يوحنَّا 4

١ 1 فَلَمَّا عَلِمَ ٱلرَّبُّ أَنَّ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ سَمِعُوا أَنَّ يَسُوعَ يُصَيِّرُ وَيُعَمِّدُ تَلَامِيذَ أَكْثَرَ مِنْ يُوحَنَّا،

යීශුඃ ස්වයං නාමජ්ජයත් කේවලං තස්‍ය ශිෂ්‍යා අමජ්ජයත් කින්තු යෝහනෝ(අ)ධිකශිෂ්‍යාන් ස කරෝති මජ්ජයති ච,

٢ 2 مَعَ أَنَّ يَسُوعَ نَفْسَهُ لَمْ يَكُنْ يُعَمِّدُ بَلْ تَلَامِيذُهُ،

ඵිරූශින ඉමාං වාර්ත්තාමශෘණ්වන් ඉති ප්‍රභුරවගත්‍ය

٣ 3 تَرَكَ ٱلْيَهُودِيَّةَ وَمَضَى أَيْضًا إِلَى ٱلْجَلِيلِ.

යිහූදීයදේශං විහාය පුන ර්ගාලීලම් ආගත්|

٤ 4 وَكَانَ لَا بُدَّ لَهُ أَنْ يَجْتَازَ ٱلسَّامِرَةَ.

තතඃ ශෝමිරෝණප්‍රදේශස්‍ය මද්‍යේන තේන ගන්තව්‍යේ සති

٥ 5 فَأَتَى إِلَى مَدِينَةٍ مِنَ ٱلسَّامِرَةِ يُقَالُ لَهَا سُوخَارُ، بِقُرْبِ ٱلضَّيْعَةِ ٱلَّتِي وَهَبَهَا يَعْقُوبُ لِيُوسُفَ ٱبْنِهِ.

යාකූබ් නිජපුත්‍රාය යූෂඵේ යාං භූමිම් අදදාත් තත්සමීපස්ථායි ශෝමිරෝණප්‍රදේශස්‍ය සුඛාර් නාම්නා විඛ්‍යාතස්‍ය නගරස්‍ය සන්නිධාවුපාස්ථාත්|

٦ 6 وَكَانَتْ هُنَاكَ بِئْرُ يَعْقُوبَ. فَإِذْ كَانَ يَسُوعُ قَدْ تَعِبَ مِنَ ٱلسَّفَرِ، جَلَسَ هَكَذَا عَلَى ٱلْبِئْرِ، وَكَانَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ.

තත්‍ර යාකූබඃ ප්‍රහිරාසීත්; තදා ද්විතීයයාමවේලායාං ජාතායාං ස මාර්ගේ ශ්‍රමාපන්නස්තස්‍ය ප්‍රහේඃ පාර්ශ්වේ උපාවිශත්|

٧ 7 فَجَاءَتِ ٱمْرَأَةٌ مِنَ ٱلسَّامِرَةِ لِتَسْتَقِيَ مَاءً، فَقَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَعْطِينِي لِأَشْرَبَ».

ඒතර්හි කාචිත් ශෝමිරෝණීයා යෝෂිත් තෝයෝත්තෝලනාර්ථම් තත්‍රාගමත්

٨ 8 لِأَنَّ تَلَامِيذَهُ كَانُوا قَدْ مَضَوْا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ لِيَبْتَاعُوا طَعَامًا.

තදා ශිෂ්‍යාඃ ඛාද්‍යද්‍රව්‍යාණි ක්‍රේතුං නගරම් අගච්ඡන්|

٩ 9 فَقَالَتْ لَهُ ٱلْمَرْأَةُ ٱلسَّامِرِيَّةُ: «كَيْفَ تَطْلُبُ مِنِّي لِتَشْرَبَ، وَأَنْتَ يَهُودِيٌّ وَأَنَا ٱمْرَأَةٌ سَامِرِيَّةٌ؟». لِأَنَّ ٱلْيَهُودَ لَا يُعَامِلُونَ ٱلسَّامِرِيِّينَ.

