يوحنَّا 7
| وَكَانَ يَسُوعُ يَتَرَدَّدُ بَعْدَ هَذَا فِي ٱلْجَلِيلِ، لِأَنَّهُ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَتَرَدَّدَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ لِأَنَّ ٱلْيَهُودَ كَانُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ. | ١ 1 |
තතඃ පරං යිහූදීයලෝකාස්තං හන්තුං සමෛහන්ත තස්මාද් යීශු ර්යිහූදාප්රදේශේ පර්ය්යටිතුං නේච්ඡන් ගාලීල් ප්රදේශේ පර්ය්යටිතුං ප්රාරභත|
| وَكَانَ عِيدُ ٱلْيَهُودِ، عِيدُ ٱلْمَظَالِّ، قَرِيبًا. | ٢ 2 |
කින්තු තස්මින් සමයේ යිහූදීයානාං දූෂ්යවාසනාමෝත්සව උපස්ථිතේ
| فَقَالَ لَهُ إِخْوَتُهُ: «ٱنْتَقِلْ مِنْ هُنَا وَٱذْهَبْ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ، لِكَيْ يَرَى تَلَامِيذُكَ أَيْضًا أَعْمَالَكَ ٱلَّتِي تَعْمَلُ، | ٣ 3 |
තස්ය භ්රාතරස්තම් අවදන් යානි කර්ම්මාණි ත්වයා ක්රියන්තේ තානි යථා තව ශිෂ්යාඃ පශ්යන්ති තදර්ථං ත්වමිතඃ ස්ථානාද් යිහූදීයදේශං ව්රජ|
| لِأَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ يَعْمَلُ شَيْئًا فِي ٱلْخَفَاءِ وَهُوَ يُرِيدُ أَنْ يَكُونَ عَلَانِيَةً. إِنْ كُنْتَ تَعْمَلُ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ فَأَظْهِرْ نَفْسَكَ لِلْعَالَمِ». | ٤ 4 |
යඃ කශ්චිත් ස්වයං ප්රචිකාශිෂති ස කදාපි ගුප්තං කර්ම්ම න කරෝති යදීදෘශං කර්ම්ම කරෝෂි තර්හි ජගති නිජං පරිචායය|
| لِأَنَّ إِخْوَتَهُ أَيْضًا لَمْ يَكُونُوا يُؤْمِنُونَ بِهِ. | ٥ 5 |
යතස්තස්ය භ්රාතරෝපි තං න විශ්වසන්ති|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «إِنَّ وَقْتِي لَمْ يَحْضُرْ بَعْدُ، وَأَمَّا وَقْتُكُمْ فَفِي كُلِّ حِينٍ حَاضِرٌ. | ٦ 6 |
තදා යීශුස්තාන් අවෝචත් මම සමය ඉදානීං නෝපතිෂ්ඨති කින්තු යුෂ්මාකං සමයඃ සතතම් උපතිෂ්ඨති|
| لَا يَقْدِرُ ٱلْعَالَمُ أَنْ يُبْغِضَكُمْ، وَلَكِنَّهُ يُبْغِضُنِي أَنَا، لِأَنِّي أَشْهَدُ عَلَيْهِ أَنَّ أَعْمَالَهُ شِرِّيرَةٌ. | ٧ 7 |
ජගතෝ ලෝකා යුෂ්මාන් ඍතීයිතුං න ශක්රුවන්ති කින්තු මාමේව ඍතීයන්තේ යතස්තේෂාං කර්මාණි දුෂ්ටානි තත්ර සාක්ෂ්යමිදම් අහං දදාමි|
| اِصْعَدُوا أَنْتُمْ إِلَى هَذَا ٱلْعِيدِ. أَنَا لَسْتُ أَصْعَدُ بَعْدُ إِلَى هَذَا ٱلْعِيدِ، لِأَنَّ وَقْتِي لَمْ يُكْمَلْ بَعْدُ». | ٨ 8 |
අතඒව යූයම් උත්සවේ(අ)ස්මින් යාත නාහම් ඉදානීම් අස්මින්නුත්සවේ යාමි යතෝ මම සමය ඉදානීං න සම්පූර්ණඃ|
| قَالَ لَهُمْ هَذَا وَمَكَثَ فِي ٱلْجَلِيلِ. | ٩ 9 |
ඉති වාක්යම් උක්ත්ත්වා ස ගාලීලි ස්ථිතවාන්
| وَلَمَّا كَانَ إِخْوَتُهُ قَدْ صَعِدُوا، حِينَئِذٍ صَعِدَ هُوَ أَيْضًا إِلَى ٱلْعِيدِ، لَا ظَاهِرًا بَلْ كَأَنَّهُ فِي ٱلْخَفَاءِ. | ١٠ 10 |
කින්තු තස්ය භ්රාතෘෂු තත්ර ප්රස්ථිතේෂු සත්සු සෝ(අ)ප්රකට උත්සවම් අගච්ඡත්|
| فَكَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَهُ فِي ٱلْعِيدِ، وَيَقُولُونَ: «أَيْنَ ذَاكَ؟». | ١١ 11 |
අනන්තරම් උත්සවම් උපස්ථිතා යිහූදීයාස්තං මෘගයිත්වාපෘච්ඡන් ස කුත්ර?
