يوحنَّا 5

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا كَانَ عِيدٌ لِلْيَهُودِ، فَصَعِدَ يَسُوعُ إِلَى أُورُشَلِيمَ.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਉਤ੍ਸਵ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤਵਾਨ੍|

٢ 2 وَفِي أُورُشَلِيمَ عِنْدَ بَابِ ٱلضَّأْنِ بِرْكَةٌ يُقَالُ لَهَا بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ «بَيْتُ حِسْدَا» لَهَا خَمْسَةُ أَرْوِقَةٍ.

ਤਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਮੇਸ਼਼ਨਾਮ੍ਨੋ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਬੈਥੇਸ੍ਦਾ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪਿਸ਼਼੍ਕਰਿਣੀ ਪਞ੍ਚਘੱਟਯੁਕ੍ਤਾਸੀਤ੍|

٣ 3 فِي هَذِهِ كَانَ مُضْطَجِعًا جُمْهُورٌ كَثِيرٌ مِنْ مَرْضَى وَعُمْيٍ وَعُرْجٍ وَعُسْمٍ، يَتَوَقَّعُونَ تَحْرِيكَ ٱلْمَاءِ.

ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਘੱਟੇਸ਼਼ੁ ਕਿਲਾਲਕਮ੍ਪਨਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਅਨ੍ਧਖਞ੍ਚਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਾਙ੍ਗਾਦਯੋ ਬਹਵੋ ਰੋਗਿਣਃ ਪਤਨ੍ਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ|

٤ 4 لِأَنَّ مَلَاكًا كَانَ يَنْزِلُ أَحْيَانًا فِي ٱلْبِرْكَةِ وَيُحَرِّكُ ٱلْمَاءَ. فَمَنْ نَزَلَ أَوَّلًا بَعْدَ تَحْرِيكِ ٱلْمَاءِ كَانَ يَبْرَأُ مِنْ أَيِّ مَرَضٍ ٱعْتَرَاهُ.

ਯਤੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਸਰਸੋ ਵਾਰਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤ ਏਤ੍ਯਾਕਮ੍ਪਯਤ੍ ਤਤ੍ਕੀਲਾਲਕਮ੍ਪਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਰੋਗੀ ਪ੍ਰਥਮੰ ਪਾਨੀਯਮਵਾਰੋਹਤ੍ ਸ ਏਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਰੋਗਮੁਕ੍ਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|

٥ 5 وَكَانَ هُنَاكَ إِنْسَانٌ بِهِ مَرَضٌ مُنْذُ ثَمَانٍ وَثَلَاثِينَ سَنَةً.

ਤਦਾਸ਼਼੍ਟਾਤ੍ਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਰ੍ਸ਼਼ਾਣਿ ਯਾਵਦ੍ ਰੋਗਗ੍ਰਸ੍ਤ ਏਕਜਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|

٦ 6 هَذَا رَآهُ يَسُوعُ مُضْطَجِعًا، وَعَلِمَ أَنَّ لَهُ زَمَانًا كَثِيرًا، فَقَالَ لَهُ: «أَتُرِيدُ أَنْ تَبْرَأَ؟».

ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਸ਼ਯਿਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹੁਕਾਲਿਕਰੋਗੀਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਬੁਭੂਸ਼਼ਸਿ?

٧ 7 أَجَابَهُ ٱلْمَرِيضُ: «يَا سَيِّدُ، لَيْسَ لِي إِنْسَانٌ يُلْقِينِي فِي ٱلْبِرْكَةِ مَتَى تَحَرَّكَ ٱلْمَاءُ. بَلْ بَيْنَمَا أَنَا آتٍ، يَنْزِلُ قُدَّامِي آخَرُ».

ਤਤੋ ਰੋਗੀ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਯਦਾ ਕੀਲਾਲੰ ਕਮ੍ਪਤੇ ਤਦਾ ਮਾਂ ਪੁਸ਼਼੍ਕਰਿਣੀਮ੍ ਅਵਰੋਹਯਿਤੁੰ ਮਮ ਕੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਮ ਗਮਨਕਾਲੇ ਕਸ਼੍ਚਿਦਨ੍ਯੋ(ਅ)ਗ੍ਰੋ ਗਤ੍ਵਾ ਅਵਰੋਹਤਿ|

٨ 8 قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «قُمِ. ٱحْمِلْ سَرِيرَكَ وَٱمْشِ».

ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਤਵ ਸ਼ੱਯਾਮੁੱਤੋਲ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਹਿ|

٩ 9 فَحَالًا بَرِئَ ٱلْإِنْسَانُ وَحَمَلَ سَرِيرَهُ وَمَشَى. وَكَانَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ سَبْتٌ.

ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ਼ੱਯਾਮੁੱਤੋਲ੍ਯਾਦਾਯ ਗਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਦਿਨੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਃ|

١٠ 10 فَقَالَ ٱلْيَهُودُ لِلَّذِي شُفِيَ: «إِنَّهُ سَبْتٌ! لَا يَحِلُّ لَكَ أَنْ تَحْمِلَ سَرِيرَكَ».

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਨਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਅਦ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ਼ਯਨੀਯਮਾਦਾਯ ਨ ਯਾਤਵ੍ਯਮ੍|

١١ 11 أَجَابَهُمْ: «إِنَّ ٱلَّذِي أَبْرَأَنِي هُوَ قَالَ لِي: ٱحْمِلْ سَرِيرَكَ وَٱمْشِ».

ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਯੋ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਸ਼ਯਨੀਯਮ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯਾਦਾਯ ਯਾਤੁੰ ਮਾਂ ਸ ਏਵਾਦਿਸ਼ਤ੍|

١٢ 12 فَسَأَلُوهُ: «مَنْ هُوَ ٱلْإِنْسَانُ ٱلَّذِي قَالَ لَكَ: ٱحْمِلْ سَرِيرَكَ وَٱمْشِ؟».

ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਸ਼ਯਨੀਯਮ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯਾਦਾਯ ਯਾਤੁੰ ਯ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਸ ਕਃ?

١٣ 13 أَمَّا ٱلَّذِي شُفِيَ فَلَمْ يَكُنْ يَعْلَمُ مَنْ هُوَ، لِأَنَّ يَسُوعَ ٱعْتَزَلَ، إِذْ كَانَ فِي ٱلْمَوْضِعِ جَمْعٌ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕ ਇਤਿ ਸ੍ਵਸ੍ਥੀਭੂਤੋ ਨਾਜਾਨਾਦ੍ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਜਨਤਾਸੱਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਮਤ੍|

١٤ 14 بَعْدَ ذَلِكَ وَجَدَهُ يَسُوعُ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَقَالَ لَهُ: «هَا أَنْتَ قَدْ بَرِئْتَ، فَلَا تُخْطِئْ أَيْضًا، لِئَلَّا يَكُونَ لَكَ أَشَرُّ».

ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੇਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਤੰ ਨਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਕਥਯਤ੍ ਪਸ਼੍ਯੇਦਾਨੀਮ੍ ਅਨਾਮਯੋ ਜਾਤੋਸਿ ਯਥਾਧਿਕਾ ਦੁਰ੍ਦਸ਼ਾ ਨ ਘਟਤੇ ਤੱਧੇਤੋਃ ਪਾਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਪੁਨਰ੍ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|

١٥ 15 فَمَضَى ٱلْإِنْسَانُ وَأَخْبَرَ ٱلْيَهُودَ أَنَّ يَسُوعَ هُوَ ٱلَّذِي أَبْرَأَهُ.

ਤਤਃ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਵਦਦ੍ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਰੋਗਿਣਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|

١٦ 16 وَلِهَذَا كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْرُدُونَ يَسُوعَ، وَيَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، لِأَنَّهُ عَمِلَ هَذَا فِي سَبْتٍ.

ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਕਰ੍ੰਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤ|

١٧ 17 فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَبِي يَعْمَلُ حَتَّى ٱلْآنَ وَأَنَا أَعْمَلُ».

ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਾਖ੍ਯਤ੍ ਮਮ ਪਿਤਾ ਯਤ੍ ਕਾਰ੍ੱਯੰ ਕਰੋਤਿ ਤਦਨੁਰੂਪਮ੍ ਅਹਮਪਿ ਕਰੋਤਿ|

١٨ 18 فَمِنْ أَجْلِ هَذَا كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَ أَكْثَرَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، لِأَنَّهُ لَمْ يَنْقُضِ ٱلسَّبْتَ فَقَطْ، بَلْ قَالَ أَيْضًا إِنَّ ٱللهَ أَبُوهُ، مُعَادِلًا نَفْسَهُ بِٱللهِ.

ਤਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਪੁਨਰਯਤਨ੍ਤ ਯਤੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਨਾਮਨ੍ਯਤ ਤਦੇਵ ਕੇਵਲੰ ਨ ਅਧਿਕਨ੍ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਸ੍ਵਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਸ੍ਵਮਪੀਸ਼੍ਵਰਤੁਲ੍ਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

١٩ 19 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَقْدِرُ ٱلِٱبْنُ أَنْ يَعْمَلَ مِنْ نَفْسِهِ شَيْئًا إِلَّا مَا يَنْظُرُ ٱلْآبَ يَعْمَلُ. لِأَنْ مَهْمَا عَمِلَ ذَاكَ فَهَذَا يَعْمَلُهُ ٱلِٱبْنُ كَذَلِكَ.

ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਪੁਤ੍ਰਃ ਪਿਤਰੰ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੰ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਤਦਤਿਰਿਕ੍ਤੰ ਸ੍ਵੇੱਛਾਤਃ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ| ਪਿਤਾ ਯਤ੍ ਕਰੋਤਿ ਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਤਦੇਵ ਕਰੋਤਿ|

٢٠ 20 لِأَنَّ ٱلْآبَ يُحِبُّ ٱلِٱبْنَ وَيُرِيهِ جَمِيعَ مَا هُوَ يَعْمَلُهُ، وَسَيُرِيهِ أَعْمَالًا أَعْظَمَ مِنْ هَذِهِ لِتَتَعَجَّبُوا أَنْتُمْ.

ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸ੍ਨੇਹੰ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤਿ; ਯਥਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਜ੍ਞਾਨੰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਇਤੋਪਿ ਮਹਾਕਰ੍ੰਮ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٢١ 21 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْآبَ يُقِيمُ ٱلْأَمْوَاتَ وَيُحْيِي، كَذَلِكَ ٱلِٱبْنُ أَيْضًا يُحْيِي مَنْ يَشَاءُ.

ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਪ੍ਰਮਿਤਾਨ੍ ਉੱਥਾਪ੍ਯ ਸਜਿਵਾਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਯੰ ਯੰ ਇੱਛਤਿ ਤੰ ਤੰ ਸਜੀਵੰ ਕਰੋਤਿ|

٢٢ 22 لِأَنَّ ٱلْآبَ لَا يَدِينُ أَحَدًا، بَلْ قَدْ أَعْطَى كُلَّ ٱلدَّيْنُونَةِ لِلِٱبْنِ،

ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਿਤਰੰ ਯਥਾ ਸਤ੍ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਥਾ ਪੁਤ੍ਰਮਪਿ ਸਤ੍ਕਾਰਯਿਤੁੰ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਯੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਚਾਰਮਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਚਾਰਾਣਾਂ ਭਾਰੰ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|

٢٣ 23 لِكَيْ يُكْرِمَ ٱلْجَمِيعُ ٱلِٱبْنَ كَمَا يُكْرِمُونَ ٱلْآبَ. مَنْ لَا يُكْرِمُ ٱلِٱبْنَ لَا يُكْرِمُ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ.

ਯਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸਤ੍ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਕਮਪਿ ਸਤ੍ ਕਰੋਤਿ|

٢٤ 24 «اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ يَسْمَعُ كَلَامِي وَيُؤْمِنُ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَلَا يَأْتِي إِلَى دَيْنُونَةٍ، بَلْ قَدِ ٱنْتَقَلَ مِنَ ٱلْمَوْتِ إِلَى ٱلْحَيَاةِ. (aiōnios g166)

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਾਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਦਾਪਿ ਦਣ੍ਡਬਾਜਨੰ ਨ ਭਵਤਿ ਨਿਧਨਾਦੁੱਥਾਯ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ| (aiōnios g166)

٢٥ 25 اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ تَأْتِي سَاعَةٌ وَهِيَ ٱلْآنَ، حِينَ يَسْمَعُ ٱلْأَمْوَاتُ صَوْتَ ٱبْنِ ٱللهِ، وَٱلسَّامِعُونَ يَحْيَوْنَ.

ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯਦਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਿਨਾਦੰ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੇ ਚ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਸਜੀਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਯਾਤਿ ਵਰਮ੍ ਇਦਾਨੀਮਪ੍ਯੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

٢٦ 26 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْآبَ لَهُ حَيَاةٌ فِي ذَاتِهِ، كَذَلِكَ أَعْطَى ٱلِٱبْنَ أَيْضًا أَنْ تَكُونَ لَهُ حَيَاةٌ فِي ذَاتِهِ،

ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਸ੍ਵਯਞ੍ਜੀਵੀ ਤਥਾ ਪੁਤ੍ਰਾਯ ਸ੍ਵਯਞ੍ਜੀਵਿਤ੍ਵਾਧਿਕਾਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|

٢٧ 27 وَأَعْطَاهُ سُلْطَانًا أَنْ يَدِينَ أَيْضًا، لِأَنَّهُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.