යීශුඃ ශෝමිරෝණීයාං තාං යෝෂිතම් ව්‍යාහාර්ෂීත් මහ්‍යං කිඤ්චිත් පානීයං පාතුං දේහි| කින්තු ශෝමිරෝණීයෛඃ සාකං යිහූදීයලෝකා න ව්‍යවාහරන් තස්මාද්ධේතෝඃ සාකථයත් ශෝමිරෝණීයා යෝෂිතදහං ත්වං යිහූදීයෝසි කථං මත්තඃ පානීයං පාතුම් ඉච්ඡසි?

١٠ 10 أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهاَ: «لَوْ كُنْتِ تَعْلَمِينَ عَطِيَّةَ ٱللهِ، وَمَنْ هُوَ ٱلَّذِي يَقُولُ لَكِ أَعْطِينِي لِأَشْرَبَ، لَطَلَبْتِ أَنْتِ مِنْهُ فَأَعْطَاكِ مَاءً حَيًّا».

තතෝ යීශුරවදද් ඊශ්වරස්‍ය යද්දානං තත්කීදෘක් පානීයං පාතුං මහ්‍යං දේහි ය ඉත්ථං ත්වාං යාචතේ ස වා ක ඉති චේදඥාස්‍යථාස්තර්හි තමයාචිෂ්‍යථාඃ ස ච තුභ්‍යමමෘතං තෝයමදාස්‍යත්|

١١ 11 قَالَتْ لَهُ ٱلْمَرْأَةُ: «يَا سَيِّدُ، لَا دَلْوَ لَكَ وَٱلْبِئْرُ عَمِيقَةٌ. فَمِنْ أَيْنَ لَكَ ٱلْمَاءُ ٱلْحَيُّ؟

තදා සා සීමන්තිනී භාෂිතවති, හේ මහේච්ඡ ප්‍රහිර්ගම්භීරෝ භවතෝ නීරෝත්තෝලනපාත්‍රං නාස්තී ච තස්මාත් තදමෘතං කීලාලං කුතඃ ප්‍රාප්ස්‍යසි?

١٢ 12 أَلَعَلَّكَ أَعْظَمُ مِنْ أَبِينَا يَعْقُوبَ، ٱلَّذِي أَعْطَانَا ٱلْبِئْرَ، وَشَرِبَ مِنْهَا هُوَ وَبَنُوهُ وَمَوَاشِيهِ؟».

යෝස්මභ්‍යම් ඉමමන්ධූං දදෞ, යස්‍ය ච පරිජනා ගෝමේෂාදයශ්ච සර්ව්වේ(අ)ස්‍ය ප්‍රහේඃ පානීයං පපුරේතාදෘශෝ යෝස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂෝ යාකූබ් තස්මාදපි භවාන් මහාන් කිං?

١٣ 13 أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهاَ: «كُلُّ مَنْ يَشْرَبُ مِنْ هَذَا ٱلْمَاءِ يَعْطَشُ أَيْضًا.

තතෝ යීශුරකථයද් ඉදං පානීයං සඃ පිවති ස පුනස්තෘෂාර්ත්තෝ භවිෂ්‍යති,

١٤ 14 وَلَكِنْ مَنْ يَشْرَبُ مِنَ ٱلْمَاءِ ٱلَّذِي أُعْطِيهِ أَنَا فَلَنْ يَعْطَشَ إِلَى ٱلْأَبَدِ، بَلِ ٱلْمَاءُ ٱلَّذِي أُعْطِيهِ يَصِيرُ فِيهِ يَنْبُوعَ مَاءٍ يَنْبَعُ إِلَى حَيَاةٍ أَبَدِيَّةٍ». (aiōn g165, aiōnios g166)

කින්තු මයා දත්තං පානීයං යඃ පිවති ස පුනඃ කදාපි තෘෂාර්ත්තෝ න භවිෂ්‍යති| මයා දත්තම් ඉදං තෝයං තස්‍යාන්තඃ ප්‍රස්‍රවණරූපං භූත්වා අනන්තායුර‍්‍යාවත් ස්‍රෝෂ්‍යති| (aiōn g165, aiōnios g166)

١٥ 15 قَالَتْ لَهُ ٱلْمَرْأَةُ: «يَا سَيِّدُ، أَعْطِنِي هَذَا ٱلْمَاءَ، لِكَيْ لَا أَعْطَشَ وَلَا آتِيَ إِلَى هُنَا لِأَسْتَقِيَ».