| وَكَانَ فِي ٱلْجُمُوعِ مُنَاجَاةٌ كَثِيرَةٌ مِنْ نَحْوِهِ. بَعْضُهُمْ يَقُولُونَ: «إِنَّهُ صَالِحٌ». وَآخَرُونَ يَقُولُونَ: «لَا، بَلْ يُضِلُّ ٱلشَّعْبَ». | ١٢ 12 |
තතෝ ලෝකානාං මධ්යේ තස්මින් නානාවිධා විවාදා භවිතුම් ආරබ්ධවන්තඃ| කේචිද් අවෝචන් ස උත්තමඃ පුරුෂඃ කේචිද් අවෝචන් න තථා වරං ලෝකානාං භ්රමං ජනයති|
| وَلَكِنْ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَتَكَلَّمُ عَنْهُ جِهَارًا لِسَبَبِ ٱلْخَوْفِ مِنَ ٱلْيَهُودِ. | ١٣ 13 |
කින්තු යිහූදීයානාං භයාත් කෝපි තස්ය පක්ෂේ ස්පෂ්ටං නාකථයත්|
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْعِيدُ قَدِ ٱنْتَصَفَ، صَعِدَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْهَيْكَلِ، وَكَانَ يُعَلِّمُ. | ١٤ 14 |
තතඃ පරම් උත්සවස්ය මධ්යසමයේ යීශු ර්මන්දිරං ගත්වා සමුපදිශති ස්ම|
| فَتَعَجَّبَ ٱلْيَهُودُ قَائِلِينَ: «كَيْفَ هَذَا يَعْرِفُ ٱلْكُتُبَ، وَهُوَ لَمْ يَتَعَلَّمْ؟». | ١٥ 15 |
තතෝ යිහූදීයා ලෝකා ආශ්චර්ය්යං ඥාත්වාකථයන් ඒෂා මානුෂෝ නාධීත්යා කථම් ඒතාදෘශෝ විද්වානභූත්?
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ وَقَالَ: «تَعْلِيمِي لَيْسَ لِي بَلْ لِلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ١٦ 16 |
තදා යීශුඃ ප්රත්යවෝචද් උපදේශෝයං න මම කින්තු යෝ මාං ප්රේෂිතවාන් තස්ය|
| إِنْ شَاءَ أَحَدٌ أَنْ يَعْمَلَ مَشِيئَتَهُ يَعْرِفُ ٱلتَّعْلِيمَ، هَلْ هُوَ مِنَ ٱللهِ، أَمْ أَتَكَلَّمُ أَنَا مِنْ نَفْسِي. | ١٧ 17 |
යෝ ජනෝ නිදේශං තස්ය ග්රහීෂ්යති මමෝපදේශෝ මත්තෝ භවති කිම් ඊශ්වරාද් භවති ස ගනස්තජ්ඥාතුං ශක්ෂ්යති|
| مَنْ يَتَكَلَّمُ مِنْ نَفْسِهِ يَطْلُبُ مَجْدَ نَفْسِهِ، وَأَمَّا مَنْ يَطْلُبُ مَجْدَ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ فَهُوَ صَادِقٌ وَلَيْسَ فِيهِ ظُلْمٌ. | ١٨ 18 |
යෝ ජනඃ ස්වතඃ කථයති ස ස්වීයං ගෞරවම් ඊහතේ කින්තු යඃ ප්රේරයිතු ර්ගෞරවම් ඊහතේ ස සත්යවාදී තස්මින් කෝප්යධර්ම්මෝ නාස්ති|
| أَلَيْسَ مُوسَى قَدْ أَعْطَاكُمُ ٱلنَّامُوسَ؟ وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنْكُمْ يَعْمَلُ ٱلنَّامُوسَ! لِمَاذَا تَطْلُبُونَ أَنْ تَقْتُلُونِي؟» | ١٩ 19 |
මූසා යුෂ්මභ්යං ව්යවස්ථාග්රන්ථං කිං නාදදාත්? කින්තු යුෂ්මාකං කෝපි තාං ව්යවස්ථාං න සමාචරති| මාං හන්තුං කුතෝ යතධ්වේ?
