يوحنَّا 20
| وَفِي أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ جَاءَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ إِلَى ٱلْقَبْرِ بَاكِرًا، وَٱلظَّلَامُ بَاقٍ. فَنَظَرَتِ ٱلْحَجَرَ مَرْفُوعًا عَنِ ٱلْقَبْرِ. | ١ 1 |
हफतेरी पेइली दिहैड़ी झ़ेझ़ां हेजू आंधरू थियूं मगदलीन ड्लंव्वेरी मरियम कब्री पुड़ आई, तैसां हेरू कि कब्री करां घोड़ भी खड़ो कियोरोए।
| فَرَكَضَتْ وَجَاءَتْ إِلَى سِمْعَانَ بُطْرُسَ وَإِلَى ٱلتِّلْمِيذِ ٱلْآخَرِ ٱلَّذِي كَانَ يَسُوعُ يُحِبُّهُ، وَقَالَتْ لَهُمَا: «أَخَذُوا ٱلسَّيِّدَ مِنَ ٱلْقَبْرِ، وَلَسْنَا نَعْلَمُ أَيْنَ وَضَعُوهُ!». | ٢ 2 |
ते दौवड़ती शमौन पतरस ते होरि चेले कां पुज़ी ज़ै यीशु सेइं प्यार केरतो थियो, ज़ोने लगी, “तैनेईं प्रभुएरी लाश कब्री मरां केढतां नीयोरो, ते असन नईं पतो तै कोड़ि रख्खोरोए।”
| فَخَرَجَ بُطْرُسُ وَٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ وَأَتَيَا إِلَى ٱلْقَبْرِ. | ٣ 3 |
एना शुन्तां पतरस त अक होरो चेलो कब्रारे पासे च़ले।
| وَكَانَ ٱلِٱثْنَانِ يَرْكُضَانِ مَعًا. فَسَبَقَ ٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ بُطْرُسَ وَجَاءَ أَوَّلًا إِلَى ٱلْقَبْرِ، | ٤ 4 |
ते दुइये साथी-साथी दौवड़तां च़लोरे थिये, पन तै होरो दुइयोवं चेलो पतरस करां अग्रोवं निस्सी जेव, ते तैस करां पेइलो कब्री पुड़ पुज़ो।
| وَٱنْحَنَى فَنَظَرَ ٱلْأَكْفَانَ مَوْضُوعَةً، وَلَكِنَّهُ لَمْ يَدْخُلْ. | ٥ 5 |
तैनी लिकतां तक्कू ते कफन लाव ते अन्तर न जेव।
| ثُمَّ جَاءَ سِمْعَانُ بُطْرُسُ يَتْبَعُهُ، وَدَخَلَ ٱلْقَبْرَ وَنَظَرَ ٱلْأَكْفَانَ مَوْضُوعَةً، | ٦ 6 |
तैखन शमौन पतरस भी पत्ती-पत्ती तैड़ी पुज़ो ते सिधो कब्री मां जेव तैनी हेरू कि तैड़ी लिगड़ां थियां।
| وَٱلْمِنْدِيلَ ٱلَّذِي كَانَ عَلَى رَأْسِهِ لَيْسَ مَوْضُوعًا مَعَ ٱلْأَكْفَانِ، بَلْ مَلْفُوفًا فِي مَوْضِعٍ وَحْدَهُ. | ٧ 7 |
ते कफनेरो तै रुमाल भी ज़ै यीशुएरे दोग्गे सेइं पलेटोरो थियो, लिगड़न मां नईं पन अलग ठैरी थियो।
| فَحِينَئِذٍ دَخَلَ أَيْضًا ٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ ٱلَّذِي جَاءَ أَوَّلًا إِلَى ٱلْقَبْرِ، وَرَأَى فَآمَنَ، | ٨ 8 |
तैखन तै होरो चेलो भी ज़ै कब्री पुड़ पेइलो पुज़ोरो थियूं अन्तर जेव तैस भी लेइतां याकीन भोवं।
| لِأَنَّهُمْ لَمْ يَكُونُوا بَعْدُ يَعْرِفُونَ ٱلْكِتَابَ: أَنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَقُومَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٩ 9 |