තදා සා වනිතාකථයත් හේ මහේච්ඡ තර්හි මම පුනඃ පීපාසා යථා න ජායතේ තෝයෝත්තෝලනාය යථාත්‍රාගමනං න භවති ච තදර්ථං මහ්‍යං තත්තෝයං දේහී|

١٦ 16 قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «ٱذْهَبِي وَٱدْعِي زَوْجَكِ وَتَعَالَيْ إِلَى هَهُنَا».

තතෝ යීශූරවදද්‍යාහි තව පතිමාහූය ස්ථානේ(අ)ත්‍රාගච්ඡ|

١٧ 17 أَجَابَتِ ٱلْمَرْأَةُ وَقَالتْ: «لَيْسَ لِي زَوْجٌ». قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «حَسَنًا قُلْتِ: لَيْسَ لِي زَوْجٌ،

සා වාමාවදත් මම පතිර්නාස්ති| යීශුරවදත් මම පතිර්නාස්තීති වාක්‍යං භද්‍රමවෝචඃ|

١٨ 18 لِأَنَّهُ كَانَ لَكِ خَمْسَةُ أَزْوَاجٍ، وَٱلَّذِي لَكِ ٱلْآنَ لَيْسَ هُوَ زَوْجَكِ. هَذَا قُلْتِ بِٱلصِّدْقِ».

යතස්තව පඤ්ච පතයෝභවන් අධුනා තු ත්වයා සාර්ද්ධං යස්තිෂ්ඨති ස තව භර්ත්තා න වාක්‍යමිදං සත්‍යමවාදිඃ|

١٩ 19 قَالَتْ لَهُ ٱلْمَرْأَةُ: «يَا سَيِّدُ، أَرَى أَنَّكَ نَبِيٌّ!

තදා සා මහිලා ගදිතවති හේ මහේච්ඡ භවාන් ඒකෝ භවිෂ්‍යද්වාදීති බුද්ධං මයා|

٢٠ 20 آبَاؤُنَا سَجَدُوا فِي هَذَا ٱلْجَبَلِ، وَأَنْتُمْ تَقُولُونَ إِنَّ فِي أُورُشَلِيمَ ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي يَنْبَغِي أَنْ يُسْجَدَ فِيهِ».

අස්මාකං පිතෘලෝකා ඒතස්මින් ශිලෝච්චයේ(අ)භජන්ත, කින්තු භවද්භිරුච්‍යතේ යිරූශාලම් නගරේ භජනයෝග්‍යං ස්ථානමාස්තේ|

٢١ 21 قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «يَا ٱمْرَأَةُ، صَدِّقِينِي أَنَّهُ تَأْتِي سَاعَةٌ، لَا فِي هَذَا ٱلْجَبَلِ، وَلَا فِي أُورُشَلِيمَ تَسْجُدُونَ لِلْآبِ.

යීශුරවෝචත් හේ යෝෂිත් මම වාක්‍යේ විශ්වසිහි යදා යූයං කේවලශෛලේ(අ)ස්මින් වා යිරූශාලම් නගරේ පිතුර්භජනං න කරිෂ්‍යධ්වේ කාල ඒතාදෘශ ආයාති|

٢٢ 22 أَنْتُمْ تَسْجُدُونَ لِمَا لَسْتُمْ تَعْلَمُونَ، أَمَّا نَحْنُ فَنَسْجُدُ لِمَا نَعْلَمُ. لِأَنَّ ٱلْخَلَاصَ هُوَ مِنَ ٱلْيَهُودِ.

යූයං යං භජධ්වේ තං න ජානීථ, කින්තු වයං යං භජාමහේ තං ජානීමහේ, යතෝ යිහූදීයලෝකානාං මධ්‍යාත් පරිත්‍රාණං ජායතේ|

٢٣ 23 وَلَكِنْ تَأْتِي سَاعَةٌ، وَهِيَ ٱلْآنَ، حِينَ ٱلسَّاجِدُونَ ٱلْحَقِيقِيُّونَ يَسْجُدُونَ لِلْآبِ بِٱلرُّوحِ وَٱلْحَقِّ، لِأَنَّ ٱلْآبَ طَالِبٌ مِثْلَ هَؤُلَاءِ ٱلسَّاجِدِينَ لَهُ.

