< يوحنَّا 1 >
فِي ٱلْبَدْءِ كَانَ ٱلْكَلِمَةُ، وَٱلْكَلِمَةُ كَانَ عِنْدَ ٱللهِ، وَكَانَ ٱلْكَلِمَةُ ٱللهَ. | ١ 1 |
ஆதௌ³ வாத³ ஆஸீத் ஸ ச வாத³ ஈஸ்²வரேண ஸார்த⁴மாஸீத் ஸ வாத³: ஸ்வயமீஸ்²வர ஏவ|
هَذَا كَانَ فِي ٱلْبَدْءِ عِنْدَ ٱللهِ. | ٢ 2 |
ஸ ஆதா³வீஸ்²வரேண ஸஹாஸீத்|
كُلُّ شَيْءٍ بِهِ كَانَ، وَبِغَيْرِهِ لَمْ يَكُنْ شَيْءٌ مِمَّا كَانَ. | ٣ 3 |
தேந ஸர்வ்வம்’ வஸ்து ஸஸ்ரு’ஜே ஸர்வ்வேஷு ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்துஷு கிமபி வஸ்து தேநாஸ்ரு’ஷ்டம்’ நாஸ்தி|
فِيهِ كَانَتِ ٱلْحَيَاةُ، وَٱلْحَيَاةُ كَانَتْ نُورَ ٱلنَّاسِ، | ٤ 4 |
ஸ ஜீவநஸ்யாகார: , தச்ச ஜீவநம்’ மநுஷ்யாணாம்’ ஜ்யோதி:
وَٱلنُّورُ يُضِيءُ فِي ٱلظُّلْمَةِ، وَٱلظُّلْمَةُ لَمْ تُدْرِكْهُ. | ٥ 5 |
தஜ்ஜ்யோதிரந்த⁴காரே ப்ரசகாஸே² கிந்த்வந்த⁴காரஸ்தந்ந ஜக்³ராஹ|
كَانَ إِنْسَانٌ مُرْسَلٌ مِنَ ٱللهِ ٱسْمُهُ يُوحَنَّا. | ٦ 6 |
யோஹந் நாமக ஏகோ மநுஜ ஈஸ்²வரேண ப்ரேஷயாஞ்சக்ரே|
هَذَا جَاءَ لِلشَّهَادَةِ لِيَشْهَدَ لِلنُّورِ، لِكَيْ يُؤْمِنَ ٱلْكُلُّ بِوَاسِطَتِهِ. | ٧ 7 |
தத்³வாரா யதா² ஸர்வ்வே விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம்’ ஸ தஜ்ஜ்யோதிஷி ப்ரமாணம்’ தா³தும்’ ஸாக்ஷிஸ்வரூபோ பூ⁴த்வாக³மத்,
لَمْ يَكُنْ هُوَ ٱلنُّورَ، بَلْ لِيَشْهَدَ لِلنُّورِ. | ٨ 8 |
ஸ ஸ்வயம்’ தஜ்ஜ்யோதி ர்ந கிந்து தஜ்ஜ்யோதிஷி ப்ரமாணம்’ தா³துமாக³மத்|
كَانَ ٱلنُّورُ ٱلْحَقِيقِيُّ ٱلَّذِي يُنِيرُ كُلَّ إِنْسَانٍ آتِيًا إِلَى ٱلْعَالَمِ. | ٩ 9 |
ஜக³த்யாக³த்ய ய: ஸர்வ்வமநுஜேப்⁴யோ தீ³ப்திம்’ த³தா³தி ததே³வ ஸத்யஜ்யோதி: |
كَانَ فِي ٱلْعَالَمِ، وَكُوِّنَ ٱلْعَالَمُ بِهِ، وَلَمْ يَعْرِفْهُ ٱلْعَالَمُ. | ١٠ 10 |
ஸ யஜ்ஜக³த³ஸ்ரு’ஜத் தந்மத்³ய ஏவ ஸ ஆஸீத் கிந்து ஜக³தோ லோகாஸ்தம்’ நாஜாநந்|
إِلَى خَاصَّتِهِ جَاءَ، وَخَاصَّتُهُ لَمْ تَقْبَلْهُ. | ١١ 11 |
நிஜாதி⁴காரம்’ ஸ ஆக³ச்ச²த் கிந்து ப்ரஜாஸ்தம்’ நாக்³ரு’ஹ்லந்|
وَأَمَّا كُلُّ ٱلَّذِينَ قَبِلُوهُ فَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانًا أَنْ يَصِيرُوا أَوْلَادَ ٱللهِ، أَيِ ٱلْمُؤْمِنُونَ بِٱسْمِهِ. | ١٢ 12 |
ததா²பி யே யே தமக்³ரு’ஹ்லந் அர்தா²த் தஸ்ய நாம்நி வ்யஸ்²வஸந் தேப்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரா ப⁴விதும் அதி⁴காரம் அத³தா³த்|
اَلَّذِينَ وُلِدُوا لَيْسَ مِنْ دَمٍ، وَلَا مِنْ مَشِيئَةِ جَسَدٍ، وَلَا مِنْ مَشِيئَةِ رَجُلٍ، بَلْ مِنَ ٱللهِ. | ١٣ 13 |
தேஷாம்’ ஜநி: ஸோ²ணிதாந்ந ஸா²ரீரிகாபி⁴லாஷாந்ந மாநவாநாமிச்சா²தோ ந கிந்த்வீஸ்²வராத³ப⁴வத்|
وَٱلْكَلِمَةُ صَارَ جَسَدًا وَحَلَّ بَيْنَنَا، وَرَأَيْنَا مَجْدَهُ، مَجْدًا كَمَا لِوَحِيدٍ مِنَ ٱلْآبِ، مَمْلُوءًا نِعْمَةً وَحَقًّا. | ١٤ 14 |