किजोकि तैनेईं पवित्रशास्त्रेरी ए गल न थी समझ़ोरी ज़ेसेरे बारे मां यीशुएरू मुड़दन मरां ज़ींतू भोनू ज़रूरी थियूं।
| فَمَضَى ٱلتِّلْمِيذَانِ أَيْضًا إِلَى مَوْضِعِهِمَا. | ١٠ 10 |
तैखन एना चेले वापस घरजो च़ले जे।
| أَمَّا مَرْيَمُ فَكَانَتْ وَاقِفَةً عِنْدَ ٱلْقَبْرِ خَارِجًا تَبْكِي. وَفِيمَا هِيَ تَبْكِي ٱنْحَنَتْ إِلَى ٱلْقَبْرِ، | ١١ 11 |
पन मरियम कब्री करां बेइर लेरां देंती थी। लेरां देंती-देंती तैसां लिकतां कब्री मांजो तक्कू।
| فَنَظَرَتْ مَلَاكَيْنِ بِثِيَابٍ بِيضٍ جَالِسَيْنِ وَاحِدًا عِنْدَ ٱلرَّأْسِ وَٱلْآخَرَ عِنْدَ ٱلرِّجْلَيْنِ، حَيْثُ كَانَ جَسَدُ يَسُوعَ مَوْضُوعًا. | ١٢ 12 |
त तैड़ी तैसां दूई स्वर्गदूत लाए ज़ैन छ़ित्तां लिगड़ां लग्गोरां थियां, ज़ैड़ी यीशुएरी लाश रखोरि थी तैड़ी अक शरेइंते ते होरो परेइंते बिश्शोरे लाए।
| فَقَالَا لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، لِمَاذَا تَبْكِينَ؟». قَالَتْ لَهُمَا: «إِنَّهُمْ أَخَذُوا سَيِّدِي، وَلَسْتُ أَعْلَمُ أَيْنَ وَضَعُوهُ!». | ١٣ 13 |
तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “हे कुआन्शे तू किजो लोरिस लेरां देने?” मरियमा ज़ोवं, “तैनेईं मेरे प्रभुएरी लाश नेवरीए ते पतो नईं कोड़ि रख्खोरोए।”
| وَلَمَّا قَالَتْ هَذَا ٱلْتَفَتَتْ إِلَى ٱلْوَرَاءِ، فَنَظَرَتْ يَسُوعَ وَاقِفًا، وَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّهُ يَسُوعُ. | ١٤ 14 |
एना ज़ोंते तै पत्रोवं बेदलोई त तैड़ी यीशु खड़खड़ो लाव, पन तैस पिशान न आई कि ए यीशुए।
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «يَا ٱمْرَأَةُ، لِمَاذَا تَبْكِينَ؟ مَنْ تَطْلُبِينَ؟». فَظَنَّتْ تِلْكَ أَنَّهُ ٱلْبُسْتَانِيُّ، فَقَالَتْ لَهُ: «يَا سَيِّدُ، إِنْ كُنْتَ أَنْتَ قَدْ حَمَلْتَهُ فَقُلْ لِي أَيْنَ وَضَعْتَهُ، وَأَنَا آخُذُهُ». | ١٥ 15 |
यीशुए ज़ोवं, “हे कुआन्शे तू किजो लेरां देने लोरिस? तू केस तोपने लोरिस?” तैसां समझ़ू कि कोई बागबाने, तैसां ज़ोवं, “हे जनाब अगर तीं तै नीयोरोए त ज़ो कि तीं कोड़ि रख्खोरोए ते अवं तैस नेइ।”
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «يَا مَرْيَمُ». فَٱلْتَفَتَتْ تِلْكَ وَقَالَتْ لَهُ: «رَبُّونِي!» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا مُعَلِّمُ. | ١٦ 16 |
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “मरियम!” तैसां तैसेरे पासे फिरतां इब्रानी मां ज़ोवं, “रब्बूनी!” ज़ेसेरो मतलबे हे गुरू।