කින්තු යදා සත්‍යභක්තා ආත්මනා සත්‍යරූපේණ ච පිතුර්භජනං කරිෂ්‍යන්තේ සමය ඒතාදෘශ ආයාති, වරම් ඉදානීමපි විද්‍යතේ; යත ඒතාදෘශෝ භත්කාන් පිතා චේෂ්ටතේ|

٢٤ 24 ٱللهُ رُوحٌ. وَٱلَّذِينَ يَسْجُدُونَ لَهُ فَبِالرُّوحِ وَٱلْحَقِّ يَنْبَغِي أَنْ يَسْجُدُوا».

ඊශ්වර ආත්මා; තතස්තස්‍ය යේ භක්තාස්තෛඃ ස ආත්මනා සත්‍යරූපේණ ච භජනීයඃ|

٢٥ 25 قَالَتْ لَهُ ٱلْمَرْأَةُ: «أَنَا أَعْلَمُ أَنَّ مَسِيَّا، ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْمَسِيحُ، يَأْتِي. فَمَتَى جَاءَ ذَاكَ يُخْبِرُنَا بِكُلِّ شَيْءٍ».

තදා සා මහිලාවාදීත් ඛ්‍රීෂ්ටනාම්නා විඛ්‍යාතෝ(අ)භිෂික්තඃ පුරුෂ ආගමිෂ්‍යතීති ජානාමි ස ච සර්ව්වාඃ කථා අස්මාන් ඥාපයිෂ්‍යති|

٢٦ 26 قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَنَا ٱلَّذِي أُكَلِّمُكِ هُوَ».

තතෝ යීශුරවදත් ත්වයා සාර්ද්ධං කථනං කරෝමි යෝ(අ)හම් අහමේව ස පුරුෂඃ|

٢٧ 27 وَعِنْدَ ذَلِكَ جَاءَ تَلَامِيذُهُ، وَكَانُوا يَتَعَجَّبُونَ أَنَّهُ يَتَكَلَّمُ مَعَ ٱمْرَأَةٍ. وَلَكِنْ لَمْ يَقُلْ أَحَدٌ: «مَاذَا تَطْلُبُ؟» أَوْ «لِمَاذَا تَتَكَلَّمُ مَعَهَا؟».

ඒතස්මින් සමයේ ශිෂ්‍යා ආගත්‍ය තථා ස්ත්‍රියා සාර්ද්ධං තස්‍ය කථෝපකථනේ මහාශ්චර‍්‍ය්‍යම් අමන්‍යන්ත තථාපි භවාන් කිමිච්ඡති? යද්වා කිමර්ථම් ඒතයා සාර්ද්ධං කථාං කථයති? ඉති කෝපි නාපෘච්ඡත්|

٢٨ 28 فَتَرَكَتِ ٱلْمَرْأَةُ جَرَّتَهَا وَمَضَتْ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ وَقَالَتْ لِلنَّاسِ:

තතඃ පරං සා නාරී කලශං ස්ථාපයිත්වා නගරමධ්‍යං ගත්වා ලෝකේභ්‍යෝකථායද්

٢٩ 29 «هَلُمُّوا ٱنْظُرُوا إِنْسَانًا قَالَ لِي كُلَّ مَا فَعَلْتُ. أَلَعَلَّ هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ؟».

අහං යද්‍යත් කර්ම්මාකරවං තත්සර්ව්වං මහ්‍යමකථයද් ඒතාදෘශං මානවමේකම් ආගත්‍ය පශ්‍යත රු කිම් අභිෂික්තෝ න භවති?

٣٠ 30 فَخَرَجُوا مِنَ ٱلْمَدِينَةِ وَأَتَوْا إِلَيْهِ.

තතස්තේ නගරාද් බහිරාගත්‍ය තාතස්‍ය සමීපම් ආයන්|

٣١ 31 وَفِي أَثْنَاءِ ذَلِكَ سَأَلَهُ تَلَامِيذُهُ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، كُلْ».

ඒතර්හි ශිෂ්‍යාඃ සාධයිත්වා තං ව්‍යාහාර්ෂුඃ හේ ගුරෝ භවාන් කිඤ්චිද් භූක්තාං|

٣٢ 32 فَقَالَ لَهُمْ: «أَنَا لِي طَعَامٌ لِآكُلَ لَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ أَنْتُمْ».

