لُوقا 10

١ 1 وَبَعْدَ ذَلِكَ عَيَّنَ ٱلرَّبُّ سَبْعِينَ آخَرِينَ أَيْضًا، وَأَرْسَلَهُمُ ٱثْنَيْنِ ٱثْنَيْنِ أَمَامَ وَجْهِهِ إِلَى كُلِّ مَدِينَةٍ وَمَوْضِعٍ حَيْثُ كَانَ هُوَ مُزْمِعًا أَنْ يَأْتِيَ.

ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರಭುರಪರಾನ್ ಸಪ್ತತಿಶಿಷ್ಯಾನ್ ನಿಯುಜ್ಯ ಸ್ವಯಂ ಯಾನಿ ನಗರಾಣಿ ಯಾನಿ ಸ್ಥಾನಾನಿ ಚ ಗಮಿಷ್ಯತಿ ತಾನಿ ನಗರಾಣಿ ತಾನಿ ಸ್ಥಾನಾನಿ ಚ ಪ್ರತಿ ದ್ವೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಪ್ರಹಿತವಾನ್|

٢ 2 فَقَالَ لَهُمْ: «إِنَّ ٱلْحَصَادَ كَثِيرٌ، وَلَكِنَّ ٱلْفَعَلَةَ قَلِيلُونَ. فَٱطْلُبُوا مِنْ رَبِّ ٱلْحَصَادِ أَنْ يُرْسِلَ فَعَلَةً إِلَى حَصَادِهِ.

ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ ಚ ಶಸ್ಯಾನಿ ಬಹೂನೀತಿ ಸತ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಛೇದಕಾ ಅಲ್ಪೇ; ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಶಸ್ಯಕ್ಷೇತ್ರೇ ಛೇದಕಾನ್ ಅಪರಾನಪಿ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ಕ್ಷೇತ್ರಸ್ವಾಮಿನಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಂ|

٣ 3 اِذْهَبُوا! هَا أَنَا أُرْسِلُكُمْ مِثْلَ حُمْلَانٍ بَيْنَ ذِئَابٍ.

ಯೂಯಂ ಯಾತ, ಪಶ್ಯತ, ವೃಕಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಮೇಷಶಾವಕಾನಿವ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರಹಿಣೋಮಿ|

٤ 4 لَا تَحْمِلُوا كِيسًا وَلَا مِزْوَدًا وَلَا أَحْذِيَةً، وَلَا تُسَلِّمُوا عَلَى أَحَدٍ فِي ٱلطَّرِيقِ.

ಯೂಯಂ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಮಹದ್ ವಾ ವಸನಸಮ್ಪುಟಕಂ ಪಾದುಕಾಶ್ಚ ಮಾ ಗೃಹ್ಲೀತ, ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ಕಮಪಿ ಮಾ ನಮತ ಚ|

٥ 5 وَأَيُّ بَيْتٍ دَخَلْتُمُوهُ فَقُولُوا أَوَّلًا: سَلَامٌ لِهَذَا ٱلْبَيْتِ.

ಅಪರಞ್ಚ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಯತ್ ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶಥ ತತ್ರ ನಿವೇಶನಸ್ಯಾಸ್ಯ ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾದಿತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರಥಮಂ ವದತ|

٦ 6 فَإِنْ كَانَ هُنَاكَ ٱبْنُ ٱلسَّلَامِ يَحُلُّ سَلَامُكُمْ عَلَيْهِ، وَإِلَّا فَيَرْجِعُ إِلَيْكُمْ.

ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ನಿವೇಶನೇ ಯದಿ ಮಙ್ಗಲಪಾತ್ರಂ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ತನ್ಮಙ್ಗಲಂ ತಸ್ಯ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ನೋಚೇತ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತಿಷ್ಯತೇ|

٧ 7 وَأَقِيمُوا فِي ذَلِكَ ٱلْبَيْتِ آكِلِينَ وَشَارِبِينَ مِمَّا عِنْدَهُمْ، لِأَنَّ ٱلْفَاعِلَ مُسْتَحِقٌّ أُجْرَتَهُ. لَا تَنْتَقِلُوا مِنْ بَيْتٍ إِلَى بَيْتٍ.

ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ಯತ್ಕಿಞ್ಚಿದ್ ದಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದೇವ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪೀತ್ವಾ ತಸ್ಮಿನ್ನಿವೇಶನೇ ಸ್ಥಾಸ್ಯಥ; ಯತಃ ಕರ್ಮ್ಮಕಾರೀ ಜನೋ ಭೃತಿಮ್ ಅರ್ಹತಿ; ಗೃಹಾದ್ ಗೃಹಂ ಮಾ ಯಾಸ್ಯಥ|

٨ 8 وَأَيَّةَ مَدِينَةٍ دَخَلْتُمُوهَا وَقَبِلُوكُمْ، فَكُلُوا مِمَّا يُقَدَّمُ لَكُمْ،

ಅನ್ಯಚ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಸು ಕಿಮಪಿ ನಗರಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇಷು ಲೋಕಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆತಿಥ್ಯಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ, ತರ್ಹಿ ಯತ್ ಖಾದ್ಯಮ್ ಉಪಸ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದೇವ ಖಾದಿಷ್ಯಥ|

٩ 9 وَٱشْفُوا ٱلْمَرْضَى ٱلَّذِينَ فِيهَا، وَقُولُوا لَهُمْ: قَدِ ٱقْتَرَبَ مِنْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ.

ತನ್ನಗರಸ್ಥಾನ್ ರೋಗಿಣಃ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರಿಷ್ಯಥ, ಈಶ್ವರೀಯಂ ರಾಜ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಮತ್ ಕಥಾಮೇತಾಞ್ಚ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯಥ|

١٠ 10 وَأَيَّةُ مَدِينَةٍ دَخَلْتُمُوهَا وَلَمْ يَقْبَلُوكُمْ، فَٱخْرُجُوا إِلَى شَوَارِعِهَا وَقُولُوا:

ಕಿನ್ತು ಕಿಮಪಿ ಪುರಂ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪ್ರವಿಷ್ಟೇಷು ಲೋಕಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆತಿಥ್ಯಂ ನ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ, ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಪನ್ಥಾನಂ ಗತ್ವಾ ಕಥಾಮೇತಾಂ ವದಿಷ್ಯಥ,

١١ 11 حَتَّى ٱلْغُبَارَ ٱلَّذِي لَصِقَ بِنَا مِنْ مَدِينَتِكُمْ نَنْفُضُهُ لَكُمْ. وَلَكِنِ ٱعْلَمُوا هَذَا: إنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ مِنْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ.

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಗರೀಯಾ ಯಾ ಧೂಲ್ಯೋಽಸ್ಮಾಸು ಸಮಲಗನ್ ತಾ ಅಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಸಮ್ಪಾತಯಾಮಃ; ತಥಾಪೀಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತಮ್ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಜಾನೀತ|

١٢ 12 وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَكُونُ لِسَدُومَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لِتِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ.

ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯಾಮಿ, ವಿಚಾರದಿನೇ ತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ದಶಾತಃ ಸಿದೋಮೋ ದಶಾ ಸಹ್ಯಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

١٣ 13 «وَيْلٌ لَكِ يَا كُورَزِينُ! وَيْلٌ لَكِ يَا بَيْتَ صَيْدَا! لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي صُورَ وَصَيْدَاءَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكُمَا، لَتَابَتَا قَدِيمًا جَالِسَتَيْنِ فِي ٱلْمُسُوحِ وَٱلرَّمَادِ.