ਸ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਿਤਾ ਦਣ੍ਡਕਰਣਾਧਿਕਾਰਮਪਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|

٢٨ 28 لَا تَتَعَجَّبُوا مِنْ هَذَا، فَإِنَّهُ تَأْتِي سَاعَةٌ فِيهَا يَسْمَعُ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْقُبُورِ صَوْتَهُ،

ਏਤਦਰ੍ਥੇ ਯੂਯਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਨ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ ਯਤੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਸ੍ਯ ਨਿਨਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਹਿਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|

٢٩ 29 فَيَخْرُجُ ٱلَّذِينَ فَعَلُوا ٱلصَّالِحَاتِ إِلَى قِيَامَةِ ٱلْحَيَاةِ، وَٱلَّذِينَ عَمِلُوا ٱلسَّيِّئَاتِ إِلَى قِيَامَةِ ٱلدَّيْنُونَةِ.

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੇ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਆਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੇ ਚ ਕੁਕਰ੍ਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|

٣٠ 30 أَنَا لَا أَقْدِرُ أَنْ أَفْعَلَ مِنْ نَفْسِي شَيْئًا. كَمَا أَسْمَعُ أَدِينُ، وَدَيْنُونَتِي عَادِلَةٌ، لِأَنِّي لَا أَطْلُبُ مَشِيئَتِي بَلْ مَشِيئَةَ ٱلْآبِ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي.

ਅਹੰ ਸ੍ਵਯੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ ਯਥਾ ਸ਼ੁਣੋਮਿ ਤਥਾ ਵਿਚਾਰਯਾਮਿ ਮਮ ਵਿਚਾਰਞ੍ਚ ਨ੍ਯਾੱਯਃ ਯਤੋਹੰ ਸ੍ਵੀਯਾਭੀਸ਼਼੍ਟੰ ਨੇਹਿਤ੍ਵਾ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਪਿਤੁਰਿਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਈਹੇ|

٣١ 31 «إِنْ كُنْتُ أَشْهَدُ لِنَفْسِي فَشَهَادَتِي لَيْسَتْ حَقًّا.

ਯਦਿ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਆਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਭਵਤਿ;

٣٢ 32 ٱلَّذِي يَشْهَدُ لِي هُوَ آخَرُ، وَأَنَا أَعْلَمُ أَنَّ شَهَادَتَهُ ٱلَّتِي يَشْهَدُهَا لِي هِيَ حَقٌّ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦਰ੍ਥੇ(ਅ)ਪਰੋ ਜਨਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਤਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯਮ੍ ਏਤਦਪ੍ਯਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|

٣٣ 33 أَنْتُمْ أَرْسَلْتُمْ إِلَى يُوحَنَّا فَشَهِدَ لِلْحَقِّ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯੋਹਨੰ ਪ੍ਰਤਿ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਸਤ੍ਯਕਥਾਯਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਦਦਾਤ੍|

٣٤ 34 وَأَنَا لَا أَقْبَلُ شَهَادَةً مِنْ إِنْسَانٍ، وَلَكِنِّي أَقُولُ هَذَا لِتَخْلُصُوا أَنْتُمْ.

ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਦਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨੋਪੇਕ੍ਸ਼਼ੇ ਤਥਾਪਿ ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਯਧ੍ਵੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|

٣٥ 35 كَانَ هُوَ ٱلسِّرَاجَ ٱلْمُوقَدَ ٱلْمُنِيرَ، وَأَنْتُمْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَبْتَهِجُوا بِنُورِهِ سَاعَةً.

ਯੋਹਨ੍ ਦੇਦੀਪ੍ਯਮਾਨੋ ਦੀਪ ਇਵ ਤੇਜਸ੍ਵੀ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਲ੍ਪਕਾਲੰ ਤਸ੍ਯ ਦੀਪ੍ਤ੍ਯਾਨਨ੍ਦਿਤੁੰ ਸਮਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|

٣٦ 36 وَأَمَّا أَنَا فَلِي شَهَادَةٌ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا، لِأَنَّ ٱلْأَعْمَالَ ٱلَّتِي أَعْطَانِي ٱلْآبُ لِأُكَمِّلَهَا، هَذِهِ ٱلْأَعْمَالُ بِعَيْنِهَا ٱلَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا هِيَ تَشْهَدُ لِي أَنَّ ٱلْآبَ قَدْ أَرْسَلَنِي.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਪ੍ਰਮਾਣਾਦਪਿ ਮਮ ਗੁਰੁਤਰੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਪਿਤਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਸਮਾਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ੱਤਿਮਦਦਾਤ੍ ਮਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤੱਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਮਦਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ|

٣٧ 37 وَٱلْآبُ نَفْسُهُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي يَشْهَدُ لِي. لَمْ تَسْمَعُوا صَوْتَهُ قَطُّ، وَلَا أَبْصَرْتُمْ هَيْئَتَهُ،

ਯਃ ਪਿਤਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍ ਮੋਪਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ| ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁਤੰ ਤਸ੍ਯ ਰੂਪਞ੍ਚ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ

٣٨ 38 وَلَيْسَتْ لَكُمْ كَلِمَتُهُ ثَابِتَةً فِيكُمْ، لِأَنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ هُوَ لَسْتُمْ أَنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِهِ.

ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃ ਕਦਾਪਿ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਪ੍ਨੋਤਿ ਯਤਃ ਸ ਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ|

٣٩ 39 فَتِّشُوا ٱلْكُتُبَ لِأَنَّكُمْ تَظُنُّونَ أَنَّ لَكُمْ فِيهَا حَيَاةً أَبَدِيَّةً. وَهِيَ ٱلَّتِي تَشْهَدُ لِي. (aiōnios g166)

ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਾਨਿ ਯੂਯਮ੍ ਆਲੋਚਯਧ੍ਵੰ ਤੈ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੈਰਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਤੱਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਾਨਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਤਿ| (aiōnios g166)

٤٠ 40 وَلَا تُرِيدُونَ أَنْ تَأْتُوا إِلَيَّ لِتَكُونَ لَكُمْ حَيَاةٌ.

ਤਥਾਪਿ ਯੂਯੰ ਪਰਮਾਯੁਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਨ ਜਿਗਮਿਸ਼਼ਥ|

٤١ 41 «مَجْدًا مِنَ ٱلنَّاسِ لَسْتُ أَقْبَلُ،

ਅਹੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇਭ੍ਯਃ ਸਤ੍ਕਾਰੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮਿ|

٤٢ 42 وَلَكِنِّي قَدْ عَرَفْتُكُمْ أَنْ لَيْسَتْ لَكُمْ مَحَبَّةُ ٱللهِ فِي أَنْفُسِكُمْ.

ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜਾਨਾਮਿ; ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਰ ਈਸ਼੍ਵਰਪ੍ਰੇਮ ਨਾਸ੍ਤਿ|

٤٣ 43 أَنَا قَدْ أَتَيْتُ بِٱسْمِ أَبِي وَلَسْتُمْ تَقْبَلُونَنِي. إِنْ أَتَى آخَرُ بِٱسْمِ نَفْسِهِ فَذَلِكَ تَقْبَلُونَهُ.

ਅਹੰ ਨਿਜਪਿਤੁ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾਗਤੋਸ੍ਮਿ ਤਥਾਪਿ ਮਾਂ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨਾ ਸਮਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਥ|

٤٤ 44 كَيْفَ تَقْدِرُونَ أَنْ تُؤْمِنُوا وَأَنْتُمْ تَقْبَلُونَ مَجْدًا بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ، وَٱلْمَجْدُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلْإِلَهِ ٱلْوَاحِدِ لَسْتُمْ تَطْلُبُونَهُ؟

ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਤ੍ਕਾਰੰ ਨ ਚਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾ ਕੇਵਲੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਸਤ੍ਕਾਰਮ੍ ਚੇਦ੍ ਆਦਧ੍ੱਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਕਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ?

٤٥ 45 «لَا تَظُنُّوا أَنِّي أَشْكُوكُمْ إِلَى ٱلْآبِ. يُوجَدُ ٱلَّذِي يَشْكُوكُمْ وَهُوَ مُوسَى، ٱلَّذِي عَلَيْهِ رَجَاؤُكُمْ.

ਪੁਤੁਃ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਪਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮੀਤਿ ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯਤ ਯਸ੍ਮਿਨ੍, ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਃ ਸਏਵ ਮੂਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਪਵਦਤਿ|

٤٦ 46 لِأَنَّكُمْ لَوْ كُنْتُمْ تُصَدِّقُونَ مُوسَى لَكُنْتُمْ تُصَدِّقُونَنِي، لِأَنَّهُ هُوَ كَتَبَ عَنِّي.

ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮੱਯਪਿ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਯਤ੍ ਸ ਮਯਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|

٤٧ 47 فَإِنْ كُنْتُمْ لَسْتُمْ تُصَدِّقُونَ كُتُبَ ذَاكَ، فَكَيْفَ تُصَدِّقُونَ كَلَامِي؟».

ਤਤੋ ਯਦਿ ਤੇਨ ਲਿਖਿਤਵਾਨਿ ਨ ਪ੍ਰਤਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਥ?