لُوقا 1

١ 1 إِذْ كَانَ كَثِيرُونَ قَدْ أَخَذُوا بِتَأْلِيفِ قِصَّةٍ فِي ٱلْأُمُورِ ٱلْمُتَيَقَّنَةِ عِنْدَنَا،

ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਯੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਵਾਕ੍ਯਪ੍ਰਚਾਰਕਾਸ਼੍ਚਾਸਨ੍ ਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸਪ੍ਰਮਾਣੰ ਵਾਕ੍ਯਮਰ੍ਪਯਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ

٢ 2 كَمَا سَلَّمَهَا إِلَيْنَا ٱلَّذِينَ كَانُوا مُنْذُ ٱلْبَدْءِ مُعَايِنِينَ وَخُدَّامًا لِلْكَلِمَةِ،

ਤਦਨੁਸਾਰਤੋ(ਅ)ਨ੍ਯੇਪਿ ਬਹਵਸ੍ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਰਚਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾਃ|

٣ 3 رَأَيْتُ أَنَا أَيْضًا إِذْ قَدْ تَتَبَّعْتُ كُلَّ شَيْءٍ مِنَ ٱلْأَوَّلِ بِتَدْقِيقٍ، أَنْ أَكْتُبَ عَلَى ٱلتَّوَالِي إِلَيْكَ أَيُّهَا ٱلْعَزِيزُ ثَاوُفِيلُسُ،

ਅਤਏਵ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮਥਿਯਫਿਲ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਾ ਯਾਃ ਕਥਾ ਅਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥਾਸ੍ਤਾਸਾਂ ਦ੍ਰੁʼਢਪ੍ਰਮਾਣਾਨਿ ਯਥਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਸ਼਼ਿ

٤ 4 لِتَعْرِفَ صِحَّةَ ٱلْكَلَامِ ٱلَّذِي عُلِّمْتَ بِهِ.

ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਥਮਮਾਰਭ੍ਯ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਹਮਪਿ ਅਨੁਕ੍ਰਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤੁਭ੍ਯੰ ਲੇਖਿਤੁੰ ਮਤਿਮਕਾਰ੍ਸ਼਼ਮ੍|

٥ 5 كَانَ فِي أَيَّامِ هِيرُودُسَ مَلِكِ ٱلْيَهُودِيَّةِ كَاهِنٌ ٱسْمُهُ زَكَرِيَّا مِنْ فِرْقَةِ أَبِيَّا، وَٱمْرَأَتُهُ مِنْ بَنَاتِ هارُونَ وَٱسْمُهَا أَلِيصَابَاتُ.

ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੀਯਹੇਰੋਦ੍ਨਾਮਕੇ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ ਅਬੀਯਯਾਜਕਸ੍ਯ ਪਰ੍ੱਯਾਯਾਧਿਕਾਰੀ ਸਿਖਰਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਯਾਜਕੋ ਹਾਰੋਣਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਖ੍ਯਾ

٦ 6 وَكَانَا كِلَاهُمَا بَارَّيْنِ أَمَامَ ٱللهِ، سَالِكَيْنِ فِي جَمِيعِ وَصَايَا ٱلرَّبِّ وَأَحْكَامِهِ بِلَا لَوْمٍ.

ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾ ਦ੍ਵਾਵਿਮੌ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੌ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਰ੍ੱਵਾਜ੍ਞਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼੍ਚ ਸੰਮਨ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਵਾਸ੍ਤਾਮ੍|

٧ 7 وَلَمْ يَكُنْ لَهُمَا وَلَدٌ، إِذْ كَانَتْ أَلِيصَابَاتُ عَاقِرًا. وَكَانَا كِلَاهُمَا مُتَقَدِّمَيْنِ فِي أَيَّامِهِمَا.

ਤਯੋਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਏਕੋਪਿ ਨਾਸੀਤ੍, ਯਤ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਬਨ੍ਧ੍ਯਾ ਤੌ ਦ੍ਵਾਵੇਵ ਵ੍ਰੁʼੱਧਾਵਭਵਤਾਮ੍|

٨ 8 فَبَيْنَمَا هُوَ يَكْهَنُ فِي نَوْبَةِ فِرْقَتِهِ أَمَامَ ٱللهِ،

ਯਦਾ ਸ੍ਵਪਰ੍ੱਯਾਨੁਕ੍ਰਮੇਣ ਸਿਖਰਿਯ ਈਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਯਾਜਕੀਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ

٩ 9 حَسَبَ عَادَةِ ٱلْكَهَنُوتِ، أَصَابَتْهُ ٱلْقُرْعَةُ أَنْ يَدْخُلَ إِلَى هَيْكَلِ ٱلرَّبِّ وَيُبَخِّرَ.