තතඃ සෝවදද් යුෂ්මාභිර‍්‍යන්න ඥායතේ තාදෘශං භක්‍ෂ්‍යං මමාස්තේ|

٣٣ 33 فَقَالَ ٱلتَّلَامِيذُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «أَلَعَلَّ أَحَدًا أَتَاهُ بِشَيْءٍ لِيَأْكُلَ؟»

තදා ශිෂ්‍යාඃ පරස්පරං ප්‍රෂ්ටුම් ආරම්භන්ත, කිමස්මෛ කෝපි කිමපි භක්‍ෂ්‍යමානීය දත්තවාන්?

٣٤ 34 قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «طَعَامِي أَنْ أَعْمَلَ مَشِيئَةَ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي وَأُتَمِّمَ عَمَلَهُ.

යීශුරවෝචත් මත්ප්‍රේරකස්‍යාභිමතානුරූපකරණං තස්‍යෛව කර්ම්මසිද්ධිකාරණඤ්ච මම භක්‍ෂ්‍යං|

٣٥ 35 أَمَا تَقُولُونَ: إِنَّهُ يَكُونُ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ ثُمَّ يَأْتِي ٱلْحَصَادُ؟ هَا أَنَا أَقُولُ لَكُمُ: ٱرْفَعُوا أَعْيُنَكُمْ وَٱنْظُرُوا ٱلْحُقُولَ إِنَّهَا قَدِ ٱبْيَضَّتْ لِلْحَصَادِ.

මාසචතුෂ්ටයේ ජාතේ ශස්‍යකර්ත්තනසමයෝ භවිෂ්‍යතීති වාක්‍යං යුෂ්මාභිඃ කිං නෝද්‍යතේ? කින්ත්වහං වදාමි, ශිර උත්තෝල්‍ය ක්‍ෂේත්‍රාණි ප්‍රති නිරීක්‍ෂ්‍ය පශ්‍යත, ඉදානීං කර්ත්තනයෝග්‍යානි ශුක්ලවර්ණාන්‍යභවන්|

٣٦ 36 وَٱلْحَاصِدُ يَأْخُذُ أُجْرَةً وَيَجْمَعُ ثَمَرًا لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ، لِكَيْ يَفْرَحَ ٱلزَّارِعُ وَٱلْحَاصِدُ مَعًا. (aiōnios g166)

යශ්ඡිනත්ති ස වේතනං ලභතේ අනන්තායුඃස්වරූපං ශස්‍යං ස ගෘහ්ලාති ච, තේනෛව වප්තා ඡේත්තා ච යුගපද් ආනන්දතඃ| (aiōnios g166)

٣٧ 37 لِأَنَّهُ فِي هَذَا يَصْدُقُ ٱلْقَوْلُ: إِنَّ وَاحِدًا يَزْرَعُ وَآخَرَ يَحْصُدُ.

ඉත්ථං සති වපත්‍යේකශ්ඡිනත්‍යන්‍ය ඉති වචනං සිද්ධ්‍යති|

٣٨ 38 أَنَا أَرْسَلْتُكُمْ لِتَحْصُدُوا مَا لَمْ تَتْعَبُوا فِيهِ. آخَرُونَ تَعِبُوا وَأَنْتُمْ قَدْ دَخَلْتُمْ عَلَى تَعَبِهِمْ».

යත්‍ර යූයං න පර‍්‍ය්‍යශ්‍රාම්‍යත තාදෘශං ශස්‍යං ඡේත්තුං යුෂ්මාන් ප්‍රෛරයම් අන්‍යේ ජනාඃපර‍්‍ය්‍යශ්‍රාම්‍යන් යූයං තේෂාං ශ්‍රගස්‍ය ඵලම් අලභධ්වම්|

٣٩ 39 فَآمَنَ بِهِ مِنْ تِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلسَّامِرِيِّينَ بِسَبَبِ كَلَامِ ٱلْمَرْأَةِ ٱلَّتِي كَانَتْ تَشْهَدُ أَنَّهُ: «قَالَ لِي كُلَّ مَا فَعَلْتُ».