| أَجَابَ ٱلْجَمْعُ وَقَالُوا: «بِكَ شَيْطَانٌ. مَنْ يَطْلُبُ أَنْ يَقْتُلَكَ؟». | ٢٠ 20 |
තදා ලෝකා අවදන් ත්වං භූතග්රස්තස්ත්වාං හන්තුං කෝ යතතේ?
| أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «عَمَلًا وَاحِدًا عَمِلْتُ فَتَتَعَجَّبُونَ جَمِيعًا. | ٢١ 21 |
තතෝ යීශුරවෝචද් ඒකං කර්ම්ම මයාකාරි තස්මාද් යූයං සර්ව්ව මහාශ්චර්ය්යං මන්යධ්වේ|
| لِهَذَا أَعْطَاكُمْ مُوسَى ٱلْخِتَانَ، لَيْسَ أَنَّهُ مِنْ مُوسَى، بَلْ مِنَ ٱلْآبَاءِ. فَفِي ٱلسَّبْتِ تَخْتِنُونَ ٱلْإِنْسَانَ. | ٢٢ 22 |
මූසා යුෂ්මභ්යං ත්වක්ඡේදවිධිං ප්රදදෞ ස මූසාතෝ න ජාතඃ කින්තු පිතෘපුරුෂේභ්යෝ ජාතඃ තේන විශ්රාමවාරේ(අ)පි මානුෂාණාං ත්වක්ඡේදං කුරුථ|
| فَإِنْ كَانَ ٱلْإِنْسَانُ يَقْبَلُ ٱلْخِتَانَ فِي ٱلسَّبْتِ، لِئَلَّا يُنْقَضَ نَامُوسُ مُوسَى، أَفَتَسْخَطُونَ عَلَيَّ لِأَنِّي شَفَيْتُ إِنْسَانًا كُلَّهُ فِي ٱلسَّبْتِ؟ | ٢٣ 23 |
අතඒව විශ්රාමවාරේ මනුෂ්යාණාං ත්වක්ඡේදේ කෘතේ යදි මූසාව්යවස්ථාමඞ්ගනං න භවති තර්හි මයා විශ්රාමවාරේ මානුෂඃ සම්පූර්ණරූපේණ ස්වස්ථෝ(අ)කාරි තත්කාරණාද් යූයං කිං මහ්යං කුප්යථ?
| لَا تَحْكُمُوا حَسَبَ ٱلظَّاهِرِ بَلِ ٱحْكُمُوا حُكْمًا عَادِلًا». | ٢٤ 24 |
සපක්ෂපාතං විචාරමකෘත්වා න්යාය්යං විචාරං කුරුත|
| فَقَالَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ أُورُشَلِيمَ: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي يَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ؟ | ٢٥ 25 |
තදා යිරූශාලම් නිවාසිනඃ කතිපයජනා අකථයන් ඉමේ යං හන්තුං චේෂ්ටන්තේ ස ඒවායං කිං න?
| وَهَا هُوَ يَتَكَلَّمُ جِهَارًا وَلَا يَقُولُونَ لَهُ شَيْئًا! أَلَعَلَّ ٱلرُّؤَسَاءَ عَرَفُوا يَقِينًا أَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ حَقًّا؟ | ٢٦ 26 |
කින්තු පශ්යත නිර්භයඃ සන් කථාං කථයති තථාපි කිමපි අ වදන්ත්යේතේ අයමේවාභිෂික්ත්තෝ භවතීති නිශ්චිතං කිමධිපතයෝ ජානන්ති?