ਤਦਾ ਯਜ੍ਞਸ੍ਯ ਦਿਨਪਰਿਪਾੱਯਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਕਾਲੇ ਧੂਪਜ੍ਵਾਲਨੰ ਕਰ੍ੰਮ ਤਸ੍ਯ ਕਰਣੀਯਮਾਸੀਤ੍|

١٠ 10 وَكَانَ كُلُّ جُمْهُورِ ٱلشَّعْبِ يُصَلُّونَ خَارِجًا وَقْتَ ٱلْبَخُورِ.

ਤੱਧੂਪਜ੍ਵਾਲਨਕਾਲੇ ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕਰ੍ਤੁੰ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ

١١ 11 فَظَهَرَ لَهُ مَلَاكُ ٱلرَّبِّ وَاقِفًا عَنْ يَمِينِ مَذْبَحِ ٱلْبَخُورِ.

ਸਤਿ ਸਿਖਰਿਯੋ ਯਸ੍ਯਾਂ ਵੇਦ੍ਯਾਂ ਧੂਪੰ ਜ੍ਵਾਲਯਤਿ ਤੱਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤ ਏਕ ਉਪਸ੍ਥਿਤੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਦੌ|

١٢ 12 فَلَمَّا رَآهُ زَكَرِيَّا ٱضْطَرَبَ وَوَقَعَ عَلَيْهِ خَوْفٌ.

ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਿਖਰਿਯ ਉਦ੍ਵਿਵਿਜੇ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕੇ ਚ|

١٣ 13 فَقَالَ لَهُ ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَفْ يَا زَكَرِيَّا، لِأَنَّ طِلْبَتَكَ قَدْ سُمِعَتْ، وَٱمْرَأَتُكَ أَلِيصَابَاتُ سَتَلِدُ لَكَ ٱبْنًا وَتُسَمِّيهِ يُوحَنَّا.

ਤਦਾ ਸ ਦੂਤਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਹੇ ਸਿਖਰਿਯ ਮਾ ਭੈਸ੍ਤਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯਾ ਜਾਤਾ ਤਵ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੋਹਨ੍ ਇਤਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|

١٤ 14 وَيَكُونُ لَكَ فَرَحٌ وَٱبْتِهَاجٌ، وَكَثِيرُونَ سَيَفْرَحُونَ بِوِلَادَتِهِ،

ਕਿਞ੍ਚ ਤ੍ਵੰ ਸਾਨਨ੍ਦਃ ਸਹਰ੍ਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਨਿ ਬਹਵ ਆਨਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|

١٥ 15 لِأَنَّهُ يَكُونُ عَظِيمًا أَمَامَ ٱلرَّبِّ، وَخَمْرًا وَمُسْكِرًا لَا يَشْرَبُ، وَمِنْ بَطْنِ أُمِّهِ يَمْتَلِئُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ.

ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੋਚਰੇ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਸੁਰਾਂ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਤਿ, ਅਪਰੰ ਜਨ੍ਮਾਰਭ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ

١٦ 16 وَيَرُدُّ كَثِيرِينَ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَى ٱلرَّبِّ إِلَهِهِمْ.

ਸਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨ੍ ਅਨੇਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਭੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਮਾਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٧ 17 وَيَتَقَدَّمُ أَمَامَهُ بِرُوحِ إِيلِيَّا وَقُوَّتِهِ، لِيَرُدَّ قُلُوبَ ٱلْآبَاءِ إِلَى ٱلْأَبْنَاءِ، وَٱلْعُصَاةَ إِلَى فِكْرِ ٱلْأَبْرَارِ، لِكَيْ يُهَيِّئَ لِلرَّبِّ شَعْبًا مُسْتَعِدًّا».

ਸਨ੍ਤਾਨਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਿਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਧਰ੍ੰਮਜ੍ਞਾਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣਸ਼੍ਚ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ, ਪ੍ਰਭੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਾਂ ਸੱਜਿਤਜਾਤਿੰ ਵਿਧਾਤੁਞ੍ਚ ਸ ਏਲਿਯਰੂਪਾਤ੍ਮਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٨ 18 فَقَالَ زَكَرِيَّا لِلْمَلَاكِ: «كَيْفَ أَعْلَمُ هَذَا، لِأَنِّي أَنَا شَيْخٌ وَٱمْرَأَتِي مُتَقَدِّمَةٌ فِي أَيَّامِهَا؟».

ਤਦਾ ਸਿਖਰਿਯੋ ਦੂਤਮਵਾਦੀਤ੍ ਕਥਮੇਤਦ੍ ਵੇਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ? ਯਤੋਹੰ ਵ੍ਰੁʼੱਧੋ ਮਮ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਚ ਵ੍ਰੁʼੱਧਾ|

١٩ 19 فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لَهُ: «أَنَا جِبْرَائِيلُ ٱلْوَاقِفُ قُدَّامَ ٱللهِ، وَأُرْسِلْتُ لِأُكَلِّمَكَ وَأُبَشِّرَكَ بِهَذَا.