ಹಾ ಹಾ ಕೋರಾಸೀನ್ ನಗರ, ಹಾ ಹಾ ಬೈತ್ಸೈದಾನಗರ ಯುವಯೋರ್ಮಧ್ಯೇ ಯಾದೃಶಾನಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾಣಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯಕ್ರಿಯನ್ತ, ತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಯದಿ ಸೋರಸೀದೋನೋ ರ್ನಗರಯೋರಕಾರಿಷ್ಯನ್ತ, ತದಾ ಇತೋ ಬಹುದಿನಪೂರ್ವ್ವಂ ತನ್ನಿವಾಸಿನಃ ಶಣವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪರಿಧಾಯ ಗಾತ್ರೇಷು ಭಸ್ಮ ವಿಲಿಪ್ಯ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ಸಮಖೇತ್ಸ್ಯನ್ತ|

١٤ 14 وَلَكِنَّ صُورَ وَصَيْدَاءَ يَكُونُ لَهُمَا فِي ٱلدِّينِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لَكُمَا.

ಅತೋ ವಿಚಾರದಿವಸೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದಶಾತಃ ಸೋರಸೀದೋನ್ನಿವಾಸಿನಾಂ ದಶಾ ಸಹ್ಯಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

١٥ 15 وَأَنْتِ يَا كَفْرَنَاحُومَ ٱلْمُرْتَفِعَةُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ! سَتُهْبَطِينَ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ. (Hadēs g86)

ಹೇ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್, ತ್ವಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ಯಾವದ್ ಉನ್ನತಾ ಕಿನ್ತು ನರಕಂ ಯಾವತ್ ನ್ಯಗ್ಭವಿಷ್ಯಸಿ| (Hadēs g86)

١٦ 16 اَلَّذِي يَسْمَعُ مِنْكُمْ يَسْمَعُ مِنِّي، وَٱلَّذِي يُرْذِلُكُمْ يُرْذِلُنِي، وَٱلَّذِي يُرْذِلُنِي يُرْذِلُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي».

ಯೋ ಜನೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಾಕ್ಯಂ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಸ ಮಮೈವ ವಾಕ್ಯಂ ಗೃಹ್ಲಾತಿ; ಕಿಞ್ಚ ಯೋ ಜನೋ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅವಜ್ಞಾಂ ಕರೋತಿ ಸ ಮಮೈವಾವಜ್ಞಾಂ ಕರೋತಿ; ಯೋ ಜನೋ ಮಮಾವಜ್ಞಾಂ ಕರೋತಿ ಚ ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಸ್ಯೈವಾವಜ್ಞಾಂ ಕರೋತಿ|

١٧ 17 فَرَجَعَ ٱلسَّبْعُونَ بِفَرَحٍ قَائِلِينَ: «يَارَبُّ، حَتَّى ٱلشَّيَاطِينُ تَخْضَعُ لَنَا بِٱسْمِكَ!».

ಅಥ ತೇ ಸಪ್ತತಿಶಿಷ್ಯಾ ಆನನ್ದೇನ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವತೋ ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾ ಅಪ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ವಶೀಭವನ್ತಿ|

١٨ 18 فَقَالَ لَهُمْ: «رَأَيْتُ ٱلشَّيْطَانَ سَاقِطًا مِثْلَ ٱلْبَرْقِ مِنَ ٱلسَّمَاءِ.

ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನ್ ಜಗಾದ, ವಿದ್ಯುತಮಿವ ಸ್ವರ್ಗಾತ್ ಪತನ್ತಂ ಶೈತಾನಮ್ ಅದರ್ಶಮ್|

١٩ 19 هَا أَنَا أُعْطِيكُمْ سُلْطَانًا لِتَدُوسُوا ٱلْحَيَّاتِ وَٱلْعَقَارِبَ وَكُلَّ قُوَّةِ ٱلْعَدُوِّ، وَلَا يَضُرُّكُمْ شَيْءٌ.