| وَلَكِنَّ هَذَا نَعْلَمُ مِنْ أَيْنَ هُوَ، وَأَمَّا ٱلْمَسِيحُ فَمَتَى جَاءَ لَا يَعْرِفُ أَحَدٌ مِنْ أَيْنَ هُوَ». | ٢٧ 27 |
මනුජෝයං කස්මාදාගමද් ඉති වයං ජානෝමඃ කින්ත්වභිෂික්ත්ත ආගතේ ස කස්මාදාගතවාන් ඉති කෝපි ඥාතුං න ශක්ෂ්යති|
| فَنَادَى يَسُوعُ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ قَائِلًا: «تَعْرِفُونَنِي وَتَعْرِفُونَ مِنْ أَيْنَ أَنَا، وَمِنْ نَفْسِي لَمْ آتِ، بَلِ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ حَقٌّ، ٱلَّذِي أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ. | ٢٨ 28 |
තදා යීශු ර්මධ්යේමන්දිරම් උපදිශන් උච්චෛඃකාරම් උක්ත්තවාන් යූයං කිං මාං ජානීථ? කස්මාච්චාගතෝස්මි තදපි කිං ජානීථ? නාහං ස්වත ආගතෝස්මි කින්තු යඃ සත්යවාදී සඒව මාං ප්රේෂිතවාන් යූයං තං න ජානීථ|
| أَنَا أَعْرِفُهُ لِأَنِّي مِنْهُ، وَهُوَ أَرْسَلَنِي». | ٢٩ 29 |
තමහං ජානේ තේනාහං ප්රේරිත අගතෝස්මි|
| فَطَلَبُوا أَنْ يُمْسِكُوهُ، وَلَمْ يُلْقِ أَحَدٌ يَدًا عَلَيْهِ، لِأَنَّ سَاعَتَهُ لَمْ تَكُنْ قَدْ جَاءَتْ بَعْدُ. | ٣٠ 30 |
තස්මාද් යිහූදීයාස්තං ධර්ත්තුම් උද්යතාස්තථාපි කෝපි තස්ය ගාත්රේ හස්තං නාර්පයද් යතෝ හේතෝස්තදා තස්ය සමයෝ නෝපතිෂ්ඨති|
| فَآمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْجَمْعِ، وَقَالُوا: «أَلَعَلَّ ٱلْمَسِيحَ مَتَى جَاءَ يَعْمَلُ آيَاتٍ أَكْثَرَ مِنْ هَذِهِ ٱلَّتِي عَمِلَهَا هَذَا؟». | ٣١ 31 |
කින්තු බහවෝ ලෝකාස්තස්මින් විශ්වස්ය කථිතවාන්තෝ(අ)භිෂික්ත්තපුරුෂ ආගත්ය මානුෂස්යාස්ය ක්රියාභ්යඃ කිම් අධිකා ආශ්චර්ය්යාඃ ක්රියාඃ කරිෂ්යති?
| سَمِعَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْجَمْعَ يَتَنَاجَوْنَ بِهَذَا مِنْ نَحْوِهِ، فَأَرْسَلَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ وَرُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ خُدَّامًا لِيُمْسِكُوهُ. | ٣٢ 32 |
තතඃ පරං ලෝකාස්තස්මින් ඉත්ථං විවදන්තේ ඵිරූශිනඃ ප්රධානයාජකාඤ්චේති ශ්රුතවන්තස්තං ධෘත්වා නේතුං පදාතිගණං ප්රේෂයාමාසුඃ|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا مَعَكُمْ زَمَانًا يَسِيرًا بَعْدُ، ثُمَّ أَمْضِي إِلَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٣٣ 33 |
තතෝ යීශුරවදද් අහම් අල්පදිනානි යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං ස්ථිත්වා මත්ප්රේරයිතුඃ සමීපං යාස්යාමි|
| سَتَطْلُبُونَنِي وَلَا تَجِدُونَنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا». | ٣٤ 34 |
මාං මෘගයිෂ්යධ්වේ කින්තූද්දේශං න ලප්ස්යධ්වේ රත්ර ස්ථාස්යාමි තත්ර යූයං ගන්තුං න ශක්ෂ්යථ|
| فَقَالَ ٱلْيَهُودُ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «إِلَى أَيْنَ هَذَا مُزْمِعٌ أَنْ يَذْهَبَ حَتَّى لَا نَجِدَهُ نَحْنُ؟ أَلَعَلَّهُ مُزْمِعٌ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى شَتَاتِ ٱلْيُونَانِيِّينَ وَيُعَلِّمَ ٱلْيُونَانِيِّينَ؟ | ٣٥ 35 |
තදා යිහූදීයාඃ පරස්පරං වක්ත්තුමාරේභිරේ අස්යෝද්දේශං න ප්රාප්ස්යාම ඒතාදෘශං කිං ස්ථානං යාස්යති? භින්නදේශේ විකීර්ණානාං යිහූදීයානාං සන්නිධිම් ඒෂ ගත්වා තාන් උපදේක්ෂ්යති කිං?