ਤਤੋ ਦੂਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਪਸ਼੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤੀ ਜਿਬ੍ਰਾਯੇਲ੍ਨਾਮਾ ਦੂਤੋਹੰ ਤ੍ਵਯਾ ਸਹ ਕਥਾਂ ਗਦਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮਿਮਾਂ ਸ਼ੁਭਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਃ|

٢٠ 20 وَهَا أَنْتَ تَكُونُ صَامِتًا وَلَا تَقْدِرُ أَنْ تَتَكَلَّمَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي يَكُونُ فِيهِ هَذَا، لِأَنَّكَ لَمْ تُصَدِّقْ كَلَامِي ٱلَّذِي سَيَتِمُّ فِي وَقْتِهِ».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦੀਯੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਾਲੇ ਫਲਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਪ੍ਰਤੀਤਮ੍ ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਾਵਦੇਵ ਤਾਨਿ ਨ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਵਕ੍ਤੁੰਮਸ਼ਕ੍ਤੋ ਮੂਕੋ ਭਵ|

٢١ 21 وَكَانَ ٱلشَّعْبُ مُنْتَظِرِينَ زَكَرِيَّا وَمُتَعّجِّبِينَ مِنْ إِبْطَائِهِ فِي ٱلْهَيْكَلِ.

ਤਦਾਨੀਂ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਃ ਸਿਖਰਿਯਮਪੈਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤ ਤੇ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਵਿਲਮ੍ਬਾਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|

٢٢ 22 فَلَمَّا خَرَجَ لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يُكَلِّمَهُمْ، فَفَهِمُوا أَنَّهُ قَدْ رَأَى رُؤْيَا فِي ٱلْهَيْكَلِ. فَكَانَ يُومِئُ إِلَيْهِمْ وَبَقِيَ صَامِتًا.

ਸ ਬਹਿਰਾਗਤੋ ਯਦਾ ਕਿਮਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮਸ਼ਕ੍ਤਃ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦਸ੍ਤਸ੍ਯੌ ਤਦਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮ੍ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬੁਬੁਧਿਰੇ|

٢٣ 23 وَلَمَّا كَمِلَتْ أَيَّامُ خِدْمَتِهِ مَضَى إِلَى بَيْتِهِ.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸੇਵਨਪਰ੍ੱਯਾਯੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੇ ਸਤਿ ਸ ਨਿਜਗੇਹੰ ਜਗਾਮ|

٢٤ 24 وَبَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ حَبِلَتْ أَلِيصَابَاتُ ٱمْرَأَتُهُ، وَأَخْفَتْ نَفْسَهَا خَمْسَةَ أَشْهُرٍ قَائِلَةً:

ਕਤਿਪਯਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਗਰ੍ੱਭਵਤੀ ਬਭੂਵ

٢٥ 25 «هَكَذَا قَدْ فَعَلَ بِيَ ٱلرَّبُّ فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي فِيهَا نَظَرَ إِلَيَّ، لِيَنْزِعَ عَارِي بَيْنَ ٱلنَّاسِ».

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸਾ ਪਞ੍ਚਮਾਸਾਨ੍ ਸੰਗੋਪ੍ਯਾਕਥਯਤ੍ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਮਾਪਮਾਨੰ ਖਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਮਯਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਕਰ੍ੰਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

٢٦ 26 وَفِي ٱلشَّهْرِ ٱلسَّادِسِ أُرْسِلَ جِبْرَائِيلُ ٱلْمَلَاكُ مِنَ ٱللهِ إِلَى مَدِينَةٍ مِنَ ٱلْجَلِيلِ ٱسْمُهَا نَاصِرَةُ،

ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਯ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੇ ਮਾਸੇ ਜਾਤੇ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਨਾਸਰਤ੍ਪੁਰੇ

٢٧ 27 إِلَى عَذْرَاءَ مَخْطُوبَةٍ لِرَجُلٍ مِنْ بَيْتِ دَاوُدَ ٱسْمُهُ يُوسُفُ. وَٱسْمُ ٱلْعَذْرَاءِ مَرْيَمُ.

ਦਾਯੂਦੋ ਵੰਸ਼ੀਯਾਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮ੍ਨੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਯ ਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ਨਾਮਕੁਮਾਰੀ ਵਾਗ੍ਦੱਤਾਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪੰ ਜਿਬ੍ਰਾਯੇਲ੍ ਦੂਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਹਿਤਃ|

٢٨ 28 فَدَخَلَ إِلَيْهَا ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكِ أَيَّتُهَا ٱلْمُنْعَمُ عَلَيْهَا! اَلرَّبُّ مَعَكِ. مُبَارَكَةٌ أَنْتِ فِي ٱلنِّسَاءِ».

ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹੀਤਕਨ੍ਯੇ ਤਵ ਸ਼ੁਭੰ ਭੂਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਵ ਸਹਾਯੋਸ੍ਤਿ ਨਾਰੀਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੇਵ ਧਨ੍ਯਾ|

٢٩ 29 فَلَمَّا رَأَتْهُ ٱضْطَرَبَتْ مِنْ كَلَامِهِ، وَفَكَّرَتْ: «مَا عَسَى أَنْ تَكُونَ هَذِهِ ٱلتَّحِيَّةُ!».

ਤਦਾਨੀਂ ਸਾ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਤ ਉਦ੍ਵਿਜ੍ਯ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਾਸ਼਼ਣਮਿਦਮ੍ ਇਤਿ ਮਨਸਾ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ|

٣٠ 30 فَقَالَ لَهَا ٱلْمَلَاكُ: «لَا تَخَافِي يَا مَرْيَمُ، لِأَنَّكِ قَدْ وَجَدْتِ نِعْمَةً عِنْدَ ٱللهِ.

ਤਤੋ ਦੂਤੋ(ਅ)ਵਦਤ੍ ਹੇ ਮਰਿਯਮ੍ ਭਯੰ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ, ਤ੍ਵਯਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋਸ੍ਤਿ|

٣١ 31 وَهَا أَنْتِ سَتَحْبَلِينَ وَتَلِدِينَ ٱبْنًا وَتُسَمِّينَهُ يَسُوعَ.

ਪਸ਼੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਗਰ੍ੱਭੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸੋਸ਼਼੍ਯਸੇ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|

٣٢ 32 هَذَا يَكُونُ عَظِيمًا، وَٱبْنَ ٱلْعَلِيِّ يُدْعَى، وَيُعْطِيهِ ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ كُرْسِيَّ دَاوُدَ أَبِيهِ،

ਸ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਸ੍ਯਤਿ; ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰ੍ਦਾਯੂਦਃ ਸਿੰਹਾਸਨੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਾਸ੍ਯਤਿ;

٣٣ 33 وَيَمْلِكُ عَلَى بَيْتِ يَعْقُوبَ إِلَى ٱلْأَبَدِ، وَلَا يَكُونُ لِمُلْكِهِ نِهَايَةٌ». (aiōn g165)

ਤਥਾ ਸ ਯਾਕੂਬੋ ਵੰਸ਼ੋਪਰਿ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵਸ੍ਯਾਨ੍ਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165)

٣٤ 34 فَقَالَتْ مَرْيَمُ لِلْمَلَاكِ: «كَيْفَ يَكُونُ هَذَا وَأَنَا لَسْتُ أَعْرِفُ رَجُلًا؟».

ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਤੰ ਦੂਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਨਾਹੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸਙ੍ਗੰ ਕਰੋਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਥਮੇਤਤ੍ ਸਮ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?

٣٥ 35 فَأَجَابَ ٱلْمَلَاكُ وَقَالَ لَها: «اَلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ يَحِلُّ عَلَيْكِ، وَقُوَّةُ ٱلْعَلِيِّ تُظَلِّلُكِ، فَلِذَلِكَ أَيْضًا ٱلْقُدُّوسُ ٱلْمَوْلُودُ مِنْكِ يُدْعَى ٱبْنَ ٱللهِ.

ਤਤੋ ਦੂਤੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤ੍ਵਾਮਾਸ਼੍ਰਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਤਵੋਪਰਿ ਛਾਯਾਂ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਵ ਗਰ੍ੱਭਾਦ੍ ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਬਾਲਕੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|

٣٦ 36 وَهُوَذَا أَلِيصَابَاتُ نَسِيبَتُكِ هِيَ أَيْضًا حُبْلَى بِٱبْنٍ فِي شَيْخُوخَتِهَا، وَهَذَا هُوَ ٱلشَّهْرُ ٱلسَّادِسُ لِتِلْكَ ٱلْمَدْعُوَّةِ عَاقِرًا،

ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਜ੍ਞਾਤਿਰਿਲੀਸ਼ੇਵਾ ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਨ੍ਧ੍ਯਾਮਵਦਨ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾ ਵਾਰ੍ੱਧਕ੍ਯੇ ਸਨ੍ਤਾਨਮੇਕੰ ਗਰ੍ੱਭੇ(ਅ)ਧਾਰਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠਮਾਸੋਭੂਤ੍|

٣٧ 37 لِأَنَّهُ لَيْسَ شَيْءٌ غَيْرَ مُمْكِنٍ لَدَى ٱللهِ».

ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|

٣٨ 38 فَقَالَتْ مَرْيَمُ: «هُوَذَا أَنَا أَمَةُ ٱلرَّبِّ. لِيَكُنْ لِي كَقَوْلِكَ». فَمَضَى مِنْ عِنْدِهَا ٱلْمَلَاكُ.

ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਜਗਾਦ, ਪਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਭੇਰਹੰ ਦਾਸੀ ਮਹ੍ਯੰ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਘਟਤਾਮ੍; ਅਨਨਤਰੰ ਦੂਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ|

٣٩ 39 فَقَامَتْ مَرْيَمُ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ وَذَهَبَتْ بِسُرْعَةٍ إِلَى ٱلْجِبَالِ إِلَى مَدِينَةِ يَهُوذَا،

ਅਥ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰ੍ੱਵਤਮਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਯਿਹੂਦਾਯਾ ਨਗਰਮੇਕੰ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਗਤ੍ਵਾ

٤٠ 40 وَدَخَلَتْ بَيْتَ زَكَرِيَّا وَسَلَّمَتْ عَلَى أَلِيصَابَاتَ.

ਸਿਖਰਿਯਯਾਜਕਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਂ ਸਮ੍ਬੋਧ੍ਯਾਵਦਤ੍|

٤١ 41 فَلَمَّا سَمِعَتْ أَلِيصَابَاتُ سَلَامَ مَرْيَمَ ٱرْتَكَضَ ٱلْجَنِينُ فِي بَطْنِهَا، وَٱمْتَلَأَتْ أَلِيصَابَاتُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ،

ਤਤੋ ਮਰਿਯਮਃ ਸਮ੍ਬੋਧਨਵਾਕ੍ਯੇ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਯਾਃ ਕਰ੍ਣਯੋਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮਾਤ੍ਰੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯਾ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਬਾਲਕੋ ਨਨਰ੍ੱਤ| ਤਤ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾ ਸਤੀ

٤٢ 42 وَصَرَخَتْ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَتْ: «مُبَارَكَةٌ أَنْتِ فِي ٱلنِّسَاءِ وَمُبَارَكَةٌ هِيَ ثَمَرَةُ بَطْنِكِ!

ਪ੍ਰੋੱਚੈਰ੍ਗਦਿਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੇਵ ਧਨ੍ਯਾ, ਤਵ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁਸ਼੍ਚ ਧਨ੍ਯਃ|

٤٣ 43 فَمِنْ أَيْنَ لِي هَذَا أَنْ تَأْتِيَ أُمُّ رَبِّي إِلَيَّ؟

ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਮਾਤਾ, ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤ੍ਵਯਾ ਚਰਣਾਵਰ੍ਪਿਤੌ, ਮਮਾਦ੍ਯ ਸੌਭਾਗ੍ਯਮੇਤਤ੍|

٤٤ 44 فَهُوَذَا حِينَ صَارَ صَوْتُ سَلَامِكِ فِي أُذُنَيَّ ٱرْتَكَضَ ٱلْجَنِينُ بِٱبْتِهَاجٍ فِي بَطْنِي.

ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੇ ਮਮ ਕਰ੍ਣਯੋਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮਾਤ੍ਰੇ ਸਤਿ ਮਮੋਦਰਸ੍ਥਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁਰਾਨਨ੍ਦਾਨ੍ ਨਨਰ੍ੱਤ|

٤٥ 45 فَطُوبَى لِلَّتِي آمَنَتْ أَنْ يَتِمَّ مَا قِيلَ لَهَا مِنْ قِبَلِ ٱلرَّبِّ».

ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਤ੍ ਸਾ ਧਨ੍ਯਾ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋਕ੍ਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਿੱਧੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٤٦ 46 فَقَالَتْ مَرْيَمُ: «تُعَظِّمُ نَفْسِي ٱلرَّبَّ،

ਤਦਾਨੀਂ ਮਰਿਯਮ੍ ਜਗਾਦ| ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਪਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਕਰੋਤਿ ਮਾਮਕੰ ਮਨਃ|

٤٧ 47 وَتَبْتَهِجُ رُوحِي بِٱللهِ مُخَلِّصِي،

ਮਮਾਤ੍ਮਾ ਤਾਰਕੇਸ਼ੇ ਚ ਸਮੁੱਲਾਸੰ ਪ੍ਰਗੱਛਤਿ|

٤٨ 48 لِأَنَّهُ نَظَرَ إِلَى ٱتِّضَاعِ أَمَتِهِ. فَهُوَذَا مُنْذُ ٱلْآنَ جَمِيعُ ٱلْأَجْيَالِ تُطَوِّبُنِي،

ਅਕਰੋਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਟਿੰ ਸ੍ਵਦਾਸ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ਗਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ| ਪਸ਼੍ਯਾਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਮਾਂ ਧਨ੍ਯਾਂ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਃ ਸਦਾ|

٤٩ 49 لِأَنَّ ٱلْقَدِيرَ صَنَعَ بِي عَظَائِمَ، وَٱسْمُهُ قُدُّوسٌ،

ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਯਸ੍ਯ ਨਾਮਾਪਿ ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਕੰ| ਸ ਏਵ ਸੁਮਹਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਮੰਨਿਮਿੱਤਕੰ|

٥٠ 50 وَرَحْمَتُهُ إِلَى جِيلِ ٱلْأَجْيَالِ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَهُ.

ਯੇ ਬਿਭ੍ਯਤਿ ਜਨਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਪੰਕ੍ਤਿਸ਼਼ੁ| ਅਨੁਕਮ੍ਪਾ ਤਦੀਯਾ ਚ ਸਰ੍ੱਵਦੈਵ ਸੁਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

٥١ 51 صَنَعَ قُوَّةً بِذِرَاعِهِ. شَتَّتَ ٱلْمُسْتَكْبِرِينَ بِفِكْرِ قُلُوبِهِمْ.

ਸ੍ਵਬਾਹੁਬਲਤਸ੍ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼੍ਯਤ ਪਰਾਕ੍ਰਮਃ| ਮਨਃਕੁਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਕੀਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ(ਅ)ਭਿਮਾਨਿਨਃ|

٥٢ 52 أَنْزَلَ ٱلْأَعِزَّاءَ عَنِ ٱلْكَرَاسِيِّ وَرَفَعَ ٱلْمُتَّضِعِينَ.

ਸਿੰਹਾਸਨਗਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਬਲਿਨਸ਼੍ਚਾਵਰੋਹ੍ਯ ਸਃ| ਪਦੇਸ਼਼ੂੱਚੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕਾਂਸ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਨ੍ ਸੰਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ਯਪਿ|

٥٣ 53 أَشْبَعَ ٱلْجِيَاعَ خَيْرَاتٍ وَصَرَفَ ٱلْأَغْنِيَاءَ فَارِغِينَ.

ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਦ੍ਰਵ੍ਯੈਰੁੱਤਮੈਃ ਪਰਿਤਰ੍ਪ੍ਯ ਸਃ| ਸਕਲਾਨ੍ ਧਨਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜੇਦ੍ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤਕਾਨ੍|

٥٤ 54 عَضَدَ إِسْرَائِيلَ فَتَاهُ لِيَذْكُرَ رَحْمَةً،

ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਿ ਚ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ੇ ਯਾ ਦਯਾਸ੍ਤਿ ਸਦੈਵ ਤਾਂ| ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੁਰਾ ਪਿਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਨੋ ਯਥਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ| (aiōn g165)

٥٥ 55 كَمَا كَلَّمَ آبَاءَنَا. لِإِبْراهِيمَ وَنَسْلِهِ إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn g165)

ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਸੇਵਕਸ੍ਤੇਨ ਤਥੋਪਕ੍ਰਿਯਤੇ ਸ੍ਵਯੰ||

٥٦ 56 فَمَكَثَتْ مَرْيَمُ عِنْدَهَا نَحْوَ ثَلَاثَةِ أَشْهُرٍ، ثُمَّ رَجَعَتْ إِلَى بَيْتِهَا.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਸਤ੍ਰਯਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਯਾ ਸਹੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਘੁੱਯ ਨਿਜਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਯਯੌ|

٥٧ 57 وَأَمَّا أَلِيصَابَاتُ فَتَمَّ زَمَانُهَا لِتَلِدَ، فَوَلَدَتِ ٱبْنًا.

ਤਦਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਯਾਃ ਪ੍ਰਸਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਸਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਾਸੋਸ਼਼੍ਟ|

٥٨ 58 وَسَمِعَ جِيرَانُهَا وَأَقْرِبَاؤُهَا أَنَّ ٱلرَّبَّ عَظَّمَ رَحْمَتَهُ لَهَا، فَفَرِحُوا مَعَهَا.

ਤਤਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯਾਂ ਮਹਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨਃ ਕੁਟੁਮ੍ਬਾਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਤਯਾ ਸਹ ਮੁਮੁਦਿਰੇ|

٥٩ 59 وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّامِنِ جَاءُوا لِيَخْتِنُوا ٱلصَّبِيَّ، وَسَمَّوْهُ بِٱسْمِ أَبِيهِ زَكَرِيَّا.

