْفَظُ ٱلْقَوِيُّ دَارَهُ مُتَسَلِّحًا،تَكُونُ أَمْوَالُهُ فِي أَمَانٍ. | ٢١ 21 |
जालू जोरे बाला माणु हथियार लेईकरी अपणे घरे दी रखबाली करदा है, तां उदी संमत्ति बची रेंदी है।
| وَلَكِنْ مَتَى جَاءَ مَنْ هُوَ أَقْوَى مِنْهُ فَإِنَّهُ يَغْلِبُهُ، وَيَنْزِعُ سِلَاحَهُ ٱلْكَامِلَ ٱلَّذِي ٱتَّكَلَ عَلَيْهِ، وَيُوَزِّعُ غَنَائِمَهُ. | ٢٢ 22 |
पर जालू उसला जादा जोरे बाला उसला लड़ी करी उसयो जीती लेंदा है, तां उदे सै हथियार जिना पर उसयो भरोसा था, उना जो खोई लेंदा है कने उदिया संपतिया जो लुटी करी बंडी दिन्दा है।
| مَنْ لَيْسَ مَعِي فَهُوَ عَلَيَّ، وَمَنْ لَا يَجْمَعُ مَعِي فَهُوَ يُفَرِّقُ. | ٢٣ 23 |
“जड़ा मेरे सोगी नी है सै मेरे खिलाफ है, कने जड़ा मेरे सोगी नी बटोलदा है सै खलारदा है।”
| مَتَى خَرَجَ ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ مِنَ ٱلْإِنْسَانِ، يَجْتَازُ فِي أَمَاكِنَ لَيْسَ فِيهَا مَاءٌ يَطْلُبُ رَاحَةً، وَإِذْ لَا يَجِدُ يَقُولُ: أَرْجِعُ إِلَى بَيْتِي ٱلَّذِي خَرَجْتُ مِنْهُ. | ٢٤ 24 |
जालू बुरी आत्मा माणुऐ ला निकली जांदी है, तां सै सुकियां जगा च अराम तोपदी फिरदी है, पर उसा जो अराम नी मिलदा है। तां सै अपणे आपे ने बोलदी है, कि मैं अपणे तिस्सी घरे जो बापस चली जाणा है, जिस माणुऐ ला निकली थी,
| فَيَأْتِي وَيَجِدُهُ مَكْنُوسًا مُزَيَّنًا. | ٢٥ 25 |
“जालू सै बापस ओंदी है तां उस माणुऐ जो उस घरे सांई पांदी है, जिसयो छेल करी साफ कने सजाया हो।”
| ثُمَّ يَذْهَبُ وَيَأْخُذُ سَبْعَةَ أَرْوَاحٍ أُخَرَ أَشَرَّ مِنْهُ، فَتَدْخُلُ وَتَسْكُنُ هُنَاكَ، فَتَصِيرُ أَوَاخِرُ ذَلِكَ ٱلْإِنْسَانِ أَشَرَّ مِنْ أَوَائِلِهِ!». | ٢٦ 26 |
तालू सै बुरी आत्मा जाई करी अपणे ला होर बुरियाँ सत्त आत्मा जो अपणे सोगी लेई ओंदी है, कने सै उदे अंदर बड़ी करी ओथु रेंदियां न, कने उस माणुऐ दी हालत पहले ला भी बुरी होई जांदी है।
| وَفِيمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا، رَفَعَتِ ٱمْرَأَةٌ صَوْتَهَا مِنَ ٱلْجَمْعِ وَقَالَتْ لَهُ: «طُوبَى لِلْبَطْنِ ٱلَّذِي حَمَلَكَ وَٱلثَّدْيَيْنِ ٱللَّذَيْنِ رَضِعْتَهُمَا». | ٢٧ 27 |
जालू यीशु ऐ सब गल्लां बोला दा ही था तां भिड़ा चे इकी जनानिया उचिया अबाजा ने बोलया, “धन्य हे सै जनानी जिना तिजो पैदा किता कने तिजो अपणा दूध पियाया।”
| أَمَّا هُوَ فَقَالَ: «بَلْ طُوبَى لِلَّذِينَ يَسْمَعُونَ كَلَامَ ٱللهِ وَيَحْفَظُونَهُ». | ٢٨ 28 |
उनी बोलया, “हाँ, पर धन्य न सै, जड़े परमेश्वरे दा बचन सुणीकरी मंदे न।”
| وَفِيمَا كَانَ ٱلْجُمُوعُ مُزْدَحِمِينَ، ٱبْتَدَأَ يَقُولُ: «هَذَا ٱلْجِيلُ شِرِّيرٌ. يَطْلُبُ آيَةً، وَلَا تُعْطَى لَهُ آيَةٌ إِلَّا آيَةُ يُونَانَ ٱلنَّبِيِّ. | ٢٩ 29 |
जालू बड़े भरी लोकां दी भीड़ गिठी होआ दी थी तां सै बोलणा लग्गा, “इस युगे दे बुरे लोक चिन्न चमत्कार तोपदे न, पर परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले योना दे चिन्न चमत्कार जो छडी करी उना जो कोई होर कोई चिन्न नी मिलणा।” कने यीशु उना जो छडी करी चली गिया।