ஸ வாதோ³ மநுஷ்யரூபேணாவதீர்ய்ய ஸத்யதாநுக்³ரஹாப்⁴யாம்’ பரிபூர்ண: ஸந் ஸார்த⁴ம் அஸ்மாபி⁴ ர்ந்யவஸத் தத: பிதுரத்³விதீயபுத்ரஸ்ய யோக்³யோ யோ மஹிமா தம்’ மஹிமாநம்’ தஸ்யாபஸ்²யாம|
يُوحَنَّا شَهِدَ لَهُ وَنَادَى قَائِلًا: «هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: إِنَّ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي صَارَ قُدَّامِي، لِأَنَّهُ كَانَ قَبْلِي». | ١٥ 15 |
ததோ யோஹநபி ப்ரசார்ய்ய ஸாக்ஷ்யமித³ம்’ த³த்தவாந் யோ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³மிஷ்யதி ஸ மத்தோ கு³ருதர: ; யதோ மத்பூர்வ்வம்’ ஸ வித்³யமாந ஆஸீத்; யத³ர்த²ம் அஹம்’ ஸாக்ஷ்யமித³ம் அதா³ம்’ ஸ ஏஷ: |
وَمِنْ مِلْئِهِ نَحْنُ جَمِيعًا أَخَذْنَا، وَنِعْمَةً فَوْقَ نِعْمَةٍ. | ١٦ 16 |
அபரஞ்ச தஸ்ய பூர்ணதாயா வயம்’ ஸர்வ்வே க்ரமஸ²: க்ரமஸோ²நுக்³ரஹம்’ ப்ராப்தா: |
لِأَنَّ ٱلنَّامُوسَ بِمُوسَى أُعْطِيَ، أَمَّا ٱلنِّعْمَةُ وَٱلْحَقُّ فَبِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ صَارَا. | ١٧ 17 |
மூஸாத்³வாரா வ்யவஸ்தா² த³த்தா கிந்த்வநுக்³ரஹ: ஸத்யத்வஞ்ச யீஸு²க்²ரீஷ்டத்³வாரா ஸமுபாதிஷ்ட²தாம்’|
ٱللهُ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ قَطُّ. اَلِٱبْنُ ٱلْوَحِيدُ ٱلَّذِي هُوَ فِي حِضْنِ ٱلْآبِ هُوَ خَبَّرَ. | ١٨ 18 |
கோபி மநுஜ ஈஸ்²வரம்’ கதா³பி நாபஸ்²யத் கிந்து பிது: க்ரோட³ஸ்தோ²(அ)த்³விதீய: புத்ரஸ்தம்’ ப்ரகாஸ²யத்|
وَهَذِهِ هِيَ شَهَادَةُ يُوحَنَّا، حِينَ أَرْسَلَ ٱلْيَهُودُ مِنْ أُورُشَلِيمَ كَهَنَةً وَلَاوِيِّينَ لِيَسْأَلُوهُ: «مَنْ أَنْتَ؟». | ١٩ 19 |
த்வம்’ க: ? இதி வாக்யம்’ ப்ரேஷ்டும்’ யதா³ யிஹூதீ³யலோகா யாஜகாந் லேவிலோகாம்’ஸ்²ச யிரூஸா²லமோ யோஹந: ஸமீபே ப்ரேஷயாமாஸு: ,
فَٱعْتَرَفَ وَلَمْ يُنْكِرْ، وَأَقَرَّ: «إِنِّي لَسْتُ أَنَا ٱلْمَسِيحَ». | ٢٠ 20 |
ததா³ ஸ ஸ்வீக்ரு’தவாந் நாபஹ்நூதவாந் நாஹம் அபி⁴ஷிக்த இத்யங்கீ³க்ரு’தவாந்|
فَسَأَلُوهُ: «إِذًا مَاذَا؟ إِيلِيَّا أَنْتَ؟». فَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا». «أَلنَّبِيُّ أَنْتَ؟». فَأَجَابَ: «لَا». | ٢١ 21 |
ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தர்ஹி கோ ப⁴வாந்? கிம்’ ஏலிய: ? ஸோவத³த் ந; ததஸ்தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தர்ஹி ப⁴வாந் ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³? ஸோவத³த் நாஹம்’ ஸ: |
فَقَالُوا لَهُ: «مَنْ أَنْتَ، لِنُعْطِيَ جَوَابًا لِلَّذِينَ أَرْسَلُونَا؟ مَاذَا تَقُولُ عَنْ نَفْسِكَ؟». | ٢٢ 22 |
ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தர்ஹி ப⁴வாந் க: ? வயம்’ க³த்வா ப்ரேரகாந் த்வயி கிம்’ வக்ஷ்யாம: ? ஸ்வஸ்மிந் கிம்’ வத³ஸி?