| مَا هَذَا ٱلْقَوْلُ ٱلَّذِي قَالَ: سَتَطْلُبُونَنِي وَلَا تَجِدُونَنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا؟». | ٣٦ 36 |
නෝ චේත් මාං ගවේෂයිෂ්යථ කින්තූද්දේශං න ප්රාප්ස්යථ ඒෂ කෝදෘශං වාක්යමිදං වදති?
| وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ ٱلْعَظِيمِ مِنَ ٱلْعِيدِ وَقَفَ يَسُوعُ وَنَادَى قَائِلًا: «إِنْ عَطِشَ أَحَدٌ فَلْيُقْبِلْ إِلَيَّ وَيَشْرَبْ. | ٣٧ 37 |
අනන්තරම් උත්සවස්ය චරමේ(අ)හනි අර්ථාත් ප්රධානදිනේ යීශුරුත්තිෂ්ඨන් උච්චෛඃකාරම් ආහ්වයන් උදිතවාන් යදි කශ්චිත් තෘෂාර්ත්තෝ භවති තර්හි මමාන්තිකම් ආගත්ය පිවතු|
| مَنْ آمَنَ بِي، كَمَا قَالَ ٱلْكِتَابُ، تَجْرِي مِنْ بَطْنِهِ أَنْهَارُ مَاءٍ حَيٍّ». | ٣٨ 38 |
යඃ කශ්චින්මයි විශ්වසිති ධර්ම්මග්රන්ථස්ය වචනානුසාරේණ තස්යාභ්යන්තරතෝ(අ)මෘතතෝයස්ය ස්රෝතාංසි නිර්ගමිෂ්යන්ති|
| قَالَ هَذَا عَنِ ٱلرُّوحِ ٱلَّذِي كَانَ ٱلْمُؤْمِنُونَ بِهِ مُزْمِعِينَ أَنْ يَقْبَلُوهُ، لِأَنَّ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ لَمْ يَكُنْ قَدْ أُعْطِيَ بَعْدُ، لِأَنَّ يَسُوعَ لَمْ يَكُنْ قَدْ مُجِّدَ بَعْدُ. | ٣٩ 39 |
යේ තස්මින් විශ්වසන්ති ත ආත්මානං ප්රාප්ස්යන්තීත්යර්ථේ ස ඉදං වාක්යං ව්යාහෘතවාන් ඒතත්කාලං යාවද් යීශු ර්විභවං න ප්රාප්තස්තස්මාත් පවිත්ර ආත්මා නාදීයත|
| فَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْجَمْعِ لَمَّا سَمِعُوا هَذَا ٱلْكَلَامَ قَالُوا: «هَذَا بِٱلْحَقِيقَةِ هُوَ ٱلنَّبِيُّ». | ٤٠ 40 |
ඒතාං වාණීං ශ්රුත්වා බහවෝ ලෝකා අවදන් අයමේව නිශ්චිතං ස භවිෂ්යද්වාදී|
| آخَرُونَ قَالُوا: «هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ!». وَآخَرُونَ قَالُوا: «أَلَعَلَّ ٱلْمَسِيحَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَأْتِي؟ | ٤١ 41 |
කේචිද් අකථයන් ඒෂඒව සෝභිෂික්ත්තඃ කින්තු කේචිද් අවදන් සෝභිෂික්ත්තඃ කිං ගාලීල් ප්රදේශේ ජනිෂ්යතේ?
| أَلَمْ يَقُلِ ٱلْكِتَابُ إِنَّهُ مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ، وَمِنْ بَيْتِ لَحْمٍ، ٱلْقَرْيَةِ ٱلَّتِي كَانَ دَاوُدُ فِيهَا، يَأْتِي ٱلْمَسِيحُ؟». | ٤٢ 42 |
සෝභිෂික්ත්තෝ දායූදෝ වංශේ දායූදෝ ජන්මස්ථානේ බෛත්ලේහමි පත්තනේ ජනිෂ්යතේ ධර්ම්මග්රන්ථේ කිමිත්ථං ලිඛිතං නාස්ති?