| لِأَنَّهُ كَمَا كَانَ يُونَانُ آيَةً لِأَهْلِ نِينَوَى، كَذَلِكَ يَكُونُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ أَيْضًا لِهَذَا ٱلْجِيلِ. | ٣٠ 30 |
जियां योना नीनवे शेहरे दे लोकां तांई चिन्न बणया, तियां ही मैं माणुऐ दा पुत्र भी इस युगे दे लोकां तांई चिन्न होणा है।
| مَلِكَةُ ٱلتَّيْمَنِ سَتَقُومُ فِي ٱلدِّينِ مَعَ رِجَالِ هَذَا ٱلْجِيلِ وَتَدِينُهُمْ، لِأَنَّهَا أَتَتْ مِنْ أَقَاصِي ٱلْأَرْضِ لِتَسْمَعَ حِكْمَةَ سُلَيْمَانَ، وَهُوَذَا أَعْظَمُ مِنْ سُلَيْمَانَ هَهُنَا! | ٣١ 31 |
दक्षिणे दिया राणिया न्याय दे रोजे इस बेले दे आदमियां दे सोगी उठी करी, उना जो दोषी बोलणा है, क्योंकि सै राजा सुलैमान दा ज्ञान सुणने तांई बड़ी दुरे ला आई, कने दिखा ऐथू सै है जड़ा सुलेमान ला भी बडा है।
| رِجَالُ نِينَوَى سَيَقُومُونَ فِي ٱلدِّينِ مَعَ هَذَا ٱلْجِيلِ وَيَدِينُونَهُ، لِأَنَّهُمْ تَابُوا بِمُنَادَاةِ يُونَانَ، وَهُوَذَا أَعْظَمُ مِنْ يُونَانَ هَهُنَا! | ٣٢ 32 |
नीनवे शेहरे दे लोकां न्याय दे रोजे इस बेले दे लोकां सोगी खड़े होईकरी, इसा पीढ़ी दे लोकां जो दोषी बोलणा है; क्योंकि उना योना दा प्रचार सुणिकरी मन बदलया है कने दिखा, ऐथू सै है जड़ा योना ला भी बडा है।
| «لَيْسَ أَحَدٌ يُوقِدُ سِرَاجًا وَيَضَعُهُ فِي خِفْيَةٍ، وَلَا تَحْتَ ٱلْمِكْيَالِ، بَلْ عَلَى ٱلْمَنَارَةِ، لِكَيْ يَنْظُرَ ٱلدَّاخِلُونَ ٱلنُّورَ. | ٣٣ 33 |
“कोई माणु दिय्या बाली करी थले या टोकरुऐ हेठ नी रखदा है, पर धारिया पर रखदा हे ताकि अंदरे ओणे बालयां जो लौ होऐ।”
| سِرَاجُ ٱلْجَسَدِ هُوَ ٱلْعَيْنُ، فَمَتَى كَانَتْ عَيْنُكَ بَسِيطَةً فَجَسَدُكَ كُلُّهُ يَكُونُ نَيِّرًا، وَمَتَى كَانَتْ شِرِّيرَةً فَجَسَدُكَ يَكُونُ مُظْلِمًا. | ٣٤ 34 |
तेरियां हखी तेरे शरीरे तांई इक दिय्ये सांई न, इस तांई अगर तेरी हख साफ है, तां तेरा सारा शरीर भी लौ लुआन है; पर अगर सै बुरी है, तां तेरा शरीर भी नेहरे च है।
| اُنْظُرْ إِذًا لِئَلَّا يَكُونَ ٱلنُّورُ ٱلَّذِي فِيكَ ظُلْمَةً. | ٣٥ 35 |
तांई तां ध्यान रखा, की जड़ी लौ तिजो च है सै नेहेरा ना होई जाये।
| فَإِنْ كَانَ جَسَدُكَ كُلُّهُ نَيِّرًا لَيْسَ فِيهِ جُزْءٌ مُظْلِمٌ، يَكُونُ نَيِّرًا كُلُّهُ، كَمَا حِينَمَا يُضِيءُ لَكَ ٱلسِّرَاجُ بِلَمَعَانِهِ». | ٣٦ 36 |
इस तांई अगर तेरा सारा शरीर लौ लुआन हो, कने उदा कोई हिसा नेहरे च नी रे, तां सारे दा सारा शरीर ऐसा लौ लुआन होणा, जियां उस बेले होंदा है, जालू दिय्या अपणिया लौइ ने तिजो लौ दिन्दा है।
| وَفِيمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ سَأَلَهُ فَرِّيسِيٌّ أَنْ يَتَغَدَّى عِنْدَهُ، فَدَخَلَ وَاتَّكَأَ. | ٣٧ 37 |
जालू यीशु अपणा प्रचार खत्म करी बेठा, तां इकी फरीसिये उसला बिनती किती, की मेरे घरे रोटी खाणां चल; कने सै अंदर जाई करी रोटी खाणां बैठा।
| وَأَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّ فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ تَعَجَّبَ أَنَّهُ لَمْ يَغْتَسِلْ أَوَّلًا قَبْلَ ٱلْغَدَاءِ. | ٣٨ 38 |