قَالَ: «أَنَا صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: قَوِّمُوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، كَمَا قَالَ إِشَعْيَاءُ ٱلنَّبِيُّ». | ٢٣ 23 |
ததா³ ஸோவத³த்| பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | இதீத³ம்’ ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ரவ: | கதா²மிமாம்’ யஸ்மிந் யிஸ²யியோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ லிகி²தவாந் ஸோஹம்|
وَكَانَ ٱلْمُرْسَلُونَ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ، | ٢٤ 24 |
யே ப்ரேஷிதாஸ்தே பி²ரூஸி²லோகா: |
فَسَأَلُوهُ وَقَالُوا لَهُ: «فَمَا بَالُكَ تُعَمِّدُ إِنْ كُنْتَ لَسْتَ ٱلْمَسِيحَ، وَلَا إِيلِيَّا، وَلَا ٱلنَّبِيَّ؟». | ٢٥ 25 |
ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் யதி³ நாபி⁴ஷிக்தோஸி ஏலியோஸி ந ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாத்³யபி நாஸி ச, தர்ஹி லோகாந் மஜ்ஜயஸி குத: ?
أَجَابَهُمْ يُوحَنَّا قَائِلًا: «أَنَا أُعَمِّدُ بِمَاءٍ، وَلَكِنْ فِي وَسْطِكُمْ قَائِمٌ ٱلَّذِي لَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ. | ٢٦ 26 |
ததோ யோஹந் ப்ரத்யவோசத், தோயே(அ)ஹம்’ மஜ்ஜயாமீதி ஸத்யம்’ கிந்து யம்’ யூயம்’ ந ஜாநீத² தாத்³ரு’ஸ² ஏகோ ஜநோ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴ய உபதிஷ்ட²தி|
هُوَ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي، ٱلَّذِي صَارَ قُدَّامِي، ٱلَّذِي لَسْتُ بِمُسْتَحِقٍّ أَنْ أَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ». | ٢٧ 27 |
ஸ மத்பஸ்²சாத்³ ஆக³தோபி மத்பூர்வ்வம்’ வர்த்தமாந ஆஸீத் தஸ்ய பாது³காப³ந்த⁴நம்’ மோசயிதுமபி நாஹம்’ யோக்³யோஸ்மி|
هَذَا كَانَ فِي بَيْتِ عَبْرَةَ فِي عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ حَيْثُ كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ. | ٢٨ 28 |
யர்த்³த³நநத்³யா: பாரஸ்த²பை³த²பா³ராயாம்’ யஸ்மிந்ஸ்தா²நே யோஹநமஜ்ஜயத் தஸ்மிந ஸ்தா²நே ஸர்வ்வமேதத்³ அக⁴டத|
وَفِي ٱلْغَدِ نَظَرَ يُوحَنَّا يَسُوعَ مُقْبِلًا إِلَيْهِ، فَقَالَ: «هُوَذَا حَمَلُ ٱللهِ ٱلَّذِي يَرْفَعُ خَطِيَّةَ ٱلْعَالَمِ! | ٢٩ 29 |
பரே(அ)ஹநி யோஹந் ஸ்வநிகடமாக³ச்ச²ந்தம்’ யிஸு²ம்’ விலோக்ய ப்ராவோசத் ஜக³த: பாபமோசகம் ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகம்’ பஸ்²யத|
هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: يَأْتِي بَعْدِي، رَجُلٌ صَارَ قُدَّامِي، لِأَنَّهُ كَانَ قَبْلِي. | ٣٠ 30 |