ಪಶ್ಯತ ಸರ್ಪಾನ್ ವೃಶ್ಚಿಕಾನ್ ರಿಪೋಃ ಸರ್ವ್ವಪರಾಕ್ರಮಾಂಶ್ಚ ಪದತಲೈ ರ್ದಲಯಿತುಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಶಕ್ತಿಂ ದದಾಮಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಾಪಿ ಹಾನಿ ರ್ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

٢٠ 20 وَلَكِنْ لَا تَفْرَحُوا بِهَذَا: أَنَّ ٱلْأَرْوَاحَ تَخْضَعُ لَكُمْ، بَلِ ٱفْرَحُوا بِٱلْحَرِيِّ أَنَّ أَسْمَاءَكُمْ كُتِبَتْ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ».

ಭೂತಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಶೀಭವನ್ತಿ, ಏತನ್ನಿಮಿತ್ತತ್ ಮಾ ಸಮುಲ್ಲಸತ, ಸ್ವರ್ಗೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಾಮಾನಿ ಲಿಖಿತಾನಿ ಸನ್ತೀತಿ ನಿಮಿತ್ತಂ ಸಮುಲ್ಲಸತ|

٢١ 21 وَفِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ تَهَلَّلَ يَسُوعُ بِٱلرُّوحِ وَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا ٱلْآبُ، رَبُّ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ، لِأَنَّكَ أَخْفَيْتَ هَذِهِ عَنِ ٱلْحُكَمَاءِ وَٱلْفُهَمَاءِ وَأَعْلَنْتَهَا لِلْأَطْفَالِ. نَعَمْ أَيُّهَا ٱلْآبُ، لِأَنْ هَكَذَا صَارَتِ ٱلْمَسَرَّةُ أَمَامَكَ».

ತದ್ಘಟಿಕಾಯಾಂ ಯೀಶು ರ್ಮನಸಿ ಜಾತಾಹ್ಲಾದಃ ಕಥಯಾಮಾಸ ಹೇ ಸ್ವರ್ಗಪೃಥಿವ್ಯೋರೇಕಾಧಿಪತೇ ಪಿತಸ್ತ್ವಂ ಜ್ಞಾನವತಾಂ ವಿದುಷಾಞ್ಚ ಲೋಕಾನಾಂ ಪುರಸ್ತಾತ್ ಸರ್ವ್ವಮೇತದ್ ಅಪ್ರಕಾಶ್ಯ ಬಾಲಕಾನಾಂ ಪುರಸ್ತಾತ್ ಪ್ರಾಕಾಶಯ ಏತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಸ್ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ, ಹೇ ಪಿತರಿತ್ಥಂ ಭವತು ಯದ್ ಏತದೇವ ತವ ಗೋಚರ ಉತ್ತಮಮ್|

٢٢ 22 وَٱلْتَفَتَ إِلَى تَلَامِيذِهِ وَقَالَ: «كُلُّ شَيْءٍ قَدْ دُفِعَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي. وَلَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُ مَنْ هُوَ ٱلِٱبْنُ إِلَّا ٱلْآبُ، وَلَا مَنْ هُوَ ٱلْآبُ إِلَّا ٱلِٱبْنُ، وَمَنْ أَرَادَ ٱلِٱبْنُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُ».

ಪಿತ್ರಾ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಮಯಿ ಸಮರ್ಪಿತಾನಿ ಪಿತರಂ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಪುತ್ರಂ ನ ಜಾನಾತಿ ಕಿಞ್ಚ ಪುತ್ರಂ ವಿನಾ ಯಸ್ಮೈ ಜನಾಯ ಪುತ್ರಸ್ತಂ ಪ್ರಕಾಶಿತವಾನ್ ತಞ್ಚ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಪಿತರಂ ನ ಜಾನಾತಿ|

٢٣ 23 وَٱلْتَفَتَ إِلَى تَلَامِيذِهِ عَلَى ٱنْفِرَادٍ وَقَالَ: «طُوبَى لِلْعُيُونِ ٱلَّتِي تَنْظُرُ مَا تَنْظُرُونَهُ!