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «لَا تَلْمِسِينِي لِأَنِّي لَمْ أَصْعَدْ بَعْدُ إِلَى أَبِي. وَلَكِنِ ٱذْهَبِي إِلَى إِخْوَتِي وَقُولِي لَهُمْ: إِنِّي أَصْعَدُ إِلَى أَبِي وَأَبِيكُمْ وَإِلَهِي وَإِلَهِكُمْ». | ١٧ 17 |
यीशुए ज़ोवं, “मीं सेइं न हुरा किजोकि अवं बाजी कां बाह हेजू नईं जोरो, पन मेरे ढ्लान गेइतां ज़ो कि अवं अपने बाजी ते तुश्शे बाजी ते अपने परमेशर ते तुश्शे परमेशरे कां बा च़लोरोईं।”
| فَجَاءَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَأَخْبَرَتِ ٱلتَّلَامِيذَ أَنَّهَا رَأَتِ ٱلرَّبَّ، وَأَنَّهُ قَالَ لَهَا هَذَا. | ١٨ 18 |
मरियम मगदलीनी तैट्ठां च़ली जेई ते चेलन कां गेइतां तैन पतो दित्तो, “मीं प्रभु लाहोरोए ते तैनी मीं सेइं एना गल्लां की।”
| وَلَمَّا كَانَتْ عَشِيَّةُ ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ، وَهُوَ أَوَّلُ ٱلْأُسْبُوعِ، وَكَانَتِ ٱلْأَبْوَابُ مُغَلَّقَةً حَيْثُ كَانَ ٱلتَّلَامِيذُ مُجْتَمِعِينَ لِسَبَبِ ٱلْخَوْفِ مِنَ ٱلْيَهُودِ، جَاءَ يَسُوعُ وَوَقَفَ فِي ٱلْوَسْطِ، وَقَالَ لَهُمْ: «سَلَامٌ لَكُمْ!». | ١٩ 19 |
तैस्से दिहैड़ी ज़ै हफतेरी पेइली दिहाड़ी थी ड्लोझ़रे मौके सारे चेले एक्की ठैरी थिये, ते यहूदी लोकां केरे प्रधानां केरे डरे सेइं दार बन्द केरतां बिश्शोरे थिये, तैखन यीशु अव ते मझ़ाटे खड़ो भोइतां ज़ोने लगो, “तुसन शान्ति मैलती राए।”
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا أَرَاهُمْ يَدَيْهِ وَجَنْبَهُ، فَفَرِحَ ٱلتَّلَامِيذُ إِذْ رَأَوْا ٱلرَّبَّ. | ٢٠ 20 |
एन ज़ोइतां तैनी अपने हथ ते अपनि देल्लोड़ी तैन हिराई, चेले तैस हेरतां खुशी भोए।
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا: «سَلَامٌ لَكُمْ! كَمَا أَرْسَلَنِي ٱلْآبُ أُرْسِلُكُمْ أَنَا». | ٢١ 21 |
यीशुए फिरी ज़ोवं, “तुसन शान्ति मैलती राए, ज़ेन्च़रे बाजी अवं भेज़ोरोईं, तेन्च़रे अवं भी तुसन भी इस दुनियाई मां भेज़ताईं।”
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا نَفَخَ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱقْبَلُوا ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ. | ٢٢ 22 |
एन ज़ोइतां तैनी तैन जो फुक दित्ती ते ज़ोवं, “पवित्र आत्मा नेथ।
| مَنْ غَفَرْتُمْ خَطَايَاهُ تُغْفَرُ لَهُ، وَمَنْ أَمْسَكْتُمْ خَطَايَاهُ أُمْسِكَتْ». | ٢٣ 23 |
ज़ैन केरे पाप तुस माफ़ केरेले त तैन केरे पाप माफ़ भोले, ज़ैन केरे तुस रखेले तैना राले।”
| أَمَّا تُومَا، أَحَدُ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلتَّوْأَمُ، فَلَمْ يَكُنْ مَعَهُمْ حِينَ جَاءَ يَسُوعُ. | ٢٤ 24 |