யோ மம பஸ்²சாதா³க³மிஷ்யதி ஸ மத்தோ கு³ருதர: , யதோ ஹேதோர்மத்பூர்வ்வம்’ ஸோ(அ)வர்த்தத யஸ்மிந்நஹம்’ கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந் ஸ ஏவாயம்’|
وَأَنَا لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ. لَكِنْ لِيُظْهَرَ لِإِسْرَائِيلَ لِذَلِكَ جِئْتُ أُعَمِّدُ بِٱلْمَاءِ». | ٣١ 31 |
அபரம்’ நாஹமேநம்’ ப்ரத்யபி⁴ஜ்ஞாதவாந் கிந்து இஸ்ராயேல்லோகா ஏநம்’ யதா² பரிசிந்வந்தி தத³பி⁴ப்ராயேணாஹம்’ ஜலே மஜ்ஜயிதுமாக³ச்ச²ம்|
وَشَهِدَ يُوحَنَّا قَائِلًا: «إِنِّي قَدْ رَأَيْتُ ٱلرُّوحَ نَازِلًا مِثْلَ حَمَامَةٍ مِنَ ٱلسَّمَاءِ فَٱسْتَقَرَّ عَلَيْهِ. | ٣٢ 32 |
புநஸ்²ச யோஹநபரமேகம்’ ப்ரமாணம்’ த³த்வா கதி²தவாந் விஹாயஸ: கபோதவத்³ அவதரந்தமாத்மாநம் அஸ்யோபர்ய்யவதிஷ்ட²ந்தம்’ ச த்³ரு’ஷ்டவாநஹம்|
وَأَنَا لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ، لَكِنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي لِأُعَمِّدَ بِٱلْمَاءِ، ذَاكَ قَالَ لِي: ٱلَّذِي تَرَى ٱلرُّوحَ نَازِلًا وَمُسْتَقِرًّا عَلَيْهِ، فَهَذَا هُوَ ٱلَّذِي يُعَمِّدُ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ٣٣ 33 |
நாஹமேநம்’ ப்ரத்யபி⁴ஜ்ஞாதவாந் இதி ஸத்யம்’ கிந்து யோ ஜலே மஜ்ஜயிதும்’ மாம்’ ப்ரைரயத் ஸ ஏவேமாம்’ கதா²மகத²யத் யஸ்யோபர்ய்யாத்மாநம் அவதரந்தம் அவதிஷ்ட²ந்தஞ்ச த்³ரக்ஷயஸி ஸஏவ பவித்ரே ஆத்மநி மஜ்ஜயிஷ்யதி|
وَأَنَا قَدْ رَأَيْتُ وَشَهِدْتُ أَنَّ هَذَا هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ». | ٣٤ 34 |
அவஸ்தந்நிரீக்ஷ்யாயம் ஈஸ்²வரஸ்ய தநய இதி ப்ரமாணம்’ த³தா³மி|
وَفِي ٱلْغَدِ أَيْضًا كَانَ يُوحَنَّا وَاقِفًا هُوَ وَٱثْنَانِ مِنْ تَلَامِيذِهِ، | ٣٥ 35 |
பரே(அ)ஹநி யோஹந் த்³வாப்⁴யாம்’ ஸி²ஷ்யாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³தே⁴ம்’ திஷ்ட²ந்
فَنَظَرَ إِلَى يَسُوعَ مَاشِيًا، فَقَالَ: «هُوَذَا حَمَلُ ٱللهِ!». | ٣٦ 36 |
யிஸு²ம்’ க³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய க³தி³தவாந், ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகம்’ பஸ்²யதம்’|
فَسَمِعَهُ ٱلتِّلْمِيذَانِ يَتَكَلَّمُ، فَتَبِعَا يَسُوعَ. | ٣٧ 37 |
இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ ஈயது: |
فَٱلْتَفَتَ يَسُوعُ وَنَظَرَهُمَا يَتْبَعَانِ، فَقَالَ لَهُمَا: «مَاذَا تَطْلُبَانِ؟». فَقَالَا: «رَبِّي» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا مُعَلِّمُ. «أَيْنَ تَمْكُثُ؟». | ٣٨ 38 |
ததோ யீஸு²: பராவ்ரு’த்ய தௌ பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப்ரு’ஷ்டவாந் யுவாம்’ கிம்’ க³வேஸ²யத²: ? தாவப்ரு’ச்ச²தாம்’ ஹே ரப்³பி³ அர்தா²த் ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் குத்ர திஷ்ட²தி?