යස්මින් කාලේ යද්‍යත් කර්ම්මාකාර්ෂං තත්සර්ව්වං ස මහ්‍යම් අකථයත් තස්‍යා වනිතායා ඉදං සාක්‍ෂ්‍යවාක්‍යං ශ්‍රුත්වා තන්නගරනිවාසිනෝ බහවඃ ශෝමිරෝණීයලෝකා ව්‍යශ්වසන්|

٤٠ 40 فَلَمَّا جَاءَ إِلَيْهِ ٱلسَّامِرِيُّونَ سَأَلُوهُ أَنْ يَمْكُثَ عِنْدَهُمْ، فَمَكَثَ هُنَاكَ يَوْمَيْنِ.

තථා ච තස්‍යාන්තිකේ සමුපස්ථාය ස්වේෂාං සන්නිධෞ කතිචිද් දිනානි ස්ථාතුං තස්මින් විනයම් අකුර්ව්වාන තස්මාත් ස දිනද්වයං තත්ස්ථානේ න්‍යවෂ්ටත්

٤١ 41 فَآمَنَ بِهِ أَكْثَرُ جِدًّا بِسَبَبِ كَلَامِهِ.

තතස්තස්‍යෝපදේශේන බහවෝ(අ)පරේ විශ්වස්‍ය

٤٢ 42 وَقَالُوا لِلْمَرْأَةِ: «إِنَّنَا لَسْنَا بَعْدُ بِسَبَبِ كَلَامِكِ نُؤْمِنُ، لِأَنَّنَا نَحْنُ قَدْ سَمِعْنَا وَنَعْلَمُ أَنَّ هَذَا هُوَ بِٱلْحَقِيقَةِ ٱلْمَسِيحُ مُخَلِّصُ ٱلْعَالَمِ».

තාං යෝෂාමවදන් කේවලං තව වාක්‍යේන ප්‍රතීම ඉති න, කින්තු ස ජගතෝ(අ)භිෂික්තස්ත්‍රාතේති තස්‍ය කථාං ශ්‍රුත්වා වයං ස්වයමේවාඥාසමහි|

٤٣ 43 وَبَعْدَ ٱلْيَوْمَيْنِ خَرَجَ مِنْ هُنَاكَ وَمَضَى إِلَى ٱلْجَلِيلِ،

ස්වදේශේ භවිෂ්‍යද්වක්තුඃ සත්කාරෝ නාස්තීති යද්‍යපි යීශුඃ ප්‍රමාණං දත්වාකථයත්

٤٤ 44 لِأَنَّ يَسُوعَ نَفْسَهُ شَهِدَ أَنْ: «لَيْسَ لِنَبِيٍّ كَرَامَةٌ فِي وَطَنِهِ».

තථාපි දිවසද්වයාත් පරං ස තස්මාත් ස්ථානාද් ගාලීලං ගතවාන්|

٤٥ 45 فَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْجَلِيلِ قَبِلَهُ ٱلْجَلِيلِيُّونَ، إِذْ كَانُوا قَدْ عَايَنُوا كُلَّ مَا فَعَلَ فِي أُورُشَلِيمَ فِي ٱلْعِيدِ، لِأَنَّهُمْ هُمْ أَيْضًا جَاءُوا إِلَى ٱلْعِيدِ.

අනන්තරං යේ ගාලීලී ලියලෝකා උත්සවේ ගතා උත්සවසමයේ යිරූශලම් නගරේ තස්‍ය සර්ව්වාඃ ක්‍රියා අපශ්‍යන් තේ ගාලීලම් ආගතං තම් ආගෘහ්ලන්|

٤٦ 46 فَجَاءَ يَسُوعُ أَيْضًا إِلَى قَانَا ٱلْجَلِيلِ، حَيْثُ صَنَعَ ٱلْمَاءَ خَمْرًا. وَكَانَ خَادِمٌ لِلْمَلِكِ ٱبْنُهُ مَرِيضٌ فِي كَفْرِنَاحُومَ.

තතඃ පරම් යීශු ර‍්‍යස්මින් කාන්නානගරේ ජලං ද්‍රාක්‍ෂාරසම් ආකරෝත් තත් ස්ථානං පුනරගාත්| තස්මින්නේව සමයේ කස්‍යචිද් රාජසභාස්තාරස්‍ය පුත්‍රඃ කඵර්නාහූමපුරී රෝගග්‍රස්ත ආසීත්|

٤٧ 47 هَذَا إِذْ سَمِعَ أَنَّ يَسُوعَ قَدْ جَاءَ مِنَ ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجَلِيلِ، ٱنْطَلَقَ إِلَيْهِ وَسَأَلَهُ أَنْ يَنْزِلَ وَيَشْفِيَ ٱبْنَهُ لِأَنَّهُ كَانَ مُشْرِفًا عَلَى ٱلْمَوْتِ.