ತಪಃ ಪರಂ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪರಾವೃತ್ಯ ಗುಪ್ತಂ ಜಗಾದ, ಯೂಯಮೇತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಪಶ್ಯಥ ತತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಚಕ್ಷೂಂಷಿ ಧನ್ಯಾನಿ|

٢٤ 24 لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَنْبِيَاءَ كَثِيرِينَ وَمُلُوكًا أَرَادُوا أَنْ يَنْظُرُوا مَا أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ وَلَمْ يَنْظُرُوا، وَأَنْ يَسْمَعُوا مَا أَنْتُمْ تَسْمَعُونَ وَلَمْ يَسْمَعُوا».

ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಯೂಯಂ ಯಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಪಶ್ಯಥ ತಾನಿ ಬಹವೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋ ಭೂಪತಯಶ್ಚ ದ್ರಷ್ಟುಮಿಚ್ಛನ್ತೋಪಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್, ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಯಾ ಯಾಃ ಕಥಾಶ್ಚ ಶ್ರೂಯನ್ತೇ ತಾಃ ಶ್ರೋತುಮಿಚ್ಛನ್ತೋಪಿ ಶ್ರೋತುಂ ನಾಲಭನ್ತ|

٢٥ 25 وَإِذَا نَامُوسِيٌّ قَامَ يُجَرِّبُهُ قَائِلًا: «يَا مُعَلِّمُ، مَاذَا أَعْمَلُ لِأَرِثَ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ؟». (aiōnios g166)

ಅನನ್ತರಮ್ ಏಕೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕ ಉತ್ಥಾಯ ತಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಹೇ ಉಪದೇಶಕ ಅನನ್ತಾಯುಷಃ ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರಣೀಯಂ? (aiōnios g166)

٢٦ 26 فَقَالَ لَهُ: «مَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلنَّامُوسِ. كَيْفَ تَقْرَأُ؟».

ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಅತ್ರಾರ್ಥೇ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾಂ ಕಿಂ ಲಿಖಿತಮಸ್ತಿ? ತ್ವಂ ಕೀದೃಕ್ ಪಠಸಿ?

٢٧ 27 فَأَجَابَ وَقَالَ: «تُحِبُّ ٱلرَّبَّ إِلَهَكَ مِنْ كُلِّ قَلْبِكَ، وَمِنْ كُلِّ نَفْسِكَ، وَمِنْ كُلِّ قُدْرَتِكَ، وَمِنْ كُلِّ فِكْرِكَ، وَقَرِيبَكَ مِثْلَ نَفْسِكَ».

ತತಃ ಸೋವದತ್, ತ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಶ್ಚ ಪ್ರಭೌ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಪ್ರೇಮ ಕುರು, ಸಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮ ಕುರು ಚ|

٢٨ 28 فَقَالَ لَهُ: «بِٱلصَّوَابِ أَجَبْتَ. اِفْعَلْ هَذَا فَتَحْيَا».

ತದಾ ಸ ಕಥಯಾಮಾಸ, ತ್ವಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಪ್ರತ್ಯವೋಚಃ, ಇತ್ಥಮ್ ಆಚರ ತೇನೈವ ಜೀವಿಷ್ಯಸಿ|

٢٩ 29 وَأَمَّا هُوَ فَإِذْ أَرَادَ أَنْ يُبَرِّرَ نَفْسَهُ، قَالَ لِيَسُوعَ: «وَمَنْ هُوَ قَرِيبِي؟».

ಕಿನ್ತು ಸ ಜನಃ ಸ್ವಂ ನಿರ್ದ್ದೋಷಂ ಜ್ಞಾಪಯಿತುಂ ಯೀಶುಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಮಮ ಸಮೀಪವಾಸೀ ಕಃ? ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,

٣٠ 30 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «إِنْسَانٌ كَانَ نَازِلًا مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى أَرِيحَا، فَوَقَعَ بَيْنَ لُصُوصٍ، فَعَرَّوْهُ وَجَرَّحُوهُ، وَمَضَوْا وَتَرَكُوهُ بَيْنَ حَيٍّ وَمَيْتٍ.