ਤਥਾਸ਼਼੍ਟਮੇ ਦਿਨੇ ਤੇ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਤ੍ਵਚੰ ਛੇੱਤੁਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੁʼਨਾਮਾਨੁਰੂਪੰ ਤੰਨਾਮ ਸਿਖਰਿਯ ਇਤਿ ਕਰ੍ੱਤੁਮੀਸ਼਼ੁਃ|

٦٠ 60 فَأَجَابَتْ أمُّهُ وَقَالَتْ: «لَا! بَلْ يُسَمَّى يُوحَنَّا».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾਕਥਯਤ੍ ਤੰਨ, ਨਾਮਾਸ੍ਯ ਯੋਹਨ੍ ਇਤਿ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਮ੍|

٦١ 61 فَقَالُوا لَهَا: «لَيْسَ أَحَدٌ فِي عَشِيرَتِكِ تَسَمَّى بِهَذَا ٱلِٱسْمِ».

ਤਦਾ ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤਵ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਨਾਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|

٦٢ 62 ثُمَّ أَوْمَأُوا إِلَى أَبِيهِ، مَاذَا يُرِيدُ أَنْ يُسَمَّى.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਸਿਖਰਿਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਸ਼ਿਸ਼ੋਃ ਕਿੰ ਨਾਮ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?

٦٣ 63 فَطَلَبَ لَوْحًا وَكَتَبَ قَائِلًا: «ٱسْمُهُ يُوحَنَّا». فَتَعَجَّبَ ٱلْجَمِيعُ.

ਤਤਃ ਸ ਫਲਕਮੇਕੰ ਯਾਚਿਤ੍ਵਾ ਲਿਲੇਖ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|

٦٤ 64 وَفِي ٱلْحَالِ ٱنْفَتَحَ فَمُهُ وَلِسَانُهُ وَتَكَلَّمَ وَبَارَكَ ٱللهَ.

ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸਿਖਰਿਯਸ੍ਯ ਜਿਹ੍ਵਾਜਾਡ੍ਯੇ(ਅ)ਪਗਤੇ ਸ ਮੁਖੰ ਵ੍ਯਾਦਾਯ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਵਰ੍ਣਮੁੱਚਾਰ੍ੱਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨੁਵਾਦੰ ਚਕਾਰ|

٦٥ 65 فَوَقَعَ خَوْفٌ عَلَى كُلِّ جِيرَانِهِمْ. وَتُحُدِّثَ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ جَمِيعِهَا فِي كُلِّ جِبَالِ ٱلْيَهُودِيَّةِ،

ਤਸ੍ਮਾੱਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਾਃ ਸਮੀਪਵਾਸਿਲੋਕਾ ਭੀਤਾ ਏਵਮੇਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਥਾ ਯਿਹੂਦਾਯਾਃ ਪਰ੍ੱਵਤਮਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਾਃ|

٦٦ 66 فَأَوْدَعَهَا جَمِيعُ ٱلسَّامِعِينَ فِي قُلُوبِهِمْ قَائِلِينَ: «أَتَرَى مَاذَا يَكُونُ هَذَا ٱلصَّبِيُّ؟». وَكَانَتْ يَدُ ٱلرَّبِّ مَعَهُ.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਮਨਃਸੁ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮ੍ਬਭੂਵੁਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋਯੰ ਬਾਲੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਅਥ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਹਾਯੋਭੂਤ੍|

٦٧ 67 وَٱمْتَلَأَ زَكَرِيَّا أَبُوهُ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، وَتَنَبَّأَ قَائِلًا:

ਤਦਾ ਯੋਹਨਃ ਪਿਤਾ ਸਿਖਰਿਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਾਸ|

٦٨ 68 «مُبَارَكٌ ٱلرَّبُّ إِلَهُ إِسْرَائِيلَ لِأَنَّهُ ٱفْتَقَدَ وَصَنَعَ فِدَاءً لِشَعْبِهِ،

ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਃ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਸ੍ਤੁ ਸ ਧਨ੍ਯਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਨਿਜਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਪਰਿਮੋਚਯੇਤ੍|

٦٩ 69 وَأَقَامَ لَنَا قَرْنَ خَلَاصٍ فِي بَيْتِ دَاوُدَ فَتَاهُ.

ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਜਨਹਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ ਯਥਾ ਮੋਚ੍ਯਾਮਹੇ ਵਯੰ| ਯਾਵੱਜੀਵਞ੍ਚ ਧਰ੍ੰਮੇਣ ਸਾਰਲ੍ਯੇਨ ਚ ਨਿਰ੍ਭਯਾਃ|

٧٠ 70 كَمَا تَكَلَّمَ بِفَمِ أَنْبِيَائِهِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلَّذِينَ هُمْ مُنْذُ ٱلدَّهْرِ، (aiōn g165)

ਸੇਵਾਮਹੈ ਤਮੇਵੈਕਮ੍ ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਮੇਵ ਚ| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਸੁਪਵਿਤ੍ਰਞ੍ਚ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨਿਯਮੰ ਸਦਾ|

٧١ 71 خَلَاصٍ مِنْ أَعْدَائِنَا وَمِنْ أَيْدِي جَمِيعِ مُبْغِضِينَا.