ස යේහූදීයදේශාද් යීශෝ ර්ගාලීලාගමනවාර්ත්තාං නිශම්‍ය තස්‍ය සමීපං ගත්වා ප්‍රාර්ථ්‍ය ව්‍යාහෘතවාන් මම පුත්‍රස්‍ය ප්‍රායේණ කාල ආසන්නඃ භවාන් ආගත්‍ය තං ස්වස්ථං කරෝතු|

٤٨ 48 فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لَا تُؤْمِنُونَ إِنْ لَمْ تَرَوْا آيَاتٍ وَعَجَائِبَ».

තදා යීශුරකථයද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං කර්ම්ම චිත්‍රං චිහ්නං ච න දෘෂ්ටා යූයං න ප්‍රත්‍යේෂ්‍යථ|

٤٩ 49 قَالَ لَهُ خَادِمُ ٱلْمَلِكِ: «يَا سَيِّدُ، ٱنْزِلْ قَبْلَ أَنْ يَمُوتَ ٱبْنِي».

තතඃ ස සභාසදවදත් හේ මහේච්ඡ මම පුත්‍රේ න මෘතේ භවානාගච්ඡතු|

٥٠ 50 قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱذْهَبْ. اِبْنُكَ حَيٌّ». فَآمَنَ ٱلرَّجُلُ بِٱلْكَلِمَةِ ٱلَّتِي قَالَهَا لَهُ يَسُوعُ، وَذَهَبَ.

යීශුස්තමවදද් ගච්ඡ තව පුත්‍රෝ(අ)ජීවීත් තදා යීශුනෝක්තවාක්‍යේ ස විශ්වස්‍ය ගතවාන්|

٥١ 51 وَفِيمَا هُوَ نَازِلٌ ٱسْتَقْبَلَهُ عَبِيدُهُ وَأَخْبَرُوهُ قَائِلِينَ: «إِنَّ ٱبْنَكَ حَيٌّ».

ගමනකාලේ මාර්ගමධ්‍යේ දාසාස්තං සාක්‍ෂාත්ප්‍රාප්‍යාවදන් භවතඃ පුත්‍රෝ(අ)ජීවීත්|

٥٢ 52 فَٱسْتَخْبَرَهُمْ عَنِ ٱلسَّاعَةِ ٱلَّتِي فِيهَا أَخَذَ يَتَعَافَى، فَقَالُوا لَهُ: «أَمْسِ فِي ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّابِعَةِ تَرَكَتْهُ ٱلْحُمَّى».

තතඃ කං කාලමාරභ්‍ය රෝගප්‍රතීකාරාරම්භෝ ජාතා ඉති පෘෂ්ටේ තෛරුක්තං හ්‍යඃ සාර්ද්ධදණ්ඩද්වයාධිකද්විතීයයාමේ තස්‍ය ජ්වරත්‍යාගෝ(අ)භවත්|

٥٣ 53 فَفَهِمَ ٱلْأَبُ أَنَّهُ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ ٱلَّتِي قَالَ لَهُ فِيهَا يَسُوعُ: «إِنَّ ٱبْنَكَ حَيٌّ». فَآمَنَ هُوَ وَبَيْتُهُ كُلُّهُ.

තදා යීශුස්තස්මින් ක්‍ෂණේ ප්‍රෝක්තවාන් තව පුත්‍රෝ(අ)ජීවීත් පිතා තද්බුද්ධ්වා සපරිවාරෝ ව්‍යශ්වසීත්|

٥٤ 54 هَذِهِ أَيْضًا آيَةٌ ثَانِيَةٌ صَنَعَهَا يَسُوعُ لَمَّا جَاءَ مِنَ ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجَلِيلِ.

යිහූදීයදේශාද් ආගත්‍ය ගාලීලි යීශුරේතද් ද්විතීයම් ආශ්චර‍්‍ය්‍යකර්ම්මාකරෝත්|

Jesus and the Woman of Samaria