| فَحَدَثَ ٱنْشِقَاقٌ فِي ٱلْجَمْعِ لِسَبَبِهِ. | ٤٣ 43 |
ඉත්ථං තස්මින් ලෝකානාං භින්නවාක්යතා ජාතා|
| وَكَانَ قَوْمٌ مِنْهُمْ يُرِيدُونَ أَنْ يُمْسِكُوهُ، وَلَكِنْ لَمْ يُلْقِ أَحَدٌ عَلَيْهِ ٱلْأَيَادِيَ. | ٤٤ 44 |
කතිපයලෝකාස්තං ධර්ත්තුම් ඓච්ඡන් තථාපි තද්වපුෂි කෝපි හස්තං නාර්පයත්|
| فَجَاءَ ٱلْخُدَّامُ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيِّينَ. فَقَالَ هَؤُلَاءِ لَهُمْ: «لِمَاذَا لَمْ تَأْتُوا بِهِ؟». | ٤٥ 45 |
අනන්තරං පාදාතිගණේ ප්රධානයාජකානාං ඵිරූශිනාඤ්ච සමීපමාගතවති තේ තාන් අපෘච්ඡන් කුතෝ හේතෝස්තං නානයත?
| أَجَابَ ٱلْخُدَّامُ: «لَمْ يَتَكَلَّمْ قَطُّ إِنْسَانٌ هَكَذَا مِثْلَ هَذَا ٱلْإِنْسَانِ!». | ٤٦ 46 |
තදා පදාතයඃ ප්රත්යවදන් ස මානව ඉව කෝපි කදාපි නෝපාදිශත්|
| فَأَجَابَهُمُ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ: «أَلَعَلَّكُمْ أَنْتُمْ أَيْضًا قَدْ ضَلَلْتُمْ؟ | ٤٧ 47 |
තතඃ ඵිරූශිනඃ ප්රාවෝචන් යූයමපි කිමභ්රාමිෂ්ට?
| أَلَعَلَّ أَحَدًا مِنَ ٱلرُّؤَسَاءِ أَوْ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ آمَنَ بِهِ؟ | ٤٨ 48 |
අධිපතීනාං ඵිරූශිනාඤ්ච කෝපි කිං තස්මින් ව්යශ්වසීත්?
| وَلَكِنَّ هَذَا ٱلشَّعْبَ ٱلَّذِي لَا يَفْهَمُ ٱلنَّامُوسَ هُوَ مَلْعُونٌ». | ٤٩ 49 |
යේ ශාස්ත්රං න ජානන්ති ත ඉමේ(අ)ධමලෝකාඒව ශාපග්රස්තාඃ|
| قَالَ لَهُمْ نِيقُودِيمُوسُ، ٱلَّذِي جَاءَ إِلَيْهِ لَيْلًا، وَهُوَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ: | ٥٠ 50 |
තදා නිකදීමනාමා තේෂාමේකෝ යඃ ක්ෂණදායාං යීශෝඃ සන්නිධිම් අගාත් ස උක්ත්තවාන්
| «أَلَعَلَّ نَامُوسَنَا يَدِينُ إِنْسَانًا لَمْ يَسْمَعْ مِنْهُ أَوَّلًا وَيَعْرِفْ مَاذَا فَعَلَ؟». | ٥١ 51 |
තස්ය වාක්යේ න ශ්රුතේ කර්ම්මණි ච න විදිතේ (අ)ස්මාකං ව්යවස්ථා කිං කඤ්චන මනුජං දෝෂීකරෝති?
| أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «أَلَعَلَّكَ أَنْتَ أَيْضًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ؟ فَتِّشْ وَٱنْظُرْ! إِنَّهُ لَمْ يَقُمْ نَبِيٌّ مِنَ ٱلْجَلِيلِ». | ٥٢ 52 |
තතස්තේ ව්යාහරන් ත්වමපි කිං ගාලීලීයලෝකඃ? විවිච්ය පශ්ය ගලීලි කෝපි භවිෂ්යද්වාදී නෝත්පද්යතේ|
| فَمَضَى كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى بَيْتِهِ. | ٥٣ 53 |
තතඃ පරං සර්ව්වේ ස්වං ස්වං ගෘහං ගතාඃ කින්තු යීශු ර්ජෛතුනනාමානං ශිලෝච්චයං ගතවාන්|