فَقَالَ لَهُمَا: «تَعَالَيَا وَٱنْظُرَا». فَأَتَيَا وَنَظَرَا أَيْنَ كَانَ يَمْكُثُ، وَمَكَثَا عِنْدَهُ ذَلِكَ ٱلْيَوْمَ. وَكَانَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلْعَاشِرَةِ. | ٣٩ 39 |
தத: ஸோவாதி³த் ஏத்ய பஸ்²யதம்’| ததோ தி³வஸஸ்ய த்ரு’தீயப்ரஹரஸ்ய க³தத்வாத் தௌ தத்³தி³நம்’ தஸ்ய ஸங்கே³(அ)ஸ்தா²தாம்’|
كَانَ أَنْدَرَاوُسُ أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ وَاحِدًا مِنَ ٱلِٱثْنَيْنِ ٱللَّذَيْنِ سَمِعَا يُوحَنَّا وَتَبِعَاهُ. | ٤٠ 40 |
யௌ த்³வௌ யோஹநோ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யிஸோ²: பஸ்²சாத்³ ஆக³மதாம்’ தயோ: ஸி²மோந்பிதரஸ்ய ப்⁴ராதா ஆந்த்³ரிய:
هَذَا وَجَدَ أَوَّلًا أَخَاهُ سِمْعَانَ، فَقَالَ لَهُ: «قَدْ وَجَدْنَا مَسِيَّا» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: ٱلْمَسِيحُ. | ٤١ 41 |
ஸ இத்வா ப்ரத²மம்’ நிஜஸோத³ரம்’ ஸி²மோநம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்ய கதி²தவாந் வயம்’ க்²ரீஷ்டம் அர்தா²த் அபி⁴ஷிக்தபுருஷம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’தவந்த: |
فَجَاءَ بِهِ إِلَى يَسُوعَ. فَنَظَرَ إِلَيْهِ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَنْتَ سِمْعَانُ بْنُ يُونَا. أَنْتَ تُدْعَى صَفَا» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: بُطْرُسُ. | ٤٢ 42 |
பஸ்²சாத் ஸ தம்’ யிஸோ²: ஸமீபம் ஆநயத்| ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாவத³த் த்வம்’ யூநஸ: புத்ர: ஸி²மோந் கிந்து த்வந்நாமதே⁴யம்’ கைபா²: வா பிதர: அர்தா²த் ப்ரஸ்தரோ ப⁴விஷ்யதி|
فِي ٱلْغَدِ أَرَادَ يَسُوعُ أَنْ يَخْرُجَ إِلَى ٱلْجَلِيلِ، فَوَجَدَ فِيلُبُّسَ فَقَالَ لَهُ: «ٱتْبَعْنِي». | ٤٣ 43 |
பரே(அ)ஹநி யீஸௌ² கா³லீலம்’ க³ந்தும்’ நிஸ்²சிதசேதஸி ஸதி பி²லிபநாமாநம்’ ஜநம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவோசத் மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
وَكَانَ فِيلُبُّسُ مِنْ بَيْتِ صَيْدَا، مِنْ مَدِينَةِ أَنْدَرَاوُسَ وَبُطْرُسَ. | ٤٤ 44 |
பை³த்ஸைதா³நாம்நி யஸ்மிந் க்³ராமே பிதராந்த்³ரியயோர்வாஸ ஆஸீத் தஸ்மிந் க்³ராமே தஸ்ய பி²லிபஸ்ய வஸதிராஸீத்|
فِيلُبُّسُ وَجَدَ نَثَنَائِيلَ وَقَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا ٱلَّذِي كَتَبَ عَنْهُ مُوسَى فِي ٱلنَّامُوسِ وَٱلْأَنْبِيَاءُ يَسُوعَ ٱبْنَ يُوسُفَ ٱلَّذِي مِنَ ٱلنَّاصِرَةِ». | ٤٥ 45 |