ਕ੍ਰੁʼਪਯਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਨਿਕਸ਼਼ਾਰ੍ਥਾੱਤੁ ਨਃ ਪਿਤੁਃ| ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਮੀਪੇ ਯੰ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਪੁਰਾ|

٧٢ 72 لِيَصْنَعَ رَحْمَةً مَعَ آبَائِنَا وَيَذْكُرَ عَهْدَهُ ٱلْمُقَدَّسَ،

ਤਮੇਵ ਸਫਲੰ ਕਰ੍ੱਤੰ ਤਥਾ ਸ਼ਤ੍ਰੁਗਣਸ੍ਯ ਚ| ਰੁʼਤੀਯਾਕਾਰਿਣਸ਼੍ਚੈਵ ਕਰੇਭ੍ਯੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਨਃ|

٧٣ 73 ٱلْقَسَمَ ٱلَّذِي حَلَفَ لِإِبْرَاهِيمَ أَبِينَا:

ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਸ੍ਵੀਯੈਃ ਪਵਿਤ੍ਰੈ ਰ੍ਭਾਵਿਵਾਦਿਭਿਃ| (aiōn g165)

٧٤ 74 أَنْ يُعْطِيَنَا إِنَّنَا بِلَا خَوْفٍ، مُنْقَذِينَ مِنْ أَيْدِي أَعْدَائِنَا، نَعْبُدُهُ

ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸੇਵਕਸ੍ਯ ਤੁ|

٧٥ 75 بِقَدَاسَةٍ وَبِرٍّ قُدَّامَهُ جَمِيعَ أَيَّامِ حَيَاتِنَا.

ਵੰਸ਼ੇ ਤ੍ਰਾਤਾਰਮੇਕੰ ਸ ਸਮੁਤ੍ਪਾਦਿਤਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍|

٧٦ 76 وَأَنْتَ أَيُّهَا ٱلصَّبِيُّ نَبِيَّ ٱلْعَلِيِّ تُدْعَى، لِأَنَّكَ تَتَقَدَّمُ أَمَامَ وَجْهِ ٱلرَّبِّ لِتُعِدَّ طُرُقَهُ.

ਅਤੋ ਹੇ ਬਾਲਕ ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠ ਏਵ ਯਃ| ਤਸ੍ਯੈਵ ਭਾਵਿਵਾਦੀਤਿ ਪ੍ਰਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ| ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਚਰਣਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੇ ਮਾਰ੍ਗੇ ਚਾਲਯਿਤੁੰ ਸਦਾ| ਏਵੰ ਧ੍ਵਾਨ੍ਤੇ(ਅ)ਰ੍ਥਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋਸ਼੍ਛਾਯਾਯਾਂ ਯੇ ਤੁ ਮਾਨਵਾਃ|

٧٧ 77 لِتُعْطِيَ شَعْبَهُ مَعْرِفَةَ ٱلْخَلَاصِ بِمَغْفِرَةِ خَطَايَاهُمْ،

ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੁ ਤਾਨੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮੇਵ ਹਿ| ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਹਾਨੁਕਮ੍ਪਾਂ ਹਿ ਯਾਮੇਵ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|

٧٨ 78 بِأَحْشَاءِ رَحْمَةِ إِلَهِنَا ٱلَّتِي بِهَا ٱفْتَقَدَنَا ٱلْمُشْرَقُ مِنَ ٱلْعَلَاءِ.

ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਾਤ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਮੁਦਾੱਯੈਵਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਦਾੱਤੁ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ| ਤਯਾਨੁਕਮ੍ਪਯਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਪਮੋਚਨੇ|

٧٩ 79 لِيُضِيءَ عَلَى ٱلْجَالِسِينَ فِي ٱلظُّلْمَةِ وَظِلَالِ ٱلْمَوْتِ، لِكَيْ يَهْدِيَ أَقْدَامَنَا فِي طَرِيقِ ٱلسَّلَامِ».

ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ ਹਿ ਜ੍ਞਾਨਵਿਸ਼੍ਰਾਣਨਾਯ ਚ| ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਮਾਰ੍ਗੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰਾਯੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ||

٨٠ 80 أَمَّا ٱلصَّبِيُّ فَكَانَ يَنْمُو وَيَتَقَوَّى بِٱلرُّوحِ، وَكَانَ فِي ٱلْبَرَارِي إِلَى يَوْمِ ظُهُورِهِ لِإِسْرَائِيلَ.

ਅਥ ਬਾਲਕਃ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਚ ਵਰ੍ੱਧਿਤੁਮਾਰੇਭੇ; ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਯਾਵੰਨ ਪ੍ਰਕਟੀਭੂਤਸ੍ਤਾਸ੍ਤਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|

The Annunciation