फरीसी जो ऐ दिखीकरी बड़ी हेरानी होई की यीशुऐ खाणां खाणे ला पेहले अपणे रिती रिबाजा ने हथ पैर नी धोते।
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «أَنْتُمُ ٱلْآنَ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ تُنَقُّونَ خَارِجَ ٱلْكَأْسِ وَٱلْقَصْعَةِ، وَأَمَّا بَاطِنُكُمْ فَمَمْلُوءٌ ٱخْتِطَافًا وَخُبْثًا. | ٣٩ 39 |
प्रभु यीशुऐ उसयो बोलया, “हे फरीसियों, तुसां ऐसे भांडे न, जड़े तां उपरे-उपरे ला तां साफ न, पर तुसां दे मने अंदर लालच कने बुराई भरुईयो है।”
| يَا أَغْبِيَاءُ، أَلَيْسَ ٱلَّذِي صَنَعَ ٱلْخَارِجَ صَنَعَ ٱلدَّاخِلَ أَيْضًا؟ | ٤٠ 40 |
हे मूर्खों, जिनी बाहरे दा हिसा बणाया है, क्या उनी ही अंदरे दा हिसा नी बणाया है?
| بَلْ أَعْطُوا مَا عِنْدَكُمْ صَدَقَةً، فَهُوَذَا كُلُّ شَيْءٍ يَكُونُ نَقِيًّا لَكُمْ. | ٤١ 41 |
गरीब लोकां जो दान देईकरी अपणा मन अंदरे ला साफ करा, तां दिखा सब कुछ तुहाड़े तांई पबित्र होई जाणा।
| وَلَكِنْ وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُعَشِّرُونَ ٱلنَّعْنَعَ وَٱلسَّذَابَ وَكُلَّ بَقْلٍ، وَتَتَجَاوَزُونَ عَنِ ٱلْحَقِّ وَمَحَبَّةِ ٱللهِ. كَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَعْمَلُوا هَذِهِ وَلَا تَتْرُكُوا تِلْكَ. | ٤٢ 42 |
“पर हे फरीसियों, तुहाड़े तांई बड़ा बुरा होणा है! तुसां पुदीने कने जीरे दा, कने सारिंया भान्तिया दे साग पतयां दा दसमां हिसा दिन्दे न, पर न्याय जो कने परमेश्वरे दे प्यारे जो टाल्ली दिन्दे न; तुहांजो इयां करणा चाईदा था की इना जो भी करदे रेंदे कने उना जो भी नी छडदे।”
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُحِبُّونَ ٱلْمَجْلِسَ ٱلْأَوَّلَ فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ. | ٤٣ 43 |
हे फरीसियों, तुहांजो तांई बड़ा बुरा होणा है! तुसां यहूदी जंज घर च खास-खास जगा च आसन कने ऐ चांदे न की बाजारां च लोक तुहांजो नमस्ते बोलन।
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ مِثْلُ ٱلْقُبُورِ ٱلْمُخْتَفِيَةِ، وَٱلَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَيْهَا لَا يَعْلَمُونَ!». | ٤٤ 44 |
“तुहांजो तांई बड़ा बुरा होणा है। क्योंकि तुसां उना लुकियां कबरां दे सांई न, जिना पर लोक चलदे न, पर जाणदे नी न।”
| فَأجَابَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلنَّامُوسِيِّينَ وَقالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، حِينَ تَقُولُ هَذَا تَشْتُمُنَا نَحْنُ أَيْضًا!». | ٤٥ 45 |
तालू इकी व्यवस्था जो सिखाणे बाले उसयो जबाब दिता, “गुरू जी, ऐसिया गल्लां बोली करी तू साड़ी निंदा करा दा है।”
| فَقَالَ: «وَوَيْلٌ لَكُمْ أَنْتُمْ أَيُّهَا ٱلنَّامُوسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ تُحَمِّلُونَ ٱلنَّاسَ أَحْمَالًا عَسِرَةَ ٱلْحَمْلِ وَأَنْتُمْ لَا تَمَسُّونَ ٱلْأَحْمَالَ بِإِحْدَى أَصَابِعِكُمْ. | ٤٦ 46 |