पन बादे मां 12 चेलन मरां अक मैन्हु मतलब थोमा ज़ैस दिदुमुस ज़ोतन, ज़ैखन यीशु अव त तै तैन साथी न थियो।
| فَقَالَ لَهُ ٱلتَّلَامِيذُ ٱلْآخَرُونَ: «قَدْ رَأَيْنَا ٱلرَّبَّ!». فَقَالَ لَهُمْ: «إِنْ لَمْ أُبْصِرْ فِي يَدَيْهِ أَثَرَ ٱلْمَسَامِيرِ، وَأَضَعْ إِصْبِعِي فِي أَثَرِ ٱلْمَسَامِيرِ، وَأَضَعْ يَدِي فِي جَنْبِهِ، لَا أُومِنْ». | ٢٥ 25 |
ज़ैखन होरि चेले तैस सेइं ज़ोवं, “कि असेईं प्रभु लाव,” तैखन तैनेईं ज़ोवं, “ज़ां तगर अवं तैसेरे हथ्थन मां कीलां करां गत्तन मां एंगलोई न छ़ेड्डी, तांतगर विश्वास न केरि।”
| وَبَعْدَ ثَمَانِيَةِ أَيَّامٍ كَانَ تَلَامِيذُهُ أَيْضًا دَاخِلًا وَتُومَا مَعَهُمْ. فَجَاءَ يَسُوعُ وَٱلْأَبْوَابُ مُغَلَّقَةٌ، وَوَقَفَ فِي ٱلْوَسْطِ وَقَالَ: «سَلَامٌ لَكُمْ!». | ٢٦ 26 |
अठ दिहैड़ना बाद यीशुएरे चेले एक्की बार फिरी तैस्से ठैरी बिश्शोरे थिये, ते थोमा भी तैड़ी थियो ते दार भी बंद थियूं, ते यीशु एइतां तैन मझ़ाटे खड़ो भोव, ते तैन जो ज़ोने लगो, “तुसन शान्ति मैल्ले।”
| ثُمَّ قَالَ لِتُومَا: «هَاتِ إِصْبِعَكَ إِلَى هُنَا وَأَبْصِرْ يَدَيَّ، وَهَاتِ يَدَكَ وَضَعْهَا فِي جَنْبِي، وَلَا تَكُنْ غَيْرَ مُؤْمِنٍ بَلْ مُؤْمِنًا». | ٢٧ 27 |
फिरी तैनी थोमा जो ज़ोवं, “अपनि अंग्लोई आन ते मेरो हथ हेर ते अपने हथ्थे सेइं मेरी दल्लोड़ी हेर, शक न केर बल्के मीं पुड़ विश्वास केर।”
| أَجَابَ تُومَا وَقَالَ لَهُ: «رَبِّي وَإِلَهِي!». | ٢٨ 28 |
थोमा तैस जो ज़ोवं, “हे मेरे प्रभु हे मेरे परमेशर!”
| قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِأَنَّكَ رَأَيْتَنِي يَا تُومَا آمَنْتَ! طُوبَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَرَوْا». | ٢٩ 29 |
यीशुए तैस जो ज़ोवं, “तीं लेइतां तीं मीं पुड़ विश्वास कियो, धन तैना ज़ैना बगैर लाहने मीं पुड़ विश्वास केरन।”
| وَآيَاتٍ أُخَرَ كَثِيرَةً صَنَعَ يَسُوعُ قُدَّامَ تَلَامِيذِهِ لَمْ تُكْتَبْ فِي هَذَا ٱلْكِتَابِ. | ٣٠ 30 |
यीशुए अपने चेलां केरे सामने होरे भी बड़े चमत्कार कियोरे थिये, ज़ैना इस किताबी मां नईं लिखोरे।
| وَأَمَّا هَذِهِ فَقَدْ كُتِبَتْ لِتُؤْمِنُوا أَنَّ يَسُوعَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ، وَلِكَيْ تَكُونَ لَكُمْ إِذَا آمَنْتُمْ حَيَاةٌ بِٱسْمِهِ. | ٣١ 31 |
पन ज़ैना लिखोरन, एल्हेरेलेइ लिखोरेन, कि तुस विश्वास केरथ, कि यीशु परमेशरेरू मट्ठू, मसीहे आए, ते विश्वास केरतां तैसेरे नंव्वे सेइं हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरथ।