ಏಕೋ ಜನೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರಾದ್ ಯಿರೀಹೋಪುರಂ ಯಾತಿ, ಏತರ್ಹಿ ದಸ್ಯೂನಾಂ ಕರೇಷು ಪತಿತೇ ತೇ ತಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಾದಿಕಂ ಹೃತವನ್ತಃ ತಮಾಹತ್ಯ ಮೃತಪ್ರಾಯಂ ಕೃತ್ವಾ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಯಯುಃ|

٣١ 31 فَعَرَضَ أَنَّ كَاهِنًا نَزَلَ فِي تِلْكَ ٱلطَّرِيقِ، فَرَآهُ وَجَازَ مُقَابِلَهُ.

ಅಕಸ್ಮಾದ್ ಏಕೋ ಯಾಜಕಸ್ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಗಚ್ಛನ್ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಮಾರ್ಗಾನ್ಯಪಾರ್ಶ್ವೇನ ಜಗಾಮ|

٣٢ 32 وَكَذَلِكَ لَاوِيٌّ أَيْضًا، إِذْ صَارَ عِنْدَ ٱلْمَكَانِ جَاءَ وَنَظَرَ وَجَازَ مُقَابِلَهُ.

ಇತ್ಥಮ್ ಏಕೋ ಲೇವೀಯಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯಾನ್ಯೇನ ಪಾರ್ಶ್ವೇನ ಜಗಾಮ|

٣٣ 33 وَلَكِنَّ سَامِرِيًّا مُسَافِرًا جَاءَ إِلَيْهِ، وَلَمَّا رَآهُ تَحَنَّنَ،

ಕಿನ್ತ್ವೇಕಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯೋ ಗಚ್ಛನ್ ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾದಯತ|

٣٤ 34 فَتَقَدَّمَ وَضَمَدَ جِرَاحَاتِهِ، وَصَبَّ عَلَيْهَا زَيْتًا وَخَمْرًا، وَأَرْكَبَهُ عَلَى دَابَّتِهِ، وَأَتَى بِهِ إِلَى فُنْدُقٍ وَٱعْتَنَى بِهِ.

ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಕ್ಷತೇಷು ತೈಲಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಞ್ಚ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ಯ ಕ್ಷತಾನಿ ಬದ್ಧ್ವಾ ನಿಜವಾಹನೋಪರಿ ತಮುಪವೇಶ್ಯ ಪ್ರವಾಸೀಯಗೃಹಮ್ ಆನೀಯ ತಂ ಸಿಷೇವೇ|

٣٥ 35 وَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا مَضَى أَخْرَجَ دِينَارَيْنِ وَأَعْطَاهُمَا لِصَاحِبِ ٱلْفُنْدُقِ، وَقَالَ لَهُ: ٱعْتَنِ بِهِ، وَمَهْمَا أَنْفَقْتَ أَكْثَرَ فَعِنْدَ رُجُوعِي أُوفِيكَ.

ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ನಿಜಗಮನಕಾಲೇ ದ್ವೌ ಮುದ್ರಾಪಾದೌ ತದ್ಗೃಹಸ್ವಾಮಿನೇ ದತ್ತ್ವಾವದತ್ ಜನಮೇನಂ ಸೇವಸ್ವ ತತ್ರ ಯೋಽಧಿಕೋ ವ್ಯಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಮಹಂ ಪುನರಾಗಮನಕಾಲೇ ಪರಿಶೋತ್ಸ್ಯಾಮಿ|

٣٦ 36 فَأَيَّ هَؤُلَاءِ ٱلثَّلَاثَةِ تَرَى صَارَ قَرِيبًا لِلَّذِي وَقَعَ بَيْنَ ٱللُّصُوصِ؟».

ಏಷಾಂ ತ್ರಯಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತಸ್ಯ ದಸ್ಯುಹಸ್ತಪತಿತಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಸಮೀಪವಾಸೀ ಕಃ? ತ್ವಯಾ ಕಿಂ ಬುಧ್ಯತೇ?