उनी बोलया, “हे व्यवस्था जो सिखाणे बालयो, तुहांजो तांई बड़ा बुरा होणा है। तुसां ऐसे बोझे जो माणुऐ पर लददे न, जिसयो चुकणा बड़ा मुशकिल है, पर तुसां अपु उना बोझां जो अपणिया इकी उंगलियां ने भी नी हिलांदे न।”
| وَيْلٌ لَكُمْ! لِأَنَّكُمْ تَبْنُونَ قُبُورَ ٱلْأَنْبِيَاءِ، وَآبَاؤُكُمْ قَتَلُوهُمْ. | ٤٧ 47 |
तुहांजो तांई बड़ा बुरा होणा है। तुसां उना परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां दियां कबरां बणादें न, जिना जो तुहाड़े बाप दादयां मारी दितया था।
| إِذًا تَشْهَدُونَ وَتَرْضَوْنَ بِأَعْمَالِ آبَائِكُمْ، لِأَنَّهُمْ هُمْ قَتَلُوهُمْ وَأَنْتُمْ تَبْنُونَ قُبُورَهُمْ. | ٤٨ 48 |
इसा गल्ला दे तुसां गबाह न, कने अपणे बाप दादयां दे कम्मा ने सहमत न; क्योंकि उना तां उना जो मारी दिता कने तुसां उना दियां कबरां बणादे न।
| لِذَلِكَ أَيْضًا قَالَتْ حِكْمَةُ ٱللهِ: إِنِّي أُرْسِلُ إِلَيْهِمْ أَنْبِيَاءَ وَرُسُلًا، فَيَقْتُلُونَ مِنْهُمْ وَيَطْرُدُونَ، | ٤٩ 49 |
इस तांई तां परमेश्वरे दिया अकला भी बोलया है, की मैं उना बाल परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां कने प्रेरितां जो भेजगी, कने उना इना चे कितणयां जो मारी देणा, कने कितणयां जो सताणां है।
| لِكَيْ يُطْلَبَ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ دَمُ جَمِيعِ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْمُهْرَقُ مُنْذُ إِنْشَاءِ ٱلْعَالَمِ، | ٥٠ 50 |
ताकि जितणे भी परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां दा खून इस संसारे दे शुरू ला बहाया है, सबना दा लेखा, इस युगे दे लोंका ला लेंणा है।
| مِنْ دَمِ هَابِيلَ إِلَى دَمِ زَكَرِيَّا ٱلَّذِي أُهْلِكَ بَيْنَ ٱلْمَذْبَحِ وَٱلْبَيْتِ. نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُطْلَبُ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ! | ٥١ 51 |
हाबिल दिया हत्या ला लेईकरी परमेश्वर दा संदेश देणेबाले जकर्याह दिया हत्या दीकर जिसयो बेदी कने मंदरे दे बिच मारया था; मैं तुसां ने सच्च बोलदा है; उदा लेखा इस बकते दे लोकां ने लेंणा है।
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلنَّامُوسِيُّونَ! لِأَنَّكُمْ أَخَذْتُمْ مِفْتَاحَ ٱلْمَعْرِفَةِ. مَا دَخَلْتُمْ أَنْتُمْ، وَٱلدَّاخِلُونَ مَنَعْتُمُوهُمْ». | ٥٢ 52 |
“व्यवस्था जो सिखाणे बालयां लोकां पर लानत है! क्योंकि तुहांजो बाल स्वर्ग जाणे दा रस्ते दा पता था। पर तां भी तुसां उसी रस्ते पर नी चले कने दुजे लोकां जो भी जाणे ला रोकी लिया है।”
| وَفِيمَا هُوَ يُكَلِّمُهُمْ بِهَذَا، ٱبْتَدَأَ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ يَحْنَقُونَ جِدًّا، وَيُصَادِرُونَهُ عَلَى أُمُورٍ كَثِيرَةٍ، | ٥٣ 53 |
जालू सै ओथु ला निकलया, तां व्यवस्था जो सिखाणे बाले कने फरीसी बड़े पिच्छे पेई गे, कने छेड़ना लग्गे, की सै बड़ियां गल्लां दी चर्चा करे,
| وَهُمْ يُرَاقِبُونَهُ طَالِبِينَ أَنْ يَصْطَادُوا شَيْئًا مِنْ فَمِهِ لِكَيْ يَشْتَكُوا عَلَيْهِ. | ٥٤ 54 |
कने उदिया ताका पर लगी रे, की उदे मुऐ दी कोई गल्ल पकड़न।