பஸ்²சாத் பி²லிபோ நித²நேலம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவத³த் மூஸா வ்யவஸ்தா² க்³ரந்தே² ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு ச யஸ்யாக்²யாநம்’ லிகி²தமாஸ்தே தம்’ யூஷப²: புத்ரம்’ நாஸரதீயம்’ யீஸு²ம்’ ஸாக்ஷாத்³ அகார்ஷ்ம வயம்’|
فَقَالَ لَهُ نَثَنَائِيلُ: «أَمِنَ ٱلنَّاصِرَةِ يُمْكِنُ أَنْ يَكُونَ شَيْءٌ صَالِحٌ؟». قَالَ لَهُ فِيلُبُّسُ: «تَعَالَ وَٱنْظُرْ». | ٤٦ 46 |
ததா³ நித²நேல் கதி²தவாந் நாஸரந்நக³ராத கிம்’ கஸ்²சிது³த்தம உத்பந்தும்’ ஸ²க்நோதி? தத: பி²லிபோ (அ)வோசத் ஏத்ய பஸ்²ய|
وَرَأَى يَسُوعُ نَثَنَائِيلَ مُقْبِلًا إِلَيْهِ، فَقَالَ عَنْهُ: «هُوَذَا إِسْرَائِيلِيٌّ حَقًّا لَا غِشَّ فِيهِ». | ٤٧ 47 |
அபரஞ்ச யீஸு²: ஸ்வஸ்ய ஸமீபம்’ தம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா வ்யாஹ்ரு’தவாந், பஸ்²யாயம்’ நிஷ்கபட: ஸத்ய இஸ்ராயேல்லோக: |
قَالَ لَهُ نَثَنَائِيلُ: «مِنْ أَيْنَ تَعْرِفُنِي؟». أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «قَبْلَ أَنْ دَعَاكَ فِيلُبُّسُ وَأَنْتَ تَحْتَ ٱلتِّينَةِ، رَأَيْتُكَ». | ٤٨ 48 |
தத: ஸோவத³த்³, ப⁴வாந் மாம்’ கத²ம்’ ப்ரத்யபி⁴ஜாநாதி? யீஸு²ரவாதீ³த் பி²லிபஸ்ய ஆஹ்வாநாத் பூர்வ்வம்’ யதா³ த்வமுடு³ம்ப³ரஸ்ய தரோர்மூலே(அ)ஸ்தா²ஸ்ததா³ த்வாமத³ர்ஸ²ம்|
أَجَابَ نَثَنَائِيلُ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ! أَنْتَ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!». | ٤٩ 49 |
நித²நேல் அசகத²த், ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் நிதாந்தம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரோஸி, ப⁴வாந் இஸ்ராயேல்வம்’ஸ²ஸ்ய ராஜா|
أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «هَلْ آمَنْتَ لِأَنِّي قُلْتُ لَكَ إِنِّي رَأَيْتُكَ تَحْتَ ٱلتِّينَةِ؟ سَوْفَ تَرَى أَعْظَمَ مِنْ هَذَا!». | ٥٠ 50 |
ததோ யீஸு² ர்வ்யாஹரத், த்வாமுடு³ம்ப³ரஸ்ய பாத³பஸ்ய மூலே த்³ரு’ஷ்டவாநாஹம்’ மமைதஸ்மாத்³வாக்யாத் கிம்’ த்வம்’ வ்யஸ்²வஸீ: ? ஏதஸ்மாத³ப்யாஸ்²சர்ய்யாணி கார்ய்யாணி த்³ரக்ஷ்யஸி|
وَقَالَ لَهُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مِنَ ٱلْآنَ تَرَوْنَ ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَمَلَائِكَةَ ٱللهِ يَصْعَدُونَ وَيَنْزِلُونَ عَلَى ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ». | ٥١ 51 |
அந்யச்சாவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, இத: பரம்’ மோசிதே மேக⁴த்³வாரே தஸ்மாந்மநுஜஸூநுநா ஈஸ்²வரஸ்ய தூ³தக³ணம் அவரோஹந்தமாரோஹந்தஞ்ச த்³ரக்ஷ்யத²|