٣٧ 37 فَقَالَ: «ٱلَّذِي صَنَعَ مَعَهُ ٱلرَّحْمَةَ». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱذْهَبْ أَنْتَ أَيْضًا وَٱصْنَعْ هَكَذَا».

ತತಃ ಸ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಃ ಕಥಯಾಮಾಸ ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದಯಾಂ ಚಕಾರ| ತದಾ ಯೀಶುಃ ಕಥಯಾಮಾಸ ತ್ವಮಪಿ ಗತ್ವಾ ತಥಾಚರ|

٣٨ 38 وَفِيمَا هُمْ سَائِرُونَ دَخَلَ قَرْيَةً، فَقَبِلَتْهُ ٱمْرَأَةٌ ٱسْمُهَا مَرْثَا فِي بَيْتِهَا.

ತತಃ ಪರಂ ತೇ ಗಚ್ಛನ್ತ ಏಕಂ ಗ್ರಾಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ; ತದಾ ಮರ್ಥಾನಾಮಾ ಸ್ತ್ರೀ ಸ್ವಗೃಹೇ ತಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ಚಕಾರ|

٣٩ 39 وَكَانَتْ لِهَذِهِ أُخْتٌ تُدْعَى مَرْيَمَ، ٱلَّتِي جَلَسَتْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ وَكَانَتْ تَسْمَعُ كَلَامَهُ.

ತಸ್ಮಾತ್ ಮರಿಯಮ್ ನಾಮಧೇಯಾ ತಸ್ಯಾ ಭಗಿನೀ ಯೀಶೋಃ ಪದಸಮೀಪ ಉವವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯೋಪದೇಶಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಮಾರೇಭೇ|

٤٠ 40 وَأَمَّا مَرْثَا فَكَانَتْ مُرْتَبِكَةً فِي خِدْمَةٍ كَثِيرَةٍ. فَوَقَفَتْ وَقَالَتْ: «يَارَبُّ، أَمَا تُبَالِي بِأَنَّ أُخْتِي قَدْ تَرَكَتْنِي أَخْدُمُ وَحْدِي؟ فَقُلْ لَهَا أَنْ تُعِينَنِي!».

ಕಿನ್ತು ಮರ್ಥಾ ನಾನಾಪರಿಚರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ವ್ಯಗ್ರಾ ಬಭೂವ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ಬಭಾಷೇ; ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಮ ಭಗಿನೀ ಕೇವಲಂ ಮಮೋಪರಿ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಭಾರಮ್ ಅರ್ಪಿತವತೀ ತತ್ರ ಭವತಾ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಮನೋ ನಿಧೀಯತೇ ಕಿಮ್? ಮಮ ಸಾಹಾಯ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಭವಾನ್ ತಾಮಾದಿಶತು|

٤١ 41 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَها: «مَرْثَا، مَرْثَا، أَنْتِ تَهْتَمِّينَ وَتَضْطَرِبِينَ لِأَجْلِ أُمُورٍ كَثِيرَةٍ،

ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಹೇ ಮರ್ಥೇ ಹೇ ಮರ್ಥೇ, ತ್ವಂ ನಾನಾಕಾರ್ಯ್ಯೇಷು ಚಿನ್ತಿತವತೀ ವ್ಯಗ್ರಾ ಚಾಸಿ,

٤٢ 42 وَلَكِنَّ ٱلْحَاجَةَ إِلَى وَاحِدٍ. فَٱخْتَارَتْ مَرْيَمُ ٱلنَّصِيبَ ٱلصَّالِحَ ٱلَّذِي لَنْ يُنْزَعَ مِنْهَا».

ಕಿನ್ತು ಪ್ರಯೋಜನೀಯಮ್ ಏಕಮಾತ್ರಮ್ ಆಸ್ತೇ| ಅಪರಞ್ಚ ಯಮುತ್ತಮಂ ಭಾಗಂ ಕೋಪಿ ಹರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಸಏವ ಮರಿಯಮಾ ವೃತಃ|

The Good Samaritan Arrives at the Inn